สวรรค์ เมื่อบนนั้นมีปู่ย่าตายายไปอยู่

นิทาน สวรรค.์ .. 1 เม่อื บนน้นั มปี ยู่ ่าตายายไปอยู่

สวรรค์...เมอ่ื บนน้ันมปี ่ยู ่าตายายไปอยู่ พมิ พ์ครั้งท่ี 1 : กันยายน 2552 จำนวน 3,000 เลม่ ISBN : 00000000000 จัดพิมพเ์ ผยแพรโ่ ดย สถาบันราชานกุ ูล กรมสขุ ภาพจติ โทร. 0 2245 4601-5 โทรสาร 0 2248 2944 เรื่อง: จันทนี มุ่งเขตกลาง ผู้แปล: บริษัท บยี อนด์ พับลิสชิ่ง จำกดั พมิ พท์ ่ี : อภวิ รรณ อินด้วง ออกแบบรูปเลม่ : จกั รพนั ธ์ุ หงษส์ วสั ด ์ิ อรสินี เตชไกรชนะ ชาคริต ร่งุ เรอื งกอสวา่ ง การ์ตูนประกอบภาพ :

สวรรค์...เเมม่อือื่ บบนนนน้นัน้ั มมปีปี นยู่่ยู ทิ า่า่ าตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 3 ใหห้ นูรกั ครอบครัว เปน็ เด็กขยนั เป็นเพอ่ื นที่ดี และนา่ รักของเพอื่ นๆ เล่นสนกุ รา่ เรงิ รู้จกั แบง่ ปนั ชว่ ยเหลือผู้อ่ืน และต้ังใจเรยี นหนังสอื



สวรรค.์ ..เเมมื่ออ่ื บบนนนนั้นัน้ มมีปปี นยู่่ยู ทิ า่า่ าตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 5 รูไ้ หม...เม่อื ปู่ ยา่ ตา หรือยายของหนปู ่วยมากๆ ท่บี า้ นของหนจู ะดูวุ่นวายไปหมด บางครง้ั ...แม่กร็ อ้ งไห้ บางครัง้ ...พอ่ กช็ อบอยเู่ งียบๆ ไมพ่ ดู กบั ใครเลย บางครั้ง...พ่ชี ายหรอื พส่ี าวก็ดไู มค่ อ่ ยสบายใจ บางครง้ั ...ลงุ ปา้ โทรศัพทม์ าหาท่ีบ้านบ่อยๆ แย่จัง...ไม่มใี ครยิ้มแย้มแจม่ ใส หัวเราะสนกุ สนานสักคนเลย



สวรรค.์ ..เเมมอ่ืือ่ บบนนนนั้น้ันมมีปีปนยู่่ยู ทิ า่า่ าตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 7 สงสยั ไหม...ท่แี มห่ รอื พอ่ บอกวา่ ‘‘ปู่จะไมอ่ ยูก่ ับเราแลว้ นะ” จรงิ ๆ แลว้ ...มนั หมายความวา่ ปกู่ ำลงั จะตายจากพวกเราไปต่างหากล่ะ ใชแ่ ล้ว...นค่ี อื ชว่ งเวลาที่ทุกคนรู้สึกเศร้าใจจริงๆ



สวรรค์...เเมมอ่ื่ือบบนนนน้นัั้นมมปีีปนยู่ยู่ ทิ ่า่าาตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ์.ยย..ูู่่ 9 รู้ไหม...เวลาที่พอ่ แม่พาหนไู ปเย่ยี มปยู่ า่ หรือตายาย เวลาท่ีทา่ นป่วยมากๆ ทา่ นจะดอู ่อนแอ แลว้ รู้ไหม...บางทีทา่ นอาจจะพูดไมไ่ ดด้ ว้ ยนะ ใช่ส.ิ ..จะพูดได้ยงั ไง หนูเห็นไหมล่ะสายยางกบั เครอ่ื งมือพิเศษของคณุ หมอเยอะแยะเต็มไปหมดเลย เอาอย่างนสี้ .ิ ..หนลู องเขา้ ไปกอด และบอกว่า “หนรู กั ป่จู งั เลย” รไู้ หม...ถงึ แมว้ า่ ทา่ นอาจจะไมไ่ ดก้ อดหนกู ลบั แตท่ า่ นรนู้ ะวา่ หนกู ำลงั กอด และรดู้ ว้ ยวา่ หนรู กั ทา่ นมาก



สวรรค์...เเมม่อื่อื บบนนนนนั้ั้นมมีปีปนู่ยยู่ ิท่าา่ าตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 11 รู้ไหม...เมื่อปู่ ย่า ตา หรือยาย ตายจากหนูไปแล้ว หนจู ะคิดถึงท่านมากนา่ ดเู ลยละ่ ใชส่ .ิ ..ก็เพราะว่าทา่ นรักหนมู าก ตอนทีท่ า่ นยงั ไม่ตาย ทา่ นกอ็ ยกู่ บั หนู ฟงั หนูเล่าเรอ่ื งสนกุ ๆ เล่นสนุกดว้ ยกัน แลว้ ยงั หวั เราะกับหนบู อ่ ยๆ รไู้ หม...ถา้ หนคู ดิ ถงึ ทา่ นมากจนนำ้ ตาไหล ไม่เปน็ ไร ไมเ่ ปน็ ไร...ร้องไห้ได้นะ หนูไมใ่ ชค่ นขแี้ ยสักหน่อย จริงๆ นะ...ทั้งเดก็ ผชู้ าย เด็กผู้หญงิ ก็รอ้ งไห้ได้กนั ท้งั นนั้ แหละจะ้



สวรรค์...เเมมอ่ือื่ บบนนนนั้น้ันมมปีีปนยูู่ย่ ทิ า่า่ าตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 13 แล้วรู้ไหม...เวลาคนเราเศร้าเสียใจ แต่ละคนมีอาการไมเ่ หมอื นกันนะ ดูส.ิ ..นอ้ งเล็กๆ อาจจะเอาแตว่ ิ่งเลน่ ไปรอบๆ บ้าน ดูนน่ั ...น้องสาวของหนูร้องไห้แป๊บเดยี วกไ็ ปวิ่งเลน่ แล้ว ดูโนน่ ...พ่ีชายบอกวา่ อยากอยู่คนเดียวเงียบๆ ไหนดหู นอ่ ย...หนเู ปน็ ยงั ไงบ้าง เวลาที่หนรู ้สู ึกเสยี ใจ



สวรรค์...เเมม่ือ่ือบบนนนนน้ั้ันมมีปปี น่ยูู่ยทิ ่า่าาตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ์.ยย..ูู่่ 15 สงสยั ล่ะสิ...เวลาที่พ่อแม่พูดวา่ ปู่ ยา่ ตาหรือยาย ‘‘ตาย” แล้ว มนั หมายความวา่ ยังไง จะบอกให้นะ...“ตาย” หมายความว่า ร่างกายหยุดทำงาน ไม่หายใจ ไมเ่ ดนิ ไม่กนิ ไม่พูด ไม่ลืมตา ไม่มชี ีวิตเหมือนเราอีกแล้ว



สวรรค.์ ..เเมมอ่ือ่ื บบนนนน้นััน้ มมปีปี นู่ยูย่ ทิ ่าา่ าตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 17 รู้ไหม...ส่งิ มชี ีวิตทกุ อยา่ งต้องตายทง้ั น้นั ไมว่ ่าจะเป็นตน้ ไม้ กระตา่ ย ปลาทอง หนจู ิด๊ หมานอ้ ย แมวเหมยี ว รวมทงั้ คนกต็ อ้ งตายดว้ ยเหมือนกนั แล้วรู้ไหม...คนเรามีส่งิ หน่ึงท่ีตา่ งไปจากส่งิ มีชีวติ อน่ื ๆ ด้วยละ่ เอ...อะไรน้า จะบอกให้...ก็ “จติ ใจ” ยังไงละ่ กเ็ จา้ จติ ใจนี่แหละที่ทำใหเ้ ราหวั เราะเปน็ รักเป็น ทำให้เรามเี พอื่ น และทำใหห้ นเู ปน็ ตวั หนเู องยังไงละ่ จรงิ ๆ นะ...แม้วา่ รา่ งกายของปู่ ย่า ตาหรือยายจะตายไปแลว้ แต่จติ ใจและวญิ ญาณของท่านยังคงอยู่ บนสวรรค์ แล้วก็ได้อยกู่ บั เทวดาและนางฟา้ ใจดีดว้ ยละ่



สวรรค์...เเมมอื่ือ่ บบนนนนน้ัั้นมมีปปี นยูู่ย่ ทิ า่า่ าตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 19 รู้ไหม...สวรรค์เปน็ สถานทท่ี ีส่ วยงาม มีเทวดากับนางฟ้าคอยดแู ลคนที่ตายไปแล้ว แล้วรู้ไหม...ทุกคนที่อยู่บนสวรรคจ์ ะมคี วามสขุ ไมเ่ จ็บปว่ ยเลย จริงๆ นะ...ปู่ ยา่ ตาหรือยายของหนูกอ็ ยู่บนสวรรคอ์ ยา่ งมคี วามสุขดว้ ยล่ะ สงสัยไหม...สวรรคเ์ ป็นยังไงกันน้า เอาอยา่ งนีส้ ิ...ลองเขา้ ไปคุยกบั พอ่ แม่ดสู ิ บางท.ี ..ย่าหรือยายกำลงั ทำขนมอยขู่ า้ งบนน้นั กไ็ ด้ บางท.ี ..ปูห่ รอื ตากำลังปลูกต้นไมอ้ ยรู่ เึ ปลา่ น้า...



สวรรค์...เเมมื่อ่อื บบนนนนน้ันั้ มมปีปี นู่ยู่ยทิ า่า่ าตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 21 รไู้ หม...คนบนสวรรค์ลงมาเยีย่ มคนบนโลกไมไ่ ด้หรอกนะ แลว้ รู้ไหม...หนเู องกข็ น้ึ ไปเทีย่ วบนสวรรค์ไมไ่ ดเ้ หมือนกนั จ้ะ จรงิ ๆ นะ...ปู่ ยา่ ตาหรือยายไดย้ ินเสียงอธิษฐานของหนนู ะ เมือ่ ไรท่ีหนคู ดิ ถึงท่าน ท่านก็จะมา อยใู่ กลๆ้ หนู ลองหลบั ตาแลว้ ใช้ ‘‘จติ ใจ” ของหนคู ุยกบั ท่านสิจะ๊



สวรรค์...เเมม่ือื่อบบนนนน้นั้ันมมปีปี นยูู่ย่ ทิ า่า่ าตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 23 รไู้ หม...บางครัง้ หนูอาจร้สู กึ ไมส่ บายใจ สบั สน มันแปลกๆ ไมเ่ หมือนเดมิ เลย สงสยั ไหม...เกิดอะไรขึน้ กับจิตใจของหนกู ันเน่ยี ทำไมน้า...คนอื่นมีความสขุ จงั แต่หนรู ูส้ ึกเศร้าใจ ทำไมน้า...ถึงได้รู้สึกโมโห จนบางคร้งั อยากจะหักกง่ิ ไม้ อยากวงิ่ ไปเรือ่ ยๆ ไมเ่ อาแลว้ ...อยากให้ความรสู้ ึกแปลกๆ หายไปสักที เคยไหม...ทหี่ นูไมอ่ ยากรบั โทรศัพท์ ไมอ่ ยากเล่นวิ่งเล่นกบั เพือ่ นๆ เคยไหม...รู้สึกหิว แต่ก็ไมอ่ ยากกนิ ทง้ั ทีเ่ ป็นขนมทห่ี นูชอบ เคยไหม...ร้สู ึกเพลีย แตก่ น็ อนไมห่ ลบั สงสยั ละ่ สิ...แลว้ อย่างน้ีหนูจะกลับไปมีความสขุ อยา่ งเดมิ ได้ไหม



สวรรค์...เเมม่ือื่อบบนนนน้นั้นั มมปีีปนยูู่่ยทิ ่า่าาตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 25 เคยไหม...ที่คิดว่าทีป่ ู่ ย่า ตาหรอื ยายตายไปนนั้ เปน็ ความผิดของหนูเอง ไมใ่ ชห่ รอก...ถึงแมห้ นูจะดื้อ ทำตัวเกเร ชอบไปเลน่ บ้านเพื่อนแทนทจ่ี ะอยกู่ ับท่านตอนทีท่ ่านป่วย แต่กไ็ มใ่ ชค่ วามผิดของหนเู ลยสกั นดิ หนอู าจไมช่ อบ...ที่ตาชอบพดู เสยี งดังเกนิ ไป หนูอาจไม่ชอบ...ทป่ี มู่ ีกลิน่ ตัวแปลกๆ หนอู าจไม่ชอบ...ท่ียา่ จู้จใ้ี หห้ นกู ินขา้ วให้เรยี บรอ้ ย รูไ้ หม...การที่ท่านตายไป “ไม่ใช่” ความผิดของหนูหรอก แล้วรู้ไหม...ท่านตายเอง หนู “ไมไ่ ด”้ เป็นคนทำให้ทา่ นตาย เช่ือสิ...หนทู ำให้ท่านฟ้นื ขึ้นมาไม่ไดห้ รอก ไมว่ ่าหนจู ะเปน็ เดก็ ดีแค่ไหนกต็ าม



สวรรค.์ ..เเมมอ่ื่ือบบนนนนนั้น้ั มมปีีปนยูู่ย่ ทิ า่า่ าตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 27 รูไ้ หม...หนูอาจจะรสู้ ึกกลัว หลังจากทป่ี ู่ ย่า ตาหรอื ยายตายจากไปแลว้ กลวั ไหม...ที่จะเขา้ ไปในหอ้ งของท่าน กลวั ไหม...ทจ่ี ะเล่นกับแมวน้อยเพราะกลวั วา่ มนั จะตาย กลวั ไหม...ว่าพอ่ แมจ่ ะตายจากไปอีกคน กลัวไหม...ว่าตวั เองจะตายด้วยเหมอื นกัน แลว้ รไู้ หม...คนเราสว่ นใหญม่ อี ายยุ นื ยาวจนแก่ จำไวน้ ะ...ไม่ตอ้ งกลัวหรอก เพราะมคี นท่ีรกั และคอยดแู ลหนอู ยแู่ ล้วไงจะ๊ ใครบา้ งนา้ ...



สวรรค.์ ..เเมมือ่อื่ บบนนนนั้น้ันมมีปีปน่ยูยู่ ิท่า่าาตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ์.ยย..ูู่่ 29 รไู้ หม...หนูจะสบายใจขนึ้ นะ ถ้าได้คยุ กับพอ่ แม่หรอื ใครสักคน แลว้ รไู้ หม...ถา้ หนไู มร่ วู้ า่ จะคยุ อะไร กแ็ คน่ ง่ั ใกลๆ้ หรอื เขา้ ไปกอดทา่ นสจิ ะ๊ แลว้ พวกทา่ นจะชวน หนคู ยุ เองแหละ ลองดไู หม...เล่าความรสู้ ึกของหนใู หเ้ ป็นนทิ าน เป็นเพลง เป็นคำกลอน หรือจะเป็นภาพวาดกไ็ ด้นะ ลองดูส.ิ ..วาดภาพเวลาทห่ี นกู ำลงั เลน่ สนกุ อยู่กับปู่ ย่า ตาหรือยาย เอาเวลาไหนดนี า้ ...จะเป็นตอน ไปเที่ยว ตอนทำสวน ตอนเล่นซอ่ นหา หรือวา่ ตอนเล่นขายของดีละ่ เลอื กเลยสจิ ๊ะ ลองอกี วธิ นี ะ...เกบ็ ภาพความทรงจำระหวา่ งหนกู บั ทา่ นไว้ ดว้ ยการเขยี นบนั ทกึ เรอ่ื งตา่ งๆ ทห่ี นทู ำกบั ทา่ น วธิ นี ีก้ ็ดนี ะ...เกบ็ ของทีร่ ะลกึ เชน่ ภาพถา่ ย การด์ อวยพร หรือจะเกบ็ ของขวัญทที่ า่ นเคยให้หนูไว้ ก็ไดน้ ะ สิ่งเหลา่ นจ้ี ะทำให้หนูนึกถึงท่านอยเู่ สมอไงละ่ จะ๊



สวรรค.์ ..เเมม่ืออ่ื บบนนนนัน้ั้นมมปีีปนยู่ยู่ ทิ ่าา่ าตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 31 รู้ไหม...งานศพ คือ งานทีญ่ าตพิ น่ี ้องและเพ่อื นๆ จะมาแสดงความเคารพต่อคนที่ตายจากเราไปแล้ว แลว้ รูไ้ หม...ผคู้ นมากมายเหลา่ น้นั มาเพือ่ แสดงความเสียใจกับครอบครวั ของหนูท่ีตอ้ งสูญเสยี ญาติผ้ใู หญไ่ ป ใชส่ .ิ ..ความดีที่ปู่ ยา่ ตาหรอื ยายของหนทู ำไวม้ ันมมี ากมายเลยนี่นา พวกเขาเลยไดพ้ ูดกนั หลายเรอ่ื ง เลยละ่ จรงิ ๆ นะ...ทา่ นนอนน่ิงอยใู่ น ““โลงศพ”” และตวั ของท่านก็เย็นเฉยี บเลยละ่ เชือ่ ส.ิ ..หนูกร็ ้ดู นี ี่นาว่า วิญญาณของทา่ นยงั คงอยู่อยา่ งมีความสขุ อยู่บนสวรรคย์ ังไงละ่



สวรรค.์ ..เเมม่ือื่อบบนนนน้ัน้นั มมปีีปนยู่่ยู ิท่า่าาตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 33 ร้ไู หม...แต่ละศาสนา เขามีพิธศี พไม่เหมอื นกันนะ ไม่วา่ จะพุทธ ครสิ ต์ อิสลาม แล้วรไู้ หม...ทุกศาสนาเขามสี ถานท่ที ี่สงบ สำหรับคนตายทุกคนแหละจ้ะ เอาละ...หลังจัดงานศพเรียบรอ้ ยแลว้ หนูก็ไดก้ ลับบ้านพร้อมพ่อแม่ แลว้ ก.็ ..อาจจะมญี าตบิ างคนยงั คงมาอยดู่ ว้ ยกไ็ ดน้ ะ หรอื วา่ คนสนทิ กบั ครอบครวั หนทู ย่ี งั ตามมาทบี่ า้ น เพอื่ ปลอบโยนพอ่ แม่ของหนูให้หายเสยี ใจ จรงิ ๆ นะ...พวกเขาจะพูดกนั ถงึ ความดีของทา่ นที่ได้ทำเอาไวต้ อนที่ท่านยังมชี ีวิตอยู่ยังไงละ่



สวรรค.์ ..เเมมือ่ื่อบบนนนนั้นน้ั มมปีปี นู่ยู่ยิทา่่าาตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ์.ยย..ูู่่ 35 ตงั้ ใจนะ...ฟงั เวลาทผี่ ใู้ หญพ่ ดู คยุ กนั ถงึ ความดขี องปู่ ยา่ ตาหรอื ยายทม่ี ตี อ่ คนอนื่ แลว้ จะไดฟ้ งั ...เรอ่ื งราวสนกุ ๆ ของทา่ นตอนทท่ี า่ นยงั เปน็ เดก็ แลว้ จะไดร้ วู้ า่ ...ทา่ นเองกเ็ คยมปี ญั หาเหมอื นกนั กบั ทหี่ นมู เี ลยละ่ แลว้ จะไดเ้ ขา้ ใจ...วา่ ทำไมคนถงึ ไดร้ กั ทา่ นมากมายขนาดนน้ั ลองดสู .ิ ..ถามผใู้ หญเ่ หลา่ นน้ั ดนู ะ วา่ รจู้ กั ปใู่ จกลา้ ตาจอมตลก หรอื ยา่ ยายใจดขี องหนไู ดย้ งั ไง ลองดนู ะ...ถามสวิ า่ พวกเขาชอบอะไรเกย่ี วกบั ทา่ นมากทสี่ ดุ แลว้ หนลู ะ่ ...ชอบทา่ นตรงไหนเอย่



สวรรค์...เเมมื่อื่อบบนนนน้นั้ันมมีปีปน่ยูยู่ ทิ า่่าาตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ.์ ยย..ูู่่ 37 รไู้ หม...หลงั งานศพ หนกู ต็ อ้ งกลบั ไปเรยี นหนงั สอื แลว้ รไู้ หม...พอ่ แมก่ ต็ อ้ งกลบั ไปทำงานเหมอื นเดมิ ใชส่ .ิ ..หนจู ะยงั รสู้ กึ เศรา้ อยเู่ ลย เคยไหม...ทอี่ า่ นหนงั สอื ไมร่ เู้ รอื่ ง ทง้ั ทหี่ นตู ง้ั ใจอา่ นมากเลย เคยไหม...ทไ่ี ดเ้ หน็ ใครผา่ นมากค็ ดิ วา่ นา่ จะเปน็ ปกู่ ลบั เขา้ บา้ นแลว้ รไู้ หม...หนจู ะเปน็ อยา่ งนอี้ กี พกั หนงึ่ เลยละ่ จนกวา่ หนจู ะจำไดว้ า่ ปไู่ ปอยบู่ นสวรรคต์ ง้ั นานแลว้ นน่ี า จ รงิ ๆ นะ...ความรสู้ กึ เศรา้ จะคอ่ ยๆ หายไปทลี ะนดิ ทลี ะหนอ่ ย เชอื่ ส.ิ ..ถา้ หนทู ำตวั เองใหห้ ายเศรา้ ดว้ ยจะเรว็ ขนึ้ นะ คดิ กอ่ นนะ...เอ ปอู่ ยากใหห้ นทู ำตวั ยงั ไงนา้



สวรรค์...เเมมื่อ่ือบบนนนนน้ััน้ มมีปปี นยู่ยู่ ิท่าา่ าตตนาายยาาสยยวไไรปปรคออ์.ยย..ูู่่ 39 ร้ไู หม...ปคู่ นดี ทสี่ นกุ สนานเสมอเวลาอยู่กบั หนู จรงิ ๆ แลว้ ทา่ นกเ็ คยเจอเรอ่ื งยงุ่ ยากใจเหมอื นกันนะ เชือ่ ส.ิ ..ทา่ นตอ้ งเคยทำของรกั หาย มเี งินไม่พอใช้ ต้องไปอยู่ทไ่ี กลๆ จากคนทรี่ กั และเคยเสียใจท่ี ญาตผิ ้ใู หญอ่ ย่างปู่ ย่า ตาหรือยายของท่านตายจากไปเหมอื นกับหนตู อนน้นี ่ันแหละจ้ะ แลว้ ร้ไู หม...ถึงท่านจะเคยเสยี ใจมากอ่ น แต่ทา่ นกม็ ีชีวิตอยตู่ อ่ ไปได้อย่างมีความสุข เช่ือสิ...ทา่ นกอ็ ยากให้หนูทำได้แบบนเี้ หมือนกันนะ

40 สวรรค์...เมือ่ บนนัน้ มีปยู่ ่าตายายไปอยู่ ทำแบบน้ีนะ...ใหห้ นรู กั ครอบครัว เป็นเด็กขยนั เปน็ เพื่อนที่ดีและน่ารกั ของเพอ่ื นๆ ทำแบบนด้ี ว้ ย...เลน่ สนกุ ร่าเรงิ รู้จักแบง่ ปนั ชว่ ยเหลอื ผอู้ นื่ และตงั้ ใจเรียนหนังสอื เชื่อสิ...แล้วหนกู ็จะมีความสขุ เองแหละจ้ะ และน่ันคือสงิ่ ที่ทา่ นต้องการนะ หนูน้อยคนดี