หน่วยที่2

หน่วยท่ี 2 มาตราฐานในงานเขียนเเบบเทคนคิ

แผนการจดั การเรยี นรู้ที่ 2 ช่ือเรือ่ ง ชอ่ื วิชา เขียนแบบเทคนคิ เบ้ืองตน้ เวลาเรยี นรวม ช.ม. ชอ่ื หน่วย มาตรฐานในงานเขียนแบบเทคนคิ สอนครง้ั ท่ี ช.ม. มาตรฐานในงานเขยี นแบบเทคนิค จำนวน หัวข้อเรอ่ื ง 1. มาตรฐานของเสน้ ในงานเขียนแบบ 2. ชนิดของเส้นและการใชง้ าน 3. ตวั อักษรและตัวเลข 4. มาตราสว่ น 5. มาตรฐานของกระดาษเขยี นแบบ สาระสำคัญ มาตรฐานในงานเขียนแบบเป็นสิ่งทส่ี ำคญั อย่างยิง่ ท่ีผ้เู ขียนแบบจะต้องศึกษามาตรฐานต่างๆให้เข้าใจ อย่างถ่องแท้เพื่อให้การอ่านแบบและเขยี นแบบเปน็ ไปในแนวทางเดยี วกนั ซึง่ มาตรฐานในงานเขยี นแบบที่ผเู้ ขยี น แบบต้องศึกษาและเรยี นรู้ใหเ้ ก่าใจก่อนปฏบิ ัตงิ านได้แก่มาตรฐานของเสน้ ในงานเขียนแบบชนิดของเสน้ และการ ใชง้ าน ตัวอกั ษรและตวั เลข มาตราส่วน และมาตรฐานของกระดาษ เขียนแบบ เปน็ ต้น สมรรถนะหลัก (สมรรถนะประจำหน่วย) 1. แสดงความรู้เกีย่ วกบั มาตรฐานในงานเขียนแบบเทคนิค 2. แสดงความเข้าใจเกย่ี วกับชนิดของเส้นและการใช้งาน 3. แสดงความรเู้ ก่ียวกับตวั อักษรและตัวเลข 4. แสดงความเข้าใจเกี่ยวกับมาตราสว่ น 5. แสดงความรเู้ กี่ยวกบั มาตรฐานของกระดาษเขียนแบบ 6. แสดงทกั ษะงานเขียนตัวอักษรและตวั เลข 7. แสดงทักษะงานเขยี นแบบโดยใชม้ าตราส่วน 8. แสดงพฤตกิ รรมลักษณะนสิ ยั การทำงานด้วยความละเอียดรอบคอบ เป็นระเบียบ สะอาดตรง ตอ่ เวลามคี วามซ่ือสตั ย์ รบั ผดิ ชอบ และรักษาสภาพแวดลอ้ ม สมรรถนะย่อย (สมรรถนะการเรยี นร)ู้ สมรรถนะทั่วไป (ทฤษฎี) 1. แสดงความรู้เก่ยี วกบั มาตรฐานในงานเขยี นแบบเทคนิค 2. แสดงความเข้าใจเก่ยี วกับชนิดของเส้นและการใช้งาน 3. แสดงความรเู้ กย่ี วกับตัวอักษรและตวั เลข 4. แสดงความเข้าใจเกีย่ วกับมาตราส่วน 5. แสดงความรเู้ กย่ี วกบั มาตรฐานของกระดาษเขียนแบบ 6. แสดงทักษะงานเขียนตวั อักษรและตัวเลข 7. แสดงทักษะงานเขยี นแบบโดยใช้มาตราส่วน

สมรรถนะทพ่ี ึงประสงค์ (ทฤษฎี) เมอื่ ผ้เู รยี นได้ศึกษาเน้ือหาในบทนแ้ี ล้ว ผูเ้ รยี นสามารถ 1. บอกความหมายของมาตรฐานในงานเขยี นแบบไดถ้ ูกต้อง 2. บอกชนดิ ของเส้นและการใชง้ านไดถ้ ูกต้อง 3. บอกตวั อักษรและตัวเลขได้ถูกต้อง 4. อธิบายมาตราสว่ นไดถ้ ูกต้อง 5. มาตรฐานของกระดาษเขยี นแบบได้ถูกต้อง สมรรถนะท่ัวไป (ปฎิบัต)ิ 1. แสดงทักษะงานเขยี นตัวอกั ษรและตัวเลข 2. แสดงทักษะงานเขยี นแบบโดยใชม้ าตราสว่ น สมรรถนะท่ีพึงประสงค์ (ปฏบิ ตั ิ) เมื่อผ้เู รยี นได้ศึกษาเน้ือหาในบทนแี้ ลว้ ผเู้ รยี นสามารถ 1. เขียนตัวอักษรและตวั เลขตามขนั้ ตอนได้ 2. เขียนแบบโดยใชม้ าตราสว่ นได้ กิจกรรมการเรียนการสอน ในการจดั การเรยี นการสอนรายวชิ าเขยี นแบบเทคนิคเบ้อื งต้น ได้กำหนดกิจกรรมการเรียนการสอนให้ ผูเ้ รียนเกิดการเรยี นรู้โดยใช้วิธกี ารจดั การเรยี นรฐู้ านสมรรถนะเชิงรุก (Active Learning Competency Based) ด้านเทคนิคการ จัดการเรยี นการสอนแบบ MAIP โดยมีขั้นตอนในการดำเนินกจิ กรรมการเรยี น การสอน ดังน้ี 1.ผ้สู อนช้ีแจงรายละเอียดเกี่ยวกับจดุ ประสงคร์ ายวชิ า สมรรถนะรายวชิ า และคำอธบิ ายรายวชิ า การวดั และประเมนิ ผลการ เรยี นรายวชิ าคุณลกั ษณะอนั พึงประสงคข์องรายวชิ า และข้อตกลงในการจัดการ เรยี นการสอนในรายวิชา 2. ผสู้ อนใหผ้ ้เู รียนทำแบบทดสอบก่อนเรยี นหนว่ ยท่ี 2 เร่อื ง มาตรฐานในงานเขยี นแบบเทคนิค 3. ผู้สอนถ่ายทอดความรใู้ นหนว่ ยที่ 2 เรือ่ ง มาตรฐานในงานเขียนแบบเทคนิค 4. ผู้สอนแสดงตวั อยา่ งเกีย่ วกับมาตรฐานในงานเขยี นแบบเทคนิค 5. ผสู้ อนแสดงใบงานเรื่องมาตรฐานในงานเขยี นแบบเทคนิคและอธบิ ายขั้นตอนวธิ ีการในการ ปฏิบัตงิ านตามใบงาน 6. ผู้สอนใหผู้เรยี นปฏิบัตงิ านตามใบงานเรื่องมาตรฐานในงานเขียนแบบเทคนคิ 7. ผู้สอนประเมินผลการปฏบิ ัติงานของผ้เู รยี นและให้ผเู้ รยี นสรุปสาระสำคัญของเรื่องท่เี รยี นประจำสัปดาห์ 8. ผู้สอนให้ผเู้ รียนทำแบบทดสอบหลังเรยี นหน่วยที่ 2 เร่อื ง มาตรฐานในงานเขยี นแบบเทคนคิ สื่อการเรยี นรู้ 1. หนงั สอื เรยี นวิชาเขียนแบบเทคนคิ เบื้องตน้ 201001- 1001 2. Power Point เร่ือง มาตรฐานในงานเขยี นแบบเทคนิค 3. ส่ือการสอนออนใลน์ Google Classroom งานทีม่ อบหมาย/กิจกรรม ให้ผเู้ รยี นทำใบงานประจำหน่วยท่ี 2

การวดั และประเมนิ ผล วธิ ีการ เครอื่ งมือ เกณฑ์ - ทำแบบทดสอบก่อน วัดผล/ประเมนิ ผล เรยี น – หลงั เรยี น - แบบทดสอบก่อนเรียน – - ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 - ทำใบงานทา้ ยหนว่ ย 1. สมรรถนะท่ีพงึ หลังเรียน ประสงค์ (ทฤษฎ)ี - ประเมินคุณลักษณะอนั พงึ ประสงค์ - ใบงานทา้ ยหน่วย - ผ่านเกณฑ์รอ้ ยละ 80 2. สมรรถนะท่ีพึง ประสงค์ (ปฏบิ ตั ิ) - แบบประเมินคุณลักษณะ - ผา่ นเกณฑร์ อ้ ยละ 80 อนั พึงประสงค์ 3. คณุ ลักษณะอันพึง ประสงค์ (Attitude)

แบบทดสอบวดั ผลสัมฤทธ์ิ (ทฤษฎี) 1. ข้อใดคือความหมายของมาตราฐานในงานเขยี นแบบเทคนิค ก. คอื การถา่ ยทอดคาวมคดิ และรายละเอยี ดในแบบงานรวมถงึ การระบุรายการในงานเขยี นแบบ เพื่อใหเ้ ข้าใจตรงกันระหว่างผูส้ งั่ งานกบั ผู้ปฏิบัติงาน ข. คอื คณุ ภาพของเครอ่ื งมอื เขียนแบบ ค. คือคาวมสายงานและการอ่านแบบที่สะดวกเขา้ ใจง่าย ง. คอื การทำให้แบบท่ีเขียนมคี วามสมส่วนและสวยงาม 2. เสน้ ชนิดใดใช้เขยี นแทนขอบงาน เหลย่ี ม มมุ ขอบของรูหรือจดุ ต่างๆ ของชน้ิ งานทม่ี องเหน็ ได้ชดั เจน ก. เส้นเต็มบาง ข. เส้นมอื เปล่า ค. เสน้ ประ ง. เสน้ เต็มหนา 3. เส้นชนิดใดใช้เขียนแทนขอบงาน สนั เหลี่ยม มมุ ขอบของรูหรอื จุดต่างๆ ท่ีถกู บังอยหู่ รือมองไมเ่ ห็น ก. เสน้ เตม็ บาง ข. เส้นมือเปลา่ ค. เสน้ ประ ง. เส้นเตม็ หนา 4. เส้นชนิดใดใชเ้ ขียนเพ่อื แสดงแนวการตดั เฉพาะส่วน ก. เสน้ เตม็ บาง ข. เส้นมอื เปล่า ค. เสน้ ประ ง. เสน้ เต็มหนา 5. เส้นใดใช้เขียนเพ่ือกำหนดขนาด ก. ข. ค. ง. 6. เส้นใดใชเ้ ขียนเส้นสดุ เกลยี ว ก. ข. ค. ง. 7. ตัวอักษรและตัวเลขตามมาตรฐาน DIN EN ISO 3098 (1998) ที่แสดงนี้เป็นแบบใด ก. ตัวอักษรแบบ B, V ข. ตัวอักษรแบบ B, S ค. ตวั อักษรแบบ A, V ง. ตัวอักษรแบบ A, S 8. ตัวอกั ษรและตวั เลขตามมาตรฐาน DIN EN ISO 3098 (1998) ท่ีแสดงน้เี ปน็ แบบใด ก. ตวั อักษรแบบ B, V ข. ตัวอักษรแบบ B, S ค. ตวั อกั ษรแบบ A, V ง. ตัวอักษรแบบ A, S

8. ขอ้ ใด ไมใ่ ช่ มาตราสว่ นในงานเขยี นแบบ ก. 1:1 ข. 1:2 ค. 1:3 ง. 1:5 9. แบบงานทม่ี ีขนาดเล็กจนทำให้อ่านแบบได้ไมช่ ดั เจน จะต้องเลอื กใชม้ าตราสว่ นใดในการเขยี นแบบ ก. 1 : 1 ข. 1 : 2 ค. 2 : 1 ง. 1 : 5 10. กระดาษเขยี นแบบขนาด 210×297 คอื ขนาดมาตรฐานใด ก. A1 ข. A2 ค. A3 ง. A4 11. ข้อใดคอื งานเขยี นตัวเลขและตวั อักษร แบบตัวอกั ษร B,V ก. ข. ค. ง.

12. ข้อใดคอื งานเขยี นตวั เลขและตัวอักษร แบบตวั อกั ษร B,S ก. ข. ค. ง. 13. ขอ้ ใด้คอื งานเขยี นแบบโดยใช้มาตราส่วน ก. เอ เขียนแบบงานทม่ี ีชิ้นส่วนขนาดเลก็ เลยใชม้ าตราสว่ นขขาย 2 : 1 ข. บี เขียนแบบงานท่ีมีชิน้ เลก็ เลยใช่มาตราสว่ น 1 : 1 ค. ซี เขียนแบบงานท่ีมชี ้ินใหญ่เลยใช่มาตราสว่ น 2 : 1 ง. ดี เขยี นแบบงานที่มชี ิ้นใหญ่เลยใชม่ าตราส่วน 3 : 1 14. ขอ้ ใด้คอื งานเขียนแบบโดยใช้มาตราส่วน ก. วดั ขนาดในแบบงานยาว 24 มลิ ลเิ มตรถาเขียนแบบดวยมาตราสวน 2 : 1 ชนิ้ งานจริงจะยาว 12 มิลลเิ มตร ข.วัดขนาดในแบบงานยาว 24 มิลลิเมตรถาเขียนแบบดวยมาตราสวน 2 : 1 ชน้ิ งานจรงิ จะยาว 24 มลิ ลเิ มตร ค.วัดขนาดในแบบงานยาว 24 มิลลิเมตรถาเขียนแบบดวยมาตราสวน 2 : 1 ช้ินงานจรงิ จะยาว 36 มลิ ลเิ มตร ง. ไมม่ ีข้อใดถกู

ใบความรู้หนว่ ยที่ 2 รหัสวิชา 20100-1001 ช่ือวิชา เขียนแบบเทคนคิ เบื้องต้น หนว่ ยท่ี 2 ช่อื หน่วย มาตรฐานในงานเขียนแบบเทคนคิ หนว่ ยท่ี 2 มาตรฐานในงานเขียนแบบเทคนคิ จำนวน 4 ช.ม. หน่วยที่ 2 มาตรฐานในงานเขียนแบบเทคนคิ 1. มาตรฐานของเส้นในงานเขียนแบบ งานเขียนแบบจะใชเ้ สน้ ชนิดต่างๆ ทีม่ คี วามแตกตา่ งกนั ทงั้ ขนาดและรูปร่างเพ่ือเปน็ การแสดง ความหมายของแบบงาน ใหผ้ ู้อา่ นแบบเขา้ ใจความหมายของแบบ และท˚าให้แบบมคี วามถูกต้องสมบูรณ์ เสน้ ที่ใช้ในงานเขยี นแบบตามมาตรฐาน DIN ISO 128-24 (1999-12) แบง่ ออกเป็น 7 กลุ่ม ได้แก่ 0.25, 0.35, 0.5, 0.7, 1.0, 1.4 และกลุ่มเส้น 2.0 มิลลเิ มตร สว่ นการเลือกใช้กลมุ่ เส้นใดน้นั จะขึน้ อยกู่ ับ ขนาดและรปู รา่ งของช้ินงานที่น˚ามาเขียนแบบ เชน่ กระดาษเขียนแบบขนาด A4 และ A3 นยิ มใช้กล่มุ เส้น 0.50 และกลมุ่ เส้น 0.70 ดงั ตารางที่ 2.1 ตารางที่ 2.1 แสดงความหนาของกลมุ่ เส้นตามมาตรฐาน DIN ISO 128-24 (1999-12) มาตรฐาน ความหนาของเส้น (หน่วย : มลิ ลเิ มตร) กลมุ่ เส้น เส้นเตม็ หนา เสน้ เต็มบาง เสน้ ประ เสน้ ศูนยก์ ลาง เส้นศนู ย์กลาง เส้นมือเปลา่ บาง หนา 0.25 0.25 0.13 0.13 0.13 0.25 0.13 0.35 0.35 0.18 0.18 0.18 0.35 0.18 0.50 0.50 0.25 0.25 0.25 0.50 0.25 0.70 0.70 0.35 0.35 0.35 0.70 0.35 1.00 1.00 0.50 0.50 0.50 1.00 0.50 1.40 1.40 0.70 0.70 0.70 1.40 0.70 2.00 2.00 1.00 1.00 1.00 2.00 1.00

2. ชนดิ ของเสน้ และการใชง้ าน ในหนว่ ยนีจ้ ะกล่าวถึงเฉพาะมาตรฐานกลุ่มเสน้ 0.50 มิลลิเมตร ที่นยิ มใชใ้ นสถานศึกษาดังน้ี 2.1 เสน้ เตม็ หนา ใชเ้ ขยี นแทนขอบงาน ยอดเกลียว จดุ สุดเกลียว เหล่ยี ม มมุ รอ่ ง ขอบของรู หรอื จดุ ต่างๆ ของ ช้นิ งานที่มองเห็นได้ชัดเจน โดยมีความหนาเท่ากบั 0.50 มิลลเิ มตร ดงั รปู ท่ี 2.1 เสน้ เต็มหนา (ก) ลักษณะของเส้น (ข) ตัวอยา่ งการใช้งาน (ค) ลกั ษณะช้นิ งาน รูปที่ 2.1 แสดงลักษณะของเส้นและตวั อยา่ งการใช้งานของเสน้ เตม็ หนา 2.2 เสน้ เตม็ บาง ใช้เขยี นเสน้ ชว่ ยก˚าหนดขนาด (1) เสน้ กำหนดขนาด (2) เส้นลายตัด (3) เสน้ โคนเกลยี ว (4) และเสน้ ขอบที่จะขยายแสดงรายละเอยี ด (5) โดยมคี วามหนาเทา่ กบั 0.25 มิลลเิ มตร ดังรูปท่ี 2.2 2 13 5 (ก) ลักษณะของเสน้ 4 (ข) ตวั อย่างการใชง้ าน (ค) ลักษณะช้นิ งาน รูปที่ 2.2 แสดงลกั ษณะของเส้นและตัวอย่างการใชง้ าน

2.3 เสน้ ประ ใชเ้ ขียนแทนขอบงาน สัน เหล่ยี ม มุม ขอบของรหู รอื จดุ ตา่ งๆ ท่ีถกู บังอยู่หรือมองไม่เหน็ โดยมคี วามหนาเทา่ กับ 0.25 มลิ ลิเมตร ดงั รูปที่ 2.3 เส้นประ (ก) ลักษณะของเส้น (ข) ตัวอยา่ งการใช้งาน (ค) ลกั ษณะชิ้นงาน รูปที่ 2.3 แสดงลักษณะของเส้นและตัวอยา่ งการใช้งาน 2.4 เส้นศูนย์กลางบาง ใช้เขียนเพื่อแสดงแนวศนู ย์กลางของช้ินงานที่มลี ักษณะเป็นวงกลม ทรงกระบอก หรอื ชิน้ งานที่ม ลกั ษณะสมมาตรกนั โดยมีความหนาเท่ากับ 0.25 มิลลเิ มตร ดงั รูปท่ี 2.4 เสน้ ศนู ย์กลางบาง (ก) ลกั ษณะของเสน้ (ข) ตัวอยา่ งการใช้งาน (ค) ลักษณะช้นิ งาน รูปที่ 2.4 แสดงลักษณะของเส้นและตัวอย่างการใช้งาน 2.5 เสน้ ศูนย์กลางหนา ใช้เขยี นเพื่อแสดงระนาบตดั หรือแนวท่จี ะทำการตัด ใหช้ ้นิ งานขาดหรือใหแ้ ยกออกจากกัน และ ใชเ้ ขยี นเพ่ือแสดงแนวการตดั หักมมุ หรือการตดั หลายระนาบ มคี วามหนา 0.50 มิลลเิ มตร ดงั รปู ที่ 2.5 เสน้ ศูนยก์ ลางหนา (ก) ลักษณะของเส้น (ค) ลกั ษณะชน้ิ งาน (ข) ตวั อยา่ งการใช้งาน รูปที่ 2.5 แสดงลกั ษณะของเส้นและตวั อยา่ งการใชง้ าน

2.6 เสน้ มือเปลา่ ใชเ้ ขยี นเพื่อแสดงแนวการตดั เฉพาะสว่ น หรอื การตดั ย่อส่วนของชิ้นงานทมี่ คี วามยาวมากๆ โดยมคี วามหนาเทา่ กบั 0.25 มิลลเิ มตร ดังรูปที่ 2.6 เสน้ มอื เปล่า (ก) ลักษณะของเส้น (ข) ตัวอย่างการใชง้ าน (ค) ลกั ษณะช้ินงาน รปู ท่ี 2.6 แสดงลักษณะของเสน้ และตวั อย่างการใชง้ าน 3. ตวั อักษรและตัวเลข การเขยี นตวั อักษรและตัวเลขในงานเขยี นแบบที่จะกล่าวถึงในหนว่ ยนีแ้ บ่งออกไดเ้ ป็น 2 ชนิด คือตวั อักษรภาษาองั กฤษและภาษาไทย โดยมรี ายละเอยี ดดังต่อไปนี้ 3.1 รปู แบบของตัวอกั ษรและตัวเลข การเขยี นตวั อักษรและตัวเลขภาษาองั กฤษตามมาตรฐาน DIN EN ISO 3098 (1998) มอี ยู่ 2 แบบ คือแบบ A (ตวั แคบ) และแบบ B (ขนาดกลาง) ซง่ึ แตล่ ะแบบสามารถเขยี นได้ทง้ั แบบตวั ตรง (V) และแบบตัวเอยี ง (S) ท˚ามุม 75 องศา ดังรูปท่ี 2.7 (ก) ตัวอักษรแบบ B ตัวตรง (V) (ข) ตัวอักษรแบบ B ตัวเอยี ง (S) รปู ท่ี 2.7 แสดงรปู แบบของตัวอกั ษรและตวั เลขตามมาตรฐาน DIN EN ISO3098

(ค) ตวั อักษรแบบ A ตวั ตรง (V) (ง) ตวั อักษรแบบ A ตวั เอียง (S) รปู ที่ 2.7 แสดงรูปแบบของตัวอักษรและตวั เลขตามมาตรฐาน DIN EN ISO 3098 (ต่อ) 3.2 ความสงู ของตัวเลขและตัวอกั ษร ความสูงของตวั เลขและตวั อกั ษรภาษาอังกฤษตามมาตรฐาน DIN EN ISO 3098 (1998) มดี ังนี้ คอื 1.8, 2.5, 3.5, 5, 7, 10, 14 และ 20 มลิ ลเิ มตร 3.3 ขนาดและสดั สว่ นของตัวอกั ษร ขนาดและสดั สว่ นของตวั อักษรและตวั เลขตามมาตรฐาน DIN EN ISO 3098 (1998) แสดง ดงั รูปที่ 2.8 และตารางที่ 2.2 รูปท่ี 2.8 แสดงขนาดและสัดส่วนของตัวอักษรและตัวเลขตามมาตรฐาน DIN EN ISO 3098

ตารางท่ี 2.2 อัตราส่วนของตัวอกั ษรและตัวเลขภาษาอังกฤษตามมาตรฐาน DIN EN ISO 3098 แบบตัวอักษร a b1 b2 b3 c1 c2 c3 d e f A 2 h 25 h 21 h 17 h 10 h 4 h 4 h 1 h 6 h 5 h 14 14 14 14 14 14 14 14 14 14 B 2 h 19 h 15 h 13 h 7 h 3 h 3 h 1 h 6 h 4 h 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 3.4 ตวั อกั ษรภาษาไทยเขยี นโดยใช้เครอ่ื งมือเขยี นตัวอักษรมาตรฐาน การเขียนตัวอักษรภาษาไทยโดยใชเ้ ครอ่ื งมือเขียนตัวอักษรมาตรฐานมรี ูปแบบดังรูปที่ 2.9 รปู ที่ 2.9 แสดงลักษณะของตัวอักษรภาษาไทยเขยี นดว้ ยเครื่องมือเขียนตัวอักษรมาตรฐาน 3.5 การเขียนตัวอกั ษรตามมาตรฐาน มอก. 210 (2520) แบบตัวอกั ษรตามมาตรฐาน มอก. 210 (2520) ท่ีใชม้ อื เขียนในงานเขียนแบบเทคนิคมีรูปแบบ ดังรูปที่ 2.10 รปู ท่ี 2.10 แสดงลักษณะของแบบตวั อักษรภาษาไทยตามมาตรฐาน มอก. 210 (2520)

4. มาตราสว่ น งานเขียนแบบส่วนใหญน่ ิยมเขียนเทา่ กับขนาดชนิ้ งานจรงิ แต่ในกรณีทีช่ น้ิ งานมีขนาดใหญ่เกิน กว่าทจ่ี ะเขียนลงในกระดาษเขียนแบบได้ ก็จำเปน็ ต้องย่อขนาดของช้ินงานลง และถ้าหากชน้ิ งานมขี นาด เลก็ จนทำให้อ่านแบบไดไ้ ม่ชัดเจนก็จะต้องขยายขนาดของช้ินงานให้ใหญ่ขน้ึ ดังนั้นผู้เขียนแบบจะต้อง เลอื กใชม้ าตราส่วนในการเขยี นแบบ ใหม้ ีความเหมาะสมกับขนาดของแบบงานและพนื้ ที่ของกระดาษ เขียนแบบ มาตราสว่ นทีใ่ ชใ้ นงานเขยี นแบบตามมาตรฐาน มอก. 210 (2520) และ ISO 5455 (1979) แบ่งเปน็ 3 ชนดิ คือ มาตราสว่ นปกติ มาตราสว่ นย่อ และมาตราส่วนขยายดงั ตารางที่ 2.3 ตารางท่ี 2.3 มาตราสว่ นในงานเขียนแบบตามมาตรฐาน มอก. 210 (2520) และ ISO 5455 (1979) ชนดิ ของมาตราสว่ น ตวั อยา่ ง มาตราสว่ นปกติ (1:1) มาตราสว่ นยอ่ ได้แก่ 1:2, 1:5, 1:10, 1:20, 1:50, 1:100, มาตราสว่ นปกติ (1:1) 1:200, 1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000 และ 1:10000 มาตราส่วนยอ่ (1:2) มาตราสว่ นขยาย ไดแ้ ก่ 2:1, 5:1, 10:1, 20:1 และ 50:1 มาตราสว่ นขยาย (2:1) หมายเหตุ : ขนาดของแบบงานจะเปล่ียนแปลงไปตามมาตราสว่ นที่กำหนด แต่ ตัวเลขกำหนดขนาด จะต้องเปน็ ขนาดของช้ินงานจรงิ เท่าน้ัน

5. มาตรฐานของกระดาษเขียนแบบ 5.1 ขนาดของกระดาษเขียนแบบ กระดาษเขียนแบบตามมาตรฐาน มอก. 210 (2520) และ DIN EN ISO 5457 (1999) ก˚าหนด ขนาดของกระดาษเขยี นแบบไวด้ งั นี้ คือ A0, A1, A2, A3, A4, A5, A6, A7 และ A8 โดยกระดาษ A0 จะมขี นาดใหญ่ทสี่ ดุ และเปน็ สี่เหลย่ี มผืนผ้าซ่งึ มพี ื้นทเี่ ทา่ กบั 1 ตารางเมตร สดั สว่ นระหวา่ งความกวา้ ง ตอ่ ความยาวคือ 1: 2 สว่ นขนาดกระดาษทเ่ี ล็กรองลงมาก็จะมีขนาดพืน้ ท่เี ทา่ กบั คร่ึงหนง่ึ ตารางที่ 2.4 กระดาษเขยี นแบบตามมาตรฐาน มอก. 210 (2520) และ DIN EN ISO 5457 (1999) ขนาดกระดาษมาตรฐาน ขนาดกระดาษส˚าเร็ พืน้ ทเ่ี ขยี นแบบ จ A0 841 x 1189 831 x 1179 A1 594 x 841 584 x 831 A2 420 x 594 410 x 584 A3 297 x 420 287 x 410 A4 210 x 297 200 x 287 รูปท่ี 2.11 แสดงขนาดของกระดาษเขียนแบบตามมาตรฐาน มอก. 210 (2520) และ DIN EN ISO 5457 (1999)

5.2 ตารางรายการแบบ (Title block) ตารางรายการแบบ หมายถงึ ตารางทใ่ี ช้เขียนรายละเอยี ดต่างๆ ท่ีเกย่ี วข้องกับแบบงาน ไดแ้ ก่ ผู้เขยี น ผตู้ รวจ ผูอ้ อกแบบ วัน/เดอื น/ปีที่เขยี นแบบ มาตราส่วน ชื่อชิ้นงาน ชอื่ สถานศกึ ษาหรือ หนว่ ยงานและหมายเลขแบบงาน เป็นตน้ ปกติตารางรายการแบบจะนยิ มเขียนไว้ที่มมุ ด้านลา่ งทางดา้ น ขวาของดาษเขยี นแบบ ดังรปู ท่ี 2.12 ชิน้ ท่ี รายการ ขนาด วสั ดุ จ˚านว หมายเลขแบบ ช่ือ น มาตราสว่ น วนั ท่ี แผนกชา่ งกลโรงงาน พกิ ัดความเผือ่ อสิ ระ ผู้เขียน ตาม ISO 2768 : ผู้ตรวจ วิทยาลัยเทคนคิ ชุมพร ระบบภาพฉาย ผู้อนมุ ตั ิ หมายเลขแบบ ช่ืองาน งานสวม พกิ ัด รูปที่ 2.12 แสดงตวั อย่างตาราง