เรื่อง กระต่ายหลงแสงจันทร์

เร่อื ง กระตา่ ยหลงแสงจนั ทร์ ในชว่ งคา่ คนื บนท้องฟ้าก็จะมดี วงจนั ทรท์ คี่ อยสาดแสงอนั งดงาม ฝงู กระตา่ ยเห็นดังนน้ั จงึ รีบพากนั ออกมาจากทอี่ ยู่ เพื่อชื่นชมแสงจันทร์อันนา่ หลงใหล ขณะท่ีฝงู กระต่ายพากันไปถงึ ที่ลานกวา้ งเพือ่ ชมแสงจันทรน์ น้ั ก็พบเหน็ ฝูงหมาจ้ิงจอกกาลงั กระโดดโลดเตน้ ทา่ มกลางแสงจันทร์ \"อา้ ว! ฝงู กระตา่ ยนอ้ ย มาสมิ าเตน้ รากลางแสงจนั ทรด์ ว้ ยกนั ส\"ิ

ฝงู กระตา่ ยไดย้ ินดงั นน้ั กพ็ ากนั วง่ิ เขา้ ไปเต้นรากลางแสงจันทร์กับพวกหมาจ้ิงจอกอยา่ งสนกุ สนาน เวลาผา่ นไปฝงู กระต่ายเร่มิ รู้สึกเหนือ่ ยลา้ จากการกระโดดเต้นรา ตา่ งพากันนัง่ พกั เหน่ือย ฝูงหมาจ้งิ จอก เห็นเชน่ นนั้ ก็พากนั เดนิ ไปลอ้ มฝูงกระตา่ ยเอาไว้ พวกกระต่ายมองเหน็ การกระทาของหมาจิง้ จอกจึงเร่มิ เขา้ ใจว่า จะเกดิ อะไรขนึ้ กบั ตนเอง กระต่ายตวั หน่ึงจงึ พูดมาวา่ \"นเี่ ปน็ เพราะพวกเรามวั หลงอยกู่ บั แสงจนั ทร์ จนทาใหล้ มื นกึ วา่ พวกมนั เปน็ หมาจง้ิ จอก หลงยอมเตน้ กบั พวกมนั จนเหนอ่ื ยออ่ น และสดุ ทา้ ยพวกเรากก็ ลายเปน็ อาหารของพวกมนั \" พดู จบหมาจง้ิ จอกต่างตรงเขา้ ขยา้ ฝูงกระตา่ ยกนิ ไม่เหลอื แมแ้ ต่ตัวเดยี ว :: นทิ านเรอ่ื งนสี้ อนใหร้ วู้ า่ :: อยา่ หลงเชอ่ื คนคิดไมซ่ อ่ื