4_สหกรณ์และการรวมกลุ่มเพื่อการพัฒนาชุมชนของไทย

สหกรณก์ ับการ พัฒนาเศรษฐกจิ ไทย

สหกรณ์ การรวมตัวกนั ของกล่มุ บคุ คลที่มีจุดมุง่ หมายอย่าง เดยี วกนั ด้วยความสมคั รใจ รว่ มกนั รับผิดชอบโดย ยึดหลกั ประชาธปิ ไตย มกี ารแบ่งปัน ผลประโยชน์อยา่ งยตุ ิธรรม

ลกั ษณะสาคัญของสหกรณ์

ประวัตคิ วามเป็นมาของสหกรณ์ • ครสิ ต์ศตวรรษท่ี ๑๘ - ๑๙ มีการปฏวิ ัตอิ ตุ สาหกรรม โดยนาเครือ่ งจกั รมาใชแ้ ทนแรงงานคน สง่ ผลให้เกดิ ปญั หาภาวการณ์ว่างงานและเศรษฐกจิ ตกตา่ ในประเทศองั กฤษ • โรเบริ ์ต โอเวน ซึง่ ภายหลงั ไดร้ บั การยกยอ่ งให้เปน็ บดิ าแหง่ การสหกรณข์ องโลก ไดเ้ สนอ แนวคดิ ให้จดั ตง้ั ชมรมสหกรณ์ขนึ้

ประวตั ิความเป็นมาของสหกรณ์ • พ.ศ. ๒๓๗๐ นายแพทยว์ ลิ เลียมคงิ นาแนวคดิ สหกรณข์ องโอเวนไปจดั ต้งั สมาคม การคา้ เพื่อการจาหนา่ ยสนิ คา้ ซง่ึ ถอื เป็นตน้ แบบของสหกรณร์ ้านคา้ ในเวลาตอ่ มา • พ.ศ. ๒๓๙๓ นายเฮอร์มนั ชูลส์ ไดจ้ ดั ต้ังสหกรณห์ าทนุ ขน้ึ ในหมชู่ า่ งฝมี อื และพ่อคา้ • พ.ศ. ๒๔๐๕ นายฟริดกิ วลิ เอล์ม ได้จดั ต้งั สหกรณ์หาทนุ ข้นึ ในหมู่เกษตรกรชนบท เพอ่ื จัดหาทุนใหส้ มาชิกก้ยู ืม

• เปดิ รบั สมาชกิ ทั่วไป • สมาชิกคนหน่ึงออกเสยี งลงคะแนนไดเ้ สยี งเดยี ว • มกี ารจา่ ยเงนิ ปันผลตามสว่ นแบง่ การซอ้ื ของ สมาชิก • มกี ารจา่ ยดอกเบย้ี ตามหนุ้ ในอตั ราจากัด • เปน็ กลางในลัทธิ ศาสนา และการเมือง • ขายสินค้าตามราคาตลาด และขายดว้ ยเงินสด • ส่งเสรมิ การศกึ ษาอบรมทางสหกรณ์

พ.ศ. ๒๔๕๙ มกี ารจดั ตงั้ สหกรณข์ ึน้ เป็นแหง่ แรกของประเทศไทย พ.ศ. ๒๔๗๑ รฐั บาลได้ประกาศใช้ พ.ร.บ. สหกรณ์ ซ่งึ ถอื เปน็ กฎหมายสหกรณฉ์ บบั แรกของไทย พ.ศ. ๒๔๗๘ มกี ารจัดต้ังสหกรณป์ ระเภทตา่ งๆ เพม่ิ เชน่ สหกรณเ์ ช่า ซื้อที่ดนิ สหกรณค์ า้ ขาย สหกรณน์ ิคมฝา้ ยเป็นตน้ พ.ศ. ๒๕๑๑ มกี ารจดั ต้งั สนั นบิ าตสหกรณแ์ หง่ ประเทศไทย



สหกรณก์ ารเกษตร สหกรณป์ ระมง สหกรณน์ คิ ม เป็นสหกรณท์ ผี่ ูป้ ระกอบ เป็นสหกรณท์ ี่จัดตง้ั ข้นึ ในหมู่ เปน็ สหกรณท์ ี่มกี ารดาเนนิ การ อาชีพทางการเกษตรรวมตวั ชาวประมง เพอ่ื แกไ้ ขปญั หา จัดสรรทีด่ นิ ทากนิ ให้ราษฎรการ จัดตง้ั ขนึ้ มีจุดมุง่ หมายเพอื่ ให้ และ อปุ สรรค ในการประกอบ จดั สร้างปจั จัยพื้นฐานและสงิ่ สมาชกิ ดาเนนิ กิจการรว่ มกนั อาชีพ บทบาทหนา้ ท่ีของ อานวยความสะดวกใหผ้ ทู้ อี่ ยู่ และช่วยเหลอื ซ่งึ กันและกัน สหกรณป์ ระมง อาศัยควบคไู่ ปกบั การดาเนนิ การจัดหา สนิ เชอื่

