เงาะป่า

ยุคสมัย รัชกาลที่ 5 , รัตนโกสนิ ทร์ ผูแ้ ตง่ พระบาทสมเดจ็ พระจุลจอมเกลา้ เจา้ อยูห่ วั คาประพันธ์ บทละคร

เรื่องราวรักสามเสา้ ของหน่งึ หญงิ สองชายชาวป่า บทละครเรื่องนีน้ อกจากจะ ใช้เปน็ บทสาหรับเล่นละครได้ดีแล้ว ยงั มีคณุ คา่ ทางวรรณคดีและวฒั นธรรมของ พวกเงาะ ในทางวรรณคดีประกอบด้วย บทชมธรรมชาติ บทรัก บทแคน้ บทโศก บทขบขัน และคตธิ รรม การใช้ถ้อยคาสานวนง่ายๆ สละสลวย มีรสสมั ผัส เปน็ ภาพพจน์และมีอปุ มาอุปไมยแยบคายมากมาย

ประวัตคิ วามเปน็ มาเร่อื งเงาะป่า เงาะป่า เป็นพระราชนิพนธ์บทละครในพระบาทสมเด็จพระ จลุ จอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ท่ีได้รับการยกยอ่ งว่าเป็นวรรณคดเี รือ่ งเอก ของไทยท่จี ดั เขา้ ลกั ษณะวรรณคดี โศกนาฏกรรมแบบตะวนั ตก ทรงพระราชนพิ นธใ์ นชว่ งท่ที รงพักฟื้นจากการประชวรดว้ ยพระโรค มาเลเรยี เมอื่ เดือนกุมภาพันธ์ ร.ศ.124 (พ.ศ.2448) โดยใชเ้ วลา ทรงนิพนธ์ 8 วันเทา่ นน้ั โดยมีจดุ มุ่งหมายเพอื่ ให้เกดิ ความ เพลิดเพลินพระราชหฤทัยในระหว่างการพกั ฟน้ื จากการประชวร

ลกั ษณะคาประพันธ์ เป็นบทละครรา เนือ้ เรือ่ งเต็มไปดว้ ยสาระ มีแนวคดิ สาคัญทีเ่ ปน็ สากลคือ เรื่องของความรัก ซึง่ เปน็ ความรู้สึกอันยิ่งใหญท่ ี่เกดิ ขน้ึ ตาม ธรรมชาตขิ องมวลมนุษย์ชาติ ทุกภาษาและทุกชนชั้น

ลักษณะของเร่ืองเงาะปา่ • เปน็ กลอนบทละคร มีลักษณะสมั ผัสเชน่ เดยี วกับกลอนแปด สิ่งที่แตกต่าง ระหว่างกลอนบทละครกบั กลอนแปดคือ • ตวั ละครสาคัญ กลอนบทละครจะขึ้นตน้ ด้วย “มาจะกล่าวบทไป” หรือ “เมอื่ นัน้ ” • ตวั ละครไม่สาคญั กลอนจะข้ึนตน้ ด้วย “บัดน้นั ”

ตัวละคร ตัวละคร มีลักษณะสมจริง มีอารมณค์ วามรู้สกึ รัก โกรธ แต่กย็ ังมี ความดีอยู่ จึงเป็นตัวละครที่สมจรงิ ลักษณะสมจริงจะเห็นได้จากตัว ละครเอกท้งั ๓ ตัวละคร คือ ชมพลา ลาหับ และฮเนา ดังนี้

ชมพลา • ลกั ษณะ เป็นเงาะหนุ่มทีม่ ีกาลังวงั ชา แข็งแรง ขึ้นตน้ ไม้เกง่ รูปรา่ งแข็งแรงผึ่ง ผาย • ความสามารถ เชย่ี วชาญในการเปา่ ลูกดอกอาบยาพิษไดแ้ ม่นยา

ลาหบั • ลกั ษณะ เปน็ สาวเงาะท่มี ี ความงดงามมาก • อุปนิสัย มใี จมน่ั คง ยดึ ม่ันใน ขนบประเพณี รกั เดียวใจเดยี ว

ฮเนา • นา่ จะเป็นเงาะหนุ่มทห่ี นา้ ตาดดี ้วย เพราะเปน็ ท่สี นใจของนางเงาะวัง คอน แมจ้ ะไม่มคี าบรรยายตรงๆก็ ตาม • อปุ นิสัย มีนสิ ัยอวดดี ดังคาพูด ของไม้ไผว่ า่

เนือ้ เร่อื งย่อ ชมพลาเป็นเงาะหนุม่ ไดร้ ักนางลาหบั ซง่ึ ชมพลามีบุญคุณกบั ลาหบั ในการ ช่วยชีวติ ตอนที่ไปเที่ยวปา่ และโดนงรู ัดเลยเกดิ รกั กัน ตามความเชื่อที่วา่ ชายใดแตะเนือ้ ตอ้ งตัว หญงิ ถือวา่ เป็นสามีของหญิงนัน้ แต่ฮเนามาส่ขู อนางลาหบั กับตองยบิ และนาง ฮอย ซง่ึ เปน็ บิดามารดาของลาหบั ทัง้ สองตกลงใจให้นางลาหบั แตง่ งานกับฮเนา ซง่ึ มี ความเหมาะสมในฐานะ และไดจ้ ดั พิธีแตง่ งานให้ พวกเงาะมาช่วยงานกันทั้งหมู่บา้ น

เนอ้ื เรื่องย่อ(ตอ่ ) เมื่อนางลาหบั กับฮเนาแตง่ งานกัน จะตอ้ งไปเดินป่าตามประเพณี 7 วนั ชมพลาได้ทาอุบายไปลักพาตัวนางลาหับหนีมาอยูก่ ับตนที่ในถา้ ฮเนา นกึ วา่ ชมพลาบงั คับเอาตัวนางลาหับไปจงึ ออกตดิ ตามจนพบ ชมพลากับฮเนา ได้ตอ่ สูก้ ัน ราแก้วซึ่งเป็นพีช่ ายของฮเนาได้ใช้ลูกดอกอาบยาพิษเปา่ ไปถูก ชมพลาได้รับบาดเจ็บ

เนื้อเรอ่ื งยอ่ (ต่อ) นางลาหบั ไมเ่ ห็นชมพลากลับมา จงึ ออกไปตามพบชมพลาถูก ลูกดอกอาบยาพิษถงึ แก่ความตายไปต่อหนา้ ต่อหน้า กเ็ สียใจ นางลาหบั รัก ชมพลามากจึงได้ใชม้ ีดฆา่ ตัวเองตายตามชมพลา สว่ นฮเนาเมือ่ ไดร้ ้วู า่ นางลา หบั กับชมพลารกั กันและได้เห็นความรักอันเดด็ เดีย่ วของชมพลากับลาหบั และคิดว่าตนเปน็ ต้นเหตุใหท้ ัง้ สองตาย จงึ ฆ่าตัวตายตามไปด้วย

ขอ้ คิดทีไ่ ด้จากเรอื่ งเงาะปา่ • ความรักของหนุ่มสาวนัน้ มีอานุภาพรุนแรงที่สุด อาจบนั ดาลให้ผู้ทีอ่ ยู่ ในหว้ งรักทาอะไรๆ เพื่อความรกั ได้ทั้งนัน้ บางครัง้ กอ่ ให้เกดิ โศกนาฏกรรม • ผูใ้ ดท่มี ีความรกั ไม่วา่ จะเปน็ ความรักประเภทใด ผู้นั้นกม็ ักจะมีความ ทุกขต์ ามมาดว้ ยเพราะรักแลว้ อาจไมส่ มหวงั

ขอ้ คิดท่ีได้จากเรือ่ งเงาะปา่ • ไม่วา่ ในสงั คมใด แม้จะป่าเถอ่ื นเชน่ สงั คมเงาะ ก็ยกย่องผูห้ ญงิ ท่ี ซือ่ สัตย์มั่นคงในความรกั เหมอื นนางลาหบั แมต้ ายไปแล้วกย็ ังมีผูส้ รรเสรญิ • ลูกนัน้ ตอ้ งมีความเคารพรักและแสดงความกตัญญูกตเวทีตอ่ ผูม้ ีพระคุณ

จดั ทาโดย นางสาวสุไรยา หลังปุเตะ๊ 406001013 สาขาวชิ าภาษาไทยครุศาสตรบณั ฑิต ชั้นปที ่ี 3 มหาวทิ ยาลัยราชภฏั ยะลา