de Kantlijn van de redactie •••••••••••••••••••••••••••••• Piet van Meerkerk Edities Uiterste Verschijning Selfmade tekenaar met liefde voor ... NS 2019-2020 inleverdag Nw-Lekkerl/Streefk Deze maand prijkt Piet van Meerkerk op de cover, geboren en getogen in Streefkerk. Geri ging voor •••••••••••••••••••••••••••••• een interview over zijn leven bij hem op bezoek. KL november 6 nov 27 nov / 29 nov KL december 27 nov 18 dec / 20 dec KL januari 8 jan 29 jan / 31 jan KL februari 30 jan 27 feb / 29 feb Ziet DuKIhaKentKtoEloiRjkn?! Verder leest u alles over het 30-jarige jubileum van buurtvereniging ‘t Zuiderbuurtje, eveneens uit Streef- De kerk. Altijd al een moestuin willen hebben? De men- is sen van hobbytuinvereniging ‘Bakwetering’ zijn op MldeeizEetenrddsdeaaenKankarlnaotztoaikljeinnajdnldwereeaeoegvnnterdrinowjew.trasnirleolmimpg!eherarssr,,t zoek naar nieuwe leden. En Korenmolen De Regt moet het hebben van zo’n 200 vrijwilligers. Eén van hen is De coverfoto is gemaakt door Wim Deelen Nelly Sonneveld, zij is een van de weinige vrouwe- lijke molenaars in Nederland. En uiteraard staan onze columnisten weer hun ‘mannetje’ met hun columns die zij iedere maand met veel plezier voor u schrijven. Ten slotte willen wij u bedanken voor de vele po- sitieve reacties die wij mochten ontvangen op ons jubileumnummer. Voor het Kantlijnteam een teken dat wij op de goede weg zijn in Nieuw-Lekkerland en Streefkerk. Wij wensen u veel leesplezier! Hartelijke groet, de redactie colofon De Kantlijn Schrijvers en fotografen Metamorfose De Kantlijn is een vrijwilligersproject De Kantlijn werkt met vrijwilligers. De metamorfose is bedoeld voor vrou- ondersteund door Haveka | de grafische Wilt u als vrijwilliger ook iets bijdragen? wen van 18 jaar en ouder en is kosteloos partner, Alblasserdam. Stuur een e-mail naar de redactie. voor de kandidaat. Ook meedoen? Aan- melden kan via de website van de Kantlijn: Redactie Aanbod inhoud www.dekantlijn.nl/metamorfose/ E-mail: [email protected] Wilt u als lezer, ondernemer, vereniging of Website: www.dekantlijn.nl stichting uit de regio uw verhaal vertellen Copyright Telefoon: 078 888 04 42 of nieuws, tips of mededelingen delen? Dit magazine is met uiterste zorg samen- Laat het de redactie weten. gesteld. Toch zijn er op grond van de hier Oplage aangeboden informatie geen rechten te Uitgave Kantlijn Alblasserdam/Kinderdijk: Verspreiding ontlenen. Niets uit deze uitgave mag wor- 9200 exemplaren. De Kantlijn is gratis en wordt maandelijks, den verveelvoudigd, opgeslagen in een ge- Uitgave Kantlijn Nw-Lekkerland/Streefkerk: 11x per jaar m.u.v. augustus, huis aan huis automatiseerd gegevensbestand of open- 4400 exemplaren. verspreid door de Reli Groep, Hardinxveld- baar gemaakt, in enige vorm of op enige Giessendam. De Kantlijn niet ontvangen? wijze,hetzijelektronisch,mechanisch,door Adverteren Ga naar: www.dekantlijn.nl/bezorging/ fotokopieën, opnamen of op enige andere Voor meer informatie of een afspraak, manier, zonder voorafgaande schriftelijke mail naar: [email protected] Volg de Kantlijn ook op Facebook toestemming van de Kantlijn. de Kantlijn 1
coverinterview Piet van Meerkerk, selfmade tekenaar met liefde voor de natuur, vogels en indianen Piet van Meerkerk, 67 jaar, is niet alleen de analoge fotocamera naar de digitale camera niet ge- ‘huistekenaar’ van het verenigingsblad van maakt heeft, ondanks het feit dat hij befaamd was de Natuur- en Vogelwacht De Alblasserwaard om zijn prachtige natuurfoto’s die menig natuurka- (NVWA), maar ook een groot liefhebber van vo- lender sierden. Deze en andere informatie, maken gels, indianen en bluesmuziek. Samen met zijn Piet de juiste persoon voor een coverartikel. tien jaar jongere broer bewoont hij in Streef- kerk een huisje onderaan de dijk, waar het lijkt Te beginnen bij het begin of de tijd heeft stilgestaan. De logeerkamer is gevuld met tastbare herinneringen. Piet is een geboren en getogen Streefkerker. Zijn jeugd bracht hij het grootste gedeelte door in en Aan zijn lange – intussen grijze – haren, is te zien om de woning waar hij nu nog woont, op Boezem dat Piet van Meerkerk er niet één is van dertien in 1, een voormalig boerderijtje onderaan de dijk met een dozijn. Dat blijkt ook wel uit het feit dat Piet het open polderland erachter. ‘We struinden al jong geen computer bezit en de overstap van zijn geliefde door de polders en dat doe ik nog steeds’, vertelt Piet. ‘Eerder woonde ook onze moeder nog hier. 2 de Kantlijn
Toen zij ziek werd, ben ik voor haar gaan zorgen. soorten, 257 stuks, waaronder een Foster stern, de Vooraf zou ik nooit gedacht hebben dat ik dat kon, tweede die ooit in Nederland gezien is! Nu doe ik maar ze zei eens: jij bent de beste broeder die er is! het daar niet meer. Mijn gehoor wordt wat minder Ze is 89 geworden. Nu woon ik hier samen met mijn en ik vind het niet leuk als anderen wel horen wat broer. Hij werkt nog en zorgt voor de buitenboel en ik dan niet gehoord heb. Nu doe ik met mijn broer ik doe alles in huis. Dat is een goede taakverdeling.’ de wintertelling in Streefkerk. Ik ga nooit mijn huis uit zonder mijn verrekijker. Er valt in de polder altijd Tekentalent wel wat waar te nemen.’ Onder andere om die reden heeft Piet toch maar een (eenvoudig) mobieltje aan- Op de basisschool werd zijn tekentalent al ontdekt. geschaft. Want ziet een vogelaar iets bijzonders, dan Het schoolhoofd was overtuigd van Piets kunstzin- is het wel gebruikelijk dat zijn vogelvrienden daarop nige aanleg en wilde graag dat hij naar de kunst- attent gemaakt worden! academie zou gaan. ‘Ik kon op zaterdag gratis naar die kunstacademie in Rotterdam, maar dat is er niet Fotografie van gekomen, want daar was ik te bleu voor. Later volgde ik wel een tekencursus bij de Nederlandse In het verleden ging behalve de verrekijker, ook stan- school voor Tekenonderwijs in Groningen. Dat ging daard het fototoestel mee, want natuurfotografie grotendeels via de post. Ik stuurde tekeningen op en was ook een grote hobby. Vaak zag hij ‘mooie plaat- ik kreeg die, voorzien van commentaar, weer terug- jes’ in de natuur. ‘s Morgens vroeg kwam Piet dan gestuurd.’ Na de basisschool volgde de LTS in Slikker- terug om een mooie foto te maken, liggend op plas- veer. ‘Dat was wel een flink eind fietsen. In Nieuw- tic zakken om niet doorweekt te raken van de dauw. Lekkerland voegden de Lekkerlanders zich bij ons en Alles stond in het teken van een goede foto. Van fietsten we met een grote groep verder. Je was jong Meerkerk maakte zulke mooie plaatjes, dat het ook en merkte eigenlijk niet dat het een heel eind was! drukkerijen opviel. Zij benaderden hem met de vraag Daarna ben ik gaan werken bij De Jong en Van Aart- of hij foto’s kon leveren voor natuurkalenders. Diver- rijk, hier in de buurt. De baas daarvan was mijn maat. se jaargangen bevatten werk van zijn hand. Bij het Toen ik 61 was, vond ik dat ik wel genoeg gewerkt had toenmalig natuurblad Grasduinen viel zijn talent ook en ben ik gestopt. Daar heb ik geen spijt van gehad.’ op en zij stuurden een journalist op zijn pad voor een mooi verhaal, natuurlijk met prachtige foto’s. Foto’s De natuur in en dia’s: het is verleden tijd wat Piet betreft. ‘In die tijd was het nog spannend. De post kwam met het In zijn vrije tijd was en is Piet veel in het veld te vin- eindresultaat. Nu, met de digitale fotografie is er den. Vooral vogels hebben zijn belangstelling en hij wat mij betreft weinig meer aan. Je maakt desnoods noemt zichzelf dan ook ‘een fanatiek vogelaar’. Het twintig foto’s van een onderwerp. Er zit er dan altijd kon niet anders, dan dat hij in het veld andere voge- wel één bij die bevalt. En zo niet, dan haal je dingen laars ontmoette en dat zorgde ervoor dat hij lid werd weg of kleur je wat bij. Dat is niks voor mij, maar zeg van de vogelwerkgroep van de NVWA. ‘In die tijd nooit nooit, want misschien verander ik ook nog wel gingen we iedere maand wel op excursie, bijvoor- eens van mening.’ beeld naar de pier van IJmuiden, de Brouwersdam de Kantlijn 3 of de Waterleidingduinen bij Amsterdam. Dat was leerzaam en gezellig. Tegenwoordig is dat jammer genoeg niet vaak meer. Er wordt nu veel meer geïn- ventariseerd. Ik doe dat zelf ook. Maar het maakte wel dat, door het bezig zijn met telwerk, steeds meer mensen niet meekonden en dat is jammer! Ik ga naar bijna alle lezingen van de NVWA. Vroeger waren die specifieker en na afloop bleven we nog napraten en wat drinken. Tegenwoordig zijn die avonden alge- mener van aard. Ze worden druk bezocht, maar tien minuten na afloop is iedereen weer verdwenen. Die vroegere saamhorigheid mis ik dan wel’, aldus Piet. Hij telde 25 jaar lang vogels in het boezemgebied in Kinderdijk. ‘Ooit spotte ik daar in een jaar de meeste
Vogels tekenen ook hier lid van verschillende organisaties, die india- nen steunen met scholing en taalprojecten. Ik teken Gelukkig heeft Piet het tekenen er niet aan gegeven. ze vaak in zwart-wit, omdat ik dat veelzeggender ‘Ik hou van alle dieren, maar vogels zijn voor mij wel vind. Vroeger ging ik ook jaarlijks naar de Western de top! Vandaar dat ik die ook veel teken. Ik doe het Experience in de Brabanthallen. Niet zelf verkleed naar een fotovoorbeeld, maar de compositie van tak- hoor, want dat vinden echte indianen ‘neppers’. Ik ken, bladeren en boomstammetjes maak ik zelf. Ik ben jammer genoeg nooit naar hun leefgebied ge- teken bijna altijd met kleurpotlood, maar soms ook weest, want ik durf niet te vliegen!’ Bij deze fascina- met conté of houtskool. Eerst waren mijn voorplaten tie hoort een indrukwekkende hoeveelheid boeken van het blad Onze Waard in zwart-wit, maar toen van Wild live art en Western Art en die verzameling ook de inhoud deels in kleur verscheen, wilde ik dat groeit nog steeds. ook voor de voorkant. Ik teken heel gedetailleerd, dus het kost best veel tijd, maar ik doe dit al jaren met veel plezier.’ Onder ander vanwege al die cover- tekeningen, benoemde de NVWA Piet vorig jaar tot Erelid. Een titel, waar hij erg blij mee is en trots op is. Door zijn liefde voor de natuur is deze natuurte- kenaar lid van veel natuurorganisaties en vallen de daarbij behorende bladen in stapels op zijn deurmat. ‘Ik ben lid van de Waddenvereniging, Natuurmonu- menten, Vogelbescherming, Wereldnatuurfonds om er zo maar eens een paar te noemen.’ Indianen Andere hobby’s Vogels en tekenen vormen echter niet Piets enige Als Piet zijn getekende indianenkoppen laat zien, valt hobby. ‘Ik ben ook gek van indianen en heb veel ook op dat hij heel veel cd’s heeft. ‘Veel bluesmu- (strip)boeken over dat onderwerp. Reden? Als kind ziek, want daar ben ik ook fan van. Ik heb zo’n 4000 las ik erover in het blad De Arend. Ook de boeken van cd’s. Niet alleen van blues hoor. Ook nogal wat jaren Karl May maakten indruk. De indianen met hun lan- ’60 muziek. Vroeger ging ik naar Eric Clapton in de ge zwarte haren en de blanke cowboys. Later kom je Kuip en in Nieuw-Lekkerland speelde Earth en Fire in erachter dat dat allemaal behoorlijk geromantiseerd het toenmalige sportgebouw. Je had er de sociëteit is. Hun onderdrukking doet me pijn, maar de levens- Carpe Noctum. Het gebeurde in die tijd wel dat ik stijl van indianen fascineert me. Eén zijn met de na- pas thuiskwam als het licht werd. Dan ging ik recht- tuur en alleen daarvan gebruiken wat je nodig hebt, streeks de polder in! Missen we nog een hobby? ‘Nou, zoals de indianen deden met de bizons. Zij werden ik houd ook wel van voetbal en ga vaak naar streek- ‘Wilden’ genoemd, maar de zogenaamd ontwikkel- derby’s. Ik heb vroeger zelf gevoetbald, maar moest de blanken hebben wel in vijftien jaar tijd de bizon- al vrij snel stoppen, vanwege knieklachten. Toen ben kuddes uitgeroeid! Evenals bij de natuurclubs ben ik ik maar gaan supporteren, want daar zat en zit ook mijn vriendenclub. Toen ze bovenaan konden komen, 4 de Kantlijn heb ik gezegd: ‘Als jullie eerste worden, maak ik van jullie allemaal een portret. Toen het lukte, heb ik dat dus ook gedaan. Het was wel een hele klus, maar be- lofte maakt schuld he!’ Na al dat gepraat over hob- by’s wordt het, wat Piet betreft, tijd voor een tochtje over zijn omvangrijke ‘buitenverblijf’, de natuur. Zo’n klein huisje en dan zoveel ruimte eromheen. Piet maakt zich zorgen over de bebouwing die mogelijk zijn kant op komt, maar voorlopig kan hij nog veel vogels spotten op zijn eigen terrein en omstreken! Tekst: Geri de Lante-Mes – Fotografie: Wim Deelen, Bas de Lange
evenementenkalender oktober - november VRIJDAG 25 OKTOBER Kom gezellig genieten van het najaarsbuffet in Najaarsbuffet Dorpshuis De Vijf Lelies. Tijd: vanaf 19.00 uur. Toegang: € 20,00. Zie: www.devijflelies.nl ZATERDAG 26 OKTOBER Optreden Polderband Kom luisteren en genieten van het optreden van de ‘Polderband’ in Café & Eeterij ’t Centrum in Streefkerk. Tijd: 21.30-00.30 uur. WOENSDAG 26 OKTOBER Toegang: gratis. Informatie: volg ’t Centrum op Facebook. Vrouwenochtend ‘Gevoel en verstand’ Vrouwenochtend met spreekster Carolien Pape. Muziek: Corine van Krimpen & VRIJDAG 1 NOVEMBER Corine ’t Hoen. Locatie: Maranathakerk, Nw-Lekkerland. Tijd: 09.00-11.15 uur. PopQuizzz Collecte voor onkosten. Kinderoppas aanwezig. Meer informatie: 0184 685635. VRIJ 8 EN ZA 9 NOVEMBER We gaan voluit quizzz-en. Gooi je Pop-kennis in de strijd in Dorpshuis De Vijf Clubtentoonstelling N.K.P.V Lelies. Zaal open: 20.00 uur. Aanvang: 20.30 uur. Meld je team (max 5 perso- nen) vooraf aan. Deelname: gratis. Zie: www.devijflelies.nl of volg Facebook. ZATERDAG 9 NOVEMBER Concert OKK De 55e clubtentoonstelling vindt weer plaats in sporthal De Klipper. Organisatie: N.K.P.V Nieuw-Lekkerland. Openingstijden: vrijdag DO 21 T/M ZA 23 NOVEMBER 20.00- 23.00 uur, zaterdag 09.00-18.00 uur. Toegang: gratis. Amateurkunst Concert van muziekvereniging OKK, ‘Eurovision songfestival’ met ZATERDAG 30 NOVEMBER Tommy Netten Entertainment. Locatie: Dorpshuis De Vijf Lelies. Apres-Ski avond Zaal open: 19.30 uur. Aanvang: 20.00 uur. Toegang: gratis. Zie pag 28. L.&N. Smit’s Stichting Expositie Amateurkunst ‘Goed Gezien, Goed Bekeken’ in Dorpshuis De Vijf MAANDAG t/m VRIJDAG Lelies. Zie: www.devijflelies.nl MAANDAG t/m ZATERDAG MAANDAG t/m ZATERDAG Winters genieten tijdens de Apres-Ski avond van Partygroep Streefkerk in Dorpshuis De Vijf Lelies. Tijd: 21.00-01.00 uur. DINSDAG Toegang: € 5,00. Zie: www.devijflelies.nl DINSDAG 1x per 14 dagen Locatie: ’t Waellant, Ooievaar 10, Wintertijd: WOENSDAG Nw-Lekkerland. www.smitstichting.nl van 26 of DONDERDAG 27 oktober DONDERDAG 1x per 14 dagen Bibliotheek 11.00 - 11.30 uur 03.00 uur = DONDERDAG 1e, 3e per maand Koffie uurtje 10.00 - 11.00 uur 02.00 uur Vrij biljarten elke ochtend en middag: VRIJDAG m.u.v. dinsdagochtend, zaterdagmiddag Competitie biljarten 13.00 - 16.30 uur Koersbal 9.30 - 11.00 uur Beter bewegen 10.15 - 11.00 uur Kaarten 13.30 - 16.30 uur Geheugentraining 10.00 - 11.00 uur Bingo 14.00 - 16.00 uur Sjoelen 14.00 - 16.00 uur aaMnevliodnoudrweopKeavdenentkleiajmnleenndt er de Kantlijn 5 mail(znieapaagri:nare1dvoaocrtdieei@nledveerkdaatnumtlsi)jn.nl
6 de Kantlijn
ontmoeting Walking Dinner Waar een klein dorp groot in kan zijn Half Kinderdijk leek vrijdagavond 27 september, den, maar ook al langere tijd in Kinderdijk bleken te rond zeven uur, aan de wandel. Reden: De plaat- wonen. Daar is zo’n Walking Dinner ook bij uitstek selijke horeca, Grand Café De Klok, restaurant geschikt voor. Buena Vista en het nieuwe bezoekerscentrum van het molengebied Kinderdijk hadden de be- woners uitgenodigd voor een gratis maaltijd. Degenen die er vroeg bij waren, kwamen de be- woners die wat later gingen tafelen onderweg tegen en er ontstonden gezellige gesprekken. Wie niet op vrijdagavond kon, mocht zaterdag- avond aanschuiven. De meeste Kinderdijkers keken vreemd op, toen zij Verwen-idee enkele weken geleden een kaart in de brievenbus vonden met de woorden: ‘Alstublieft, een cadeau- Daarna werd koers gezet naar het nieuwe bezoe- tje voor u, aan het einde van het seizoen.’ De drie kerscentrum bij de molens. Bij de koffie, thee of an- horecagelegenheden hadden namelijk de koppen bij derszins, kregen de deelnemers hier als toetje een elkaar gestoken met als vraag: kunnen we voor de chocoladebol voorgeschoteld met een verrukkelijk Kinderdijkers, die het afgelopen zomerseizoen toch zachte perzikvulling van patissier Arthur Tuytel en de weer behoorlijk wat toeristendrukte voor de kiezen kinderen konden kiezen voor ijs. Menigeen bleef nog hebben gekregen, wat leuks doen? wat zitten om een praatje te maken en met elkaar werd geconcludeerd dat dit een ‘steengoed’ verwen- In beweging idee was van de plaatselijke horeca. Het resultaat van het plan viel goed in de smaak! Geboortegrond Vier uur bleek wat vroeg als start, maar rond zes uur vormde zich zelfs een wachtrij voor Buena Vista, Aan het diner namen 412 personen deel. In Kinder- waar als voorgerecht – keuze uit: carpaccio, garna- dijk wonen zo’n 780 inwoners (volgens Wikipedia lencocktail, of uiensoep – genuttigd kon worden. 2018). Hierbij tekent de schrijfster van dit artikel wel Daarna kon men bij De Klok kiezen uit diverse vlees- aan, dat ze diverse jonge ouders-met-kinderen zag, gerechten, salades, gebakken aardappels of friet. die weliswaar als tiener in Kinderdijk woonden, maar Hier was zelfs aan de kinderen gedacht, die het vlees tegenwoordig niet tot het inwonertal van Kinderdijk konden vervangen voor bijvoorbeeld een kroket of meer behoren. Blijkbaar trok deze happening hen iets anders. Leuk om te zien dat mensen het gesprek richting geboortegrond. aan gingen met tafelgenoten die zij soms niet ken- Tekst en fotografie: Geri de Lange - Mes de Kantlijn 7
commercial story 130 jaar kaasfamilie In 1889 startte Arie van Vliet – koopman, kaas- zuinig, maar ook goed voor ons.’ Jan-Kees: ‘Je kwam koper en veehouder – zijn Kaashandel in Streef- uit school en dan kon je meteen aan de slag, maar kerk. 100 jaar later, op 1 november 1989, open- ik heb wel mijn rijbewijs van hem gekregen.’ In die de Van Vliet’s Weidewinkel de deuren in Nieuw- tijd was er keuze uit jong, belegen en oude kaas en Lekkerland. Inmiddels maakt de vijfde genera- komijnekaas. ‘Later kwam er ook één soort geiten- tie deel uit van het 130-jarige familiebedrijf. kaas bij,’ zegt Wout. ‘En in de jaren 80 kwamen daar nog wat buitenlandse kazen bij’, vult Jan-Kees aan. Grondlegger Arie van Vliet kreeg elf kinderen, waar- Ook de eieren en boter verkochten goed. ‘Mijn vader van zoon Dingeman slager werd aan de Kinderdijk. kocht veel van die ronde kuipjes en pakjes boter van Jan Pieter, het jongste kind, werd kaaskoopman. De Gouda’s Glorie in. De klanten spaarden graag de ze- derde van het gezin, Job, ging verder met de handel geltjes daarvan voor cadeauartikelen.’ in boter, kaas en eieren door met paard en wagen langs de deuren te gaan. Jobs zoon, Cor, zette de Weidewinkel ‘detailhandel in melk, boter, kaas en eieren’ voort. Hij verkocht zijn waren vanuit een busje. Zijn zoon Wout Op 1 november 1989 opende Van Vliet’s Weide- kwam ook in de zaak. Rond 1982 kwam daar de ver- winkel haar deuren. Een grote verandering, maar koop op de markt in Alblasserdam bij. Zoon Jan-Kees met veel succes. Jan-Kees houdt zich 30 jaar later was, zoals hij zelf zegt, het ‘nakomertje’ en kwam la- nog steeds bezig met de winkel. ‘Het eerste winkel- ter ook in de zaak. Toen Cor stopte, hebben Wout en pand was op de plaats waar melkboer Arie Schep zijn Jan-Kees het bedrijf samen voortgezet. Anno 2019 winkel had.’ De Weidewinkel breidde uit en kreeg zitten Wout (70), Jan-Kees (53) en Derek (30) rond haar karakteristieke uitstraling met een gele gevel. de tafel, mannen uit de vierde en vijfde generatie van ‘Best wel modern voor die tijd’, zegt Derek. Na de deze kaasfamilie. Wout heeft zich uit het bedrijf te- verbouwing van het Kleyburghplein in 2015, kreeg ruggetrokken, al springt hij nog regelmatig bij. Zoon de winkel haar huidige uitstraling. Wout is maar wat Derek heeft het stokje van zijn vader overgenomen trots dat zijn zoon in het familiebedrijf is gekomen. en runt nu samen met zijn oom Jan-Kees de zaak. Derek is verantwoordelijk voor de verkoop op de markt. Met een prachtige verkoopwagen staat hij Kaasboer Cor op woensdag bij het Makado en op zaterdag op het Scheldeplein in Alblasserdam. De mannen werken Veel mensen zullen zich Cor van Vliet nog goed kun- zo’n 70 uur per week, maar doen dat met veel ple- nen herinneren. ‘Mag het een onsje meer zijn?’ Met zier en passie. Derek: ‘Ik sta vijf dagen per week op zijn blauw-witte Mercedes bus ging hij langs de deu- de markt, naast Alblasserdam ook nog in Bleskens- ren en verkocht boter, kaas en eieren. ‘We begonnen graaf, Streefkerk, Oud-Alblas en Schelluinen.’ En is met een oude Bedford bus,’ lacht Wout ‘en mijn va- hij nog wel eens vrij? ‘Op maandag,’ zegt Derek la- der kon heel goed kaas snijden. Dat is een kunst die chend, ‘dan was ik de wagen en doe ik andere werk- niet iedereen verstaat en je rekende toen nog af per gerelateerde klusjes. Er zijn altijd zaken die aandacht ons, je had tenslotte een gewone weegschaal met nodig hebben en daar is de maandag voor.’ streepjes, dus dat werd wel eens een onsje meer.’ Wout werkte als jonge jongen al mee, maar verdien- Van Vliet’s Weidekaas de niet zo heel veel. ‘Het was hard werken en we moesten goed ons best doen. Mijn vader was heel De kracht van Van Vliet’s Weidekaas is dat de man- nen zelf hun kaas inkopen en het zelf laten rijpen. 8 de Kantlijn
Jan-Kees: ‘Daar zijn we groot mee geworden. We stunten, daar kunnen wij niet tegenop.’ Van Vliet’s hebben sinds de tijd van Job, mijn overgrootvader, een Weidewinkel heeft keuze uit ruim 70 Hollandse ka- eigen kaaspakhuis. Er worden jonge kazen ingekocht zen en ruim 80 buitenlandse kazen. De mannen heb- van Cono Kaasmakers uit Noord-Holland, waarna ben een enorme productkennis, waarvan kaas dan deze kazen de kans krijgen om op natuurlijke wijze wel het hoofdproduct is, maar ook vers gebrande in ons eigen kaaspakhuis te rijpen.’ Dit zijn kazen van noten, wijn, bonbons, olijven en salades maken deel koeien die tenminste 180 dagen per jaar buiten lo- uit van het assortiment. De bekendste huisgemaakte pen, onder het motto: een blije koe geeft meer en salade is de eiersalade. ‘Ook eieren verkopen we betere melk. ‘Sommige kazen liggen wel tweeënhalf volop,’ vertelt Jan-Kees, ‘deze komen uit Zeeland en jaar in ons pakhuis, dan krijg je een (h)eerlijke oude zijn altijd te koop voor de goedkoopste prijs. Zakt de brokkelkaas’, zegt Wout. ‘En dan hebben we het over prijs op de eieren, dan zakken wij mee.’ Daar kan de écht natuurgerijpt’, vult Jan-Kees aan. ‘Wij passen supermarkt niet tegenop. ‘En de smaak is vele malen geen vaste temperaturen toe om het rijpingsproces beter,’ vult Derek aan. Van Vliet’s Weidewinkel on- te beïnvloeden. Wij laten de natuur écht zijn werk derscheidt zich heel duidelijk door het ‘zelf maken’ doen.’ Zo was het in juli bijzonder warm, had dat veel en het ‘zelf toevoegen’. Hun benadering is persoonlijk, invloed? ‘Jazeker, de kazen zweten dan meer en zijn uitnodigend en kwaliteit staat hoog in het vaandel. sneller op de kwaliteit waarop wij ze graag hebben.’ Wout: ‘De smaak van onze kazen is vele malen beter 130 jaar familiebedrijf en lekkerder, dan wat er in de supermarkten als na- tuurgerijpt wordt verkocht.’ De boerenkazen die Van Het is heel bijzonder dat de verkoop van boter, kaas Vliet verkoopt, komen uit de omgeving van Stolwijk. en eieren zo’n lange geschiedenis kent in de familie Ook die worden in het pakhuis doorgerijpt. Het is Van Vliet. Zal in de toekomst een zesde generatie zich verbazingwekkend hoe belangrijk de kwaliteit van toevoegen aan het bedrijf? Jan-Kees: ‘Ik heb twee gras is voor lekkere kaas. Het ‘eerste gras’ bevat veel zoons en twee dochters, dit zal dan de vijfde genera- voedingsstoffen die de melk romig maken. Jan-Kees: tie kunnen zijn. Mijn oudste zoon van 18 heeft nu al ‘Dat maakt de kaas ook romiger, de kleur is geler, een enorme handelsgeest, maar of hij ooit in de kaas doordat er meer caroteen in de kaas zit.’ Wout: ‘Het gaat, weet ik niet.’ Wout schudt zijn hoofd, hij denkt zit ’m in de goede grond waarop de koeien grazen. van niet. De mannen laten hun kinderen vrij om zelf De mei-kazen zijn goed, maar de septemberkazen te kiezen. Derek is al van de vijfde generatie. Hij heeft vind ik het lekkerst, heel smaakvol!’ twee nog heel jonge dochters. Wie weet wat de toe- komst brengt. Jan-Kees en Derek zijn heel trots op Service en assortiment hun zaak. ‘Wij zijn gezegend, dat dit bedrijf na 130 jaar en vijf generaties nog steeds een mooi familie- De Weidewinkel kent vele trouwe klanten. ‘Bij ons bedrijf is. Het is onze taak om het zo goed mogelijk zijn drie punten heel belangrijk: kwaliteit, schoon, en voort te zetten.’ En zo heeft iedere kaas zijn verhaal, personeel. Als er op een van deze pun- ten iets misgaat, kunnen wij geen goe- maar het verhaal van de familie Van de service bieden. Veel mensen denken Vliet en van Van Vliet’s Weidewinkel is dat wij als speciaalzaak duurder zijn zeker net zo bijzonder. dan de supermarkten, maar vaak is dat andersom. Alleen als de supermarkten Tekst: Carla Peters Fotografie: Wim Deelen, privécollectie Van Vliet de Kantlijn 9
10 de Kantlijn
koken met Stamppot andijvie Ik had eens met een goede vriend een gesprek ebpvgolbeeee1t1e1ppnr1eBkateetrfseOkuelrklprireeegnmotOetennkjpeenolneDsokiwSeagrztnlsonitoeieCoetjodaiurtftHltidmtoeljeevoAtnioewP-vkaiP(josnliEtfeNvkoeoLurIkdegeJneSdeGTenoJuEavdao:sroderagpkepasaensleednen) over smaak. We kennen vier smaken: zoet, zuur, zout en bitter. En sinds kort kennen wij fris smaakje. Blus af met room en een scheut witte hier in het Westen ook ‘umami’. Ik ben er nog wijn (optioneel). Voeg de mosterd toe en de helft steeds niet helemaal achter wat die smaak nou van de kaas, zodat een lekkere kaassaus ontstaat. precies inhoudt. Ik heb wel eens in een restau- Maak dit op smaak met versgemalen peper. Kook rant met die naam gegeten, maar daar werd ik de aardappelen in water met zout en stamp ze. Roer ook niet wijzer van. Dat wordt dus weer een de kaassaus door de aardappelen. Snijd de andijvie kleine ontdekkingsreis de komende maanden. lekker fijn, was ze en droog ze in een schone thee- doek. Vermeng de andijvie met de aardappelen in Maar nu eerst die vierde smaak: bitter. Een beetje kaassaus en doe het geheel over in een ovenschaal. een stiefkind in de hedendaagse keuken, want uit Strooi de rest van de kaas erover en zet de schaal in veel groenten is het bittertje gekweekt. We zijn een voorverwarmde oven op minimaal 175º C. Laat steeds zoeter gaan eten en eigenlijk moeten we daar het gerecht alleen een korstje krijgen, want de andij- eens mee ophouden, volgens de voedselautoriteiten. vie moet rauw blijven. Ja, kinderen vinden het niet lekker: spruitjes, wit- lof en andijvie. Toch zijn dat allemaal groenten die Lekker met, al of niet vegetarische, braadworst. Ik steeds minder bitter zijn geworden. En zo voeden we mag geen reclame maken, maar de kleine worstjes hele generaties op die niet meer gewend zijn aan de van een bepaald merk vegetarische producten zijn de smaak van bitter. verrassend lekker. Recept • Stamppot rauwe andijvie Mijn ouders aten vaak stamppot rauwe andijvie. Mijn moeder had het geleerd van haar schoonvader, die oorspronkelijk uit Duitsland kwam en daar houden ze weer van zuur, dus andijviestamppot met azijn. Zo maakte ik het in het begin van mijn ‘kookloopbaan’ ook. Maar in de loop der jaren ben ik het steeds meer anders gaan doen. Hierbij een lekker recept. Bereidingswijze • Snipper de sjalot en de knof- look en zet deze aan in een beetje boter en olie. Ik gebruik tegenwoordig vaak citroenolie, dat geeft een Tip • Als je weinig tijd hebt, kun je ook rösti gebrui- ken in plaats van aardappelen. Dat smaakt verras- send goed. Kijk wel uit met boter of olie, want in de rösti zit al vet verwerkt. Eet smakelijk! Linda Wiffers Tekst en afbeeldingen: Linda Wiffers, 123rf de Kantlijn 11
ondernemerscolumn Gezellige dorpskern Streefkerk, een rustige plaats aan de Lek, waar je echt ‘thuis’ komt. Een fijn dorp met een gezellige dorpskern, waar Dorps- huis De Vijf Lelies en Café & Eeterij ’t Cen- trum onderdeel van uitmaken. Dorpshuis De Vijf Lelies Café & Eeterij ’t Centrum Het Dorpshuis (gelegen tegenover de kerk) biedt Op een mooie locatie aan de Dorpsstraat vindt u een volop de mogelijkheden om een feest te organise- eeterij en café met terras. Afgelopen 15 september ren, precies zoals u dat wilt. De Vijf Lelies beschikt bestond Café & Eeterij ’t Centrum één jaar en dat werd over een grote zaal met toneel, goed voor ongeveer uitgebreid gevierd met muzikale inbreng van een DJ. 200 zitplaatsen, met daarnaast nog een foyer voor ’t Centrum is een smaakvol en gezellig ingericht café, ongeveer 40 personen. Er is een vergaderzaal voor uitgebreid met sfeervolle plekjes in de serre, waar u ongeveer 12 personen. Het is zelfs mogelijk om de heerlijk kunt eten. Met een menukaart voor diner en huwelijksvoltrekking in het dorpshuis plaats te laten lunch en borden aan de wand waar de aanbeveling vinden. De persoonlijke aanpak zorgt ervoor dat ieder- voor wisselende gerechten te vinden zijn. En voor de een zich thuis voelt. Leg gerust uw wensen voor, er is liefhebber: pannenkoeken staan nu ook standaard veel mogelijk, zoals het gebruik van (oud-Hollandse) op het menu! In het cafégedeelte is nog een biljart- spellen, buffetten, cateringservice aan huis en meer. tafel te vinden en er treden regelmatig bandjes op. Kijk op de website om ideeën op te doen en ervaar Dus, heeft u interesse? Volg ‘t Centrum op Facebook. dat een feest of partij ook binnen uw budget past. Adres: Dorpsstraat 23. FB: @Café & Eeterij “t Centrum Adres: Kerkstraat 33. Website: www.devijflelies.nl Evenementen Kijk voortaan ook op de kalender in de Kantlijn (deze editie: pagina 5) voor de geplande evenementen in Dorpshuis De Vijf Lelies en Café & Eeterij ’t Centrum. 12 de Kantlijn
column Sjanie Trappelende pootjes De vakantie ligt achter ons, de avonden worden korter, dus genieten van de boerderij- muziek is er momenteel niet meer bij. Het groeiseizoen in de polder nadert ook zijn einde, dus het landwerk wordt minder. Dan is er weer wat meer tijd voor koeien- werkzaamheden. Daar hoort ook ‘dracht scannen’ bij. Wist u dat wij van elke koe een echo maken van haar dracht? Dit kun je vergelijken met een echo tijdens een zwangerschap. Onze dames worden niet op natuurlijk wijze door een stier bevrucht, maar wij doen aan kunstmatige inseminatie. Wij kiezen hier vooral voor vanuit veiligheidsoverwe- gingen en omdat je dan beter een geschikte paring kan maken. Dit betekent dat we sperma opgeslagen hebben in een stikstofvat. In het stikstofvat wordt het sperma bewaard in vloeibare stikstof. Vloeibare stikstof heeft een temperatuur van onge- veer min 200 graden. Enorm koud dus! Om het sperma te activeren is een tempera- tuurschok nodig. Wanneer we een ‘rietje’ nodig hebben, halen we deze uit het vat en doen die direct in een beker met water van tussen de 30 en 32 graden. Dan komt het sperma weer tot ‘leven’. Het rietje moet dan op die temperatuur gehouden worden totdat het in de koe is ingebracht. En weet u, iedere dame heeft een koegebonden stieradvies! In het stikstofvat heb- ben we sperma van ongeveer acht stieren opgeslagen. Het stieradvies bestaat dus uit één van deze stieren. Waar wordt nu zoal opgelet? Bijvoorbeeld op de benen, uier, frame en de melkproductie, dat zijn eigenlijk de hoofdlijnen. Maar ook bijza- ken, zoals melksnelheid en karakter, worden meegenomen. Zo wordt op een on- deugende koe een rustige stier geadviseerd. En op een dame die traag melkt, een stier met een hoge melksnelheid. Hiermee probeer je een optimale koe te fokken. Nu is dit heel wat informatie, maar dit alles moet wel eerst leiden tot een dracht. Daarom is drachtcontrole belangrijk. Nu is het zo dat sommige dames na één keer insemineren al drachtig zijn en andere wel vijf of zes inseminaties nodig hebben. Om dit goed te managen, doen wij on- geveer iedere 60 à 80 dagen aan drachtcontrole. Zo ook deze week. Dertien dames hebben we ’s morgens vastgezet, zodat de dierenarts de dracht kan controleren. En wist u dat dit rectaal gebeurt? Een koe heeft echt een te grote omvang qua buik en al die magen zitten in de weg om van buitenaf iets te kunnen zien in een vroeg stadium. Daarom gebeurt het rectaal. Het ‘oog’ van het scanapparaat gaat mee naar binnen en bekijkt de dracht. Het schermpje draagt de dierenarts om zijn pols. Het is dus een mobiel apparaat. Ten eerste kijkt de dierenarts of er een vrucht te zien is en zo ja, leeft het? Daarna wordt gekeken of de groei gelijk is aan het aantal da- gen dracht. Is dit allemaal goed, dan weet je dat er een goede dracht is. Eventueel afwijkende eierstokken of een gestorven vrucht worden ook wel eens waargeno- men. Cruciale informatie voor ons als boer. Maar vandaag hebben we een prima score; twaalf dames drachtig en eentje maar leeg. ‘Wil je even meekijken?’, vraagt de dierenarts. Dat laat ik me niet onthouden. En jawel, Tekst en fotografie: daar zie ik een mini kalfje, ik zie zijn of haar kontje, trappelende pootjes, kloppend Sjanie Eijkelenboom hartje. Wauw, wat is dit kalfje druk en wat is het beeld helder. Wat is de techniek te- genwoordig mooi. Verborgen in de koe groeit daar het kalf. Wonderlijke schepping! de Kantlijn 13
historisch Korenmolen De Regt gaat met de tijd mee! In Kinderdijk staan de meeste molens van Ne- derland. Op een steenworp afstand van die wereldberoemde rij molens staat die ene graan- molen, die tot het Nieuw-Lekkerlandse erfgoed behoord. Ook hier wordt ‘aan de weg getim- merd’, zij het op iets andere wijze. Evenals bij vele andere monumenten was het op de de bekendste molenaar van Nederland. Die titel had Open Monumentendag, 14 september jl., open dag hij te danken aan zijn passie voor molenstenen en bij Korenmolen De Regt. Die dag had hier een extra motoren, die tot uiting kwam in het vinden van aller- dimensie, want ’s morgens werd tevens de geplaats- lei oplossingen om het malen van graan voortgang te te generator – na een periode van testen en aanpas- doen vinden. Willem was destijds de vaktechnische sen – officieel in gebruik genomen. De stroom die vraagbaak voor de lezers van het blad De Molenaar. de generator opwekt, wordt niet alleen gebruikt om Toch kon hij niet verhinderen dat het ‘gaande werk’ te malen en de molen te verwarmen, maar ook voor van de molen zo sterk verouderde, dat dit in 1950 ge- het fietsoplaadpunt ter plekke. De reststroom gaat sloopt moest worden. Oplossingen werden gezocht naar het Molenwaardse stroomnet. Behalve deze en gevonden en de molenaar bleef zijn graan malen, ‘moderniteit’ is het zeker zo vermeldenswaardig dat maar buitenom deed de tijd zijn werk. De roeden de molen gedraaid wordt door een vrouw, mole- werden slecht en vormden een gevaar voor het voort- naar(es) Nelly Sonneveld. gaande en toenemende verkeer dat over de dijk pas- seerde. In 1968 werden de kap en wieken verwijderd Bekendste molenaar van Nederland en vervangen door noodbedekking. Daarna ging het bergafwaarts met de molen. De ooit zo schitterende De historie van de beeldbepalende korenmolen aan blikvanger verwerd tot een dissonant. Gelukkig bleef de Lekdijk gaat terug tot 1700. De oudere Lekkerlan- het daar niet bij en nu, vele jaren en honderden vrij- ders, die de molen kennen als ‘de molen van Adriaan willigersuren later, is de molen met kap en wieken de Regt’, zijn minder bekend met het feit dat diens weer de blikvanger die hij eertijds was. vader Willem, kort na de oorlog te boek stond als Van Hennaertweg 23 2952 CA Alblasserdam 14 de Kantlijn
‘Ik hou van molens!’ malen veel leuker dan water verplaatsen. Aan graan zit een vervolg, want ik heb ook geleerd wat te doen Molen De Regt moet het hebben van zijn circa 200 met graan, het zelf te mengen en er soms een geheel vrijwilligers. Een van hen is de 64-jarige Nelly Sonne- eigen mengsel van te maken. Het pannenkoekenmeel veld. Eerder verleende ze alleen hand- en spandien- is mijn eigen bedachte mengsel!’ sten, maar toen zei ze al: ‘Als deze molen wieken krijgt, dan wil ik hier draaien.’ Dat was geen ‘loze Molenstenen praat’, want Nelly is een van de weinige vrouwe- lijke molenaars in Nederland en draaide eerder tien ‘Willen, dat is stenen scherpen, heb ik ook geleerd’, jaar lang een molen in Liesveld en een in Zuidland. vervolgt Nelly. ‘Dat is een heel proces dat ik in eigen Omdat dit vanuit haar woonplaats Zwijndrecht toch hand heb, want de molensteen moet dan getakeld een aardig eind weg was en ze hoorde dat de Lek- en op zijn kant gehesen worden. Zo’n koppel molen- kerlandse molen werd opgeknapt, verlegde ze haar stenen weegt ongeveer 3000 kilo, dus de bovenste werkterrein. Op de vraag: Vanwaar die liefde voor steen die gelicht moet worden, dat pak je niet zo- molens? Is het antwoord: ‘Dat komt denk ik door maar even op. Dat kost tijd, evenals het willen, daar mijn vader. Die had ook al veel met molens en nam ben ik een dag mee bezig. Tot nu toe heb ik het in de mij als jong meisje achterop de solex overal mee naar loop der jaren acht keer gedaan.’ toe om molens te bekijken. Ik hou van molens! Jaren geleden heeft mijn zoon op de computer een pro- Mooi meel gramma voor mij gemaakt, waarop ik alle verdwenen en bestaande molens in kaart kon brengen. Daar heb ‘De wind waait onregelmatig, dus als je van wind ik heel wat uren in zitten. Nu heb ik er zo’n 18.000 in afhankelijk bent, is je maalsel ook onregelmatig. We de database. Door een molenaar werd ik erop attent malen hier dus elektrisch. Dat levert mooi meel op! gemaakt dat ik soms molentermen verkeerd gebruik- Een deel daarvan gaat naar bakker Stam, die er zijn te. Dat was voor mij aanleiding om de opleiding voor molenbrood van bakt. We hebben ook een pizzabak- molenaar te gaan volgen, zodat ik zowel de termen ker, die heel fijn meel afneemt voor zijn pizza’s en we als praktijk zou leren. In 2005 haalde ik mijn mole- verkopen natuurlijk ook vanuit de molen.’ Als Nelly naarsdiploma!’ eenmaal over de werking van de molen begint, gaat ze als de wieken bij volle wind! Met enkele vrijwilli- Leuker dan water verplaatsen gers, die op dit moment bezig zijn met de vang (rem) die te veel geluid maakt, heeft ze goed contact. In- Sinds de Nieuw-Lekkerlandse wieken weer draaien, is middels geeft ze ook les aan drie aspirant molenaars, Nelly de hoofdmolenaar. Nelly is er elke woensdag en die binnenkort hun diploma hopen te behalen. ‘Dat zaterdag en indien nodig soms ook op andere dagen. is fijn, want dan verdelen we de taken en kan ik soms Dan wordt er niet alleen gemalen, maar ook graan ook wat makkelijker een vrije dag nemen!’ Gehoord verpakt of andere dingen gedaan, zoals het bege- en gezien hebbende haar enthousiasme, is het maar leiden van een schoolklas of groepjes volwassen be- de vraag of ze veel gebruik zal maken van die toe- langstellenden. Molenaar Arie Hoek vervangt haar komstige mogelijkheid! soms. ‘Ik ben gediplomeerd korenmolenaar, wat een toevoeging is op het gewone malen. Ik vind graan Tekst en fotografie: Geri de Lange - Mes de Kantlijn 15
Kernoverleg Nieuw-Lekkerland Wijkschouw 2019 Een ronde om bij stil te staan Het is woensdagavond 4 september als ik, in het straatwerk zijn gereserveerd voor beplanting Edwin de Baat, rond de klok van kwart over zes en dat dit groen bij de afronding van het werk wordt op m’n fiets stap en me begeef naar winkel- aangebracht. De aanwezigen zijn positief over het centrum Planetenplein. Het heeft vandaag ge- resultaat, zoals het er nu uitziet. Weliswaar worden regend, maar nu is het gelukkig droog en dus nog een aantal puntjes van aandacht gesignaleerd, heb ik de paraplu thuis kunnen laten. Het is niet maar het blijkt dat deze ook al door de ambtenaren dat ik nog snel een aantal laatste boodschap- van de gemeente zijn gesignaleerd. De gemeente pen moet inslaan, nee, ik fiets naar het winkel- geeft aan dat deze zogenoemde restpunten (weer centrum, omdat om half zeven de wijkschouw wat geleerd vandaag) bij de afronding van het werk van Kernoverleg Nieuw-Lekkerland start. nog worden hersteld en zo is het eerste resultaat van de wijkschouw binnen. Deze wijkschouw vindt ieder jaar net na de zomer- vakantie plaats en is een initiatief van Kernoverleg Oplossingen zijn niet altijd eenvoudig Nieuw-Lekkerland. Vorig jaar was een buurt rondom de Dorpslaan aan de beurt, dit jaar rondom de Middel- De groep vervolgt haar weg via één van de brand- weg en volgend jaar is waarschijnlijk weer een an- gangen in de richting van de Middelweg en komt zo dere buurt van Nieuw-Lekkerland aan de beurt. aan bij de volgende plek van aandacht. Omwonen- den willen graag wat meer parkeerplekken in hun Doel van de wijkschouw buurt, want het is soms zoeken naar een plekje voor de auto. Er wordt opgemerkt: ‘Je zult het altijd zien Als ik op de afgesproken ontmoetingsplaats aan- dat er op het moment dat ze komen kijken, er nog kom, blijk ik zeker niet de eerste te zijn. Een aantal genoeg parkeerplaatsen vrij zijn.’ Hoewel er nu dus Lekkerlanders staat al bij elkaar in een groep te pra- nog ruimte is, bekijkt de groep samen met de ambte- ten. Ik begroet iedereen en dan blijken er ook een naren van openbare ruimte of er mogelijkheden zijn aantal ambtenaren van de gemeente Molenlanden en hoe dat dan gerealiseerd zou kunnen worden. mee te lopen met de wijkschouw. Voor de nieuwe- Het blijkt alleen niet eenvoudig te zijn. De wens en lingen in het gezelschap legt de voorzitter nog even de ideeën uit de schouw worden genoteerd. Dit zal het doel van deze wijkschouw uit. ‘Met deze wijk- later nog eens goed besproken gaan worden. Een schouw kijken we naar ons dorp en deze wijk in het snelle en eenvoudige oplossing blijkt soms toch wat bijzonder, de staat van onze wegen en trottoirs. We lastiger te zijn dan gedacht. komen locaties tegen, waar door het gebruik uitda- gingen ontstaan. In de route zijn ook plekken op- genomen waar geïnvesteerd wordt of geïnvesteerd gaat worden.’ Ondanks het voorwerk van een aantal leden van het Kernoverleg worden de aanwezigen aangespoord om tijdens de schouw de ogen en oren goed open te houden. Gezamenlijke actie betekent resultaat Het gaat maar net goed Met deze woorden komt de groep in beweging en Op weg naar de volgende locatie gaat het bijna mis verplaatst zich in de richting van de Marslaan. Deze en is er een ‘bijna ongeval’. De groep stuit op een straat is in de afgelopen periode flink onder handen probleem voor Lekkerlanders die zich met een rol- genomen. Hoewel het werk nog niet helemaal klaar stoel of een scootmobiel moeten verplaatsen. De is (zo is er buiten de tuinen van de bewoners nog afritten van de trottoirs blijken namelijk niet overal geen groen te bekennen), is de voltooiing al wel in even logisch te zijn geplaatst. In één straat komt de zicht. De ambtenaren geven aan dat de lege ruimten afrit precies uit bij een parkeervak, waar op dat mo- 16 de Kantlijn
Kernoverleg Nieuw-Lekkerland ment ook daadwerkelijk een auto Nieuwbouw staat. In een andere straat is de hoek van de afrit te krap en te hoog, waar- Bij de Van Vlietstraat houdt het ge- door de scootmobiel (met de be- zelschap stil bij een braakliggend ter- stuurder) vervaarlijk over begint te rein dat met hekken is afgesloten. hellen. De aanwezigen kunnen nog Een aantal maanden terug stonden net ingrijpen, zodat een valpartij hier nog woningen, maar deze zijn wordt voorkomen. ‘Het zou goed nu gesloopt. De sloop heeft nu dus zijn om al deze overgangen in Lek- ruimte gemaakt nieuwbouw. Tijdens kerland eens langs te gaan, om te de wijkschouw wordt niet al te lang kijken of dit vaker voorkomt en te stilgestaan bij deze nieuwbouwplan- kijken naar verbeteringen’, wordt er opgemerkt. De nen, want de Woningbouwvereniging afritten voor de rolstoelen krijgen op deze manier geeft tijdens de reguliere vergadering van het kern- een aantekening. De aanwezige leden van Kernover- overleg nog een toelichting en dan is er ook nog vol- leg Nieuw-Lekkerland zijn het erover eens dat dit in doende ruimte om vragen te stellen. De groep ver- heel Nieuw-Lekkerland zou kunnen gebeuren. Het volgt via allerlei straten en plekjes haar weg en komt kernoverleg heeft er zo weer een actiepunt voor de uiteindelijk weer bij het begin van de route aan, de komende periode bij. Marslaan. Ik merk hierbij op dat zelfs ik mooie en minder fraaie plekjes in Nieuw-Lekkerland tegenkom, Snel resultaat waar ik het bestaan niet van wist. In de tussentijd is er nog ruime aandacht voor allerlei situaties die we Het volgende punt op de route vraagt alweer de aan- onderweg tegenkomen. dacht van de groep, want de groep is aangekomen bij het zwembad en de parkeerplaats aldaar. Een Afsluiting wijkschouw laatste toerist verlaat net het parkeerterrein en dan is het leeg. Terwijl de aanwezigen en een paar om- Rond de klok van half negen zit de wijkschouw erop wonenden de ervaringen uitwisselen, merkt één van en wordt onder het genot van een bak koffie bij een de leden dat de afbakening van het trapveldje niet lokale ondernemer de wijkschouw nog eens rustig meer op orde is. Hierdoor kunnen voertuigen op het nabesproken. De aanwezigen zijn het erover eens kunstgras komen en dat was nu juist niet de bedoe- dat de wijkschouw weer haar meerwaarde heeft be- ling. De ambtenaar van de openbare ruimte maakt wezen. Misschien moet het kernoverleg dit wel vaker een aantekening en zegt dat het spoedig hersteld gaan doen. ‘Een goede suggestie en dat gaan we ze- wordt. Als ik een paar dagen later toevallig langs rijd, ken bekijken’, aldus de voorzitter van het Kernover- is het inderdaad hersteld. leg Nieuw-Lekkerland. Hij nodigt Lekkerlanders uit om hun ervaringen en aandachtspunten in hun buurt Soms zijn problemen heel complex of straat via één van de leden van het kernoverleg of via e-mail door te geven: kernoverleg_nieuw-lekker- De groep moet door, want er staan nog veel meer [email protected]. punten op de agenda. En zo komt de groep aan bij de Hoogaarslaan. Een smalle, maar ook een drukke Ik bedank Kernoverleg Nieuw-Lekkerland voor de weg. Doordat iedereen weet dat het een listige weg mogelijkheid om mee te lopen met deze wijkschouw is, gaat het gelukkig meestal goed. De aanwezigen en neem mijn fiets uit het inmiddels lege fietsenrek. vragen zich af of de inrichting van de weg niet anders Al fietsend kom ik tot de conclusie dat de wijkschouw en overzichtelijker kan. Maar ja, hoe overzichtelijker, veel informatie heeft opgeleverd. Veel acties zijn ge- hoe groter de kans dat de snelheid ook hoger komt definieerd die opgevolgd zullen moeten gaan worden, te liggen en wellicht kost een andere inrichting ook maar ook dat er situaties zijn vastgesteld die minder parkeerruimte. Het probleem is dus wel helder, maar eenvoudig zijn op te lossen. Ik ben overtuigd: de wijk- de oplossingen blijken dat helaas niet. Er worden een schouw heeft meerwaarde! aantal suggesties gedaan die zouden kunnen helpen, maar het zal niet eenvoudig zijn. Er zal dus nog wel wat Tekst: Edwin de Baat water door de Lek stromen, voordat dit opgelost is. Fotografie: Kernoverleg Nieuw-Lekkerland de Kantlijn 17
opgroeitips Pedagogisch Gelukkig heeft die dreumes wel zelf (on)verantwoord?! haar vader gebeld! Om haar in de gaten te kunnen houden en ervoor te zorgen De zomervakantie is weer voorbij. Ik weet niet hoe dat ze geen gevaarlijke dingen deed, het bij jullie was, maar ik heb een topvakantie gehad. mocht ze met oma’s telefoon spelen. Daar zit toch Net voor de zomervakantie ben ik oma geworden een beveiliging op, dus wat kon het voor kwaad? van een klein-tweeling. Twee heerlijke, lieve, mooie meisjes, waar ik zes weken lang van heb kunnen ge- Dat je ook met een vergrendelde telefoon naar nood- nieten. Gelukkig hebben ze nog een heel leven voor nummers kan bellen, daar had ik even geen erg in. Tot zich en kan ik hopelijk nog heel lang van ze genieten, het moment dat ik iemand ‘Hallo’ door de telefoon maar tot de herfstvakantie niet meer zoveel als in de hoorde roepen en de dreumes ging praten tegen zomervakantie. de stem. Het zweet brak me uit, ze zou toch niet 112 hebben gebeld? Hoe ze het voor elkaar heeft ge- Ik heb trouwens wel heel veel respect gekregen voor kregen geen idee, maar gelukkig had ze mijn zoon al die ouders van een meerling. Zelf heb ik twee keer aan de telefoon! Hij en mijn schoondochter wisten een eenling mogen krijgen. Je staat er nooit zo bij trouwens niet hoe snel ze naar huis moesten toen ze stil, maar dat is toch wel een heel ander verhaal dan de tweeling hoorden huilen en de dreumes door de ouder worden van een meerling. Het zwanger zijn telefoon hoorden. En nee, dat had niet te maken met van een tweeling is al een ander verhaal, maar als ze geen vertrouwen in oma hebben! dan geboren zijn! Twee baby’s die honger hebben, twee baby’s die verschoond moeten worden, twee Tja, en dan de vraag die al velen mij hebben gesteld: baby’s die het niet zo naar hun zin hebben, twee ‘Word ik een oppasoma?’ Het antwoord is: ‘NEE!’ Dit huilende baby’s. En dan het liefst tegelijk, natuurlijk! heeft niets te maken met bovenstaande, maar alles met wat voor een oma ik wil zijn. Ik heb mijn kinde- En dan te bedenken dat ze ook nog een dreumes ren opgevoed, klassen vol kinderen lesgegeven en van anderhalf rond hebben lopen. Ik ben niet een nu begeleid ik kinderen die het moeilijk hebben. Ik oma die snel met de handen in het haar zit, maar ik ben dus altijd pedagogisch verantwoord bezig. Nu heb toch wel een oppasmomentje gehad dat ik even word ik een pedagogisch ONverantwoorde oma, die dacht: ‘Hoe dan?’ Een huilende tweeling en een los haar kleinkinderen lekker gaat verwennen. Hé, ik ben rondlopende dreumes die alles deed wat niet mag. tenslotte oma en bij oma mag (bijna) alles! Tekst: Jolanda Verboom, Gedragsspecialist 12Fly Tekst en fotografie: Bea Frénay 18 de Kantlijn
column Jell Y ZZZoemers ZzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzBAAAMknetterbzzzttttsssh__________! Hatseflats! Genieten jullie mee van de stilte? In mij schuilt stiekem een kleine sadist. Maar alleen als het gaat om vliegend ongedierte in combinatie met mijn elektrische vliegenmepper. Ik heb voor deze column wat achtergrondinformatie verzameld en het volgende gegoogeld: ‘Wat is het nut van een mug?’ Nou, de uitkomst was sim- pel: niks, nutteloos. Wat een grondige hekel heb ik aan die beesten. Inmiddels heb ik alle middelen wel geprobeerd, tot de overtreffende trap aan toe. Op het hoogtepunt lag ik in bed, gewapend met die mepper naast me. Mijn kussen, dekbed én lijf royaal bedruppeld met anti-muggenmiddel, waardoor de tranen over mijn wangen liepen omdat het een beetje op mijn ogen sloeg. Er stond – warmte of niet – permanent een ventilator op mijn mik, omdat muggen niet van wind schijnen te houden. Dekbed over mijn hoofd. Maar die zoemende monsters trotseerden alle hindernissen en ik werd ’s morgens geregeld wakker met een dik geprikte wal onder mijn oog, drie bulten op mijn voorhoofd en een lekke vinger. Iets met jeuk en lelijk. Je zult maar onweerstaanbaar zijn in muggenland. Als ik ’s nachts wakker werd van mijn linkerhand, die als een waanzinnige over mijn rechterarm aan het krabben was, en de mug hoorde, had die mepper ook geen zin. Want zonder lenzen zag ik niet waar het onbeest zich verdekt opstelde, het liefst op mijn antracietkleurige muur. Ik harkte dan in het donker als een dronken tennisser halfslachtig en tevergeefs, de mepper in elektrocuteerstand, om me heen. Eén belangrijk ding had ik niet: horren. Een aantal jaar geleden besloot ik al eens dat het daar tijd voor was. Nu is klussen vaak een meerjarenplan bij mij en zo dus ook bij het plaatsen van horren. Dus, slechts vier jaar na de opvatting van het plan, toog ik richting bouwmarkt. Met als stok achter de deur: 20% korting, die er alleen dát weekend op horren gegeven werd. Thuisgekomen zaagde ik de profielen keurig op maat. Ik beukte met behulp van heel mijn lichaamsgewicht, de tuinbank én het achterdeurkozijn de hoeken in de profielen – wat voor 70% lukte en waar ik voor de overige 30% toch echt de mankracht van vriendlief plus gereedschap nodig had. De horren waren niet in één middagje klaar, maar moesten dus mee naar Alphen: ik vond het alweer een gedoe. Daarna kon ik het gaas spannen en het geheel in de kozijnen passen. Het formaat was prima, maar de horretjes moesten tóch nog weer voor een tussenstop richting mijn vader, om het profiel uit te laten slijpen vanwege de raamuitzetter. Maar ik moet zeggen dat het eindresultaat perfectie benaderde. Twee weken later zag ik op donderdag én vrijdag op mijn deurmat dat ik was ge- spot. Door twee flitspalen vlakbij de bouwmarkt, aan beide zijden van dezelfde weg. Lekker consequent, dat dan weer wel. Helaas werd het: horretjes - 20% + 178 euro aan boetes = duur. Logischerwijs heb ik alle muggen in de wereld de schuld gege-ven. En de horren? Die vallen bij toerbeurt met luid geraas uit de kozijnen, liefst ’s nachts. Ik mag toch wel hopen dat ik vóór de lente in 2020 de bijgeleverde haakjes in het kozijn geschroefd heb, zodat ze blijven zitten. Klussen blijft een meerjarenplan hè. Tot die tijd grijp ik naar de fles met insectenverdelger, wat vooralsnog goed werkt. P.S. Nope, de vliegers op de foto zijn geen muggen, maar wél twee dode vliegen. Tekst en fotografie: Zij namen ‘stoppen op je hoogtepunt’ heel letterlijk... met een beetje hulp van mij... Marjelle Kooijman de Kantlijn 19
voor elkaar ’t Zuiderbuurtje 30 jaar buurtvereniging in Streefkerk Voor een goed gesprek over 30 jaar gezelligheid, dan veel mensen langs die alvast even een handje activiteiten en ‘een goede buur’, schuiven we helpen. Goed voor de saamhorigheid.’ aan tafel bij Anja den Besten (52). Vanaf de oprichting is zij betrokken bij buurtvereniging ’t Zuiderbuurtje. Ze begon als penningmeester en is inmiddels actief als voorzitter! In november is het officieel: dan organiseert ’t Zui- Activiteiten derbuurtje precies 30 jaar haar activiteiten. Deze activiteiten worden goed bezocht, het animo is iets Tussen de huizenblokken – waar ook Anja woont – minder dan jaren geleden, maar nog steeds hoog. zijn zes autovrije grasveldjes, die heel geschikt zijn ‘Mensen zijn tegenwoordig veel drukker en hebben voor de activiteiten van de buurtvereniging. Anja thuis meer vertier. Maar wat leuk is: als we iets or- somt wat activiteiten op: ‘In het voorjaar en met ganiseren, schuiven mensen toch spontaan aan. En Pasen hebben we vaak iets voor kinderen: een film, we doen het voor de mensen die er zijn!’ De naam zwemmen of schaatsen. In juni of juli hebben we hét ‘t Zuiderbuurtje is verzonnen door Thea Damsteegt, buurtfeest: de straatvolleybal. Iedere straat van de nog steeds buurtbewoonster. Haar verzonnen naam wijk kan met een team meedoen en de winnaar gaat werd gekozen uit een aantal inzendingen. met een grote beker naar huis, leuk genoeg is dat iedere keer een andere straat wint.’ Het buurtfeest Nationale burendag wordt traditioneel afgesloten met een barbecue. In november is de jaarvergadering, die goed bezocht Burendag (27 september jl.) was vanwege het jubi- wordt. Aansluitend is er een bingo, wat voor veel leum hun eerste feestelijke activiteit. Anja: ‘We heb- hilariteit zorgt. Vanwege het jubileum is de bingo ben een lunch georganiseerd, met een frietkraam, dit jaar gratis en is het extra feest. Wanneer je wilt, een ijskraam en een springkussen voor de kinderen. brengt Sinterklaas begin december met twee Pieten We hebben met zestig mensen van alle leeftijden ge- een bezoekje aan jouw adres. Met Kerst is heel de geten. Gewoon, twee uurtjes maar, het was heel ge- buurt versiert met grote verlichte bomen en is er een zellig!’ Het opbouwen is al een klein feestje: ‘Er lopen knutselactiviteit. Voetpraktijk Pedicure (medisch) Tuijtel Manicure (cosmetisch) Dorpslaan 86, 2957 XH Nieuw-Lekkerland Register podologie T 0184 68 38 50 Echografie enkel en voet E [email protected] W www.voetpraktijktuijtel.nl 20 de Kantlijn
Leefbaarheid het als voorzitter wel een beetje in de gaten, maar ik hoef nooit in te grijpen,’ zegt Anja trots. ‘Het is De buurtvereniging zorgt ook voor verhoging van de erg leuk dat iedereen de buurtvereniging zo in stand leefbaarheid in de wijk. Zo regelden zij via de ge- houdt. We hopen als bestuur dat we ieder kind in meente ooit een brievenbus voor de wijk (inmiddels onze wijk mooie jeugdherinnerinengen mee kunnen weer verdwenen), een bushalte en gaven zij door blijven geven, net zoals bij Erika die het stokje van wanneer er beplanting in de weg stond. Ieder huis- haar vader heeft overgenomen. Hij was mede iniatief- houden betaalt een bepaald lidmaatschap per jaar nemer bij de oprichting.’ en voor bepaalde activiteiten wordt apart bijgelegd. De wijk is gegroeid in de afgelopen jaren. ‘Het is leuk Anja en haar man hebben ooit wel eens gedacht aan hoor, jonge mensen gaan studeren, maar komen verhuizen. ‘We bedachten toch dat we de gezellig- toch altijd weer terug, zo houden we hier ook jonge heid dan zouden gaan missen. We blijven liever hier gezinnen.’ Nieuwe gezinnen krijgen altijd een folder plakken, net als de meesten hier.’ met informatie en een welkomstbloemetje. ‘In som- mige straten hebben we 100% nieuwe leden.’ Toen Tekst: Marjelle Kooijman – Fotografie: ’t Zuiterbuurtje er achter de oorspronkelijke wijk nieuwe huizen wer- den gebouwd, verhuisde daar een aantal bewoners naartoe. Omdat zij het jammer vonden dat ze daar- door niet meer bij de buurtvereniging hoorden, is er besloten om de nieuwbouwhuizen toe te voegen aan de buurtvereniging. ‘Dat zijn eigenlijk de straten vanaf de Tiendweg het land in,’ tekent Anja uit. Bestuur Het bestuur bestaat uit zes personen, waaronder ook één persoon die als kind al in de wijk woonde, (zie foto vlnr): Erika van Hulst, algemeen lid met accent op de kinderactiviteiten - Ramona Prins, penning- meester - Petra Alkema, algemeen lid - Willem van der Graaf, secretaris - Anja den Besten, voorzitter - Jolanda Groeneveld, algemeen lid. De bestuursleden wonen allemaal in een andere straat in het zuider- buurtje. ‘Ieder heeft zijn eigen taak en met activitei- ten worden de werkzaamheden verdeeld. Ik houd de Kantlijn 21
’n kijkje in de keuken Thema Rundvlees Het thema is Rundvlees, met een hoofdletter! Kwaliteitsproduct Van lekker draadjesvlees tot een tournedos, van hacheevlees tot bavette, van sukadelapjes tot Nu hebben wij al jaren een vaste leverancier. Ons côte de boeuf. Ja, allemaal rundvlees, van kop Rundvlees betrekken van veehouder Jasper Meerkerk, tot staart zogezegd. Maar wat bepaalt nu de langs de Zijdeweg in Nieuw-Lekkerland, die weet wat goede kwaliteit? wij willen hebben. Een vaste mester, zoals dat heet. Want ja, een rund moet wel afgemest zijn, zodat het De kwaliteit van rundvlees is van veel zaken afhan- vlees ook slachtrijp is. Zeker niet te mager, maar ook kelijk, zoals het ras van het rund en de leeftijd. Hoe niet te vet. De combinatie van gezonde voeding, ver- wordt het rund op de boerdeij verzorgd en gevoe- blijf in ruime stallen op stro en bij het aanbreken van derd. Heeft het dier veel stress gehad? Ook de ma- de eerste lentezon kunnen grazen op het uitgestrek- nier van slachten is bepalend. Allemaal invloeden op te grasland verklaart de volle smaak en mooie zachte de kwaliteit van het rundvlees. structuur van het vlees. Deze runderen hebben geen stress gekend. Vroeger slachtten we onze runderen ‘Eigen’ rundvlees altijd zelf, maar door de strengere regelgeving is dit bijna niet meer mogelijk. Wij laten onze runderen nu Wat onderscheidt het Rundvlees van onze slagerij nu slachten bij een slachthuis in Meerkerk, waarna we het met dat van anderen, zult u zich misschien afvragen? zelf winkel verkoop gereed maken. Het rund wordt Omdat we geen groot bedrijf zijn, kunnen we elke helemaal opgedeeld in verschillende producten, zo- stap van dit kwaliteitsproces goed in de gaten hou- als kogelbiefstuk, haasbiefstuk, sukade, riblappen, den. Ieder stukje vlees gaat als het ware door onze hacheevlees enz. De bereidingstijd is hier de maat- handen. Wat voor ons belangrijk is, is de constant- staf, een biefstuk moet nu eenmaal anders worden heid van het rundvlees dat we verkopen. Om een klaargemaakt dan hacheevlees. Want, ons Rundvlees voorbeeld te geven: als we riblappen in de aanbie- smaakt ouderwets lekker en daar zijn we trots op. ding hebben, is dat alleen van ons ‘eigen’ Rundvlees. Proef en geniet van het verschil! Dat zijn geen honderden kilo’s, want zoveel zit er niet aan een rund. Als een supermarktketen riblappen in Tekst en fotografie: Keurslager Bouter de reclame heeft, dan praten we over riblappen van honderden verschillende runderen, dus ook van ver- schillende kwaliteiten, want ieder rund is anders. 22 de Kantlijn
verloskunde Bevallen aan boord één van de aanlegsteigers langs de rivier. Ze plannen bijvoorbeeld meteen het onderhoud aan hun schip Eén van de mooie dingen van de verloskunde in. Dat is pas handig gebruik maken van de tijd dat is dat we op heel veel verschillende plekken ze verplicht stil moeten liggen. komen. Uiteraard het meest in de gewone een- gezinswoningen in de dorpen of in een van de Als een zwangere medisch gezien thuis mag beval- huizen langs de dijken in ons gebied. Thuis be- len en ze dat zelf graag wil, kan dat wat ons betreft vallen is een unieke mogelijkheid in Nederland ook aan boord. Er zijn dan natuurlijk wel wat voor- en als het medisch gezien verantwoord is, dan waarden waaraan moet worden voldaan. Zo moet is er nog de vraag of de woning geschikt is. Dat het schip op een plekje het dichts aan de wal lig- moeten we zelf beoordelen en als het niet ver- gen, zodat we niet eerst over andere schepen hoe- antwoord is, zal de bevalling in het ziekenhuis ven te klauteren. En we moeten met de auto dichtbij plaatsvinden. kunnen komen voor als we toch onverwachts nog weg moeten richting ziekenhuis. Het is ook fijn als Er zijn echter plekken die wel heel uniek zijn. Bui- de loopplank een beetje acceptabel is, voor als we ten het feit dat er dan soms extra uitdagingen zijn, in geval van nood iemand van boord moeten halen. genieten wij daar als verloskundigen enorm van. Zo melden zich met zekere regelmaat schippers aan in Maar, als dit allemaal goed geregeld is dan is het wel onze praktijk. De controles tijdens de zwangerschap heel speciaal om aan boord een bevalling te mogen zijn voor hen een stuk lastiger te plannen en die doen begeleiden. De unieke sfeer op een schip, het kab- wij dan tijdens onze diensten in de weekenden, als belende water en dan het nieuwe leven dat geboren ze toch voor familiebezoek in de buurt zijn bijvoor- wordt. Wat een feest! beeld. Tegen het einde van de zwangerschap gaan de schippers een plekje zoeken in de haven of bij Tekst en fotografie: Daniëlle de Groot, verloskundige de Kantlijn 23
24 de Kantlijn
column deLonghi Tekst: Eric deLonghi Foto inzet: stockfoto 123rf Want dat landje is zo zacht de Kantlijn 25 Ik heb een mateloze fascinatie voor alles wat ‘anders’ is. Dat begint al buiten de eigen voordeur. Je hoeft helemaal niet ver te reizen om erachter te komen dat, bijvoorbeeld in Werkendam, de mensen al een – in mijn ogen – totaal ander accent hebben dan hier. Echt exotisch wordt het pas als je vanuit ons kikkerland omlaag trekt naar het wonderlijke Vlaanderen. Je denkt: ze praten ongeveer hetzelfde, dus ze zullen wel hetzelfde zijn zoals ik. Nee! Driemaal nee! Het is een volk uit een an- dere kleioven, verhit op een andere temperatuur, onder andere omstandigheden en uit een andere werkplaats. Belgen zijn bescheidener, meer ingetogen, bourgondischer, traditioneler. Ze vinden ons ‘Ollanders’: ‘diknekken’, praatjesmakers, met onze Louis van Gaal als heftigste voorbeeld. Belgen denken van alles, maar zeggen het niet zo snel hardop. Belgen hebben een veel rijkere eetcultuur dan Nederlanders. Zaken worden gedaan ‘op res- taurant’ en er worden pas spijkers met koppen geslagen na een flesje wijn of Westvleteren Tripel, in combinatie met een stuk wildgebraad. Thuis heb ik een fantastisch kookboek ‘De keuken van ons moeder’. Met kleurrijke verhalen over moeders, van heel oud naar jong gerangschikt, vaak gepokt en gema- zeld door het leven. Ze kunnen ‘toveren’ in de keuken. Bonma’s, die iedere week twaalf verschillende taarten ma- ken, als de hele familie komt eten, waaronder natuurlijk rijstevlaai. Dat is toch anders dan een ontdooide Maître Paul taart uit de vriezer. Opvallend in de Belgische keuken is de grote voorliefde voor alles wat uit de zee komt. Hoe- wel België niet meer kustlijn dan Nederland heeft, raken Belgen in extase van mosselen en pladijs (schol). Als je voorbij Vlaanderen bent, nog dieper de binnen- landen in, kom je in Wallonië. Wallonië is nog curieuzer, nog minder ontwikkeld (in onze ogen), maar ook nog mooier qua natuurschoon dan Vlaanderen. Na me grondig voorbereid te hebben, onder andere door het kij- ken van filmpjes ‘rijden in de bergen’ op de ANWB site, toog ons gezin in een te kleine rode Micra richting dit studieobject. Uit de speakers knalde: ‘Ik ga naar de Ardennen, in het begin is ’t even wennen’, van Herman Finkers. Vijf dagen en vier nachten lang genoten we in ons hotel langs le Meuse (de Maas) van een copieus ontbijt, het landschap, kanotochten en de grotten van Han. Met zes brouwerijen in de buurt kwam het moeilijkste dilemma in mijn leven: welke brouwerij gaan we bezoeken? Uiteindelijk werd het ‘Brasserie du Bocq’ met onder andere “Blanche de Namur”, bijna ieder jaar door een vakjury verkozen tot beste witbier ter wereld. Hobbelend over de slecht aangegeven routes, grote gaten in de weg vermijdend, begon ik steeds beter te begrijpen waarom Belgen zo van eten en drinken houden: dat is om de abominabele staat van de wegen te kunnen verdragen.
winkeliersvereniging Wie Simons kent, zoekt niet In Nieuw-Lekkerland en omgeving is het een be- Batterijen grip: de speelgoed-huishoud-cadeauwinkel van Jan Simons. ‘Wie zoekt kent Simons niet, wie Jans geheime passie ligt echter bij de batterijen, daar Simons kent zoekt niet.’ Ruim een eeuw geleden heeft hij alle soorten en maten van. ‘Dat is echt waar begon de grootvader van Jan met een kleine mensen gericht om komen, ook van buiten het dorp.’ winkel aan de Lekdijk, waar van alles verkocht Zijn passie is ontstaan toen een buurman ruim 20 jaar werd: kleding, levensmiddelen, maar ook speel- geleden stopte met zijn zaak en niemand in Nieuw- goed en huishoudelijke artikelen. Inmiddels zijn Lekkerland de batterijen van horloges nog kon ver- de melkbussen en jassen verdwenen. De winkel vangen. ‘Dan ga ik het toch proberen, zei ik’, lacht aan het Kleyburgplein staat nu vol met afval- Jan. En zo kunnen de Nieuw-Lekkerlanders dus ook bakken, koffiezetapparaten, Playmobil en Lego. met hun stilstaande uurwerken terecht bij de winkel van Jan Simons aan het Kleyburgplein. Klanten zijn positief: ‘Je kunt hier van alles en nog Klantencontact wat vinden.’ Jan bevestigt dat. ‘We hebben echt van alles en nog wat. Van koffiezetapparaat tot stofzui- Hoe graag Jan zich ook bezighoudt met de uitbrei- ger. Ik probeer zo compleet mogelijk te zijn. Er staan ding van het assortiment, het meest geniet hij van bijvoorbeeld stofzuigers van 40, maar ook van 180 het klantencontact. Jan kent zijn klanten en de euro.’ Voor Jan is het een uitdaging om het assorti- Nieuw-Lekkerlanders kennen Jan. ‘Het is echt ons ment up-to-date te houden. Hij gaat vaak naar beur- kent ons. Ik ken heel veel mensen. Als mensen bin- zen en bezoekt ook met een zekere regelmaat de nen komen, is het altijd ‘Hey Jan’, het is nooit ‘Goe- groothandel. En als er dan nog steeds klanten zijn demorgen meneer’. Jan is een echte rot in het vak, die een product niet kunnen vinden, bestelt hij het al 28 jaar staat hij in de winkel. En dat doet hij nog met liefde bij. Inmiddels durft hij niet meer te zeggen steeds met veel plezier. ‘Ik werk echt graag. Ik hoop hoeveel producten er in zijn winkel staan: ‘Het is echt het echt nog wel een tijdje vol te houden.’ heel veel.’ Tekst: Anne-Geer Kluit – fotografie: Simons, www.primahuishoud.nl 26 de Kantlijn
in eigen dorp Hobbytuinvereniging ‘Bakwetering’ Biologische groenten en fruit uit eigen tuin Nieuw-Lekkerland kent al heel wat jaren een schoffel enz. Die persoonlijke spullen kunnen opge- vereniging van hobbytuinders. De leden bren- borgen worden in de daarvoor ingerichte schuren. gen hun vrije momenten door op twee door de Velen hebben op hun perceel ook wel een kist op poten gemeente beschikbaar gestelde terreinen onder staan, waar onder andere gereedschap in opgeborgen de elektriciteitsmasten (naast Ooievaar en Ve- wordt. Voor kassen, broedbakken enz. hanteren we nuslaan). Daar huurt en bewerkt ieder lid zijn bepaalde regels om wildgroei te beteugelen. Daar- eigen moestuin. naast zijn er, verdeeld over het jaar, drie à vier zoge- naamde ‘kluszaterdagochtenden’. Hiervoor krijgt Omdat een aantal leden – door ouder worden of om ieder lid voor één zaterdagochtend per jaar een uit- dat andere bezigheiden hun aandacht nodig heeft – nodiging tot deelname. geen kans meer ziet om hun gedeelte/tuin bij te hou- den, is er een aantal percelen vrijgekomen. Misschien Plezier in het buiten zijn heeft u altijd al wat willen doen op het gebied van kleinschalige groente- en/of fruitteelt? Dan is dit een Gemiddeld is iedere tuinder wel een aantal uren per goede gelegenheid om dat in de praktijk te brengen. week bezig op de tuin, afhankelijk van de seizoenen. Seizoensgebonden werkzaamheden zijn: spitten in de Hobbytuinders wintertijd, het eventueel (laten) frezen in het voorjaar en het oogsten aan het eind van het rijpingsseizoen. Hobbytuinders houden ervan om grond te bewerken Grofweg berekend komt dat op drie tot vier uur inzet en geschikt te maken voor het laten groeien van aller- per week waar veel plezier aan wordt beleefd, letter- lei gewassen. Zij mogen graag buiten bezig zijn op lijk plezier in het buitenzijn. Als vereniging hebben we een overzichtelijk stuk grond en kijken graag bij een chemische bestrijdingsmiddelen min of meer in de buurman over de heg om ideeën op te doen. Tuinie- ban gedaan. We zoeken momenteel vooral naar mid- ren is voor velen een goede mogelijkheid om te ont- delen om bijen, vlinders, vogels en egels te lokken. spannen of werkt als een uitlaatklep om stress kwijt Mollen zien we als ondergrondse freezers, slakken te raken. De rust van de tuin en de kleuren van de ge- gaan we milieuvriendelijk tegen en veenmollen be- wassen kunnen daarbij ondersteunend zijn. Als u strijden we met glazen potten en dergelijke. uzelf hierin herkent en ook graag hobbytuinder wilt worden, neem dan contact op met onze vereniging. Lidmaatschap Handig om te weten Per jaar kost het lidmaatschap €13,60 en voor de grond vragen we een pacht à €0,22 per m2 (wordt Vooraf is het handig om te weten wat erbij komt kij- afgedragen aan de gemeente). De grootte van de tui- ken als u lid wordt van de tuinvereniging. Er is sprake nen varieert van 75 tot 150 m2. Als u interesse heeft, van een persoonlijk belang, zoals het ontwikkelen en bent u van harte welkom om eens te komen kijken. bijhouden van een gehuurd perceel, het kweken van Voor inlichtingen of aanvraag van een tuin belt u met gewassen en het plezier in het buiten zijn. En er is Cor den Oudsten, 0184 68 27 36 (complex Venus- sprake van een gezamenlijk belang, zoals het bijhou- laan) of met Wim van Loon, (06 295 069 46 (complex den van de paden, het toegankelijk houden van de aan de Ooievaar). We hopen u te mogen begroeten terreinen, het op peil houden van het tuinplezier door op de tuin! het woord ‘overlast’ uit het woordenboek te schrap- pen en indien nodig het schoonhouden van een aan- Tekst en fotografie: Wim van Loon liggend slootkantgedeelte. Naast verenigingsgereed- schap, zoals kruiwagen(s), baggeremmers en sloot- de Kantlijn 27 haken, hebben de meeste tuinders zelf een spa, hak,
28 de Kantlijn
kantlijnnieuws Het leukste blad cadeautje op de mat ontvangt, is dus mede aan de ondernemers te van de regio! danken. Wilt u ook adverteren in de Kantlijn en ons zo steunen met In de vorige Kantlijn heeft u ken- uw advertentie of commercial story nis kunnen maken de gezichten (en zeker weten dat u gezien wordt)? achter de Kantlijn. Met elkaar We houden ons van harte aanbe- maken we een mooi blad, dat volen. Welkom in de Kantlijn! maandelijks bij u op de mat valt. Door onze ruime ervaring ver- Reserveer uw pagina loopt alles als een geoliede machine, maar dat kan alleen als u als lezer ook op de hoogte bent Reserveer tijdig uw pagina(’s) en/of gewenste inzet van enkele zaken. We leggen ze aan u voor. van een schrijver. Het aanleveren van tekst, logo en afbeeldingen hoeft pas tegen de deadline van de be- Verhalen in de Kantlijn - oproep treffende editie (zie pag. 1 van elke Kantlijn). De re- dactie behoudt zich wel het recht voor om bepaalde Voor de Kantlijn zijn wij altijd op zoek naar verhalen. inhoud niet te publiceren of waar nodig te wijzigen. Zonder inbreng van de inwoners kunnen we niet. Kent u een interessant project, iemand met een bij- Metamorfose zondere hobby of bent u zelf iemand die een mooi verhaal te vertellen heeft enz., laat het ons weten. Oproep voor de dames (vanaf 18 jaar): Lijkt het u Sommige verhalen zijn te mooi om niet te delen. U leuk om mee te doen aan de metamorfose? Durft u mag het verhaal zelf schrijven, maar we kunnen ook een verandering van uw kapsel aan en staat u open één van onze vrijwilligers inzetten. voor advies over make-up en kleding? Laat het over aan ons ervaren metamorfoseteam. Aanmelden kan Verenigingen en stichtingen - GRATIS via: www.dekantlijn.nl, klik op ‘metamorfose’. Wist u dat verenigingen en stichtingen (uit de regio Bezorgklachten waar de Kantlijn verschijnt) 1x per jaar een pagina GRATIS mogen vullen? Bijvoorbeeld om een actieve De Kantlijn wordt in de laatste week van de maand medewerker of een heel leuk team in het zonnetje te bezorgd in Nieuw-Lekkerland (op woensdag) en in zetten. Maar ook voor het promoten van uw vereni- Streefkerk (op vrijdag). Heeft u de Kantlijn toch niet ging/stichting, voor ledenwerving, een jubileum enz. ontvangen? Alleen als uw straatnaam én huisnummer Laat deze kans niet lopen! Wilt u vaker een pagina bekend zijn, kan de Kantlijn worden nabezorgd en plaatsen om informatie te delen via de Kantlijn? kunnen wij het bezorgprobleem in kaart brengen en Vraag naar de mogelijkheden, mail ons. verbeteren. Meld uw bezorgklacht ALTIJD en zo snel mogelijk via: www.dekantlijn.nl, klik op ‘bezorging’. Evenementenkalender Facebook Voor de evenementenkalender in de Kantlijn kunt u Volg ons op Facebook! Dan weet u altijd wanneer u altijd activiteiten (niet-commercieel) aanmelden! Zo- de nieuwe Kantlijn – het leukste blad van de regio – lang er ruimte is en de activiteiten openbaar zijn, kunt verwachten (of gemist heeft). plaatsen we ze graag. Houd ons op de hoogte! de Kantlijn Adverteren in de Kantlijn E-mail: [email protected] De Kantlijn is een vrijwilligersproject waar de lezers [email protected] gratis van meegenieten. Ons huis-aan-huis magazine Website: www.dekantlijn.nl is echt bedoeld als ‘cadeautje op de mat’ en wordt Postadres: Van Hennaertweg 23 met veel plezier gemaakt VOOR en DOOR mensen 2952 CA Alblasserdam uit eigen regio. Het laten drukken en verspreiden van de Kantlijn is echter niet gratis. Hiervoor hebben we de Kantlijn 29 de adverteerders hard nodig. Dat u de Kantlijn als
column Bea Kattenklachten Aangezien het 4 oktober Werelddierendag was, werd mij – de trotse kat van de columniste – gevraagd om ook eens een bijdrage te leveren. Als kat heb je tenslotte een heel andere, laten we zeggen, realistischere kijk op het dagelijks leven. Soms moet je gewoon even diep zuchten van de dag die achter je ligt. Als je dat doet terwijl je bij iemand op schoot ligt, zijn ze gelijk helemaal vertederd: ‘Ahh toch, hij is moe, is Sammy moe dan, ja hè? Ga maar lekker slapen hoor!’ Alsof ik een kleuter ben. Wetenschappelijk gezien is al lang bewezen dat wij katten stukken slimmer zijn dan honden en dat onze intelligentie behoorlijk onderschat wordt door de mens. Mijn mensen hebben dat meestal wel door. ‘Ja, hij tolereert dat wij hier ook wonen, als hij maar op tijd z’n eten en drinken krijgt en een warm plekje om te slapen.’ Precies – jij snapt het. Waarom een kat dan zo zucht? Jullie denken soms echt dat we dom zijn. ‘Ah kijk nou toch, gaat hij weer zo bij de kamerdeur zitten kijken, alsof hij wil vragen die voor hem te openen. Echt een kat hè?’ Ja hallo? Ik heb het jullie toch zo geleerd, of niet dan? Ik ga daar zitten, wacht rustig af tot jullie het eindelijk door hebben ... Man wat duurt dat soms lang zeg. Als de boodschap dan nog niet duidelijk is, doe ik net alsof ik met mijn nagels in de deur ga krassen. Daar trappen ze steeds opnieuw weer in. Ze springen dan gelijk op van de bank en dan kan ik EINDELIJK naar buiten. Hèhè, dat werd tijd. Nog zoiets: waarom moet die buitendeur eigenlijk altijd dicht in de winter? Nu moet ik op de vensterbank springen en met m’n pootjes over de natte ruiten wrijven voor ze me weer binnen laten. Vinden ze ook heel komisch. ‘Kijk Sammy is de ramen weer aan het zemen, volgens mij wil ie weer naar binnen, haha!’ Ze zijn ook helemaal in paniek als ik te dicht bij de parkietenkooi kom. Die beesten interesseren mij totaal niet, ze irriteren me juist. Zitten maar te kwetteren en te scharrelen op de bodem. Ik wil dat ze stil zijn, want dat getetter doet pijn aan m’n oren, maar ze blijven maar doorgaan. Die moeten af en toe gewoon weer even weten wie de baas is. Dus dan spring ik vlak bij hun kooi op de vensterbank voor een ‘Rico-Verhoeven-stare-down’. En net als ik bijna gewonnen heb, verpesten mijn mensen het weer, door me daar vandaan te schreeuwen. Alsof ik trek heb in die kleine, vliegende veerballen. Ik ben de enige kat hier in huis en dat is een grote verantwoordelijkheid. Andere katten komen er hier niet in. Sterker nog: die tuin is mijn domein en ik jaag ze tot over de schutting om mijn mensen te beschermen. Ik hoef echt geen standbeeld, maar een extra snoepje op z’n tijd zou wel eens leuk zijn. Maar nee: ‘Goed gedaan hoor Sammy, stoere vent dat je die andere kat weggejaagd hebt! Nee, geen snoep- jes meer, je wordt te dik.’ En bedankt. Ach, eigenlijk heb ik het zo slecht niet hier. Afgezien van de maandelijkse gruwel van het antivlooienmiddel en die jaarlijkse prik, is het best wel te doen. Tot slot: een reismandje neerzetten in de hoop dat ik er uit nieuwsgierigheid zelf in ga zitten? En zo vrolijk mee ga naar die man met z’n witte jas? De volgende keer als ik dat ding zie, ben ik weg voor je het door hebt. Er zijn grenzen aan mijn tolerantie. 30 de Kantlijn
metamorfosepartner Winkeldroom Samenwerking Anneke van Vliet had van jongs af aan de droom De ingang van de winkel, pal naast om een eigen zaak te beginnen. Winkeltje spelen, Simons Kleding, is heel prettig. ‘Die zoals ze het zelf noemt. Inmiddels zijn we ruim samenwerking is heel goed, over en 25 jaar verder en is Schoenmode Anneke een weer. Outfits van Simons en schoe- begrip in Nieuw-Lekkerland. ‘En eigenlijk heb ik nen van Anneke. Veel klanten vinden niet eens zoveel met schoenen!’ die combinatie erg fijn.’ Anneke ver- telt verder dat ze het ook prettig vindt als ze mensen ‘Vroeger wilde ik het liefst een wol- of boekwinkel kan helpen die qua vervoer afhankelijk zijn van ande- beginnen,’ legt Anneke uit, ‘maar dat was er al. Er zat ren. ‘Bijvoorbeeld ouderen of mensen met ingewik- toen al vijf jaar geen schoenenzaak meer in Lekker- kelde voeten, die moeten anders naar speciaalzaken land, dus toen besloot ik mijn ondernemingsdiploma in Sliedrecht of Dordrecht. Mensen in je eigen dorp te gaan halen. Het vak kon ik ondertussen gaan leren voorzien, dat vind ik fijn. Ik probeer het zelf te rege- in Hendrik-Ido-Ambacht. Dichtbij en toch geen con- len en dingen te bestellen. Mensen blij maken, zon- currentie.’ Terwijl ze bezig was met haar opleiding der dat ze het dorp uit hoeven.’ kwam er een pand vrij op het Kleyburgplein. Anneke besliste snel. ‘In april hebben we het pand gekocht en Tweede winkeltje inkopen gedaan, want dat moet al een half jaar van tevoren. Vervolgens heb ik in mei examen gedaan Sinds 2012 is er ook een webshop online: www. en mijn diploma behaald. Toen hebben we het pand schoenmodeanneke.nl. Dat loopt perfect. Anneke ingericht en op 9 september 1992 zijn we geopend.’ is erg enthousiast, maar zegt ook heel beslist: ‘Als je geen internet hebt als ondernemer, heb je eigen- Ondernemersechtpaar lijk geen bestaansrecht. Je vindbaarheid, je collectie, met internet gaat dat zo veel makkelijker.’ Anneke Ondertussen raakte ze verder bevriend met Jan-Kees heeft met haar website inmiddels ook een behoorlij- van Vliet, die ze via haar broers al haar hele leven ke klantenkring buiten Nieuw-Lekkerland en zelfs in kende. Ze grinnikt: ‘Maar ja, hij was een kop kleiner het buitenland opgebouwd. ‘Eigenlijk is dit dus een dan ik, dus ik keek hem eerst een beetje over het tweede winkeltje. Zo ontzettend leuk en ideaal om hoofd.’ Omdat Anneke met haar schoenwinkel en vanuit huis te werken.’ Jan-Kees met zijn kaaswinkel allebei een eigen bedrijf hadden (en nog steeds hebben), besloten ze samen Collectie naar vergaderingen te gaan. Van het één kwam het ander. ‘Je hebt allebei hetzelfde doel en daardoor Bij Schoenmode Anneke kun je elk seizoen terecht een klik. Dat werkt perfect, je hebt begrip voor el- voor de nieuwste schoenmode voor dames en heren. kaars zaak. Het is geen baan van acht tot vijf. Wij Verder is het aanbod van de Puma boxers erg favo- gaan ’s avonds om half elf zitten, dan pas zijn we riet bij de mannen. Anneke: ‘Dat was nieuw voor mij, klaar met alles.’ Hun gezin loopt op rolletjes, al geeft maar het liep vanaf het begin als een trein!’ Ook kun Anneke toe dat ze eigenlijk niet houdt van werkende je in de winkel terecht voor de nieuwste beenmode moeders. ‘Toen ik kinderen kreeg, regelden we in en mooie tassen. het begin oppas voor de zaterdag en was ik de hele week thuis. Op de doordeweekse dagen had ik per- Toekomstdroom soneel in de winkel en dat ging prima.’ Tegenwoor- dig werkt Anneke drie ochtenden in de week onder Tot slot verklapt Anneke een klein beetje van een schooltijd en is ze ‘s middags thuis. nieuw project. Ze zou graag een platform willen vor- men om mensen te koppelen die door een amputatie maar één voet, dus ook één schoen nodig hebben. Dat is vooral iets wat in de armere landen speelt. Het is allemaal nog in de beginfase, maar wie weet wat voor moois hier uit voort komt! Tekst en fotografie: Bea Frénay de Kantlijn 31 Kleyburgplein 27a – www.schoenmodeanneke.nl
de metamorfose met Wil Metske Wil Metske is 73 jaar woont al bijna tien jaar met veel plezier in Nieuw-Lek- kerland. Ze is getrouwd en moeder van 3 kinderen die haar 11 kleinkinderen en 12 achterkleinkinderen hebben gegeven. Wil is op eigen kracht heel veel afgevallen. Ze wil graag dat haar familie trots is op hun moeder en oma. Haarstyling • Wil neemt plaats voor de afgedekte spiegel bij HC. Ze vindt het allemaal erg spannend, maar Lilian stelt haar snel op haar gemak. Lilian knipt het haar van Wil in een fris, kort model. Om te kijken hoe het haar valt als het droog is, wordt het even geföhnd. Het grijze haar van Wil krijgt een beige spoeling. Het voordeel van een spoeling is dat de kleur langzaam vervaagt na iedere wasbeurt. Zo heb je geen last van uitgroei. Nadat het haar is gewassen, föhnt Lilian het prachtig in model en worden de laatste puntjes geknipt voor de finishing touch. Voor de stevigheid wordt het haar een beetje getoupeerd. Nog een beetje haarlak en Wil is helemaal klaar voor de fotoshoot. Make-up • Angela, van de beauty- KzeeoloeeentgbpneKod•oeednhipdfivennflKnoe.eeoslaepimogeeDelnoarlsurtrseioo.gnmtinlkapsebeaTdet•tdnl)ipoaee:pvgpN•ernevtsas‘rlirzsi:avetEgieenenuaDpseetkmtokllnpr.alMdskefdae,ntoDesnaedlorahknferodgioferaaagnnelvndwaa:ueebndokrgenuseeleaeoktndrnnorrgidr’beaaeevbeadus•nckehnosaeihk.brekt,vreEtLo,ioedbezjeevfwfnnobenitngojdadosvesoetoeadravpciuenroreorhetebnkkinnrgorhhelnsdekmuseeedaotldeoldtteoeeddoiedednttgrnspberuigegeceneeokmmzheegb(lnvileondciuaeevcdrnuhaiagtnovhkrdtntlk,a-ktelahceeleojgoeemeaiarnflekndoslmldkeen,lsdikenute.oe•ugnurt- salon van HC, verzorgt de make-up van Wil. Voor de nodige hydratatie van de huid gebruikt Angela een BB crème als basis. Met concealer en poeder krijgt de huid een egale teint. De ogen worden opgemaakt in de kleuren licht- en donkerblauw. Hier- door komen de blauwe ogen van Wil extra mooi uit. Tussen de wimpers wordt oogpotlood aangebracht en de wenkbrauwen worden licht aan- gezet met een poeder. De zwarte mascara maakt Wils ogen nog spre- kender. Nog wat blush op beide wangen en een matte lipstick in een herfsttint en Wil is er helemaal klaar voor. Meer zien? www.dekantlijn.nl/metamorfose/ Fotoshoot • We hebben geluk vandaag! Het is het droog en er verschijnt Gastvrouw en voorfoto’s: Jacqueline Kanters zelfs een waterig zonnetje. Petra kiest ervoor om bij de Zijdebrug foto’s te gaan maken. Wil heeft het duidelijk naar haar zin tijdens het poseren en de sfeer is heel goed. Met deze fotoshoot neemt fotografe Petra afscheid van de metamorfose. Ze is verhuisd uit Nieuw-Lekkerland en gaat in haar nieuwe woonplaats nieuwe uitdagingen tegemoet. Petra, heel erg bedankt voor je geweldige inzet en je professionele manier van werken! Dam 141, Alblasserdam Mathenesserdijk 399 Kleyburgplein 29 Kleyburgplein 27a Kleyburgplein 21, Nw-Lekkerland 3026 GE Rotterdam 2957 AT Nw-Lekkerland 2957 AT Nw-Lekkerland 078 6919624 / 0184 683611 06 437 888 20 0184 68 75 55 0184 68 22 68 website: haarstudiocupido.nl www.fotografia.nu www.simonskleding.nl www.schoenmodeanneke.nl
het resultaat Reactie Wil • ‘Ik vond het spannend, omdat ik mezelf had aangemeld om mee te doen. Maar het was GEWELDIG! Ik heb genoten van elk moment.’ Simons kleding • Jas More & More € 189,95 • Shawl More & More • € 19,95 • Rok basic € 69,95 • Top In Shape • € 39,95 • Vest Bloomings € 79,95 • Tas € 37,50 • Panty Marc Marcs € 4,50 Schoenmode Anneke • Enkellaarsjes Gabor € 99,95
Search
Read the Text Version
- 1 - 36
Pages: