de Kantlijn van de redactie •••••••••••••••••••••••••••••• Trots - tevreden - dankbaar - blij verrast - moe, maar voldaan - een beetje jarig - Nieuwe edities Uiterste Verschijnings feestelijk - maar vooral ... heel trots! AK 2019 inleverdatum datum Met het schrijven van dit editorial hebben wij het ge- voel dat we uit een rollercoaster komen. Maanden •••••••••••••••••••••••••••••• van planning zijn aan dit nummer vooraf gegaan. Het idee voor de inhoud neerzetten, brainstormen KL mei 24 april 15 mei met onze medewerkers, het verzamelen van alle arti- kelen en foto’s voor de input, de vormgeving én uit- KL juni 22 mei 12 juni eindelijk de druk op de knop om deze Kantlijn naar de drukker te sturen. KL juli 26 juni 17 juli KL september 21 aug 11 september Kortom, met deze feesteditie krijgt u een uitgebreide blik op wie er zoal achter de schermen van de Kant- lijn meewerken. Verhalen, portretten en columns van onze eigen medewerkers, waar we trots op zijn. Ook wij, dames van de redactie, zijn uit onze com- fortzone getrokken, door Pieter in een interview over onszelf én als kers op de taart een radio interview door Ada van Klokradio! De coverfoto is gemaakt door Wij hopen dat u net zoveel plezier beleeft aan het Nathalie Arnoczky. lezen van deze Kantlijn, als dat wij hebben gehad met het maken ervan. De groepsfoto is gemaakt door Leonard van der Kuijl. Hartelijke groet, de redactie Met dank aan Melkveebedrijf Fam. Eijkelenboom en Ballonnenlijn. colofon De Kantlijn Schrijvers en fotografen Metamorfose De Kantlijn is een vrijwilligersproject De Kantlijn werkt met vrijwilligers. De metamorfose is bedoeld voor vrou- ondersteund door Haveka | de grafische Wilt u als vrijwilliger ook iets bijdragen? wen van 18 jaar en ouder en is kosteloos partner, Alblasserdam. Stuur een e-mail naar de redactie. voor de kandidaat. Ook meedoen? Aan- melden kan via de website van de Kantlijn: Redactie Aanbod inhoud www.dekantlijn.nl/metamorfose/ E-mail: [email protected] Wilt u als lezer, ondernemer, vereniging of Website: www.dekantlijn.nl stichting uit de regio uw verhaal vertellen Copyright Telefoon: 078 888 04 42 of nieuws, tips of mededelingen delen? Dit magazine is met uiterste zorg samen- Laat het de redactie weten. gesteld. Toch zijn er op grond van de hier Oplage aangeboden informatie geen rechten te Uitgave Kantlijn Alblasserdam/Kinderdijk: Verspreiding ontlenen. Niets uit deze uitgave mag wor- 9200 exemplaren. De Kantlijn is gratis en wordt maandelijks, den verveelvoudigd, opgeslagen in een ge- Uitgave Kantlijn Nw-Lekkerland/Streefkerk: 11x per jaar m.u.v. augustus, huis aan huis automatiseerd gegevensbestand of open- 4400 exemplaren. verspreid door de Reli Groep, Hardinxveld- baar gemaakt, in enige vorm of op enige Giessendam. De Kantlijn niet ontvangen? wijze,hetzijelektronisch,mechanisch,door Adverteren Ga naar: www.dekantlijn.nl/bezorging/ fotokopieën, opnamen of op enige andere Voor meer informatie of een afspraak, manier, zonder voorafgaande schriftelijke mail naar: [email protected] Volg de Kantlijn ook op Facebook toestemming van de Kantlijn. de Kantlijn 1
coverinterview Vrijwilligerswerk is de rode draad Edgar Veen Ruim vijf jaar betrokken bij de Kantlijn Aan Edgar Veen de eer om de gast te zijn in dit de Kantlijn mij vijf jaar geleden vroeg om ook nog coverartikel van deze jubileumuitgave van de columns te gaan schrijven, dacht ik: dat wil ik wel Kantlijn. Een mooie gelegenheid om de persoon eens proberen. En nu zijn we alweer vijf jaar en 53 Edgar wat beter te leren kennen: ‘Voordat de columns verder ...’ De columns van Edgar in de Kant- eerste editie uitkwam, was ik al bij de Kantlijn lijn gaan over de dagelijkse dingen. ‘Ik denk dat ik in betrokken. Destijds was mijn werk websites ont- die vijf jaar één of twee keer echt iets heb moeten wikkelen en de Kantlijn vroeg mij om een web- verzinnen. De rest kwam er gewoon, dat ging bijna site voor hen te ontwikkelen. Nu zorg ik dat elke vanzelf. In een gezin met opgroeiende kinderen ge- nieuwe uitgave online komt te staan en hebben beurt elke keer wel wat. Ik vang dan een woord op, we laatst wat vernieuwingen op de website ver- een zin, schrijf dat op, laat het even bezinken en dan werkt.’ schrijf ik er in één keer iets over. Als het af is, laat ik het altijd eerst aan mijn vrouw zien en soms ook ‘Voordat ik voor de Kantlijn columns ben gaan schrij- door mijn dochter lezen. Omdat het zo vaak over hen ven, schreef ik al regelmatig stukjes op social media gaat, wil ik natuurlijk wel van ze horen of ik het mag over mijn leven en belevenissen’, begint Edgar. ‘Toen plaatsen.’ ‘En nee,’ antwoordt hij lachend op mijn 2 de Kantlijn
vraag, ‘ze hebben het nog nooit afgekeurd. En weet je, als ik zie dat ze erom moeten lachen, weet ik ze- ker dat ik de column zal plaatsen.’ Geboren Alblasserdammer leerd. Veel praten, naar mijn idee te veel, maar je leert verwachtingen bij te stellen, anders te zien. Van- Edgar is 41 jaar, getrouwd met Nienke (zij heeft ook uit die hoek met mensen bezig zijn, leer je jezelf ken- een paar jaar voor de Kantlijn geschreven) en samen nen en weet je ook beter waar je kwaliteiten liggen hebben ze twee dochters, 14 en 6 jaar. ‘Die van 14 en wat je zelf leuk vindt om te doen.’ schrijft ook in de Kantlijn, die van 6 is net begon- nen met leren lezen en schrijven. Dus wie weet of Van ICT’er .... die in de toekomst ook gaat schrijven.’ Edgar is een geboren Alblasserdammer, even weg geweest naar Edgar heeft jaren in de ICT gewerkt, in verschillende Papendrecht, maar toch weer terug in Alblasserdam. gradaties, als systeem- en applicatiebeheerder, maar ‘We wonen naast mijn ouderlijk huis, in het huis ook als ontwerper webdesign. ‘Op een gegeven mo- waar mijn opa en oma gewoond hebben. Het is een ment was ik daar klaar mee, ik haalde daar niet meer heerlijke plek, een oud huis in de mooiste straat van mijn voldoening uit. Toen ik in het ICT-vak begon, Alblasserdam, dat is echt wat voor ons.’ had ik altijd met mensen te maken. Maar die afstand werd steeds groter, langzamerhand werkte ik vanuit Vrijwilligerswerk is de rode draad een ivoren toren. Aan het eind van die carrière zag ik geen enkele klant meer, alles gebeurde vanach- ‘Ik denk dat het begonnen is bij Jeugdland’, zegt Ed- ter mijn bureau en dat vond ik te onpersoonlijk, dat gar bedenkelijk. Door de jaren heen heeft Edgar veel past niet bij mij. Dan voel ik me ongelukkig. Ik denk vrijwilligerswerk gedaan. ‘Als 13-jarige ben ik door- dat ik meer een mensen-mens ben. Ik zocht iets in gestroomd van bezoekend kind, naar helpen als vrij- de sfeer van het vrijwilligerswerk wat ik veel doe en williger en vervolgens als bestuurslid bij Jeugdland. deed. Sociaal betrokken werk.’ Dit was een belang- Kort daarna werd het jongerenwerk hier in Alblas- rijk keerpunt in Edgars leven. ‘En dan ga je zoeken, serdam opgericht. Ik ben direct na de start met wat wat wil ik dan wel? Mijn leeftijd speelt mee. Ik ben vrienden naar ze toegegaan en heb gevraagd of we kostwinner en mag een gezin onderhouden. Kan ik wat konden betekenen. Zodoende ben ik de jeugd- gaan studeren ... ? Het is een hele stap om je hele gemeenteraad ingerold en heb een klein beetje aan leven om te gooien naar iets waar je wel heel zeker de politiek geroken. Ik heb in het bestuur gezeten bij van moet zijn. Ik heb echt jaren gezocht, maar uitein- het ROWA, dat later is opgegaan in Stichting Welzijn delijk gevonden. Alblasserdam. Nu ben ik penningmeester van jeugd- land, heb ik een Buurtwhatsapp opgezet in mijn wijk en organiseer ik samen met enkele buren de jaar- lijkse burendag in onze straat. Vooral jongerenwerk en Jeugdland waren dynamische activiteiten; opzet- ten, regelen, uitvoeren. Dat is en was mijn ding. Van de Jeugdgemeenteraadsperiode heb ik heel veel ge- ... naar uitvaartbegeleider ‘Het kwartje viel, mijn ogen gingen open, toen ik een paar jaar geleden op oudejaarsdag twee uitvaarten bijwoonde. Natuurlijk, elke begrafenis is droevig, maar deze stonden wat verder bij me vandaan, niet in mijn familiekring. Ik zag de uitvaartverzorger lopen de Kantlijn 3
minder uren gaan werken. Daarnaast heb ik giganti- sche steun gehad van mijn gezin. Mijn vrouw heeft voor de volle honderd procent achter me gestaan en mij al die tijd gesteund. Ook voor haar was het een spannende en niet altijd een gemakkelijke periode. en toen wist ik het, dit is iets voor mij. Met mensen Nieuwe baan omgaan in een veel omvattend dynamisch beroep.’ Hoe heb je dat aangepakt? Ben je gaan solliciteren? Tijdens mijn opleiding kwam er een vacature voor uit- ‘Ik wilde goed beslagen ten ijs komen, dus heb ik me vaartassistent bij Klink Uitvaart voorbij en toen dacht goed verdiept, gekeken hoe je uitvaartverzorger kan ik: dit is het moment om te gaan starten. Ik ben gaan worden en wat je ervoor moet leren. Het is helaas solliciteren en kon als assistent aan de slag. In het geen beschermd beroep, iedereen kan voor zichzelf begin combineerde ik het werk met mijn bestaande gaan beginnen, alhoewel ik dat verre van adviseer. baan en ook nog de opleiding. Maar al snel heb ik de Gezien de zwaarte van het vak – je hebt met verdriet overstap gemaakt. En daar nog geen moment spijt te maken in een van de moeilijkste periodes van een gehad.’ Hij moet lachen, als ik opmerk dat de uit- mens – vond ik het te precair om dit beroep zomaar vaartverzorgers vaak zo strak en somber kijken en te gaan doen. Ik ben gaan zoeken en ben bij een op- ik nu hier een vrolijke man tegenover me heb: ‘Om leiding terecht gekomen. Eind april was ik bij de te beginnen moet je absoluut jezelf blijven,’ reageert open dag en op 1 juni zat ik al in de schoolbanken. Ik Edgar, ‘zodra je je anders voor gaat doen, prikken kon dat naast mijn huidige baan doen, maar ben iets mensen door je heen. Maar je past je uiteraard wel aan de omstandigheden aan met het werk wat je doet. Mensen denken vaak dat het heel zwaar is, om- dat je alleen maar met verdrietige mensen te maken hebt en dat is ook wel zo. Ik zit tijdens de eerste ken- nismaking een uur of drie bij de mensen, maar dan wordt er ook gelachen bij de herinneringen en anek- dotes. Emoties liggen ook heel dicht bij elkaar, dat mag ook, dat hoort ook. De dankbaarheid is groot als je iets voor de mensen hebt kunnen betekenen. Vooral het ontzorgen is in mijn ogen één van de be- langrijkste zaken. Het verdriet kan ik niet wegnemen, wel kan ik ervoor zorgen dat ze een zo mooi mo- gelijke én passende uitvaart voor hun dierbare kun- 4 de Kantlijn
nen organiseren.’ Edgar heeft duidelijk passie voor zijn nieuwe vak. ‘Na een poosje als zzp’er gewerkt te hebben, wilde Klink Uitvaart mij fulltime in dienst hebben. Ik had ondertussen mijn opleiding afgerond en ze boden me een andere functie aan. Er ging een collega weg en binnen drie jaar nadat ik de beslissing had genomen om totaal iets anders te gaan, doe ik werk dat ik leuk vind en heb ik de baan die ik wilde. Dat heeft me wel vertrouwen gegeven voor de rest van mijn werkzame leven. Als je echt iets wilt en je gaat ervoor, dan lukt het.’ Vijf jaar Kantlijn niet op papier te zetten.’ Edgar kijkt terug op vijf jaar Kantlijn: ‘Het is snel gegaan, de Kantlijn heeft snel ‘Het krachtige van de Kantlijn vind ik dat het geen po- een plek ingenomen in de huiskamer. Het is naar wat litieke kleur heeft. Het is een feelgood-magazine en ik hoor en zie, een erg goed gelezen blad, niet alleen met mijn columns sluit ik daar graag bij aan. Ik hoop thuis. In de meeste wachtruimtes in het dorp zie je dat mensen zich herkennen in wat ik schrijf, dat ze gelezen exemplaren liggen. En ook de online edities het voor zich zien als ze het lezen, dat ze het echt zien worden maandelijks door honderden mensen gele- gebeuren. Als dat gebeurt, dan is mijn column ge- zen. Ik denk dat het de kracht is geweest, dat van- slaagd. Ik dik wel wat dingen aan, maar driekwart af de eerste dag de inhoud en de vormgeving veel aan- van wat er staat, is echt. In het begin kwamen de dacht heeft gekregen, een totaalpakket dat er vanaf columns echt vanzelf. Opgroeiende kinderen en een de eerste dag stond. Met een regelmaat van artikelen leuke vrouw, zijn gelukkig heel vaak een goede inspi- en vaste dingen. De mensen gaan het blad herken- ratiebron. Ja, ik word er wel eens over aangesproken nen en mogelijk naar uitkijken. Vaste artikelen, maar op straat en natuurlijk vind ik dat leuk. En als ze dan dan ook weer elke keer een coverartikel dat net wat ook vertellen dat ze erom hebben kunnen lachen, dan dieper gaat. En het blad wordt gemaakt door vrijwil- weet ik waar ik het voor doe. Vooral mijn huisdieren ligers! Dat zijn de beste krachten die je kunt hebben.’ zijn populair in mijn columns. De meeste mensen vra- gen zich alleen altijd af of ze nog leven? Wie weet ga Tekst: Riens Gort – Fotografie: Nathalie Arnoczky, privécollectie Edgar ik in de toekomst ook nog over mijn huidige werk schrijven. Mensen zijn altijd heel nieuwsgierig naar mijn werk en met dit beroep maak je echt mooie en bijzondere dingen mee, die eigenlijk te mooi zijn om de Kantlijn 5
evenementenkalender april - mei ZATERDAG 13 APRIL Kom gezellig voor de feestelijke Opening speeltuin opening van het nieuwe seizoen. www.speeltuinkinderdijk.nl ZATERDAG 13 APRIL Grote rommelmarkt, van 09.00-15.30 uur, in en rondom Rommelmarkt Nw-Lekkerland de Maranathakerk aan de Mattenbies te Nw-Lekkerland. www.hervormdegemeentemaranatha.nl/rommelmarkt ZATERDAG 13 APRIL Vereniging Vestzaktheater Biggelmee presenteert een live Optreden Foolpoof optreden van Foolpoof. Zaal open: 21.00 uur. Entree €8,00. Locatie: Het Wapen van Alblasserdam. www.biggelmee-vzt.nl TOT HALF APRIL & VANAF APRIL Fototentoonstellingen in Bibliotheek: ‘Alblasserdam in de jaren 50’ (tot half Fototentoonstellingen HVWA april) en ‘175 Kloos’ (vanaf half april). In De Alblashof: ‘Historie van de scheepsbouw langs de dijk van Alblasserdam’ (tot half april). www.HVWA.nl MAANDAG 15 en 29 APRIL Ontmoeten en advies van 10.00-12.00 uur. Inloophuis Dementie Konings- Locatie: De Waard Inn, ingang Alblashof 1B. Pasen: dag VRIJDAG 19 APRIL www.waardeburgh.nl zondag 21 Knutselavond in Speeltuin en 27 april Knutselavond van 19.00 tot 20.30 uur in maandag de speeltuin. Kosten: € 1,50. Opgeven via 22 april Facebook! www.speeltuinkinderdijk.nl ZATERDAG 4 MEI - ZONDAG 5 MEI Vesperdienst door de Werkgroep Herdenkingsdienst 4 mei van de Dodenherdenking - Bevrijdingsdag gezamenlijke kerken. Aanvang 19.00 uur. Locatie Landvast. Na afloop kunt u aansluiten bij de tocht naar het monument in de Polderstraat. VRIJDAG 3 MEI t/m 31 MEI Tentoonstelling “Romeinen in de Alblasserwaard”. Tentoonstelling Romeinen Locatie: Bibliotheek, Ieplaan 2. Organisatie: AWN afde- ling Lek- en Merwestreek. www.awn-lek-merwestreek.nl VRIJDAG 10 EN ZATERDAG 11 MEI Op het oude Mercon Kloos terrein aan de West-Kinderdijk zal een heus Lammetjeswielfestival festival verschijnen met podia voor live muziek, een food market, stands en veel meer. Informatie en toegangsprijzen: www.lammetjeswielfestival.nl ZATERDAG 11 MEI “Bombardementswandeling” met gids: Ruud Boele. Verzamelen: Bombardementswandeling HVWA, Cortgene 3 om 9.30 uur voor koffie en lekkers. Vertrek: 10.00 uur. www.HVWA.nl, www.stichtingwelzijnalblasserdam.nl DINSDAG 14 MEI De Popluisterclub is bedoeld voor ouderen, maar jongeren zijn ook van Popluisterclub harte welkom. Locatie: Stichting Welzijn Alblasserdam, Cortgene 20. Tijd: 14.00-16.00 uur. Toegang: gratis, wel even aanmelden 078 20 21 22 0 WOENSDAG 22 MEI Voor de 5e keer organiseert ZPC Wiekslag zwemkampioenschap- Zwemkampioenschappen pen voor alle basisschoolkinderen (in bezit van A en B diploma) in Alblasserdam. Tijd: woensdagmiddag. www.wiekslag.net DINS- & DONDERDAG Bridgen Iedere dinsdagmiddag kunt u gezellig bridgen vanaf 13.00 uur 1E WOENSDAG Samen eten en iedere donderdagavond vanaf 19.30 uur. Locatie: Landvast. Samen eten voor alleenstaanden vanaf 12.00 uur. Locatie: De Waard Inn, Alblashof 1. Organisator: SWA, 078 20 21 22 0. IEDERE WOENSDAG Aan tafel Gezamenlijke maaltijd voor senioren. Locatie: MFC Maasplein, 12.00-13.30 uur, Prijs € 6,50. Aanmelden: 078 692 15 15. IEDERE WOENSDAG Repaircafé Openingstijden: woensdagen 09.30-16.00 uur (gesloten tijdens basis- schoolvakanties). Organisatie: SIHVA. Locatie: Participand, Lelsstraat 2. 2E ZATERDAG Verzamelbeurs Verzamelbeurs in Landvast, 12.00-15.00 uur, 6 de Kantlijn iedere maand (m.u.v. juli). Volgende: 13 april, 11 mei
zaterdag 27 april Buitenterrein Landvast Muzikaal programma 10.00-17.00 Kindervrijmarkt rondom het Makado In de middag is er een spetterend muzikaal program- 10.30-17.00 Gratis schminken en ballonnen- ma, mede mogelijk gemaakt door de Willaertsgroup, vouwen door Klein Kunstje Le Barrage en Bon Bon Party Service: 11.00-11.15 Wilhelmus 11.15-11.45 Mini concert Soli Deo Gloria Iris & Friends Deze band brengt een verscheiden- 11.45-12.00 Openingswoord door voorzitter heid aan muziekstijlen ten gehore, Oranjecomité en burgemeester 12.15-13.00 Optreden dansschool YV Dance zoals jazz, soul en Nederlandstalige 12.00-17.00 Middagprogramma met kinderattracties: nummers. • Modelboten door A.M.V.Z • Hindernisbaan Ridder Race Agogo Deze sprankelende coverband speelt • Luchtkussen Happende Draak • Mini express kindertreintje een zeer breed repertoire vol dance- • Funcar speelpaleis • Springkussens classics en de meest actuele party- • Mini formule 1 baan • Diverse sportieve clinics hits aangevuld met gave medleys en 12.00-17.00 Kids entertainment met Wally! coole danspasjes! DJ De optredens worden afgewisseld met optredens van DJ Luke Baanen. Diverse activiteiten in het dorp 10.15 Aubade bij Alblashof Waardeburgh door Muziekvereniging Excelsior 10.35 Aubade bij de Alblashof Rivas door Muziekvereniging Excelsior 11.15 Aubade bij ‘t Anker Wilgenplein door Muziekvereniging Excelsior 11.30 Foodtrucks WOK AND ROLL (saté, wok gerech- 18.00 Aubade bij De Wielen ten, broodjes pikante/Javaanse kip) TACOS LOS AMIGOS (authentiek door Soli Deo Gloria Mexicaans eten) Overige drank en foods wordt ver- 19.00 Ringsteken in de Kerkstraat zorgd door BON BON PARTY SERVICE door Arresleeclub Glijen en Rijen Kijk voor de laatste updates op: In Landvast is het 26 en 27 april ook weer feest. Onze website: www.oranjecomite-alblasserdam.nl Beide avonden draait er een DJ. Gratis entree. Facebook: www.facebook.com/oranjecomite.alblasserdam Of volg ons op Twitter: @OCA51 de Kantlijn 7
8 de Kantlijn
column De kip en het ei ... ‘Heb je nog bebroede eieren?’, vroeg onlangs een dorpsgenoot. ‘Nee sorry, bebroe- Tekst: Sjanie Eijkelenboom de eieren heb ik niet’, antwoordde ik. Hoewel ik direct doorhad wat hij bedoelde, Fotografie: stockfoto 123fr ging ik er serieus op in. De gedachte aan eieren, die ik de hele dag warm zou hou- den, bracht me aan het lachen. Lichte verbazing bij de vrager, maar toen ontdekte de Kantlijn 9 hij zijn fout. ‘Bevruchte eieren, bedoel ik.’ ‘Ja natuurlijk, die heb ik wel voor je.’ Hoe zit het nou ook alweer precies met dat “de kip en het ei” verhaal. Wij hebben 22 hennen lopen en daartussen siert een statige haan. Hij houdt al deze hennen in het gareel. Wij hebben een kleurrijke, bonte koppel kippen. Zo zie je traditionele bruine Barnevelders, statige zwarte kippen, kleine krieltjes en onlangs kregen we vier spierwitte hennen. Ieder jaar krijg ik wel een aantal kippen van burgers die ze kwijt willen en die hun kippen een fijne tijd wensen in onze ruime kippenwei. Deze hennen zorgen voor heerlijke, verse eieren. In de winter daalt de eierproductie en in het voorjaar stijgt deze weer. Kippen hebben namelijk voldoende uren licht nodig om eieren te leggen. Momenteel hebben we ongeveer 80 eieren in de week. Dit stijgt waarschijnlijk nog naar 110. Deze eieren eten we niet allemaal zelf op. Eieren die we over hebben, vinden gretig aftrek bij enkele “klanten”. Ieder voorjaar komen er ook wel een aantal mensen langs om eieren te kopen voor een broedmachine. En ja, daar gaan dezelfde eieren in. Het grootste deel van onze eieren is bevrucht. Een hen kan na de paring wel tien dagen bevruchte eieren leggen. Een broedse hen kan eieren uitbroeden, maar eieren kun je ook prima uit- broeden in een broedmachine. Bij de juiste temperatuur en vochtgehalte komen er na ongeveer 21 dagen prachtige, kleine kuikens tevoorschijn. ‘Maar jullie eieren zijn toch niet bevrucht?’, vroeg onlangs iemand. Want bevruchte eieren kun je niet eten. ‘De haan loopt er toch bij, zodat de kippen eieren leggen?’ Tja, daar gaat het mis en ineens ontstaat een raar gevoel. Veel mensen zijn dol op onze verse eieren, alleen de gedachte aan een kuiken maakt ineens dat er een mis- selijk gevoel komt opzetten. Kippen kunnen prima eieren leggen zonder dat er een haan bij loopt, dit zijn dan “onbevruchte” eieren. Op veel traditionele kippenbedrij- ven zul je geen hanen aantreffen. Maar u kunt gerust zijn, bevruchte eieren kun je prima eten. Je ziet er niks van, je proeft er niks van en je doodt er geen kuiken mee. Want weet u: de ontwikkeling van het kuiken begint pas na enige tijd bij de juiste warmte. Zolang wij geen broedse hen hebben, koelen de eieren vrij snel af en gebeurt er niks. En wist u dat je een bevrucht ei ook nog 14 dagen kan bewa- ren? Als je ze na 14 dagen in een broedmachine doet, kun je nog steeds een goed resultaat hebben. ‘Mam, ik heb een ei gevonden in het stro.’ Trots komt Luuk met een ei aanlopen, zijn handjes er beschermend omheen. Hij weet hoe kwetsbaar een ei kan zijn. ‘Ik voel dat het eitje nog warm is, misschien zit er wel een kuikentje in mam’, klinkt het enthousiast. ‘Zullen we samen kijken’, antwoord ik hem. En zo lopen we naar binnen, ik zet een koekenpan op de kookplaat en zodra de pan warm is, slaan we het ei kapot op de rand. Een prachtig spiegelei glanst in de pan. ‘Lekker! Gebakken ei!’, roept Luuk en vergeten is het kuiken. Een beter bewijs is er niet.
verloskunde Bevallen in het water Het bad in huis opzetten, vergt meestal wel enige aanpassing. Het is best een klus om hier ruimte voor Bevallen kan, als de keuze er is, op verschillen- te maken in een gemiddelde huiskamer. De meeste de manieren. Het eerste beeld is dan gewoon mensen die ervoor kiezen, huren een bevalbad en op bed en dat gebeurt ook het meest. Deze ma- hebben deze paraat staan rondom de tijd dat de nier is in het westen gebruikelijk geworden, ter- baby wordt verwacht. wijl er in andere culturen van oudsher gebruik wordt gemaakt van andere houdingen. Waar- Vooraf weet je natuurlijk nooit of het ook echt gaat bij verticaal baren een favoriete en natuurlijke lukken. We hebben al eens meegemaakt dat iemand houding is. gewoon geen weeën kreeg, maximaal overtijd liep en uiteindelijk in het ziekenhuis is bevallen. Het bad Maar steeds meer vrouwen gaan zich interesseren in kon weer opgeruimd worden. een “badbevalling” en dat begrijpen wij heel goed. In onze praktijk hebben we al een aantal mooie ervarin- Maar als het dan wel lukt en het gaat zoals iemand gen gehad met bevallen in het water. Het positieve het zich had voorgesteld, is het een heel mooie en effect van het warme water zorgt dat je je beter kunt bijzondere ervaring. Wij, als verloskundigen, staan er ontspannen en zo de ontsluiting ook vlotter kan ver- dan vol verwondering bij en coachen een vrouw die lopen. Het warme water zorgt ervoor dat de weeën haar kindje baart en zelf aanpakt in het water. Wat als minder pijnlijk worden ervaren; een natuurlijke een magisch moment! Wij zijn zo dankbaar telkens pijnstilling. En doordat je je vrij en soepel kunt bewe- weer getuigen te mogen zijn van de oerkracht van gen in het bad, heb je als barende ook minder last vrouwen die moeder worden. Op welke manier dan van je bekken en onderrug. Voor de baby is het een ook. Liefde is geboren. geleidelijke overgang, vanuit de baarmoeder in het warme water. Tekst: Daniëlle de Groot, verloskundige – Fotografie: Noa Fotografie 10 de Kantlijn
zelfportret Schrijven heeft iets magisch Joke Veerman - van der Leer (1959) Er zijn mensen die angstig achteruit deinzen, Goudzwaard over de economie van het genoeg en als ze de vraag krijgen een stukje te schrijven. veel meer. Later kwam ik bij maandblad “Reveil”, via Anderen veren enthousiast op om pen of toet- enkele medewerkers was er een link met de Aktie- senbord te activeren. Schrijven, het heeft iets tijd en daar ben ik nog steeds deel van de redactie. magisch! Die krabbels op papier, dat je daar- mee van alles kunt vertellen … Inspiratie uit het moederschap Vroeger schreef mijn moeder tweemaal per week Het moederschap gaf extra inspiratie. Een jaar of tien een briefje aan haar zus. Ik – een jaar of drie – zette schreef (en tekende) ik voor ledenblad “BN” van de vol overgave ook wat hanenpoten op papier en was vereniging Borstvoeding Natuurlijk en voor kader- heel teleurgesteld dat mama die niet kon lezen. Maar blad “Rondschrijven” van diezelfde leuke en leerza- dat veranderde al gauw. Ik was een trage eter. Mijn me club. Vrouwen vertellen graag en je kunt veel van moeder voerde me de dobbelsteentjes brood met elkaars ervaringen opsteken. Columns schrijven lag een prentenboekje erbij. Elk nieuw stukje tekst be- me ook. In het streekblad van de regio, waar we toen gon met een extra grote hoofdletter en zo leerde ik woonden, hanteerde ik pseudoniem “Vera”. Grappig de basis voor lezen en schrijven. Fonetisch schreef ik dat lezers me op gegeven moment ontmaskerden. tekst bij wat ik tekende. Dat ging jarenlang zo door. Een onderwerp wat vrouwen aansprak was: de moe- Het tekenen verdween, het schrijven bleef. derfiets op weg naar school. Als het regent en je net alle kindertjes van poncho’s en regenjassen hebt voor- Leerling-bedrijfsredactrice zien, wordt het geheid droog. En als je verwacht dat het bij een bescheiden buitje blijft en de verkleedpar- Na mijn beroepsopleiding lukte het niet om een tij skipt, gaat het juist harder storten! Ja, de meeste baan te vinden. In die tijd was er een overvloed aan gezinnen hadden toen (jaren 80) één auto. En die onderwijspersoneel. Mijn moeder zag in de krant een was niet in gebruik door moeder. Gebeurtenissen in advertentie voor een leerling-bedrijfsredactrice bij ons gezin met twee dochters en twee zonen waren “Onder de Vlam”, de wekelijkse bedrijfskrant van Shell dankbare stof voor columns in “Zeg!”, het blad van Pernis, met een oplage van 11.000 exemplaren. Me- het toenmalige Ouders & Coo (nu Ouders van waar- teen na de zomervakantie van 1979 kon ik er be- de). Daarmee stopte ik voordat mijn openhartigheid ginnen, 20 was ik. Wat een leuke tijd! Interviews en gênant voor de kinderen zou kunnen worden. artikelen over allerlei niet-technische onderwerpen vanuit een bijzondere positie: ik was één van de zeer Naar Alblasserdam weinige vrouwen die mocht rondlopen op het fa- brieksterrein. Ik heb veel geleerd in die paar afwis- Ik werd in 2000 redacteur van “Nederlek Nieuws” en selende jaren. maakte zelf foto’s bij mijn bijdragen. Mooi om met mensen te delen wat er zoal gebeurde in ons dorp. Blijven schrijven Dat stopte abrupt toen mijn man en ik in 2007 van Krimpen aan de Lek naar Alblasserdam verhuisden. Trouwen, verhuizen, eerste kindje op komst. Andere Een van de zonen heeft het “Nederlekkertje” een tijden, afscheid van Onder de Vlam, maar het schrij- tijdje voortgezet, naast zijn studie. En nu, nu schrijf ik ven ging door. Voor mezelf, om de snel verstrijkende interviews voor “Signaal” van de PCOB. En natuurlijk tijd met alle bijzondere momenten een beetje vast voor de “Kantlijn”. Elke tijd in het leven heeft eigen te houden. En voor anderen. Ik schreef voor het mogelijkheden. Het is mooi daarvan te kunnen ge- blad “Aktie” van Youth For Christ en denk aan de nieten. Als schrijver én als lezer! interviews met Phil Bosmans van de Bond Zonder Naam. Met Mient-Jan Faber van het IKV. Met Bob Tekst: Joke Veerman – Fotografie: Nathalie Arnoczky de Kantlijn 11
12 de Kantlijn
commercial story Is er iets veranderd? Onlangs was ik 25 jaar “bij de zaak” en dit jaar bestaat ons bedrijf 30 jaar. Bij zo’n jubileum pak je er al snel oude fotoboeken bij en haal je herinnerin- gen op. 30 jaar geleden begon het in de Kerkstraat, daarna een verhuizing naar de Waalsmondelaan en inmiddels is ons bedrijf alweer 23 jaar aan de Plantageweg in Alblasserdam gevestigd. In al die jaren is er veel veranderd. We hebben drie flinke verbouwingen achter de John Barkmeijer rug en we hebben sinds twee jaar heel het pand zelf in gebruik. Van één computer Besems Verzekeringen en voor gezamenlijk gebruik, heel veel papier, een fax en archief in kasten, zijn we al jaren volledig digitaal en proberen we steeds nieuwe middelen aan te pakken om Hypotheken BV onze dienstverlening te verbeteren. De start In 1994 vroeg Bert Besems of ik zijn eerste werknemer wilde worden. Door de per- soonlijke manier waarop Bert met zijn klanten omging, heb ik – denk ik – ja gezegd. We gingen in het begin eigenlijk bijna altijd bij de klanten op bezoek en dikwijls waren het lange gesprekken aan tafel. Soms ging het dan langer over de hobby van de klant dan over de zaken waar we eigenlijk voor kwamen. Herinneringen Hoewel de meeste gesprekken nu op kantoor plaatsvin- den en we ons professioneel opstellen, is er altijd ruimte voor een persoonlijk praatje. Terugdenkend aan 25 jaar bij de zaak, komen er veel herinneringen aan leuke ge- sprekken terug. Bijzondere ontmoetingen, maar soms ook moeilijke momenten voor klanten. Het is fijn dat we op verschillende manieren iets konden betekenen en daardoor van waarde waren. Persoonlijk contact Is er in die 25 jaar iets veranderd? Ik denk het eigenlijk niet. Het draait, ondanks dat er heel veel digitaal kan, wat mij betreft nog steeds om persoonlijk contact. Daar heb ik in ieder geval veel lol in. Daarom doen we er alles aan om met een enthou- siast team en digitale ondersteuning steeds meer tijd voor persoonlijke aandacht voor u en jou te krijgen. Dus, als je tijd hebt voor een ouderwets praatje, kom dan gerust eens langs! John Barkmeijer Besems Verzekeringen en Hypotheken BV Plantageweg 36, 2951 GP Alblasserdam Telefoon: 078 691 9206 E-mail: [email protected] Website: www.besems.com de Kantlijn 13
team Kantlijn Mijn hart in het vrijwilligersleven ‘Sinds 2012 ben ik vrijwilliger. Ik werk wel, maar krijg er niet voor betaald. Het is zo gelopen en eerlijk: ik heb moeite gehad om het te accepte- Fotograferen met heel veel plezier ren. Of eigenlijk: moeite gehad met de vragen ‘Vanaf het eerste moment was ik al enthousiast over de die het opriep bij anderen. ‘Vind je het dan niet plannen voor het nieuwe blad, de Kantlijn. Hier wilde ik erg dat je er niks voor krijgt?’ Niks voor krijgt .... graag aan meewerken en zo verzorgde ik vijf jaar geleden Die bleef hangen. Het duurde even, maar inmid- de coverfoto voor de eerste editie! Nu, een aantal jaren dels ben ik erachter. Mijn werk is zeer divers, van later, fotografeer ik nog steeds met heel veel plezier voor (pers-)berichten, interviews en artikelen schrijven de Kantlijn. Het ontmoeten van andere mensen en hun tot werken op een schapenboerderij. Van mo- verhalen horen, maakt dit werk extra leuk. Samen, de lens tot schapen, van pen tot hooivork en voor- schrijver van een (cover)interview en ik, zorgen we keer al: contacten met mensen van allerlei pluimage. op keer voor een goed verhaal met mooie plaatjes. Naast Want ieder mens heeft een verhaal. mijn werkzaamheden voor de Kantlijn fotografeer ik de Ik heb de leukste “baan” van de we- leukste bruiloften. Ook leg ik andere bijzondere momen- reld, waarin ik dagelijks dik “betaald” ten vast, zoals zwangerschappen en newborn shoots. Dit word. Betaling in de vorm van vol- leg ik vast in mijn eigen stijl: licht, puur en romantisch. doening, waardering en geluk!’ Ondertussen fotografeer ik deze opdrachten niet alleen Lucia Hubregtse meer in Nederland, maar ben ik steeds vaker in het bui- tenland te vinden met mijn camera!’ Nathalie Arnoczky Even voorstellen ‘Als ik mijzelf aan mensen voor- stel, krijg ik vaak de volgende reacties: ‘Bij ons langs de snelweg staat een groot kunstwerk. Vind jij dat ook kunst?’ of ‘Ik ben echt helemaal niet crea- tief!’. Of een nieuwe bekende met kunst begint enthousiast te vertellen over kunst die hij/zij zelf erg mooi vindt. Je raadt het al… ik doe iets met kunst. Ik ben geen kunstenaar, maar kunsthistoricus. De enige keren dat ik een kwast aanraak, is als ik teken en knutsel met mijn dochters Anna (10) en Marieke (7). Of als ik samen met mijn man Barend dapper aan het schilderen van de kozijnen begin. Schrijven en vertellen doe ik des te meer. Over kunst en over geschiedenis. Dat hoop ik vanaf vandaag ook af en toe voor de Kantlijn te doen.’ Ineke de Jong - den Hartog Laarzen kopen ... ‘Toen mijn eerste column in de Kantlijn verscheen, was ik me niet bewust van het effect. Als Hannie en ik naar het dorp gingen, werden we aangespro- ken door bekenden, maar ook door onbekenden. Er zat eens een meneer in een auto, die naar ons zwaaide. Tegen de dame die naar de auto liep, zei ik: ‘Mevrouw wat heeft u een vriendelijke man, hij zwaait, maar ik ken hem niet eens.’ Ze zei: ‘Maar hij kent u wel hoor, van de Kantlijn!’ Onlangs wilde ik mezelf voorstellen, maar dat was niet nodig. De dame las iedere maand mijn column. Lezers vinden mijn column leuk en dat vind ik fijn om te horen. Hannie zei nog: ‘Je moet maar een paar laarzen kopen, dan ga je niet naast je schoenen lopen.’ Nou, dat gebeurt niet, ik blijf gewoon Jaap voor iedereen.’ Jaap den Boef 14 de Kantlijn
Mattanja versus Roberto Tekst: Mattanja Kroon, Roberto Sciangula Fotografie: Leonard van der Kuijl – Inzetjes: Nathalie Arnoczky de Kantlijn 15
familieportret Geri en Bas de Lange Schrijver en fotograaf voor de Kantlijn scheepswerf van IHC. Daarvoor woonden ze allebei in Nieuw-Lekkerland. Samen met mijn oom en tante Mij (Eric, zoon) is gevraagd om voor het feest- hebben ze destijds het huis van “Rouw” in Kinderdijk nummer mijn ouders, Bas en Geri de Lange, te gekocht. Het was eerst een soort Winkel van Sinkel interviewen. Spannend hoor! Wat mij vaak op- die de “Bijenkorf” heette. Gezamenlijk verbouwden valt bij mensen om me heen is dat ze zo weinig ze de winkel tot woonhuis en toen er steeds meer weten over de achtergrond en geschiedenis van kinderen en pleegkinderen bijkwamen, hebben mijn hun ouders. Dat viel bij ons thuis wel mee, omdat ouders en oom en tante er nog een verdieping bo- enerzijds mijn ouders nogal vertellerig zijn en venop gebouwd. Achter het huis is een lange tuin anderzijds ik nogal een nieuwsgierig ventje ben. met prachtig uitzicht op de molens. Bij de steiger lig- Dan toch maar wat originele vragen verzinnen! gen wat bootjes en vroeger heb ik menig hengeltje in de Boezem uitgegooid. Eerst maar eens een korte, maar noodzakelijke inlei- ding. Sinds dat ik een half jaar oud ben, wonen mijn Het begin ouders in een twee-onder-een-kaphuis tegenover de Bas vertelt: ‘Mijn eerste ontmoeting met Geri, een mooie meid, was op een verjaardag en we hebben gelijk tot diep in de avond zitten kletsen over van al- les. Onder andere over schilderkunst.’ Geri: ‘Bas zag er goed uit. Hij was open, met een vriendelijke uit- straling en spontaan. En hij gaf originele cadeaus. Het eerste cadeau was geen bosje bloemen, maar een dik boek over schilderkunst!’ Het staat nog steeds in de immense boekenkast. ‘Ons eerste huisje was in de Van Vlietstraat in Nieuw-Lekkerland’, vertelt Geri verder. ‘Knus, klein, een eigen plekje. Heerlijk! Het was binnen echt een beetje studentenachtig. We hebben het huisje met veel fantasie ingericht, omdat we weinig geld hadden: een wagenwiel als salon- tafel en een kast van sinaasappelkistjes. Ik kon echt 16 de Kantlijn
graferen vindt Bas. ‘Ik kijk graag naar mooie foto’s, die wil ik dan óók proberen te maken. Ik ben ook een verzamelaar, ik verzamel allerlei “rommel”. Door het maken van foto’s “verzamel” je ook herinneringen. Ik wil de schoonheid van de natuur vastleggen.’ De kunst van een goede foto is volgens Bas de compo- sitie. ‘Wat ik zelf een goede foto van mezelf vond, is van schilder Teus van Kooten naast zijn schilderij in een vorige Kantlijn. Het is een kleurige foto, waarin zowel de persoonlijkheid van de schilder, als zijn werk krachtig in beeld worden gebracht.’ al mijn creativiteit kwijt in dat huisje.’ Bas vult aan: Hobby’s ‘Voor en achter hebben we het tuintje heringericht en dan had ik ook nog ergens anders een akkertje Bas heeft enorm veel hobby’s: ‘Ik houd van fotogra- van mijn vader.’ feren, de natuur, heel veel lezen, vooral natuurwe- tenschappelijk, geschiedenis, aardrijkskunde. Ik heb Schrijven en fotograferen in het verleden ook heel veel ge-doe-het-zelfd. Ik vind superveel interessant. En nieuwe dingen maken Geri schrijft vaak voor de Kantlijn en ze heeft in het vind ik leuk: ontdekken hoe het werkt.’ Hij lacht: ‘Als verleden onder andere ook voor de Klaroen geschre- ik het eenmaal weet en gedaan heb, dan is de lol er ven. Bas maakt regelmatig begeleidende foto’s en een beetje af’. Uit mijn jeugd weet ik dat mijn vader heeft ook al menige blije bruid op de gevoelige plaat bestuurbare vliegers heeft gemaakt, raamhangers vast gelegd. Geri: ‘Het leuke aan schrijven, vind ik en lampen van Tiffany glas, glazen kerstballen blies het “bezig zijn” en iemands gedachten te kunnen voor de boom, een grote sterrenkijker fabriceerde, verwoorden. Het is ook wel eens fijn om je eigen Oostenrijks houtsnijwerk reproduceerde en bier en mening te kunnen verwoorden, bijvoorbeeld als het wijn maakte. Verder maakte hij al een zonnepaneel over een onderwerp als natuur gaat, zoals wel of op ons balkon, lang voordat het hip was en heeft hij geen oormerken bij koeien. De kunst van een goed een keer een kip geopereerd (echt waar!). Geri: ‘Mijn verhaal, is een goed begin. Maar misschien nog wel hobby’s? Ja, ik houd van schilderen en schrijven. Van belangrijker: een goed eind! Dat is vooral moeilijk: de veel kinderen om me heen word ik eigenlijk het ge- laatste zin!’ Ik vraag mijn vader wat hij leuk aan foto- lukkigst! Verder tuinieren en thrillers lezen.’ Care Speciaal Meest indrukwekkend Haarwerken, Borstprotheses, Welk geïnterviewde persoon heeft de meeste indruk Speciale Lingerie & Badkleding gemaakt en waarom? Geri vertelt lachend: ‘Wij gaan nooit tegelijk naar een interview, want dan gaat Bas Gefemliectiteerd gelijk ook allerlei vragen stellen. De meeste indruk K5anjatalirjn! heeft misschien wel de toen al 98-jarige meneer van Wijnen uit Alblasserdam gemaakt. Een statige man, www.carespeciaal.nl die in de oorlog op wonderbaarlijke wijze op een motor door de vijandelijke Duitse linies is gebroken.’ En wat is jullie favoriete plekje in de buurt? Bas: ‘Als je van Kinderdijk naar Nieuw-Lekkerland rijdt: het be- gin van de Schoordijk. Dan kijk je prachtig op de Lek, Nieuw-Lekkerland en de molens. Daar zou ik later, als ik er niet meer ben, wel een bankje willen laten plaatsen.’ Geri zittend op haar rode pluchen hoek- bank: ‘Mijn plekje is hier, heerlijk op de hoek van de bank. “My home is my castle”.’ Tekst: Eric de Lange – Fotografie: privécollectie De Lange de Kantlijn 17
18 de Kantlijn
de Kantlijn 19
SWA Stichting Welzijn Alblasserdam (SWA) Adres: Cortgene 20, 2951 ED Alblasserdam Telefoon: 078 20 21 22 0 E-mail: [email protected] Website: www.stichtingwelzijnalblasserdam.nl Facebook: facebook.com/welzijnalblasserdam Bakfiets zoekt speelplek In het voorjaar en de zomer gaat Stichting Wel- zijn Alblasserdam (SWA) weer op pad met de Bakfiets, bij mooi weer natuurlijk. Gevuld met speelgoed, limonade en verse koffie gaan de SWA medewerkers op zoek naar plekken waar buurtbewoners samenkomen. Bewegen en spelen is leuk! Weet u een mooie plek waar buurtbewoners samen- komen en waar de Bakfiets met spelletjes een leuke Om beweging onder kinderen te stimuleren, gaan aanvulling kan zijn? Neem dan contact op met de we in de komende maanden speciaal op pad met SWA via: [email protected] of de Bakfiets vol spelletjes. We zoeken pleintjes, veld- stuur een WhatsApp-bericht naar 06 170 758 94. jes en straten waar kinderen spelen en ook ouders Ook voor meer informatie kunt u contact opnemen. samenkomen. Het idee is dat de Bakfiets een aanvul- ling zal zijn op bestaande activiteiten en een mid- del om met elkaar in gesprek te gaan en kinderen in beweging te brengen. Voor de aanwezige ouders brengen we natuurlijk koffie en thee mee, maar zij kunnen uiteraard ook meedoen met de spelletjes. 20 de Kantlijn
SWA Alblasserdam blij Waterbus naar Dordrecht te gaan en een rondleiding met vrijwilligers! te krijgen in museum van Gijn. ’s Avonds werd de film “The Green Book” door veel vrijwilligers bezocht. We kunnen weer terugkijken op een mooi Vrij- Pubquiz willigers Event, een week vol activiteiten waar- Negen teams namen het tegen elkaar op tijdens de aan vrijwilligers uit Alblasserdam konden deel- pubquiz in Landvast, het was een zeer geslaagde nemen. De week werd aangeboden door de avond. Sommige deelnemers vroegen of er een pro- gemeente Alblasserdam en georganiseerd door fessionele quizmaster was ingehuurd. Een compliment Stichting Welzijn Alblasserdam (SWA). voor SWA sociaal makelaar Leroy Benschop. De win- naar van die avond was: het team “Huiswerkbegelei- Wijnproeverij en chocola ding”. Het team dat als laatste eindigde, team “An- Er werden twee wijnproeverijen aangeboden bij res- ker”, ontving de poedelprijs. Een zeer speciale prijs, taurant “Le Barrage”. De deelnemers kregen heerlij- die eigenlijk toch iedereen wil winnen. ke wijn aangeboden met uitleg uit wel- ke streek de wijn afkomstig was. Daarna “Zo met en voor Vrijwilligersprijzen mochten de deelnemers naar beneden elkaar is er veel De afsluiting van deze mooie week vond en de oude kluis van de bank betreden mogelijk en is het fijn plaats in Landvast. Er werd weer volop waar nu een wijnkelder van gemaakt is. om in deze genoten van een heerlijk buffet. De bur- Voor wie het niet weet, restaurant “Le gemeenschap gemeester, wethouders, raads- en jeugd- Barrage” is gevestigd in het voormalige te wonen.” raadsleden waren aanwezig en hielpen kantoor van de Rabobank. Het was dit bij het buffet en in de bediening. Tatum jaar ook weer mogelijk om bij Arthur “Wat fantastisch dat Prins, 17 jaar, mag zich komend jaar Vrij- Tuytel een heerlijke chocolade paashaas de gemeente dit doet willigster van de Toekomst noemen. Ta- te maken. Alle drie de avonden waren voor vrijwilligers. tum was erg verrast, ze was samen met druk bezet. Tijdens de uitleg konden de Hartelijk dank voor haar moeder aanwezig. Geheel onver- deelnemers genieten van koffie of thee de organisatie.” wacht werd zij naar voren geroepen door met daarbij een heerlijke lekkernij. wethouder Verheij. Vrijwilligerswerk werd haar met de paplepel ingegoten. Als kind ging Kleur en cultuur ze naar Jeugdland en de Speeltuinvereniging en De workshops “Porselein stippen” waren een groot naarmate ze ouder werd, ging ze daar als vanzelf- succes. Sommige deelnemers wisten vooraf niet pre- sprekend helpen. Gerard en Diny Wasser mogen zich cies wat het inhield, maar na afloop waren ze zeer ver- Vrijwilligers van het Jaar noemen. Dat een echtpaar rast en enthousiast met het resultaat van hun eigen dit jaar deze prijs mocht ontvangen, is wel bijzonder. creatie. Het waren twee gezellige en drukbezochte Bij elkaar opgeteld doen ze samen bijna 80 jaar vrij- avonden, die werden verzorgd door Alinda Baan van willigerswerk. Het meeste vrijwilligerswerk doen ze Stip & Kleur. Op woensdag was het mogelijk met de voor Badminton Club Alblasserdam. Projectprijzen De projectprijzen werden uitgereikt door de burge- meester. Vooraf kon men een project opgeven met een maatschappelijk doel. Zestien mensen hebben een korte pitch gegeven aan een vijfkoppige jury bij de SWA. Drie deelnemers gingen door en mochten hun project presenteren. De eerste prijs van € 750,- werd gewonnen door Stichting de Groene Long’, de tweede prijs van € 250,- ging naar Kledingbank Al- blasserdam en de derde prijs van € 150,- ging naar gospelkoor “His Voice”. de Kantlijn 21
SWA 22 de Kantlijn
SWA Cursus “Zorg de Baas” partner bijvoorbeeld een beroerte heeft gehad. Met elkaar wordt gekeken hoe u naast de zorg voor uw Stress herkennen, leren om hulp te vragen en naaste ook goed voor uzelf kunt blijven zorgen. Bij grenzen stellen… allemaal onderwerpen die veel mantelzorgers is dit evenwicht weg, doordat zij aan bod komen in de cursus “Zorg de Baas” die ongemerkt hun grenzen hebben verlegd en niet of op 7 mei a.s. in Alblasserdam van start zal gaan. veel te weinig aan zichzelf toekomen. Deze cursus is speciaal bedoeld voor “De cursus is Zeven bijeenkomsten mantelzorgers, dat wil zeggen voor ie- leerzaam en het De cursus is bedoeld als steuntje in de dereen die extra zorg verleend aan een delen van elkaars rug en uiteraard ook om overbelasting partner, kind, ouder of andere naaste ervaringen is te voorkomen. Er is wel een maximum met een chronische ziekte of een beper- heel fijn” van tien deelnemers, dus wacht niet te king bijvoorbeeld. lang met opgeven. De cursus bestaat uit zeven bijeenkomsten van twee uur en zal plaatsvin- Inzicht krijgen den op dinsdagochtend van 09:30 tot 11:30 uur. De Tijdens deze cursus leert u als mantelzorger hoe u start van de cursus is op dinsdag 7 mei a.s. De kos- beter kunt omgaan met de moeite die het zorgen ten zijn € 15 per persoon voor de cursusmap die u voor een ander met zich meebrengt. U leert inzicht ontvangt. Heleen Visser, mantelzorgconsulente van te krijgen in uw rol, dat is zowel van belang voor Stichting Welzijn Alblasserdam (SWA) en Anneke mensen die al heel lang voor iemand zorgen (en Lanser, wijkverpleegkundige Rivas, zullen de lessen dat als “normaal” ervaren), als ook voor mensen die geven. U kunt meer informatie opvragen via 078 20 onlangs mantelzorger zijn geworden doordat een 21 22 0 of [email protected]. SWA Seizoenswandeling voor senioren Liefhebbers van wandelen kunnen op woens- ken. Het was erg gezellig en ik raad meer mensen dag 15 mei a.s. weer meelopen met de tweede aan om mee te lopen!’ seizoenswandeling van 2019. Ontvangst en start Onder begeleiding van het ABC Team en Stichting Welzijn Alblasserdam wandelen twee groepen on- Deelnemers zijn vanaf 10.30 uur welkom in sport- geveer twee of vier kilometer. Na afloop krijgen de centrum De Blokweer. Na een kop koffie of thee zul- deelnemers een kopje soep en broodjes. len de groepen vertrekken. Er kan worden gekozen voor twee verschillende afstanden. Beide groepen Toegankelijk komen weer terug bij het sportcentrum en kunnen daar genieten van een kopje soep. ‘De eerste keer liepen er ongeveer vijftien personen mee met de wandeling’, aldus Leroy, Sociaal Make- Deelname aan de wandeling is gratis laar bij de SWA. ‘Doordat de wandeling voor ieder- een toegankelijk is, hadden we een leuke groep met Inschrijving is wel nodig en kan via leroy@stichting- verschillende mensen. Ik had de route uitgestippeld, welzijnalblasserdam.nl. De SWA en het ABC Team maar er liep iemand mee die ons veel kon vertellen organiseren ieder seizoen een wandeling met een over het dorp. Ik heb veel van haar verhaal opgesto- andere route en een soep passend bij het seizoen. Wees wel op tijd met aanmelden, want vol=vol. de Kantlijn 23
26 de Kantlijn
in het zonnetje Radioman Heb je al veel bekende zangers in je programma Richard Veen mogen ontvangen? ‘Afgelopen december hebben we Samantha Steen- Richard Veen zet mensen regelmatig in het zon- wijk ontvangen, zij werd vorig jaar tweede in seizoen netje in de Kantlijn. In de eerste Kantlijn sierde acht bij The Voice of Holland. In januari is volkszan- Richard de cover en vertelde hij over zijn bij- ger Peter Beense een uur lang in de studio geweest. zondere hobby: op de foto gaan met BN’ers. Met George Baker, Dries Roelvink en Wolter Kroes Naast vrijwilligerswerk voor o.a. de Kantlijn zet heb ik telefonisch contact gehad tijdens het pro- Richard zich in voor de radio, waarvoor hij veel gramma. Met de laatste heb ik een leuke klik. Wolter BN’ers ontmoet en mag interviewen. zit al 30 jaar in het vak en als we elkaar zien is het altijd “hoi” of een “duimpje”. Welke zanger is in opmars? ‘Marco de Hollander, een zanger uit Ter Aar, is steeds bekender aan het worden. Hij is al zeven keer in het programma geweest. Hij staat met regelmaat op grote feesten, zoals het Mega Piraten Festijn. Leuk om hem zo te volgen.’ Richard, wanneer is jouw radiowerk begonnen? Wat is het hoogtepunt van je programma? Richard: ‘Begin jaren 90 ben ik begonnen bij Huig Richard lacht: ‘Dat was afgelopen jaar, toen Radio Terlouw, die radio maakte vanuit het Zwarte Paard. NL met Zomertoer naar Ridderkerk kwam. Wij moch- Samen met Erik van Breda maakten wij, naar aan- ten van de organisatie het verslag maken voor zowel leiding van de singlesverkoop, onze eigen lijst; de de TV als de radio.’ Damdorpse 13.’ Bij welke radiozenders ben je nog meer werkzaam Wat maakt werken bij radio zo leuk? geweest? ‘Voor mij is het echt een uitlaatklep. Na een week ‘Na een aantal jaren ben ik terecht gekomen bij Radio werken, heerlijk de studio in om mijn programma te Vrolek in Lekkerkerk. Hier ben ik begonnen met het doen. Hierna ben ik helemaal relaxt. Ik wil wel even draaien van Nederlandse muziek. Hier heb ik mogen kwijt dat mijn vrouw Eveline ook in de studio mee- draaien met Menno Barreveld, tegenwoordig radio- helpt. Zij ontvangt de gasten en verzorgt de drank- dj bij Q-Music. Later ben ik bij Klokradio aan de slag jes. Daar ben ik heel blij mee.’ Wilt u ook een keertje gegaan met een muziekprogramma. Sinds zeven jaar luisteren naar een programma van Richard? Dat kan ben ik werkzaam als vrijwilliger bij RTV Ridderkerk. dus op vrijdag van 16.00 tot 19.00 uur. Ga naar: Iedere vrijdag draai ik van 16.00 tot 17.00 uur ge- www.rtvridderkerk.nl varieerde muziek en van 17.00 tot 19.00 uur het programma “Lekker Hollands”. Dan komen er begin- Tekstbewerking: Jacqueline Kanters – Fotografie: privécollectie Richard nende, maar ook bekende artiesten naar de studio.’ de Kantlijn 27 Hoe komen jullie aan deze artiesten? ‘Ik ken een aantal pluggers, dit zijn mensen die per mail muziek opsturen met de vraag wie wij graag in de studio zouden willen hebben. Als ik een artiest nog niet ken, bel ik eerst een keer met hem of haar. Blijkt het een gezellige prater te zijn, dan nodigen wij hen uit om naar de studio te komen.’
terugkijken met kelen en advertenties.’ Het blad moest zichzelf op termijn kunnen bedruipen, aangezien er geen ge- Jacqueline Kanters meentelijke subsidie was of zou komen. ‘We zijn met dit 0-nummer de boer opgegaan om vrijwilligers en en Carla Peters adverteerders aan te trekken. De terugkoppeling was zeer positief, ook van de adverteerders – heel be- In dit jubileumnummer kijkt Pieter Struijs geen langrijk – omdat zij de enige inkomstenbron vormen. veertig jaar terug, maar slechts vijf jaar. Met de Zonder advertenties geen magazine. Op basis van stille krachten achter de Kantlijn, Carla en Jac- deze terugkoppeling hebben we de gok gewaagd en queline, beschouwen we de ontwikkeling die is de eerste Kantlijn uitgekomen in mei 2014.’ de Kantlijn heeft doorgemaakt om het succes van vandaag te worden. De naam Jacqueline, geboren op 5 december 1966 te Dord- Jacqueline: ‘Mijn schoonvader Herman Kanters, de recht, is getrouwd met Victor Kanters en woont in Oud- vader van Victor, had ooit het plan om met de druk- Alblas. Samen hebben zij een dochter en een zoon. kerij een krant of een blad uit te geven. Het is er toen Carla, geboren op 24 april 1969 te Nieuw-Lekkerland nooit van gekomen. Wel had hij een naam bedacht: is getrouwd met Olav Peters en woont in Alblasser- de Kantlijn, waarbij “kant” een afkorting is van Kan- dam. Samen hebben zij een zoon en een dochter. ters. Victor gaf bij de start aan dat hij het leuk zou Jacqueline en Carla vormen dus samen de redactie vinden als de naam Kantlijn gebruikt zou worden, van de Kantlijn, Carla vanaf dag één en Jacqueline als eerbetoon aan zijn vader.’ Carla heeft de naam sinds januari 2016. prachtig grafisch weergegeven met een rode balk als “kantlijn” op de voorkant. Rood is gekozen vanwege Ontstaan van de Kantlijn het onderscheidend vermogen van de kleur en heeft geen politieke lading, want de Kantlijn is er voor ie- De Kantlijn is een niet meer weg te denken maga- dereen, ongeacht de politieke voorkeur, het geloof zine in de regio, maar hoe ontstond het idee voor of welke achtergrond dan ook. dit feelgood-magazine? Carla: ‘Zes jaar geleden was ik als vrijwilliger betrokken bij de ontwikkeling van Vijf jaar Kantlijn een ander magazine. Hiervoor had ik vele ideeën op- gedaan en ontwikkeld. Helaas is voortijdig de stekker ‘Voor elke editie hanteren we een vast indelings- uit dat project getrokken. Ik vond het zonde om deze patroon voor een aantal artikelen’, legt Jacqueline uit. ‘ expertise verloren te laten gaan en ben met Victor en We starten met een coverinterview van een persoon Olav, de directie van HAVEKA | de grafische partner, of groep mensen zoals jij en ik, die een bijzonder of rond de tafel gaan zitten om te kijken wat de moge- interessant verhaal te vertellen hebben. Rond het lijkheden waren om een eigen blad op te starten. We midden vinden de lezers de pagina’s van Stichting kwamen tot de conclusie dat het geen nieuwsblad Welzijn Alblasserdam (SWA) en we sluiten af met de moest worden, maar een positief blad met verhalen metamorfose.’ Alle andere artikelen, columns en ver- voor en door Alblasserdammers. Victor en Olav ga- halen worden tussen deze ankers geplaatst op een ven mij groen licht om het plan verder uit te werken zodanige manier dat het blad aantrekkelijk is om in en zij besloten om in het project te investeren.’ zijn geheel te worden gelezen. ‘Wij kijken daar zeer precies naar, want het is belangrijk dat ook de adver- Uitgangspunten magazine tenties een mooie plaats krijgen, al dat niet gerela- teerd aan een artikel.’ Carla: ‘Het is leuk om te vertel- ‘Ik was blij met deze kans en begon enthousiast met len dat in het eerste nummer onze vrijwilligers Edgar, de ontwikkeling van het magazine.’ Om het idee een Mattanja, Jolanda en Inge al een column schreven “gezicht” te geven, is Carla met een aantal vrijwilli- en dat doen ze na vijf jaar nog steeds. Huisfotografe gers aan de slag gegaan om een proefnummer te Nathalie maakte de coverfoto voor het eerste nummer maken met een daarbij behorende website. ‘Dit was en dat heeft zij ook gedaan voor dit 55e nummer.’ een nummer met een fantasie-inhoud, maar het gaf Het eerste coverinterview ging over Richard Veen, wel aan wat we wilden qua formaat en lay-out. Uit- met als hobby: het op de foto gaan met BN’ers. Het gangspunten waren: een toegankelijk maandblad, 55e coverinterview gaat over Edgar Veen en zijn vrij- prettig te lezen en met een juiste balans tussen arti- 28 de Kantlijn
willigerswerk als rode draad in zijn leven. In de loop samenwerking is heel fijn, wij zitten zo goed als altijd der jaren is het team uitgebreid met meer vrijwilligers op één lijn en zijn even enthousiast.’ Jacqueline ver- en schrijvers, dat geeft een breed en vernieuwend zorgt de “input” van het blad en Carla de “output”. leesaanbod. Jacqueline: ‘In totaal bestaat ons team Jacqueline: ‘Ik verzamel de artikelen, zoek nieuwe nu uit 34 vrijwilligers, die een inhoudelijke bijdrage onderwerpen en stem deze ideeën af met Carla. Ook leveren. Op dit team zijn we super trots!’ onderhoud ik de contacten met ons team over hun inzet en bijdrage per editie.’ Alle kopij wordt eerst Het financiële plaatje door Jacqueline inhoudelijk geredigeerd, ze heeft een goed ontwikkeld taalgevoel. Daarna verplaatst de Uitgangspunt van de investering van Haveka in de kopij zich naar Carla. ‘Ik verzorg de opmaak van de Kantlijn was dat het blad zichzelf op den duur moest artikelen en doe een voorzet voor de indeling binnen kunnen bedruipen. Carla: ‘De eerste jaren hadden de vertrouwde lay-out.’ Tijdens het opmaken kijkt we Haveka nog hard nodig, maar door de schou- Carla ook nog naar alle teksten. Verder onderhoudt ders eronder te zetten en met de steun van trouwe zij nauw contact met de adverteerders en verzorgt adverteerders werd de Kantlijn steeds meer zelf- ze de opmaak en presentatie van de advertenties. standig. De Kantlijn is een vrijwilligersproject zonder Carla: ‘Voordat elk opgemaakt artikel in proef naar winstoogmerk, maar we willen natuurlijk wel uit de de schrijvers gaat, gaat deze voor de eindcorrectie kosten komen. Begin 2016 maakten we de eerste nog naar Nicole. Zij is lerares in het basisonderwijs “groene” Kantlijn, een editie zonder verlies.’ Jacque- en heeft een goed oog voor taal- en stijlfouten. Zij line: ‘Vanaf dat moment was het onze doelstelling corrigeert zonder de schrijfstijl van de schrijvers te om iedere maand een Kantlijn uit te brengen die beïnvloeden.’ Nadat alle schrijvers goedkeuring heb- kostendekkend is.’ Alleen met dank aan het bedrijfs- ben gegeven en de dames van de redactie het eens leven en de winkeliers is het mogelijk de Kantlijn te zijn over de uitstraling van een nieuwe editie, gaat de blijven publiceren. Carla: ‘Wij zijn ook heel blij met de Kantlijn naar de drukker. SWA, die iedere editie vier pagina’s afneemt ter ver- vanging van hun eigen blad, dat voorheen vier keer Toekomstige doelstellingen per jaar alleen terecht kwam bij de 55-plussers. Door de Kantlijn komt hun informatie terecht bij meerdere Sinds oktober 2016 verschijnt er een gecombineerde doelgroepen. De mensen weten nu beter waar de Kantlijn Alblasserdam/Kinderdijk met 9200 exempla- SWA voor staat.’ Het ging vanaf 2016 voorzichtig ren en sinds oktober 2018 verschijnt er een tweede, de goede kant op, zodat de keuze voor kleur gerea- een “eigen Kantlijn”, voor Nieuw-Lekkerland/Streef- liseerd kon worden. ‘Met het oktobernummer van kerk met 4400 exemplaren. ‘Gezien het succes en het dat jaar werd het binnenwerk kleurrijker’, zegt Jac- warme onthaal van onze magazine-formule hopen queline, ‘en vanaf dat moment viel de Kantlijn ook in we in de toekomst nog eens een derde editie uit te Kinderdijk op de mat.’ Carla vult aan: ‘Vanaf de start mogen brengen in eveneens een dorpse omgeving lag de Kantlijn op een vrijdag in de brievenbus, maar met een “ons-kent-ons” instelling. We hopen met ons om op de distributiekosten te besparen (35%), zijn team nog vele mooie Kantlijnen te mogen maken.’ we ruim een jaar geleden overgegaan op bezorging Dit kan uiteraard niet zonder de adverteerder. De tezamen met de Klaroen door de Reli Groep.’ gunfactor is belangrijk en die wil de Kantlijn graag behouden. Heeft u belangstelling? Kijk dan op www. Het productieproces dekantlijn.nl, hier is alle informatie te vinden. Carla: ‘Jacqueline en ik vormen een een hecht re- ‘Tot slot willen wij Haveka, alle vrijwilligers en ad- dactieteam en we nemen alle besluiten samen. Onze verteerders, kortom iedereen die zich op wat voor wijze dan ook inzet voor het tot stand komen van de Kantlijn, heel hartelijk bedanken. Want de Kantlijn maken we sámen!’ Dit was een interessant “Terug- kijken met”, met twee enthousiaste, hard werkende en jubilerende dames. Gefeliciteerd, dank en succes. Tekst: Pieter Struijs de Kantlijn 29 Fotografie: Leonard van der Kuijl
30 de Kantlijn
Feestelijke High Tea koken met Bij vijf jaar Kantlijn hoort een feestmaal. Ik heb 22(55es2e0Bnn2igeOu5grerfareOjegeamnnmrDazbmSbozaeuCaseztctHtheejtAlerfedrPisojbzPumoeiEktneheNderrLtbIabkJaSmkTebeliJklE:in te vetten ) besloten om van de gelegenheid gebruik te ma- ken en de lezers eens te verrassen met een ech- 75 ml melk te high tea. Wat wij hier in Nederland vaak een high tea noemen, is eigenlijk een afternoon tea. Een high tea onderscheidt zich hiervan, omdat deze is bedoeld voor “special occasions”. Meer “an elegant celebration tea”. En een feest, dat is vijf jaar Kantlijn zeker! Hoe het hoort Recept • 10 tot 12 scones Alles begint natuurlijk met de thee zelf. Geen zakjes, • Verwarm de oven op 230°C en vet het bakblik in. maar echte thee. En dat is in dit geval zwarte thee. • Meng het meel met het zout en vervolgens de bo- Dus Assam, Ceylon of Darjeeling thee. Earl Grey, ter, zodat het deeg op broodkruim lijkt. Voeg één ei Orange Pekoe, maar groene thee zoals Jasmijn of toe en meng het door het deeg met een vork. Ver- Gunpowder kan ook. De thee hoort te worden gezet volgens beetje bij beetje de melk toevoegen, totdat in een pot met voor iedereen één schepje en nog één je een stevig deeg hebt. schepje voor de pot. Spoel de pot eerst om met heet • Rol het deeg uit tot een rol van ongeveer 2½ cm water, voor je de thee gaat zetten. Natuurlijk horen doorsnee en snijd hiervan stukken van 5 cm. Leg de hier ook een mooie suikerpot en een melkkannetje scones op het ingevette bakblik en bestrijk met wat bij. Het liefst van hetzelfde servies. En citroen, als losgeklopt ei of melk. toevoeging aan een lekker sterk kopje thee. Bij een • Bak ongeveer 15 tot 20 minuten in de oven. Het high tea horen natuurlijk ook de sandwiches van flin- lekkerst zijn de scones als ze een beetje vochtig blij- terdun gesneden wit brood, belegd met bijvoorbeeld ven van binnen. Dat gaat het beste, als je de scones zalm, avocado of roomkaas. Verder allerlei cakes, har- uit de oven onmiddellijk met een theedoek bedekt. tige taartjes en vol-au-vents (pasteitjes). En natuurlijk horen er scones bij, mét jam en clotted cream. Dek de tafel zo feestelijk mogelijk met een mooi tafel- kleed en als het kan, met stoffen servetten. Een eta- gère is natuurlijk heel leuk om allerlei koekjes en bon- bons op te leggen. En bij een feestelijke high tea kan je aan het eind ook een lekker glas bubbels drinken. Proost Carla en Jacqueline, op naar de volgende vijf jaar! Eet smakelijk! Linda Wiffers de Kantlijn 31
Schuifdeurkasten Raamdecoratie Tapijt Gordijnen Vloeren Buitenzonwering Woonsfeer Zoeteman Kelvinring 24b 078 693 32 92 [email protected] www.woonsfeerzoeteman.nl 2952 BG Alblasserdam 32 de Kantlijn
Is schrijven leuk? team Kantlijn ‘Daar komen ze. Letter voor let- Verslavend! ter springen ze op het scherm. Samen vormen ze een woord Begrijp mij goed, ik ben absoluut geen ver- dat een gedachte, een irritatie, een gevoel, slavingsgevoelig type. Ik ben wel impulsief, kan slecht soms ook verbazing uitdrukt. De woorden nee zeggen, vind veel dingen leuk en ik help graag gaan over in een zin. Een punt volgt. Een mensen uit de brand. Waarschijnlijk zijn dat ook de ei- nieuwe alinea begint. Langzaam wordt genschappen geweest, waardoor ik min of meer van het verhaal duidelijker. De woorden moe- de ene op de andere dag in de functie van gastvrouw ten echter door naar een volgende zin. De ben gerold. En daar heb ik geen spijt van, want wat is laatste punt is immers nog niet bereikt. er leuker dan nieuwe mensen ontmoeten, de hele dag Er moet van alles tussen om het tot een met ze op stap gaan, ze mooi aankleden, leuke ge- leesbaar geheel te kneden. Degene achter sprekken met ze te voeren en ze op hun gemak stellen. het scherm heeft het naar haar zin. Haar En het mooiste van alles is, dat iedere metamorfose vingers vliegen over het toetsenbord. Dan kandidaat elke keer weer blij verrast is met het resul- blijven de letters even uit. Er wordt nage- taat. Natuurlijk ben ik daar niet alleen verantwoorde- dacht. De dynamiek is weer terug. Er wordt lijk voor, hier staat een heel team achter. Je kunt wel naar een afronding toegewerkt. Dat is een vaststellen dat ik vanaf de eerste metamorfose besmet heerlijk moment. De vraag of schrijven leuk ben geraakt met het “meta-virus”. Ach, er zijn ergere is, hoeft eigenlijk niet meer gesteld te wor- dingen. Toch? Eliane Kleyweg den. Dit verhaaltje geeft het antwoord. ’ Bep van Veenendaal Scheve zinnen of taalfouten ‘Al jarenlang doe ik met veel plezier de eindcorrectie van de Kantlijn. Na de opmaak, ben ik de eerste die de artikelen en columns lees. Het lastige van deze taak is, dat ik niet aan alle “scheve zinnen of taalfouten” wil rommelen. Soms is ons dat welbekende “platte pol- dertaaltje” nou nét wat een artikel zo leuk maakt. Ook al is het grammaticaal niet juist of misschien spelling-technisch gezien niet verantwoord, ik besluit dan om het tóch te laten staan. Hoewel ik de inhoud dus al ken, ben ik toch altijd benieuwd naar het eindresultaat en lees ik ook de papieren versie nog eens van voor naar achter. Er zijn altijd verrassingen: foto’s, een artikeltje dat op de valreep is geplaatst, óf, juist ja, een spelfout die ik over het hoofd heb gezien…’ Nicole Wesselius Persoonlijk bezorgen ‘Voor de Kantlijn bezorg ik, samen met mijn man, de Kantlijn bij diverse instanties. Ik werk drie keer per week bij de Waardeburgh als vrijwilligster en daar breng ik persoonlijk een Kantlijn bij de bewoners. Ik doe dit werk al jaren en ik ben er kind aan huis. Het doet me veel plezier om te merken hoezeer de mensen dit waarderen. Ze zijn altijd blij om mij met de Kantlijn te zien verschijnen. De bejaarden vinden het blad prachtig! Gerry Louter de Kantlijn 33
portret Paul van Oostende Iets betekenen voor een ander Paul van Oostende, schrijver van commercial story’s en interviews in de Kantlijn, wordt deze keer zelf geïnterviewd en dat levert het beeld op van een man, die zoveel actie op zijn naam heeft staan, dat daarvoor een mensenleven ei- genlijk te kort is. Schrijven was vooral een vrije- tijdsitem, maar het resultaat gehoord hebbend, lijkt het toch weer verrassend veel op werken, al ervaart Paul dat zelf niet zo. Paul werd vlak voor de oorlog geboren, in de Rot- tende omschreven als “een droomhuis”! ‘Ik behoor- terdamse wijk Charlois. Hij herinnert zich met name de tot de automatiseerders van het eerste uur en dan de hongerwinter nog “als de dag van gisteren”. ‘Al- kon je in die tijd verdienen wat je wilde! Ik heb daar les wat branden kon, sleepten we mee naar huis’, tot 1973 gewerkt en heel veel kennis opgedaan. vertelt Paul, ‘en als er een kolentrein langs kwam, Toen ben ik in Rotterdam gaan werken bij de RVS (de was het mijn taak om tussen en langs de rails naar toenmalige Rotterdamsche Verzekerings Sociëteit) kolen te zoeken. Op de bewaarschool (de vroegere als programmeur, later projectgroepleider en daarna kleuterschool, huidige groep 1 en 2) kregen we soms projectleider.’ Een stijgende carrièrelijn volgde. Auto- gedroogde vruchten. Ook dat vergeet je niet!’ Na matiseren werd organiseren als manager computer- de lagere school volgde de ambachtsschool met als productie, maar toch vooral het reorganiseren en specialisatie machinebankwerken. Op zijn veertiende computercentra samenvoegen. ‘Vooral aansturen’, startte Pauls werkzame leven. ‘Er was in de beginjaren aldus Paul, ‘wat soms grote veranderingen inhield. 50 volop werk. De werkgevers stonden bij wijze van Opeens 20 vrouwen erbij op een mannenafdeling of spreken bij de deur van de school. Ik ging in opleiding Haagse werknemers samen laten werken met Rotter- bij “De Rotterdamsche Droogdok Maatschappij” als damse werknemers. Tropenjaren, mede vanwege de verspaningstechnieker en later als werktuigbouwkun- cultuurverschillen. Zo waren ze in Den Haag niet ge- dig tekenaar. Tien voor zes stond ik dagelijks bij de wend dat de baas zomaar ineens binnenstapte op de bushalte om om zeven uur te beginnen.’ Tegelijkertijd werkvloer voor een praatje of gewoon zelf de deur volgde hij lessen als technisch tekenaar en stapte hij opendeed! In Den Haag moest alles vooraf bespro- over naar de tekenkamer van Bronswerk. ‘Toen moest ken worden, in Rotterdam werd er eerst gewerkt.’ ik in dienst, bij de verbindingstroepen. Het leren staat Toen er na jaren weer een enorme klus zijn kant op dan stil, wat dat betreft eigenlijk een verloren tijd!’ kwam – samenvoeging van diverse computercentra met die van de toenmalige Postbank – was dat voor Automatisering en reorganisaties Van Oostende een post te ver. ‘Ik voelde dat ik ge- noeg had gewerkt. Na goed overleg kon ik met ver- Er kwam een vrouw in zijn leven en ondanks de grote vroegd pensioen. Die kans heb ik gepakt.’ woningnood, kwam er een woning op hun pad in Rotterdam, in de wijk Hillesluis. Werken en leren werd Vrijwilligerswerk en hobby een levenswijze. Paul behaalde zijn hbo-diploma en werd bevoegd om, na verdere scholing, les te geven Al jong zat de behoefte om iets te betekenen voor in AVO vakken bij het Lager Beroeps Onderwijs. Het anderen er bij Paul in. Vanaf zijn vijftiende zat hij al gunstige werkklimaat bood nog meer voordelen: een in het jeugdwerk. Later, toen hij in Hillesluis woonde, nieuwe baan bij de Alblasserdamse Kabelfabriek. Dat zette hij samen met anderen het jeugdwerk in die betekende een verhuizing van het gezin vanuit hun kleine woning tweehoog in Hillesluis naar een royale eengezinswoning in het Damdorp. Door Van Oos- 34 de Kantlijn
wijk op en leidde hij jeugdkampen in Ermelo. Ook be- wel mooi geweest. Ook vliegen mijn vrouw en ik niet geleidde hij wandelclubs. In Alblasserdam “ontdekte” meer naar verre oorden. We hebben genoeg gezien de Vakbeweging hem en werd hij onder andere voor- en veel mee mogen maken. Ik schrijf nu alleen nog zitter van het overlegorgaan in de regio. Omdat hij voor de Kantlijn en werk regelmatig aan de updates tussendoor ook enkele jaren belastingrecht had gestu- van mijn reisgidsen, momenteel aan die van Jamaica. deerd, kon hij deze kennis inzetten tijdens het (mede) Nou ja, tussen de bedrijven door haal en breng ik opzetten van de landelijke belastingwerkgroep die de ook nog wel auto’s door het hele land in opdracht opleiding verzorgde voor leden, die werknemers hel- van een autobedrijf, dat is óók leuk.’ pen bij het invullen van hun belastingpapieren. De vrije tijd die nog restte, werd ingevuld door het ont- Tekst: Geri de Lange-Mes – Fotografie: privécollectie Paul werpen van een eigen huis, dat werd gebouwd in Nieuw-Lekkerland, tegenover de Tiendweg. De va- kanties gingen bij voorkeur naar verre, nog onbe- kende oorden. Ook daar zocht en vond Paul “werk”, want veel van die gebieden hadden nog geen reisgids. Hij vulde “dit gat in de markt” door zelf reisgidsen te gaan schrijven, die uitgegeven werden en worden door Uitgeverij Elmar. Van het een kwam het ander en zo kon het gebeuren dat Paul bijvoorbeeld Gam- bia niet alleen als vakantiebestemming bezocht, maar er ook lokale gidsen opleidde en er diverse humani- taire projecten onder zijn hoede nam. Eén van de an- dere activiteiten was het rijden op de buurtbus, waar hij helaas vanwege het bereiken van de geldende leeftijdsnorm mee moest stoppen. Ook genoemd; de jaren waarin hij wekelijks het politieke programma van Klokradio, “Het Galmgat”, presenteerde. Heden En nu dan? ‘Na de buurtbus heb ik nog wel diverse pogingen ondernomen om iets te vinden dat geschikt is, maar ik vond eigenlijk niets wat bij mij paste. Na ruim 60 jaar vrijwilligerswerk vond ik het trouwens de Kantlijn 35
Mis6temr Xei = dag! Spreekt mister X u aan, dan maakt u kans op gratis boodschappen! maVrkotosrpjaaaarrapcutnieten 36 de Kantlijn
maVrokotrsjpaaaarrapcutineten Ontvang een spaarpunt bij besteding van 10 euro, bij elke kraam op de maan- dagmarkt in Alblasserdam op 15 april, 29 april en 6 mei! 5 punten = prijs! de Kantlijn 37
nieuw leven Vive van der Kraan Geboren 19 maart 2019 Dochter van Jos en Annette, zusje van Reza ‘Vive liet na de uitgerekende datum nog maar liefst een extra grote stapel hydrofiele doeken hadden in- tien dagen op zich wachten!’ vertelt Jos. ‘Ons geduld geslagen. Maar Vive spuugt helemaal niet! Ze is een werd dus iedere dag flink op de proef gesteld. We heel ontspannen baby.’ zijn wel tien keer met ons gezin op stap geweest als “laatste” uitje met z’n drieën, voordat ze zich einde- ‘Reza is echt heel lief voor Vive. Hij is niet jaloers ge- lijk aandiende ... Toen we haar na een goede, maar weest, geeft haar steeds kusjes en vraagt vaak hoe pittige bevalling voor het eerst zagen, hebben we het met “zusje” is. Tijdens de zwangerschap is hij veel samen wel vijf minuten gelachen, omdat we zó blij mee geweest naar de verloskundige en hij was heel waren dat ze er was!’ Annette: ‘We waren allebei zorgzaam voor mij. Als ik ergens pijn had, kwam hij verbaasd over haar grote bos met haar!’ Jos vult aan: naar me toe en zei dan: “mama, heb je een harde buik?” ‘En een heel lief gezichtje, dat viel me gelijk op.’ We zijn erg familiegericht en we vinden het fijn om veel met z’n vieren te zijn.’ Jos: ‘Maar af en toe ga ik Annette: ‘De eerste dag was echt heel leuk. Ik voel- apart met Reza op stap, dan geef ik hem extra tijd de me veel beter dan na mijn eerste bevalling en ik en aandacht.’ voelde me heel relaxed. Reza was ook heel blij met zijn zusje.’ Jos: ‘Na de mooie start, kwam er al snel Annette: ‘Het moment dat we hoorden dat we een een wending. Vive werd geprikt, omdat ze geel zag meisje verwachtten, was heel bijzonder.’ Jos: ‘Het ge- en de waarde bleek te hoog. Daarom moesten we slacht maakte ons echt niet uit, maar nu vind ik het terug naar het ziekenhuis.’ Annette: ‘Jos bleef heel extra leuk om ook een dochter te hebben – en wat rustig, maar ik schrok erg. Je weet niet hoe het gaat voor één! Ze is een prachtige meid en we zijn enorm verlopen en hoe lang het gaat duren. Gelukkig was trots op onze zoon en dochter!’ alles na een korte opname weer goed en konden we thuis extra genieten van de tweede helft van de Tekst en fotografie: Arianne Boele, verloskundige kraamtijd. Toen Reza net geboren was, spuugde hij heel veel. Dat was voor ons de reden waarom we nu 38 de Kantlijn
opgroeitips Het mes snijdt aan twee kanten! Ruim vijf jaar geleden werd mij gevraagd of ik en doormaken. Soms is dat tijdens het schrijven van een column wilde schijven voor een nieuw blad een column en soms door de tijdsdruk om een co- dat alle Alblasserdammers in hun brievenbus lumn op tijd in te sturen. zouden krijgen. Stomverbaasd vroeg ik: ‘Hoe kom je nou bij mij met deze vraag? Ik kan he- Vorig jaar hadden wij privé een zwaar jaar. Ik merkte lemaal geen columns schrijven’. Het antwoord dat mijn hoofd te vol zat om vrolijke, leuke en infor- was: ‘Je schrijft altijd van die leuke stukjes in je matieve columns te tikken. Ik heb ervaring in heel nieuwsbrief, dus je kunt wel columns schrijven.’ veel dingen, maar niet in een te vol hoofd hebben Wauw, dat soort complimenten hoort iedereen om dat wat ik moet doen ook goed te doen. Nu graag, dus ook ik! maakte ik mee, wat heel veel kinderen in de praktijk meemaken. Ze willen het op school en thuis goed Eenmaal thuis voelde ik dat ik best een beetje trots doen, maar het lukt ze gewoon niet, doordat hun was op dit compliment. Blijkbaar schreef ik stukjes hoofd te vol zit. Ik heb altijd begrepen waar kinderen die leuk waren en met plezier werden gelezen door met een te vol hoofd tegenaan lopen. De start van de mensen. Natuurlijk hoopte ik daar wel op, maar de begeleiding van deze kinderen WAS en IS dan ook het vertrouwen in mijn eigen schrijfkunst was niet altijd gericht op ruimte maken in het hoofd. Ik heb zo groot. Tegelijkertijd realiseerde ik mij dat veel kin- vorig jaar echter gemerkt dat er een groot verschil is deren die 12Fly bezoeken ook niet doorhebben wat tussen het begrijpen en het voelen! ze allemaal kunnen. Het is voor mij heel gewoon om kinderen te laten zien wat ze kunnen en hen daar Voor mij snijdt het mes, door het schrijven van de een compliment voor te geven. Nu voelde ik wat columns voor de Kantlijn, aan twee kanten. Aan de deze kinderen dan voelen! ene kant help ik mee om een fantastisch maandblad elke maand huis-aan-huis op de mat te laten vallen. Precies om deze reden ben ik columns blijven schrij- Aan de andere kant geeft het 12Fly bekendheid, in- ven voor de Kantlijn. Mijn werk is superleuk, maar zicht en blijf ik scherp. En dit komt dan weer ten het gevaar dat ik alles op de automatische piloot goede aan de kinderen, waar het bij 12Fly allemaal gaat doen, ligt net als bij elke andere baan op de om draait! Tekst: Jolanda Verboom, Gedragsspecialist 12Fly loer. Het schrijven voor de Kantlijn houdt mij scherp op wat de kinderen die de praktijk bezoeken, voelen de Kantlijn 39
team Kantlijn Waarom de rubriek “Terugkijken met”? Mijn verhaal in de Kantlijn ‘Ik krijg dikwijls de vraag waar- ‘Vorig jaar stond ik, samen met oud-burge- om ik maandelijks in de Kantlijn meester Blase, in de Kantlijn van september. Stichting KIDS had schrijf. Het antwoord is eenvou- mijn wens, om mijn schrijfwerk te laten beoordelen door andere dig. Ik ben een mensenmens met pensioen schrijvers, opgepakt en daarmee kreeg ik een plaatsje in de Kant- en ik vind het gewoon leuk om in een ge- lijn met mijn verhaal “Hoop”. Ik heb hier leuke reacties op gekre- waardeerd magazine als de Kantlijn mensen gen en veel mensen volgen mijn verhaal over Liam. Ik blijf mezelf die iets hebben betekend voor Alblasser- ontwikkelen in het schrijven en ik ben nog steeds blij dat mijn dam, in het zonnetje te zetten. Ze verdie- verhaal in de Kantlijn staat. Deze maand is er even geen deel van nen het en het is interessant en inspirerend “Hoop” te lezen, maar in de volgende Kantlijn gaat het verhaal om deze mensen te ontmoeten. Je leert er weer verder.’ Fenna Herwig veel van. Ik krijg veel positieve en enthou- siaste reacties van de geïnterviewden en Onthulling lezers, daarom ik ga er nog even mee door want: wie schrijft, die blijft. Weet u men- Onzekere mutsefluts, maar zo achter haar computer- sen die het ook verdienen om in de rubriek scherm is ze dapper. Hier durft ze af en toe een column “Terugkijken met” eens voor het voetlicht te schrijven voor de Kantlijn. Wel onder haar tweede te worden gebracht, laat het me weten via een mailtje aan de Kantlijn.’ Pieter Struijs naam en zonder foto, dat dan weer wel. Inmiddels zijn we vijf jaar verder en viert Jong geleerd ... de Kantlijn haar jubileum. ‘Zou je willen onthullen wie je bent?’, vroeg de redactie ‘Doordat ik als jongere vrijwilligers- aan mij. Ja, die zat er een keer aan te komen. werk deed voor Jeugdland, werd ik Het zweet breekt mij uit, maar ik kreeg ook “In het zonnetje” gezet in de Kantlijn. wel het gevoel dat het oké is. ‘Willen jullie er een “raad Ik werd gevraagd om ook af en toe te je plaatje” van maken of onthul ik het in een column?’ gaan schrijven en jongeren te intervie- ‘Nou, wij willen je eigenlijk in de metamorfose hebben.’ wen. Dat is leuk om te doen en de jon- Ik werd knalrood achter mijn scherm en kreeg serieus geren vinden het ook leuk.’ klotsende oksels. Uit je comfortzone stappen, noemen Denise Vos ze dat. Daar sta ik dan, met mijn “blote mij” in de meta- morfose. Wie ik ben? Ik zou zeggen, kijk zelf maar ...’ 40 de Kantlijn
‘t kinderhoekie Mijn Feesthoedjes huisdier(en) en ik Hoi iedereen! Het is feest in deze Kantlijn, dus ik bedacht Hoi, ik ben Elvy Veen en dat het leuk is om uit te leg- ik vind het leuk om wat gen hoe je zelf feesthoedjes te vertellen over mijn kan maken. huisdieren. We hebben bij ons thuis twee katten (Witnie en Nemo), twee konijnen (Pip en Vlekje), drie kippen (Sally, Pepper en Jet) en één haan (Harrie, die noe- men we ook vaak Herrie). Mijn zus heeft ook nog een hamster op haar kamer, die is superschattig! De konijnen wonen buiten bij de kippen in de kip- Dit heb je nodig penren. De kippen lopen de hele dag in de tuin, dus eigenlijk is het kippenhok meer een konijnenhok. Ze • Sterk papier (het moet wel buigbaar zijn) • Stiften, hebben veel ruimte en rennen graag rondjes, graven potloden, andere versiersels • Lijm • Wol • Schaar • elke dag in de grote bak met zand en zijn ook vaak Een klein bord of een pot of een passer om een cirkel ondeugend. Toen we de konijnen nog maar net had- mee te kunnen tekenen • den, waren papa en mama vergeten dat de bak met zand aan de onderkant open was, dus toen hadden Zo maak je het ze een heel hol gegraven onder het hok door! Geluk- kig zag mama het op tijd, zodat we het snel dicht Het is het duidelijkste als je op de afbeelding kijkt, konden maken. terwijl je dit doet: Later als ik groot ben wil ik dierenarts worden en ik 1. Je pakt het papier en je tekent er een cirkel op hoop dat ik dan nog veel meer dieren om me heen heb dan nu! (met een passer/een bord/een pot) Dan teken je in de cirkel twee strepen, kijk maar De kluif is doorgegeven aan Quinty van Roon op de foto als voorbeeld. Invulling ’t Kinderhoekie door: Melody Veen 2. Je knipt het kleinste gedeelte van de cirkel uit. Dat wordt je feesthoed. Als je je hoedje wil ver- sieren kan dat nu, met bijvoorbeeld inkleuren. 3. Als het versieren klaar is, doe je op de zijkant van het papier een beetje lijm. 4. Dan rol je het papier op in de vorm van een ijs- hoorntje. Daarna kan je aan de zijkanten twee gaatjes maken en er met wol doorheen gaan, zo- dat je hoedje ook kunt vaststrikken onder je kin. Groetjes van Melody Veen de Kantlijn 41
portret Riens Gort Opticien, reiziger, natuurliefhebber, schrijver In zijn werkkloffie zit Riens op het stoepje voor de optometrie, de ooggezondheid. Ik had gelukkig zijn huis, uitkijkend over de rivier de Noord. De mensen in dienst die verstand hadden van de mode zon is warm voor de tijd van het jaar; prima en de inkoop van brillen regelden en die vervolgens weer om alvast wat in de tuin te doen. ‘Ik dacht weer op een leuke manier verkochten.’ Vijf jaar ge- nog, moet ik geen overhemd aan doen?’, ver- leden werd Michael Boon de nieuwe eigenaar van ontschuldigt Riens zich. We lopen naar een ver- Riens Gort Optiek en bleef Riens er nog twee dagen rassend groot stuk grond achter het huis, waar per week als werknemer rondlopen. ‘De sfeer en de 25 hoogstam fruitbomen staan. De koffie komt ploeg mensen is gelijk gebleven. Dat zorgt er ook uit een eenvoudig apparaat in het tuinhuis. voor dat de klanten zich thuis blijven voelen. Ik denk dat dat het belangrijkste is.’ Riens heeft erover na lopen denken; wat wil ik vertel- len, wat willen mensen horen? Riens zit meestal aan Sporten achter de grasmaaier de andere kant van de tafel, als interviewer. Maar deze keer mag hij zelf aan ’t woord. ‘Mensen vinden Er is geen gemis te bespeuren bij Riens. De zaak is niet het waarschijnlijk leuk om te horen dat ik een gebo- zijn “kindje”, waar hij afscheid van heeft genomen. ren en getogen Alblasserdammer ben, me goed voel ‘Ik denk dat het mooier is als straks de boomgaard op dit dorp. Al had het ook een ander dorp kunnen hier weer een paradijsje is. Eén van mijn passies, die zijn, het is maar wat je gewend bent. Maar het is leuk je overigens wel moet hebben als je zo’n tuin bezit’, hier rond te lopen en bekenden te zien en te spreken. vindt Riens. ‘Sommige mensen gaan naar een sport- Bijvoorbeeld tijdens “Back to vinyl”, of wat te drin- school, ik loop een poosje achter de grasmaaier of ga ken met oude bekenden als De Zwerver thuis speelt.’ de bomen snoeien, veel leuker toch?’ Het huis aan de Oost-Kinderdijk is sinds 1984 in het bezit van echt- Opticien paar Gort. De oudste dochter is hier geboren, waarna nog een zoon en een dochter volgden. Inmiddels zijn Riens is geen onbekende in het Damdorp. Als opti- er twee kleinkinderen, die eens per week een dag bij cien, inmiddels oud-eigenaar van een familiebedrijf opa en oma worden verwend. ‘Het gezin is waar het stammend uit 1917, heeft hij veel Alblasserwaarders uiteindelijk om draait, familie en vrienden, dat is het van deskundig advies op optisch gebied voorzien. In belangrijkste. Maar het is mooi als je je werk met het huis aan Cortgene 11 stond Riens’ wieg, het hui- plezier doet en er met een tevreden gevoel op terug dige restaurant ’t Raedhuijs. ‘Mijn ouders woonden kunt kijken. Nu is er tijd om op een andere manier toen nog in bij mijn grootouders, zo ging dat in die toch nog met het vak bezig te zijn. Als ik nu de win- tijd. We verhuisden via de Margrietstraat in de Drent- kel binnenloop, zeggen ze dat ik nog steeds de stoel- se buurt naar de Plantageweg, waar we boven de tjes recht zet, dat is nu eenmaal gewoonte. Thuis winkel woonden. Mijn opa, ook Riens, was juwelier/ doe ik dat niet’, lacht hij. opticien. Mijn vader heeft het optiekgedeelte overge- nomen, mijn oom werd juwelier. Zelf heb ik er nooit Reiziger zo over nagedacht of ik opticien wilde zijn. Ik ben het gewoon geworden, niet gestuurd door mijn vader of Riens is geen man die veel stilzit. Naast het werk aan zo. En ik vind het nog steeds een mooi vak, al doe ik de tuin zijn er andere dingen die Riens bezighouden. er bijna niks meer mee. Nee, ik heb nooit het gevoel ‘Ik heb vrienden in dezelfde leeftijd, dat betekent dat gehad dat het moest.’ En dan grijnzend: ‘Wat moet je die ook tijd hebben om andere dingen te gaan doen. anders worden hè?’ Het vak opticien blijkt veelzijdig. Elke week, elke twee weken, gaan we met onze ‘Je kunt veel kanten mee op’, legt Riens me uit. ‘Je kunt een leuke, snelle verkoper zijn, je kunt goed zijn op technisch gebied of goede oogmetingen doen. Ik ben meer de ondernemer geweest met de nadruk op 42 de Kantlijn
mountainbikes rijden, Drunense Duinen, in de buurt Elthetokerk via park Huis te Kinderdijk, de Groene van Nijmegen of naar Limburg. Soms blijven we dan Long noemen ze dat. Maar als ik kijk naar wat er nu een nachtje weg. En ja, vooral in heuvelachtig Lim- al allemaal gebouwd is aan schuurtjes hier en daar; burg is het vaak echt klimmen. Vroeger haalden we hoe die groenstrook bedreigd word. Er zijn beschoei- in, nu worden we ingehaald, maar dat is niet erg. ingen gemaakt, waardoor kikkers niet zo makkelijk Het is gewoon erg leuk om te doen. Verder ... we de kant meer op kunnen. Er is geen toezicht, geen hebben een dochter in Londen wonen. Mijn vrouw handhaving, erg jammer. Willen we dit allemaal wel?’ is er net weer een weekend geweest, daar komen we dus ook wel eens. We trekken er nogal eens op Schrijven uit. Ik vind veel landen leuk, in Engeland, Ierland en Schotland ben ik geweest. Maar een paar jaar gele- Riens heeft wat met schrijven. Naast schrijver voor de den ook in Japan. Heel bijzonder om te doen. Een Kantlijn is er echter nog meer wat hem bezighoudt unieke vakantie. Je zou er als Nederlander een jaar op dat gebied. Een paar jaar heb ik columns voor de moeten wonen, dan kom je anders terug. De manier Klaroen mogen schrijven en nu schrijf ik al twaalf jaar van omgaan met elkaar, respect voor de medemens, voor een landelijk optiekblad. De redactie vroeg me voor de natuur. Als je er gevoelig voor bent, dan ben columns te schrijven. Ik heb er wat cursussen voor je ervan onder de indruk. We zijn in Indonesië ge- gevolgd om de kneepjes te leren, want ik had het weest, ook in Rusland. Je leert relativeren, je ziet hoe nog nooit gedaan. Nu schrijf ik geen columns meer, goed wij het hier hebben.’ maar schrijf ik over vaktechnische dingen. Dat vind ik erg leuk. Of ik schrijven altijd al leuk vond? Ik weet Groene long nog dat ik op de MULO, waar ik Frans had, teksten moest vertalen naar het Nederlands. Dat ging me vrij Riens is een natuurliefhebber. Als Alblasserdammer goed af, terwijl ik een hekel had aan woordjes le- kan hij zich zorgen maken om de spaarzame groene ren. Dus dat schrijven zat er toen al wel in, denk ik. plekken in het dorp. ‘Steeds zijn er andere plekken Ook opstellen schrijven heb ik altijd leuk gevonden. van het mooie Alblasserdam die volgebouwd moeten Schrijven doe ik graag. En door de interviews bij de worden. Ik vind dat zonde. Het is hier al zo vol. Het Kantlijn spreek en ontmoet ik veel andere mensen, verbaast me dan dat er afspraken worden gemaakt dat boeit me wel. Iedereen heeft een verhaal te ver- in de gemeenteraad over de wegen die aansluiten op tellen en alle verhalen zijn weer anders. Laatst was ik de dijk. Dat zouden er niet teveel moeten zijn, omdat bij een optometristencongres, waar ik ook wat men- het een goede doorstroom hindert. “Visie dijklint” sen geïnterviewd heb, waaronder een Canadese pro- heet dat volgens mij. Een paar jaar later zijn ze dat fessor.’ Riens begint gepassioneerd te praten over “vergeten” en wordt er toch weer gebouwd. Dat vind de oorzaak van het toegenomen bril dragen onder ik jammer. En dan praat je met politici, zoals wij nu kinderen. ‘Je hoort misschien dat ik op de rem trap, zitten te praten en zijn ze het met je eens. Maar dan want daar zou ik uren over kunnen praten’, lacht volgt er een besluit en wordt er gezegd dat om po- Riens. ‘Dat is het mooie van pensioen, dat je toch litieke redenen toch anders besloten is. En zo schui- nog dingen kunt doen die je vak raken. Als je kunt ven we toch steeds verder op naar volbouwen hier. stoppen met werk, met het in de winkel staan en Je hebt bijvoorbeeld een strook die loopt vanaf de er komen daarna dingen langs die je vak raken en je hebt de keus om dat wel of niet te doen; daar droomt toch iedere gepensioneerde van?’ Tekst: Lucia Hubregtse – Foto’s: Nathalie Arnoczky, privécollectie Riens de Kantlijn 43
44 de Kantlijn
weernieuws Lentemaand maart niet groots Het is eindelijk voorjaar. De zomertijd is sinds kort ingegaan, het blijft duidelijk langer licht en de zon wordt krachtiger. De lente is (astrono- misch gezien) op 20 maart jl. officieel begonnen. Helaas was de eerste lentemaand maart op weer- gebied niet groots te noemen, waarin we niet veelvuldig getrakteerd werden op zonnig weer. Dagen dat de temperatuur ons aan het voorjaar de zuidelijke helft van Nederland het flink te verdu- deed denken, waren afgelopen maart minimaal te ren. Er waren veel meldingen van schade. Op mijn noemen en warme dagen zijn uitgebleven. Gelukkig meetstation is enige tijd bijna windkracht 8 geme- is het nog vroeg in het voorjaar en heeft het weer ten, met zware tot zeer zware windstoten. Ik heb nog alle tijd om zich te herstellen. Vroeg of laat gaan een maximale windstoot gemeten van 93 km/u. die mooie en warme dagen echt wel komen. Het weer in april 2014 Terugblik maart 2019 De Kantlijn bestaat deze maand vijf jaar en daarom Lentemaand maart is ten einde, een maand waarin leek het mij een leuk idee om kort terug te kijken we helaas lang moesten wachten op voorjaarsweer. naar het weer in april 2014. De maand waarin de In de eerste weken was het weerbeeld vaak wissel- eerste editie van de Kantlijn gemaakt werd. Ik heb vallig en winderig met bewolking, regen en buien. mijn archief erbij gepakt en kan vertellen dat april Kortom: een herfstachtig weertype, met soms een vijf jaar geleden een prima lentemaand was. Er viel winters tintje. Het was een natte maand, waarbij weinig regen en veel dagen zijn droog verlopen. Met er meer dan 85 mm regen is gevallen. Het is meer niet eens 20 mm regen was april op september na de dan tien jaar geleden (maart 2008), dat er in maart droogste maand van 2014. Zes dagen verliepen warm meer dan 100 mm regen viel in Alblasserdam. Voor met een temperatuur van tenminste 20 °C. De hoog- maart werd op 20 dagen neerslag geregistreerd en 7 ste temperatuur werd op 25 april bereikt: 23,4 °C. maart was met ruim 13 mm regen de natste dag. In Halverwege die maand kwam het tijdens één nacht de tweede helft van maart volgde eindelijk de over- nog tot nachtvorst. gang naar een rustiger en meestal droog weertype. De zon kwam vaker tevoorschijn en de temperatuur Paasweekend ging in de lift. De grens van 15 °C werd op enkele dagen gehaald en daarmee werd het eindelijk voor Over anderhalve week is het Pasen. Het paasweekend even voorjaarsachtig. Verder verliep maart gemid- valt dit jaar laat, in vergelijking met vorig jaar. Het is deld warmer dan maart vorig jaar en tot vorstdagen nog te vroeg om een duidelijk beeld te schetsen hoe is het nauwelijks gekomen. Alleen op 19 en 24 maart het weer wordt tijdens de paasdagen. In 2018 ver- heeft het licht gevroren. liep Pasen (1 en 2 april) grotendeels somber en fris en droog is het niet gebleven. Later deze maand, op Storm op 10 maart 27 april, vindt ook de zesde editie van Koningsdag plaats. Hopelijk werkt op die dag het weer mee, ge- Tijdens het wisselvallige weer in maart, hebben we zien alle activiteiten die dan zullen plaatsvinden. tijdens buien van alles voorbij zien komen, zoals ha- gel, onweer, windstoten en natte sneeuw. Precies Ik wens u een fijn Pasen en een gezellige Koningsdag! zoals het spreekwoord zegt: “maart roert zijn staart”. Typisch Hollands weer dus. Op zondag 10 maart was Tekst en fotografie: Sebastiaan van Herk, Meteo Alblasserdam er zelfs sprake van storm (windkracht 9). Tijdens het hoogtepunt van de storm in de middag, kreeg vooral de Kantlijn 45
team Kantlijn Alle medewerkers van de Kantlijn Het team van de Kantlijn bestaat uit een grote groep vrijwilligers. De uitgave voor Alblasserdam en Kinder- dijk is nu jarig, maar we zijn één team. Dankzij alle medewerkers krijgen de lezers elke maand de Kant- lijn cadeau, ook in Nieuw-Lekkerland en Streefkerk! 46 de Kantlijn
column ‘Ik wil een hond’ Deze vier woorden hoor ik de laatste tijd steeds vaker als ik thuis ben. Het komt uit de mond van mijn zesjarige dochter. Ik moet nu wel voorzichtiger zijn met mijn columns, aangezien zij tegenwoordig ook kan lezen. Maar ja, mijn zesjarige dochter heeft dus blijkbaar besloten dat ze een hond wil. Ik heb een heel korte afweging gemaakt of ik hierin mee zou gaan. En het antwoord was nee. Ik hoefde alleen maar even te denken aan waar ik het grootste gedeelte van mijn maandelijkse inkomen aan besteedt. Namelijk: twee katten, drie kippen, een haan, twee konijnen, een adoptiehamster ... en oh ja, laten we ook onze zeven opgevoede eenden niet vergeten! Het is lente, dus die komen weer vrolijk buik- schuivend in de tuin landen. Gelukkig voor hen hebben ze het allemaal overleefd en uiteraard hebben ze ook allemaal een partner. Dus sinds enkele weken zitten er met regelmaat veertien kwakende eenden in de tuin. Echter, nu ik erover nadenk ... een beetje goede jachthond lost het probleem met de eenden en kippen redelijk vlot op! Maar nee, het gaat niet gebeuren. Er. Komt. Geen. Huisdier. Meer. Bij. Hier. In. Huize. Veen! Nu zijn huisdieren meestal een fase. Dochterlief heeft wel vaker wat geroepen. Zo wilde ze achtereenvolgens een cavia, een geitje, een pony en zelfs een roze een- hoorn stond een tijdje op de lijst. Van mij mag ze alles, zodra ze op zichzelf is gaan wonen. Ik heb haar geadviseerd om vooral brieven te schrijven aan Yvon Jaspers, zodat zij haar boerenprogramma nog even op de buis blijft houden. Dus voor mij is het einde discussie over enig ander huisdier erbij in Huize Veen. Voor vrouwen is dit blijkbaar anders. Vrouwlief is wat eenvoudiger te overtuigen en is op zoek gegaan naar een alternatief. Gewoon in het geheim, althans ik heb hem niet op de agenda zien staan tijdens de wekelijkse familievergadering. Of er nu een coupe gepleegd zou zijn in het vrouwenbolwerk hier, ik weet het niet, maar ik ben op tijd achter de plannen gekomen toen ik even wat op ging zoeken op de laptop en zodoende de laatste internetpagina van vrouwlief nog op het scherm zag staan. Ik weet niet of je bekend bent met de Afrikaanse Reuzenslak? Bij mij Tekst: Edgar Veen kwam hij de volle 30 cm in ultra HD haarscherp binnen op mijn net- Fotografie: stockfoto 123rf vlies. Gelukkig net nadat ik had ontbeten, dus ik heb twee keer mogen genieten van mijn croissantje en het glas jus d’orange. Vraag mij niet de Kantlijn 47 hoe je als moeder, de keuze van een hond naar een reuzenslak kunt maken, maar bij ons is dat dus mogelijk. Nadat ik mijn ontbijt opnieuw binnen had, ben ik maar even wat verder gaan lezen. Het zijn weekdie- ren die heel eenvoudig te houden zijn, weinig tot geen verzorging no- dig hebben, geen herrie maken en alleen een beetje slijm achterlaten. Oh ja, ze zijn hermafrodiet, dus ze planten zichzelf voort. En ook niet ge- heel onbelangrijk, ze heten niet voor niets Reuzenslak. Die slijmerige kren- gen kunnen wel tot 30 cm groot worden!! En met een beetje geluk worden ze een jaar of tien. Ik weet ondertussen hoe dat gaat met die dieren hier. Die willen nog wel eens ontsnappen in Huize Veen. Ik zie het al weer voor me. Midden in de nacht onderweg naar het toilet, stap ik met mijn blote voeten op zo’n slakkenhuisjevilla ... brrr ... Nee, een jachthond is misschien toch nog niet zo’n gek idee!
de metamorfose met Inge Hulzenboom Inge Hulzenboom is getrouwd en moeder van drie kinderen. Naast haar gezin werkt Inge parttime als administratief medewerkster en wanneer zij niet werkt, wandelt zij met haar hond door de Alblasserwaard of werkt zij in haar moes- tuin. Druk baasje die Inge. Maar Inge doet nog meer! Voor de Kantlijnlezers is Inge geen onbekende, want Inge schrijft al 5 jaar lang columns onder de pseudoniem “Mathilde”. In deze vaak hilarische en herkenbare column schrijft Inge over het wel en wee in haar gezin en de directe omgeving. Hoog tijd dat Inge in deze jubileumuitgave van de Kantlijn haar ware identiteit prijs geeft. Haarstyling • We stappen de vernieuwde HC Hair & Beautysalon binnen, waar Inge plaats neemt achter de geblindeerde spiegel. Haarstyliste Wendy gaat met het dikke haar van Inge aan de slag. Het wordt in lagen gesneden, zodat de achterzijde als het ware wordt gelift. De basis van het haar wordt in een warme, donkerbruine kleur geverfd. Om meer diepte en nuances in het haar aan te brengen, worden er plukken haar in een lichtere tint geverfd. Zo- dra het haar wordt gewassen, is het de donkere kleur die direct opvalt en de prachtige blauwe ogen van Inge nog meer laten stralen. Natuurlijk kan Inge HC niet verlaten met nat haar, dus wordt het haar in model geföhnd en daarna met texture cream en freestyle spray van Keune verder geperfectioneerd. Het resultaat is prachtig. Make-up • De ogen van Inge knallen eruit, ze heeft grote ogen die zeker op mogen vallen qua oogschaduw. Dit heeft Annelou gedaan door een Smokey Eye met blauwtinten aan te brengen. Omdat de oogschaduw een koele on- dertoon heeft, past daar een lipstick bij die ook koel van kleur is. Annelou kiest voor de lippen van Inge een koele tint roodbruin, met een tint paars. Om de ogen niet weg te laten vallen, besluit Annelou nog een grijze tint toe te voegen aan de oogschaduw. Na het licht aanbrengen van een zwarte eyeliner en de mascara is de look af en kan Inge stralend op de foto. Meer zien? www.dekantlijn.nl/metamorfose/ Fotoshoot • Inge is helemaal klaar om op de foto te gaan en zo haar ware Gastvrouw en voorfoto’s: Eliane Kleyweg identiteit, ten overstaan van alle lezers van de Kantlijn, te onthullen. Vanwege de storm en onophoudelijke regen heeft Leonard besloten de fotoshoot te laten plaatsvinden in zijn studio. In eerste instantie is Inge wat verlegen, maar Leonard weet haar met humor en gekkigheid op haar gemak te stellen en al snel ontstaat er een ontspannen sfeer. Wanneer Leonard en Inge samen de foto’s bekijken wordt Inge beduusd van het resultaat. Vanaf nu gaat colum- niste Mathilde niet meer anoniem over straat. De onthulling in deze Kantlijn is compleet: Mathilde is Inge en daar is helemaal niets mis mee! Dam 139, Alblasserdam Ohmweg 57A Schoener 3 Plantageweg 15 Kleyburgplein 21, Nw-Lekkerland 2952 BD Alblasserdam 2951 JC Alblasserdam 2951 GN Alblasserdam 078 6919624 / 0184 683611 078 6932277 / 06 30957396 06 120 992 21 078 6913791 / 06 42097047 website: haarstudiocupido.nl www.ikbenleonard.nl www.beautysalonmooi.com website: malibu-damesmode.nl
Search