นิทานเงือกน้อยผจญภยั
The little Mermaid ในทอ้ งทะเลอนั ไกลโพน้ มีราชาแห่งทอ้ งทะเลนามวา่ ไทรทนั ปกครองอาณาจกั รเงือกอยดู่ ว้ ยความสุขสงบ คิงไทรทนั มีลูกสาวท้งั หมด 7 คน นางเงือกทุกคนสามารถวา่ ยข้ึนไปบนผวิ น้าไดห้ ลงั จากอายุ 15 ปี แต่นางเงือกนอ้ ยคนสุดทอ้ งน้นั ยงั เดก็ เกินไป เธอจึงเฝ้ารอคอย โดยฟังเรื่องราวเกี่ยวกบั มนุษยจ์ ากปากของเหล่าพี่ ๆ ท่ีไดป้ ระสบพบเจอ บอกเล่าความน่าอศั จรรยใ์ จ ของโลกที่อยดู่ า้ นบน นางเงือกนอ้ ยชอบใชเ้ วลาส่วนใหญ่วา่ ยน้าไปยงั ซากเรือท่ีจมลงสู่กน้ ทะเล เรือที่เกบ็ สมบตั ิต่าง ๆ จากเบ้ืองบน ของใชท้ ี่ เธอไม่เคยเห็นกลายเป็นของสะสมสุดโปรด นางเงือกนอ้ ยมกั จะเล่นของเหล่าน้นั ไปพร้อม ๆ กบั การร้องเพลงโดยมีฝงู ปลาราย ลอ้ มเป็นเพื่อน เสียงอนั กอ้ งกงั วานของเงือกนอ้ ยข้ึนชื่อวา่ ไพเราะท่ีสุดในทอ้ งทะเล นางเงือกนอ้ ยเพลิดเพลินกบั ภาพตรงหนา้ ไดเ้ พียงไม่นานกเ็ กิดพายโุ หมกระหน่า ลูกเรือทุกคนพยายามคุมใบเรือและ พวงมาลยั เรือเอาไวเ้ พ่ือตา้ นแรงลมน้นั แต่คลื่นโหมแรงน่ากลวั จนในท่ีสุดเรือกพ็ ลิกคว่า ร่างของชายหนุ่มรูปงามคนน้นั กระเดน็ ตกเรือในทนั ที เงือกนอ้ ยตกใจมาก เธอรู้ดีวา่ มนุษยไ์ ม่สามารถอยใู่ ตน้ ้าไดน้ าน จึงรีบพงุ่ ตวั ดาด่ิงลงไปอยา่ งรวดเร็วแลว้ ควา้ คอ เส้ือของชายคนน้นั เอาไว้ ก่อนท่ีจะวา่ ยข้ึนสู่ผวิ น้าใหเ้ ร็วท่ีสุด ท้งั สองลอยคออยใู่ นน้ากระทง่ั พายสุ งบ
ในตอนเชา้ นางเงือกนอ้ ยมองเห็นหาดทราย เธอพยายามพาร่างท่ีนิ่งไม่ไหวติงของเจา้ ชายข้ึนฝั่ง และจอ้ งมองใบหนา้ อนั หล่อ เหลาน้นั พลางราพงึ วา่ “เขาตายแล้วเหรอ” เธอเร่ิมร้องเพลงเศร้า แต่ทนั ใดน้นั เจา้ ชายกเ็ ริ่มขยบั ตวั “โอ้ คุณเป็ นยงั ไงบ้าง” เงือก นอ้ ยถามพร้อมแตะหนา้ ผากของเขา ในตอนน้นั เองเธอกไ็ ดย้ นิ เสียงผคู้ นมากมายกาลงั ตรงมา เธอจึงรีบวา่ ยน้าไปหลบอยตู่ รงโขด หิน มองดูเจา้ ชายถูกผคู้ นทาการช่วยเหลือ โดยที่เขาไม่รู้ตวั ดว้ ยซ้าวา่ ใครทาใหเ้ ขารอดชีวติ มาได้ เงือกนอ้ ยกลบั ไปยงั ทอ้ งทะเล เมินเฉยต่อเหล่าพ่ี ๆ ที่อยากรู้วา่ การเดินทางไปโลกเหนือน้าของเธอเป็นยงั ไงบา้ ง เธอน่ิง เงียบ รู้สึกเศร้าหมอง เพราะตกหลุมรักเจา้ ชายเขา้ และแลว้ เธอกน็ ึกถึงเรื่องราวของแม่มดแห่งทอ้ งทะเลผทู้ ี่สามารถดลบนั ดาล อะไรกไ็ ด้ เงือกนอ้ ยไม่นึกกลวั เลยสกั นิด เธอรีบไปหาแม่มดในทนั ที เมื่อพบกบั แม่มด เงือกนอ้ ยไดบ้ อกไปวา่ เธอตอ้ งการจะมีขาแบบมนุษย์ เพื่อที่จะไดอ้ ยกู่ บั เจา้ ชาย “ไม่มปี ัญหาจ้ะทร่ี ัก เรื่องง่าย ๆ” แม่มดบอก “แต่กต็ ้องมขี ้อแลกเปลย่ี น ฉันขอแลกเสียงของเธอกบั ขาคู่นี”้ นางเงือกนอ้ ยตกใจ เสียงของเธอคือสิ่งมี ค่าที่ทาใหใ้ คร ๆ ต่างหลงรัก “เธอไม่จาเป็ นต้องใช้มนั นี่สาวน้อย เธอท้งั สวย น่ารัก ทาให้เจ้าชายหลงรักได้ไม่ยากอยู่แล้ว” แม่มด พดู ต่อ “อ้อ แต่มีข้อแม้นะ ถ้าเจ้าชายแต่งงานกบั คนอื่นไปละก็ วนั รุ่งขนึ้ เธอกจ็ ะตาย และเสียงของเธอจะอยู่กบั ฉันไปตลอดกาล แต่ใครจะรู้ เขาอาจจะเลือกเธอกไ็ ด้” เงือกนอ้ ยครุุ่นคิด “ว่ายงั ไง ฉันไม่มเี วลาท้ังวนั นะ” ในที่สุดนางเงือกนอ้ ยกต็ อบตกลง แม่มด จึงร่ายมนตร์ทนั ที เธอรู้สึกเหมือนถูกหมุนเหวย่ี ง และเมื่อลืมตาตื่นข้ึนเธอกอ็ ยบู่ นชายหาดท่ีเคยช่วยเจา้ ชายเอาไว้ และที่น่าตกใจ คือความฝันของเธอเป็นจริงแลว้ หางของเธอหายไป เธอมีขา !
วนั รุ่งข้ึน เงือกนอ้ ยไปที่ทะเลและไดพ้ บกบั เหล่าพสี่ าวของเธอท่ีมาพบยงั ผนื น้าดว้ ยความเป็นห่วง นางเงือกนอ้ ยเล่า เร่ืองราวใหก้ บั พี่สาวของพวกเธอไดฟ้ ัง เหล่าพ่ี ๆ บอกวา่ ไม่ตอ้ งเป็นห่วงและใหเ้ ธอกลบั ข้ึนฝ่ังไป แลว้ ค่อยมาพบเจอกนั ใหม่ใน วนั ต่อมา เม่ือนางเงือกนอ้ ยมาเจอกบั พี่ ๆ อีกคร้ัง เธอพบวา่ ผมอนั ยาวสลวยของพี่ ๆ น้นั หายไป เพราะพวกเธอไดต้ ดั มนั ท้งั หมด ออกมามอบใหแ้ ม่มดทะเลเพื่อแลกกบั มีด แม่มดมอบมีดน้นั เพื่อใหน้ างเงือกนอ้ ยไปปลิดชีพเจา้ หญิง เพอื่ ที่งานแต่งงานจะไดไ้ ม่ เกิดข้ึน ไม่ตอ้ งตาย และสามารถกลบั ไปเป็นนางเงือกไดอ้ ีกคร้ัง นางเงือกนอ้ ยรับมีดมาเพราะรู้ถึงความหวงั ดีของพี่ ๆ แต่เธอ ต้งั ใจไวแ้ ลว้ วา่ จะไม่ทาร้ายเจา้ หญิงองคน์ ้นั เหล่าพ่ีสาวนางเงือกกลบั ไปยงั วงั ใตท้ ะเล และพบกบั พอ่ ซ่ึงกาลงั โกรธเกร้ียว ซกั ถามวา่ พวกเธอไปไหนมา และนอ้ งสาว คนสุดทอ้ งหายไปไหน เหล่าพ่สี าวเล่าเรื่องทุกอยา่ งท่ีเกิดข้ึนใหร้ าชาฟัง เม่ือราชาไทรทนั ข้ึนไปยงั ผวิ น้าและเห็นเรือซ่ึงจดั พิธี แต่งงานจึงรู้ไดท้ นั ทีวา่ นางเงือกนอ้ ยไม่ไดล้ งมือ ราชาไทรทนั จึงไปหาแม่มดทะเล แม่มดใจร้ายหวั เราะข้ึน บอกวา่ วิธีเดียวท่ีจะ ช่วยลูกสาวของเขาไดก้ ค็ ือมอบคทาของราชาใหก้ บั นาง ราชาไทรทนั ไม่มีทางเลือก จึงจาเป็นตอ้ งมอบคทาให้ แม่มดหวั เราะอยา่ งบา้ คลงั่ กบั ชยั ชนะของตวั เองและรีบข้ึนไปยงั ผวิ น้าเพื่อดูงานแต่งงานน้นั นางแปลงร่างเป็นอสุรกาย คลา้ ยปลาหมึกตวั ใหญ่น่ากลวั นางเงือกนอ้ ยเห็นดงั น้นั จึงรู้ทนั ทีวา่ ตอ้ งปกป้องท้งั เจา้ ชายและวา่ ที่เจา้ สาวของเขา เธอหยบิ มีดเล่ม น้นั ของแม่มดข้ึนมา ทวา่ แม่มดกใ็ ชห้ นวดปลาหมึกควา้ เธอเอาไวเ้ หวย่ี งไปมา และในที่สุดกเ็ หว่ยี งไปถูกอกของแม่มดเอง มีดเล่ม น้นั ถูกปักกลางอก ความเจบ็ ปวดทาใหแ้ ม่มดปล่อยนางเงือกนอ้ ยใหเ้ ป็นอิสระ และเจา้ ชายกย็ งิ ธนูไปยงั อสุรกายตนน้นั แม่มดจม ลงสู่ผนื น้า และเสียงของเงือกนอ้ ยกก็ ลบั มาหาเธออีกคร้ัง
เจา้ หญิงผเู้ ป็นวา่ ท่ีเจา้ สาวตะโกนออกมาดว้ ยความโกรธและตกใจวา่ “อาณาจกั รนีม้ นั ช่างป่ าเถื่อน ! เจ้าชายจะไม่มวี นั ได้ แต่งงานกบั คนทเ่ี หมาะสมหรอก” เสียงที่ออกมาน้นั ไม่ใช่เสียงที่เจา้ ชายเคยไดย้ นิ เขารู้ทนั ทีวา่ เขาเขา้ ใจผดิ จากน้นั เงือกนอ้ ยก็ เริ่มร้องเพลง และเจา้ ชายกร็ ู้ทนั ทีวา่ น่ีแหละคือคนที่เขาตกหลุมรักจริง ๆ คทากลบั มาอยใู่ นมือของราชาไทรทนั และเขากเ็ ห็นดีเห็นงามวา่ เจา้ ชายรูปงามคนน้ีสามารถปกป้องลูกสาวของเขาได้ จึง ส่งนางเงือกนอ้ ยกลบั ข้ึนเรือ “ผมนึกแล้วว่าเป็ นคุณมาตลอด แต่งงานกบั ผมนะ” นางเงือกนอ้ ยพยกั หนา้ ตอบรับดว้ ยความปี ติ งานแต่งงานบนเรือถูกจดั ข้ึนอีกคร้ังท่ามกลางความยนิ ดีของท้งั คนและเหล่าเงือก จากน้นั เจา้ ชายและนางเงือกนอ้ ยกไ็ ดค้ รองรัก กนั อยา่ งมีความสุขสืบไป
Search
Read the Text Version
- 1 - 5
Pages: