เ นกสรลปมลพวิ าว่อ ประภาส ชลศรานนท์
ลมพาเกสรปลิววอ่ น ประภาส ชลศรานนท ์ เขียน rabbithood studio ออกแบบปก กัญศจี วงศาวัฒนากุล บรรณาธิการ พมิ พ์คร้ังท่ี 1 ตุลาคม 2562 ราคา 195 บาท © ลิขสทิ ธ ิ์ 2562: บริษทั นานมบี ุ๊คส์ จ�ำกดั สงวนลิขสทิ ธิ์ตามพระราชบญั ญตั ลิ ขิ สิทธ ์ิ (ฉบบั เพ่มิ เตมิ ) พ.ศ. 2558 ขอ้ มูลทางบรรณานกุ รมของหอสมดุ แห่งชาติ ประภาส ชลศรานนท.์ ลมพาเกสรปลิววอ่ น. -- กรงุ เทพฯ: นานมีบุ๊คส,์ 2562. 256 หน้า. 1.รวมเรอ่ื ง. I. ช่ือเรอ่ื ง. 089.95911 ISBN 978-616-04-4650-6 ประธานเจ้าหน้าท่ีบริหาร คิม จงสถิตย์วัฒนา ● กรรมการผู้จัดการ สมชัย ถาวรรุ่งโรจน์ ● ผู้จัดการส�ำนักพิมพ์ สุชาดา งามวัฒนจินดา ● บรรณาธิการท่ีปรึกษา เอื้อยจิตร บุนนาค ● บรรณาธิการบริหาร สุวพันธ์ ชัยปัจชา ● พสิ จู นอ์ กั ษร นลนิ พรประทาน พลอยพรรณ มาคะผล ● ศิลปกรรม ประกติ เจือสวุ รรณ์ ● กราฟกิ มะลิ เตรยี มพทุ ธ กฤษณะ ถ้วยทองค�ำ ณัฐพงษ์ สุดโต ● หวั หนา้ ประสานงานการผลติ จรัสศร ี พรหมเทพ ● ประสานงานการผลติ พรทพิ ย ์ ทองบตุ ร เพลตท่ี พี.พ.ี เพลท แอนด์ ฟลิ ม์ โทร. 0-2274-7988 พมิ พ์ที่ อกั ษรสัมพนั ธ ์ โทร. 0-2428-7500 ตอ่ 213 จดั พิมพแ์ ละจัดจำ� หนา่ ยโดย บรษิ ทั นานมีบุ๊คส ์ จำ� กัด เลขท ี่ 11 ซอยสขุ มุ วิท 31 (สวสั ดี) ถนนสุขุมวทิ แขวงคลองเตยเหนอื เขตวฒั นา กรุงเทพฯ 10110 โทร. 0-2670-9800, 0-2662-3000 โทรสาร 0-2662-0919 e-mail: [email protected] ● www.nanmeebooks.com ● www.facebook.com/nanmeebooksfan หนังสอื เลม่ นี้ใช้กระดาษช่วยถนอมสายตา และใชห้ มึกธรรมชาติจากนา้ํ มันถวั่ เหลอื ง จึงปลอดภัยต่อมนุษยแ์ ละเปน็ มิตรต่อสง่ิ แวดล้อม หากหนังสือเล่มน้ผี ลิตไมไ่ ด้มาตรฐาน สำ� นักพมิ พ์ยินดรี บั ผิดชอบเปลยี่ นเล่มใหม่ให ้ โดยไมม่ เี งื่อนไขใด ๆ ท้ังสิน้ โปรดสง่ ไปเปลยี่ นตามที่อยู่บริษัท หรอื ตดิ ตอ่ Nanmeebooks Call Center โทร. 0-2662-3000 กด 1
ส�ำ นคกัำ�นพำ�มิ พ์ เส้นตรงสองเส้นที่วิ่งตีบเข้าหากัน เม่ือถึงจุดจุดหน่ึงจะ เกิดจุดตัด และหากเรายังลากเส้นตรงทั้งสองเส้นน้ันต่อไป ก็จะ เกดิ เสน้ ตีบทีข่ ยายออกแทน เมอ่ื ลองเอาภาพของเสน้ ทว่ี า่ นน้ั มาเทยี บกบั ความสมั พนั ธ์ ของผู้คน ณ จุดทีต่ ดั น้นั อาจเป็นไดท้ ้งั ปญั หา และ เสรภี าพ ใน คราวเดียวกนั ทนั ทที เ่ี สน้ ทงั้ สองวง่ิ ปะทะเขา้ หากนั หากเสน้ ใดเสน้ หนง่ึ ไม่ร้อยรัดผูกปม จุดท่ีตัดนั้นจะเป็นเพียงแค่ความเปล่ียนแปลง หนง่ึ ๆ ไมใ่ ชป่ ญั หาใหญอ่ ะไรเลย เพราะเสน้ ทง้ั สองกย็ งั ดำ�เนนิ ตอ่ ไป ไดด้ ้วยวถิ ีของมัน ความสัมพันธ์ทุกชนิดในโลกก็เปรียบได้ง่ายๆเช่นนี้เอง เรอ่ื งเลก็ แคไ่ หนกต็ าม หากเราเอาใจไปผกู ไปรอ้ ยรดั ทไี่ มใ่ ชป่ ญั หา กจ็ ะกลายเปน็ ปญั หา เปน็ การววิ าท เปน็ อปุ สรรค และเปน็ ไดก้ ระทงั่ สงคราม หนังสือ “ลมพาเกสรปลิวว่อน” เล่มน้ี รวบรวมจาก บทความในชุด คุยกับประภาส จะปลดปล่อยหัวใจผู้อ่านเข้าสู่
สันติภาพ ด้วยคมความคิดของ ประภาส ชลศรานนท์ นักคิด นกั เขยี น นกั แตง่ เพลง นกั สรา้ งสรรคศ์ ลิ ปะหลากหลายแขนง เขา ไม่เพียงประสบความสำ�เร็จอย่างสูงในไทย ทว่าผลงานของเขา ไดร้ บั การยอมรบั มากมายในเวทโี ลก ตัวหนังสือของเขาท่ีถ่ายทอดผ่านมุมมองของคนที่ เขา้ ใจโลกตามสภาพทเี่ ปน็ จรงิ จงึ ทำ�ใหส้ ง่ิ ทคี่ วรเปน็ ปญั หากลาย เป็นอิสรภาพได้เสมอ การรักษาอุณหภูมิของใจให้สงบและสดใสเสมอ น่าจะ เปน็ หนทางของเสรภี าพทแ่ี ทจ้ รงิ ของจติ ใจ และเปน็ สภาพจติ ใจทม่ี ี คณุ ภาพ เหมาะสมกบั โลกปจั จบุ นั ทร่ี บี รอ้ น และมเี สน้ ตรงมากมาย ตัดกันไปมาแทบจะตลอดเวลา เสรภี าพเรม่ิ ตน้ แลว้ อยา่ มวั รงั เกยี จรงั งอนปญั หาอยเู่ ลย กญั ศจี วงศาวฒั นากุล บรรณาธกิ าร
บางทเี ราก็เรียกการรู้วา่ ‘ใช’่ หรอื ‘ไม่ใช’่ จากการเปิดใจอันน้ีว่า ‘สัมผัสทีห่ ก’ ไมเ่ พยี งแตเ่ ร่อื งความรักดอก มันจะมกี บั ทกุ ๆเร่อื งจริงๆ ถ้าเราเปิดใจ ประภาส ชลศรานนท์
สารบญั ๘ ๑๓ ลูกแกว ๑๘ ไม้บรรทดั ๒๑ สถาปัตย์การบันเทิง ๒๘ ถา่ ยรูปสต๊ิกเกอร์ ๓๒ เร่ืองส่วนตวั ๓๗ ยคุ ใคร ยุคมัน ๔๒ ความสนิ้ หวังในเดก็ รุ่นใหม่ ๕๐ ไม้บรรทัด ภาค ๒ ๕๘ ธรรมชาตดิ งั้ เดิมของมนุษย ์ ๖๗ รถไฟฟ้ากับโถส้วม ชมุ ชน ๗๕ เรอ่ื งครูๆ ๘๕ หนุม่ สาววันน ้ี ๙๒ แบ่งพรรคแบง่ พวก ๙๗ ความคิดเบยี้ วๆ
เส้อื คอลึก ๑๐๔ หกวานร ๑๑๓ ผรู้ กั ษาไมบ้ รรทดั ๑๒๒ ละครถาปดั “อง้ั ยี”่ ๑๓๒ ยกมอื ไหวพ้ ระเจา้ ๑๓๙ แปลกแยก ๑๔๘ ๔๗ โรนนิ ๑๕๗ (ตง้ั ชอ่ื ใหม่) ๑๖๗ เรื่องย่อนิยายเรอ่ื งใหม ่ ๑๗๒ พ่อค้าแมข่ าย ๑๗๙ เมื่อวานน้ีเอง ๑๘๙ ทะเลหมอก ๑๙๘ หมาใน ๒๐๗ คุยกับประภาส ฉบับ a day ๒๑๔
ลกู แกว PEACE
เม่ือตอนเด็กๆสมัยเรียนหนังสือ ผมเคยมี ปมดอ้ ยอยา่ งหนง่ึ คอื เพอ่ื นๆชอบลอ้ ผมวา่ ไอล้ กู แกว (คนแถวบ้านเขาเรียกญวนว่าแกวครับ) เน่ืองจาก พ่อผมเป็นญวน แม่ผมเป็นคนไทย ในสมัยน้นั ความ รสู้ กึ ของคนไทยแถวๆบา้ นผมตอ่ ค�ำ วา่ ญวนไมค่ อ่ ยจะ ดเี ทา่ ไรครบั ผมเติบโตข้ึนมาโดยย้ายมาอยู่ท่ีกรุงเทพฯ สว่ นปมดอ้ ยในเรอ่ื งนก้ี ค็ อ่ ยๆเลอื นหายไป เพราะชวี ติ ในกรงุ เทพฯ คอ่ นขา้ งตวั ใครตวั มนั ไมม่ ใี ครรจู้ กั วงศา- คณาญาตกิ นั อยแู่ ลว้ แตท่ กุ ครง้ั ทไ่ี ดย้ นิ ค�ำ วา่ “แกว” ใน ใจลึกๆยังสะด้งุ อย่คู รบั เวลาทเ่ี จอเพอ่ื นเกา่ แล้วมีใคร เผลอเรยี กไอล้ กู แกว ผมจะรสู้ กึ อายและโกรธมาก พคี่ รบั พวกลกู จนี ลกู ลาว ลกู เขมร เขารสู้ กึ กันบ้างไหมครบั ลูกไทย 9
คยุ กนั เรอื่ งนกี้ ็ไมเ่ ลว เพราะผมกเ็ ปน็ “ลกู เจก๊ ” คนหนง่ึ จะวา่ ไปแลว้ ไมว่ า่ จะเปน็ ลกู แกว ลกู เจก๊ หรอื ลกู ลาว มนั ก็ไมน่ า่ จะ มปี มด้อยอะไร ถ้าคิดเสียใหม่ว่าเราก็พวกลูกครง่ึ เหมอื นกัน ลองเปลี่ยนแกว เจ๊ก ลาว เปน็ สวิส อเมรกิ นั อติ าลี ดูสิ ความรสู้ กึ วา่ เปน็ ปมดอ้ ยกจ็ ะกลายเปน็ ปมเดน่ ขนึ้ ทนั ที ในสมยั ผม ยังเด็กๆอยู่ ผมจำ�ได้ว่าลูกคร่ึงฝร่ังก็ไม่ได้ฮิตกันอย่างน้ี ออกจะ รสู้ กึ เปน็ ปมดอ้ ยดว้ ยซำ้ � ยส่ี บิ สามสบิ ปหี ลงั มานแ่ี หละทล่ี กู ครงึ่ ฝรงั่ ขายดีเป็นเทน้ำ�เทท่าทีเดียว คิดกันเล่นๆอีกสิบปียี่สิบปีข้างหน้า ลกู ครึ่งจำ�ปา ลูกครึง่ ละวา้ อาจจะเปน็ ท่นี ิยมก็ได้ แตไ่ อเ้ รอ่ื งปมดอ้ ยนม่ี นั แปลก ถา้ ลองรสู้ กึ วา่ เปน็ ปมดอ้ ย ไปแล้ว มันก็เหมือนตะกอนในของเหลวที่นอนก้นอยู่ เอาไม้ไป แกวง่ นดิ เดยี วกข็ นุ่ ได้ เอาเรอื่ งเหตเุ รอื่ งผลมาพดู กนั คงยาก ไอค้ น ท่ีไม่มีปมตรงน้ัน ก็จะไมเ่ ขา้ ใจคนที่เขามี คุณเคยได้ยินปมด้อยแปลกๆบ้างไหม ผมจะเล่าให้ฟัง บางทคี ณุ อาจจะขำ� เพ่ือนผมคนหนึ่ง ทุกวันน้ีมีตำ�แหน่งหน้าท่ีการงาน ใหญโ่ ต เปน็ ถงึ กรรมการผจู้ ดั การบรษิ ทั รายรบั เปน็ แสนเปน็ ลา้ น สมยั ยงั เปน็ รนุ่ กระทงดว้ ยกนั เขาเลา่ ใหผ้ มฟงั วา่ เขามคี วามรสู้ กึ ท่ี คดิ วา่ เปน็ ปมดา้ นอ่อนแอ แต่เปน็ ปมทแ่ี ปลกมาก เขาไม่กลา้ เดินเขา้ ไปซอ้ื ของในรา้ นคนเดียว 10
ไม่รู้ทำ�ไม เขาบอกว่าทุกครั้งที่เดินเข้าไปซ้ือของอะไร ก็ตามคนเดียว ไม่ว่าจะซ้ือนอต ซ้ือกระดาษ หรือซ้ือแค่ลูกอม สกั บาทหนง่ึ ถา้ เขา้ ไปคนเดยี วแลว้ เผชญิ หนา้ กบั คนขายเพยี งลำ�พงั หัวใจจะเต้นแรง เหง่ือกาฬพานจะไหล และก็ไม่ยอมถามไถ่ รายละเอียดของสนิ ค้า รบี ซอื้ รีบจา่ ยใหม้ ันจบๆไปเสยี เขาบอกวา่ เป็นโรคกลัวคนขายของ เพ่ือนรู้อย่างน้ีก็เลยย่ิงล้อ ย่ิงแกล้งให้เข้าไปซ้ือของ คนเดียว ก็เลยย่งิ อาการหนกั ผมเล่าเร่ืองน้ีให้ใครฟัง ใครๆก็หาว่าผมเล่าเร่ืองตลก อำ�เพอ่ื นหรอื เปลา่ กอ็ ยา่ งทบ่ี อก ปมดอ้ ยใครปมดอ้ ยมนั ใครไมเ่ ปน็ เองคงไมเ่ ขา้ ใจหรอก ตอนเรยี นชนั้ ประถมอยบู่ า้ นนอก ผมกเ็ คยถกู เรยี ก “ไอล้ กู เจก๊ ” เพราะในชน้ั เรยี นมลี กู คนจนี เรยี นอยไู่ มก่ ค่ี น ถามวา่ ผมรสู้ กึ เป็นปมด้อยไหมเวลาถูกเรียกอย่างน้ัน ก็ต้องยอมรับว่าตอนนั้น รู้สกึ อยากมผี วิ คล้ำ�ขึ้นมาสักสเ่ี ทา่ ทุกวันน้ีเม่ือได้ยินใครสักคนเรียกคนอ่ืนว่าไอ้ลูกแกว ไอ้ลูกแขก หรือไอ้ลูกเจ๊ก ผมก็เพียงรู้สึกเหมือนกับได้ยินเด็กๆ ล้อช่อื พ่อกนั การเหยยี บอกี ฝา่ ยหนงึ่ ใหจ้ มโดยใชช้ าตพิ นั ธมุ์ าแบง่ แยก ผมยอมรบั ไดแ้ คเ่ ปน็ ความคดิ ของเด็กๆเทา่ น้นั 11
มนุษย์น่าจะยอมรับนับถือมนุษย์ด้วยกันที่ข้างในหัวใจ มากกว่าทช่ี าติพนั ธ์ุ ในโลกนี้ มนุษย์ที่มีอิทธิพลต่อชีวิตผมมากที่สุด เขา ไม่ได้เกิดที่ประเทศไทยครับ เขาเกิดท่ีประเทศอินเดียที่เมือง กบลิ พสั ดุ์ เมอ่ื ราวสองพนั กวา่ ปีกอ่ น ถ้าเรามองพระพุทธเจ้าเป็นมนุษย์ เจ้าชายสิทธัตถะ พระองค์ก็ไม่ใช่คนไทย แต่คนไทยเกือบท้ังประเทศก็นับถือส่ิงท่ี พระองค์ค้นพบ ศาสนาพุทธ พระองคค์ ้นพบความจรงิ ของมนุษย์ พระองคค์ ้นพบวา่ “ชวี ติ น้เี ป็นทุกข์” ฝรั่งหลายคนฟังประโยคนี้แล้วต้องหยุด แล้วอยากรู้ ต่อวา่ ศาสนาของเราสอนอะไร พระองค์สอนอะไร พระองค์สอน “ธรรม” หรอื “ธรรมชาต”ิ น่ันเอง พระองค์ทรงดำ�เนินวันละกว่าย่สี ิบกิโล เพ่อื ทรงส่งั สอน ผคู้ นดว้ ยความเมตตา ไมร่ จู้ กั เหนด็ เหนอ่ื ย ไมป่ ระสงคส์ ง่ิ ตอบแทน เพอ่ื บอกใหม้ นษุ ยท์ ง้ั โลกใฝห่ าหนทางอนั ประเสรฐิ แหง่ การมชี วี ติ อยู่ ผมบชู าพระองค์ บชู าส่ิงทพี่ ระองค์ค้นพบ บูชาเหมือนคนอีกหลายคนที่ชอบเรียกคนอื่นว่า ไอล้ กู เจ๊ก ไอ้ลูกลาว ไอล้ ูกแขก 12
ไมบ้ รรทดั PEACE
ผมมีเพ่ือนอยู่สองคนครับ คนหนึ่งเรียนได้ ดีในระดับเดยี วกับผม อกี คนเรยี นไม่ค่อยเกง่ แต่พอ ถึงตอนท่ีจะต้องสอบเรียนต่อ คุณอาเชื่อไหมครับ! ไอ้เพ่ือนที่เรียนไม่ค่อยเก่งกลับสอบติดทั้งๆท่ีก็ไม่ได้ อา่ นหนงั สือ แตเ่ พื่อนอีกคนกลับสอบไมต่ ดิ อนั นลี้ ะครบั ปญั หา ท�ำ ไมมนั เปน็ แบบนี้ คณุ อาคิดว่าการสอบเป็นการวัดผลที่ดีที่สุดแล้วหรือครับ ท่ีจะให้คนคนหน่ึงไดเ้ ขา้ ไปศึกษาต่อ ผมไม่เห็นด้วย บางคนทีส่ อบติด ผมถามว่า เขาเตรียมตัวสอบอย่างไร บางคนก็บอกว่าไม่ได้ เตรียมตัวอะไรมากมาย บางคนไม่อ่านหนังสือกลับ สอบตดิ ผมคยุ หวั ขอ้ นก้ี บั เพอื่ นบางคน เขากเ็ หน็ ดว้ ย ผมคิดวา่ การสอบใชว้ ัดคนไม่ไดห้ รอกครบั ประชุม ภู่แบง่ 14
ถา้ คณุ ประชมุ คดิ วา่ การสอบวดั คนไมไ่ ด้ ผมจะตอ่ ใหอ้ กี สกั สามส่ีประโยคตามน้ำ�ไปด้วย การได้เขา้ เรียนในสถาบันทไ่ี ปสมัครสอบ ก็วัดคนไมไ่ ด้ การจบจากสถาบัน ก็วัดคนไมไ่ ด้ การได้เขา้ ทำ�งาน กว็ ัดคนไมไ่ ด้ ทำ�งานแล้วประสบความสำ�เร็จ มีเงินมีทอง ก็วัดอะไร ไมไ่ ด้ จะวดั ไดห้ รอื วดั ไมไ่ ด้ ปญั หามนั อยทู่ ว่ี า่ ไมบ้ รรทดั ทเ่ี รา ใชว้ ัดเป็นมาตราอะไรตา่ งหาก ถา้ มาตราของคณุ เปน็ หนา้ ตา เปน็ ชอ่ื เสยี งกว็ ดั อยา่ งหนง่ึ มาตราเปน็ เงนิ ทอง เปน็ ความสะดวกสบายในชวี ติ กว็ ดั อยา่ งหนงึ่ หรือมาตราเป็นความดี ความสงบสุข ก็วัดอีกอย่างหนึ่ง วัดได้ ทั้งน้นั ถ้ามีการคัดเลือก อย่างไรเสียกต็ อ้ งวดั แล้วถ้าคุณสมัครไปให้เขาคัดเลือก คุณก็ต้องยอมรับ ไมบ้ รรทดั ของเขา ธรรมชาตกิ ม็ ไี มบ้ รรทดั ธรรมชาตแิ ตล่ ะแหง่ มไี มบ้ รรทดั ท่ีแตกต่างกันไป สัตว์และพืชต่างๆทุกวันนี้ก็ล้วนผ่านการ คัดเลือกของธรรมชาติมาแล้ว เราจะมางอแงได้อย่างไรว่ากบ ลนิ้ สนั้ ไมค่ วรสญู พนั ธุ์ กบลนิ้ ยาวไมน่ า่ ถกู คดั เลอื กใหว้ วิ ฒั นาการ ตอ่ ไป 15
คุณอาจจะเถียงว่าก็น่ีแหละเข้าประเด็นพอดี คนอ่าน หนงั สอื นา่ จะไดเ้ ข้าเรียน คนไมอ่ ่านหนงั สอื ไม่น่าจะได้เข้าเรียน ตอนท่อี า่ นจดหมายของคณุ ผมนึกคำ�ตอบไว้สองข้อ ขอ้ แรก ผมจะตอบวา่ ถา้ ทมี ลเิ วอรพ์ ลู แขง่ กบั ทมี แมนฯ ยู แลว้ สมมตุ ลิ เิ วอรพ์ ลู ชนะ ๒-๐ แมนฯ ยเู ลยบอกวา่ การแพช้ นะไมน่ า่ วดั ทก่ี ารทำ�ประตู นา่ จะวดั ทวี่ า่ ใครวง่ิ มากกวา่ กนั ลเิ วอรพ์ ลู ไดย้ นิ ดงั นน้ั เลยบอกวา่ ถา้ งน้ั เรานา่ จะวดั กนั ทวี่ า่ ใครโหมง่ ลกู ไดม้ ากกวา่ กัน แมนฯ ยูเลยเสริมว่าแพ้ชนะวัดกันท่ีใครได้ทุ่มมากกว่ากัน ดีกว่า ลิเวอร์พูลก็เถียงกลับมาว่ามาดูที่ใครสไลด์ลูกบอลได้ มากกว่ากันไม่ดกี วา่ หรอื ดูมีลลี ากว่า คลาสสิกกวา่ เถียงไม่นานกช็ กกัน สงครามของมนุษยชาติก็เกิดจากไม้บรรทัดคนละอัน ทง้ั นนั้ ขอ้ สอง ผมจะถามคณุ กลับว่าคณุ แน่ใจนะครบั วา่ เพอื่ น คณุ ทส่ี อบได้เขาไม่ไดอ้ ่านหนงั สอื เลย สมัยที่ผมกำ�ลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย ใครๆท่ีมา เห็นผม เขาก็พูดกันทั้งน้ันว่าผมจะไปสอบเข้าได้อย่างไร วันๆ เอาแตเ่ ล่นกีตาร์ ก็ยอมรบั ครบั ว่าวันๆเอาแต่เลน่ กตี าร์จรงิ ๆ แต่ วันๆผมก็เอาแต่อ่านหนังสือไปด้วยเหมือนกัน ใครจะไปเห็นผม ตอนอ่านหนงั สือเลา่ 16
อยา่ เพงิ่ ปกั ใจเชือ่ สิ่งทจี่ ับได้เพียงตา หรือสมมุติว่าเพื่อนคุณเขาไม่ได้อ่านหนังสือจริงๆแล้ว บังเอญิ กาคำ�ตอบมั่วๆไปถกู อันน้กี ็ช่วยไมไ่ ด้ ถ้าแมนฯ ยเู ตะลกู สง่ ใหเ้ พอื่ นแลว้ บงั เอญิ ไปโดนลเิ วอรพ์ ลู เขา้ ประตูไป ถว้ ยชนะเลศิ ก็ต้องยกให้แมนฯ ยู มนุษย์เราถ้าอยู่ร่วมกันมากกว่าหน่ึงคน อย่างไรเสีย ก็ตอ้ งมไี ม้บรรทัดละครับ ไมบ้ รรทดั ของผมนม้ี อี งศาความออ่ นแก่ ตง้ั แตม่ ารยาท ทศั นคติ ระเบยี บ กฎหมู่ กฎหมาย รวมไปถงึ รฐั ธรรมนญู นน่ั เลย ถ้าวันหนึ่งไม้บรรทัดมันคนละมาตรากัน เราก็มีสิทธ์ิที่จะเลิกใช้ ไมบ้ รรทัดอนั เดียวกัน เราจะได้ไม่ชกกนั สมชายกับสมศกั ดจ์ิ งึ เลกิ คบกนั ได้ สมศรีกบั วชิ ยั จึงหย่ากนั ได้ แกรนด์เอก็ ซก์ แ็ ตกวงกันไป ศุ บญุ เล้ยี งกล็ าออกจากมหาวิทยาลยั ลงุ มีกย็ า้ ยเข้าไปอยู่ในปา่ ดร.บุญชัยก็เลยยา้ ยไปอยู่อเมรกิ า วันหน่ึงข้างหน้าถ้าความสามารถของเทคโนโลยีมันถึง อาจจะมใี ครยา้ ยไปอยดู่ าวดวงอน่ื ก็ได้ ถา้ เขาไมย่ อมรบั บรรทดั ฐาน ของโลกนี้ 17
ก งสถาปตั ย์ ารบนั เทิ PEACE
ผมจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยปีหน้า คิดว่าจะ เลือกสถาปัตย์กับนิเทศฯ เพราะใจรักอยากทำ�งาน ขีดเขียนด้านหนังสือ ด้านวงการบันเทิง และคุณแม่ ก็ส่งเสริมด้วย ไม่ทราบพี่มีคำ�แนะนำ�เกี่ยวกับการ เตรียมตัวสอบอยา่ งไรบ้าง สรุ พล คณุ สรุ พลกำ�ลงั เขา้ ใจอะไรบางอยา่ งผดิ อยา่ งใหญห่ ลวง คณะสถาปตั ยน์ น้ั เขาไมม่ ปี ณธิ านจะผลติ บณั ฑติ ใหเ้ ปน็ นกั ขดี เขยี น หรอื เปน็ นักแสดงเลย หลกั สตู รทว่ี างไวก้ ็ไมไ่ ดว้ างไวเ้ พอื่ การนี้ ทค่ี ณุ สรุ พลเหน็ บัณฑิตสถาปัตย์ป้วนเปี้ยนอยู่ในวงการก็เป็นพวกแหกคอกซึ่งก็ มีประมาณ ๐.๐๑ เปอร์เซน็ ตเ์ ห็นจะได้ และคร่งึ หนงึ่ ของ ๐.๐๑ เปอรเ์ ซน็ ต์กเ็ ป็นนกั แสดงใช้ชอ่ื ปะหน้าวา่ ซูโม่ เสยี แล้ว สรปุ แลว้ ถา้ ใครคดิ อยากเปน็ ผกู้ ำ�กบั การแสดง อยากเปน็ นักแสดง หรือเป็นนักบันเทิงแขนงใดก็ตาม แล้วไปเลือกเรียน สถาปตั ย์ กเ็ หมือนถืออวนเข้าป่าไปหาปลา หาปู แม้เจอ…กเ็ จอ แค่ปนู า ถึงผมจะเคยบอกว่าผมเอาวิชาสถาปัตย์มาอ้อมค้อมใช้ เขยี นหนงั สอื แตง่ เพลง หรอื กำ�กบั ละคร กอ็ ยา่ ไปเหมาเชอื่ วา่ มนั 19
Search
Read the Text Version
- 1 - 20
Pages: