นิทาน แมวกับสุนัขจิ้งจอก

กาลครัง้ หน่ึง แมวกับหมาจิง้ จอกออกเดินทางไปด้วยกัน ระหว่างเดินทาง พวกมันก็หาเสบียงกรังไปด้วย ได้หนูหลงทางจากตรงนีบ้ ้าง หรือไม่ก็ไก่อ้วนพีจาก ตรงนัน้ บ้าง พวกมันเร่ิมโต้เถียงกันถึงเวลาท่ีเสียไปในระหว่างพักกินอาหาร และ ดังเช่นท่ีเกิดขึน้ เสมอยามเพ่ือนฝูงทะเลาะกัน น่ันคือการสนทนามักบานปลายไปถึง เร่ืองส่วนตวั



\"เจ้าคดิ ว่าเจ้าฉลาดนักละสิ ใช่ไหม \" หมาจงิ้ จอกพูด “ เจ้าแสร้งทาเป็ นรู้ดีว่า ข้าใช่ไหม ไงหรือ ข้าน่ะรู้จักเล่ห์เหล่ียมแทบทุกอย่างเชียวละ“ \"ก็ได้\" เจ้าแมวโต้ \"ข้ายอมรับว่าข้ามีเล่ห์เหล่ียมเพียงอย่างเดียว แต่ข้าจะ บอกให้ อย่างเดียวท่ีข้ามีกม็ ีค่าเทียบเท่ากลอุบายนับพนั ของเจ้า!“



และแล้วทันใดนัน้ พวกมันก็ได้ยนิ เสียงเขาของนักล่าสัตว์และเสียงเห่าหอน ของหมาล่าเนือ้ ฝูงหน่ึงใกล้เข้ามา เจ้าแมวกระโจนแผล้วขึน้ ต้นไม้และซ่ อนตัว ท่ามกลางใบไม้ในทันที



\"น่ีแหละกลโกงของข้า\" มันร้ องบอกหมาจิง้ จอก \"ทีนีข้ อข้าชมหน่อยสิว่า เล่ห์กลของเจ้าน่ะมีค่าแค่ไหน\" ทว่าเจ้าหมาจิง้ จอกมีแผนหลบหนีมากมายจนไม่อาจตัดสินใจได้ว่าจะลอง แผนไหนก่อน มันว่งิ ซกิ แซกไปทางนู้นทางนีโ้ ดยมีฝูงหมาล่าเนือ้ กวดตามมาตดิ ๆ มัน ทงิ้ ร่องรอยไว้ตามทางกลับไปกลับมา แล้วว่งิ เร็วสุดฝี เท้า มุดเข้าไปในโพรงนับไม่ถ้วน แต่ทุกหนทางล้วนไร้ความหมาย ในไม่ช้าพวกหมาล่าเนือ้ กต็ ามจับมันจนได้พร้อมกับ มอบจุดจบให้กับเจ้าสัตว์จอมโวและเล่ห์เหล่ียมของมันด้วย