สหกรณร์ า้ นค้า สหกรณอ์ อมทรัพย์ สหกรณก์ ารบริการ เปน็ สหกรณ์สาหรบั เป็นสหกรณ์สาหรับผทู้ ่ีมรี ายได้ เป็นสหกรณท์ ่จี ดั ตัง้ ข้นึ ผบู้ ริโภคทัว่ ไป มี ประจาโดยทว่ั ไปทีต่ ้องการ สาหรับผทู้ ตี่ อ้ งการแก้ไข วตั ถุประสงค์เพื่อลด พง่ึ ตนเองดว้ ยการออมทรพั ย์ ปัญหาการ ประกอบอาชพี คา่ ใช้จ่ายในครอบครัว เปน็ ประจาและชว่ ยเหลือซง่ึ กัน เพ่ือกยู้ ืมเมื่อเกิดความจาเป็น

สหกรณเ์ ครดิตยูเนย่ี น เปน็ สหกรณ์ที่จัดตั้งข้นึ ไดใ้ นกลุม่ ประชากรทกุ อาชีพ ซงึ่ มี ภูมิลาเนาหรอื มีการประกอบ อาชพี หลักที่มีความสมั พนั ธ์กัน และอยู่ในเขตพน้ื ที่ดาเนนิ การ ของ สหกรณ์ท่ีจดั ต้ังขึ้น

การดาเนินการของสหกรณ์ กาหนดวตั ถุประสงค์และนโยบาย วางแผนการดาเนนิ งาน จดั ตัง้ และแบง่ สว่ นงานของสหกรณ์ รวบรวมทรพั ยากร อานวยความสะดวกแกผ่ ้ปู ฏิบัตงิ าน ตรวจตราดแู ล

สมาชกิ เปน็ ผ้ทู ่ีมีความรู้ความเขา้ ใจในระบบสหกรณ์ คณะกรรมการดาเนนิ การจะตอ้ งปฏิบตั งิ านดว้ ยความซอ่ื สัตย์สจุ รติ ผจู้ ดั การและเจา้ หน้าทต่ี ้องเปน็ ผทู้ มี่ คี วามรูค้ วามสามารถ การสนับสนุนจากภาครัฐ



ท่มี าภาพ : http://www.thansettakij.com/2015/10/08/13174

ลกั ษณะทัว่ ไปของชุมชนไทย สังคมชนบท สงั คมเมอื ง ประชากรสว่ นใหญ่ประกอบอาชีพ มีประชากรอาศัยอยหู่ นาแน่น ส่วนใหญ่ เกษตรกรรม มีวิถชี วี ิตเรียบงา่ ย ประกอบอาชีพค้าขาย อุตสาหกรรม บริการ มวี ิถีการดาเนินชวี ิตรีบเรง่ แข่งกับเวลา

ปัญหาเศรษฐกิจในชุมชน ปัญหาความยากจนและการเหล่อื มลา้ ทางรายได้ • ชุมชนไทยส่วนใหญ่ประกอบอาชพี เกษตรกรรม ซ่งึ มขี อ้ จากดั ในการประกอบอาชีพ • เกษตรกรมักพงึ่ พาสารเคมีในการเพาะปลูกซึ่ง ต้องลงทุนสงู ก่อใหเ้ กิดการสร้างหนสี้ นิ • ในภาคอตุ สาหกรรม มกี ารจา้ งงานและมรี ายได้ ดกี วา่ ทาใหเ้ กิดความเหลอ่ื มล้าทางฐานะ • มกี ารอพยพเดินทางเข้ามาทางานในสงั คมเมอื ง สงั คมชนบทจงึ ขาดแคลนแรงงาน

• องค์กรในชมุ ชน ขาดทักษะในการดาเนินงานและการบริหารจัดการเงิน • หน่วยธรุ กิจในชมุ ชนไมส่ ามารถรับมอื กับความผันผวนทางธรุ กจิ ได้ • ในบางชุมชนไม่มีการจัดระบบองคค์ วามรู้เพื่อนามาใช้ประโยชน์ • มกี ารพ่งึ พาปจั จยั ภายนอกมาก ทงั้ ดา้ นทนุ พลังงาน และเทคโนโลยี • ชมุ ชนจานวนมากขาดทกั ษะในการบรหิ ารทนุ และการจัดการเศรษฐกิจชมุ ชน • ชมุ ชนจานวนมากไม่สามารถพึ่งพาตนเองได้และไมม่ คี วามเข้มแข็งพอ



• คนส่วนใหญ่มฐี านะยากจน ขาดโอกาสทาง การศกึ ษา • ขาดความรูท้ จี่ ะนามาใชพ้ ัฒนาอาชพี ของตน • คนบางกล่มุ ไม่ไดน้ าความรเู้ หลา่ นน้ั กลบั มา พัฒนาชุมชนของตน • ขาดแคลนแรงงานและบุคลากรที่มคี วามรู้ ความสามารถในการพฒั นาทอ้ งถน่ิ

แนวทางการพัฒนาเศรษฐกจิ ของชมุ ชน ๑ นาหลักปรชั ญาเศรษฐกจิ พอเพียงมาใชใ้ นการดาเนนิ ชีวติ ๒ การรว่ มมือจากทกุ ภาคส่วนในชุมชน ๓ บูรณาการการทางานรว่ มกันระหว่างท้องถิ่นกบั ชุมชน ๔ รวมกลมุ่ สรา้ งงาน สร้างอาชีพ