วิริยะ-1138

ÃÒ¤ÒàμçÁ¢Í§¤ÇÒÁÃ¡Ñ ๒. ชวยทำกิจของทาน โดยการชวยทำการงานให เหมอื นกบั งานของตนเอง ๓. ดำรงวงศตระกูล โดยการรักษาวงศตระกูลใหดี ไมนำความเส่ือมเสียมาสูตระกลู ๔. ประพฤติตนใหควรรับทรัพยมรดก โดยการ ประพฤติตนเปนคนดี ไมใชจายฟุมเฟอย ๕. เม่ือทานลวงลับไปแลว ทำบุญอุทิศไปใหทาน โดยการจัดบำเพ็ญกุศลทักขิณานุปทานใหทาน แผสวนกุศล ใหท า นตามกาล 51

ÃÒ¤ÒàμÁç ¢Í§¤ÇÒÁÃÑ¡ การที่พระพุทธศาสนาสอนใหมีความกตัญูกตเวทีตอ ผูมีพระคุณ โดยเฉพาะพอและแม เพราะทานทั้งสอง เปนผู ทม่ี พี ระคณุ ตอ ลกู อยา งใหญห ลวง ถา ลกู เปน คนดมี คี วามกตญั ู ตอพอแม จะทำใหทานมีความสุขใจ อบอุนใจ ภูมิใจในลูก ของตน และไดช อื่ วา เปน การรกั ษาวฒั นธรรมอนั ดงี ามของชาติ อนั เปนสัญลกั ษณสำคัญประการหนงึ่ ในชาติของเราไว 52

¾‹ÍáÁ‹Ãѧᡩ¹Ñ 53

¾‹ÍáÁ‹Ã§Ñ ᡩѹ เม่ือชยั อายุ ๖ ขวบ ขณะท่ีนงั่ รถไปกบั พอ ถกู ตำรวจ จบั เพราะขบั รถเรว็ เกนิ กำหนด พอแอบยนื่ เงิน ๕๐๐ บาทให ตำรวจ และไดร บั อนญุ าตปลอยตัวไป พอ หันมาพดู กบั ชยั วา “ ไมเปนไรลูก เงินแคนซี้ ้อื เวลา ใครใครเขาทำกันท้ังนน้ั แหละ ” เมื่อชัยอายุ ๘ ขวบ ปาพาไปซ้ือของที่หางสรรพ สนิ คาเปน เงนิ ๗๕ บาท เม่ือปาไปชำระเงิน ยืน่ ธนบัตรรอ ย บาทใหพนักงานไดรับเงินทอน ๕๕ บาท เพราะลูกคามาก และเขา ใจวา ธนบตั ร ๕๐ บาท คอื ๒๐ บาท ปารับเงนิ ทอน และใสก ระเปา ทันทีแทนที่จะบอกพนักงานวาทอนเงนิ ผิด เมื่อ ออกจากรา นปาก็พดู กบั ชัยวา 54

¾‹ÍáÁË §Ñ ᡩѹ “ ไมเปน ไรหลาน...ความผดิ ของเขาเอง ใครใครเขาทำกันท้งั นัน้ แหละ ” เมือ่ ชัยอายุ ๙ ขวบ ครูใหก ารบานปลกู ตน หอมแดง ในกระบะ ๒ สัปดาหแลวนำไปสงท่ีโรงเรียน แมลืมซื้อหัว หอมแดงมาใหชัย เมื่อครบกำหนดวันสง แมใหพอไปซื้อตน หอมแดงที่ตลาดและฝงลงในกระบะใหชัยนำไปสงครูแลวพูด วา “ ไมเปนไรลูก... ครไู มร หู รอก มีสง กด็ ีแลว ใครใครเขาทำกันทง้ั นัน้ แหละ ” 55

¾Í‹ áÁË ѧᡩѹ เม่ือชัยอายุ ๑๒ ขวบ ชัยทำแวนตาใหมราคาแพง ของลุงแตก ลุงจึงนำใบเสร็จไปอางกับบริษัทเครดิตท่ีลุงใช บรกิ ารอยวู า แวนตาถกู ขโมยไดร ับเงนิ ชดใชมา ๑๕,๐๐๐ บาท เตม็ ราคาทีซ่ อ้ื มา ลุงพดู กบั ชยั อยา งภาคภมู ิใจวา “ ไมเปน ไรหรอกหลาน สทิ ธข์ิ องเรา ใครใครเขาก็ทำกนั ท้ังนนั้ แหละ ” เมอื่ ชยั อายุ ๑๕ ป ไดเ ปน นกั ฟตุ บอลของโรงเรยี นครฝู ก ไดสอนวิธีกล่ันแกลงฝายตรงขามใหบาดเจ็บโดยไมผิดถือวาอยู ในเกมครฝู ก บอกวา “ ไมเปน ไรหรอก... ไดเปรียบไวกอ นเปน ดี ใครใครเขาทำกันท้ังน้นั แหละ ” 56

¾Í‹ áÁË §Ñ ᡩѹ เมื่อชัยอายุ ๑๖ ป ไดไปทำงานระหวางปดเทอมที่ แผนกซูปเปอรมารเก็ตของหางสรรพสินคาที่มีชื่อแหงหน่ึง หัวหนาแผนกใหชัยจัดกระเชาผลไมโดยแนะนำใหจัดวางผลไม สวยจวนจะเนาอยูกนตะกราคัดผลสวยใบโตสีสดจัดวางอยู สว นบน หัวหนา แผนกสอนวา “ ไมเ ปน ไรหรอก ผซู ้ือไมไ ดใ ชเองแตนำไปฝากคนอ่นื ใครใครเขาทำกันท้ังนน้ั แหละ ” 57

¾‹ÍáÁË ѧᡩѹ เมอ่ื ชยั อายุ ๑๘ ป ไดสมคั รสอบเพ่อื เขา ขอรับทนุ ของ มหาวทิ ยาลยั ปรากฏผลทราบเปน การภายในวา มาเปน อนั ดบั ๒ เมื่อพอรูเขาจึงไปพูดกับกรรมการซึ่งเปนเพื่อนรุนเดียวกัน ในท่สี ุดชยั กไ็ ดรับทุน พอพดู กับชยั วา “ ไมเปน ไรลูก...เปน โอกาสของเรา ใครใครถามีโอกาส เขาทำกันท้ังนัน้ แหละ ” เมอื่ ชยั อายุ ๑๙ ป เพอ่ื นเอาขอ สอบปลายปท ข่ี โมยมา ขายกับชัยเปนเงิน ๑,๕๐๐ บาท ชัยลังเลใจและตัดสินใจซื้อ ในทสี่ ดุ เพราะเพือ่ นพูดวา “ ไมเ ปนไรหรอกชยั ..เกรดมผี ลกบั อนาคตนะ ใครใครเขาทำกันทั้งนน้ั แหละ ” 58

¾‹ÍáÁË §Ñ ᡩѹ เม่อื ชยั อายุ ๒๔ ป ชยั ถูกจบั ขอหายักยอกเงนิ บรษิ ทั ๗๐๐,๐๐๐ บาท และตอ งตดิ คกุ พอ กบั แมไ ปเยย่ี มและตดั พอ ตอ วา “ ทำไมลกู ทำอยา งน้ีกบั พอ แม ที่บาน เราไมไดส อนใหล กู เปนคนขโี้ กงเลยนะ ” พอ แมท ต่ี ามใจลกู จนเกนิ ไป เปน การปลกู ฝง ในสง่ิ ทพี่ อ แม ทำใหแ บบเกินพอดที ำใหลกู ตดิ นสิ ัยเอาแตใจ ไมมคี วามอดทน พอแมรังแกฉัน เปนประโยคเปรียบเทียบ พอแมที่ดีตอ งเปน แบบอยา งทด่ี ใี หล กู ไดเ หน็ ตวั อยา งทด่ี ใี นทน่ี ไ้ี มใ ชส งิ่ ดๆี อยา งเดยี ว ตองรวมเร่ืองท่ีไมดีดวย และอธิบายใหเขาไดรูวาส่ิงที่ไมดีๆ เพราะอะไร นทิ านสอนใจ พอแมร งั แกฉนั โดย พระยาอุปกติ ศลิ ปสาร 59

ºŒÒ¹ËÅ§Ñ Ê´Ø ·ÒŒ  60

ºÒŒ ¹ËÅÑ§Ê´Ø ·ÒŒ  มีชางไมสูงอายุคนหน่ึงตองการจะเกษียณตัวเอง และใชชีวิตที่หรูหรากับภรรยา จึงบอกความตองการดังกลาว กับนายจางที่เคาทำงานใหมาทั้งชีวิต นายจางบนเสียดายท่ี จะตองสูญเสียชางฝมือดีไปหวังจะใหเขาทำงานตอ แตชางไม กย็ งั ยนื กรานขอเกษยี ณตวั เองตามเดมิ จงึ ไดข อรอ งใหช า งคนน้ี ชว ยสรา งบา นใหอีกสกั ๑ หลงั นายจา งจึงพดู วา “เอาอยางน้ี ผมมีท่ีดินวางอยูติดทะเลสาบอยูแปลง หนง่ึ ทวิ ทศั นง ดงามเปน อยา งมาก แตข าดบา นพกั ตากอากาศ ผมอยากใหคณุ สรา งบา นหลงั สุดทา ย โดยท่คี ณุ ตองใชว ัสดุไม ที่ดีท่ีสุด และใชฝมือท่ีปราณีตที่สุดในการสราง” ชางไมก็ฝน ใจตอบตกลง 61

ºŒÒ¹ËÅ§Ñ Ê´Ø ·ŒÒ จากนนั้ ชา งไมก ล็ งมอื สรา งบา นไมห ลงั สดุ ทา ยของตนเอง แตในใจกลับคิดวา เดี๋ยวเราก็เกษียณแลว ถาทำออกมาไมดี นายจางไลอ อกก็ไมมีอะไรเสียหายอยูแลว แลวทำไมตอ งต้งั ใจ ดวยละ ดังน้ันชางไมก็ไมไดคัดเลือกไมท่ีแข็งแรงมาสรางบาน แตเลือกไมสงๆ เปนไมคุณภาพต่ําจากภูเขา เขาไมใสใจวา บา นจะแขง็ แรงหรอื ไม เพียงสักแตวา สรา งใหเ สร็จๆ ไป จน ในที่สุดเขาก็ทาสีเพื่อใหภายนอกดูสวยงามและปกปด เขาคิด ใจวา ขอใหขา งนอกดูดีไวก อ น พอสง งานไดก พ็ อ โครงสรา ง ภายในจะเปนอยา งไรกช็ าง เจานายดูไมออกหรอก ครั้นพอบานสรางเสร็จก็พบวา มันไมเหมือนงานที่ เปน ฝม อื ของชา งคนนเ้ี ลยแมแ ตน อ ย บา นทส่ี รา งมากเ็ ปน งาน ท่ีหยาบๆ วัตถุดิบท่ีใชก็ดอยคุณภาพ มันชางเปนการจบชีวิต 62

ºŒÒ¹ËÅ§Ñ Ê´Ø ·ŒÒ ชา งฝม อื ดที ไ่ี มส วยหรเู ลย วนั ทงี่ านเสรจ็ นายจา งกม็ าตรวจงาน ผลปรากฏวาเปนท่ีพอใจอยางมาก นายจางดูไมออกวา ขาดตกบกพรอ งอะไร กอ นทนี่ ายจา งจะไปเขาตไี หลช า งไมเ บาๆ ควักกญุ แจออกมาพวงหนึ่งยน่ื สงใหช า งไมแ ลว บอกวา “ตอนนี้บานหลังน้ีเปนของคุณแลว ผมขอบคุณมาก ที่คุณอยูทำงานกับผมมานานหลายป นี่ถือเปนของขวัญ เกษียณท่ีผมต้งั ใจจะมอบใหค ณุ ” เม่ือชางไมไดยินเชนน้ัน ถึงกับตกใจและอุทานกับ ตัวเองวา ....นาละอายจรงิ ๆ ถาเขารูสักนิดวากำลัง สรา งบา นของตวั เองอยู เขากค็ งตงั้ ใจสรา งใหดีกวา นี.้ .. 63

àÊŒ¹·Ò§ã¨ 64

àʹŒ ·Ò§ã¨ ณ ปา แหง หนง่ึ ซง่ึ มคี วามแหง แลง มาก มลี งิ ๔ พนี่ อ ง อาศัยอยูอยางอดอยาก อีกท้ังยังมีความพิการตั้งแตกำเนิด คอื ลงิ ตวั ท่ี ๑ ตาบอด ลงิ ตวั ที่ ๒ หหู นวก ลงิ ตวั ที่ ๓ เปน ใบ สวนลงิ ตวั ท่ี ๔ กป็ ญญาออ น เทวดาเหน็ วา ลงิ ทงั้ ๔ มคี วามรกั ใครป รองดองกนั อยใู น ศลี ธรรมอนั ดกี เ็ กดิ ความสงสาร จงึ ไดแ ปลงกายเปน ชายชราลงมา ชว ยเหลอื ลงิ ทง้ั ๔ โดยมอบแผนทท่ี จ่ี ะนำไปสปู า ทอ่ี ดุ มสมบรู ณ “จำคำของขาไวนะ หนทางน้ี จะวา ใกลก ็ไมใกล จะวา ไกลก็ไมไกล ตลอดเสนทางจะมีมารคอยหลอกลอพวกเจาอยู ใหหลงเพลิดเพลินกับส่ิงตางๆ แตคนท่ีมีจิตใจมั่นคง แนวแน เทา นน้ั ท่จี ะผา นไปได” เม่อื ชายชรากลา วจบ ลงิ ทงั้ ๔ ก็เรมิ่ ออกเดินทาง 65

àʹŒ ·Ò§ã¨ ในวนั แรกที่ออกเดนิ ทางเปน ปาทบึ รา ง แตก ลบั มีผลไม หลากชนดิ วางอยเู ปน กองใหญ เมอ่ื ลงิ ทง้ั ๓ เหน็ กเ็ กดิ อาการหวิ จะเดินตรงเขาไปกิน แตลงิ ตวั ทีต่ าบอดกร็ อ งหา มไว “จะมัวชา อยทู ำไม เดยี๋ วกไ็ ปไมถ ึงหรอก” ลิงทัง้ สามจงึ ไดส ติ และเดินทางตอ ในวันที่สองตองเดินทางผานเมืองท่ีมีความเจริญและ เต็มไปดวยเสียงดนตรีชวนใหหลงใหล เมื่อลิงท้ัง ๓ ไดยิน ก็หยุดฟง แตลิงที่หหู นวกก็รองเรยี ก “จะมวั หยดุ เดนิ ทำไม ไปกนั ตอ สิ เดย๋ี วจะไปถงึ ชา เอาได” เมื่อลิงทงั้ สามไดฟงกม็ ีสติ และไดเดินทางตอ 66

àʹŒ ·Ò§ã¨ วันที่สามไดเดินทางผานโรงละครสัตว ก็มีเจานกแกว ตัวหน่งึ เอย ปากเยาะเยยในความพิการของลิงทงั้ ๔ “พวกเจาชางนาสมเพชเสียจริง เกิดมาท้ังทีก็ยังไม สมประกอบ แตกตางจากลิงตัวอื่นๆ แลวยังตองมาตกระกำ ลำบากอีก” เมอื่ ลงิ ทง้ั ๓ ไดยินก็เกดิ โทสะ อาปากจะดาเจา นกแกวใหหายเจ็บใจ “ออ้ื อื้อ ออ้ื อา ” ลงิ ตัวที่ ๓ ซง่ึ เปน ใบ ไดดงึ ที่มอื พีๆ่ และนองเอาไวใหเดินทางตอ ลิงทั้ง ๔ จึงลดโทสะแลวเริ่ม ออกเดินทางกนั ตอ วนั ทส่ี ี่ ลงิ ทงั้ ๔ ตวั เดนิ มาทางถงึ ทางแยกสองทาง ทางซา ยเปน ทางเขา เมอื ง ซง่ึ มี ทพ่ี กั ผกั ผลไม อาหาร จดั เตรยี ม 67

àÊŒ¹·Ò§ã¨ ไวอยา งอดุ มสมบรู ณ สว นทางขวาเปน ทางที่จะมุงไปสปู า ลิงตัวพ่ีท้ังสามตัว ตางปรึกษาหารือกัน ท้ังสามตัว ตางก็คิดกันวา จะไปทางซายเพื่อเขาไปในเมือง ท่ีมีความ สมบรู ณเ พยี บพรอ ม พวกเราจะไดสบายกันสักที “พ่ีๆ เราจะไปทำไมละทางนั้น แผนท่ีน้ีจะนำพวกเรา ไปปาไมใชเหรอ ในเมืองมันไมเหมาะกับพวกเราหรอก” ลิง ตัวที่ ๔ ซึ่งปญญาออนเอย ทำใหลิงท้ังสามฉุกคิดข้ึนมาได และมงุ ไปทางขวา ไมน านลงิ ทงั้ สพ่ี นี่ อ งกเ็ ดนิ ทางถงึ ปา ทอี่ ดุ มสมบรู ณด ว ย ผลไมหลากหลาย มีลำธารไหลผาน เต็มไปดวยความรมร่ืน เยน็ สบาย และไมมีอนั ตรายจากส่งิ ใดๆ 68

àʹŒ ·Ò§ã¨ หากเปรียบสังสารวัฏเสมือนการเดินทางของใจอัน เนน่ิ นาน หาทเ่ี บอ้ื งตน และทส่ี น้ิ สดุ ไมไ ด เมอ่ื เราพบพระธรรม ของพระพทุ ธเจา แลว จะดไี หมถา เราจะไปถงึ จดุ หมายทพ่ี ระองค ทรงส่ังสอนไว ไดอยางรวดเร็วและไมเนิ่นชา เสมือนดั่งการ เดินทางในนิทานเร่อื งน้ี “ในการเดินทางของพวกเจานี้ก็เหมือนการเดินทาง ของใจไปบนเสนทางธรรม เคล็ดลับก็คือ การเดินทางดวย สติสัมปชัญญะ เม่ือคนหนึ่งหลงไปดู หลงไปฟง หลงไปคิด ดวยอำนาจของมารที่มาหลอกลอใหลาชาหรือหยุดเดิน ก็จะ มคี นทม่ี าเตอื นสตใิ หเ ดนิ ตอ ไป ซง่ึ ในคนธรรมดาจะไมส ามารถมี สตไิ ดท นั จงึ ใชช วี ติ หมดไปกบั ความโลภ ความโกรธ ความหลง ในเรือ่ งตา งๆ โดยไมร วู า ตัวเองหลงอยู อีกท้ังคนทวั่ ๆ ไปยงั มี แตค วามลมุ หลงในวัตถุ เงนิ ทอง ชอื่ เสียง ฯลฯ 69

àʹŒ ·Ò§ã¨ จงึ หมดเวลาในชวี ติ ชาติหนึง่ ๆ ไปอยางนาเสียดาย ใช ชวี ติ โดยไมไ ดท ำใหจ ติ ใจพฒั นาแตอ ยา งใด มแี ตจ ะทำบาปกรรม ใหจ ติ ใจตาํ่ ลง พวกท่ีพอจะคลายความลุมหลงในโลกและวัตถุ บา ง ก็ออกเดนิ ทางมาตามสายพระธรรม แตก ม็ าตดิ ใจสงสัย ในนมิ ิต แสง สี เสยี ง หลงตดิ ในความพอใจ ไมพ อใจในสภาว ธรรมตา งๆ ที่เกิดขนึ้ บา งกใ็ จรอ นอยากใหถ งึ ไวๆ ก็เลยมีกิเลสเพิม่ ขน้ึ มาถว ง ความกาวหนาไว กวาจะมีสติถอนความหลงผิดในเร่ืองตางๆ กช็ าและเนิ่นนานมาก ฉะน้นั การชางสงั เกตถึงกเิ ลสที่เขามา และการมีผูช ีน้ ำทด่ี ี การมีสตใิ นชีวติ ประจำวันจึงเปน สิง่ สำคญั ท่ีสุด ในการเดินทางของใจสูจุดหมายแหงความหลุดพนที่ไม เนน่ิ ชา อนั เปนเปา หมายในทางพระพทุ ธศาสนา” 70

º·ÊÇ´Á¹μäËǾŒ ÃÐ ÊÇ´Á¹μÀÒÇ¹Ò ªÇÕ Ôμà»ÅÂèÕ ¹ ¡ÒÃÊÇ´Á¹μà»š¹¡ÒÃÃÐÅÖ¡¶Ö§¾Ãоط¸¤Ø³ ¾ÃиÃÃÁ¤Ø³ ¾ÃÐ椄 ¦¤³Ø àÁÍ×è ¨μÔ Á·Õ ¾èÕ §èÖ ¤Í× ¤³Ø ¾ÃÐÃμÑ ¹μÃÂÑ ¤ÇÒÁ¡ÅÇÑ ¡´ç Õ ¤ÇÒÁÊд§ØŒ ¡ÅÇÑ ¡´ç Õ áÅФÇÒÁ¢¹¾Í§ÊÂͧà¡ÅÒŒ ¡´ç Õ ÀÂÑ Í¹Ñ μÃÒÂã´æ ¡´ç Õ ¨ÐäÁÁ‹ áÕ ¡‹ ¼ÊÙŒ Ç´Á¹μ¹ ¹Ñé áÅ ¨Ðº§Ñ à¡´Ô á줋 ÇÒÁ梯 ·Òí ¡¨Ô ¡ÒÃã´æ ¡Áç áÕ μ¤‹ ÇÒÁà¨ÃÞÔ Ã‹§Ø àÃ×ͧ ºªÙ Ò¾ÃÐÃμÑ ¹μÃÑ ÍÁÔ Ô¹Ò ÊÑ¡¡ÒàùР¾Ø·¸§Ñ ÍÐÀ»Ô ªÙ ÐÂÒÁÔ ÍÁÔ ¹Ô Ò ÊÑ¡¡ÒàùР¸ÁÑ Á§Ñ ÍÐÀ»Ô ªÙ ÐÂÒÁÔ ÍÔÁ¹Ô Ò Ê¡Ñ ¡ÒàÃ¹Ð Ê§Ñ ¦§Ñ ÍÐÀÔ»ÙªÐÂÒÁÔ 71

º·ÊÇ´Á¹μä ËÇŒ¾ÃÐ ¡ÃÒº¾ÃÐÃÑμ¹μÃÂÑ ÍÐÃÐËѧ ÊÁÑ ÁÒÊÑÁ¾Ø·â¸ ÀФÐÇÒ ¾Ø·¸Ñ§ ÀФÐÇ¹Ñ μѧ ÍÐÀÔÇÒà·ÁÔ (¡ÃÒº) ÊÇî Ò¡¢Òâμ ÀФÐÇÐμÒ ¸ÑÁâÁ ¸ÁÑ Áѧ ¹ÐÁÊÑ ÊÒÁÔ (¡ÃÒº) ÊػЯ»Ô ¹˜ â¹ ÀФÐÇÐâμ ÊÒÇСÐÊѧ⦠Êѧ¦Ñ§ ¹ÐÁÒÁÔ (¡ÃÒº) 72

º·ÊÇ´Á¹μäËǾŒ ÃÐ ¢Í¢ÁÒ¾ÃÐÃμÑ ¹μÃÑÂ Ç¹Ñ ·ÒÁÔ ¾·Ø ¸§Ñ , Ê¾Ñ ¾§Ñ àÁ â·Ê§Ñ , ¢ÐÁжРàÁ À¹Ñ àμ, Ç¹Ñ ·ÒÁÔ ¸ÁÑ Á§Ñ , Ê¾Ñ ¾§Ñ àÁ â·Ê§Ñ , ¢ÐÁжРàÁ À¹Ñ àμ, Ç¹Ñ ·ÒÁÔ Êѧ¦§Ñ , ÊѾ¾Ñ§ àÁ â·Êѧ, ¢ÐÁжРàÁ Àѹàμ. ¹ÁÊÑ ¡ÒþÃоط¸à¨ŒÒ ¹ÐâÁ μÊÑ ÊÐ ÀФÐÇÐâμ ÍÐÃÐËÐâμ ÊÁÑ ÁÒÊÑÁ¾Ø·¸ÊÑ ÊÐ (ÊÇ´ ó ¨º) 73

º·ÊÇ´Á¹μä ËǾŒ ÃÐ ¤Ñ¨©ÒÁÔ ¤¨Ñ ©ÒÁÔ äμÃÊó¤Á¹ ¤Ñ¨©ÒÁÔ ¤¨Ñ ©ÒÁÔ ¾Ø·¸Ñ§ ÊÐÃгѧ ¤Ñ¨©ÒÁÔ ¸ÑÁÁ§Ñ ÊÐÃгѧ ¤Ñ¨©ÒÁÔ Ê§Ñ ¦Ñ§ ÊÐÃгѧ ¤¨Ñ ©ÒÁÔ ·ØμÔÂÁÑ » ¾·Ø ¸Ñ§ ÊÐÃг§Ñ ¤¨Ñ ©ÒÁÔ ·μØ ÔÂÑÁ» ¸ÑÁÁ§Ñ ÊÐÃгѧ ¤Ñ¨©ÒÁÔ ·μØ ÂÔ ÁÑ » 椄 ¦§Ñ ÊÐÃг§Ñ μÐμÔÂÑÁ» ¾Ø·¸Ñ§ ÊÐÃг§Ñ μÐμÂÔ ÑÁ» ¸ÁÑ Áѧ ÊÐÃгѧ μÐμÂÔ ÁÑ » Êѧ¦§Ñ ÊÐÃгѧ 74

º·ÊÇ´Á¹μäËÇŒ¾ÃÐ ¶ÇÒ¾þÃÐ (ÍÔμÔ» âÊÏ) ¾·Ø ¸¤³Ø ÍμÔ Ô» âÊ ÀФÐÇÒ ÍÐÃÐËѧ ÊÁÑ ÁÒÊÑÁ¾·Ø ⸠ÇÔªªÒ ¨ÐÃгÐÊÁÑ »¹˜ â¹ Ê¤Ø Ðâμ âÅ¡ÐÇ·Ô Ù ÍйμØ μÐâà »ÃØ ÊÔ Ð·ÁÑ ÁÐÊÒÃÐ¶Ô ÊμÑ ¶Ò à·ÇÐÁйÊØ ÊÒ¹§Ñ ¾Ø·â¸ ÀФÐÇÒμÔ ¸ÃÃÁ¤³Ø ÊÇî Ò¡¢Òâμ ÀФÐÇÐμÒ ¸ÁÑ âÁ Ê¹Ñ ·Ô¯°âÔ ¡ ÍСÒÅâÔ ¡ àÍË»Ô Ê˜ ÊÔâ¡ âͻйÐÂâÔ ¡ »¨˜ ¨μÑ μ§Ñ àÇ·ÔμѾ⾠ÇÞÔ ÙËμÕ Ô (ÍÒ‹ ¹ÇÒ‹ ÇÞÔ ÎÙ μÕ Ô) 75

º·ÊÇ´Á¹μä ËÇŒ¾ÃÐ Ê§Ñ ¦¤Ø³ Ê»Ø Ð¯»Ô ¹˜ â¹ ÀФÐÇÐâμ ÊÒÇСÐÊ§Ñ â¦ ÍªØ »Ø Я»Ô ¹˜ â¹ ÀФÐÇÐâμ ÊÒÇСÐÊѧ⦠ÞÒÂлЯԻ˜¹â¹ ÀФÐÇÐâμ ÊÒÇСÐÊѧ⦠ÊÒÁըԻЯ»Ô ¹˜ â¹ ÀФÐÇÐâμ ÊÒÇСÐÊѧ⦠ÂзԷѧ ¨ÑμμÒÃÔ »ØÃÔÊÐÂØ¤Ò¹Ô Íѯ°Ð »ØÃÔÊлؤ¤ÐÅÒ àÍÊÐ ÀФÐÇÐâμ ÊÒÇСÐÊ§Ñ â¦ ÍÒËàØ ¹Ââ »ÒËàØ ¹Ââ ·¡Ñ ¢àÔ ³Ââ ÍÑÞªÐÅÕ¡ÐÃгâÕ Â ÍйØμμÐÃ§Ñ »ÞØ ÞÑ¡à¢μμѧ âÅ¡ÊÑ ÊÒμÔ 76

º·ÊÇ´Á¹μä ËǾŒ ÃÐ ¾·Ø ¸ªÑÂÁ§¤Å¤Ò¶Ò (¾ÒËاÏ) ¾Ò褯 ÊÐËÊÑ ÊÐÁÐÀÔ¹ÁÔ ÁμÔ ÐÊÒÇ¸Ø ¹Ñ μѧ ¤Ãî àÕ Á¢ÐÅѧ Í·Ø ÔμÐâ¦ÃÐÊÐàʹÐÁÒÃѧ ·Ò¹Ò·Ô¸ÑÁÁÐÇÔ¸¹Ô Ò ªμÔ ÐÇÒ Áع¹Ô â· μ¹Ñ àμªÐÊÒ ÀÐÇÐμØ àμñ ªÐÂÐÁ§Ñ ¤ÐÅÒ¹Ô ÁÒÃÒμàÔ Ã¡ÐÁÐÀÂÔ Øª¬ÔμÐÊ¾Ñ ¾ÐÃμÑ μÔ§ â¦ÃÑÁ»Ð¹ÒÌÐÇСÐÁ¡Ñ ¢ÐÁж·Ñ ¸ÐÂ¡Ñ ¢Ñ§ ¢¹Ñ μÊÕ Ø·Ñ¹μÐÇÔ¸¹Ô Ò ªÔμÐÇÒ Á¹Ø Թⷠμ¹Ñ àμªÐÊÒ ÀÐÇÐμØ àμñ ªÐÂÐÁ§Ñ ¤ÐÅÒ¹Ô ¹ÒÌÒ¤ÔÃÔ§ ¤ÐªÐÇÐÃѧ ÍÐμÁÔ ÑμμÐÀÙμѧ ·ÒÇ¤Ñ ¤¨Ô Ñ¡¡ÐÁÐÊйÕÇÐ Ê·Ø ÒÃس¹Ñ μ§Ñ 77

º·ÊÇ´Á¹μäËÇŒ¾ÃÐ àÁμμÁÑ ¾àØ Ê¡ÐÇ¸Ô Ô¹Ò ªμÔ ÐÇÒ ÁعԹⷠμѹàμªÐÊÒ ÀÐÇÐμØ àμñ ªÐÂÐÁѧ¤ÐÅÒ¹Ô ÍØ¡¢μÔ μТѤ¤ÐÁÐμÔËμÑ ¶ÐÊ·Ø ÒÃسѹμѧ ¸ÒÇѹμâÔ ÂªÐ¹Ð»Ð¶Ñ§¤ÅØ ÔÁÒÅÐÇѹμ§Ñ ÍÔ·¸ÀÕ ÔÊѧ¢ÐμÐÁÐâ¹ ªÔμÐÇÒ ÁعԹⷠμ¹Ñ àμªÐÊÒ ÀÐÇÐμØ àμñ ªÐÂÐÁѧ¤ÐÅÒ¹Ô ¡μÑ îÇҹР¡¯Ñ °ÐÁ·Ø ÐÃѧ ÍÇÔ Ð ¤¾Ñ À¹Ô ÂÕ Ò ¨ÞÔ ¨ÒÂÐ ·¯Ø °ÐÇШй§Ñ ªÐ¹Ð¡ÒÂÐÁªÑ ଠÊѹàμ¹Ð âÊÁÐÇ¸Ô Ô¹Ò ªÔμÐÇÒ Á¹Ø ¹Ô â· μ¹Ñ àμªÐÊÒ ÀÐÇÐμØ àμñ ªÐÂÐÁѧ¤ÐÅÒ¹Ô ÊѨ¨§Ñ ÇÔËÒÂÐ ÁÐμÔ欄 ¨Ð¡ÐÇÒ·Ðà¡μ§Ø ÇÒ·ÒÀÔâÃ»μ ÐÁй§Ñ ÍÐμÔÍ¹Ñ ¸ÐÀμÙ §Ñ 78

º·ÊÇ´Á¹μäËǾŒ ÃÐ »Þ˜ ÞһзջЪÐÅâÔ μ ªÔμÐÇÒ Áع¹Ô â· μ¹Ñ àμªÐÊÒ ÀÐÇÐμØ àμñ ªÐÂÐÁ§Ñ ¤ÐÅÒ¹Ô ¹¹Ñ ⷻйѹ·ÐÀتФѧ ÇԾظ§Ñ ÁÐË·Ô ¸§Ô »Øμàμ¹Ð à¶ÃÐÀªØ ÐहР·ÐÁÒ»ÐÂѹâμ ÍÔ·¸Ù»Ðà·ÊÐÇÔ¸Ô¹Ò ªμÔ ÐÇÒ ÁعԹⷠμѹàμªÐÊÒ ÀÐÇÐμØ àμñ ªÐÂÐÁѧ¤ÐÅÒ¹Ô ·Ø¤¤ÒËз¯Ô °ÀÔ ØªÐहРÊطѯ°ÐËÑμ¶Ñ§ ¾Ãî ÑËîÁѧò ÇÔÊ·Ø ¸ÔªμØ ÁÔ Ô·¸¾Ô СÒÀ¸Ô Ò¹§Ñ ÞÒ³Ò¤Ðà·¹Ð Ç¸Ô ¹Ô Ò ªÔμÐÇÒ Á¹Ø ¹Ô â· μѹàμªÐÊÒ ÀÐÇÐμØ àμñ ªÐÂÐÁ§Ñ ¤ÐÅÒ¹Ô 79

º·ÊÇ´Á¹μä ËǾŒ ÃÐ àÍμÒ» ¾Ø·¸ÐªÐÂÐÁ§Ñ ¤ÐÅÐÍѯ°Ð¤Ò¶Ò â ÇÒ¨Ðâ¹ ·Ô¹Ð·àÔ ¹ ÊÐÃÐàμ ÁÐμ¹Ñ ·Õ ËÔμÇî Ò¹Ð๡ÐÇÇÔ Ô¸Ò¹Ô ¨»Ø ·˜ ·ÐÇÒ¹Ô âÁ¡¢§Ñ ÊØ¢§Ñ ÍиԤÐàÁÂÂÐ ¹Ðâà Êл˜ÞâÞ 80

º·ÊÇ´Á¹μä ËǾŒ ÃÐ ªÑ»ÃÔμà (ÁËÒ¡ÒÏ) ÁÐËÒ¡ÒÃ³Ø Ôâ¡ ¹ÒⶠËÔμÒÂÐ ÊѾ¾Ð»Ò³¹Ô §Ñ »ÙàÃμÇî Ò »ÒÃÐÁÕ ÊѾ¾Ò »μ˜ âμ ÊÑÁ⾸ÁÔ ØμμÐÁ§Ñ àÍàμ¹Ð ÊѨ¨ÐÇѪહРâËμØ àμñ ªÐÂÐÁѧ¤ÐÅѧ ªÐÂѹâμ ⾸ÂÔ Ò ÁàÙ Å Ê¡Ñ Âî ҹѧ ¹Ñ¹·ÔÇѱ²Ðâ¹ àÍÇѧ μÇî ѧ ÇªÔ Ðâ âËËÔ ªÐÂÑÊÊóØ ªÐÂÐÁ§Ñ ¤ÐàÅ ÍлÐÃÒªÔμлŘ Å§Ñ à¡ ÊàÕ Ê »Ð°ÐÇâÔ »¡¢Ðàà ÍÐÀÔàÊà¡ Ê¾Ñ ¾Ð¾Ø·¸Ò¹Ñ§ Í¤Ñ ¤Ñ»»˜μâμ »ÐâÁ·ÐμÔ Ê¹Ø ¡Ñ ¢Ñμμ§Ñ ÊÁØ §Ñ ¤ÐÅѧ ÊØ»ÐÀÒμѧ ÊËØ ¯Ø °Ôμѧ ÊØ¢Ðâ³ ÊÁØ ËØ Øμâμ ¨Ð ÊÂØ ¯Ô °Ñ§ ¾Ãî ÑËîÁШÒÃÔÊôØ »Ð·Ñ¡¢³Ô ѧ ¡ÒÂСÑÁÁѧ ÇÒ¨Ò¡ÁÑ Áѧ »Ð·Ñ¡¢³Ô §Ñ 81

º·ÊÇ´Á¹μäËǾŒ ÃÐ »Ð·Ñ¡¢Ô³Ñ§ ÁÐ⹡ÁÑ Áѧ »Ð³Ô¸Õ àμñ »Ð·¡Ñ ¢Ô³Ò »Ð·¡Ñ ¢³Ô Ò¹Ô ¡μÑ Çî ҹРÅÐÀ¹Ñ μμÑ à¶ »Ð·Ñ¡¢Ôà³ ÀÐÇÐμØ ÊѾ¾ÐÁѧ¤ÐÅ§Ñ Ã¡Ñ ¢Ñ¹μØ ÊѾ¾Ðà·ÇÐμÒ ÊѾ¾Ð¾Ø·¸Ò¹ØÀÒàǹРÊÐ·Ò âÊμ¶Õ ÀÐÇѹμØ àμñ ÀÐÇÐμØ ÊѾ¾ÐÁ§Ñ ¤ÐÅ§Ñ ÃÑ¡¢¹Ñ μØ Ê¾Ñ ¾Ðà·ÇÐμÒ ÊѾ¾Ð¸ÁÑ ÁÒ¹ØÀÒàǹРÊÐ·Ò âÊμ¶Õ ÀÐÇ¹Ñ μØ àμñ ÀÐÇÐμØ ÊѾ¾ÐÁ§Ñ ¤ÐÅ§Ñ Ã¡Ñ ¢¹Ñ μØ ÊѾ¾Ðà·ÇÐμÒ ÊѾ¾Ð椄 ¦Ò¹ÀØ ÒàǹРÊÐ·Ò âÊμ¶Õ ÀÐÇ¹Ñ μØ àμñ ñ ¶ŒÒÊÇ´ãËμŒ ÑÇàͧ ãËàŒ »ÅÕ蹨ҡ¤Òí Ç‹Ò àμ ໹š àÁ ò ÍÒ‹ ¹Ç‹Ò ¾ÃÑÁÁѧ ó ¶ŒÒÊÇ´ãËŒμÇÑ àͧ ãËŒà»ÅÂÕè ¹¨Ò¡¤Òí Ç‹Ò μîÇ§Ñ ÇªÔ Ðâ âËËÔ ªÐÂÊÑ ÊØ ô Í‹Ò¹ÇÒ‹ ¾ÃÑÁÁШÒÃÊÔ Ø à»¹š ÍÐ褄 ÇÔªÐâ âËÁÔ ªÐÂÒÁÔ 82

º·ÊÇ´Á¹μäËÇŒ¾ÃÐ ÍμÔ »Ô  âÊ à·‹ÒÍÒÂغǡ´ÇŒ  ñ ¨º ÍÔμÔ» âÊ ÀФÐÇÒ ÍÐÃÐËѧ ÊÑÁÁÒÊÑÁ¾Ø·â¸ ÇÔªªÒ ¨ÐÃгÐÊÁÑ »¹˜ â¹ Ê¤Ø Ðâμ âÅ¡ÐÇ·Ô Ù ÍйμØ μÐâà »ÃØ ÊÔ Ð·ÁÑ ÁÐÊÒÃÐ¶Ô ÊμÑ ¶Ò à·ÇÐÁйÊØ Êҹѧ ¾Ø·â¸ ÀФÐÇÒμÔ ãËŒÊÇ´à¡Ô¹ÍÒÂØ ñ ¨º ઋ¹ ÍÒÂØ óù »‚ μŒÍ§ÊÇ´ ô𠨺 83

º·ÊÇ´Á¹μä ËÇŒ¾ÃРἋàÁμμÒá¡‹μ¹àͧ ÍÐ褄 梯 Ôâμ âËÁÔ ¢ÍãË¢Œ ÒŒ ¾à¨ŒÒÁ¤Õ ÇÒÁ梯 ¹·Ô ·Ø¡â¢ âËÁÔ »ÃÒȨҡ¤ÇÒÁ·¡Ø ¢ ÍÐàÇâà âËÁÔ »ÃÒȨҡàÇà ÍѾÂî Ò»˜ªâ¬ âËÁÔ »ÃÒÈ¨Ò¡Í»Ø ÊÃäÍѹμÃÒ ÍйÕ⦠âËÁÔ ·Ñ§é »Ç§ Ê¢Ø Õ ÍμÑ μÒ¹§Ñ »ÐÃËÔ ÐÃÒÁÔ »ÃÒȨҡ¤ÇÒÁ·Ø¡¢¡Ò·ء¢ã¨ ÁÕ¤ÇÒÁ梯 ¡Ò Êآ㨠ÃÑ¡ÉÒμ¹ ã˾Œ ¹Œ ¨Ò¡·¡Ø ¢ÀÂÑ ·éѧʹÔé à¶Ô´ 84

º·ÊÇ´Á¹μä ËǾŒ ÃР͸ÔÉ°Ò¹ÍâËÊ¡Ô ÃÃÁ ¢ŒÒ¾à¨ŒÒ¢ÍÍâËÊÔ¡ÃÃÁ ¡ÃÃÁã´·Õ袌Ҿ਌ҷíÒá¡‹¼ÙŒã´änj㹠ªÒμÔã´æ ¡çμÒÁ ¢Íãˌ਌ҡÃÃÁ¹ÒÂàÇè§ÍâËÊÔ¡ÃÃÁãˌᡋ¢ŒÒ¾à¨ŒÒ ÍÂÒ‹ ä´Œ¨Í§àÇèͧ¡ÃÃÁ¡Ñ¹μ‹Íä»àÅ áÁáŒ μ¡‹ ÃÃÁ·ãÕè ¤Ãæ ·Òí á¡¢‹ ÒŒ ¾à¨ÒŒ äÇ¡Œ μç ÒÁ¢ÒŒ ¾à¨ÒŒ ¢ÍÍâËÊ¡Ô ÃÃÁ ãËŒ·éѧÊéÔ¹ ¡¶ÇÒ¾Ãоط¸à¨ŒÒ ໚¹ÍÀÑ·ҹ à¾è×ͨÐä´ŒäÁ‹ÁÕàÇà ¡ÃÃÁ¡¹Ñ μÍ‹ ä» ´ŒÇÂÍÒ¹ÔʧʏáË‹§ÍÀÑ·ҹ¹éÕ ¢ÍãËŒ¢ŒÒ¾à¨ŒÒ¤Ãͺ¤ÃÑǢͧ ¢ÒŒ ¾à¨ÒŒ ºμØ ÃËÅÒ¹ μÅÍ´¨¹Ç§ÈÒ¤³ÒÞÒμÔ áÅмÁŒÙ ÕÍ»Ø ¡Òäسᡋ ¢ÒŒ ¾à¨ÒŒ ¨§Á¤Õ ÇÒÁ梯 ¤ÇÒÁà¨ÃÞÔ »ÃÐʺáμÊ‹ §èÔ ·´èÕ Õ áÅÐʧÔè ·ªèÕ Íº´ÇŒ  à·ÍÞÏ 85

º·ÊÇ´Á¹μäËǾŒ ÃÐ á¼à‹ ÁμμÒãËÊŒ ÃþÊÑμǏ ÊѾྠÊÑμμÒ ÊÑμǏ·Ñé§ËÅÒ·èÕ໚¹à¾×è͹·Ø¡¢ à¡Ô´ á¡‹ à¨çº μÒ ´ÇŒ ¡ѹ·§Ñé ËÁ´·§éÑ Êé¹Ô ÍÐàÇÃÒ â˹μØ ¨§à»š¹Êآ໚¹ÊØ¢à¶Ô´ Í‹Òä´ŒÁÕàÇà ᡡ‹ ¹Ñ áÅС¹Ñ àÅÂ Í¾Ñ îÂÒ»ª˜ ¬Ò â˹μØ ¨§à»¹š Ê¢Ø à»¹š Ê¢Ø à¶´Ô ÍÂÒ‹ ä´àŒ ºÂÕ ´àºÂÕ ¹ «§Öè ¡¹Ñ áÅСѹàÅ ÍÐ¹Õ¦Ò â˹μØ ¨§à»¹š Êآ໚¹ÊØ¢à¶Ô´ Í‹Òä´ÁŒ Õ¤ÇÒÁ ·¡Ø ¢¡Ò·ء¢ã ¨àÅ ÊØ¢Õ ÍμÑ μÒ¹§Ñ »ÐÃÔËÐÃ¹Ñ μØ ¨§Á¤Õ ÇÒÁ梯 ¡ÒÂÊ¢Ø ã¨ Ã¡Ñ ÉÒμ¹ã˾Œ ¹Œ ¨Ò¡·¡Ø ¢ÀÑ·éѧÊÔ¹é à¶´Ô 86

º·ÊÇ´Á¹μäËǾŒ ÃРἋÊÇ‹ ¹¡ÈØ Å Í·Ô §Ñ àÁ ÁÒμÒ»μ ¹Ù §Ñ âËμØ Ê¢Ø μÔ Ò â˹μØ ÁÒμÒ»μ Ðâà ¢ÍÊÇ‹ ¹ºÞØ ¹¨éÕ §ÊÒí àèç á¡Á‹ ÒôҺ´Ô Ңͧ¢ÒŒ ¾à¨ÒŒ ¢ÍãËÁŒ ÒôҺ´Ô Ңͧ ¢ŒÒ¾à¨ÒŒ Á¤Õ ÇÒÁÊ¢Ø Í·Ô §Ñ àÁ ÞÒμ¹Õ §Ñ âËμØ Ê¢Ø μÔ Ò â˹μØ ÞÒμÐâ ¢ÍÊÇ‹ ¹ ºØÞ¹éÕ¨§ÊíÒàÃç¨á¡‹ÞÒμÔ·Ñé§ËÅÒ¢ͧ¢ŒÒ¾à¨ŒÒ ¢ÍãËŒÞÒμÔ·Ñé§ËÅÒ¢ͧ ¢ÒŒ ¾à¨ÒŒ Á¤Õ ÇÒÁÊØ¢ Í·Ô §Ñ àÁ ¤ÐÃÙ»˜ª¬ÒÂÒ¨ÐÃÂÔ Ò¹§Ñ âËμØ Ê¢Ø ÔμÒ â˹μØ ¤Ðû٠ª˜ ¬ÒÂÒ¨ÐÃÂÔ Ò ¢ÍÊÇ‹ ¹ºÞØ ¹¨Õé §ÊÒí àèç ᡤ‹ ÃÍÙ »Ø ª˜ ¬ÒÂ͏ Ò¨ÒÏ ¢Í§¢ÒŒ ¾à¨ÒŒ ¢ÍãËŒ¤ÃÙÍ»Ø ˜ª¬ÒÂ͏ Ò¨Ò⏠ͧ¢ÒŒ ¾à¨ŒÒÁÕ¤ÇÒÁÊØ¢ Í·Ô §Ñ ÊѾ¾Ðà·ÇÒ¹§Ñ âËμØ Ê¢Ø ÔμÒ â˹μØ Ê¾Ñ à¾ à·ÇÒ ¢ÍÊÇ‹ ¹ºÞØ ¹¨Õé §ÊÒí àèç á¡à‹ ·Ç´Ò·§éÑ ËÅÒ·§éÑ »Ç§ ¢ÍãËàŒ ·Ç´Ò·§éÑ ËÅÒ ·Ñ§é »Ç§Á¤Õ ÇÒÁ梯 87

º·ÊÇ´Á¹μä ËǾŒ ÃÐ ÍԷѧ ÊѾ¾Ðà»μÒ¹§Ñ âËμØ Ê¢Ø ÔμÒ â˹μØ Ê¾Ñ à¾ à»μÒ ¢ÍʋǹºØÞ¹Õ騧ÊíÒàÃç¨á¡‹à»Ãμ·Ñé§ËÅÒ·Ñ駻ǧ ¢ÍãËŒà»Ãμ·Ñé§ËÅÒ ·Ñ駻ǧÁÕ¤ÇÒÁÊ¢Ø Í·Ô §Ñ ÊѾ¾ÐàÇÃ¹Õ §Ñ âËμØ ÊØ¢ÔμÒ â˹μØ Ê¾Ñ à¾ àÇÃÕ ¢ÍʋǹºØÞ¹Õ騧ÊíÒàÃç¨á¡‹à¨ŒÒ¡ÃÃÁ¹ÒÂàÇ÷Ñé§ËÅÒ·Ñ駻ǧ ¢ÍãËŒ à¨ÒŒ ¡ÃÃÁ¹ÒÂàÇ÷Ñé§ËÅÒ·éѧ»Ç§ÁÕ¤ÇÒÁÊØ¢ Í·Ô §Ñ Ê¾Ñ ¾ÐÊμÑ μÒ¹§Ñ âËμØ Ê¢Ø μÔ Ò â˹μØ Ê¾Ñ à¾ ÊμÑ μÒ ¢ÍʋǹºØÞ¹éÕ¨§ÊíÒàÃç¨á¡‹ÊÑμǏ·éѧËÅÒ·éѧ»Ç§ ¢ÍãËŒÊÑμǏ·Ñé§ËÅÒ ·é§Ñ »Ç§Á¤Õ ÇÒÁÊØ¢·ÑèÇ˹Ҍ ¡Ñ¹à·ÍÞ. 88

º·ÊÇ´Á¹μäËǾŒ ÃÐ ¡ÃÇ´¹Òéí ãËŒà¨ÒŒ ¡ÃÃÁ¹ÒÂàÇà ¢ÒŒ ¾à¨ÒŒ ¢ÍÍ·Ø ÈÔ ºÞØ ¡ÈØ Å¨Ò¡¡ÒÃà¨ÃÞÔ ÀÒǹҹéÕ ãËጠ¡à‹ ¨ÒŒ ¡ÃÃÁ ¹ÒÂàÇ÷§éÑ ËÅÒ¢ͧ¢ŒÒ¾à¨ŒÒ ·è¢Õ ŒÒ¾à¨ŒÒä´Œà¤ÂÅÇ‹ §à¡Ô¹·Ò‹ ¹äÇŒ μÑé§áμ‹ Í´μÕ ªÒμ¨Ô ¹¶§Ö »¨˜ ¨ºØ ¹Ñ ªÒμÔ ·Ò‹ ¹¨ÐÍÂÀ‹Ù ¾ã´ËÃÍ× ÀÁÙ ãÔ ´¡μç ÒÁ ¢ÍãË·Œ Ò‹ ¹ ä´ÃŒ ºÑ ¼ÅºÞØ ¹éÕ áÅÇŒ â»Ã´ÍâËÊ¡Ô ÃÃÁáÅÐ͹âØ Á·¹ÒºÞØ á¡¢‹ ÒŒ ¾à¨ÒŒ ´ÇŒ  ÍíÒ¹Ò¨ºÞØ ¹´Õé ÇŒ Âà·ÍÞ 89

º·ÊÇ´Á¹μäËǾŒ ÃÐ º·ÊÇ´¾Ãо·Ø ¸¤³Ø (·íҹͧÊÃÀÞÑ ÞÐ) (¹íÒ) ͧ¤ã´¾ÃÐÊÑÁ¾Ø·¸ (ÃѺ¾ÃŒÍÁ¡Ñ¹) ÊØÇÊÔ ·Ø ¸ÐÊ¹Ñ ´Ò¹ μ´Ñ ÁÙÅ¡ÔàÅÊÁÒà º‹ ÁÔËÁ¹‹ ÁÔËÁͧÁÑÇ Ë¹§èÖ ã¹¾ÃзÑ·‹Ò¹ ¡çàº¡Ô ºÒ¹¤Í× ´Í¡ºÇÑ ÃÒ¤Õ º‹ ¾Ñ¹¾ÇÑ ÊÇØ Ð¤¹¸Ð¡íҨà ͧ¤ã´»ÃСͺ´ÇŒ  ¾ÃСÃسҴѧÊҤà â»Ã´ËÁ‹Ù»ÃЪҡà ÁÐÅÐâͦС¹Ñ ´Òà ªÕé·Ò§ºÃÃà·Ò·Ø¡¢ áÅЪÊÕé Ø¢à¡ÉÁÈÒ¹μ ª·éÕ Ò§¾Ãйľҹ Íѹ¾¹Œ âÈ¡ÇÔâ¤ÀÑ ¾ÃŒÍÁàºÞ¨Ð¾Ô¸¨Ñ¡- ÉبÃÑÊÇÁÔ ÅãÊ à˹ç àËμ·Ø èãÕ ¡ÅäŒ ¡Å ¡àç ¨¹¨º»ÃШ¡Ñ ɨ ÃÔ§ ¡íҨѴ¹éÒí ã¨ËÂÒº Ê¹Ñ ´Ò¹ºÒ»á˧‹ ªÒÂËÞ§Ô ÊμÑ Ç⏠š䴌¾Ö觾§Ô ÁÐÅкһºÒí à¾Þç ºØÞ ¢ŒÒÏ ¢Í»ÃÐ³μ¹ŒÍÁ ÈÃÔ Ðà¡ÅÒŒ ºÑ§¤Á¤³Ø ÊÑÁ¾Ø·¸Ð¡ÒÃØÞ- ÞÐÀÒ¾¹Ñé¹¹ÃÔ ¹Ñ ´ÃÏ 90

º·ÊÇ´Á¹μäËǾŒ ÃÐ º·ÊÇ´¾ÃиÃÃÁ¤Ø³ (·Òí ¹Í§ÊÃÀÞÑ ÞÐ) (¹Òí ) ¸ÃÃÁФÍ× ¤Ø³Ò¡Ã (ÃºÑ ¾ÃÍŒ Á¡Ñ¹) ʋǹªÍºÊÒ¡Ã ´¨Ø ´Ç§»Ãз»Õ ªÑªÇÒÅ áË‹§Í§¤¾ ÃÐÈÒÊ´Ò¨ÒÏ ʋͧÊÑμÇʏ ѹ´Ò¹ ÊÇ‹Ò§¡ÃШ‹Ò§ã¨ÁÅ ¸ÃÃÁ㴹Ѻâ´ÂÁÃä¼Å ໚¹á»´¾Ö§ÂÅ áÅÐࡌҡѺ·é§Ñ ¹Ä¾Ò¹ ÊÁÞÒâÅ¡Í´Ø Ã¾ÈÔ ´ÒÃ Í¹Ñ Å¡Ö âÍÌÒà ¾ÊÔ ·Ø ¸¾ìÔ àÔ ÈÉÊØ¡ãÊ Í¡Õ ¸ÃÃÁμ¹Œ ·Ò§¤ÃÃäÅ ¹ÒÁ¢¹Ò¹¢Ò¹ä¢ »¯ºÔ μÑ »Ô ÃÔÂμÑ àÔ »š¹Êͧ ¤×Í·Ò§´íÒà¹Ô¹´Ø¨¤Åͧ ãËŒÅÇ‹ §Å»Ø ͧ ÂѧâÅ¡ÍØ´Ãâ´Âμç ¢ÒŒ Ï ¢Íâ͹ÍÍ‹ ¹ÍØμÁ§¤ ¹º¸ÃÃÁ¨íÒ¹§ ´ÇŒ ¨μÔ áÅСÒÂÇÒ¨Ò. (¡ÃÒº) 91

º·ÊÇ´Á¹μä ËǾŒ ÃÐ º·ÊÇ´¾ÃÐÊѧ¦¤³Ø (·Òí ¹Í§ÊÃÀÞÑ ÞÐ) (¹íÒ) ʧ¦ã´ÊÒÇ¡ÈÒÊ´Ò (ÃºÑ ¾ÃÍŒ Á¡¹Ñ ) ÃѺ»¯ºÔ ÑμÔÁÒ áμ‹Í§¤Ê Áà´ç¨À¤Ç¹Ñ μ àËç¹á¨Œ§¨μØ欄 àÊÃ稺ÃÃ- ÅØ ·Ò§·ÍèÕ Ñ¹ ÃЧѺáÅдºÑ ·¡Ø ¢À Ñ â´ÂàÊ´¨ç ¾ÃмÙμŒ ÃÑÊäμà »Þ˜ ÞҼ͋ §ãÊ ÊÐÍÒ´áÅлÃÒÈÁÑÇËÁͧ àËԹˋҧ·Ò§¢ÒŒ ÈÖ¡»Í§ º‹ ÁÅÔ Òí ¾Í§ ´ŒÇ¡ÒÂáÅÐÇÒ¨Ò㨠໚¹à¹é×͹ҺÞØ Íѹä¾- ÈÒÅ á´â‹ Å¡Ñ áÅÐà¡´Ô ¾ÔºÅ٠¾ ¹Ù ¼Å ÊÁÞÒàÍÒÃʷȾŠÁ¤Õ ³Ø ͹¹μ Í๡¨Ð¹ºÑ àËÅÍ× μÃÒ 92

º·ÊÇ´Á¹μäËǾŒ ÃÐ ¢ÒŒ Ï ¢Í¹ºËÁÙ¾‹ ÃÐÈÃÒ- ¾¡·Ã§¤Ø³Ò- ¹Ø¤Ø³»ÃдبÃíÒ¾¹Ñ ¾ÃÐäμÃÃμÑ ¹Í ¹Ñ ´ÇŒ Âà´ªºÞØ ¢ÒŒ ÍÀÔÇѹ· ÍØ´Á´Ôàá¹ÃÔ ÑμÔÊÑ ÍѹμÃÒÂã´ã´ ¨§ª‹Ç¢¨´Ñ â¾ÂÀÂÑ ¨§´ÑºáÅСÅѺàÊ×èÍÁÊÙÞÏ (¡ÃÒº) 93

º·ÊÇ´Á¹μäËÇŒ¾ÃÐ ¨´ËÁÒ¶§Ö ÅÙ¡ ¾Í‹ áÁä‹ ÁÁ‹ Õ à§Ô¹·Í§ ¨Ð¡Í§ãËŒ ¨§μѧé 㨠¾Ò¡à¾ÂÕ Ã àÃÕ¹˹§Ñ ÊÍ× ËÒÇÔªÒ ¤ÇÒÁÃÙŒ ໹š ¤‹ÁÙ Í× à¾×èÍÂÖ´¶×Í àÍÒäÇŒ ãªàŒ ÅéÂÕ §¡Ò ¾‹Í¡ÑºáÁ‹ ÁáÕ μ‹ ¨Ðá¡‹à²Ò‹ ¨ÐàÅÂéÕ §à¨ÒŒ àÃ×èÍÂä» ¹é¹Ñ ÍÂÒ‹ ËÁÒ ãªÇŒ ÔªÒ ªÇ‹ Âμ¹ ä»¨¹μÒ ਌ÒʺÒ áÁ¡‹ ºÑ ¾Í‹ ¡ªç ¹×è 㨠94

¸ÃÃÁâÍʶ º·ÊÇ´Á¹μäËǾŒ ÃÐ Íѹ˹·Ò§ ªÕÇÔμ ¤Ô´´àÙ ¶Ô´ àÁ×èÍàÃÒà¡Ô´ áÅÇŒ μÍŒ §á¡‹ á¹ã‹ ªä‹ ËÁ ˹äÕ Á¾‹ ¹Œ ਺ç 䢌 ¡ÒÂáÅÐ㨠¨Ðá¡äŒ ¢ Í‹ҧäà ãË·Œ ¡Ø ¢¤ÅÒÂ Ã¡Ñ ÉÒâä ໹š âä¡Ò ËÁÍÂÒ ´ÅâäËÒ ¶Ù¡â©Å¡ ¶Ù¡àËμ¼Ø Å àÈÃÒŒ »Ò§μÒ ໹š âä㨠ÀÑÂÃÁØ àÃŒÒ “âÍʶ¸ÃÃÁ” ·Ø¡¢ÁÅÒ àÁ×Íè ÃãŒÙ ªŒ 95

º·ÊÇ´Á¹μä ËÇŒ¾ÃÐ ãËŒªÇÕ Ôμ ¾ªÔ μÔ âä ´ºÑ μ³Ñ ËÒ Í‹ҶÅÒí àμÔÁ¸ÃÃÁÐ âÅÀ-â¡Ã¸-Ëŧ ¨§ËÁè¹Ñ ¨íÒ ´ºÑ ·Ø¡¢âÈ¡ ¾ÃÐÈÒÊ´Ò à»¹š ÂÒ㨠´Ñº¡ÔàÅÊ ÂÖ´¾ÃиÃÃÁ จดั จําหนา ยโดย : บริษทั สาํ นกั พมิ พธนชัยรุง เรืองพฒั นา จาํ กดั รหัสวิริยะ 1138 โทรศพั ท 58/186 ซ.รามอินทรา 68 ถ.รามอินทรา แขวงคนั นายาว เขตคันนายาว กรงุ เทพฯ 10230 โทรสาร : 0-2918-0192-3, 0-2517-7445, 0-2918-1336, 0-2918-1338-9, 0-2918-1057, 0-2918-1171-2 มือถอื : 0-2917-9072, 0-2918-1218, 0-2918-1058 E-mail : 081-446-5071, 081-666-0797, 089-784-8758, 089-789-3226 Website : [email protected], [email protected] พิมพท ่ี : www.rvpprinting.com : บรษิ ัท สาํ นักพิมพธ นชัยรงุ เรืองพัฒนา จํากัด 96