ไทย บุค2

รสวรรณคดไี ทย

เสาวรจนี ชมความงาม เหลือบเห็นกวางขาดาขลบั งามสรรสะพรั่งดงั เลขา งามเขาเป็นกิ่งกาญจนา งามนิลรัตน์รูจี คอก่งเป็ นวงราววาด รูปสะอาดคราวนางสาอางศรี เหลียวหนา้ มาดูภูมี งามดงั นารีชาเลืองอาย ยามวง่ิ ลิ่วล้าดงั ลมส่ง ตดั ตรงทุ่มพลนั ผนั ผาย

นารียป์ ราโมทย์ บทเก้ียวพาราสี บทที่แสดง ความรักใคร่ นอ้ งเอยนอ้ งรกั นวลละลองผอ่ งพกั ตรเ์ พียงแขไข งามองคท์ รงลกั ษณว์ ิไล พศิ ไหนสารพนั เป็นขวญั ตา พ่หี วงั จากไมตรจี ิต รกั รว่ มสนทิ เสน่หา ควรฤๅดวงใจไม่เมตตา แตจ่ ะตอบวาจาก็ไมม่ ี ช่างผนิ ผนั หนั หลงั ไมแ่ ลดู โฉมตรูขดั ใจส่งิ ไรพ่ี เชิญชะมา้ ยชายตามาทางนี้ จะสะบดั เบือนหนีพ่ยี าไย

พโิ รธวาทงั ความโกธร/ความขนุ่ เคือง เม่ือรักกนั ไม่ไดก้ ไ็ ม่รัก ไม่เห็นจกั เกรงการสถานไหน ไม่รักเราเราจกั ไม่รักใคร เอะ๊ น้าตาเราไหลทาไมฤา จะเจบ็ จาไปถึงปรโลก ฤๅรอยโศกรู้ร้างจางหาย จะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย อยา่ หมายวา่ จะใหห้ วั ใจหวั ใจ

สลั ปังคพิไสย ความเศร้าโศกา ล าดวนเอยจะด่วนไปก่อนแลว้ ทั งเกดแกว้ พกิ ลุ ย่ีส่นุ สี จะโรยรา้ งหา่ งกล่นิ มาลี จ าปีเอย๋ ก่ีปีจะมาพพ เคยหมอบใกลไ้ ดก้ ล่ินสคุ นธต์ ละอองอบรสรน่ื ช่ืนนาสา สิ นแผน่ ดินสิ นรสสคุ วาสนาเราก็สิ นเหมือนกล่นิ สคุ นธ

วรรณคดีสนั สกฤต

หาสยรส หาสยรส (รสแห่งความขบขนั )เป็นการพรรณนาท่ีทาใหเ้ กิด ความร่าเริง สดช่ืน เสนาะ ขบขนั อาจทาใหผ้ อู้ ่าน ผดู้ ูยมิ้ กบั หนงั สือ ยมิ้ กบั ภาพที่เห็น ถึงกบั ลืมทุกขด์ บั กลุม้ ไปชว่ั ขณะ บา้ งบา่ วเขา้ คนละบา่ พานายว่งิ ประเจียดเครอ่ื งเปลือ้ งทงิ้ ไวเ้ กล่ือนกล่น บา้ งหนามเก่ียวหวั หไู ม่รูต้ น ซกุ ซนดน้ ไปแต่ลาพงั บา้ งเททงิ้ ไถข้ า้ วเขนงปืน รอื้ ต่ืนเสียงเพ่อื นกนั ขา้ ง หลงั ท่ีถกู ปืนป่วยขาละลา้ ละลงั อตุ ส่าหค์ ลานเซซงั ซกุ ไปฯ

กรุณารส กรุณารส (รสแห่งความเมตตากรุณาท่ีเกิดภายหลงั ความเศรา้ โศก) เป็นบทพรรณนาท่ีทาใหผ้ อู้ ่าน หดหเู่ ห่ียวแหง้ เกิดความเห็นใจถึงกบั นา้ ตาไหล พลอยเป็นทกุ ข์ เอาใจชว่ ยตวั ละคร เช่น เหน็ ใจ นางสีดา เหน็ ใจจรกา และเหน็ ใจนางวนั ทอง แตก่ ารศกึ ครงั้ นีไ้ ม่ควรเป็น เกิดเข็ญเพราะลกู อปั ลกั ษณ์ จะมีค่ผู ชู้ ายก็ไมร่ กั จงึ หกั ใหส้ าสมใจ

หา สยรส หาสยรส (รสแหง่ ความขบขนั )เป็นการพรรณนาท่ีทาใหเ้ กิดความรา่ เรงิ สดช่ืน เสนาะ ขบขนั อาจ ทาใหผ้ อู้ ่าน ผดู้ ยู มิ้ กบั หนงั สือ ยมิ้ กบั ภาพท่ีเห็น ถึงกบั ลืมทกุ ขด์ บั กลมุ้ ไปช่วั ขณะ บา้ งบา่ วเขา้ คนละบ่าพานายว่งิ ประเจียดเครอ่ื งเปลือ้ งทงิ้ ไวเ้ กล่ือนกลน่ บา้ งหนามเก่ียวหวั หไู ม่รูต้ น ซกุ ซนดน้ ไปแตล่ าพงั บา้ งเททงิ้ ไถข้ า้ วเขนงปืน รอื้ ต่ืนเสียงเพ่อื นกนั ขา้ ง หลงั ท่ีถกู ปืนป่วยขาละลา้ ละลงั อตุ สา่ หค์ ลานเซซงั ซกุ ไปฯ

กรุณารส กรุณารส (รสแหง่ ความเมตตากรุณาท่ีเกิดภายหลงั ความเศรา้ โศก) เป็นบทพรรณนาท่ีทาใหผ้ อู้ า่ น หดห่เู ห่ียวแหง้ เกิดความเหน็ ใจถึงกบั นา้ ตาไหล พลอยเป็นทกุ ข์ เอาใจชว่ ยตวั ละคร เช่น เหน็ ใจ นางสีดา เหน็ ใจจรกา และเหน็ ใจนางวนั ทอง แต่การศึกคร้ังน้ีไม่ควรเป็น เกิดเขญ็ เพราะลูกอปั ลกั ษณ์ จะมีคู่ผชู้ ายกไ็ ม่รัก จึงหกั ใหส้ าสมใจ

ร(เไบจรเรมบดุุททงึคุา่ือาฟบ้รรอคลรนรังญัอ่ลสสีเนทั้ รนบชงั้(ยี งาราสกอ้สตงอรขคแรงสอสหนัทนได่งใตูปีว้นคว้ท่าใเยวนรลู าโขอ่ืสกมดังาธโเระบกคทา)ราือา้ ธงงวใเทกคหีถะืออ้ ึงหงาก)มดบั แบงัรู ขดตกเทดวดู่จหุบา้ือะเู๋นรงจดวริงหา้ใา่ยนนเจรมาเบงดััรยือสน่งัไหงวือไทดรฟก้ทรอืา็ไฟสงิ์้พหมา้รู หารม่ รรี ณอื ฉนีกาตทอ่ีทนานใหน้ั ผ้กดู้็มผูี เอู้ชา่่นนโขกดั รใธจขฉนุ นุ ชเา้ฉงียโวกขรธดั ชเคชู ือกง

วช.หวส.ีีรร.อนจตู้รรบา้ะสสาทคตย่ีวง(้ัไไรามหมสมน่เด่ แสมา้หูหียีขอม่งดตัาค่นิาสตวยงามิ าาชชามนีวิงนกงัชอะลยัยขา้ าอหกงาเพญปร็นะก)ใมวบหม่าหทญจิไาบดะอ่ รอยส้ปุรย่อิน้ยราทชาากีวอชย้ รงัาถห่าขอรรจออืยวางพยหกขรลเา้อรรงันย่อืณีฯ้งาาลกทิลม่ีทติีชาต่ือใเะหสเผล้ียอูง้งพ่าเนลา่ ยียผนดู้ แู บผฟู้บังสพมอเดใจ็จผพลระงานนเรแศลวะร

ภยานกรส ภยานกรส (รสแห่งความกลวั ต่ืนเตน้ ตกใจ) บทบรรยายหรือพรรณาที่ทาใหผ้ อู้ ่านผฟู้ ัง ผดู้ ู มองเห็น ทุกข์ เห็นโทษ เห็นภยั ในบาปกรรมทุจริต เกิดความสะดุง้ กลวั โรคภยั สตั วร์ ้าย ภูตผปี ี ศาจ บางคร้ัง ตอ้ งหยดุ อ่าน รู้สึกขนลุกซู่ อ่านเร่ือง ผตี ่างๆ เห็นระตูถอยเทา้ กา้ วผดิ พระกรายกริชแทงอกตลอดหลงั ลม้ ลงด่าวดิ้นสิ้นกาลงั มอดมว้ ยชีวงั ปลดปลงฯ

พภี ตั สรส พีภตั สรส (รสแห่งความชงั ความรังเกียจ) บทบรรยายหรือพรรณนาท่ีทาใหผ้ อู้ ่านผดู้ ู ผฟู้ ังชงั น้าหนา้ ตวั ละครบา้ งตวั เพราะจิต(ของตวั ละคร) บา้ ง เพราะความโหดร้ายของตวั ละครบา้ งเช่น เกลียดนางผเี ส้ือสมุทร ในเรื่องพระอภยั มณีท่ีฆ่าพอ่ เงือก เป็นตน้ (บาลีเรียกรสน้ีวา่ ชิคุจฉะรส)

อพั ภูตรส อพั ภตู รส (รสแหง่ ความพศิ วงประหลาดใจ) บทบรรยายหรอื พรรณนาท่ีทาใหน้ กึ แปลกใจ เอะใจ อย่างหนกั ต่ืนเตน้ นกึ ไม่ถงึ วา่ เป็นไปได้ เชน่ นน้ั หรอื อศั จรรยค์ าดไมถ่ งึ ในความสามารถ ในความ คมคายของคารม ในอบุ ายหรอื ในศลิ ปวทิ ยาคณุ แปลกใจในสปุ ฎบิ ตั ิ (ความประพฤตทิ ่ีดีงาม) แหง่ ขนั ติ เมตตา กตญั ญู อนั ยากย่งิ ท่ีคนธรรมดาจะทาได้ (รสนีบ้ าลีเรยี ก วมิ หะยะรส)

ศานติรส ศานติรส (รสแห่งความสงบ) อนั เป็นอุดมคติของเร่ือง เช่น ความสงบสุขในแดนสุขาวดี ในเรื่อง วา สิฏฐี อนั เป็นผลมุ่งหมายทางโลก และทางธรรม เป็นผลใหผ้ อู้ ่าน ผดู้ ู ผฟู้ ัง เกิดความสุขสงบ ในขณะ ไดเ้ ห็นไดฟ้ ัง ตอนน้นั ดว้ ย (บาลีเรียกรสน้ีวา่ สมะรส)

สมาชกิ 1.นาย ธราเทพ ประทีปทอง ม.6/9 เลขท่ี6 2.นาย ธิตพิ ล ฉตั รนภารตั น์ ม.6/9 เลขท่ี14 3.นางสาว วาทนิ ี พลสู มบตั ิ ม.6/9 เลขท่ี28 4.นางสาว ฐิมณฑา โพธสาขา ม.6/9 เลขท่ี29 5.นางสาว พชั รส์ รุ ยี ์ บญุ ศรสี วุ รรณ ม.6/9 เลขท่ี31 6.นางสาว สริ ยิ ากร อย่โู พธิ์ ม.6/9 เลขท่ี37

ขอบคณุ คะ่