นิทานอีสปสอนใจ

ห้องสมุดประชาชน “เฉลมิ ราชกมุ ารี” อาเภอเมืองหนองบวั ลาภู ศูนย์การศกึ ษานอกระบบและการศึกษาตามอธั ยาศยั อาเภอเมอื งหนองบัวลาภู สานกั งานสง่ เสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตาม อธั ยาศัยจังหวัดหนองบัวลาภู นทิ านอสี ป...สอนใจ

ห้องสมดุ ประชาชน “เฉลมิ ราชกมุ ารี” อาเภอเมอื งหนองบัวลาภู แม่หมูกบั ลกู หมา ณ บ้านหลังหน่ึง มีแม่หมาลูกอ่อนกับแม่หมูลูกอ่อนอาศัยอยู่ด้วยกัน วันหน่ึงทั้งสองเกิดโต้เถียงกันเร่ือง ใครคลอดลูกง่ายกว่ากัน แม่หมาพูดอย่างม่ันใจว่า \"สุนัขเป็นสัตว์ที่คลอดลูกง่ายที่สุดในบรรดาสัตว์ส่ีเท้าเลย นะ\" แมห่ มไู มเ่ ถียงแตพ่ ดู กลบั ไปวา่ \"เจา้ คลอดลกู ไดง้ ่ายกจ็ ริง แตล่ ูกของเจา้ ที่เพ่ิงคลอดออกมาล้วนมีดวงตาท่ีปิด สนทิ สลู้ กู ของขา้ ไมไ่ ด้ เกดิ มากล็ มื ตามองเหน็ ชว่ ยเหลอื ตัวเองได้เลย\" :: นิทานเร่ืองนี้สอนให้รู้ว่า :: คุณภาพสาคญั กวา่ ปรมิ าณ :: พทุ ธภาษิต :: ยาทสิ กุรุเต มติ ฺต ยาทสิ ญฺจปู เสวต,ิ โสปิ ตาทิสโก โหติ สหวาโส หิ ตาทโิ ส. คบคนเช่นใดเป็นมิตร และสมคบคนเช่นใด, เขาก็เปน็ คนเชน่ นัน้ เพราะการอยรู่ ว่ มกันยอ่ มเป็นเช่นน้นั .

ห้องสมุดประชาชน “เฉลมิ ราชกมุ ารี” อาเภอเมอื งหนองบวั ลาภู อาการปว่ ยของกวาง กวางตัวหนึ่งลม้ ปว่ ย มนั มีเร่ยี วแรงแคพ่ อกกั ตนุ อาหารและหาทีเ่ งียบสงบในป่าเพ่ือลม้ ตวั ลงนอนรอให้ พละกาลังฟน้ื คนื กลับมาเท่าน้นั เมอ่ื สตั วท์ ้ังหลายได้ยินขา่ วอาการปว่ ยของเจา้ กวาง กพ็ ากนั มาหาเพื่อถามไถถ่ งึ สุขภาพของมัน ทว่าสัตวท์ ุกตวั ล้วนหวิ โหยยิง่ นกั มาถึงกจ็ ดั การชว่ ยเหลือตวั เองโดยฟาดอาหารของกวางจนเรียบ และเป็นดังคาด ไม่ชา้ ไม่นานกวางกอ็ ดโซถงึ แก่ความตาย :: นิทานเร่ืองนี้สอนให้รู้ว่า :: ความตงั้ ใจดหี ากไม่มาพร้อมกบั การกระทาท่ดี ีกห็ าได้มคี ่าแต่อย่างใดไม่ :: พุทธภาษิต :: ผาตึ กยริ า อวิเหฐย ปร ควรทาแต่ความเจริญ อยา่ เบียดเบยี นผู้อื่น

ห้องสมุดประชาชน “เฉลิมราชกุมารี” อาเภอเมอื งหนองบัวลาภู หมาจิ้งจอกกับสิงโต หมาจ้ิงจอกรนุ่ เยาว์ผยู้ ังไมเ่ คยพานพบสงิ โตมาก่อน บังเอิญได้พบสงิ โตตวั หนง่ึ ในป่า เพียงแวบแรกที่เห็นก็ เพียงพอที่จะทาให้เจา้ จิง้ จอกห้อเหยียดไปหาท่ีหลบภัยใกล้ตัวท่ีสุด คร้ังท่ีสองท่ีหมาจิ้งจอกเห็นสิงโต มันหยุดยืน หลังตน้ ไม้แอบมองสิงโตอยสู่ กั พกั กอ่ นจะเล่ยี งหลบไป แต่พอครงั้ ท่ีสาม เจ้าจง้ิ จอกกเ็ ดินตรงไปหาสิงโตอย่างอาจ หาญและกล่าวโดยไม่แสดงอาการหวน่ั เกรงใดๆ ว่า \"สวัสดี วา่ ไง พ่เี บิ้ม\" :: นิทานเร่ืองน้ีสอนให้รู้ว่า :: ความค้นุ เคยบม่ เพาะความประมาท และการสนทิ ชิดเชือ้ กบั ความช่ัวรา้ ยจะลวงเราสอู่ ันตราย :: พุทธภาษิต :: ปมาโท ครหโิ ต สทา. ความประมาท บณั ฑติ ติเตียนทุกเม่ือ.

ห้องสมุดประชาชน “เฉลมิ ราชกมุ ารี” อาเภอเมอื งหนองบัวลาภู สิงโตกับลา วันหน่งึ ขณะท่ีสงิ โตเดินอยูต่ ามทางในปา่ ด้วยความหยง่ิ ผยอง สรรพสัตว์ท้ังหลายต่างหลีกทางให้มันด้วย ความยาเกรง ลาตวั หนง่ึ กลบั กล้ารอ้ งหม่ินศักดิ์ศรีเจ้าป่าขณะที่มันเดินผ่านไป สิงโตเลือดข้ึนหน้าด้วยความโกรธ แต่ทันทีที่หันหลังกลับไปเห็นว่าใครเป็นผู้พูด มันก็เดินจากไปเงียบๆ เจ้าลาโง่ไม่มีค่าพอท่ีมันจะกางกรงเล็บ ออกมาให้เสอื่ มเกียรตเิ สยี ด้วยซา้ :: นิทานเร่ืองนี้สอนให้รู้ว่า :: อยา่ ใสใ่ จกับคากล่าวของคนโง่ ลมื มันไปเสีย :: พทุ ธภาษิต :: ปุริสสฺส หิ ชาตสสฺ กุธารี ชายเต มุเข ยาย ฉินฺทติ อตฺตาน พาโล ทุพฺภาสิต ภณ. คนทีเ่ กิดมา มผี ง่ึ เกิดอยู่ในปาก คนโง่กล่าวคาไม่ดี กช็ ือ่ วา่ เอาผ่งึ ถากตวั เอง.

ห้องสมุดประชาชน “เฉลมิ ราชกุมารี” อาเภอเมอื งหนองบวั ลาภู ตัก๊ แตนกบั นกเคา้ แมว มีนกเคา้ แมวตวั หน่งึ ออกล่าเหยอ่ื ในตอนกลางคืนและนอนหลับในตอนกลางวัน บา่ ยวันหนึ่งนกเค้าแมว ไดย้ นิ ต๊ักแตนส่งเสียงร้องดังหนวกหู จนมันไม่สามารถนอนหลับได้ มันจึงขอให้ต๊ักแตนหยุดร้อง แต่ต๊ักแตนไม่ ยอมหยดุ กลบั ร้องดงั ขนึ้ กวา่ เดิม นกเค้าแมวหงุดหงิดมาก มันคิดอยากจะกาจัดเจ้าต๊ักแตน จึงชวนเจ้าตั๊กแตน ให้ไปที่รังของมัน โดยบอกว่า \"หากเจ้าได้ดื่มน้าทิพย์ที่เทวดามอบให้ข้า เจ้าจะมีเสียงที่ไพเราะยิ่งกว่านี้ อกี \" ตัก๊ แตนได้ยินเชน่ นน้ั กต็ อบตกลง และกระโดดไปที่รังของนกเค้าแมว นกเค้าแมวจึงจัดการกินเจ้าต๊ักแตน เปน็ อาหารทนั ที :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ความโลภมักนาความหายนะมาสตู่ น :: พุทธภาษิต :: อุฏฺฐาเนนปฺปมาเทน สฺเมน ทเมน จ ทีปํ กยริ าถ เมธาวี ย โอโฆ นาภิกีรติ. คนมปี ญั ญา พงึ สร้างเกาะ ทนี่ า้ หลากมาท่วมไม่ได้ ดว้ ยความหม่ัน ความไมป่ ระมาท ความสารวม และความขม่ ใจ.

หอ้ งสมุดประชาชน “เฉลมิ ราชกมุ ารี” อาเภอเมืองหนองบัวลาภู ศนู ย์การศึกษานอกระบบและการศกึ ษาตามอัธยาศัย อาเภอเมืองหนองบัวลาภู สานักงานสง่ เสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตาม อัธยาศัยจังหวัดหนองบวั ลาภู