การค้าและการลงทุนระหว่งประเทศ

การค้าระหว่างประเทศ หมายถึง การแลกเปลยี่ น สินค้าและบริการระหว่างประเทศ เป็ นกจิ กรรมทาง เศรษฐกจิ ทส่ี าคญั และมบี ทบาทในการพฒั นาประเทศในยุค ปัจจุบัน

สาเหตุของการเกดิ การค้าระหว่างประเทศ 1. การมที รัพยากรธรรมชาติทแี่ ตกต่างกนั 2. การผลติ สินค้าและบริการทม่ี ตี ้นทุนการผลติ ที่ แตกต่างกนั เช่น การผลติ สินค้าเพอ่ื ใช้เองแทนการซือ้ จาก ต่างประเทศ เพราะต้นทุนการผลติ ทส่ี ูงขนึ้ 3. การมรี สนิยมในการบริโภคสินค้า และบริการที่ แตกต่างกนั

1) การจดั สรรทรัพยากร ประเทศทขี่ าดแคลน สามารถ สั่งซื้อทรัพยากรจากประเทศคู่ค้าได้ ซ่ึงมคี วามแตกต่างกนั ทาง ภูมศิ าสตร์ 2) การผลติ สินค้า ประเทศคู่ค้ามโี อกาสเลอื กผลติ สินค้าท่ี ตนเองถนัด และชานาญ 3) การบรบริโภค ทาให้ประชาชนมีความพงึ พอใจจากการ บริโภคสินค้า และใช้บริการ

4) การกระจายรายได้ ช่วยให้เกดิ ความเป็ นธรรม เมอ่ื มกี าร ผลติ กจ็ ะมีการจ้างแรงงาน ประชาชนกจ็ ะมีงานทา 5) วทิ ยาการใหม่ ทาให้เกดิ การพฒั นาเศรษฐกจิ รุดหน้า เช่น การนาคอมพวิ เตอร์เข้ามาใช้ในการผลติ 6) การพฒั นาเศรษฐกจิ การค้าระหว่างประเทศ ทาให้เกดิ การถ่ายทอดศิลปวฒั นธรรมของประเทศคู่ค้า เช่น การเลยี นแบบ พฤติกรรม (การบริโภค, แฟชั่น)

การลงทุนระหว่างประเทศโดยตรง คอื ผู้ประกอบการ จากต่างประเทศนาหลกั ทรัพย์ และเงินตราต่างประเทศเข้ามา สร้างกระบวนการผลติ สินค้าและบริการในประเทศน้ัน การลงทุนระหว่างประเทศโดยอ้อม หรือการลงทุนทาง การเงนิ โดยนักลงทุนทาการเคลอ่ื นย้ายเงนิ ตราต่างประเทศเข้า มา เพอื่ แสวงหากาไรทางการเงนิ ผ่านตลาดเงนิ และตลาดทุน

1) การจ้างงาน เมอ่ื มเี งนิ ทุนเข้ามากจ็ ะมกี ารจ้างงาน เพม่ิ ขนึ้ แต่กม็ ักจะใช้เครื่องจักรมากกว่า 2) การแข่งขนั กบั นักลงทุนท้องถน่ิ เช่น ห้างค้าปลกี ข้าม ชาติ ที่มาต้งั สาขาในประเทศไทย 3) การถ่ายทอดเทคโนโลยี 4) ปัญหาดุลการค้า และดุลการชาระเงนิ 5) ความผนั ผวนทางเศรษฐกจิ (การถอนทุนออกไป)

การรวมกลุ่มทางเศรษฐกจิ ระหว่างประเทศ การท่ปี ระเทศต่าง ๆ รวมตัวกนั ทางเศรษฐกจิ เพอ่ื ประสาน ผลประโยชน์ทางเศรษฐกจิ ภายในกลุ่มประเทศสมาชิก สาเหตุทม่ี กี ารรวมกลุ่มทางเศรษฐกจิ 1) มกี ารกาหนดโควตานาเข้า การเกบ็ ภาษใี นอตั ราสูง หลกี เลย่ี งการพง่ึ พาตลาดของประเทศทกี่ ดี กนั โดยหันมา รวมกลุ่มกนั ภายในกล่มุ มากขนึ้

2) แนวคดิ การรวมกลุ่มทางเศรษฐกจิ ซ่ึงเกดิ จาก ความล่าช้าในการดาเนินการ จงึ มกี ารเจรจาภายในกล่มุ ประเทศ ทาให้เกดิ ประโยชน์และเป็ นไปอย่างรวดเร็ว 3) ความเชื่อทวี่ ่า การค้าระหว่างประเทศอย่างเสรี จะทาให้เกดิ ประสิทธิภาพท้งั ในการด้านการผลติ การใช้ ทรัพยากร และการขยายตัวทางเศรษฐกจิ

ประเทศสมาชิกจะได้รับประโยชน์ ซ่ึงสามารถกดี กนั ทาง การค้ากบั ประเทศนอกกลุ่มสมาชิก ก่อให้เกดิ การขยายตวั ทาง การค้า มกี ารลงทุนระหว่าง ประเทศสมาชิกด้วยกนั ท้งั นีแ้ ละ ท้งั น้ัน มเี ป้ าหมายเพอ่ื ลดภาษี ศุลกากรระหว่างกนั ภายในกลุ่ม

การรวมกล่มุ ทางเศรษฐกจิ ระหว่างประเทศ มดี ้าน ต่าง ๆ คอื การค้า, อตุ สาหกรรม, เกษตรกรรม, การคลงั และการธนาคาร, การขนส่งและการคมนาคม

การรวมกล่มุ ทางเศรษฐกจิ ในภูมภิ าคต่าง ๆ กล่มุ ทมี่ บี ทบาทต่อเศรษฐกจิ โลก ( กล่มุ G7) ปัจจุบนั มี สมาชิก 8 ประเทศ ได้แก่ แคนาดา ฝร่ังเศส เยอรมนี อติ าลี ญปี่ ่ ุน สหราชอาณาจกั ร สหรัฐอเมริกา และรัสเซีย วตั ถุประสงค์ เพอ่ื ร่วมกนั หามาตรการรักษาเสถยี รภาพ ของค่าเงนิ ปัจจุบันเน้นร่วมมอื กนั ในการแก้ไขปัญหาเศรษฐกจิ การค้า

1

2) กลุ่ม (G10) การรวมกล่มุ ของประเทศทเี่ ป็ นแหล่ง เงนิ ก้สู าคญั ของ IMF ท่ีเรียกว่า The Paris Club 10 ประเทศ ปัจจุบนั มสี มาชิก 11 ประเทศ คอื เบลเยยี ม แคนาดา ฝรั่งเศส เยอรมนี อติ าลี ญปี่ ่ ุน เนเธอแลนด์ สวติ เซอร์แลนด์ สหราชอาณาจกั ร สหรัฐอเมริกา

3) กลุ่มประเทศ G77 คอื กล่มุ ประเทศกาลงั พฒั นาทเ่ี ป็ น สมาชิกสหประชาชาติ จานวน 77 ประเทศ

2 กลุ่มสมาคมประชาชาตแิ ห่งเอเชียตะวนั ออกเฉียงใต้ หรืออาเซียน เป็ นกลุ่มความร่วมมอื ภูมภิ าค ปัจจุบนั มสี มาชิก 10 ประเทศ

กลุ่มความร่วมมอื ทางเศรษฐกจิ แห่งภูมภิ าคเอเชีย- แปซิฟิ ก หรือเอเปก (Asia-Pacific Economic Cooperation-APEC) มีสมาชิก 21 ประเทศ ได้แก่ บรูไน อนิ โดนีเซีย มาเลเซีย ฟิ ลปิ ปิ นส์ สิงคโปร์ ไทย เวยี ดนาม สหรัฐอเมริกา แคนาดา นิวซีแลนด์ ออสเตรเลยี ญป่ี ่ ุน จนี ไต้หวนั ฮ่องกง เม็กซิโก ปาปัวนิวกนิ ี ชิลี เกาหลใี ต้ รัสเซีย และเปรู

วตั ถุประสงค์ คอื สนับสนุนการขยายตวั ทางเศรษฐกจิ และการค้าของภูมภิ าค และของโลก พฒั นาและส่งเสริมระบบ การค้า ลดอปุ สรรคและอานวยความสะดวกในการค้าสินค้า และ บริการของประเทศสมาชิก

หกเหลยี่ มเศรษฐกจิ เป็ น โครงการอนุภูมภิ าคกล่มุ แม่นา้ โขง 6 ประเทศ (พ.ศ.2535) ประกอบด้วย ไทย ลาว เมียนมา เวยี ดนาม กมั พูชา และ มณฑลยูนนานของจีน เพอ่ื ส่งเสริมการ ขยายตวั ด้านอตุ สาหกรรมการเกษตร การค้า การลงทุน



สามเหลยี่ มเศรษฐกจิ เป็ นโครงการพฒั นาเขตเศรษฐกจิ 3 ฝ่ าย คอื อนิ โดนีเซีย มาเลเซีย และไทย มวี ตั ถุประสงค์ เพอื่ เกอื้ กลู กนั ทางเศรษฐกจิ และสังคม ระหว่าง 3 ประเทศ มกี ารใช้ ทรัพยากรทางเศรษฐกจิ ร่วมกนั เช่ือมโยงด้านโครงสร้างพนื้ ฐาน เพอื่ ลดต้นทุนในการขนส่ง

ความร่วมมอื ด้านการค้าและการลงทุนภายใต้กรอบ การประชุม เอเชีย-ยุโรป หรืออาเซม (Asia Europe Meeting - ASEM) มีประเทศสมาชิกท้งั หมด 25 ประเทศ วตั ถุประสงค์ เพอ่ื เสริมสร้างความสัมพนั ธ์อนั ดรี ะหว่าง ประเทศในภูมภิ าคเอเชีย กบั ยุโรป ท้งั ด้านเศรษฐกจิ การเงนิ การเมอื ง และวฒั นธรรม



สภาพยุโรป (EU) เริ่มต้นมีสมาชิก 6 ประเทศ คอื เบลเยยี ม ฝรั่งเศส เยอรมนีตะวนั ตก อติ าลี ลกั เซมเบิร์ก และเนเธอแลนด์ เพอื่ ร่วมมอื กนั ทางด้านอุตสาหกรรมถ่าน หิน และเหลก็ กล้า ต่อมาได้มกี ารลงนามใน ค.ศ.1957 เพอื่ ก่อต้งั ประชาคมเศรษฐกจิ ยุโรป มสี มาชิกเพม่ิ เป็ น 12 ประเทศ และในปี ค.ศ.1993 ได้เปลยี่ นเป็ นสหภาพยุโรป (European Union : EU)