กระต่ายกับเต่า

ถัดไป

สารบญั ณ ป่าใหญ่แหง่ หนึง่ มีกระต่ายตัวหนึ่งมัน่ ใจในความเร็ว กระตา่ ยกบั เตา่ ของตัวเองมาก และมกั พูดโมโ้ อ้อวดวา่ ไม่มใี ครเทียบได้ สไลดถ์ ดั ไป จนวนั หนึง่ เจ้ากระต่ายไดพ้ บกบั เต่าที่กาลงั เดนิ ต้วมเตี้ยมผ่านมา เมื่อเหน็ ดังน้ัน เจ้ากระต่ายกห็ ัวเราะ เยาะและพูดลอ้ เลียนว่า \"นีเ่ จ้าเต่า มวั แต่เดินอืดอาดอยา่ ง นี้ แล้วเมื่อไรจะถงึ บ้านกันละ่ เนี่ย ต่อใหเ้ จ้าเดินนาหน้าไป ก่อนครึง่ วนั ข้ายงั ตามเจ้าทันเลย สไลดถ์ ดั ไป

เจ้าเต่าได้ยินดังน้ัน กเ็ กิดอาการไม่พอใจ เลยพดู กระต่ายเหน็ ว่าเจา้ เต่าทา้ แขง่ อย่างนน้ั ก็ตอบตกลงพรอ้ ม ตอบกลับไปว่า \"ถึงข้าจะเดินชา้ แตข่ ้ากก็ ลับถึงบา้ นทุก กบั พดู ไปอย่างขา ๆ ว่า \"ฮา่ ฮา่ ฮา่ โถ... เจา้ เต่า เช่ืองชา้ วัน ถ้าอย่างงั้นเรามาลองวิง่ แข่งกนั ม้ัยล่ะ แลว้ ข้าจะ อยา่ งเจา้ น่ะเหรอ จะมาชนะกระตา่ ยท่รี วดเรว็ อยา่ งขา้ ได้ เอาชนะเจ้าให้ด\"ู ไม่มีทางหรอก\" สไลดถ์ ดั ไป กระต่ายเห็นว่าเจ้าเต่าท้าแข่งอย่างนนั้ ก็ตอบตกลง พร้อมกับพดู ไปอย่างขา ๆ ว่า \"ฮ่า ฮา่ ฮ่า โถ... เจา้ เต่า เช่อื งช้าอยา่ งเจา้ น่ะเหรอ จะมาชนะกระตา่ ย ที่รวดเร็วอยา่ งข้าได้ ไม่มีทางหรอก\" สไลดถ์ ดั ไป

กระต่ายเหน็ วา่ เจา้ เต่าทา้ แขง่ อย่างนน้ั กต็ อบตกลงพรอ้ ม กบั พดู ไปอย่างขา ๆ วา่ \"ฮา่ ฮา่ ฮา่ โถ... เจา้ เต่า เช่ืองชา้ อย่างเจา้ น่ะเหรอ จะมาชนะกระต่ายท่รี วดเรว็ อย่างขา้ ได้ เมื่อถึงวันแข่งขัน เจ้ากระต่ายไดว้ ิ่งออกจากจดุ เริม่ ต้น ไม่มีทางหรอก\" ไปด้วยความเรว็ เต็มฝีเท้า แซงหน้าเจ้าเต่าไปไกล และเมือ่ สว่ นเจา้ เตา่ กย็ ังคงเดนิ ต้วมเตยี้ ม ๆ อย่างไม่เหน็ดเหน่อื ยย่อ หนั หลงั กลับไปดูก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเจ้าเต่า เลยคิดว่าคง ทอ้ เดินมาเรอ่ื ย ๆ จนเกือบจะถึงเส้นชัย ทางด้านกระตา่ ยทีน่ อน อกี นานกว่าเจ้าเต่าจะเดนิ มาถึง จึงนึกในใจว่า \"งั้นข้าขอ อยู่แถวน้ันกส็ ะดุ้งตน่ื ขนึ้ เห็นรอยเทา้ เตา่ ทีพ่ ้นื ก็รีบวิ่งตามไป แต่ก็ งีบเอาแรงสกั หน่อยดกี ว่า ยงั ไงกช็ นะอยแู่ ลว้ \" แล้วไม่ ไม่ทันเสียแล้ว เพราะเมื่อเจ้ากระตา่ ยวง่ิ มาถงึ เส้นชยั กพ็ บว่าเจ้า นานเจ้ากระต่ายก็เผลอหลับไป ถัดไป เต่าทต่ี นเคยสบประมาทไวน้ ั้น ได้เดนิ เขา้ เสน้ ชัย เปน็ ผู้ชนะในการ แข่งขนั ครง้ั น้ี ถัดไป

เหตุการณ์นที้ าให้เจ้ากระต่ายรู้สึกเสียใจมากทต่ี ้องมา นิทานเร่อื งน้ีสอนใหร้ ูว้ ่า : พา่ ยแพ้ใหก้ บั เจ้าเต่า เพยี งเพราะความประมาทของตัวเอง นนั่ เอง... หากเราใชช้ ีวิตอยา่ งประมาท ก็อาจเป็นหนทาง ที่นามาสู่ความพา่ ยแพ้ได้ ดังเชน่ เจา้ กระตา่ ยตวั นี้ ถัดไป ที่ประมาทเลินเล่อ คิดวา่ ตัวเองวง่ิ ได้เรว็ กวา่ จึงชะล่าใจ ไม่คดิ ทีจ่ ะพยายามหรือวง่ิ แขง่ ให้สาเรจ็ จนสุดทา้ ยกโ็ ดนเจา้ เตา่ ว่งิ แซงเข้าเส้นชัยไปในทสี่ ดุ เชน่ เดยี วกันกบั การเรียน หากเดก็ ๆ หลงคดิ วา่ ตัวเองเก่งแล้ว จึงไมข่ ยันต้ังใจอา่ นหนงั สือ เพื่อนทีเ่ ขามีความขยันและมีความพยายามมากกวา่ ก็อาจมีผลการเรยี นที่ดีกว่าเราได้ ถัดไป