นิทานอีสป pdf

นิทานอสี ป เร่ืองลูกหมูสามตวั

กาลครงั้ หน่งึ นานมาแลว้ มีลกู หมสู ามตวั เป็นพ่ีนอ้ งกนั พวกมนั ออกเดนิ ทางเพ่ือจะหาท่ีสรา้ งบา้ นคนละหลงั และเดนิ ทางมาถงึ ชายป่าแหง่ หนง่ึ พวกมนั ตดั สนิ ใจจะสรา้ งบา้ น บรเิ วณนีใ้ กล้ ๆ กนั และเดินทางไปตลาดเพ่ือ ซือ้ ของสรา้ งบา้ น

พ่ีใหญ่ซือ้ ฟางไปสรา้ งบา้ นจะไดไ้ มเ่ หน่ือยและไมห่ นกั ดว้ ย พ่ีรองซือ้ เศษไมไ้ ปสรา้ งบา้ นตอกตะปไู มก่ ่ีทีก็เสรจ็ แลว้ นอ้ งเลก็ ซือ้ อฐิ มาสรา้ งบา้ น พ่ีใหญ่พ่ีรองเหน็ หวั เราะและบอกวา่ ทาไมเจา้ โงอ่ ยา่ งนี้ กวา่ จะแบกไป กวา่ จะ สรา้ งบา้ นเสรจ็ ก็ใชเ้ วลานาน แตถ่ า้ เราใชอ้ ิฐสรา้ งบา้ น มนั กจ็ ะแขง็ แรงและทนทานกวา่ นะ พ่ีใชฟ้ างกบั เศษไม้ จะไมป่ ลอดภยั นะพ่ี

และทงั้ 3 พ่ีนอ้ งก็แบกของกลบั บา้ น พอถงึ ชายป่าตา่ งคนก็ตา่ งแยกยา้ ยมาสรา้ งบา้ นของใครของมนั ลกู หมตู วั ท่ีหน่งึ สรา้ งบา้ นดว้ ยฟางใชเ้ วลาไมน่ านนกั ก็เสรจ็ สว่ นลกู หมตู วั ท่ีสองสรา้ งบา้ นดว้ ยเศษไมใ้ ชเ้ วลาไมน่ านก็ สรา้ งบา้ นเสรจ็ และทงั้ สองไปดนู อ้ งเลก็ สรา้ งบา้ นซง่ึ ยงั ไมเ่ สรจ็ นอ้ งเลก็ ตอ้ งคอ่ ย ๆ ก่ออิฐทีละกอ้ นทีละอนั กวา่ จะสรา้ งเสรจ็ กอ็ ีกหลายวนั เ พราะอยากไดบ้ า้ นท่ีแขง็ แรงและปลอดภยั นอ้ งเลก็ จงึ ไมเ่ ช่ือพ่ี ๆ ทงั้ สอง ท่ีบอกให้ เปล่ยี นมาใชฟ้ างกบั เศษไม้

ลกู หมทู งั้ สองจงึ ออกไปว่งิ เลน่ วา่ ยนา้ สว่ นนอ้ งเลก็ กต็ งั้ หนา้ ตงั้ ตาสรา้ งบา้ นจนเสร็จ

ตกดกึ ทงั้ สามตวั กเ็ ขา้ นอนบา้ นใครบา้ นมนั จนกระท่งั คืนหน่งึ มีเจา้ หมาป่ามาซมุ่ ดู หวงั จะมาจบั ลกู หมทู งั้ 3 ตวั มาเป็นอาหาร และไปบา้ นลกู หมทู ่ีสรา้ งบา้ นดว้ ยฟางกอ่ น พอมนั มาถงึ ประตู มนั ก็พดู ขนึ้ ว่า ... เจา้ ลกู หมนู อ้ ยออกมาใหข้ า้ กินดีกวา่ นะ ไมฉ่ นั ไมเ่ ปิดประตใู หแ้ กหรอก ไป๊ ไปใหพ้ น้ นะ ไมเ่ ปิดไมเ่ ป็นไร บา้ น ฟางแบบนีข้ า้ เป่าก็พงั แลว้ แยแ่ ลว้ บา้ นฟางของฉนั พงั หมดแลว้ มามะมาใหพ้ ่ีหมาป่ากินดกี วา่

เจา้ ลกู หมรู บี ว่งิ ไปหานอ้ งรองท่ีสรา้ งบา้ นดว้ ยเศษไม้ และเจา้ หมาป่าก็มาเคาะท่ีประตแู ลว้ บอกใหเ้ ปิด ลกู หมบู อก ...ไมม่ ีทางขา้ ไมย่ อมเปิดประตู ใหห้ มาป่าใจรา้ ยเดด็ ขาด ... ออ๋ เหรอ บา้ นไมท้ ่ีไมแ่ ขง็ แรงแบบนี้ แคข่ า้ กระโดดกระแทกประตสู องที มนั ก็พงั แลว้ ละ่ เอาละ่ นะ 1 2 3 แลว้ เจา้ หมาป่ากพ็ งั ประตเู ขา้ มาได้ เจา้ หมทู งั้ สองรบี ว่งิ ไปบา้ นอฐิ ของนอ้ งเลก็ โดยท่ีมีเจา้ หมาป่าว่งิ มาตดิ ๆ และเลา่ ใหน้ อ้ งเลก็ ฟังวา่ บา้ นทงั้ สอง หลงั ถกู หมาป่าพงั ไปแลว้

เจา้ หมาป่ากม็ าถงึ บา้ นนอ้ งเลก็ และเคาะประตู แลว้ พดู ขนึ้ วา่ .... เปิดใหข้ า้ เขา้ ไปกินเด๋ียวนีน้ ะ ไมเ่ ปิดจะพงั บา้ นอีกหลงั นะ นอ้ งเลก็ ตะโกนบอก กลบั ไปเจา้ หมาป่า เจา้ ไมม่ ีทางพงั บา้ นหลงั นีไ้ ดห้ รอก เด๋ียวจะเป่าใหบ้ า้ นพงั ไปเลย

หมาป่ารวบรวมลมเป่า แตบ่ า้ นก็ไมย่ อมพงั ไดข้ า้ จะกระโดดกระแทกใหบ้ า้ นพงั ไปเลย 1 2 3 โอ๊ย ใครก็ไดช้ ว่ ย หมาป่าดว้ ย เจา้ หมาป่ากระโดดกระแทกกบั ประตบู า้ นอิฐอยา่ งแรง แตด่ ว้ ยความท่ีเป็นบา้ นแข็งแรงมาก มนั จงึ เจบ็ จนเป็นลมสลบไป สว่ นเจา้ หมทู งั้ สามตวั ตา่ งก็ปลอดภยั ในบา้ น อิฐของนอ้ งเลก็ รุง่ เชา้ พวกมนั ทงั้ สามตวั กไ็ ปตลาดเพ่ือซือ้ อฐิ มาสรา้ งบา้ น

แหล่งท่ีมา https://baby.kapook.com/view47473.html?fbclid=IwAR1NLVcfpy96Ouv d6KavZRc0qEPknMy0B1pR1N5je6TPHf1-19cw_EjmBog