นิทาน

นิทานส้ันๆ เรื่อง ชายน้อยกบั แก้วใบโปรด นางสาวนัสริน มามะ 6206510018

เดก็ ชายคนหนึ่งเธอชอบดื่มนมอ่นุ ๆมาก แต่ต้องด่ืมด้วยแก้วใบโปรดของเขาเท่าน้ัน อย่มู า วนั หนึง่ แก้วของเธอเร่ิมมรี อยร้าวเลก็ ๆ ชายน้อยไม่ได้ใส่ใจ เพราะเป็ นเพยี งรอยเลก็ ๆ หลงั จากวนั น้นั ไม่นาน รอยร้าวน้นั กเ็ ร่ิมแตกร้าว ไปเร่ือยๆ จนกระทงั่ แตกเป็ นเสี่ยงๆ ชายน้อยเศร้าเสียใจมาก เขารีบร้อนเกบ็ แก้วทแี่ ตก จนเศษแก้วน้นั บาดมือ แม่ของชายน้อยเป็ นห่วงว่าเขาจะได้แผลอกี จึงรีบ เกบ็ เศษแก้วใส่ถุง ให้ชายน้อยนาไปทงิ้ ชายน้อยรู้สึกเสียดายแก้วใบนมี้ าก เขาลงั เลอยู่นาน หน้ากองขยะ ตาคนหน่ึงผ่านมาเหน็ หลงั จากพดู คุยถึงเร่ืองแก้วใบนีแ้ ล้ว

ตา : ตาขอซื้อเศษแก้วนไี้ ด้ ไหม? อย่างน้อยหนูกจ็ ะไม่ ต้องทิง้ มนั เอาเงนิ ทไ่ี ด้ไปซื้อ แก้วใบใหม่นะ ชายน้อย : กไ็ ด้ครับ

หลงั จากขายเศษแก้วใบเก่าให้ตาคนน้นั ไป ชายน้อยกห็ าซื้อแก้วใบใหม่กลบั บ้าน เวลาผ่านไป... ชายน้อยรู้สึกคดิ ถึงแก้วใบเก่า เพราะมนั จับถนดั มือ และเป็ นลายท่เี ขาชอบ แต่แก้วใบใหม่ที่ได้มา ถึงแม้ลายจะสวย แต่ไม่ว่าใช้นานแค่ไหน กจ็ บั ไม่ถนดั มือ

ต่อมาวนั หน่งึ

ชายนอ้ ยไปตลาด พบตาคนท่ีเคยซ้ือเศษแกว้ จากเขาไป ตาเป็นเจา้ ของร้านหลอม แกว้ ในตลาด ชายนอ้ ยถามถึงเศษแกว้ ใบเก่าของเขา ตา : แก้วของหนูมสี ีที่ ชายน้อย : ถ้าตาหลอมแก้วใบ แปลกและสวยมาก ตา น้นั ได้ ผมขอซื้อมันกลบั ไปได้ คดิ จะเอามาหลอมใหม่ ไหมครับ?

ตา : มนั ก็ไดน้ ะ แตถ่ ึงตาจะหลอม ให้มนั ออกมาเหมือนเดิมแค่ไหน ยงั ไงมนั กไ็ มใ่ ช่แกว้ ใบเดิมแลว้ นะ ตาตอ้ งเดิมเศษแกว้ อ่ืนเพมิ่ ลงไป ชายนอ้ ย : ไมเ่ ป็นไรครับตา ผมขอแคไ่ ดแ้ กว้ ใบเดิมกลบั ไป ก็พอครับ

ชายน้อยกลบั บ้าน นาแก้วใบใหม่ทีใ่ ช้อย่ไู ปขายเพื่อรอแก้วใบเก่าท่ีกาลงั หลอม เวลาผ่านไป ... ชายน้อยเฝ้ารอโดยไม่ได้ด่ืมนมอุ่นๆของโปรดของเขาเลย ถงึ แม้จะมแี ม่ค้าขายแก้วแวะเวยี นมา ทุกวนั เขากป็ ฏเิ สธทีจ่ ะซื้อแก้วใบใหม่ เพยี งเพ่ือรอแก้วใบน้นั

หลงั จากน้นั ไมน่ าน ตาร้านแกว้ กม็ าหาชายนอ้ ยท่ีบา้ น ตา : แก้วใบน้นั เสร็จแล้วนะ มนั ค่อนข้างยากท่ีจะทาให้เหมือนเดมิ ตาเลยใช้เวลานาน ชายนอ้ ย : ไมเ่ ป็นไรครับ ผมรอได้ ผมขอซ้ือมนั กลบั มาไดไ้ หมครับ?

ตา : ระหวา่ งทางที่มาบา้ นหนู มี เด็กๆหลายคนเห็นแลว้ ขอซ้ือแกว้ ใบน้ี แตต่ าเห็นวา่ มนั เคยเป็นของ หนู เลยอยากเอามาใหห้ นูดูก่อน ชายนอ้ ย : ผมมีเงิน ท้งั หมดเทา่ น้ี ผมให้ ตาหมดเลย ชายนอ้ ยยน่ื เงินท้งั หมดของเขาให้ตาร้านแกว้

ชายนอ้ ย : ไดค้ รับ ตา : เดก็ คนอื่นๆเสนอเงนิ ให้ตามากมาย ตาขอ ผมให้ตาคิดก่อน ผมเขา้ ใจ ตัดสินใจก่อนได้ไหมเพราะแก้วใบนมี้ ีใบเดยี ว ตาไม่สามารถหาแก้วสีนไี้ ด้อกี แล้ว

ตา : ง้นั หนูลองเอาแก้วไปใช้ดูไหม? ตาให้ลองใช้ก่อน ในหมู่ช่างทาแก้วเชื่อกนั ว่า \"แก้วแต่ละใบมนั จะเลือกเจ้าของของมันเอง\" ถ้า หนูใช้มนั ได้ดเี หมือนเดมิ แปลว่าแก้วใบนีเ้ ลือกหนู ตากจ็ ะขายให้หนู. ชายน้อยยมิ้ พร้อมความหวงั เขาหยบิ แก้วใบน้นั มาใส่นมอุ่นๆของโปรดของเขาเหมือนที่เคยทา

เม่ือเขาด่ืมนมอุ่นๆแล้ว เขากลบั มสี ีหน้าไม่ดนี กั ตา : เป็ นอะไรหรือเปล่า ทาไมทาหน้าแบบน้นั .

ตาพูดไปพร้อมกบั จับแก้วจากมือเดก็ ชาย ถงึ ได้รู้ว่า ความจริงแล้ว แก้วใบนี้ มเี ศษแก้วแหลมคมยื่นออกมา มันบาดมือของ เดก็ ชายจนเลือดออกเตม็ ไปหมด เดก็ ชายทนฝื นใช้แก้วใบนีด้ ื่มนมอ่นุ ๆเพราะหวงั ว่าจะได้สัมผสั รสชาตนิ ้นั อกี คร้ังแต่แล้วก็ ต้องผดิ หวงั นมอุ่นๆแก้วนเี้ ตม็ ไปด้วยรสขม เดก็ ชายยอมรับความจริงอย่างจาใจว่าแก้วใบนไี้ ม่ใช่แก้วของเธออกี แล้ว ถงึ หน้าตาจะเหมือนเดมิ แต่มันได้เปลยี่ นไปแล้ว ต่อให้ฝื นทนเจ็บมือได้ ฝื นทนรสขมได้ ลงุ ร้านแก้วกค็ งไม่ขาย ให้เธออย่ดู ี เดก็ คนอื่นๆทร่ี อซื้อมนั อาจเป็ นเจ้าของทแี่ ก้วใบนเี้ ลือกกไ็ ด้

จากวนั น้นั ชายน้อยกไ็ ม่ได้ดื่มนมอ่นุ ๆอกี และในบ้านของเธอกไ็ ม่มแี ก้ว แม้แต่ใบเดยี ว ...