306_________ คิว(1)

ด.ช.ศรยุทธ เกิดแกว้ ม.3/6 เลขท่ี 13 โรงเรียนนิยมศิลป์ อนุสรณ์

คำนำ ฉบบั น้ีมีความสมบูรณ์ แฟ้มสะสมผลงาน (Portfolio) น้ี ขา้ พเจา้ จดั ทาํ ข้ึนเพ่ือ เป็นตวั แทนนําเสนอเอกสารขอ้ มูลเก่ียวกบั ประวตั ิสว่ นตวั ประวตั ิการศึกษา ความรู้ ความสามารถ ทกั ษะ และ ความสนใจพิเศษ รวมทง้ั เกียรติบตั ร ตลอดจนพฒั นาการ ทางดา้ นตา่ งๆของขา้ พเจา้ ขา้ พเจา้ หวงั วา่ แฟ้มสะสมผลงานฉบบั น้ีจะทาํ ใหท้ ุกทา่ นท่ี อา่ นไดเ้ ห็นคุณคา่ และความสามารถโดย รวม ของขา้ พเจา้ ขอขอบคุณคุณครูซ่ึงเป็นผูใ้ ห้ คาํ แนะนํา ในการรวบรวมเอกสาร หลกั ฐาน แผลละงาขนอ้ ม(Pูลตoา่ rงๆtfในoกlาiรoจ)ดั ทฉาํ บแบฟั นม้ ้ีสใหะส้สาํมเร็จ ลุลว่ งดว้ ยดีและขอขอบพระคุณคุณพอ่ คุณแม่ ท่ีไดก้ รุณาใหค้ วามชว่ ยเหลือในการจดั เตรียม เอกสารและขอ้ แนะนําหลายประการจนทาํ ให้ แฟ้มสะสม ผลงานมากย่ิงข้ึน

TABLE OF CONTENTS สำร บญั 1.ประวตั ิสว่ นตวั 2.ประวตั ิการศึกษา 3.ประสบการณ์

1.ประวตั สิ ว่ นตวั ช่ือ ด.ช.ศรยุทธ เกิดแกว้ (คิว) ชนชาติ : ไทย เช้ือชาติ : ไทย สาสนา : พุทธ สถานภาพ :11 พฤศจิกายน 2547 อายุ : 15 ปี ท่ีอย่บู า้ นเลขที่ : 192 หม่ทู ่ี 8 ตาบลน้ารอ้ น อาเภอวิเชียรบุรี จงั หวดั เพชรบรู ณ์ รหสั ไปรษณีย์ 67130 ช่ือบิดา:วลั ลพ เกิดแกว้ ช่ือมารดา :ลวน ยุงสนั เทียะ ความม่งุ หมายในชีวิต : ช่าง คติประจาใจ : กินน้าไม่ตอ้ งเค้ียว กินขา้ ว เหนียวไม่ตอ้ งใชช้ อ้ น

02ประวัตกิ ารศึกษา จบปี การศึกษาที่โรงเรียนบา้ นไทรงาม ปัจจุบนั ศึกษาท่ีโรงเรียนนิยมศิลป์ อนุสรณ์

ประสบกำรณ์  สวสั ดีคะ่ หนูจะมาเลา่ เร่ืองประสบการณก์ ารไปเขา้ คา่ ยลูกเสือ เม่ือ ประถมศึกษาปีท่ี 6 หนูไดไ้ ปเขา้ คา่ ยที คา่ ยอิงคยุทธบริหารอ.หนอง จิก จ.ปัตตานี ความจริงแลว้ น้ีเป็นครัง้ แรกท่ีหนูไดไ้ ปเขา้ คา่ ยในคา่ ย ทหาร หนูไดน้ ่งั รถทว่ั ไป พ่ีหนูไดเ้ คยไปเขา้ คา่ ยน้ีมาแลว้ พ่ีบอกวา่ พอ ไปถึงก็ตอนตอ้ งไปตากแดดฟงั ทหารพูด แตห่ นูโชคดี(หรือโชครา้ ยก็ ไมร่ ู)้ ท่ีตอนน้ันมีฝนตกพอดี แตห่ นูก็น่งั ฟงั ทง้ั ๆท่ีฝนตกน้ีและ ก็คิดใน ใจวา่ ก็ดีกวา่ ตากแดดละกนั เสร็จแลว้ ก็ไปกินขา้ ว ก็ไดน้ ึกถึง ความหลงั ท่ีหลงั ตอ้ งฉากกอ่ นกินขา้ ว ตอนกินขา้ วน้ันหนูรูส้ ึกเห็น ความสาํ คญั ของขา้ วทุกเม็ด อาหารทุกคาํ พอกินขา้ ว ก็ตอ้ งแยกไป ฝึกระเบียบแถว เป็นกลุม่ ๆ ในตอนน้นั เองเป็นเหตุการณท์ ่ีหนูจาํ ได้ แมน่ เพราะหนูตอ้ งโดนทาํ โทษใหแ้ ทงปลาไหลไปเกือบรอ้ ยครั้ง (คลา้ ยๆ การลุกน่ัง) หนูยงั จาํ ไดเ้ ลยวา่ ทหารจะพูด วา่ แทงปลาไหล ทา่ เตรียม 10 ครัง้ ปฎิบตั ิ น้นั ทาํ ใหข้ าหนูระบมมาก แทบเดินไมไ่ ด้ หลงั จากน้ันหนูก็ฝึกการเอาชีวิตรอดในป่า ความจริงแลว้ ตอ้ งฝึกกนั ขา้ งนอกแตเ่ พราะฝนตกก็เลยตอ้ งฝึกกนั ในหอ้ ง ในตอนกลางคืนนั้น เขามีใหเ้ ลน่ ฐานตา่ งๆ หนูก็เลน่ เกือบหมดเวน้ อยูอ่ นั เดียวคือ เดินขา้ ม ทอ่ นซุง ซ่ึงเน่ืองจากฝนตกจึงมีโคลนอยูท่ ่ีทอ่ นซุง ขา้ งลา่ งนั้นเป็นนํ้า หนูคิดวา่ ถา้ เดินไปแลว้ มนั เกิดล่ืนอาจตกนํ้า หนูวา่ มนั ไมค่ ุม้ ความ จริงแลว้ กอ่ นไปเขา้ คา่ ย พ่ีหนูไดเ้ ตือนหนูอยูส่ องอยา่ งคือ ตอน อาบนํ้าใหแ้ ปลงฟนั กอ่ นอยา่ งแรก แลว้ ตอนนอนหา้ มนอนติดประตู เพราะจะโดนเรียกใหไ้ ปเฝ้ายาม แตห่ นูก็ไมเ่ ช่ือพ่ีของหนูทาํ ใหเ้ กือบ แปลงฟนั ไมท่ นั แถมโดนใหเ้ ฝ้ายามอีกตา่ งหาก ในวนั แรกนั้นหนูกาง มุง้ ไมท่ นั เพราะไมเ่ คยกาง แถมพอทหารเป่านกหวีด ก็ตอ้ งนอนทนั ที วนั แรกน้นั แทบไมไ่ ดน้ อนเลย ตอ้ งตืนมาเฝ้ายาม ไดน้ อนแค่ 2-3 ชม. วนั สองนัน้ ตอนเชา้ ตอ้ งต่ืนมาออกกาํ ลงั กาย ในวนั น้ีน้ันเขาใหเ้ ลน่ กิจกรรมฐาน แตค่ ราวน้ีจะหวาดเสียวกวา่ เดิม เชน่ การไตกาํ แพง การโดดหอ ในตอนกลางคืนน้ัน เป็นชว่ งของการเลน่ รอบกองไฟ ท่ี จริงก็ตอ้ งเลน่ ขา้ งนอก แตเ่ พราะ เป็นชว่ งหลงั ฝนตกทาํ ให้ ขา้ งนอก ยงั เปียกเลยตอ้ งอยูท่ ่ีหอประชุม ในวนั ทีสามนัน้ ขาของดิฉันซ่ึงโดน ใหแ้ ทงปลาไหล เกือบ 200ท่ี ขาของหนูระบมไปหมดแทบลงบนั ได ไมไ่ ดเ้ ลย พอกลบั จากคา่ ย ดิฉันรูส้ ึกวา่ การไปครัง้ น้ี ไดป้ ระสบการณ์ และความรูม้ ากมาย