กลอนประเพณีอุ้มพระดำน้ำ

ประเพณี อุ้มพระดำน้ำ

๑ ประเพณีแสนสุดวิภาตา ดังทั่วหล้าทั่วฟ้าสะนั่นเเคว้น เรือเล็กใหญ่ลอยล่องไม่รอนแล บุษบาแต่งแต้มทั่วชลธาร

๒ เมื่อถึงคราผู้ว่าขานเสียงกล่าว เสียงแตกพร่าดังก้องแสนสะท้าน นรชนจับจ้องบ่อเกิดงาน ดูโสภาชวนสง่าเหลือหลาย

หากจักขานที่มาแต่โบราณ ๓ เหตุเพราะชาวบ้านมาจับปลา ต้องย้อนนานสี่สตก่อนกลาย เมื่อนั้นเกิดเหตุน่าแคลงใจพลัน

วังขามแฟบน้ำนิ่งผิดสามัญ ๔ ชาวบ้านอันเชิญพุทธรูปพร พรายผุดพาแสงอร่ามในกร พาเหนือชรประดิษฐานไว้

๕ ณ วัดไตรภูมิเป็นพุทธรูป คู่บ้านคู่เมืองเพชรให้ชวนไซร้ นับแต่นั้นจวบจนถึงสารทไทย พุทธรูปก็ได้หายจากวัด

ชาวบ้านหาท่วมทั่วธรณิน ๖ พากลับที่เก่าเดิมไม่ยี่ระ ท้ายสุดสิ้นที่วังขามแฟบปะ นับแต่นั้นเมื่อถึงวันที่ว่า

๗ ชาวประชาต่างพากันมา ณ โบราณสถานในพารา ผู้คนต่างท่วมท้นอยู่ในงาน แสงสีแสนงดงามตระการตา อุ้มพระดำน้ำ

๘ ถูกจารึกไว้ในประวัตินาน น่ายกย่องชวนกล่าวยอเหลือหลาย เพชรบูรณ์นี้งานบุญไพศาล ขอชวนมาร่วมงานพาหลงไหล อุ้มพระ ดำน้ำ

๙ ประเพณีอุ้มพระของเมืองเพชร สุดวิเศษเลิศล้ำพิศมัย ผู้คนมาล้วนแต่ประทับใจ งานประจำของไทยแต่โบราณ

๑๐ ในวันแรมสิบห้าค่ำเดือบสิบ ช่วยประดิษฐ์ร่วมสร้างกันเถิดหนา เพราะครานี้นั้นได้ถึงเวลา ชวนกันมาร่วมงานนะพี่เอย อุ้มพระ ดำน้ำ

จัดทำโดย ด.ช. ธนโชติ แก่นนาคำ เลขที่ ๕ ด.ญ. รพีพรรณ ราชเสนา เลขที่ ๓๔ ด.ญ. สุภัคญาตรา ศรีสำเริง เลขที่ ๓๗ ชั้นม. ๒/๒