หนูนอ้ ยหมวกแดง กาลคร้ังหน่ึง ณ หมู่บา้ นท่ีแสนอบอนุ่ มีเด็กหญิงหนา้ ตาน่ารักนง่ั เลน่ ดูคุณแม่ทาอาหารอยู่ ในครัว เพื่อนบา้ นทกุ คนตา่ งพากนั เรียกเธอวา่ \"หนูนอ้ ยหมวกแดง\" ตามสีของหมวกท่ีเธอ ใส่เป็นประจา และวนั น้ีเธอก็ไดร้ ับคาสง่ั จากคุณแม่ ใหน้ าอาหารและขนมไปเยย่ี มคุณยาย ซ่ึงอาศยั อยใู่ นหมู่บา้ นขา้ ง ๆ \"เอาตะกร้าน้ีไปส่งใหถ้ ึงมือคุณยายนะจะ๊ แลว้ กร็ ีบไปรีบกลบั อยา่ ไปเที่ยวเลน่ เถลไถลที่ ไหนไกล อยา่ พูดคุยกบั คนแปลกหนา้ ดว้ ยล่ะ เขา้ ใจไหม ?\" คุณแม่คนสวยกาชบั ดว้ ยความ เป็นห่วง ลูกสาวตวั นอ้ ยก็ตอบรับและสัญญา แลว้ ออกจากบา้ นไปอยา่ งร่าเริง
ระหวา่ งทางไปบา้ นคุณยาย บงั เอิญมีหมาป่ าเจา้ เลห่ ์เดินมาพบกบั หนูนอ้ ยหมวกแดง จึงเขา้ ไปทกั ทายหวงั จบั เด็กหญิงทาเป็นอาหารม้ือเยน็ \"สวสั ดีจะ้ สาวนอ้ ย มาทาอะไรใน ป่ าตรงน้ีคนเดียวเหรอจะ๊ ?\" \"หนูกาลงั ไปเยย่ี มคุณยายที่หมูบ่ า้ นใกล้ ๆ น้ีเองค่ะ\" หนูนอ้ ยหมวกแดงตอบอยา่ งเป็นมิตร แตก่ ลบั ทาใหเ้ จา้ หมาป่ าคิดอบุ ายหลอกล่อ หวงั จบั คุณยายของเธอมาเป็นเหยอ่ื ดว้ ยอีกคน \"แต่วา่ สาวนอ้ ย.. เอาตะกร้าเลก็ ๆ ไปแคน่ ้ี คุณยายเสียใจแยเ่ ลย ฉนั วา่ เราไปเก็บ ดอกไมส้ วย ๆ มาเป็นของขวญั เพม่ิ กนั เถอะ\" หมาป่ าชกั ชวนใหห้ นูนอ้ ยหมวกแดงออก นอกเส้นทาง มนั จะไดร้ ีบตรงไปจบั คุณยายกินก่อน แลว้ ดกั รอหนูนอ้ ยหมวกแดงท่ีบา้ น น้นั เลย
โชคไมด่ ีท่ีหนูนอ้ ยหมวกแดงหลงเชื่อคาชวน แลว้ หนั ไปเก็บดอกไม้ และเดินเล่นอยา่ ง เพลิดเพลินจนลืมท้งั เวลา ท้งั คาตกั เตือนของคุณแมไ่ ปหมดสิ้น กระทงั่ เจา้ หมาป่ าเดินทาง ไปถึงหมู่บา้ นขา้ ง ๆ แลว้ จบั ตวั คุณยายซ่อนเอาไวใ้ นตู้ ก่อนนาเส้ือผา้ มาใส่ เพอื่ ปลอมตวั เป็นคุณยายนอนป่ วยอยบู่ นเตียง รอใหห้ นูนอ้ ยหมวกแดงมาถึงแลว้ จบั กินท้งั ยายท้งั หลาน พร้อมกนั ทีเดียว
เมื่อหนูนอ้ ยหมวกแดงรู้ตวั วา่ ทาผดิ คาส่ังคุณแม่ ก็รีบวิ่งไปหาคุณยายที่บา้ นทนั ที แตก่ ลบั พบวา่ คุณยายของเธอน้นั มีท่าทางและหนา้ ตาแปลกประหลาดไปจากเดิม \"คุณยายคะ ทาไมคุณยายตอ้ งนอนคลมุ โปงดว้ ยล่ะคะ ?\" หนูนอ้ ยถามดว้ ยความสงสยั \"ยายเป็นไขไ้ มส่ บาย ยายเลยหนาวจะ้ หลาน\" หมาป่ าดดั เสียงตอบ \"คุณยายคะ ทาไมเสียงของคุณยายแปลกจงั เลยคะ ?\" หนูนอ้ ยถามอีกคร้ัง \"ยายเจบ็ คอ ไอหนกั มาก เสียงเลยเพ้ยี นไปหน่อยจะ้ หลาน\" หมาป่ าตอบพร้อมแกลง้ ทา เป็นไอคอ่ กแคก่ ทาใหห้ นูนอ้ ยหมวกแดงสงั เกตเห็นเข้ียวแหลมในปาก \"คุณยายคะ ทาไมคุณยายถึงมีเข้ียวยาวขนาดน้นั ล่ะคะ ?\" หนูนอ้ ยหมวกแดงถาม แลว้ คอ่ ย ๆ เดินถอยออกมา เพราะเร่ิมรู้สึกไมป่ ลอดภยั
\"กเ็ พราะยายมีเข้ียวไวจ้ บั หลานกินไงล่ะ เจา้ หนูนอ้ ย !!\" คราวน้ีหมาป่ าไม่แสร้งทาตวั ใจดี อีกตอ่ ไป พร้อมกระโจนมาตะครุบตวั หนูนอ้ ยหมวกแดงอยา่ งเกร้ียวกราด แตโ่ ชคดีที่เสียง กรี๊ดของหนูนอ้ ยดงั ไปถึงนายพรานหนุ่มสองคนท่ีผา่ นมาพอดี ปัง ปัง ปัง !!! เสียงปื นดงั ข้ึนสามนดั พร้อมกบั ร่างของหมาป่ าดิ้นรนอยา่ งเจบ็ ปวด นายพรานหนุ่มบกุ เขา้ มาช่วยชีวิตหนูนอ้ ยหมวกแดง และพาคุณยายออกจากตูเ้ ส้ือผา้ ได้ อยา่ งปลอดภยั หนูนอ้ ยหมวกแดงสารภาพความผดิ และขอโทษคุณยายที่ตวั เองเถลไถล จนไดร้ ับอนั ตรายกนั ท้งั คู่
\"ยายไมโ่ กรธอะไรหรอกจะ้ แค่หนูไมเ่ ป็นอะไรกพ็ อแลว้ แตต่ อ้ งสัญญากบั ยายก่อนนะวา่ จะไมเ่ ช่ือฟังคนแปลกหนา้ ไมเ่ ลน่ ซนจนลืมเวลาแบบคราวน้ีอีก\" หนูนอ้ ยหมวกแดงพยกั หนา้ รับคา พอคุณยายเห็นดงั น้นั ก็ยมิ้ รับ แลว้ เล้ียงอาหารม้ืออร่อยใหน้ ายพรานแทนคา ขอบคุณ ก่อนท้งั สองจะพาหนูนอ้ ยหมวกแดงกลบั สู่ออ้ มกอดของคุณแมท่ ่ีบา้ นโดยสวสั ดิ ภาพ.. นทิ านเร่ืองนีส้ อนให้รู้ว่า : เด็ก ๆ ควรมีวนิ ยั ในตนเอง และเชื่อฟังคาสัง่ สอน รวมถึงคาแนะนาของคุณพอ่ คุณ แม่ ถา้ ไดร้ ับอนุญาตใหอ้ อกไปขา้ งนอกแลว้ กไ็ มค่ วรเถลไถลไปไหนไกลจนมืดค่า และ ควรกลบั บา้ นใหต้ รงเวลาท่ีกาหนด ที่สาคญั ตอ้ งพยายามหลีกเล่ียง ไม่พูดคุย หรือรับของ จากคนแปลกหนา้ โดยเด็ดขาด เพราะพวกเขาอาจเป็นคนไมด่ ีท่ีหวงั ขโมยทรัพยส์ ินเงิน ทอง หรือทาร้ายร่างกายแลว้ เป็นอนั ตรายตอ่ ชีวิต เหมือนกบั หมาป่ าจอมเจา้ เล่ห์ ที่คิด วางแผนกินหนูนอ้ ยหมวกแดงเป็นอาหาร แต่ถา้ เผลอทาตวั ผดิ ไป ก็ตอ้ งรู้จกั ขอโทษขอ โพย เอาความผดิ พลาดมาเป็นบทเรียน แลว้ อยา่ กลบั ไปทาผิดซ้าสองอกี นะคะ
Search
Read the Text Version
- 1 - 6
Pages: