กบสองตัว
ณ ปา่ ใหญแ่ ห่งหน่ึง มกี บ 2 ตัว เป็นเพอ่ื นบ้านกัน กบตวั หนึ่งอาศยั อยใู่ นบึงที่มนี ำ้ เต็ม กบท้งั หลายชนื่ ชอบบงึ ทมี่ ีลกั ษณะนี้มาก เพราะอุดมสมบูรณน์ ่าอยู่ สว่ นกบอกี ตวั อยไู่ กลออกไปจากบึง ทน่ี ัน่ มีเพียงแอ่งนำ้ จากนำ้ ฝนทตี่ กลงมาอยู่ในรอยเกวยี นที่ เหยยี บไว้เท่านน้ั กบตัวท่ี 2 ใช้ดื่มดบั กระหายได้เลก็ ๆ น้อยๆ พอประทังชีวติ
กบอาศยั อยใู่ นบึงจงึ ชักชวนกบท่อี ย่ใู นหว้ ยมาอยู่ดว้ ยกนั \"น่เี จ้ามาอยกู่ บั ข้าเถอะ ตรงทท่ี ี่เจ้าอยมู่ ันไม่สะดวกสบายเหมือนกับขา้ เลย ที่น่เี ตม็ ไปด้วยความอดุ มสมบรู ณ์\" \"ไม่เป็นไร ขา้ ชินกับสถานที่ที่ข้าเคยอย่แู ล้ว\"
กบที่อยูใ่ นบึงพยายามชกั ชวน แต่กไ็ ม่เปน็ ผลสำเร็จ จนวัน หนึ่งน้ำท่ขี งั อยู่ในรอยเกวยี นก็แห้ง จนทำให้กบถึงแกค่ วามตาย
Search
Read the Text Version
- 1 - 4
Pages: