หากวานรและยักษ์มิใช่ศัตรูกัน EP.2

นยิ ายเรื่องนีแ้ ต่งขนึ้ จากจินตนาการของผแู้ ตง่ เพ่อื ความ เพลดิ เพลินในการอา่ นเท่านนั้



“เป็นเพราะเจา้ หากเจา้ ไม่หลบกรซิ ขา้ มนั คงไมโ่ ดนขวด ยาของบหุ รงแน่” หนศุ รโวยวายมาตลอดการเดินทาง “เจา้ จะกลบั เรือนตอนนยี้ งั ไมส่ าย ไปส”ิ ยกั ษาทาหนา้ กวน “ไม่มีทาง ขา้ ไม่มที างใหเ้ จา้ ไปเกบ็ ยาคนเดียวแน่!” “แน?่ ฮ่าฮา่ ฮ่า” ยกั ษาหวั เราะชอบใจกบั ทา่ ทางม่นั ใจของ หนศุ ร “เจา้ !” หววิ วว~~~~ออื ออออ “อย่าดงั ไป ตอนนไี้ ดเ้ ขา้ เขตป่าเสยี งแลว้ ” ยกั ษากลา่ ว บอก ป่ าเสยี ง : ป่าท่มี ีทางทกุ ทางเหมอื นกนั ถา้ จะออกจากท่นี ่ตี อ้ งเดนิ ตามเสียงเท่านนั้ “ขา้ รู!้ ” หนศุ รมีทา่ ทีไมพ่ อใจ

“ขา้ ตอ้ งใชส้ มาธิในการฟังเสยี ง เพ่อื ออกจากท่นี ่ี เพราะ อย่างนนั้ เจา้ อยา่ เสยี งดงั ” “ขา้ จะหาทางของขา้ เอง” หนศุ รปีนตน้ ไมข้ นึ้ ไปฟังเสียง “เสียงของนกจะช่วยนาทางเรา” ยกั ษากลา่ วบอก -ผ่านไปหลายเพลา- “ขา้ จะไม่ทน!” หนศุ รรีบรอ้ นและโหนเถาวลั ย์ กิ่งไมเ้ ขา้ ไป ในป่ า “ทาไมขา้ ตอ้ งกลบั มาเจอหนา้ เจา้ อีกแลว้ ” หนศุ รท่เี ขา้ ป่า ไปหลายรอบยงั คงเวยี นกลบั มาตรงท่เี ดมิ จบิ๊ จบิ๊ จบิ๊ “ขา้ ไดย้ นิ แลว้ ” ยกั ษาเดินเขา้ ไปในป่า “หึ เด๋ียวผลกไ็ ม่ต่างกนั ” หนศุ รยิม้ แนใ่ จ และตามเขา้ ไป



-ผ่านไปครู่หน่ึง- “ทาไม!” หนศุ รคิดไม่ตกวา่ ทาไมยกั ษาถึงสามารถนาทาง และออกจากป่าเสยี งมาได้ “การฟังถือเป็นสงิ่ สาคญั เจา้ ควรตงั้ ใจและมสี มาธิอดทนท่ี จะฟัง” “นเี้ ป็นเพยี งบททดสอบแรก เจา้ กไ็ มไ่ ดม้ ดี ีทกุ อยา่ ง” หนศุ ร หงดุ หงิดท่ยี กั ษก์ ลา้ มาสอนวานรอย่างเขา การเดินทางผา่ นพน้ ไปหน่ึงคืน ยงั ยนื หยดั เดินหนา้ เพ่อื ไปต่อ ถงึ คราแรกจะเสียหนา้ ของความหลอ่ คราต่อไปตอ้ งกคู้ ืนหกั หนา้ มนั -หนศุ รกลา่ ว-

โปรดติดตามตอนตอ่ ไปนะขอรับ