กุหลาบกับผีเสื้อ

กาลครั้งหน่ึง ผเี สือ้ เคยตกหลุมรักดอกกหุ ลาบแสนสวย ส่วน กุหลาบก็ตอบรับเปน็ อันดี เพราะปีกผเี สื้อแพรว พราวด้วลวดลายเปน็ ประกายสีทองและสีเงนิ เป่ยี มเสน่ห์ ดงั น้ันเมือ่ ผีเสอ้ื กระพือปกี เข้ามา ใกล้และบอกรกั ดอกกุหลาบ เธอก็เอียงอายจน หนา้ แดงและตอบตกลง

2 หลงั จากที่พลอดรกั กันอยา่ งดดู ด่ืมและพร่ารา่ พนั ถึงความรกั ท่มี น่ั คงต่อกนั ผเี สือ้ กบ็ ินจากหวาน ใจของมันมาดว้ ยความอ่อนโยน

3 ทว่า อนจิ จา นานเหลือเกนิ กวา่ ที่ มนั จะกลบั ไปหาดอกกุหลาบ \"นี่นะ่ หรอื ความมนั่ คงของท่าน\" เธออทุ านด้วย น่า้ ตานองหนา้ \"นานเป็นชาตนิ บั แตท่ ที่ ่านจาก ไป

4 ตลอดเวลาทา่ นออกไปควงกับดอกไมไ้ ม่ซ่า้ หน้า ข้าเหน็ ทา่ นจมุ พิตดอกเจอเรเนยี ม เหน็ ทา่ น เกีย้ วพานดอกมนิ ยอเนตตจ์ นพวกผึง้ หลวงมาขับ ไลท่ ่านไป ข้าละอยากให้พวกเขาต่อยทา่ นนัก\"

5 \"ความมัน่ คงร!ึ \" ผีเส้อื หวั เราะข่า \"ข้าจากเจ้า ไปไมน่ านแต่ก็พอทันเห็นสายลมตะวันตกจูบเจา้ แถมเจา้ ยงั มเี รือ่ งอ้ือฉาวไมห่ ยุดหยอ่ นกบั ผ้งึ มิม้ แล้วเจา้ ยังสง่ สายตาให้แมลงทกุ ตวั ทเ่ี หน็ เจ้า ยงั จะหวังความมัน่ คงจากขา้ อีกเนยี่ นะ!\"

6 :: นทิ านเรอ่ื งนี้สอนให้รู้วา่ :: อยา่ คาดหวงั ความมั่นคงจากใคร หากตวั เราเอง กไ็ มม่ ี :: พุทธภาษิต :: สทตฺถปสุโต สิยา

7