ไก่ได้พลอย

กาลคร้งั หนึง่ มีไกต่ ัวหนงึ่ กำลงั ง่วนหา เมลด็ ข้าวสารกนิ อยกู่ ลางทงุ่ นา

ระหวา่ งทม่ี นั กม้ ลงคุ้ยดนิ อยนู่ ้นั มนั เห็นกอ้ น วาววบั เหลอ่ื มตามันอยภู่ ายใตก้ องดนิ นน้ั เอง

เจา้ ไก่จงึ คุ้ยเขย่ี ดนิ ออก จนพบเมด็ พลอย เมด็ หน่งึ สะทอ้ นแสงแวววาวอยเู่ บอื้ งหนา้ มัน

เจา้ ไก่จกิ เมด็ พลอยขนึ้ มาและพยายามทจี่ ะกนิ มัน ทว่าเมด็ พลอยกอ้ นนน้ั กลับแข็งและโตกวา่ ทมี่ นั จะ กลนื ลงไปยงั ทอ้ งของมนั ได้

เจา้ ไกน่ กึ ขึน้ วา่ “เจา้ พลอยแสนสวย เจา้ ช่างไมม่ ี ประโยชนอ์ นั ใดตอ่ ขา้ เลย หากแมน้ มเี มด็ พลอย อยา่ งเจา้ กองอย่หู นา้ ขา้ เทา่ กองฟาง กห็ าไดม้ ี ประโยชนต์ อ่ ข้าเทา่ เมด็ ข้าวเมด็ หนึ่งไม”่

แลว้ เจา้ ไกก่ เ็ ขว้ยี งเมด็ พลอยเมด็ นั้นไปไกลจากตวั มันแล้วจงึ จิกหาเมด็ ข้าวสารท่ีตกอยตู่ อ่ ไป