รวมเล่มร้อยกรอง นามฉันบุษศรา

นาม ฉัน บุษศรา บุษศรา เพชรแดง

คำนำ หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เรื่อง นามฉันบุษศรา เป็นส่วนหนึ่งของรายวิชา การอ่านและการเขียนร้อยกรองเชิงสร้างสรรค์ ของนักศึกษาคณะศึกษาศาต ร์และศิลปศาตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่จัดทำขึ้นเพื่อเรียบเรียงบทประพันธ์ ประเภทโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน และร่าย ซึ่งงานเขียนที่ผู้เขียนประพันธ์เอง ๙ เรื่อง และงานเขียนที่ประพันธ์ร่วมกับสมาชิกในห้อง ๒ เรื่อง รวมเป็น ทั้งหมด ๑๑ เรื่อง ผู้ประพันธ์ได้ระบุชื่อผู้แต่งไว้ด้านล่างของบทประพันธ์ ผู้ประพันธ์ขอขอบคุณอาจารย์ประจำรายวิชา ผศ.พิชญา สุวรรณโน และ นางสาวจุฑาทิพย์ ไชยแก้ว ผู้ให้ความรู้และความช่วยเหลือผู้จัดทำหวังว่า หนังสืออิเล็กทรอนิกส์ฉบับนี้จะเป็นประโยชน์แก่ผู้อ่านไม่มากก็น้อย บุษศรา เพชรแดง ผู้จัดทำ

สารบัญ เรื่อง หน้า กาพย์ยานี ๑๑ เรื่อง สวนผักของแม่ ๑ กลอนคละ เรื่อง หมอกขาวยามเช้า ๒-๓ กลอนดอกสร้อย เรื่อง บ้านเมืองของเรา ๔ กลอนดอกสร้อย เรื่อง รักหลอกในโลกออนไลน์ ๕ โคลงสี่สุภาพ เรื่อง บิดาแห่งธารา ๖ โคลงสองสุภาพ เรื่อง หมั่นเพียรกันเถิดหนู ๗ อินทร์วิเชียรฉันท์ ๑๑ เรื่อง นามฉันบุษศรา ๘ กลอนเปล่า เรื่อง เพื่อนสนิท ๙ วรรณรูป เรื่อง รักแท้เป็นสุข ๑๐-๑๑ กาพย์ยานี ๑๑ เรื่อง ฉันชอบฉันรัก ๑๒ กาพย์ยานี ๑๑ เรื่อง ฉันเกลียดฉันกลัว ๑๒ กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ เรื่อง วันนี้วันหน้า ๑๓ ร่ายสุภาพ เรื่อง เด็กเลี้ยงแกะ ๑๔-๑๕

๑ สวนผักของแม่ (กาพย์ยานี๑๑) สวนผักหลังบ้านฉัน หลากสีสันน่าลิ้มลอง แม่ปลูกอย่างช่ำชอง ปลอดโรคภัยเหลือแบ่งปัน ส่วนขึ้นฉ่ายคนชอบกัน ขิงข่านั้นปลูกง่าย กลิ่นเย้ายวนรสชาติดี เตยหอมละมุนฝัน

๒ หมอกขาวยามเช้า (กลอนคละ ๕ บท) ยามเช้าวันใหม่ สดใสเบิกบาน ลมหนาวพัดผ่าน พบพานเมฆา (กลอน ๔) สายหมอกมาเยือนยามเช้า คลายเศร้าได้มองนภา ลมเย็นพัดพริ้วไปมา นำพาฉันชื่นฤทัย (กลอน ๖)

๓ น้ำค้างหยดลงตรงยอดหญ้า งามตาเห็นเกาะให้อุ่นไอ เก็บภาพย้อนแสงเป็นดอกไม้ เขียวไพรธรรมชาติรอบตัว (กลอน ๗) ทะเลหมอกสีขาวบริสุทธิ์ แดดอ่อนสุดผ่อนคลายไม่มืดมัว เติมกำลังสูดอากาศให้ทั่ว อย่าไปกลัวทางข้างหน้าเผชิญ (กลอน ๘) ทั่วท้องฟ้าเขียวขจีเป็นสีสัน แสงแรกวันเป็นสีส้มสวยเหลือเกิน เหลือบไปเห็นทิวภูผาโดยบังเอิญ บนทางเดินอันแสนกว้างไกลสุดตา (กลอน ๙)

๔ บ้านเมืองของเรา (กลอนดอกสร้อย) บ้านเอ๋ยบ้านเมือง ทุกคนต่างโกรธเคืองกันและกัน ทั้งปาของร่วมชุมนุมในทุกวัน ความสุขสันต์หายไปแสนยาวนาน เสียงประทัดนั้นดังมาไม่ขาดสาย ทั้งหญิงชายเด็กน้อยน่าสงสาร ในทุกครั้งคนเจ็บดูละลาน ทุกคืนผ่านขอความสุขกลับมาเอย

๕ รักหลอกในโลกออนไลน์ (กลอนดอกสร้อย) ความเอ๋ยความรัก เริ่มประจักษ์เมื่อเจอรูปโปรไฟล์ เพียงได้พบสบตาผ่านออนไลน์ คงจะคลายยามคิดถึงกานดา วาจาหวานตอนขอให้โอนเงิน พูดจนเขินหลังโอนหายลับตา โซเชียลอันตรายมิถามหา รักใดหนาจะเท่าครอบครัวเอย

๖ บิดาแห่งธารา (โคลงสี่สุภาพ) ประชาราษฎร์ร่ำไห้ มากมาย ทรงเหนื่อยมอบแรงกาย ทั่วหล้า โครงการพ่อเหลือหลาย ยกย่อง คลองเขื่อนเพาะปลูกกล้า จักน้อมทำตาม

๗ หมั่นเพียรกันเถิดหนู (โคลงสองสุภาพ) นักเรียนจงเร่งรู้ เพียรหมั่นมานะสู้ เก่งกล้านะหนู เขียนอ่านมิเร็วช้า ครูคอยสอนไขว่คว้า แค่เจ้าฝึกฝน

๘ นามฉันบุษศรา (อินทรวิเชียร์ฉันท์ ๑๑) ชื่อบุษศรานี้ ก็เพราะดีและน่าชม ศิริโฉมถนัดตา ความหมายผกามาศ หฤทัยมิมายา จะลุได้ก็ความเพียร นามออยบิดาให้ มนมั่นสิอ่านเขียน สติล้ำวิชาการ ตั้งใจเสมอมา ฉันนั้นมุตามฝัน ทุกวันจะเล่าเรียน

๙ เพื่อนสนิท (กลอนเปล่า) นิยามคำว่าเพื่อนมากมายนัก มันเกินกว่าคำว่ารักเป็นไหนไหน เพื่อนคือเงาเวลาเหงาไม่ไปไหน เพื่อนคือที่ปรึกษายามไม่สุขใจ เพื่อนคือคนที่อยู่เคียงข้างไม่หนีห่าง เพื่อนคือผ้าเช็ดน้ำตาเวลาเศร้า เพื่อนแท้หนึ่งคนหาไม่ยาก เจอแล้วอย่าพรากไปจากกัน

๑๐ รักแท้เป็นสุข (วรรณรูป)

๑๑ บทกวีในวรรณรูป อันรักแท้หอมหวาน ปานน้ำตาลสำราญใจ ถ้อยวาจาชวนหลงใหล พาหวานไหวพร้อมความสุข

บทกวีที่ร่วมแต่ง กับ เพื่อนในชั้นเรียน

๑๒ ฉันชอบฉันรัก ฉันชอบข้าวมันไก่ ฉันชอบไปซื้อส้มตำ ฉันชอบกินข้าวยำ ฉันชอบทำไข่เยี่ยม้า ฉันรักธรรมชาติ ฉันรักหาดสมิหลา ฉันรักคนตกปลา ฉันรักป่าหิมพานต์ ฉันเกลียดฉันกลัว ฉันเกลียดคนที่เสแสร้ง พูดจาร้ายแรง เพราะเป็นคนตีสองหน้า ฉันกลัวใจนี้แหละหนา บางครั้งเลิกรา ความรักล้วนอนิจจัง กนกรดา ช่วยธรรม บุษศรา เพชรแดง จุฑาทิพย์ ไชยแก้ว นิศารัตน์ สามารถ

๑๓ วันนี้วันหน้า วันที่มั่งมี วันนี้วันดี มีไม่ขาดสาย เงินทองไหลมา ได้โชคเพราะปลา และฝันถึงม้า เอาเลขซื้อหวย เก็บเงินซื้อบ๊วย วันหน้าฉันรวย ไว้แต่งเติมสวย เอาให้อาหมวย อวดดีจนป่วย แล้วหาคนอวย สุดท้ายเป็นบ้า กนกรดา ช่วยธรรม บุษศรา เพชรแดง จุฑาทิพย์ ไชยแก้ว นิศารัตน์ สามารถ

๑๔ เด็กเลี้ยงแกะ (ร่ายสุภาพ) ณ หมู่บ้านชายขอบ มีเด็กชอบเลี้ยงแกะ เขาชอบแวะแกล้งคน และมักซนเสมอ วันหนึ่ง เผลอสนุก หาทุกข์ให้ผู้คน เป็นกลออกอุบาย หลากหลายเรื่องโกหก มักตลกขบขัน วันนี้เกิด เรื่องแล้ว เสียงเจื้อยแจ้วดังมา ชาวบ้านพากัน วิ่ง ทุกสิ่งกลับพลิกผัน วันหนึ่งหมามาจริง เด็ก น้อยวิงวอนว่า ไล่หมาป่าไปที ไม่มีใครเหลียว แล ผู้คนแปรเปลี่ยนไป มิเชื่อใจเด็กชาย เหล่า แกะตายทั้งหมด เพราะพูดปดประจำ นิทานนำ ค่าล้ำ คิดก่อนพูดคอยย้ำ เรื่องนี้จงจำ หนูเอย บุษศรา เพชรแดง จุฑาทิพย์ ไชยแก้ว

๑๕ มีเด็กชายเลี้ยงแกะคนหนึ่งชอบพูดโกหกเป็นประจำ วันหนึ่งเกิดนึกสนุก อยากแกล้งชาวบ้านจึงร้องตะโกนว่า \"ช่วยด้วย ๆ หมาป่ามันจะมากินแกะ แล้ว\" ชาวบ้านต่างพากันมาช่วย พอเด็กเลี้ยงแกะเห็นชาวบ้านวิ่งหน้าตาตื่น ก็หัวเราะด้วยกวามชอบใจ แล้วชอบเล่นสนุกแบบนี้อีกหลายครั้ง ชาวบ้านก็ พากันวิ่งหน้าตาตื่นมาช่วยเขาทุกครั้ง และพบว่าพวกเขาถูกหลอกอีกเช่น เคย จนวันหนึ่งหมาป่าก็มาจริง ๆ คราวนี้เด็กเลี้ยงแกะตะโกนให้คนมาช่วย สุดเสียง \"ช่วยด้วย ๆ หมาป่า มันจะมากินแกะแล้ว\" แต่ครั้งนี้กลับไม่มีชาว บ้านออกมาช่วยเด็กเลี้ยงแกะอีกแล้ว เพราะคิดว่าเขาคงจะไกหกอีก สุดท้าย เจ้าหมาป่าจึงกินแกะของเด็กเลี้ยงแกะ ไปที่ละตัว ๆ จนหมด

การอ่านและการเขียนร้อยแก้ว เชิงสร้างสรรค์ ประวัติผู้แต่ง นางสาวบุษศรา เพชรแดง การศึกษา กำลังศึกษาอยู่ สาขาภาษาไทย ชั้นปีที่ ๓ คณะศึกษาศาสตร์และศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่