ข้ากเ็ ปน็ สตรเี ช่นน้ี ๓ เแรปื่อลง แลชะมภพาพูน ุทเ กเดห ลอือดงอมั ังซกนั ูร เฮอ้ ... 10
เบอร์นาร์ดไม่เหมือนนกตัวอ่ืน ๆ
ฉแบร่! แบร๊! แบร๋ ! ! ตอนเป็นลูกนก เบอร์นาร์ดไม่รู้ว่าเขาต่างจากเพ่ือน นั เป็นอคอŒารดง์ลคสู ่าาิ !วละ ชีวิตตอนนั้นช่างเรียบง่ายแล้วก็แสนสนุก! กกุ๊ กุ๊ก กู๋ !
จนกระทั่งเพื่อน ๆ ของเขาเร่ิมบินได้ ส่วนเบอร์นาร์ดไม่ว่าจะพยายามสักเท่าไร ก็ดูเหมือนว่าจะบินไม่ได้สักที
วันคืนผ่านไป บรรดานกน้อยทยอยบินย้ายถิ่นไปทีละตัว “อีกไม่นานฉันคงจะบินได้เหมือนกันใช่ไหม” เบอร์นาร์ดถามข้ึน “ต้องได้สิจ๊ะ” ออร์ล่าตอบ
แต่แล้ววันต่อมา ออร์ล่าเองก็บินจากไป ก! และทิ้งเบอร์นาร์ดไว้เพียงล�ำพัง จึก! ถ้าได้ตัวช่วยสักหน่อย เบอร์นาร์ดอาจจะบินได้นะ… แกร จึก! จึก! “อย่างน้ันแหละ ลอว์เรนซ์” เบอร์นาร์ดบอก “จิกเชือกไปเร่ือย ๆ เลย”
“ฉันบินได้แล้ว!” เ ป ร๊ี ย ะ ! ด๋ึ ง !
Search
Read the Text Version
- 1 - 9
Pages: