วรรณคเี เรื่องชาละวัน

วรรณคดีชาละวนั

ค�ำ น�ำ ชาละวนั เป็นจระเข้ใหญ่เลื่องชอื่ แหง่ ล�ำ น้ำ�นา่ นเก่า เมอื ง พิจติ รเกิดขนึ้ หลังจากพิจิตร สิน้ ราชวงศโ์ คตรตะบอง เทวราช ประมาณพุทธศกั ราช ๑๘๐๐ ไปแลว้ เมอื งพิจติ ร ปกครองโดย เจา้ เมอื งพิจติ รอีกหลายชวั่ คน วนั หนึ่งลูกสาวเศรษฐเี มอื งพิจติ รเก่าถูกชาละวันแวง้ ตกนำ�้ หายไป เศรษฐจี งึ ไดป้ ระกาศหาคนมาปราบ โดยจะยกลูกสาว อีกคน ที่เหลือใหเ้ ป็นรางวัล ในท่ีสดุ ก็ได้ นายไกร พ่อค้าเรือ จากเมืองล่าง สนั นษิ ฐานวา่ จะเป็นชาว นนทบรุ ี (มหี ลกั ฐาน คอื ต�ำ บลนายไกร จังหวัดนนทบุรี นา่ จะเปน็ บา้ นเดิมของนาย ไกร) เป็นผปู้ ราบจระเขใ้ หญ่ท่ชี ่ือชาละวนั ได้

สารบญั ชาละวนั เป็นจระเข้ใหญเ่ ลือ่ งชอ่ื แห่งแมน่ �้ำ นา่ นเกา่ เมอื งพิจติ ร 01 ประวัติ จังหวดั พจิ ิตร 07 ไกรทอง 11 นางตะเภาทอง 12 เมอื งชาละวนั 14 ไกรทองตามนางวิมาลากลับไปถำ�้ 19

01 ทอง ซง่ึ ได้ร�่ำ เรยี นวชิ าการปราบจระเขจ้ ากอาจารย์คง จนมคี วามเกง่ กลา้ ไดอ้ าสามาปราบเจ้า ชาละวัน แต่อาจารย์คงรูว้ ่าเจา้ ชาละวนั เป็นพญาจระเขม้ ี อ�ำ นาจมาก และหนงั เหน่ียว ฆ่าฟนั ไม่ตาย เนือ่ งจากมีเขย้ี วเพชรท�ำ ใหอ้ ยู่ยง คงกระพนั จึงได้มอบหอกสัตตโลหะ เทียนระเบิดนำ�้ เสอ้ื ยันตแ์ ละลูกประคำ� ปลกุ เสก แก่ไกรทอง รงุ่ เชา้ ตงั้ พธิ ีบวงสรวงพร้อมอา่ นคาถา ท�ำ ใหเ้ จา้ ชาละวนั เกิดรอ้ นล่มุ ตอ้ ง ออกจาก ถำ้�ขน้ึ มาต่อสู้กับไกรทอง ไกรทองกระโดดขึ้นบนหลังจระเข้ และ แทงดว้ ยหอกสตั ตโลหะ ทำ�ใหอ้ าคมของเขย้ี วเพชรเสอ่ื ม หอกได้ทิ่มแทง เจา้ ชาละวันจนบาดเจบ็ สาหัส และไดห้ นี กลบั ไปที่ถ�้ำ แต่ไกรทองก็ใช้ เทียน ระเบิดนำ�้ ตามไปตอ่ สอู้ กี ในถำ�้ ระหวา่ งทเ่ี ขา้ ไปในถำ�้ ไกรทองกพ็ บกบั วมิ าลา เมยี ของชาละวัน ด้วยความเจา้ ชู้ จงึ เกยี้ วพาราสี นางวมิ าลา จนนางใจออ่ น ยอมเป็นชู้ และบอกทางไปชว่ ย นางตะเภาทองไกรทองตามมาตอ่ สกู้ บั เจา้ ชาละวัน ในถา้ ตอ่ จนเจา้ ชาละวนั ตาย และไกรทองก็ได้ พานางตะเภาทอง กลบั ขน้ึ มา เศรษฐีดใี จมากจงึ จดั งานแตง่ งานใหไ้ กรทองกบั นางตะเภา แก้ว พร้อมมอบสมบตั ิให้ครึ่งหนึ่ง แถมนางตะเภาทองให้อีกคน ไกรทองจอม เจา้ ชกู้ ็รับไวด้ ้วยความยินดี แต่ยงั ไมจ่ บแค่นนั้ ดว้ ยความเจ้าช้ขู องไกรทองแมช้ าละวนั ตายไป ไกรทอง ก็ยังหลง รสรกั กับนางวิมาลา จงไปหาสทู่ ่ถี �้ำ ทอง และคิดจะพานางวิมาลา ไปอย่กู นิ ดว้ ย โดยทำ�พธิ ที ำ� ใหน้ างยงั คงเปม็ มนษุ ย์แม้ออกนอกถ�ำ้ ทอง นาง ตะเภาแกว้ และ นางตะเภาทอง จบั ได้วา่ สามไี ปมาหาสู่ นางจระเข้จงึ ไปหา เร่ืองกบั นางในร่างมนุษย์จนนางวมิ าลาทนไมไ่ หวกลบั ร่างเปน็ จระเขแ้ ละไกร ทองตอ้ งออกไปห้ามไม่ให้เมียตีกนั และอ�ำ ลาจากนางวิมาลา ดว้ ยใจอาวรณ

02 กอ่ นพบเจอเหตุร้าย ชาละวนั ได้นอนฝันว่า มีไฟลกุ ไหมแ้ ละน�ำ้ ทว่ มทะลกั เข้า ถ�ำ้ เกดิ แผ่นดินไหวแปรปรวน ทนั ใดน้ัน ได้ปรากฏร่างเทวดาฟนั คอชาละวนั ขาดกระเด็น จึงได้นำ�ความฝันไปบอกกล่าวกับปทู่ ้าวรำ�ไพ เพราะเหตุการณ์ ในความฝนั เป็นลางรา้ ย ชาละวันตอ้ งจ�ำ ศีลในถำ้� 7 วัน ถ้าออกไปนอกถ�้ำ จะ พบภัยพบิ ัตถิ ึงชีวิต วมิ าลาจึงรับส่ังให้บริวารจระเข้คาบก้อนหินมาปิดปากถำ�้ เอาไว้ เพือ่ ไมใ่ ห้มนษุ ยเ์ ขา้ มาในถ�ำ้ รุ่งเชา้ ไกรทองเริ่มตง้ั พธิ ีบวงสรวงพร้อมท่องคาถา ท�ำ ให้ชาละวันเกดิ อาการ รอ้ นรมุ่ วิมาลาไดแ้ ต่คอยปลอบใจให้ชาละวันอดทนเข้าไว้ แต่สดุ ท้ายชาละ วันก็ตอ้ งออกจากถำ�้ แปลงกายเป็นจระเขข้ ึ้นมาบนผวิ น�้ำ เพ่อื ต่อสู้กบั ไกร ทอง การต่อสูข้ องคนกับจระเข้จงึ เร่ิมข้ึนไกรทองกระโดดข้นึ บนหลังจระเข้ ชาละวนั อยา่ งรวดเร็วและแทงดว้ ยหอกสัตตโลหะ ท�ำ ใหอ้ าคมของเขีย้ วเพชร เส่ือม หอกสตั ตโลหะไดท้ ่ิมแทงชาละวันจนบาดเจ็บสาหัส และมนั ไดร้ บี หนี กลบั ไปทถี่ ำ�้ ทองทันที แต่ไกรทองกใ็ ช้เทยี นระเบิดน้�ำ เปดิ ทางน�้ำ ตามลงไปทถ่ี ้�ำ ทันที วมิ าลา และเล่อื มลายวรรณต้องการของรอ้ งใหป้ ู่ทา้ วร�ำ ไพช่วย แตท่ ้าวรำ�ไพก็ไม่ สามารถชว่ ยได้ เมือ่ มาถงึ ถ�ำ้ ไกรทองไดพ้ บกบั วิมาลา ด้วยความเจ้าชู้จึง เกี้ยวพาราสีจนนางใจออ่ นยอมเป็นชู้ จนนางตกใจว่งิ หนเี ขา้ ถ้�ำ ไกรทองจงึ ตามนางไป ส่วนชาละวันท่นี อนบาดเจ็บอย่กู ร็ ีบออกมาจากทซ่ี ่อนตวั และได้ ต่อสู้กับไกรทองตอ่ ในถ้ำ� จนชาละวันสไู้ ม่ไหวในที่สดุ ก็พลาดเสียท่าถกู แทง จนสิน้ ใจตายตรงนน้ั (บางส�ำ นวนกบ็ อกวา่ ชาละวนั ถกู หอกอาคมของไกร ทองแทงกลางหลงั

03 ชาละวัน เปน็ จระเข้ใหญเ่ ลือ่ งชอ่ื แห่งแม่น�้ำ นา่ นเก่าเมอื งพจิ ติ ร สันนิษฐานว่าเกิดขนึ้ ในสมัยที่พิจิตรมเี จา้ เมืองปกครอง ตามต�ำ นาน กลา่ ววา่ มีตายายสองสามภี รรยา ออกไปหาปลาพบไขจ่ ระเข้ทสี่ ระนำ้� แห่งหนงึ่ จงึ เก็บมาฟกั เป็นตวั แลว้ เล้ยี งไวใ้ นอ่างนำ�้ เพราะยายอยาก เลย้ี งไวแ้ ทนลกู ตอ่ มาจระเขต้ วั ใหญ่ขน้ึ จึงน�ำ ไปเล้ียงไวใ้ นสระใกล้บา้ น หาปลามาให้เป็นประจ�ำ ตอ่ มาตายายหาปลามาให้เปน็ อาหารไม่พอ อิ่ม จระเขต้ ัวนั้นจึงกินตายายเปน็ อาหาร เมอื่ ขาดคนเล้ียงดใู ห้อาหาร จระเข้ใหญ่จงึ ออกจากสระไปอาศัยอยใู่ นแม่น�ำ้ น่านเก่าซึง่ อยหู่ า่ งจาก สระตายายประมาณ 500 เมตร แม่น�ำ้ น่านเก่าในสมัยน้นั ยังอดุ มสมบูรณไ์ ปด้วยพันธปุ์ ลานานาชนิด และมีนำ�้ บริบรู ณต์ ลอดปี ขณะน้นั ไหลผ่านบา้ นวังกระดีท่ อง บา้ นดง เศรษฐี ล่องไปทางใต้ ไหลผ่านบ้านดงชะพลู บา้ นคะเชนทร์ บา้ นเมอื ง พจิ ิตรเกา่ บ้านท่าข่อย จนถึงบา้ นบางคลาน จระเขใ้ หญก่ ็เท่ียวออก อาละวาดอยูใ่ นแม่น้ำ�ตง้ั แต่ยา่ นเหนอื เขตวงั กระดท่ี อง ดงชะพลู จนถึง เมอื งเกา่ แตด่ ้วยจระเข้ใหญข่ องตายายได้เคยล้มิ เนอ้ื มนุษยแ์ ล้ว จงึ เทยี่ วอาละวาดกดั กินคนท้งั บนบกและในน�ำ้ ไมม่ ีเว้นแต่ละวัน จงึ ถูก ขนานนามว่า “ไอ้ตาละวัน” ตามส�ำ เนียงภาษาพูดของชาวบา้ นทเ่ี รยี ก ตามความดุร้ายทีม่ นั ทำ�ร้ายคน ไมเ่ วน้ แตล่ ะวัน ตอ่ มาก็เรยี กเพย้ี นเสยี ง เปน็ “ไอช้ าละวัน” และเขยี นเป็น “ชาลวนั ” ตามเนอ้ื เรื่องในพระราช นิพนธข์ องพระบาทสมเด็จพระพทุ ธเลศิ หล้านภาลัย

04 กอ่ นพบเจอเหตรุ า้ ย ชาละวันได้นอนฝันว่า มีไฟลุกไหมแ้ ละน้ำ�ท่วมทะลกั เขา้ ถ�ำ้ เกิดแผ่นดินไหวแปรปรวน ทนั ใดนัน้ ได้ปรากฏรา่ งเทวดาฟันคอชาละวัน ขาดกระเด็น จึงได้นำ�ความฝนั ไปบอกกล่าวกับปู่ทา้ วร�ำ ไพ เพราะเหตุการณ์ ในความฝันเป็นลางรา้ ย ชาละวันต้องจ�ำ ศีลในถำ้� 7 วัน ถ้าออกไปนอกถำ�้ จะ พบภยั พบิ ัตถิ ึงชีวิต วิมาลาจึงรบั สง่ั ใหบ้ ริวารจระเขค้ าบกอ้ นหินมาปิดปาก ถำ�้ เอาไว้ เพ่ือไม่ให้มนุษยเ์ ขา้ มาในถ้�ำ รุง่ เชา้ ไกรทองเร่มิ ตัง้ พิธีบวงสรวงพรอ้ มท่องคาถา ทำ�ใหช้ าละวันเกดิ อาการ รอ้ นรมุ่ วิมาลาไดแ้ ตค่ อยปลอบใจใหช้ าละวนั อดทนเขา้ ไว้ แต่สุดทา้ ยชาละวนั ก็ต้องออกจากถ้ำ� แปลงกายเป็นจระเขข้ น้ึ มาบนผิวนำ�้ เพอ่ื ต่อสู้กับไกรทอง การตอ่ สูข้ องคนกบั จระเขจ้ งึ เรม่ิ ข้นึ ไกรทองกระโดดข้นึ บนหลงั จระเขช้ าละ วนั อย่างรวดเรว็ และแทงด้วยหอกสตั ตโลหะ ท�ำ ใหอ้ าคมของเข้ยี วเพชรเสือ่ ม หอกอาคมได้ท่ิมแทงชาละวนั จนบาดเจ็บสาหัส และมนั ได้รบี หนกี ลับไปที่ถ้ำ� ทองทนั ที แตไ่ กรทองก็ใชเ้ ทียนระเบิดน้�ำ เปิดทางน�้ำ ตามลงไปท่ถี ้�ำ ทนั ที วิมาลาและ เลือ่ มลายวรรณตอ้ งการของรอ้ งใหป้ ทู่ ้าวร�ำ ไพชว่ ย แตท่ ้าวร�ำ ไพกไ็ ม่สามารถ ชว่ ยได้ เม่อื มาถึงถำ้�ไกรทองได้พบกับ วิมาลา ด้วยความเจา้ ชู้จงึ เก้ยี วพารา สจี นนางใจออ่ นยอมเป็นชู้ จนนางตกใจวงิ่ หนีเขา้ ถ�้ำ ไกรทองจงึ ตามนางไป สว่ นชาละวันท่นี อนบาดเจ็บอย่กู ็รบี ออกมาจากท่ซี ่อนตัวและได้ต่อสู้กับไกร ทองตอ่ ในถำ�้ จนชาละวันส้ไู ม่ไหวในทสี่ ุดกพ็ ลาดเสยี ทา่ ถกู แทงจนสิ้นใจตาย ตรงน้นั (บางส�ำ นวนก็บอกวา่ ชาละวันถูกหอกอาคมของไกรทองแทงกลาง หลัง แล้วร่างกเ็ ปลย่ี นเป็นจระเข้ยกั ษน์ อนตายอยู่กลางถำ�้ ทอง) และไกร ทองก็ได้พานางตะเภาทองกลบั ข้นึ มา เศรษฐดี ใี จมากท่ีลูกสาวยงั ไม่ตาย จึง จัดงานแต่งงานให้ไกรทองกบั นางตะเภาแก้ว พร้อมมอบสมบัติให้ครึง่ หนงึ่ แถมนางตะเภาทองให้อีกคน

ใจของไกรทองกลับนกึ ถงึ นางวิมาลา จึงไปหาอยูก่ ินด้วย โดยท�ำ พิธีท�ำ ใหน้ าง 05 ยงั คงเปน็ มนุษย์แม้ออกนอกถำ�้ ทอง นางตะเภาแก้วและนางตะเภาทอง จบั ได้ วา่ สามีไปมาหาสู่ นางจระเขจ้ ึงไปหาเร่ืองกบั นางในร่างมนษุ ย์จนนางวมิ าลา ทนไม่ไหวกลบั รา่ งเป็นจระเข้และไกรทองต้องออกไปห้ามไม่ใหเ้ มียตกี นั และ อำ�ลาจากนางวมิ าลาด้วยใจอาวรณ์ สดุ ทา้ ยไกรทองกป็ รับความเข้าใจได้กับ ทั้งสองฝา่ ย ทงั้ มนษุ ยแ์ ละจระเขอ้ ยู่อยา่ งสนั ติ รุง่ เชา้ ไกรทองเร่ิมตัง้ พิธบี วงสรวงพรอ้ มท่องคาถา ท�ำ ใหเ้ จ้าชาละวัน เกดิ อาการรอ้ นลุม่ วมิ าลาไดแ้ ต่คอยปลอบใจให้ชาละวนั อดทนเขา้ ไว้ แตส่ ดุ ทา้ ยชาละวันกต็ ้องออกจากถำ�้ แปลงกายเป็นจระเข้ขนึ้ มาบน ผวิ น้ำ�เพอ่ื ตอ่ สกู้ บั ไกรทอง การตอ่ สขู้ องคนกบั จระเขจ้ งึ เร่มิ ขึน้ ไกรทอง กระโดดขึน้ บนหลังจระเขช้ าละวันอยา่ งรวดเรว็ และแทงดว้ ยหอกสัตต โลหะ ทำ�ใหอ้ าคมของเข้ียวเพชรเสอ่ื ม หอกอาคมได้ทม่ิ แทงชาละวัน จนบาดเจ็บสาหสั และมนั ได้รบี หนกี ลับไปท่ีถ�ำ้ ทองทนั ที แต่ไกรทองก็ ใชเ้ ทยี นระเบดิ น้ำ�เปิดทางน้�ำ ตามลงไปทถี่ ำ้�ทนั ที วมิ าลาและเลือ่ มลาย วรรณตอ้ งการของร้องให้ป่ทู ้าวร�ำ ไพช่วย แต่ทา้ วร�ำ ไพกไ็ มส่ ามารถ ช่วยได้ เม่อื มาถงึ ถ�ำ้ ไกรทองได้พบกบั วมิ าลา ดว้ ยความเจา้ ชู้จึงเกี้ยว พาราสีจนนางใจอ่อนยอมเป็นชู้ จนนางตกใจว่ิงหนีเขา้ ถ�้ำ ไกรทองจงึ ตามนางไป ส่วนชาละวนั ท่ีนอนบาดเจ็บอยู่ก็รบี ออกมาจากทซ่ี ่อนตัว

06 ใจของไกรทองกลบั นึกถงึ นางวิมาลา จึงไปหาอยูก่ ินดว้ ย โดยทำ�พธิ ีท�ำ ให้ นางยังคงเปน็ มนษุ ยแ์ ม้ออกนอกถำ้�ทอง นางตะเภาแกว้ และนางตะเภา ทอง จับได้ว่า สามีไปมาหาสู่ นางจระเขจ้ ึงไปหาเรือ่ งกับนางในร่างมนุษย์ จนนางวมิ าลาทนไม่ไหวกลบั รา่ งเป็นจระเข้และไกรทองตอ้ งออกไปหา้ มไม่ ให้เมียตกี นั และอ�ำ ลาจากนางวมิ าลาด้วยใจอาวรณ์ สุดทา้ ยไกรทองกป็ รบั ความเขา้ ใจไดก้ ับท้งั สองฝ่าย ทั้งมนษุ ย์และจระเข้อย่อู ยา่ งสันติ ณ เมอื งพจิ ติ ร มพี ีน่ อ้ งคหู่ นง่ึ ชอื่ นางตะเภาแก้ว ผ้พู ่ี และนางตะเภาทอง ผู้นอ้ ง ท้งั สองเป็นบุตรเศรษฐี วนั หนงึ่ ท้ัง 2 ลงไปเลน่ น�้ำ ในคลองที่ทา่ น�้ำ หนา้ บ้าน กับบ่าวไพร่ด้วยความสนุกสนานอีกหลายคน ในเวลาน้นั เจา้ ชาละ วัน ซ่ึงกลายรา่ งเป็นจระเขย้ กั ษน์ ิสัยอนั ธพาล ได้ออกจากถำ้�อาละวาดลา่ หามนษุ ยเ์ ป็นเหยอ่ื สรา้ งความวนุ่ วายไปทว่ั เมือง และไดว้ ่ายน้ำ�ผา่ นมาเหน็ ตะเภาทองทแี่ ม่น�ำ้ หน้าท่านเศรษฐี กเ็ กดิ ความลุ่มหลงทนั ทจี งึ คาบนาง แล้วด�ำ ดิ่งไปยังถำ�้ ทองดว้ ยความเหมิ ล�ำ พอง เมอื่ นางตะเภาทองฟน้ื ขึน้ มา ก็ตกตะลึกในความสวยของถ�ำ้ และไดเ้ หน็ พญาชาละวนั ซึ่งกลายรา่ ง เปน็ ชายรูปงาม เจา้ ชาละวนั ก็เก้ียวพาราสแี ตน่ างไม่สนใจ ชาละวันจึงใช้ เวทมนตร์สะกดให้นางหลงรักและยอมเป็นภรรยา เมยี ของชาละวันคอื วิ มาลา และเลอ่ื มลายวรรณ เห็นกไ็ ม่พอใจและหงึ หวงแต่กห็ า้ มสามีไม่ได้ ทา่ นเศรษฐีเสยี ใจมาก จึงประกาศไปวา่ ใครทพ่ี บศพนางตะเภา ทอง และสามารถปราบจระเข้ตวั นีไ้ ดจ้ ะมอบสมบัตขิ องตนเองใหค้ รง่ึ หน่งึ และจะใหแ้ ตง่ งานกบั นางตะเภาแกว้ ..และแลว้ ก็ได้ ไกรทอง หนุ่มรปู หล่อ จากเมอื งนนทบุรี ซ่งึ ไดร้ ่ำ�เรยี นวชิ าการปราบจระเขจ้ ากอาจารยค์ ง จน มคี วามเกง่ กลา้ ฤทธอิ์ าคมแกร่ง ได้รับอาสามาปราบเจา้ ชาละวัน .. กอ่ น พบเจอเหตรุ ้าย เจ้าชาละวันได้นอนฝันว่า มไี ฟลุกไหมแ้ ละน�ำ้ ทว่ มทะลัก เข้าถำ้� เกิดแผน่ ดนิ ไหวแปรปรวน ทันดใดนัน้ ! ปรากฏรา่ งเทวดาฝันคอ ชาละวนั ขาดกระเด็น จึงได้นำ�ความฝนั ไปบอกกล่าวกบั ปู่ท้าวรำ�ไพ เพราะ เหตกุ ารณใ์ นความฝนั เป็นลางร้าย เจา้ ชาละวนั ต้องจ�ำ ศลี ในถ้ำ� 7 วัน ถ้า ออกไปนอกถำ้�จะพบภัยพิบตั ถิ งึ ชีวติ วิมาลาจงึ รบั สงั่ ให้บรวิ ารจระเขค้ าบ กอ้ นหนิ มาปิดปากถ�ำ้ เอาไว้ เพ่ือไม่ใหม้ นษุ ย์เข้ามาในถ�้ำ ได้

07 ใจของไกรทองกลับนกึ ถงึ นางวิมาลา จึงไปหาอยู่กนิ ด้วย โดยท�ำ พิธที �ำ ใหน้ าง ยังคงเป็นมนษุ ยแ์ ม้ออกนอกถ้ำ�ทอง นางตะเภาแก้วและนางตะเภาทอง จบั ได้ ว่า สามไี ปมาหาสู่ นางจระเขจ้ งึ ไปหาเรอ่ื งกบั นางในร่างมนษุ ยจ์ นนางวมิ าลา ทนไม่ไหวกลบั ร่างเป็นจระเขแ้ ละไกรทองต้องออกไปหา้ มไม่ใหเ้ มียตกี นั และ อำ�ลาจากนางวิมาลาด้วยใจอาวรณ์ สุดท้ายไกรทองกป็ รบั ความเข้าใจไดก้ บั ท้ัง สองฝ่าย ทั้งมนษุ ยแ์ ละจระเข้อยอู่ ย่างสันติ ประวัติ จงั หวดั พจิ ติ ร จงั หวัดพจิ ติ ร เปน็ จงั หวดั ที่เก่าแกม่ ากจังหวัดหนง่ึ ของประเทศไทยเลยคะ่ โดยมีมาตัง้ แตใ่ นสมัยกรงุ สโุ ขทัยเปน็ ราชธานีแล้ว เช่อื กันวา่ เจา้ กาญจน กุมาร (พระยาโคตระบอง) โอรสพระยาโคตมเทวราช เปน็ ผสู้ ร้างเมอื งน้ี ขึน้ มาค่ะ ซงึ่ สรา้ งในปี พ.ศ. 1601 นน่ั เองค่ะ และยงั เปน็ เมอื งที่สำ�คญั ทาง ประวัติศาสตรด์ ้วย เพราะเป็น สถานทป่ี ระสตู ขิ องพระเจา้ เสือ หรอื พระ ศรสี รรเพชญท์ ่ี 8 และเป็นเมอื งทใี่ หก้ ำ�เนดิ นกั ปราชญร์ าชบณั ฑิต อยา่ ง พระโหราธิบดี บดิ าของศรปี ราชญ์นั่นเอง

08 เมอื่ ก่อนนน้ั จะมหี ลายชือ่ เรยี กด้วยกัน ท้งั เมอื งสระหลวง เมอื งโอฆะบุรี เมืองชัยบวร และ เมอื งปากยม โดยทง้ั หมดนเ้ี ปน็ ดนิ แดนในเขต จังหวดั พิจติ ร ทอ่ี ยใู่ นท่รี าบลุม่ ตอนใตข้ องภาคเหนือ ในดนิ แดนสุวรรณภูมินนั่ เอง ค่ะ ซึ่งบริเวณน้ี ยังเป็นบรเิ วณท่ลี �ำ น้ำ�ยมและลำ�น้ำ�น่านไหลผ่านอกี ด้วย ท�ำ ใหเ้ ต็มไปดว้ ยหว้ ย หนอง คลอง บึง ถือไดว้ า่ เปน็ ดนิ แดนทอ่ี ดุ มสมบูรณ์ เหมาะแก่การทำ�การเกษตรอยา่ งมาก เพราะเปน็ ดินตะกอนทีเ่ กิดจาก น้ำ�ทว่ มทับถมทุกปี และยังมปี ลาชกุ ชมุ อีกดว้ ย สว่ นในสมยั ของสมเด็จ พระบรมไตรโลกนาถ พอไดม้ ีการเปลยี่ นแปลงการปกครองมาเป็นแบบ จตุสดมภน์ ั้น ก็ทำ�ให้เกดิ การแบ่งหัวเมืองออกเปน็ หวั เมอื ง เอก โท ตรี จัตวา ซงึ่ เมืองพจิ ิตร กม็ ีฐานะเป็นเมืองตรีน่นั เองคะ่ ท�ำ ใหม้ คี วามสำ�คัญ ตอ่ ทางการทหารและการปกครองอย่างมากเลย ต่อมาในสมยั รชั กาลท่ี 2 นัน้ ไดท้ รงพระราชนิพนธ์ค�ำ กลอนเรื่อง ไกรทอง ซ่ึงมีการใช้เมอื งพจิ ติ ร เป็นแหล่งกำ�เนิดของเรอ่ื งราวอีกดว้ ย ด้วยความทเี่ มอื งพิจิตร มแี หล่งนำ้� มากและจระเขช้ ุกชมุ นน่ั เองค่ะ ถดั มาในปี พ.ศ. 2435 กรมพระยาดำ�รง ราชานุภาพ ก็ได้น�ำ รปู แบบการปกครองระบบเทศภิบาลมาใช้ และมีการจดั ตั้งมณฑลพิษณุโลก เป็นมณฑลแรก ซง่ึ ประกอบด้วย 5 เมอื ง คือ เมอื ง พิษณโุ ลก เมืองพชิ ยั เมอื งสวรรคโลก เมืองสโุ ขทยั และ เมืองพิจิตร

09 รุง่ เชา้ ไกรทองเรม่ิ ตั้งพธิ ีบวงสรวงพรอ้ มท่องคาถา ทำ�ให้เจา้ ชาละวนั เกิดอาการ รอ้ นลมุ่ วมิ าลาได้แต่คอยปลอบใจให้ชาละวนั อดทนเขา้ ไว้ แต่สุดทา้ ยชาละวัน ก็ตอ้ งออกจากถ�ำ้ แปลงกายเปน็ จระเข้ขึ้นมาบนผวิ นำ�้ เพือ่ ต่อสู้กับไกรทอง การ ตอ่ สขู้ องคนกบั จระเขจ้ งึ เร่ิมข้นึ ไกรทองกระโดดขึน้ บนหลงั จระเข้ชาละวันอย่าง รวดเร็วและแทงดว้ ยหอกสตั ตโลหะ ท�ำ ให้อาคมของเขี้ยวเพชรเสอ่ื ม หอกอาคม ได้ทิ่มแทงชาละวนั จนบาดเจ็บสาหัส และมนั ได้รีบหนกี ลบั ไปทถ่ี ำ�้ ทองทนั ที แต่ ไกรทองก็ใช้เทียนระเบดิ น้�ำ เปิดทางน�ำ้ ตามลงไปทถี่ ำ้�ทนั ที วมิ าลาและเลือ่ ม ลายวรรณต้องการของร้องให้ปทู่ า้ วรำ�ไพช่วย แตท่ า้ วร�ำ ไพกไ็ มส่ ามารถช่วยได้ เมอื่ มาถึงถำ้�ไกรทองไดพ้ บกบั วิมาลา ดว้ ยความเจ้าช้จู งึ เก้ียวพาราสีจนนาง ใจอ่อนยอมเปน็ ชู้ จนนางตกใจวงิ่ หนีเขา้ ถ้ำ� ไกรทองจึงตามนางไป ส่วนชาละ วันทน่ี อนบาดเจบ็ อยกู่ ร็ ีบออกมาจากทซี่ อ่ นตัวและได้ต่อสูก้ บั ไกรทองตอ่ ในถ�้ำ จนเจ้าชาละวนั สู้ไมไ่ หวในทีส่ ดุ ก็พลาดเสียท่าถูกแทงจนสน้ิ ใจตายตรงนั้น(บาง ส�ำ นวนก็บอกวา่ เจ้าชาละวนั ถูกหอกอาคมของไกรทองแทงกลาง

10 รงุ่ เชา้ ไกรทองเร่ิมตั้งพธิ บี วงสรวงพรอ้ มทอ่ งคาถา ทำ�ใหช้ าละวนั เกิดอาการ ร้อนรุ่ม วิมาลาได้แตค่ อยปลอบใจให้ชาละวันอดทนเขา้ ไว้ แต่สุดทา้ ยชาละวัน กต็ อ้ งออกจากถ้�ำ แปลงกายเปน็ จระเข้ขึ้นมาบนผิวน้�ำ เพอ่ื ต่อสู้กับไกรทอง การต่อสขู้ องคนกบั จระเขจ้ งึ เริ่มขนึ้ ไกรทองกระโดดข้นึ บนหลงั จระเขช้ าละ วันอย่างรวดเรว็ และแทงด้วยหอกสตั ตโลหะ ท�ำ ใหอ้ าคมของเขย้ี วเพชรเส่อื ม หอกสัตตโลหะไดท้ ิ่มแทงชาละวันจนบาดเจ็บสาหัส และมนั ได้รบี หนกี ลบั ไปท่ี ถำ�้ ทองทันทแี ตไ่ กรทองกใ็ ชเ้ ทียนระเบิดน้�ำ เปิดทางน้�ำ ตามลงไปทีถ่ ำ้�ทนั ที วิ มาลาและเลือ่ มลายวรรณต้องการของรอ้ งให้ปูท่ ้าวรำ�ไพช่วย แตท่ า้ วร�ำ ไพก็ ไม่สามารถช่วยได้ เม่ือมาถึงถ้�ำ ไกรทองไดพ้ บกับ วิมาลาดว้ ยความเจ้าชู้จึง เกีย้ วพาราสีจนนางใจอ่อนยอมเป็นชู้ จนนางตกใจว่งิ หนเี ข้าถำ�้ ไกรทองจึง ตามนางไป สว่ นชาละวนั ทนี่ อนบาดเจ็บอยกู่ ร็ ีบออกมาจากท่ซี อ่ นตวั และได้ ตอ่ สู้กบั ไกรทองตอ่ ในถำ้� จนชาละวนั สไู้ มไ่ หวในท่สี ดุ ก็พลาดเสียทา่ ถูกแทงจน สิ้นใจตายตรงน้ัน (บางสำ�นวนก็บอกวา่ ชาละวันถูกหอกอาคมของไกรทอง แทงกลางหลัง แลว้ ร่างก็เปลี่ยนเป็นจระเขย้ กั ษ์นอนตายอยู่กลางถำ้�ทอง) และไกรทองก็ไดพ้ านางตะเภาทองกลบั ข้ึนมา เศรษฐีดใี จมากท่ลี กู สาวยังไม่ ตาย จึงจัดงานแต่งงานให้ไกรทองกบั นางตะเภาแกว้ พร้อมมอบสมบตั ใิ ห้ ครึ่งหนงึ่ แถมนางตะเภาทองใหอ้ ีกคน

11 ไกรทอง ไกรทอง มีทมี่ าจากนิทานพนื้ เมอื งของจังหวัดพิจติ ร ซ่ึงชาวบา้ นเช่อื กนั วา่ มีเคา้ มาจากเร่ืองจรงิ จงึ มีการเรยี กชอ่ื สถานท่ตี ่างๆ ตามตัว ละครในเรือ่ ง เช่น ทเี่ มอื งพิจติ รเกา่ มตี �ำ บลช่ือวงั ชาลวันและบ้านดง เศรษฐี และที่จงั หวัดนนทบรุ ีซึ่งเชือ่ วา่ เป็นบา้ นเกดิ ของไกรทอง คือ ตำ�บลบา้ นนายไกรตามประวตั ิโบราณนายไกรทอง เดิมชอ่ื ไกร บ้าน อยู่ริมคลอง ต.บางขุนกอง อ.บางกรวย จ.นนทบุรี มอี าชพี ทำ�สวน และ คุมเรือสินค้า น�ำ ผลไมจ้ ากสวนนนทบรุ ี ล่องเรอื ไปขายทางเมอื งพิจติ ร และได้ถือโอกาสไปร่�ำ เรยี นวิชาอาคมกับทา่ นพระครู วดั หนา้ พระธาตุ เมืองพิจติ รวนั หนง่ึ ทีเ่ มอื งพิจิตร พญาชาลวันไดอ้ อกจากถำ�้ ใต้บาดาล มาเพราะอยากกินเนอ้ื มนษุ ย์ (ถ้�ำ ชาลาวนั เป็นถำ้�ใตน้ ำ้�ศักดสิ์ ทิ ธเ์ิ ปน็ ท่ี อาศยั ของเหล่าจระเข้ ภายในถำ้�กว้างใหญ่ราวกับเป็นเมอื งๆ หน่งึ แยก เป็นหอ้ งใหญ่ ห้องเล็กมากมาย ในถ�ำ้ มีลกู แกว้ วิเศษที่ส่องแสงออกมา ทำ�ให้ในถ�ำ้ สวา่ งเหมือนเวลากลางวันตลอดเวลา จระเข้ที่เขา้ มาในถำ�้ กจ็ ะกลายร่างเป็นมนุษย์ไมม่ คี วามหวิ หรอื อยากอาหารใดๆ ) เม่ือเหน็ นางตะเภาแกว้ และนางตะเภาทองลกู สาวเศรษฐีเมืองพจิ ติ รก�ำ ลังเล่น นำ้�กันอยู่ กเ็ กิดความเสน่หาจึงคาบนางตะเภาทองไปไว้ในถ้ำ�ใต้น้ำ� ฝา่ ยเศรษฐีบิดาของนางตะเภาทองคดิ วา่ ลกู สาวเสยี ชวี ติ จงึ ประกาศให้ สินบนแก่ผ้ทู ่ีฆ่าชาลวนั ได้ แตไ่ มม่ ีผู้ใดท�ำ ส�ำ เร็จ

12 นางตะเภาทอง มถี �ำ้ อยู่ในแมน่ ้�ำ แหง่ หนึ่ง ภายในถ�ำ้ มพี ญาจระเขต้ วั หนง่ึ ช่อื พญาชาละ วัน มีนางจระเข้สองตัวเป็นภรรยา คือ นางวิมาลา และนางเล่อื มลายวรรณ สามารถจะกลายรา่ งเปน็ มนุษยไ์ ด้ พญาชาละวันมีนิสยั ดรุ า้ ย และชอบกนิ เนอื้ มนษุ ย์ไมเ่ หมือนกบั จระเขท้ ีเ่ ปน็ ปู่ คือทา้ วร�ำ ไพทถ่ี อื ศิลภาวนาไม่กนิ สง่ิ มี ชวี ิต วันหนงึ่ พญาชาละวันออกมาจากถ�้ำ เพอื่ หาเนื้อมนษุ ยก์ ินเป็นอาหาร ได้ วา่ ยตามนำ้�มาจนถึงทา่ น�้ำ เมืองพจิ ติ ร ได้พบสองสาวพี่น้อง ตะเภาแกว้ และ ตะเภาทอง บุตรสาวเจา้ เมืองพจิ ติ รเล่นนำ้�อยใู่ นแม่นำ้�หนา้ บ้านของตนอยู่ พอดี ความงามของตะเภาทอง เป็นท่ีตอ้ งตาต้องใจจึงเข้าไปคาบนางไปส่ถู ้ำ� ของตนแล้วกลายรา่ งเป็นชายหนุ่ม รปู งาม และเกีย้ วพาราสีนางจนนางหลง รักและตกเปน็ ภรรยาคนทสี่ าม ทำ�ใหเ้ กดิ การทะเลาะวิวาทกันระหวา่ งภรรยา ทงั้ สามในขณะเดียวกันเจา้ เมือง พิจิตรได้ปา่ วประกาศหาคนท่ีสามารถ สังหารจระเข้และนำ�ลกู สาวกลบั มาในขณะมี ชีวติ แตง่ งานกับนางและได้ ส่วนแบ่งในทรัพยส์ มบตั ิของตน “ไกรทอง” เป็นชายหนมุ่ อายุ 18 ปี เปน็ ชาวเมอื งนนทบุรีได้อาสาปราบชาละวันเพราะได้เลา่ เรียนวิชาอาคมมีความ ช�ำ นาญในการปราบจระเขแ้ ละสามารถระเบดิ นำ�้ เป็นทางเดนิ เขา้ ไปได้ ไกร ทองมีของวเิ ศษ 3 อย่างท่อี าจารยใ์ ห้ไว้ คือ เทยี นชัย มดี หมอลงอาคม และ หอกสตั ตะโลหะ เพอื่ ใช้ปราบจระเข้

13 นางตะเภาทองและตะเภาแก้ว นางตะเภาแกว้ และนางตะเภาทอง...เปน็ ลูกสาวสองศรีของพระพิจติ ร เศรษฐแี หง่ พจิ ิตรและนางสาคร... นางตะเภาแกว้ เป็นพ่นี างตะเภาทอง เปน็ น้อง (บางตำ�ราวา่ นางตะเภาทองเป็นพี่ แต่ไรตเ์ อาต�ำ ราท่ีไรต์เจอตอน ไปอุทยาน ร.2 มาคะ่ ) สองพ่นี ้องน้งี ดงามเป็นยิ่งนกั ชายหนุ่มหมบู่ า้ นใด ตำ�บลใดก็ต่างอยากได้สองนางโฉมงามน้ีมาเป็นภรรยา แตพ่ ระพิจติ รหวง ลูกสาวมาก ไม่ยอมยกลูกสาวให้ชายใดเลย วันหน่งึ ...นางตะเภาแกว้ และตะเภาทองมาขอพระพิจิตรไปวา่ ยน้ำ�เลน่ ที่ ทา่ นำ�้ หน้าบา้ น พระพิจิตรก็อนุญาตวา่ ...ระหวา่ งที่ทัง้ สองศรีพน่ี อ้ งเลน่ นำ�้ กันอยนู่ ้ัน พญาชาละวัน พญาจระเข้แห่งเมืองพจิ ติ รได้มาเห็นพวกนาง เข้า...ชาละวนั หลงรักนางตะเภาทอง ผู้น้องทงี่ ดงามบาดตาบาดใจตน... จึงตัดสนิ ใจจ่โู จมคาบนางตะเภาทองไปอยู่ดว้ ย ท่ถี ้ำ�ทองตอนแรกนาง ตะเภาทองท�ำ ทา่ รังเกยี จชาละวัน...แต่แทนท่ีชาละวนั จะเลกิ ราวนี าง แล้ว พานางกลบั ไปบนบกกลับใช้เวทย์มนตรส์ ะกดในตะเภาทองหลงรกั และ ยอมอย่เู ป็นภรรยาของตนทถ่ี ำ้�ทอง และระหว่างทนี่ างตะเภาทองอยู่กบั ชา ละวนั นั้น นางโดน “นางวมิ าลา” และ “นางเลอื่ มลายวรรณ” นางจระเข้ โฉมงามภรรยาสองศรีของชาละวันตบตจี นปากแตกแกม้ ชำ�้ อกี ด้วย ส่วน พระพิจติ รนัน้ ...เมื่อรูว้ า่ ลูกสาวคนเลก็ ถูกจระเขค้ าบไปก็โมโหมาก ประกาศ หาพรานจระเข้มาปราบชาละวนั โดยมรี างวลั คือ จะมอบทรพั ย์สมบัติให้ ครงึ่ หน่งึ ...และจะยกนางตะเภาแก้ว ลูกสาวคนโตให้อีกด้วย

14 เมืองชาละวัน จงั หวดั พจิ ิตร เปน็ จังหวดั ท่เี ก่าแก่มากจังหวดั หนง่ึ ของประเทศไทยเลย คะ่ โดยมีมาตงั้ แตใ่ นสมยั กรุงสโุ ขทยั เป็นราชธานแี ล้ว เช่ือกันวา่ เจา้ กาญ จนกุมาร (พระยาโคตระบอง) โอรสพระยาโคตมเทวราช เปน็ ผสู้ รา้ งเมือง นขี้ ึ้นมาคะ่ ซึ่งสรา้ งในปี พ.ศ. 1601 นั่นเองคะ่ และยังเปน็ เมอื งท่สี ำ�คัญ ทางประวัตศิ าสตร์ด้วย เพราะเป็น สถานที่ประสตู ขิ องพระเจา้ เสอื หรือ พระศรีสรรเพชญ์ที่ 8 และเปน็ เมืองท่ีใหก้ ำ�เนิดนกั ปราชญ์ราชบัณฑติ อยา่ ง พระโหราธิบดี บดิ าของศรปี ราชญ์นน่ั เอง เมือ่ กอ่ นนน้ั จะมหี ลาย ช่อื เรยี กดว้ ยกนั ทั้ง เมืองสระหลวง เมืองโอฆะบรุ ี เมืองชยั บวร และ เมอื ง ปากยม โดยท้งั หมดนเ้ี ปน็ ดนิ แดนในเขต จังหวดั พจิ ติ ร ทีอ่ ยู่ในท่รี าบลุ่ม ตอนใต้ของภาคเหนือ ในดนิ แดนสุวรรณภูมินนั่ เองคะ่ ซงึ่ บรเิ วณนี้ ยัง เปน็ บริเวณที่ล�ำ น้ำ�ยมและล�ำ นำ้�นา่ นไหลผา่ นอีกดว้ ย ทำ�ใหเ้ ต็มไปด้วย ห้วย หนอง คลอง บงึ ถือไดว้ า่ เปน็ ดนิ แดนท่ีอุดมสมบูรณเ์ หมาะแก่การ ท�ำ การเกษตรอยา่ งมาก เพราะเปน็ ดินตะกอนท่เี กดิ จากน้ำ�ทว่ มทับถมทุก ปี และยงั มีปลาชกุ ชุมอีกดว้ ย

15 ฝา่ ยมนุษย์ เศรษฐเี มืองพจิ ติ ร – บดิ านางตะเภาแกว้ และนางตะเภาทอง ภรรยาเศรษฐี – มารดานางตะเภาแกว้ และนางตะเภาทอง นางตะเภา แกว้ – พี่สาวของตะเภาทอง นางตะเภาทอง – น้องสาวของตะเภา แกว้ ไกรทอง – บุตรชายขุนไกร ขุนไกร – บดิ าไกรทอง อาจารยค์ ง – อาจารย์ขนุ ไกร และ ไกรทอง ฝา่ ยจระเข้ ทา้ วรำ�ไพ – พระอัยกาพญาชา ละวนั (ปู่ของชาละวนั ) ท้าวโคจร – พระบดิ าของพญาชาละวัน พญาชา ละวนั – พญาจระเขห้ นมุ่ เลอื ดรอ้ น ผู้สบื ทอดนิสัยอนั ธพาลจากท้าวโคจร นางวมิ าลา – ภรรยาพญาชาละวัน นางเล่ือมลายวรรณ – ภรรยาพญา ชาละวนั ทา้ วพันตา – จระเขต้ ่างถำ�้ ศตั รูท้าวโคจร พญาพนั วัง – จระเข้ ตา่ งถำ้� ศตั รูทา้ วโคจร

16 เวลาและสถานท่ี เร่ืองไกรทองเป็นวรรณคดที ป่ี ระกอบไปดว้ ยฉาก หมู่บา้ น แม่น้ำ� ใตบ้ าดาล ในถ�ำ้ ใต้บาดาล ทงั้ นีส้ ่วนใหญ่จะอยู่ใต้นำ�้ แล้วเมอ่ื เวลาต่อสกู้ ันกจ็ ะขึ้นมาบนผิวนำ้� แก่นเรอ่ื ง ผแู้ ตง่ เหน็ ถงึ ความส�ำ คญั ของเนือ้ เรอ่ื งและสถานที่ ซงึ่ มลี ักษณะที่เลา่ ขานกนั ในหมบู่ า้ นเป็นต�ำ นานทอ้ งถน่ิ มีเค้าความจริงในเน้อื เรอ่ื ง จึงนำ�มา ประพนั ธ์เป็น “บทละครนอก” คณุ คา่ ทีไ่ ด้จากเร่อื งไกรทอง ความซ่ือสตั ย์ทม่ี ใี หแ้ ก่คนรัก ไม่หลายใจ ไมเ่ จา้ ชู้ ไม่ท�ำ ให้คนท่เี รารักเสยี ใจ ความไมโ่ ลภควรพอใจในสง่ิ ที่ตนเองมี “ไมม่ องหาส่ิงท่ีขาด แต่มองในสิ่งท่ีมี อยู่”แลว้ จะเหน็ คา่ ของมนั และอย่ไู ด้อยา่ งมีความสุข ความโมโหรา้ ยและอารมณ์ร้อน น�ำ มาซ่งึ ความสญู เสยี ในหลายๆอยา่ ง และ เปน็ บ่อเกิดของ ความแค้น ความโกรธ ความเกลยี ด ทเ่ี กดิ ขนึ้ ภายในใจเรา ความมัน่ ใจในตวั เองทค่ี ดิ วา่ ตวั เองเกง่ ไมม่ ใี ครสามารถทีจ่ ะเอาชนะได้ จน เกิดความประมาท ในตนเอง และทำ�ให้ผู้ทมี่ คี วามแกร่งกว่าเอาชนะ

17 เนอ้ื เร่ืองย่อไกรทอง กาลครง้ั หน่งึ มถี �ำ้ ทองเป็นที่อยูข่ องจระเข้ ในถำ้�มีลกู แกว้ วิเศษทีส่ ่อง แสงดจุ เวลากลางวนั จระเขท้ กุ ตวั ทเ่ี ข้ามาในถำ�้ จะกลายเปน็ มนษุ ย์ มี ท้าวรำ�ไพ เปน็ จระเข้เฒา่ ผทู้ รงศลี ไม่กินเนื้อมนุษย์และสตั ว์ มบี ตุ ร ชื่อ ท้าวโคจร และท้าวโคจรมีบุตรชอ่ื ชาละวนั วันหน่ึง ทา้ วโคจร เกิด ทะเลาะววิ าทกับทา้ วพนั ตาและพญาพันวัง จระเขท้ ้ังสามตอ่ สเู้ พอ่ื แยง่ ชงิ ความเป็นใหญ่ สดุ ทา้ ยท้ังสามก็จบชีวิตลงจากบาดแผลทเ่ี กิดจาก การสูร้ บกัน หลังจากน้ัน พญาชาละวัน บตุ รของท้าวโคจร กไ็ ด้ขนึ้ เปน็ ผู้ ปกครองถำ้�บาดาลโดยไม่ไม่ใครกล้าทา้ ทายอ�ำ นาจ และไดจ้ ระเข้สาว สองตวั เปน็ เมยี คอื วิมาลา กับ เลอ่ื มลายวรรณ ด้วยความลุ่มหลงใน อำ�นาจ ชาละวันจึงมนี ิสยั ดรุ ้าย และต้องการกนิ เน้ือมนษุ ย์ และไม่รกั ษา ศีลเหมอื นท้าวรำ�ไพผเู้ ป็นปูแ่ ต่อยา่ งใด เพราะถือวา่ ตนเป็นผปู้ กครอง ถ้�ำ มอี �ำ นาจอยากจะท�ำ อะไรกไ็ ด้ ณ เมืองพจิ ติ ร มีพีน่ อ้ งคู่หนึง่ ชือ่ นางตะเภาแก้ว ผพู้ ่ี และนางตะเภา ทอง ผูน้ ้อง ทง้ั สองเป็นบุตรเศรษฐี วนั หนง่ึ ทง้ั 2 ลงไปเล่นนำ้�ในคลองที่ ท่าน้�ำ หนา้ บา้ น กับบ่าวไพร่ด้วยความสนุกสนานอกี หลายคน ในเวลา น้นั เจา้ ชาละวัน ซง่ึ กลายร่างเปน็ จระเขย้ ักษน์ สิ ัยอันธพาล ไดอ้ อกจาก ถ้ำ�อาละวาดล่าหามนุษยเ์ ปน็ เหย่ือ สร้างความวุน่ วายไปท่วั เมือง และได้ วา่ ยน้ำ�ผา่ นมาเหน็ ตะเภาทองทีแ่ มน่ ้ำ�หนา้ ท่านเศรษฐี กเ็ กิดความลมุ่ หลงทนั ทีจึงคาบนางแล้วด�ำ ด่งิ ไปยงั ถำ�้ ทองด้วยความเหมิ ล�ำ พอง เมื่อนางตะเภาทองฟื้นขึน้ มา ก็ตกตะลึกในความสวยของถ้�ำ และ ไดเ้ หน็ พญาชาละวัน ซงึ่ กลายร่างเป็นชายรปู งาม เจ้าชาละวนั ก็เกย้ี ว พาราสีแตน่ างไม่สนใจ ชาละวันจงึ ใช้เวทมนตรส์ ะกดใหน้ างหลงรกั และยอมเปน็ ภรรยา เมียของชาละวนั คอื วมิ าลา และเล่ือมลายวรรณ เห็นกไ็ มพ่ อใจและหงึ หวงแต่ก็ห้ามสามไี มไ่ ด้ทา่ นเศรษฐีเสยี ใจมาก จึง ประกาศไปวา่ ใครท่พี บศพนางตะเภาทอง และสามารถปราบจระเข้ตัวนี้ ไดจ้ ะมอบสมบัตขิ องตนเองใหค้ ร่งึ หนงึ่ และจะให้แต่งงานกับนางตะเภา แก้ว..และแลว้ กไ็ ด้ ไกรทอง หนุม่ รูปหลอ่ จากเมืองนนทบรุ ี ซ่ึงไดร้ ำ�่ เรียน

18 ก่อนพบเจอเหตรุ า้ ย เจา้ ชาละวนั ไดน้ อนฝันว่า มไี ฟลกุ ไหมแ้ ละน�้ำ ทว่ มทะลกั เขา้ ถำ้� เกดิ แผน่ ดินไหวแปรปรวน ทันใดนั้น! ปรากฏรา่ งเทวดาฝันคอชาละวนั ขาดกระเดน็ จงึ ไดน้ �ำ ความฝนั ไปบอกกลา่ วกบั ปู่ทา้ วร�ำ ไพ เพราะเหตกุ ารณใ์ น ความฝนั เป็นลางร้าย เจา้ ชาละวนั ตอ้ งจ�ำ ศลี ในถ�ำ้ 7 วนั ถ้าออกไปนอกถำ�้ จะ พบภัยพบิ ตั ถิ ึงชีวิต วิมาลาจึงรับส่งั ใหบ้ รวิ ารจระเข้คาบก้อนหนิ มาปิดปากถ้�ำ เอาไว้ เพ่ือไมใ่ ห้มนุษยเ์ ขา้ มาในถ้ำ�ได้ ..รุ่งเชา้ ไกรทองเรม่ิ ตง้ั พธิ ีบวงสรวงพรอ้ มท่องคาถา ทำ�ให้เจ้าชาละ วันเกดิ อาการร้อนลมุ่ วมิ าลาไดแ้ ต่คอยปลอบใจใหช้ าละวันอดทนเขา้ ไว้ แต่ สดุ ท้ายชาละวันกต็ อ้ งออกจากถำ้� แปลงกายเปน็ จระเข้ข้นึ มาบนผวิ น้ำ�เพ่อื ต่อสกู้ ับไกรทอง การตอ่ สู้ของคนกับจระเข้จงึ เรมิ่ ขนึ้ ไกรทองกระโดดขึ้นบน หลังจระเขช้ าละวนั อย่างรวดเร็วและแทงดว้ ยหอกสตั ตโลหะ ท�ำ ใหอ้ าคมของ เขีย้ วเพชรเสอ่ื ม หอกอาคมได้ทิ่มแทงชาละวันจนบาดเจบ็ สาหัส และมนั ได้รบี หนกี ลบั ไปทถี่ �ำ้ ทองทันที แตไ่ กรทองกใ็ ชเ้ ทียนระเบิดน้ำ�เปดิ ทางน�ำ้ ตามลงไปท่ีถ�้ำ ทนั ที วมิ าลาและ เลือ่ มลายวรรณตอ้ งการของรอ้ งให้ปูท่ า้ วรำ�ไพช่วย แตท่ า้ วรำ�ไพกไ็ ม่สามารถ ช่วยได้ เมอ่ื มาถึงถ�ำ้ ไกรทองไดพ้ บกบั วิมาลา ด้วยความเจา้ ชู้จึงเก้ียวพารา สจี นนางใจอ่อนยอมเปน็ ชู้ จนนางตกใจว่งิ หนเี ขา้ ถ�้ำ ไกรทองจงึ ตามนางไป สว่ นชาละวันทน่ี อนบาดเจ็บอยู่ก็รบี ออกมาจากท่ีซ่อนตวั และไดต้ อ่ ส้กู บั ไกร ทองตอ่ ในถำ้� จนเจ้าชาละวนั ส้ไู มไ่ หวในที่สดุ กพ็ ลาดเสยี ทา่ ถกู แทงจนส้ินใจ ตายตรงนน้ั (บางส�ำ นวนก็บอกวา่ เจา้ ชาละวนั ถูกหอกอาคมของไกรทองแทง กลางหลงั แล้วร่างก็เปล่ียนเป็นจระเข้ยกั ษ์นอนตายอยูก่ ลางถำ้�ทอง) และ ไกรทองก็ได้พานางตะเภาทองกลบั ขน้ึ มา เศรษฐดี ใี จมากที่ลกู สาวยงั ไมต่ าย จงึ จัดงานแตง่ งานให้ไกรทองกับนางตะเภาแกว้ พรอ้ มมอบสมบตั ใิ หค้ รึ่ง หนึง่ แถมนางตะเภาทองให้อีกคน

19 ใจของไกรทองกลับนกึ ถึงนางวมิ าลา จึงไปหาอยกู่ นิ ดว้ ย โดยท�ำ พธิ ีท�ำ ให้นางยงั คงเปน็ มนุษยแ์ มอ้ อกนอกถ�ำ้ ทอง นางตะเภาแกว้ และนางตะเภาทอง จับได้ว่า สามีไปมาหาสู่ นางจระเขจ้ งึ ไปหา เรื่องกับนางในรา่ งมนุษย์จนนางวมิ าลาทนไมไ่ หวกลบั ร่างเปน็ จระเข้และไกรทองต้องออกไปหา้ มไมใ่ ห้เมยี ตกี นั และอ�ำ ลาจาก นางวมิ าลาดว้ ยใจอาวรณ์ สุดทา้ ยไกรทองก็ปรบั ความเข้าใจไดก้ ับ ทงั้ สองฝ่าย ทงั้ มนษุ ยแ์ ละจระเข้อยอู่ ยา่ งสันติ ไกรทองตามนางวิมาลากลบั ไปถ้ำ� เมอื่ นางวิมาลาแปลงกายเปน็ จระเข้หนีไป ไกรทองกเ็ สยี ใจและค้มุ คลง่ั เหมอื น คนบ้า กนิ ไม่ไดน้ อนไมห่ ลับ เห็นเสากเ็ ดินเขา้ ไปกอดเพราะคดิ วา่ เปน็ นางวิ มาลา ได้ยินเสยี งไก่ขันก็คดิ ว่านางวมิ าลามาเรียก จนภรรยาท้ังสองคิดวา่ ไกรทองถกู เสนห่ ์ยาแฝดจึงพาไปรดน�ำ้ มนต์ ไกรทองได้บอกภรรยาท้งั สองวา่ การที่ไปท�ำ ให้นางวมิ าลาโกรธจนหนไี ปอาจทำ�ให้จระเข้กบั มนษุ ยเ์ ปน็ ศัตรกู ัน ตนจ�ำ เปน็ ต้องไปไกลเ่ กล่ียให้นางไม่โกรธเพอ่ื มนุษยจ์ ะไดอ้ ยอู่ ย่างสขุ สบาย แมน้ างทัง้ สองรู้ทันอุบายของไกรทองแตก่ อ็ นุญาตใหไ้ กรทองไปตามนางวิ มาลาเพราะถอื ว่าตนได้ท�ำ บุญ ไกรทองดีใจมาก กอ่ นไปจึงส่งั เสียภรรยาว่าจะ รีบกลบั มา เมือ่ ไปถงึ ถ้�ำ จระเข้ ไกรทองได้เดนิ เขา้ ไปแอบมองนางวมิ าลาอยู่หนา้ หอ้ ง เหน็ นางกอดเข่าร้องไห้ดว้ ยความแค้น ไกรทองและนางวิมาลาไดท้ ะเลาะกนั แต่ สดุ ทา้ ยแลว้ ไกรทองก็สามารถงอ้ นางวิมาลาไดส้ ำ�เรจ็ และคืนดกี นั ในทีส่ ดุ

20 คาแรกเตอรน์ ักแสดงไกรทอง (แยกตามกลมุ่ ) เมอื งนนท์ ฝง่ั พระเอก** หนมุ่ มาวนิ : ขนุ ไกร - ขนุ ทหารสุขมุ เยอื กเย็น และรกั ครอบครวั “ยายหวังด”ี นภสั สร คว้ิ งาม : แมแ่ ก้ว - เจา้ ระเบียบ จู้จขี้ บ้ี ่น แต่รักลกู มาก ภรู ิวัช สงิ คลีบุตร : ไกรทอง - เกง่ วชิ าอาคม ไหวพริบดี เปน็ ผ้ชู ายสุขุม หล่อและเจ้าชู้ “เปก็ ” ยทุ ธพงศ์ คอคง : ไอ้เทดิ - เพอ่ื นไกรทอง ใจร้อน หลงตวั เองสุดๆ แอบรักชมนาถ “น้องฟีเน”่ ด.ช.นันนนนน์ บนุ นาค : ไอเ้ ทิด (ตอนเด็ก) วลงกรณ์ จบั ใจ : อ.คง - ครขู องไกรทอง มวี ชิ าอาคมแก่กลา้ แต่ขีเ้ หล้า ปภสั สร ตั้งอดุ มรัตนกลุ : แกว้ เกลา้ - ราชนิกุล สตรผี สู้ งู ศกั ดิ์ เปน็ คน จติ ใจดี ช่วยเหลือผคู้ น แอบรกั ไกรทอง “นอ้ งแพรวา” ด.ญ.โศภางค์ ลาภทรงสขุ : แก้วเกลา้ (ตอนเดก็ ) “แหวนพลอย” ชชั ชญา ภุมรินทร์ : ชมนาถ - ราชนิกลุ สตรีผสู้ ูงศักดิ์ เยอ หยงิ่ เอาแตใ่ จ

Piyawut Khemthip id 0950307565 นาย ปินวฒุ ิ เขม็ ทพิ น์