ข้ากเ็ ปน็ สตรีเชน่ นี้ ๓ りゆうがあります เรื่องและภาพ ชินสุเกะ โยชิทาเกะ แปล สุธีรา ศรีตระกูล 10
ผมชอบแคะจมกู แลว้ แมก่ ม็ กั จะดผุ มอยเู่ สมอ แมบ่ อกวา่ “แคะจมกู เสียนิ สัยนะ” ผมอยากมเี หตผุ ลในการแคะจมกู จงั ถา้ มเี หตผุ ลละก็ จะแคะจมกู อยา่ งไรกค็ งไมม่ ใี ครวา่
อ๊ะ! แคะจมูกอีกแล้ว หยุดเดี๋ยวน้ีเลยนะ ปะ...เปล่าสักหน่อย! ผมไม่ ได้แคะจมูกนะครับ คือว่า.... ท่ีจริงแล้ว...
ในจมกู ของผมน่ ะ มปี ่มุ อยปู่ ่มุ หน่ึ ง พอกดป่มุ น้ี หลาย ๆ ครงั้ คลิก กจ็ ะม ี “ลำ� แสงรา่ เรงิ ” ปลอ่ ยออกมาน่ ะครบั คลิก คลิก คลิก ใครกต็ ามทโ่ี ดนลำ� แสงน้ี เข้าละก ็ จะรูส้ ึกสนกุ สนานรา่ เรงิ ข้ึนมาทนั ที
เห็นไหมล่ะครับ อ้อ... ผมมีเหตุผล อย่างน้ัน ของผมนะ หรอกหรือ แต่ตอนนี้ แม่สนุกมากพอแล้ว หยุดปล่อยล�ำแสงร่าเริง ได้แล้วละ
รู้แล้วคร้าบ... ปี๊บ กึก...
อ๊ะ! คราวน้ีก็กัดเล็บ ผมเปล่า สักหน่อย! เอ่อ...คือว่า... อย่างนี้ต่างหาก ล่ะครับ
พอกดั เลบ็ ไวแ้ บบน้ี กจ็ ะมเี สียงทผ่ี ใู้ หญ่ ไม่ ได้ยนิ ออกมา ซง่ึ เสียงน้ี สามารถไลพ่ วกอกี า ทม่ี าคยุ้ ขยะไดด้ ว้ ยนะครบั
อย่างน้ันหรือ... แต่ตอนนี้ ไม่มีอีกาน่ีลูก ไม่ต้องส่งเสียงแล้วก็ ได้นะ รู้แล้วคร้าบแม่!
Search
Read the Text Version
- 1 - 9
Pages: