นทิ านสนกุ ๆ เพลดิ เพลิน กบั การอา่ น เด็กอาย3ุ -5ปี ราคา 55
คานา ผู้ใหญ่รุ่นก่อนๆ เคยใช้ นิทานเป็นส่ือสร้ างความบันเทิงสาหรับเด็กๆ มาแต่โบราณกาลผลประโยชน์ที่ตามาคือ เป็นการกระตุ้นจินตนาการตอนเด็กๆ ทาให้เกิดสายใยผูกพันใกล้ชิดผู้ใหญ่ได้ใช่เนือ้ หานิทานเป็นเคร่ืองมือในการอบรมสงั่ สอนและปลกู ฝังทศั นคติที่ดใี ห้กบั เด็กซงึ่ เป็นวิธีการที่ได้ผลมูลคา่ เนื่องจากบรรยากาศในระหว่างการกล่อมเกลาอบอวลไปด้วยความอบอ่นุเป็นช่วงเวลาท่ีเด็กๆ มีช่วงเวลาที่มีความสขุ อย่างเต็มที่ ทาให้เด็กเปิดรับ ซมึ ซบั และจดจาเร่ืองราวตา่ งๆทสี่ อนใจได้ดี เป็นที่น่าเสียดายเป็นท่ีน่าเสียดายท่ีผ้ใู หญ่ในยคุ ปัจจบุ นั เห็นคุณค่าของนิทานน้อยลง หลายคนยอมให้หน้าท่ีการงานแย่งชิงเวลาไปหมด บางคนหันไปพึ่งพาเทคโนโลยีทันสมัย ปล่อยให้โทรทัศน์เป็นผู้เล่าเร่ืองราวต่างๆแทน ซ่ึงเทคโนโลยีเหล่านี ้ ไม่สามารถสร้ างบรรยากาศอันอบอุ่นให้กับเด็กๆจึงไม่อาจใช้ทดแทนกนั ได้เลย 1
กรมสุขภาพจิตตระหนักถึงคุณค่าของนิทาน และอยากกระตุ้นให้คุณแม่ใช้นิทานเป็นสื่อในการสร้ างความอบอุ่น และปลกู ฝังทศั นคติที่ดีให้กบั ลกู ๆ จึงได้จดั พิมพ์หนงั สือนิทานขึน้ โดยสว่ นหน่ึงได้รวบรวมนิทานจากคมู่ อื กิจกรรมเสริมสร้างความฉลาดทางอารมณ์เด็กอายุ 3-11 ปีอีกส่วนหนึ่งอีกส่วนหนึ่งได้จากบคุ ลากรสขุ ภาพจิตที่เข้ารับการอบอรวิทยากรหลกั (TOT)เม่ือวนั ที่1 8 -2 1 พ ฤ ศ จิ ก า ย น 2 5 4 6 ณ โ ร ง แ ร ม ม า รี แ อ ร์ พ อ ร์ ตกรุงเทพมหานคร ช่วยกนั เรียบเรียงขนึ ้ มาใหม่ กรมสุขภาพจิตหวังเป็นอย่างยิ่งว่าหนังสือเล่มนีจ้ ะเป็นประโยชน์สาหรับคณุ พ่อคณุ แม่และครูท่ีทางานเก่ียวข้องกบั เด็กต่อไป ด้วยความปารถนาดี กรมสขุ ภาพจิตกระทรวงสาธารณสขุ 2
สารบญัพลงั จว๋ิ 4 นีโมน่ ้อยในอ่าง(ปลา) ใหญ่ 8 นกกระจอกรวมใจ 12ทกุ สว่ นล้วนสาคญั 18 สวิมม่ี 22 3
นิทานอีควิ เร่ือง พลังจ๋วิ กาลครัง้ หนึ่งในป่ าแอ๊ปเปิล้ มีรังมดดาอาศยั อย่ใู ต้ต้นแอ๊ปเปิล้ รังแห่งนี ้มีราชินีมดดาค่อยสง่ั งานให้ลกู น้องทางาน ดแู ลทาความสะอาดรัง เลีย้ งดหู าอาหารให้ลกู ๆ มดดาได้มีความสขุ สบาย บ่อยครัง้ ราชินีมดดาจะได้ยินเสียงมดดาบน่ “เบ่ือจงั ”และชวนกนั ไปเทยี่ ว ปลอ่ ยให้ลกู มดร้องไห้งอแง 4
