นิทานอีสป

นิทานอีสป ห้องสมุดเฉลิมพระเกียรติ ๕๐ พรรษา ศูนย์รวมใจ ออสเตรีย-ภูเก็ต

เรื่อง หมาป่ากับสุนัขจิ้งจอก หมาป่าตัวหนึ่งกล่าวหาว่าสุนัขจิ้งจอกขโมยของ ของมันไป แต่ สุนัขจิ้งจอกยืนยันว่าไม่ได้เอาไป พวกมันเถียงกันอยู่นานไม่มีใคร ยอมใคร หมาป่าจึงพาลิงให้มาช่วยตัดสินให้ แต่เจ้าลิงก็ตัดสินว่า สุนัขจิ้งจอกขโมยของ ของหมาป่าไปเช่นกัน \"เปล่านะท่าน ข้าไม่ได้ ทำจริง ๆ แล้วก็ไม่เคยคิดที่จะทำด้วย\" สุนัขจิ้งจอกครวญ \"หุบปาก เจ้าไม่ต้องมาปฏิเสธเลย\" หมาป่าส่งเสียงขู่ สุนัขจิ้งจอกได้แต่คิดใน ใจ \"ช่างไม่ยุติธรรมเลย ที่ลิงตัดสินเช่นนั้นก็เพราะว่ากลัวหมาป่าจะ กินเอาน่ะสิ\"

นิทานเรื่องนี้สอน ให้รู้ว่า: ผู้ไม่มีอำนาจย่อมเสียเปรียบ ผู้มีอำนาจเสมอ

เรื่อง ลูกแกะโง่ ลูกแกะตัวหนึ่งเดินหลงฝูงพลัดตกลงไปในบ่อน้ำมัน กว่ามัน จะขึ้นมาจากบ่อได้ ขนของมันก็เปียกชุ่มไปด้วยน้ำมันหมดแล้ว ขณะที่มันกำลังเดินกลับไปหาฝูง ประกายไฟจากคบเพลิงที่มีคนจุด ทิ้งไว้ก็กระเด็นมาติดที่ขนของมัน เกิดเป็นลูกไฟเล็ก ๆ มันเที่ยววิ่ง ไปอวดแกะตัวอื่น ๆ ว่า \"ไฟบนตัวข้ามันให้แสงสว่างมากกว่าดวง อาทิตย์เสียอีก\" ทันใดนั้นลมพัดแรงขึ้นทำให้ลูกไฟบนตัวมันลุก โชนขึ้นอย่างรวดเร็ว ลูกแกะจึงถูกไฟคลอกตาย เมื่อเจ้าของมาเห็น ร่างของมันขึงพูดขึ้นว่า \"ชาติหน้าเจ้าจงไปเกิดเป็นดาวลูกแกะแล้ว กันนะ จะได้มีแสงสว่างในตัวเองสมใจ\"

นิทานเรื่องนี้สอน ให้รู้ว่า: อย่าเห็นกงจักรเป็นดอกบัว เพราะมันจะ เป็นภัยร้ายต่อตัวเองในภายหลัง

เรื่อง หมาป่ากับสิงโต หมาป่าตัวหนึ่งขโมยลูกแกะมาได้ตัวหนึ่ง และแบกไปยังถ้ำ เพื่อจัดการเป็นอาหาร แต่แผนการของมันต้องเปลี่ยนไปอย่างสิ้น เชิง เมื่อมันเผชิญกับหน้าสิงโต ซึ่งชิงลูกแกะไปโดยไม่เอ่ยขอโทษ สักคำ หมาป่าถอยห่างไปอยู่ในระยะปลอดภัย และกล่าวด้วยน้ำเสียง เจ็บปวดว่า \"ท่านไม่มีสิทธิมาแย่งชิงของๆ ข้าไปอย่างนั้นนะ\" สิงโตหันหลับมา แต่เจ้าหมาป่าอยู่ไกลเกินกว่าสิงโตจะสอนบท เรียนให้โดยไม่ต้องเปลืองแรง มันจึงกล่าวว่า \"ของๆ เจ้างั้นหรือ เจ้าซื้อมา หรือคนเลี้ยงแกะให้เจ้ามาเป็นของ ขวัญล่ะ เจ้าได้มันมาอย่างไรหรือ ไหนช่วยบอกข้าทีสิ\"

นิทานเรื่องนี้สอน ให้รู้ว่า: โกงเขามาอย่างไร ก็โดนโกงกลับไป อย่างนั้น

เรื่อง ชาวนากับนกกระสา นกกระสาเป็นนกซื่อๆ และเชื่อถือได้โดยธรรมชาติ มันได้ รับคำเชิญไปให้ร่วมงานรื่นเริงกับพวกนกกระเรียนในทุ่งแห่งหนึ่ง ซึ่งมีต้นไม้เพิ่งปลูกใหม่ๆ ทว่างานเลี้ยงจบลงด้วยหายนะ เมื่อนกทุก ตัวติดตาข่ายชาวนา นกกระสาขอร้องให้ชาวนาปล่อยมัน \"ได้โปรดปล่อยข้าไปเถิด\" มันอ้อนวอน \"ข้าเป็นตระกูลนก กระสาที่ท่านก็รู้ดีว่าเป็นนกที่ซื่อสัตย์และนิสัยดี อีกทั้งข้ายังไม่รู้ว่า พวกนกกระเรียนจะเป็นพวกนกขี้ขโมย\" \"เจ้าอาจจะเป็นนกที่ดีมาก\" ชาวนาตอบ \"แต่ข้าจับเจ้าได้ะพร้อม กับพวกนกกระเรียนขี้ขโมย และเจ้าจะต้องได้รับโทษเช่นเดียวกับ พวกมัน\"

นิทานเรื่องนี้สอน ให้รู้ว่า: คนเรามักถูกตัดสินจากเพื่อนพ้องที่ คบหาอยู่เสมอ

เรื่อง กระต่ายป่าและสิงโต กระต่ายป่าฝูงใหญ่ฝูงหนึ่งเรียกประชุมสัตว์ป่าทั้งหลาย เมื่อ มาพร้อมเพรียงกันแล้ว ก็เสนอข้อเรียกร้องให้มีความเท่าเทียมกัน ไม่ว่าจะเป็นสัตว์เล็กหรือสัตว์ใหญ่ควรมีส่วนแบ่งที่เท่าๆ กัน เพื่อ ความยุติธรรมของสัตว์ทุกๆ ตัว สิงโตตัวหนึ่งไม่พอใจหันไปพูดกับสัตว์ทั้งหลายว่า \"เจ้าเท้าขนมันพูดดีนะ! แต่มันไม่มีกรงเล็บและเขี้ยวที่ แหลมคมอย่างที่พวกเรามี\"

นิทานเรื่องนี้สอน ให้รู้ว่า: เมื่อธรรมชาติมีแตกต่าง ความเท่า เทียมก็ย่อมบังเกิด