ชนเผ่าทาทาร์ในประเทศจีน

เอกสารฉบบั น้ีเป็นส่วนหน่ึงของวชิ าภาษาจีน โดยมีจุดประสงคเ์ พ่อื ใหผ้ เู้ รียนสามารถเรียนรู้เรื่องชนเผา่ ทาทาร์ในประเทศจีนได้ ท้งั น้ีในเอกสารฉบบั น้ีมีเน้ือหาซ่ึงประกอบดว้ ยความรู้เก่ียวกบัความเชื่อและเทศกาลสาคญั ดา้ นอาหารการกิน การแต่งกาย ดา้ นที่อยูอ่ าศยั ดา้ นขนบธรรมเนียมประเพณี ดา้ นเศรษฐกิจสังคม และความเป็นมาของชาวเผา่ ทาทาร์ ซ่ึงชนเผา่ ทาทาร์เป็นส่วนหน่ึงของการก่อต้งั ประเทศจีนข้ึนอีกดว้ ย ผจู้ ดั ทาไดเ้ ลือกหวั ขอ้ เร่ืองชนผา่ ทาทาร์ในการทาเอกสารฉบบั น้ี เน่ืองจากเป็นเร่ืองท่ีน่าสนใจ รวมท้งั แสดงใหเ้ ห็นถึงความเป็นมาของประเทศจีนไดค้ รบทุกดา้ น นางสาว กุลจิรา ไชยเรือน ผจู้ ดั ทา

ชนเผ่าท้งั 56 ในจีนประเทศจีน มีชนเผา่ ท้งั หมด 56 ชนเผา่ ประเทศจีนเป็นประเทศที่มีหลายเช้ือชาติมาต้งั แต่สมยั โบราณ หลงั จากท่ีก่อต้งั สาธารณรัฐประชาชนจีนไดร้ ับการยนื ยนั อยา่ งเป็นทางการจากการสารวจมีชนเผา่ ท้งั หมด 56 ชนเผา่ ภาษาท่ีใชม้ ีมากถึง 60ภาษา แต่ละชนเผา่ ก็จะมีวฒั นธรรมและการแต่งกาย ภาษาที่ต่างกนั ออกไปและยงั มีหนา้ ตาท่ีตา่ งกนั อีกดว้ ยเรามารู้จกั ชื่อแต่ละชนเผา่ กนั เลย ชนชาติท้งั หมดของจีน 56 ชนชาติไดแ้ ก่ 1) ชนชาติฮน่ั (汉族)

2) ชนชาติมองโกล (蒙古族) 3) ชนชาติหุย (回族)

4) ชนชาติทิเบต (藏族)5) ชนชาติอุยกูร์ (维吾尔)

6) ชนชาติมง้ (苗族)7) ชนชาติอ๋ี (异族)

8) ชนชาติจว้ ง (壮族)9) ชนชาติปู้อี (布依族)

10) ชนชาติเกาหลี (朝鲜族) 11) ชนชาติแมนจู (满族)

12) ชนชาติตง้ (侗族)13) ชนชาติเยา้ (瑶族)

14) ชนชาติไป๋ (白族)15) ชนชาติถู่เจีย (土家族)

16) ชนชาติฮาหนี (哈尼族)17) ชนชาติคาร์ซคั (哈萨克族)

18) ชนชาติไต (傣族)19) ชนชาติหลี (黎族)

20) ชนชาติลี่ซวู่ (傈僳族) 21) ชนชาติวา้ (佤族)

22) ชนชาติเซอ (畲族)23) ชนชาติเกาซาน (高山族)

24) ชนชาติล่าฮู่ (拉祜族) 25) ชนชาติสุ่ย (水族)

26) ชนชาติตงเซียง (东乡族) 27) ชนชาติน่าซี (纳西族)

28) ชนชาติจิ่งปัว (景颇族)29) ชนชาติเคอร์กิช (柯尔克孜族)

30) ชนชาติถู่ (土族)31) ชนชาติต๋าโวร่ ์ (达翰儿族)

32) ชนชาติมู่เหลา (仫佬族) 33) ชนชาติเชียง (羌族)

34) ชนชาติปู้หลาง (布朗族)35) ชนชาติซาลา (撒拉族)

36) ชนชาติเหมาหนนั (毛南族)37) ชนชาติเกอเหล่า (仡佬族)

38) ชนชาติสีป๋ อ (锡伯族)39) ชนชาติอาชาง (阿昌族)

40) ชนชาติผูหม่ี (普米族)41) ชนชาติทาจิก (塔吉克族)

42) ชนชาตินู่ (怒族)43) ชนชาติอุชเบก (乌孜别克族)

44) ชนชาติรัสเซีย (俄罗斯族)45) ชนชาติเออ้ เวินเค่อ (鄂温克族)

46) ชนชาติเต๋ออง๋ั (德昂族)47) ชนชาติเป่ าอนั (保安族)

48) ชนชาติอว้กี ู้ (裕固族) 49) ชนชาติจิง (京族)

50) ชนชาติทาทาร์ (塔塔尔族) 51) ชนชาติตูห่ ลง (独龙族)

52) ชนชาติเออ้ หลุนชุน (鄂伦春族) 53) ชนชาติเฮ่อเจ๋อ (赫哲族)

54) ชนชาติเหมนิ ปา (门巴族) 55) ชนชาติลว่ั ปา (珞巴族)

56) ชนชาติจีนัว (基诺族)

ชนเผ่าทจ่ี ะพูดถงึ ประวตั คิ วามเป็ นมาในวนั นีค้ ือชนเผ่า ทาทาร์ ชนเผ่าทาทาร์ ชาวเผ่าทาทาร์ อาศยั อยบู่ ริเวณเขตปกครองตนเองอุยกรู ์ (维吾尔 Wéiwú’ěr， Uyghur)ของมณฑลซินเจียง บริเวณที่รวมตวั กนั อยคู่ อ่ นขา้ งมากคือเมือง อีหนิง (伊宁 yīnínɡ) ถ่าเฉิง (塔城Tǎchénɡ) อูรุมชี (乌鲁木齐 Wūlǔmùqí) นอกจากน้ียงั มีกระจายอยใู่ นอาเภอต่างๆ ที่เป็ นเขตทุ่งหญา้ เล้ียงสัตวข์ องมณฑลซินเจียงเช่น ฉีถาย(奇台 Qítái) จีมูซ่ าร์(吉木萨尔 Jímùsà’ěr) อาเล่อไท่(阿勒泰 Ālètài) คาเรียกชนเผา่ น้ีเม่ือเขียนเป็นภาษาจีนอาจใชอ้ กั ษรพอ้ งเสียงต่างๆกนั เช่น 塔塔尔(Tǎtǎ’ěr)，达怛(Dádá)，达旦(Dádàn)，达达(Dádá)，达靼(Dádá)，鞑靼(Dádá)ลว้ นหมายถึงชนเผา่ น้ีท้งั สิ้น จากการสารวจจานวนประชากรคร้ังที่ 5 ของจีนในปี 2000 ชนกลุ่มนอ้ ยเผา่ ทาทาร์ มีจานวนประชากรท้งั สิ้น 4,890 คน พูดภาษาทาทาร์ จดั อยใู่ นตระกลู ภาษาอลั ไต สาขาภาษา เทอร์กิค(Turkic) แขนงภาษา Hsiung-Nu;Hun ชนเผา่ ทาทาร์อาศยั ปะปนอยกู่ บั ชาวเผา่ Uyghur และเผา่ คาซคั มาชา้นาน มีความสมั พนั ธ์กนั อยา่ งแน่นแฟ้น ชาวทาทาร์จึงสามารถพูดภาษาของท้งั สองชนเผา่ ได้ รวมท้งั ภาษาเขียนก็ใชภ้ าษาของเผา่ Uyghur และเผา่ คาซคั

หลกั ฐานทเ่ี ก่าแก่ท่ีสุดเก่ียวกบั ชนชาวทาทาร์ปรากฏในศิลาจารึกภาษา เทอร์จิคชื่อ Turkicscript ภาษาจีนเรียกวา่ ศิลาจารึกเออ้ เอ่อร์หุนเยห่ นีซาย (鄂尔浑叶尼塞碑文 È’ěrhún yènísāibēiwén ) วรรณกรรม “ต๋าต้นั ” (达旦 Dádàn) ในสมยั ถงั เป็นหลกั ฐานสาคญั ส่วนหน่ึงท่ีเกิดข้ึนจากอิทธิพลการปกครองชาติ เทอร์จิค(突厥汗国 Tūjuéhànɡuó) ต่อมาชาติ เทอร์จิคข่านล่มสลายลง ชนชาติต๋าต๋า (鞑靼 Dádá) เร่ิมมีกาลงั แขง็ แกร่งข้ึน แต่หลงั จากชาติมองโกลสถาปนาข้ึน ชนชาติต๋าต๋าก็ถูกมองโกลตีแตกพา่ ย ในช่วงที่ชนชาติมองโกลขยายอาณาเขตไปทางตะวนั ตกน้นั ชนทางตะวนั ตกเคยเรียกชาวมองโกลวา่ ต๋าต๋า (鞑靼 Dádá) ศตวรรษท่ี 13 ชนชาติมองโกลที่อยใู่ นดินแดนตะวนั ตกไดก้ ่อต้งัประเทศชินฉาข่านข้ึน (钦察汗国 Qīncháhànɡuó ช่ือภาษาองั กฤษวา่ Golden Horde) ประชาชนในประเทศคือชนกลุ่ม ป่ าวเจียเอ่อร์ (保加尔人 Bǎojiā’ěr rén) และกลุ่มคนที่พดู ภาษา เทอร์จิคที่ชื่อวา่ชนเผา่ จีบูชาค (奇卜察克人 Qíbǔchákèrén) ซ่ึงก็คือชนพ้นื เมืองของประเทศชินฉาขา่ น คือชาวชินฉาข่านนน่ั เอง ตอ่ มาศตวรรษท่ี 15 ประเทศชินฉาข่าน ล่มสลาย ประเทศคาซานข่าน (喀山汗国Kāshānhànɡuó)ไดก้ ่อต้งั ข้ึนบริเวณลุ่มน้าฟูร์เจีย (伏尔加河 Fú’ěrjiāhé)และแมน่ ้า คามา (卡马河 Kǎmǎhé) โดยมีชาวปูลีอาร์(不里阿耳人 Bùlǐā’ěrrén) เป็ นชนกลุ่มหลกั ประจาชาตินอกจากน้ียงั มีชนอีกหลายกลุ่มรวมไปถึงชาวมองโกลท่ีพูดภาษาในกลุ่มภาษา เทอร์จิค ก็เป็นพลเมืองของประเทศคาซานข่านน้ี บรรพบุรุษเร่ิมแรกของชาวทาทาร์ก็เร่ิมก่อกาเนิดเป็นชุมชนที่ชดั เจนข้ึนในช่วงน้ีน่ีเองนอกจากน้ียงั มีกลุ่มชนชาวเคอลีมู (克里木 Kèlǐmù )และไซบีเรีย(西伯利亚 Xībólìyà) ที่พดู ภาษาเทอร์จิค กน็ บั เป็ นบรรพบุรุษในยคุ เริ่มแรกชนกลุ่มทาทาร์ดว้ ยเช่นกนั

ด้านเศรษฐกจิ สังคม ก่อนยคุ ปลดปล่อยชาวทาทาร์มีอาชีพหลกั คือการคา้ ขาย ส่วนใหญ่เดินทางคา้ ขายไปมาระหวา่ งรัสเซียกบั จีน บา้ งทาการคา้ แบบเร่ร่อน บา้ งเปิ ดร้านเป็นหลกั แหล่ง บา้ งนาสินคา้จากในเมืองเขา้ ไปเร่ขายตามชนบท บา้ งก่อต้งั ธุรกิจนอ้ ยใหญ่ตามเมืองต่างๆของท้งั จีนและรัสเซีย บา้ งรับจา้ งอยใู่ นร้านคา้ ธุรกิจคา้ ขาย และกม็ ีบางส่วนรับจา้ งเป็นคนงานในทุง่ หญา้ เล้ียงสตั วข์ นาดใหญ่ ดว้ ยเหตุเพราะชาวทาทาร์ไม่มีที่ดินทากิน ไมม่ ีทุ่งหญา้ เล้ียงสัตว์ และไม่มีสตั วเ์ ล้ียงเป็นของตนเอง ส่วนใหญ่จึงมีฐานะยากจนความเป็นอยลู่ าบากยากแคน้ มีชาวทาทาร์ส่วนนอ้ ยเท่าน้นั ที่มีทุง่ หญา้ สัตวเ์ ล้ียงและประกอบอาชีพปศุสัตวเ์ ป็นของตนเอง ทาใหช้ าวทาทาร์ส่วนใหญห่ นั มายดึ อาชีพคา้ ขายเป็นหลกั ดงั จะเห็นวา่ ตามเมืองต่างๆแถบซินเจียงมีร้านคา้ ของชาวทาทาร์ใหเ้ ห็นอยทู่ วั่ ไป เช่น ปูร์จิน (布尔津 Bù’ěrjīn) ฉีไถ (奇台Qítái) จ๋ีมู่ซาร์ (吉木萨尔 Jímùsà’ěr) ชิงเหอ (青河 Qīnɡhé) เหอปูคซายร์ (和布克赛尔Hébùkèsài’ěr) ฮาปาเหอ (哈巴河 Hābāhé) อูรุมชี (乌鲁木齐 Wūlǔmùqí) เป็ นตน้ ก่อนการก่อต้ังสาธารณรัฐประชาชนจนี ดว้ ยภาวะบีบค้นั ของประเทศจกั รวรรดินิยมและระบบสงั คมแบบศกั ดินา ชาวทาทาร์ถูกชนช้นั เจา้ ขนุ มูลนายกดขี่รังแกและเอารัดเอาเปรียบอยา่ งหนกั ไม่มีสิทธิเสรีภาพทางการเมืองแต่อยา่ งใด ระบบเศรษฐกิจตกต่า สภาพชีวติ ยากลาบาก เพื่อใหห้ ลุดพน้ จากสภาวะดงั กล่าว ชาวทาทาร์ร่วมมือกบั ชนกลุ่มอื่นๆในแถบซินเจียงตอ่ ตา้ นการปกครองของรัฐมาตลอดจนกระทงั่ ปี 1917 คณะปฏิวตั ิวฒั นธรรมไดร้ ับชยั ชนะ ชนช้นั กรรมมาชีพชาวทาทาร์ท่ีเมืองอีหนิงและถ่าเฉิงร่วมมือกนั กบั ชนเผา่ อ่ืน ๆ ก่อต้งั สมาคมกรรมมาชีพข้ึน เพื่อทานอานาจการกดข่ีของนายทุน จากการประทว้ งของชนช้นั กรรมาชนดงั กล่าว ชาวทาทาร์และชนช้นั กรรมชนไดร้ ับการผอ่ นปรนใหม้ ีวนั หยดุ ได้ แต่สมาคมน้ีกลบั อยไู่ ดไ้ ม่นานก็ถูกทางการยกเลิกไปเพราะเห็นวา่ จะเป็นการก่อตวั ข้ึนของกลุ่มชนเพ่อื ต่อตา้ นรัฐบาล แตก่ ารกระทาของรัฐบาลคร้ังน้ีกลบั ทาใหช้ นช้นั กรรมาชีพลุกโหมข้ึนต่อตา้ นอยา่ งหนกั ซ่ึงการรวมตวั กนั ของชาวทาทาร์ต้งั แตป่ ี 1944 ถึง 1949 สร้างคุณประโยชนใ์ หก้ บั พ้ืนที่เมืองถ่าเฉิง อีหนิงและอาเล่อไทอ่ ยา่ งมากมาย

หลงั การก่อต้งั สาธารณรัฐประชาชนจนี ผลจากการปฏิวตั ิประชาชน การปฏิวตั ิวฒั นธรรม และการปฏิวตั ิสงั คม ทาใหร้ ะบบการปกครอง สงั คม เศรษฐกิจและวฒั นธรรมของชาวทาทาร์เปล่ียนแปลงไป ดว้ ยเหตุท่ีมีจานวนประชากรไมม่ ากนกั และต้งั ถ่ินฐานกระจดั กระจาย ชาวทาทาร์จึงไม่ได้ก่อต้งั เขตปกครองตนเองข้ึน แต่กไ็ ดร้ ับสิทธิเสรีภาพตามกฎหมายของรัฐบาลจีนทุกประการ ชาวทาทาร์จานวนไม่นอ้ ยไดร้ ับตาแหน่งทางราชการ และสร้างคุณประโยชน์แก่ประเทศชาติมากมาย ชาวทาทาร์มพี ฒั นาการด้านศิลปะ วฒั นธรรม การศึกษาและการอาชีพมานานแลว้ มีปราชญ์ บณั ฑิตและผทู้ รงความรู้มากมาย ในยคุ ปลายศตวรรษท่ี 19 ถึง 20 ผนู้ าทางศาสนาของชาวทาทาร์มีภูมิลาเนาอยทู่ ี่เมืองอีหนิงและถ่าเฉิง ทาหนา้ ที่เป็นผสู้ อนและสืบทอดศาสนา ในขณะเดียวกนั กท็ าหนา้ ที่อบรมสั่งสอนคุณธรรมความรู้ดา้ นต่างๆใหก้ บั ชนชาวทาทาร์ดว้ ย ในปี 1941 รัฐบาลไดก้ ่อต้งั โรงเรียนประถมข้ึนในชุมชนชาวทาทาร์ นบั เป็ นโรงเรียนประถมโรงแรกๆ ในหมู่ชนกลุ่มนอ้ ย มีชาวทาทาร์บางส่วนท่ีเดินทางเขา้ ไปตามชนบทเพื่อทาการคา้ ขาย ทาการปศุสตั ว์ รวมตวั กนั ก่อต้งั และพฒั นาเก่ียวกบั การศึกษาใหก้ บั ชุมชนน้นั ๆ นบั เป็ นคุณูประการต่อการสร้างพ้นื ฐานการศึกษาของมณฑลซินเจียงอยา่ งใหญห่ ลวง นบั จากศตวรรษท่ี 20 เป็นตน้ มา ชาวทาทาร์ก่อต้งั คณะศิลปะละครของตนเองข้ึน ศิลปะการแสดงของชาวทาทาร์ไดร้ ับความนิยมชมชอบจากชนเผา่ ตนเองและเผา่ อ่ืนๆ อยา่ งมาก การดนตรีของชาวทาทาร์มีรูปแบบหลากหลาย ท้งั ดา้ นการบรรเลงและเคร่ืองดนตรี ที่สาคญั ไดแ้ ก่ “คู่เน่ีย” (库涅 Kùniè คือเครื่องดนตรีท่ีมีลกั ษณะเหมือนขลุ่ย มีรูเพียงสองรู ) “เคอปิ ซ” (科比斯 Kēbǐsī คือหีบเพลงเป่ า) นอกจากน้ียงั มีเครื่องดนตรีคลา้ ยไวโอลินแตม่ ีสองสาย ในการเตน้ รา ร้องเพลงก็ “ม่านถวั หลิน” (曼佗林Màntuólín หีบเพลงชกั ) เป็นเครื่องดนตรีประกอบท่ีสาคญั การเตน้ ราของชาวทาทาร์สนุกสนานเร่าร้อน ดึงจุดเด่นของการเตน้ ราของชนเผา่ อุยกูร์ รัสเซีย อุสเบค มาผสมผสานเป็นเอกลกั ษณ์ของตนเอง ในการเตน้ ราฝ่ ายชายเตน้ ในทา่ นงั่ ยองๆ เคล่ือนไหวไปมา ฝ่ ายหญิงจะเตน้ ราโดยโยกยา้ ยมือและเอวเป็นหลกั ในเทศกาลสาคญั ของชนเผา่ ชาวทาทาร์จะเลือกบริเวณท่ีมีววิ ทิวทศั น์งดงามจดั งานร่ืนเริงข้ึน ในงานมีการร้องราทาเพลง การเล่นกีฬาชกั คะเยอ่ การแขง่ มา้ มวยปล้า เป็นตน้

ด้านขนบธรรมเนียมประเพณี ครอบครัวของชาวทาทาร์เป็นครอบครัวเล็กพอ่ แมล่ ูก การแต่งงานยดึ ถือการมีสามีภรรยาคนเดียว โดยจะแตง่ งานกบั ชนที่นบั ถือศาสนาอิสลามเหมือนกนั เท่าน้นั พธิ ีแตง่ งานจดั ข้ึนที่บา้ นฝ่ ายหญิง และปฏิบตั ิตามพธิ ีของศาสนาอิสลาม หลงั แตง่ งานฝ่ ายชายอยบู่ า้ นฝ่ ายหญิงช่วงระยะเวลาหน่ึง อาจจะอยจู่ นมีลูกคนที่หน่ึงจึงจะยา้ ยกลบั บา้ นของตนได้ หลงั จากเดก็ เกิดแลว้ จะมีพิธีรับขวญั หลายๆรูปแบบตามความเชื่อของศาสนาอิสลาม เม่ือมีผเู้ สียชีวิตจะตอ้ งอาบน้าชาระร่ายกายศพใหส้ ะอาด พนั รอบกายดว้ ยผา้ ขาว แลว้ จึงประกอบพิธีฝัง ด้านท่อี ยู่อาศัย ชาวทาทาร์ท่ีอาศยั อยใู่ นเมืองสร้างบา้ นช้นั เดียว หลงั คาเรียบขนานพ้นื สร้างดว้ ยปูน ผนงั ก่อดว้ ยอิฐและปูนหนา ภายในฉาบและทาสีเทา แขวนผา้ สักหลาดหรือพรมทอลวดลายสวยงามภายในบริเวณบา้ นปลูกดอกไมต้ น้ ไมป้ ระดบั รอบบา้ น ส่วนชาวทาทาร์ท่ีอาศยั อยนู่ อกเมือง ประกอบอาชีพเล้ียงสัตว์ หรือเป็นกรรมกรรับจา้ งตามทุง่ หญา้ ปศุสตั วส์ ร้างบา้ นดว้ ยไมม้ ุงหลงั คาดว้ ยหญา้ สานเป็นตบั สร้างเป็นลกั ษณะกระโจม การแต่งกาย ชายนิยมสวมเส้ือผา้ ปักลวดลายดอกไม้ แลว้ สวมทบั ดว้ ยเส้ือกกั๊ สีดา หรือเส้ือคลุมยาวผา่ อกสีดา สวมกางเกงสีดา สวมหมวกทรงกลมใบเล็กสีดา หรือสีขาวปักลวดลายงดงาม ส่วนฝ่ ายหญิงสวมหมวกปักลวดลายดอกไม้ ทิง้ ชายไปดา้ นหลงั สวมเส้ือผา่ อกติดกระดุม ลาตวั ยาวสีเหลือง ม่วง แดง สวมกระโปรงยาว สวมเคร่ืองประดบั จาพวกกาไล ตุม้ หู สร้อยไข่มุกและลูกปัดสีแดง ด้านอาหารการกิน หญิงชาวทาทาร์เก่งในดา้ นการทาอาหารประเภทแป้งน่ึง อาหารที่นิยมไดแ้ ก่ อาหารท่ีทาจากแป้งคลุกกบั ไขไ่ ก่แลว้ น่ึงสุก นอกจากน้ีในเทศกาลสาคญั กจ็ ะทาอาหารหลายอยา่ ง เช่นเคก้ ที่ทาจากเนย ถว่ั ขา้ ว ฟักทอง เน้ือ คลุกใหเ้ ขา้ กนั แลว้ นาไปยา่ งหรืออบ เคร่ืองด่ืมท่ีเป็นเอกลกั ษณ์ของชาวทาทาร์คือเหลา้ ท่ีทามาจากน้าผ้งึ และยงั มีเหลา้ องุ่นป่ าเรียกชื่อวา่ “เคอ่ ซ่ายเล่อ” (克塞了 Kèsāile)เป็นเคร่ืองดื่มที่ไดร้ ับความนิยมมากในหมู่ชาวทาทาร์

ชาวทาทาร์พถิ ีพิถนั และมีพธิ ีรีตองในเรื่องการคบหาสมาคมมาก เมื่อพบกนั จะตอ้ งจบั มือกนั ถามไถ่ทุกขส์ ุข ผหู้ ญิงเจอกนั จะจบั มือกนั ท้งั สองขา้ ง ใหค้ วามเคารพกบั ผใู้ หญแ่ ละผอู้ าวโุ สกวา่ และตอ้ นรับแขกดว้ ยความยนิ ดียงิ่ ชอบช่วยเหลือเอ้ือเฟ้ื อผอู้ ื่น มีขอ้ หา้ มอาบน้าและซกั ผา้ ในหรือบริเวณใกลแ้ ม่น้า หรือแหล่งเกบ็ น้าต่างๆ หา้ มถ่ายอุจจาระปัสสาวะ หา้ มเทน้าสกปรก หา้ มถ่มเสมหะภายในบา้ น ตลอดจนบริเวณใกลก้ บัวดั ใกลแ้ หล่งน้าและใกลบ้ า้ นเรือน หา้ มพูดจาหยอกลอ้ กบั เพศหญิง ความเชื่อและเทศกาลสาคญั ชาวทาทาร์นบั ถือศาสนาอิสลาม ดงั น้นั ดา้ นการดาเนินชีวิตและขนบธรรมเนียมต่างๆ ลว้ นเป็นไปตามขอ้ ปฏิบตั ิของศาสนาอิสลาม อิสลามิกชนตอ้ งปฏิบตั ิศาสนกิจตามขอ้ กาหนดของศาสนาอยา่ งเคร่งครัด ทุกวนั ตอ้ งทาละหมาดหา้ คร้ัง ทุกวนั ศุกร์ตอ้ งไปสวดมนตท์ ่ีสุเหร่า ในยคุ สงั คมศกั ดินา ศาสนามีอิทธิพลตอ่ ประชาชนที่มากกวา่ การทาหนา้ ที่สอนศาสนามากมาย เช่น ใชเ้ ป็นศาลตดั สินคดีความ เก็บภาษี การใชแ้ รงงาน หลงั ยคุ ปลดปล่อย ประชาชนมีสิทธิโดยอิสระในการนบั ถือศาสนา เทศกาลท่ีสาคญั ไดแ้ ก่เทศกาลศีลอด เทศกาลกุรปัง เทศกาลซาปัง โดยเฉพาะเทศกาลซาปังจดั ยงิ่ ใหญ่มาก จดั ในทุกวนั ท่ี 20ของเดือนมิถุนายน จนถึงวนั ท่ี 25 มิถุนายน ซ่ึงเป็นฤดูกาลท่ีวา่ งเวน้ จากการเก็บเกี่ยว งานน้ีจดั ข้ึนในชนบทตามทอ้ งทุง่ กวา้ งใหญ่ ในวนั งานมีกิจกรรมมากมาย เช่น การเตน้ ระบารื่นเริง การแข่งกีฬาเพอ่ื เฉลิมฉลองในเทศกาลอยา่ งสนุกสนานคร้ืนเครง

แหล่งอ้างองิรองศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ//(2554).//ภาษาศาสตร์และวฒั นธรรมจีน. //สืบคน้ เม่ือ 11 ตุลาคม 2561 ./ จาก/ https://metchs.blogspot.com/2011/11/44.html