สารบญั เร่ือง หน้า โอท้ ะเล 1-2 เพียงแค่ฟ้า 3-4 โควดิ ตวั ร้าย 5 พอ่ ของเรา 6 พระคุณท่ีสาม 7 ตวั ฉนั เอง 8 เจา้ ความรัก 9 วรรณรูป 10 ตวั ฉนั 11 ฉนั ชอบ 12 ฉนั รัก 13 ฉนั เกลียด...ฉนั กลวั 14 วนั น้ี...วนั หนา้ 15 เทพารักษก์ บั คนตดั ไม้ 16-17 เกี่ยวกบั ผแู้ ต่ง 18
1 โอท้ ะเล ภาพธรรมชาตโิ ดย:พริ ดา อทุ ยั แจ่ม เมื่อยามใดท่ีเราเกิดอาการที่เหน่ือยล้าอยากจะพาร่างกายของ เราไปพักผ่ อนหรื อไปผ่ อนคลายเมื่อน้ันก็คงจะหนีไม่ พ้ นท่ีจะพาร่ างกาย ของเราไปทะเล เพราะทะเลมีบรรยากาศที่สวยงาม ได้ฟังเสียงคลื่นที่คอย ให้กาลังใจเรา และเม่ือใดท่ีเราได้พาตัวเราเองไปทะเลยังทาให้เราได้อยู่กับ ตัวเราเองเพมิ่ ขึน้ อกี ด้วย
2 โอ้ทะเลแสนงาม ฟ้าสีครามอันสดใส คลื่นซัดกระทบใจ ให้หลงใหลกระจ่างตา มีเสน่ห์อนั ลา้ ค่า สีครามคือทะเล สุขระรื่นชื่นฤดี ประดจุ ดงั่ ชีวา (กาพย์ยานี 11)
3 เพยี งแค่ฟ้า ภาพธรรมชาติโดย:พริ ดา อุทัยแจ่ม กลอนสี่ อาทิตยส์ ่องมา กลอนหก ในป้ากวา้ งใหญ่ รุ่งเชา้ เม่ือใด เหงาใจมากมาย สายลมพดั แผว่ ละมุน แสงอุ่นอ่นุ ในยามสาย สายลมพดั แผว่ ละมุน แสงอุ่นอนุ่ ในยามสาย คานึงถึงคาขา้ งกาย ผา่ นม่านหมอกวา่ อยากเจอ
4 กลอนเจด็ จะกลา่ ววา่ ใจยงั ถวิล กลอนแปด น้าตารินร่วงโรยรอเธอ กลอนเกา้ สองแกม้ อาบเฝ้าละเมอ เพยี งนึกถึงเธอทุกคืนวนั ภาพเก่าเก่ายงั วนมาใหเ้ ห็น เธอยงั คิดเหมือนกนั อยมู่ ้ยั หนอ เพียงแค่เป็นภาพหวงั ที่ยงั รอ หวงั เพียงรอใหเ้ ธอน้นั กลบั มา บอกผา่ นฟ้าผา่ นตะวนั วา่ ยงั รัก แมน้ อกหกั อีกสักคร้ังกย็ งั ไหว ขอแค่ฟ้าเป็ นพยานถึงคนไกล แมต้ ่อใหเ้ จบ็ ก่ีคร้ังกจ็ ะยอม (กลอนคละ)
5 โควดิ ตัวร้าย สกั วาวา่ โควดิ น้ีมนั ร้าย ติดมากมายทุกทิศทวั่ ทุกที่ อยากจะเตือนทุกคนผา่ นกลอนน้ี วา่ ยงั มีทางออกที่ปลอดภยั ตอ้ งช่วยกุมมือกนั ไปใหไ้ หว กี่ปี แลว้ ท่ีเราตอ้ งนง่ั กลุม้ ไปใหไ้ กลหนีใหพ้ น้ โรคร้ายเอย และอยากเตือนทุกคนใหห้ ลบไป (กลอนสักวา)
6 พ่อของเรา ทม่ี า https://www.google.com/search แผน่ ดินอนั ค่าล้า ทุกทวั่ ท้งั แดนไกล ทุกหยาดเหง่ือรินไหล ดุจดง่ั ดว้ ยใจกลา้ ถิ่นหลา้ มิใช่ของใคร ท้งั พ้นื ดินไทย มีค่าท้งั ปวง (โคลงส่ีสุภาพ)
7 พระคุณท่สี าม ภาพถ่ายสถานทจ่ี ริง : พริ ดา อทุ ยั แจ่ม (โคลงสามสุภาพ)
8 ตัวฉันเอง ภาพถ่ายสถานทจี่ ริง : พริ ดา อทุ ยั แจ่ม ชื่อฉนั เพราะจริงหนา พิรดาคือช่ือฉนั ช่ือน้ีจะเรียกกนั ทวั่ ทุกวนั เพราะน่าชม อว้ นทว้ นแถมน่าสุขสม ชื่อเลน่ นะชื่อแกม้ แค่ยมิ้ ทีกล็ ะลาย หนา้ ตากอ็ ว้ นกลม ถา้ จะมากม็ าได้ ถา้ เธอมาเราจะรอ บา้ นอยู่ ณ สงขลา บา้ นอยมู่ ิใกลไ้ กล (อนิ ทรวเิ ชียรฉันท์ 11)
9 เร่ือง เจ้าความรัก ความรักใช่วา่ จะสวยงาม บางคร้ังสุขบางคร้ังทุกข์ อยา่ รักใครมากกวา่ ตวั เรา อยา่ ร่าร้องเมื่อจากกนั โดยไม่ลา เพราะท่ีเจบ็ กวา่ การจากลา คือการกลบั ไปรักเธอไม่ไดอ้ ีกแลว้ (กลอนเปล่า)
10 วรรณรูป
11
12 ฉันชอบ ฉนั ชอบทาอาหาร ฉนั ชอบกินวปิ ครีม ฉนั ชอบทานไอศกรีม ฉนั ชอบยนี ส์สีชมพู (กาพย์ยานี 11 ) ประพนั ธ์โดย :พริ ดาและสุวมิ ล
13 ฉันรัก ฉนั รักในการกิน ฉนั รักถ่ินท่ีฉนั อยู่ ฉนั รักการเป็นครู ฉนั รักรู้ในการเรียน (กาพย์ยานี 11 ) ประพนั ธ์โดย :พริ ดาและสุวมิ ล
14 ฉันเกลยี ด...ฉันกลวั ฉนั เกลียดจริงจริงเร่ืองนอน เพราะแม่ฉนั สอน ใหน้ อนต้งั แต่สามทุ่ม การนอนสามทุ่ม ฉนั กลวั ท่ีแม่ตอ้ งกลุม้ ฉนั ทาใหแ้ ม่ไม่ได้ (กาพย์ฉบัง 16 ) ประพนั ธ์โดย :พริ ดาและสุวมิ ล
15 วนั นี.้ ..วนั หน้า เลยตอ้ งดิ้นรน วนั น้ีฉนั จน ตอ้ งทางานหนกั มากกวา่ คนอื่น รุ่งสางตอ้ งต่ืน กลางดึกกลางดื่น เพ่อื ไปทางาน จะตอ้ งถูกหวย วนั หนา้ หวงั รวย อยากรวยทางลดั สกั หลายสิบลา้ น กินนอนอยบู่ า้ น ไม่ตอ้ งทางาน สบายใจดี (กาพย์สุรางคนางค์ ) ประพนั ธ์โดย :พริ ดาและสุวมิ ล
16 เทพารักษ์กบั คนตดั ไม้ ทม่ี า : https://www.google.com/search?q (นิทานร่ายยาว) ประพนั ธ์โดย :พริ ดาและกญั ญาภัทร
17 เนื้อเรื่องนิทานอสี ป เทพารักษ์กบั คนตดั ไม้ ชายตดั ไมค้ นหน่ึงทาขวานหลุดมือตกลงไปในบึง เขานง่ั โศกเศร้าอยู่ริม ฝั่งดว้ ยความเสียดายเทพารักษ์สงสารจึงปรากฏกายข้ึนและช่วยงมขวานคืนให้ คร้ังแรก เทพารักษง์ มเอาขวานทองคาข้ึนมา แต่ชายตดั ไมป้ ฏิเสธว่า \"ขวานเล่มน้ี ไม่ใช่ของขา้ พเจา้ หรอก\" คร้ังท่ีสอง เทพารักษง์ มขวานเงินข้ึนมาให้ ชายตดั ไมก้ ็ ปฏิเสธอีกคร้ังสุดทา้ ย เทพารักษน์ าขวานเหลก็ เก่าคร่าคร่ามาให้ ชายตดั ไมก้ ด็ ีใจ มาก ที่ไดข้ วานของตนคืน เทพารักษช์ ่ืนชมความซื่อสัตวข์ องเขา จึงมอบขวาน ทองคาและขวานเงินใหด้ ว้ ยเพื่อนของชายตดั ไม้ รู้เรื่องน้ีก็นึกอิจฉาอยากไดบ้ า้ ง จึงไปยงั ริมบึงและแกลง้ ทาขวานหลุดมือตกน้า เมื่อเทพารักษป์ รากฏกายข้ึนและ งมขวานทองคาข้ึนมาใหช้ ายผนู้ ้ีกร็ ีบตอบวา่ เป็นขวานของตนเทพารักษเ์ ห็นวา่ เขา เป็ นคนโป้ปดโลภมาก จึงหายตัวไปทนั ที เพ่ือนของชายตดั ไมจ้ ึงไม่ไดแ้ มแ้ ต่ ขวานของตนคืน นิทานเร่ืองน้ีสอนใหร้ ู้วา่ : ผมู้ ีความสัตย์ ยอ่ มไดร้ ับผลดีตอบแทน
18 เกยี่ วกบั ผู้แต่ง นางสาวพริ ดา อุทัยแจ่ม 21/2 ม.5 ต.ดีหลวง อ.สทิงพระ จ.สงขลา 90190 การศึกษา กาลงั ศึกษาอยชู่ ้นั ปี ที่ 3 สาขาวชิ าภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์และศิลปะศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั หาดใหญ่
19
Search
Read the Text Version
- 1 - 23
Pages: