บทที่ 1

บทท่ี 1 ความรเู้ บือ้ งต้นเกย่ี วกบั การเขยี น โปรแกรมดว้ ยภาษา C++

โปรแกรมคอมพิวเตอร์ ❑ ชุดคำสัง่ ทีเ่ ขียนขน้ึ เพื่อใหค้ อมพิวเตอรท์ ำงำนไดต้ ำมทีต่ ้องกำร ❑ กำรเขียนโปรแกรม (Programming) คือ กำรเขยี นชุดคำสัง่ ดว้ ย ภำษำคอมพวิ เตอร์ภำษำใดภำษำหนึ่ง เชน่ FORTRAN, COBOL, PASCAL, C, C++, Java เป็นตน้ ❑ ขน้ั ตอนสดุ ท้ำยจะตอ้ งมีกำรแปลให้เป็นภำษำที่คอมพวิ เตอรเ์ ข้ำใจ เสียกอ่ น

แนะนำภำษำซีพลัสพลัสเบื้องตน้ ❑ ในภำษำซีพลัสพลัสจะเขียนโปรแกรมโดยกำรเรียกใช้โปรแกรมย่อย แตล่ ะชุด ทีเ่ รียกว่ำ ฟังก์ชัน (Function) ❑ ในหน่ึงโปรแกรมอำจประกอบด้วยหลำยฟังก์ชันก็ได้ แต่ละฟังกช์ ันจะ ตั้งชือ่ ว่ำอะไรก็ได้ ❑ โปรแกรมภำษำซีที่สำมำรถทำงำน (Execute) ได้จะต้องมีอย่ำงน้อย 1 ฟงั ก์ชัน ชือ่ วำ่ main

สว่ นประกอบของภำษำซี ส่วนประกอบของภำษำซีสำมำรถแบ่งออกไดเ้ ปน็ 2 ส่วนใหญๆ่ คือ ไฟลห์ วั โปรแกรม (Header files) ส่วนของตัวโปรแกรม

/*Example Program */ ส่วนของคาอธิบายไมม่ ีผลต่อการคอมไพล์ #include <stdio.h> ไฟลส์ ว่ นหัวโปรแกรม main() ฟงั ก์ชันหลกั ของโปรแกรม { ปกี กาเปิดเรม่ิ ต้นการเขียนโปรแกรม clrscr(); printf(\"*********************\\n\"); ตวั โปรแกรมภาษาซี printf(\"Example Program\\n\"); printf(\"*********************\\n\"); ปกี กาปิดจบโปรแกรม }

HEADRE FILE - CONIO.H เปน็ กำรกำหนดว่ำในโปรแกรมนจี้ ะมีกำรใชค้ ำสง่ั ทีเ่ กีย่ วกับ กำรจัดกำรจอภำพ และกำรรับขอ้ มูลจำกแป้นพิมพ์ - IOSTREAM.H เปน็ กำรกำหนดว่ำในโปรแกรมนีจ้ ะมกี ำรใช้คำสง่ั ที่ เกีย่ วกับมำตรฐำน และฟังช่นั กำรรับค่ำอนิ พุต (input) และกำรแสดงผล เอำต์พุต (output) ของ C++ - STDIO.H เป็นกำรกำหนดว่ำในโปรแกรมนจี้ ะมีกำรใชค้ ำส่งั ทีเ่ กี่ยวกับ แฟม้ ขอ้ มูล กำรพมิ พ์แสดงผลลัพธ์

เป็นตัวกำห{นดข}อบเขตกหำรรือใสคอมเมขเนป้อต็นค์ กวำำมรกทำี่ไหมน่ตดอ้ /งc*กoำm*/รmใeหnค้ tอหมรไือพเลอร์ บลอ็ กของฟังก์ชัน ปฏบิ ัตงิ ำน ซ่ึงข้อควำมที่อยูภ่ ำยใน เครือ่ งหมำยนีจ้ ะถือวำ่ ไม่ใช่คำสั่ง ปฏิบัตงิ ำน

ฟังก์ชัน printf(); เปน็ ฟงั กช์ ันทีใ่ ช้พิมพห์ รือแสดงข้อควำมออกทำง จอภำพ ถูกนยิ ำมไวใ้ น stdio.h

printf(\"ขอ้ ควำม\"); printf(\"ขอ้ ควำม ตัวกำหนดชนดิ ขอ้ มูล\",ตัวแปร); printf(\"THAILAND\"); A=20; printf(\"Data A =%d\",A); printf(\"ตัวกำหนดชนิดข้อมูล\",ตัวแปร); A=10; printf(\"%d\",A);

ฟังก์ชัน scanf(); เป็นฟงั กช์ ันที่ในกำรรับค่ำจำกคีย์บอรด์ แลว้ นำไป เกบ็ ไวท้ ี่ ตัวแปร ถูกนิยำมไวใ้ น conio.h

scanf(“%...”,&ตัวแปร); int num scanf(“%d\",&num);

ตัวแปร (Variable) ตัวแปร ใช้เก็บข้อมูลในคอมพิวเตอร์ เพื่อให้เรำสำมำรถ บันทึก ดึงข้อมูลมำ และจัดกำรข้อมูล เมื่อต้องกำรสร้ำงตัวแปร หน่ึงขึ้นมำ จะต้องรู้ขนำดข้อมูลที่ต้องกำรใช้เก็บ และช่วงของ ข้อมูล จึงจะทำให้คอมพิวเตอร์จัดสรรหน่วยควำมจำได้อย่ำง ถูกต้อง บำงคร้ังเรำก็เรียกตัวแปรว่ำเหมือนกับ ออฟเจ็กต์หนึ่ง เหมือนกัน ตัวอย่ำงเชน่ int x;

หลักกำรตัง้ ชอื่ ตัวแปร 1. จะต้องข้ึนต้นด้วย aถึง z และ A ถึง Z หรือขึ้นต้นด้วยขีดล่ำง เท่ำนั้น อักขระทีน่ อกเหนือจำกนีไ้ มส่ ำมำรถนำมำใชไ้ ด้ 2. ไม่สำมำรถขึน้ ตน้ ด้วยตัวเลข 3. หำ้ มมีกำรเว้นวรรค ห้ำมตัง้ ชอ่ื ตัวแปรซ้ำกนั 4. ชือ่ ตัวแปรไม่ควรยำวเกนิ ไปและควรทีจ่ ะตัง้ ให้เหมำะสมกับกำรนำไปใช้งำน 5. ไมใ่ ช้ชื่อตัวแปรซำ้ คำสงวน หรือคียเ์ วิรด์

กำรตั้งชื่อตัวแปร ก่อนที่จะใช้ตัวแปรเกบ็ ขอ้ มูลนัน้ เรำจะต้องประกำศชื่อตัว แปร ซ่ึงจะต้องใชช้ นิดข้อมูลให้ถกู ตอ้ งดว้ ย ถำ้ มีหลำยๆ ตวั แปร และเปน็ ชนิดเดียวกันจะใชเ้ ครื่องหมำยจุลภำค (,) ค่นั ไว้ โดยมี รปู แบบกำรประกำศดังนี้ type identifier1, identifier2,………..;

ตวั อย่ำงกำรประกำศตวั แปร type identifier1 int num; float vat,sum;

ตัวกำหนดชนดิ ขอ้ มลู ของภำษำซี %c แสดงขอ้ มูลในรูปตัวอักษร %d แสดงขอ้ มูลในรูปตัวเลขจำนวนเตม็ %e แสดงข้อมูลในรูปเอกซโ์ พเนนเชียล %f แสดงข้อมูลในรูปของตัวเลขทศนยิ ม %o แสดงขอ้ มูลในรูปของตัวเลขฐำน 8 %x แสดงขอ้ มูลในรูปของตัวเลขฐำน16 %u แสดงข้อมูลในรูปของจำนวนเตม็ บวก %s แสดงขอ้ มูลในรูปของข้อควำม(string) %p แสดงข้อมูลในรูปของที่อยู่ของตัวแปร(Address) %% แสดงเครื่องหมำย %