ΣΠΥΡΟΣ ΜΟΝΟΠΩΛΗΣ - ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Σπύρου Μονόπωλη ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Δεν ξεχνώ “Η Κύπρος κείται μακράν” (1) στο χάρτη αλλά κοντά μας μέσα μας στο νου και στην καρδιά μας Δεν ξεχνώ Η Κύπρος πανάρχαια Ελληνική από κουρσάρους κουρσέφτηκε από ιππότες πατήθηκε από σταυροφόρους σταυρώθηκε από οθωμανούς βιάστηκε από εγγλέζους βασανίστηκε από τούρκους μισοτούρκεψε μα δεν βούλιαξε Δεν ξεχνώ Η Κύπρος της Ρωμιοσύνης καύχημα και λαβωμένη ζει στέκεται γιατί “η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου [ …]

Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή όντας ο κόσμος λείψη” (2) Δεν ξεχνώ Η Κύπρος πάντα Ελληνική ξεπουλημένη από τους εγγλέζους ξεγραμμένη από τους “συμμάχους” ξεχασμένη προδομένη μισοχαμένη Δεν ξεχνώ Την Κύπρο των ηρώων και μαρτύρων του 1821 αυτών που συμπολέμησαν όπου Ελλάδας κάλεσμα των απαγχονισμένων των πυρπολημένων των δολοφονημένων των φυλακισμένων μνημάτων στον αγώνα για τη Λευτεριά της τα χρόνια του 1955-1959 των πεσόντων Ελλαδιτών και Κυπρίων το 1974 των επώνυμων και των ανώνυμων αγωνιστών θυμάτων που έμειναν τότε μόνοι παρατημένοι αβοήθητοι προδομένοι

Δεν ξεχνώ Την Κύπρο που θα της έλεγε ο ποιητής “Μοναχή τον δρόμο επήρες/Εξανάλθες μοναχή/ Δεν είν΄εύκολαις οι θύραις/Εάν η χρεία ταις κουρταλή” (3) Δεν ξεχνώ Την Κύπρο των βασανισμένων νέων και γερόντων των χαροκαμένων συζύγων γονιών των ορφανεμένων παιδιών των αγνοουμένων αιχμαλώτων των βιασμένων γυναικών και κοριτσιών των δολοφωνημένων αόπλων Δεν ξεχνώ Την Κύπρο που θρηνεί ο ποιητής “Νησί μικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο […] Τι θλιβερά[ …] κι αντίχριστοι να παίζουνε την τύχη σου στα ζάρια […]” (4)

ενώ του κόσμου οι αφέντες δεν βλέπουν δεν ακούν δεν μιλούν αλλά τους ευλογούν Δεν ξεχνώ Την Κύπρο που το ΝΑΤΟ να σβήσει θέλει συντεταγμένες στους χάρτες να την κάνει Δεν ξεχνώ Εδώ γιορτή για της χούντας το πέσιμο Εκεί πένθος για της Κύπρου το χάσιμο Εδώ γιορτή για της Ελλάδας Λευτεριά Εκεί πένθος για της Κύπρου σκλαβιάς Εδώ γιορτή δάφνες γι’ αντιστασιακούς Εκεί πένθος στέφανα στης θυσίας τους τάφους

Εδώ γιορτή Δημοκρατίας μετά από εφτάμισυ χρόνους γύψου εφτάμισυ χρόνους διωγμών και βασάνων Εκεί πένθος για το αίμα που χύθηκε για τη γη που χάθηκε Δεν ξεχνώ Πανάκριβο το τίμημα της Λευτεριάς μας απ’ τη χούντα Στης προδοσίας το αίμα βαφτισμένη Δημοκρατίας η “αποκατάστση” Ξεχνάμε το πρώτο γιορτάζουμε το δεύτερο Δεν ξεχνώ Της προδοσίας το έγκλημα δεν ήταν “στιγμιαίο” Δεν ξεχνώ

Η χούντα η “ελληνική” την Κύπρο πρόδωσε την Κύπρο παράδωσε βορά στους νέους βαρβάρους ξεγυμνωμένη από άμυνα Κι έμεινε τότε και μετά μόνη παρατημένη αβοήθητη απέναντι στον πρώτο και στον δεύτερο αττίλα Δεν ξεχνώ Και οι προδότες Ταις ξένων εντολαίς πειθόμενοι ατιμώρητοι τότε σαν πριν - Πάντα; Δεν ξεχνώ Και “ο φάκελος της Κύπρου” διπλομανταλωμένος εφτασφράγιστος τι κρύβει; τι μυστικά φυλάει; ποιούς προστατεύει; άραγε προδότες μόνο οι χουντικοί;

μήπως κι άλλοι μειοδότες εθνικοί; Δεν ξεχνώ Η αλήθεια χρέος ανεκπλήρωτο Δικαίωση το αίμα της θυσίας ζητάει Να μη ξεχνάμε τα θύματα ζητάνε Ζωντανά στη μνήμη να κρατάμε Αντί γιορτή και πανηγύρι το πένθος ταιριάζει στην Ελλάδα... (1)Κωνσταντίνου Καραμανλή δήλωση 14-8-1974 (2)Βασίλη Μιχαηλίδη: ”Η 9η Ιουλίου του 1821” (3)Διονυσίου Σολωμού:“Ύμνος εις την Ελευθερίαν” (4)Γιάννη Ρίτσου: “Ύμνος και θρήνος για την Κύπρο”

Αφιερώνεται σε όλα τα θύματα, αγωνιστές, μάρτυρες, ήρωες της Κύπρου στους αγώνες της για τη Λευτεριά της