วนั หนึ่ง ขณะที่ราชินีมดดาเดินตรวจงาน มองเห็นผลแอ๊ปเปิล้ สีแดงสดตกอยใู่ กล้รัง ราชินีมดจงึ เกิดความคดิ ”ปิ๊ง”ถ้าเราให้รางวลั จงู ใจก็คงจะดี ราชินีมดจึงประกาศเรียกมดดาทุกตัวว่า ถ้ าใครสามารถช่วยทางานท่ีตนเองรับผิดชอบได้เสร็จกอ่ นตะวนั ตกดินและสะอาดเรียบร้อย เราจะมีรางวลั ให้โดยการให้กินแอ๊ปเปิล้ สแี ดงอร่อยๆ กลมุ่ มดดาได้ยินเช่นนนั้ จงึ ร้อง”ไชโย”แบ่งกลมุ่กนั ทางาน และเพื่อให้งานเสร็จและเพื่อนๆ มดดาทุกตัวได้กินแอ๊ปเปิล้ ต่างก็ช่วยกันทางานคนละไม่คนละมือ ไม่มีเสียงบ่น ขณะทาไป มดดาก็นึกถึงลูกแอ๊ปเปิล้ ท่จี ะได้กินกนั ตา่ งก้มหน้าทางานอยา่ งมงุ่ มงั่ 5
และเม่ือตะวนั ตกดิน งานทกุ อย่างในรังมดก็สาเร็จลลุ ่วงด้วยดีพร้อมๆกนั รังมดดาใสสะอาดเรียบร้อย ราชินีมดดาเห็นดงั นนั้ จึงกลา่ วคาชมเชย และชีใ้ ห้มดดาทดุ ตวั รู้ว่า”ถ้าเรามีความม่งุ มงั่ ตงั่ ใจร่วมแรงร่วมมือกนั ทางาน งานนนั้ จะสง่ ผลสาเร็จเป็นอย่างดี”จากนนั้ ราชินีมดก็นาเอาแอ๊ปเปิล้ สีแดงมาแจกให้มดดาทกุ ตวั ได้กินกนั อย่างเอร็ดอร่อยและมคี วามสขุ 6
นิทานเร่ืองนีส้ อนให้รู้ว่า ขณะท่ีเราทางานด้วยความมุงม่ัน และมีแรงจูงใจในการทางาน กจ็ ะเกิดพลัง ทางานนัน้ ๆ สาเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดแี ละมีความสุขในการทางาน 7
นิทานอีควิ เร่ือง นีโม่น้อยในอ่าง(ปลา)ใหญ่ ณ ต้ปู ลาแห่งหนึง่ เกิดเหตกุ ารณ์ประหลาดขนึ ้ มา...เอ....มนั คือตวั อะไร....ใช่แล้ว นีโมนนั่ เอง อย่ใู นกล่มุ ปลาท่ีชุมนมุ กนั อย่มู มุ ต้เู ป็นฝูงใหญ่ ทา่ ทางปลาทกุ ตวั จะมคี วามทกุ กงั วลเครียดมาก 8
จากนนั้ เมื่อมองไปทา่ มกลางฝงู ปลาดงั กล่าว มีปลาทองน้อยที่น่าสงสารนอนอยู่ก้นต้ปู ลา ช่างน่าสงสารจริงๆ โอย...โอย...เสียงร้องโอดโอยจากปลาน้อยนัน้ ได้รับการบอกต่อว่ากาลงั ป่ วยลุงปลาหมอบอกว่า” ปลาทองน้อยท้องเสีย เพราะนา้ ในต้นู ีส้ กปรกมาก”อ๋อ..นีเ้องคือสาเหตทุ ท่ี าให้ปลาทกุ ตวั มาชุมนมุ กนั อย่มู มุ นีแ้ ละส่ิงที่ทกุ ตวั กล่าวถึงต่อไปนีค้ ือ”ปลาเทศบาล”เพราะผู้ที่จะแก้ปัญหานีไ้ ด้คือลงุ ปลาเทศบาล ซง่ึ เก็บตวั เกาะฝาต้อู ีกมมุ หนึ่งอย่างเงียบกริบไมส่ นใจใคร 9
อีกมมุ หนงึ่ ของต้ปู ลา ปลาเทศบาลของเรากาลงั ตกอย่ใู นห่วงแห่งความทกุ ข์มากๆ เลยนนั้ คือ”โอย...ปวดเหลอื เกิน” ตอ่ มาฝงู ปลาอีกมมุ หน่ึงโดยการนาของนีโมน่ ้อย ก็พากนั ว่ายนา้ ตรงเข้ามาหาลงุ ปลาเทศบาลชว่ ยจกั การทาความสะอาดต้ปู ลาเหมือนทกุ วนั ท่ีผ่านมาของสองอาทิตย์ก่อน “ลงุ ปลาเทศบาลคร้าบ ผมนีโมต่ วั แทนของปลาทงั้ ตู้ จะมาขอร้องคณุ ลงุนะครับตอนนีน้ า้ ในต้สู กปรกมากครับ จนปลาทองป่วยถ่ายเหลงใสต่ ้ตู ลอดเลย น่าสงสารเขามากคร้าบ 2 อาทิตย์แล้วคร้าบที่ลงุ ปลาเทศบาลไมไ่ ด้ทาความสะอาดต้ปู ลาคร้าบ” “โอย...นีโมเ่ อย ลงุ เองก็แย่แล้ว ปวดฟันมา 2 อาทิตย์ไมม่ ีกะใจจะทาอะไรแล้ว”ลงุ ปลาเทศบาลสารภาพออกมาอย่างนา่ สงสาร 10
นีโมน่ ้อยจงึ รีบไปรายงานให้ลงุ ปลาหมอฟัง จากนนั้ ลงุ ปลาหมอมาตรวจภายในปากของลงุ ปลาเทศบาลและทาการรักษาให้ลงุ ปลาเทศบาลหายปวดฟัน ในท่ีสุดความสะอาดของต้ปู ลาก็กลบั มาอีกครัง้ เพราะลงุ ปลาเทศบาลกลบั มาทางานได้ตามปกติ เพราะหายจากปวดฟันแล้ว ปลาทงั้ หลายก็อย่กู นัอย่างมีความสขุ และปลาน้อยก็หายจากอาการปวดท้อง นิทานเร่ืองนีส้ อนให้รู้ว่า ถ้าเรารู้จกั แสดงความสนใจ ใส่ใจและช่วยเหลือผู้อ่ืนเราก็จะเป็ นท่ีรักใครของผู้อ่ืน 11
นิทานอีควิ เร่ือง นกกระจอกรวมใจ กาลครัง้ หนงึ่ นานมาแล้ว มีนกกระจอกอย่ฝู งู หนง่ึ เป็นนกกระจอกทขี่ ยนัขนั แข็งในการทางานและรักกนั มากทกุ ตวั เป็นเพื่อนกนั จึงช่วยกนั ทามาหากินในตอนเช้าทกุ ตวั จะต่ืนแตเ่ ช้า 12
แต่นกกระจอกทุกตวั ไม่ภาคูมิใจในตวั เอง เพราะโดนมนษุ ย์ว่า ว่าเป็นนกกระจอกท่ไี ม่มีสีสวยงาม ตวั เลก็ และเสียยงดงั นกกระจอกจึงเชื่อวา่ ตวั เองไม่มีอะไรดี มีเพียงจ้อยนกกระจอกน้อยตวั หน่ึงที่ไม่เช่ือท่ีมนษุ ย์บอก เพราะเห็นว่าถึงแม้จะเป็นนกกระจอกท่ีตวั เล็ก สีไม่สวย แต่ก็ยงั มีความสามารถในการบินได้เหมือนนกทว่ั ไปและยงั มีวามขยนั มากอีกด้วย จ้อยจึงภาคภูมิใจในตนเอง 13
วนั หน่ึง ฝูงนกกระจอกออกไปหากินที่นาของชาวนาคนหน่ึง ในขณะท่ีนกกระจอกทงั้ ฝูงกาลังเตรียมตัวจะบินลงไปท่ีนาของชาวนาเพื่อหาอาหารทนั ใดนนั้ เองฝูงนกกระจอกก็รู้ว่า ตวั เองกาลงั ตกอยู่ในอนั ตรายเพราะเข้าไปอยใู่ นตาข่ายทชี่ าวนาทาเป็นกบั ตงั ดกั นกเอาไว้ 14
นกกระจอกตกอย่ใู นตาข่ายของชาวนาใจร้าย ทงั้ หมดพยายามหาทางออกโดยการบินวนไปมารอบๆ แต่ยิงบินตาข่ายก็ยิงพนั กนั ทาให้ฝงู นกกระจอกย่ิงอยู่ในอันตรายนกกระจอกทุกตัวพยายามหางออกด้วยวิธีการต่างๆนาๆแตก่ ็ไมไ่ ด้ผล ในท่ีสดุ เม่อื เวลาผ่านไป นกทกุ ตวั หมดแรงจงึ ยอมแพ้ 15
มีเพียงแต่จ้อยตวั เดียวเท่านนั้ ที่ไม่ยอมแพ้ พยายามหาทางต่อไป จ้อยพยายามบอกเพ่ือนๆ ว่า ให้ช่วยกนั หาทางตอ่ ไป แต่ไม่มีนกกระจอกตวั ใดเชื่อตา่ งพดู กนั ว่า ต่างพดู กนั วา่ เรามนั ไอนกกระจอกตวั เลก็ นิดเดียว จะไปแก้ตาข่ายอันใหญ่นัน้ ได้อย่างไร แต่จ้ อยเชื่อว่าพวกเราทุกคนทาได้ ถ้ าเราทุกค นชว่ ยเหลอื กนั ขอให้พยายามอีกเป็นครัง้ สดุ ท้าย 16
ในที่สดุ นกทกุ ตวั จึงหนั มาใช้ปากจิกตาข่าย ทีละน้อยพร้อมๆกนั เวลาผ่านไปนานทีเดียว กวา่ ท่ีตาข่ายแตล่ ะเส้นจะขาด แต่ในที่สดุ ฝูงนกกระจอกก็ทาสาเร็จ ทุกตัวช่วยกันจิกตาข่ายจนขาด้อมกัน แล้วนกกระจอกทัง้ หมด ก็สามารถบินออกมาจากตาขา่ ยของชาวนาได้ แล้วบินกลบั ไปท่ีรังได้ดงั เดิม นิทานเร่ืองนีส้ อนให้รู้ว่า ทุกคนมีความสามารถ เม่อื เจอส่งิ ท่ยี ากหรือเจอปัญหา จงอย่าท้อแท้แต่จงรู้จักให้กาลังใจตนเอง และมคี วามมุ่งมันพยายาม 17
นิทานอีควิ เร่ือง ทุกส่วนล้วนสาคัญ ตา หู จมกู ปาก ทะเลาะกัน ถียงกันใหญ่ว่าใครสาคญั สุด ดวงตาบอกวา่ ฉนั สาคญั สดุ ถ้ามองไมเ่ หน็ เดนิ ไปไหนก็หลงทาง อาจตกเหว หรือตกนา้ ตกทา่ตายกไ็ ด้ หูว่าถึงแม้มองไม่เห็นแต่ข้าก็ได้ยิน เม่ือคนบอกาง ข้าก็จะฟัง ก็ไม่ต้องตกนา้ ตกเหว 18
ปากสวนขึน้ ทนั ควนั เยาเย้ยหวู ่าถึงเจ้าจะได้ยิน แต่ถ้าข้าหยุดพดู หขู องเจ้ากไ็ ร้ประโยชน์ ปากบอกวา่ ข้านนั้ สาคญั ท่สี ดุ ถ้าข้าหยดุ ินข้าวกินา้ เจ้าก็ต้องอดตาย จมกู วา่ จมกู ต่างหกทส่ี าคญั ทส่ี ดุ ไมม่ ีใครยอมฟังใคร 19
ตา หู จมูก ปาก จึงไม่ยอมทาตามหน้าท่ีของตน ร่างกายอ่อนแอ หิวแขนขา มดเรียวแรง เดินไม่ได้ หลงั ไหล่ยุงลาตวั ไม่ไหวก็ล้มตวั ลงกองอยู่กับพืน้ ร่างกายและอวยั วะสว่ นอนื่ ๆ ทรมานด้วยความเจ็บป่วย 20
ตา หู จมกู ปาก ในทีสดุ ก็ทนไมไ่ ด้ ดวงตาจงึ เปิดเปลือกตาขนึ ้ มองก็เหน็ร่างกายทรุดโทรมและใกล้ตายด้วยความเจ็บป่ วย จมกู เริ่มหายใจเอาอากาศเข้าไปให้ร่างกายสดช่ืนขนึ ้ ได้ยินเสียงท้องร้องด้วยความหวิ และปากก็ยอมกินข้าวกินนา้ ให้ร่างกายกลบั มาแขง็ แรงอีกครัง้ แขนขาเริ่มมีเรียวแรง หลงั และไหล่ก็เริ่มพยุงตัวขึน้ ร่างกายก็ย่ืนขึน้ ได้ เดิน และออกไปวิ่งเล่นกับเพ่ือนอย่างสนกุ สนาน นิทานเร่ืองนีส้ อนให้รู้ว่า คนเราควรเคารพและเหน็ ความสาคัญของผู้อ่ืน ไม่ควรยกตนขมท่าน 21
นิทานอีควิ เร่ือง สวมิ ม่ี สวิมม่ีเป็ นปลาเล็กตัวจ้ อยสีดาที่เป็ นท่ีรังเกียจของฝูงปลาสีแดง ”สี”ที่แตกตา่ งจากปลาทงั้ ปวง จงึ มกั ได้รับการรังเกียจและดถู กู จากเพ่ือนๆ เสมอ ไม่มีใครยอมเป็นเพื่อนเล่นกบั สวิมม่ี เป็นประจาที่ฝงู ปลาสีแดงและสวิมม่ีจะถูกรังควานจากปลาทูน่าใจร้ายซึ่งว่ายมาไล่จบั กิน ทาให้ต้องหนีกระเจิดกระเจิงไปอยตู่ ามซอกหลบื ตา่ งๆ 22
บางคนว่ายนา้ ไม่ทันก็ต้องตกเป็นเหยื่ออันโอชะของปลาทูน่าใจร้ ายแตส่ วมิ ม่ีเอาตวั รอดได้เสมอ เพราะว่ายนา้ เร็ว วนั หนึ่งสวิมม่ีจึงคิดแผนการขึน้เพื่อให้ฝงู ปลาสีแดงไมต่ ้องว่ายนา้ อีกต่อไป 23
โดยบอกปลาสีแดงว่า เพราะเราเป็นปลาตวั เล็กๆ ไม่มีกาลงั ไปต่อส้กู ับปลาทนู ่าได้ แตถ่ ้าเราช่วยกนั ว่ายเป็นปลาสีแดงตวั ใหญ่1ตวั และสวมิ มี่ซงึ่ มีสีดาจะว่ายไปต่อตวั เป็นลกู ตาให้ เพ่ือลวงให้ปลาทูน่ากลวั จนไม่กล้ามาอีก ปลาทงั้ ฝงู เหน็ ด้วยกบั สวิมม่ี 24
เช้าวนั ตอมาเจ้าปลาทนู ่าใจร้ายก็วา่ ยร่ีเข้ามารังควานเช่นเดิม แตค่ ราวนี ้มนั ต้องตกใจสดุ ขีดเมื่อพบกบั ปลาตวั ใหญ่กว่ามนั มาก ซึ่งก็คือฝงู ปลาสีแดงท่ีสามคั คีและร่วมมือกันว่ายต่อตวั กัน เจ้าปลาทูน่าจึงว่ายหนีไปอย่างรวดเร็วสวิมม่ีได้รับการยกย่องจากเพ่ือนๆเพราะความเป็นปลา สีดา ท่ีแตกต่างของมนั ท่ีช่วยชีวิตเพื่อนๆ ไว้ในทส่ี ดุ นิทานเร่ืองนีส้ อนให้รู้ว่า เราไม่ควรรังเกียจคนท่แี ตกต่างจากเราเพราะคนแต่ละคนย่อมมีส่งิ ท่ีดีอยู่แล้ว 25
ข้อมูลบรรณานุกรมอมรากุล อนิ โอชานนท์. นิทานเสริมสร้างอีควิ เดก็ อายุ 3-5 ปี /อมรากุล อินโอชานนท์ พมิ พ์ครัง้ ท่ี 3. นนทบุรี : สานักพฒั นาสุขภาพจติ . 2549. 26 หน้า
- กรมสขุ ภาพจิต กระทรวงสาธารณสขุ
Search
Read the Text Version
- 1 - 28
Pages: