ปรัชญาการศึกษา

ตราะมดตบั ปวัชรชนชั้ั วี้ มญดั ธั วายชิ กมาาศภรกึศาษษกึ าาษปอาีงทั กี่ ฤ3ษ จดั ทาโดย นายจณิ ณภทั ร เวชกลู รหสั นักศกึ ษา 64121070101

ปรชั ญาการศกึ ษา • ปรชั ญาการศกึ ษาสารตั ถนิยม (Essentialism) • ปรชั ญาการศกึ ษานิรนั ตรนิยม (Perennialism) • ปรชั ญาการศกึ ษาพพิ ฒั นาการนิยม (Progessivism) • ปรชั ญาการศกึ ษาปฏริ ปู นิยม (Reconstructionism) • ปรชั ญาการศกึ ษาอตั ถภิ าวนิยม (Existentialism)



ตวั ชวี้ ดั • ๑. ปฏบิ ตั ติ ามคาขอรอ้ ง คาแนะนา คาชแี้ จง และคาอธบิ ายทฟี่ ัง และอา่ น • ๒. อา่ นออกเสยี งขอ้ ความ ขา่ ว โฆษณา และบทรอ้ ยกรองสน้ั ๆ ถกู ตอ้ งตามหลกั การ อา่ น • ๓ข.อ้ รคะวบาแุ มลทะฟเี่ ขังยี หนรสอื อื่อทา่ นไี่ ม่ใชค่ วามเรยี งรปู แบบตา่ ง ๆ ใหส้ มั พนั ธก์ บั ประโยค และ • ๔เก.ยี่ เลวกอื บกั เ/รรอื่ะบงทหุ ฟี่ วั ขัง อ้แเลระอื่ องา่ ในจจคาวกาสมอื่ สปารคะญัเภทราตยา่ ลงๆะเอพยี รดอ้ สมนทับงั้ ใสหนเ้ หุนตแผุ ลละแแลสะดยงกคตววัาอมยคา่ ดิ งเห็น ประกอบ • ๕ข.า่ วสนเรทอื่ นงทาแอี่ ลยะใู่ เนขคยี วนาโตมตส้ นอใบจขขอ้ อมงลูสเงั กคยี่ มวแกลบั ะสตอื่นสเอางรอเรยอื่ า่ งงตตา่ อ่ งเนๆื่อใงกแลลต้ะเวั หสมถาะาสนมการณ์ • ๖. ใชค้ าขอรอ้ ง ใหค้ าแนะนาคาชแี้ จง และคาอธบิ ายอย่างเหมาะสม

ตวั ชวี้ ดั (ตอ่ ) • ๗. พดู และเขยี นแสดงความตอ้ งการ เสนอและใหค้ วามชว่ ยเหลอื ตอบรบั และปฏเิ สธ การใหค้ วามชว่ ยเหลอื ในสถานการณต์ า่ งๆ อย่างเหมาะสม • ๘เก.ยี่ พวูดกแบั ลเระอเื่ ขงทยี นฟี่ เังพหอื่ รขอื ออา่แนละอใยหา่ ข้งเอ้ หมมูลาะอสธมบิ าย เปรยี บเทยี บ และแสดงความคดิ เห็น • ก๙จิ. กพรูดรแมลปะเรขะยีสนบบกรารรยณาย์ แคลวะาขมา่ รวสู ้/กเึ หแตลกุ ะาครวณาม์ พครดิ อ้เหม็นทขง้ั ใอหงเ้ หตตนผุเอลงปเกรยี่ะกวกอบบั อเรยอื่ ่างงตเหา่ งมาๆะสม • ๑ปร๐ะ.เดพ็นดู ตแา่ลงะเๆขยีทนอี่ บย่ใูรนรยคาวยาเมกสยี่ นวใกจบัขตอนงสเองั งคมประสบการณ์ ขา่ ว/เหตกุ ารณ์ / เรอื่ ง/ • เ๑ร๑อื่ ง.พ/ขดู า่แวล/ะเเหขตยี กุนาสรรณปุ ใ/์ จสคถวาานมกสาารคณญั ท์ /อี่ แยกใู่ น่ นสคาวราะมหสวั นขใจอ้ ขเรออื่ งงสทงั ไี่ คดมจ้ ากการวเิ คราะห ์

ตวั ชวี้ ดั (ตอ่ ) • ๑๒. พูดและเขยี นแสดงความคดิ เห็นเกยี่ วกบั กจิ กรรมประสบการณ์ และเหตกุ ารณ์ พรอ้ มเหตผุ ล • ๑๓. เลอื กใชภ้ าษา น้าเสยี ง และกิรยิ าทา่ ทาง เหมาะกบั บคุ คล และโอกาสตาม วฒั นธรรมของเจา้ ของภาษา • ๑๔. อธบิ ายเกยี่ วกบั ชวี ติ ความเป็ นอย่ขู นบธรรมเนียมและประเพณีของเจา้ ของภาษา • ๑๕. เขา้ รว่ ม/จดั กจิ กรรมทางภาษาและวฒั นธรรมตามความสนใจ • ๑๖. เปรยี บเทยี บและอธบิ ายความเหมอื นและความแตกตา่ งระหวา่ งการออกเสยี ง ประโยคชนิดตา่ ง ๆ และการลาดบั คาตามโครงสรา้ งประโยคของภาษาตา่ งประเทศและ ภาษาไทย

ตวั ชวี้ ดั (ตอ่ ) • ๑๗. เปรยี บเทยี บและอธบิ ายความเหมอื นและความแตกตา่ งระหวา่ งชวี ติ ความเป็ นอยู่ และวฒั นธรรมของเจา้ ของภาษากบั ของไทย และนาไปใชอ้ ย่างเหมาะสม • อ๑นื่ ๘จ.าคกนแ้ หคลวาง่้ เรรวยี บนรรวแู ้ มละแนลาะเสสรนปุ อขดอ้ ว้ มยูลก/าขรอพ้ เูดทแ็จลจะรกงิ าทรเี่ กเขยี่ ยี วนขอ้ งกบั กลมุ่ สาระการเรยี นรู ้ • ๑๙. ใชภ้ าษาสอื่ สารในสถานการณจ์ รงิ /สถานการณจ์ าลองทเี่ กดิ ขนึ้ ในหอ้ งเรยี น สถานศกึ ษา ชมุ ชน และสงั คม • จ๒า๐ก.สใอื่ ชแภ้ ลาะษแาหตลา่ ง่ งกปารระเเรทยี ศนในรตู ก้ า่ างรๆสใบืนคกน้า/รคศนกึ้ คษวาาต้ อ่รวแบลระปวมระกแลอะบสอราปุ ชคพี วามร/ู ้ ขอ้ มูลตา่ ง ๆ • ๒๑. เผยแพร่ /ประชาสมั พนั ธข์ อ้ มลู ขา่ วสารของโรงเรยี น ชมุ ชน และทอ้ งถนิ่ เป็ น ภาษาตา่ งประเทศ

ปรชั ญาตามลทั ธสิ ารตั ถนิยม (Essentialism) • ๑. ปฏบิ ตั ติ ามคาขอรอ้ ง คาแนะนา คาชแี้ จง และคาอธบิ ายทฟี่ ัง และอา่ น • ๒. อา่ นออกเสยี งขอ้ ความ ขา่ ว โฆษณา และบทรอ้ ยกรองสนั้ ๆ ถกู ตอ้ งตามหลกั การอา่ น • ๗. พูดและเขยี นแสดงความตอ้ งการ เสนอและใหค้ วามชว่ ยเหลอื ตอบรบั และปฏเิ สธการให ้ ความชว่ ยเหลอื ในสถานการณต์ า่ งๆ อย่างเหมาะสม • ท๘ฟี่. พังหูดรแอื ลอะเา่ ขนยี อนยเา่ พงอื่เหขมอาแะลสะมใหข้ อ้ มูล อธบิ าย เปรยี บเทยี บ และแสดงความคดิ เห็นเกยี่ วกบั เรอื่ ง • ๙. พูดและเขยี นบรรยายความรสู ้ กึ พแลรอะ้ คมวทางั้ มใหคเด้ิ หเตหผุ็นลขปอรงะตกนอเบอองเยกา่ ยี่ งวเหกมบั าเระอสื่ งมตา่ ง ๆ กจิ กรรม ประสบการณ์ และขา่ ว/เหตกุ ารณ์ • ๑๗. เปรยี บเทยี บและอธบิ ายความเหมอื นและความแตกตา่ งระหวา่ งชวี ติ ความเป็ นอยู่และ วฒั นธรรมของเจา้ ของภาษากบั ของไทย และนาไปใชอ้ ยา่ งเหมาะสม

ปรชั ญาตามลทั ธสิ ารตั ถนิยม (Essentialism) • ๑. ดา้ นการเรยี นรู ้ สถานกผาเู้รรณยี นต์ จา่ ะงไดๆพ้ อูดยอา่ า่งเนหเมขายี ะนสอมยโด่างยถขกู นึ้ ตออ้ยงู่กตบั าดมลุหยลพกั นิภิจาษขาองแผลสู ้ ะอวธนิ กี ารตอบโตใ้ น • ๒. ดา้ นผคสู ้ รอผู นสู้ จอะนตอ้ งจดั เตรยี มเนือ้ หา และมคี วามแม่นยาในเนือ้ หาทที่ เี่ ตรยี มมาเพอื่ ถา่ ยทอด แกผ่ เู ้ รยี น โดยจดั เตรยี มแบบฝึ กหดั ใหผ้ เู ้ รยี นไดฝ้ ึ กฝนตามความเหมาะสม • ๓. ดา้ นผเนสู ้ อือ้ นหจาวะตชิ อ้างเตรยี มเนือ้ หา สาหรบั สอนวธิ กี ารออกเสยี งทถี่ กู ตอ้ งใหแ้ กผ่ ูเ้ รยี นอยา่ ง เหมาะสม พรอ้ มการแปลความหมายคาศพั ทต์ า่ ง ๆ ภายในเนือ้ หา • ๔แน. วดทา้ นาผงวกสู ้ธิ อากี รนาอพรอสากอผเนสูเ้ รยี ยี งนทอถี่ า่ กู นตเนอ้ ืงอ้ แหกาผ่ ไปูเ้ รพยี รนอ้ตมากมนัควแาลมว้ เจหงึ มใหาะผ้ สเู ้ มรยี แนลไดะแอ้ ปอลกคเสวยาี มงเหอมงาปยรคบั าแศกพั ไ้ ขทแ์ นะ ภายในเนือ้ หา

ปรชั ญาตามลทั ธนิ ิรนั ตรนิยม (Perennialism) • ๑๓. เลอื กใชภ้ าษา นา้ เสยี ง และกิรยิ าทา่ ทาง เหมาะกบั บคุ คล และโอกาสตาม วฒั นธรรมของเจา้ ของภาษา • ๑๔. อธบิ ายเกยี่ วกบั ชวี ติ ความเป็ นอย่ขู นบธรรมเนียมและประเพณีของเจา้ ของภาษา • ๑๗. เปรยี บเทยี บและอธบิ ายความเหมอื นและความแตกตา่ งระหวา่ งชวี ติ ความเป็ นอยู่ และวฒั นธรรมของเจา้ ของภาษากบั ของไทย และนาไปใชอ้ ย่างเหมาะสม • ๑๙. ใชภ้ าษาสอื่ สารในสถานการณจ์ รงิ /สถานการณจ์ าลองทเี่ กดิ ขนึ้ ในหอ้ งเรยี น สถานศกึ ษา ชมุ ชน และสงั คม

ปรชั ญาตามลทั ธนิ ิรนั ตรนิยม (Perennialism) • ๑. ดา้ นการเรยี นรู ้ ศลี ธรรม และจติ ใจ คอื เพอื่ ใหค้ วามรกู ้ วา้ ง ผเู ้ รยี นจะไดพ้ ฒั นาพลงั ทางเหตผุ ล(ปัญญา) พอในการนาไปใชใ้ นสถานการณต์ า่ ง ๆ • ๒. ดา้ นครผู สู้ อน ้ ขอ้ คดิ เพอื่ เปิ ดโอกาสใหผ้ เู ้ รยี นไดเ้ รยี นรู ้ และพฒั นา ผสู ้ อนจะตอ้ งเป็ นผูเ้ สนอความรู ความคดิ และสตปิ ัญญาของผเู ้ รยี น • ๓. ดา้ นผเนสู ้ อือ้ นหจาวะตชิ อ้างมุ่งใหค้ วามรทู ้ เี่ ป็ นนิรนั ดรแ์ กผ่ เู ้ รยี น และชว่ ยใหน้ าความรอู ้ นื่ มาเชอื่ มโยง ประสานเป็ นภาพรวม และนาไปประยกุ ตใ์ ชไ้ ดใ้ นทุกสถานการณ์ • ๔. ดา้ นวธิ กี ารสอน ผสู้ อนตอ้ งใหผ้ เู ้ รยี นไดเ้ รยี นไปตามความสามารถทางสตปิ ัญญาและเอกตั ภาพมนุษย ์

ปรชั ญาการศกึ ษาพพิ ฒั นาการนิยม (Progessivism) • ๑๒. พูดและเขยี นแสดงความคดิ เห็นเกยี่ วกบั กจิ กรรมประสบการณ์ และเหตกุ ารณ์ พรอ้ มเหตผุ ล • ๑๕. เขา้ รว่ ม/จดั กจิ กรรมทางภาษาและวฒั นธรรมตามความสนใจ • ๑๘. คน้ ควา้ รวบรวม และสรปุ ขอ้ มลู /ขอ้ เท็จจรงิ ทเี่ กยี่ วขอ้ งกบั กลมุ่ สาระการเรยี นรอู ้ นื่ จากแหลง่ เรยี นรแู ้ ละนาเสนอดว้ ยการพูดและการเขยี น • ๑๙. ใชภ้ าษาสอื่ สารในสถานการณจ์ รงิ /สถานการณจ์ าลองทเี่ กดิ ขนึ้ ในหอ้ งเรยี น สถานศกึ ษา ชมุ ชน และสงั คม • จ๒า๐ก.สใอื่ ชแภ้ ลาะษแาหตลา่ ง่ งกปารระเเรทยี ศนในรตู ก้ า่ างรๆสใบืนคกน้า/รคศนกึ้ คษวาาต้ อ่รวแบละรปวมระกแลอะบสอราปุ ชคพี วามร/ู ้ ขอ้ มูลตา่ ง ๆ

ปรชั ญาการศกึ ษาพพิ ฒั นาการนิยม (Progessivism) • ๑. ดา้ นการเรยี นรู ้ ขตนองเอผงูเ้ รแยี ลนะมปอี รสชิั รญะใานนกีใ้ าหรค้ เลวาอื มกสตาดั คสญั นิ ใแจกแผ่ ลูเ้ะรตยี อ้นงมทาากงาผนูเ้รรว่ยี มนกจนัะไเดพป้ อื่ รใะหสก้บากราเรรยณี นด์กว้ายรกสาอรนลตงรมงอื กกบั รคะทวาามดถว้ นยัด • แผ๒ตูเ.้ รกดยี ตาน้ นา่ ผงคครูสร้ระจูอผูหะนูสว้ตา่จออ้งะนงบทมคุาคี หควนลาา้มทรที่แู ้ ลาใะปนรกะาสรบแกนาะแรณนวอ์ ทยาา่ งใงหกแว้ าก้ งผ่ ขูเ้ วรยาี งนรแจูล้ กัว้ จผดัูเ้ รปยี รนะสเปบ็ นกอายรา่ณงดท์ แี ดี่ ลที ะเี่ยหอมมาระบสั คมใวหาแม้ ก่ • ๓ปชร.วี ะติดสปา้ บนรกหะเจนาลารือ้ กั ณวหสนั าก์ตู วารชิ รคาเวรรยี คนรรอทู ้ บุกครลปู มุ แชบวบี ติ หปลรกะั จสาตู วรนั จทะเกุ นรน้ ปู วแชิ บาบททเี่ กสี่ รอ่ ใมิ หสเ้รกา้ดิ งกปาระรสเรบยี กนารรู ้ณใหท์ผ้ าูเ้ รงยสี นงั คไดมเ้ ขตาล้ รอว่ ดมจในน • สตก๔ารน. มะดเทอาา้ างรนถคมวแธิวากรกกี ปเ้ากปัญร็วนสา่ หกอราาูน้ กไรดสารอ้ คเนรรยทีตู นยี่อ้ กดึงจาเดรดั ็กสปอเรปนะ็ นสจศบงึ ในูกหยาผ้ รก์ ูเณ้ รลยีาแ์ นงลลโะดสงมงิย่ แใอื หวกดผ้รละูเ้ รทอ้ ยี ามนเทพมเี่ อื่บีอใอทื้หอบเ้ กาานดิทวปมยราใะกหสทผ้บสีู่เก้ รดุ ายี รนกณเากรแ์ ดิเลรกยะี ากนราเเปรร็เนยีรนยเี รนรอื่ ดู ร้ งวูก้้ ยาร

ปรชั ญาการศกึ ษาปฏริ ปู นิยม (Reconstructionism) • เ๔ก.ยี่ เลวกอื บกั เ/รรอื่ะบงทหุ ฟี่ วั ขัง อ้แเลระอื่ องา่ ในจจคาวกาสมอื่ สปารคะญัเภทราตยา่ ลงๆะเอพยี รดอ้ สมนทับงั้ ใสหนเ้ หุนตแผุ ลละแแลสะดยงกคตววัาอมยคา่ ดิ งเห็น ประกอบ • ๕ข.า่ วสนเรทอื่ นงทาแอี่ ลยะ่ใู เนขคยี วนาโตมตส้ นอใบจขขอ้ อมงลูสเงั กคยี่ มวแกลบั ะสตอื่นสเอางรอเรยอื่ ่างงตตา่ อ่ งเนๆื่อใงกแลลต้ะเวั หสมถาะาสนมการณ์ • ๑ปร๐ะ.เดพ็นูดตแา่ลงะเๆขยีทนอี่ บยใู่รนรยคาวยาเมกสยี่ นวใกจบัขตอนงสเองั งคมประสบการณ์ ขา่ ว/เหตกุ ารณ์ / เรอื่ ง/ • เ๑ร๑อื่ ง.พ/ขดู า่แวล/ะเเหขตยี กุนาสรรณปุ ใ/์ จสคถวาานมกสาารคณญั ท์ /อี่ แยก่ใู น่ นสคาวราะมหสวั นขใจอ้ ขเรออื่ งงสทงั ไี่ คดมจ้ ากการวเิ คราะห ์

ปรชั ญาการศกึ ษาปฏริ ปู นิยม (Reconstructionism) • ๑. ดา้ นการเรยี นรู ้ เนน้ ใหผ้ เู้ รยี นสารวจความสนใจความตอ้ งการของตนเอง สนองความสนใจดว้ ยการคน้ ควา้ การ อภปิ รายและแสดงความคดิ เห็น • น๒ัก. ดแกา้ นป้ผคัญสู ้ รอหผู นาสู้ ตอสอ้นนงใเจชเอื่รอมื่ งน่ั สในงั คหมลแกั ลกะาปรัญปหระาชสางั ธคปิ มไอตยย่าแงลกะวนา้ างไขปวสาองเนปแิ ดกโอผ่ กูเ้ รายี สนใหตผ้อ้ ูเง้ รเยปี ็นนไผดบู ้แ้ ุกสเดบงกิ ความคดิ เห็น • ๓. ดา้ นจเะนเปือ้ ็ นหหาวลชิ กั าสตู รทเี่ นน้ ดา้ นสงั คมเป็ นแกนสาคญั เพอื่ สง่ เสรมิ ใหเ้ ด็กเขา้ ใจสภาพของ สงั คม และศกึ ษาแนวทางในการแกไ้ ขปัญหาของสงั คม • ๔. ดา้ นวธิ กี ารสอน ผสู้ อนควรสรา้ งบรรยากาศของการมอี สิ ระ มใิ ชด่ ว้ ยการบงั คบั เสนอแนะวธิ แี กป้ ัญหา กรจู า้ กัรจวดพิั ตาการษาว์งจิ สาอรนณค์วเรพมอื่ กี แาสรวยงดืหหาแยนนุ่ วศทกึางษแากโปด้ ัญยกหาารคน้ ควา้ และอภปิ รายเป็ นหลกั ใหผ้ ูเ้ รยี น

ปรชั ญาการศกึ ษาอตั ถภิ าวนิยม (Existentialism) • ๖. ใชค้ าขอรอ้ ง ใหค้ าแนะนาคาชแี้ จง และคาอธบิ ายอย่างเหมาะสม • ๗. พดู และเขยี นแสดงความตอ้ งการ เสนอและใหค้ วามชว่ ยเหลอื ตอบรบั และปฏเิ สธ การใหค้ วามชว่ ยเหลอื ในสถานการณต์ า่ งๆ อยา่ งเหมาะสม • ๑๗. เปรยี บเทยี บและอธบิ ายความเหมอื นและความแตกตา่ งระหวา่ งชวี ติ ความเป็ นอยู่ และวฒั นธรรมของเจา้ ของภาษากบั ของไทย และนาไปใชอ้ ยา่ งเหมาะสม

ปรชั ญาการศกึ ษาอตั ถภิ าวนิยม (Existentialism) • นอ๑สิ้ัน. รดมะาใิ้แนชลลกเ่ะทัพเาสธอื่รรนิ เครภีีเ้ วยนีาานนพ้ มรใผรนู ู้เู้้ รมกยีใิานชรเมเ่ ลพบี อื อื่ ทกสบสงั างคิ่ ททมสจี่ แาะเตครเ่ญยัี พนทอื่ ตใสี่ หาดุ มผ้ คใเู ้ รนวยี ากนมรไสะดบนร้ วใจู ้จนกั กเตนาวั ื่รอเเองรจงยี านกกเปา้ ราสหอมนายผขูเ้ อรยงี กนาเปร็ ศนกึผษมู ้ าี • ๒แล. ะดคา้ วนผาคมสู ้ รสอผู านสูม้ มอาหี รนนถา้ เทฉจี่ พะาตะอ้คงนกอรอะตกนุ ้มหาใรชอื เใ้ รหา้ เ้ใกหดิ ผ้ ปูเ้ รระยี โนยรชจู ้ นกั ม์ ตานกเทองสี่ ดุ สามารถหยบิ ยกความถนัด • ๓. ดา้ นเนือ้ หาวชิ า ผูเ้ รยี นหเหล็นกั วสา่ ตู วรชิ ขาอใดงปจระชชั ว่ญยใาหกร้าจู ร้ กศั ตกึ นษเาอลงทั แธลนิ ะีไ้เขม่ถา้ ใอื จวโา่ลวกชิ ไดาใม้ ดาสกาวคชิ ญั านเหั้นนยือ่อกมวเา่ หวมชิ าาะใสดมถา้ • ๔. ดา้ นผวสู้ธิ อกี นาครสวอรนเนน้ การกระตนุ ้ ใหผ้ ูเ้ รยี นเป็ นตวั ของตวั เองมากทสี่ ุด ใหผ้ เู ้ รยี นพบความเป็ น จรงิ ดว้ ยตวั เอง เปิ ดโอกาสใหผ้ ูเ้ รยี นเลอื กเรยี นในสงิ่ ทตี่ อ้ งการ