ฟินซ์ คาร์เตอร์ EP.1

เ ล่ ม 1 ภ า ร กิ จ จ า ก อ า จ า ร ย์ ชี วิ ต ป ร ะ จำ วั น ข อ ง ฟินซ์ คาร์เตอร์ นั ก ทำ น า ย แ ห่ ง ห อ ด า ร า จั ก ร จั น ท ร า ไ ร้ แ ส ง

คำแนะนำในการอ่าน เนื้อหาใน e-book เล่มนี้สร้างมาจากจินตนาการ ของผู้เขียน ตัวละคร พฤติกรรม หรือเหตุการณ์ในเรื่อง เป็นเหตุการณ์สมมุติ ส่วนของภาพประกอบเป็นภาพ จินตนาการไม่มีอยู่จริง เนื้อหาในเรื่องจะเกี่ยวกับดินแดนมหัศจรรย์ การ ทำนายดวงชะตา สิ่งเหนือธรรมชาติ และเนื้อหาชายรัก ชาย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน จันทราไร้แสง

ที่มาของรูปภาพ : https://pin.it/7JNAD48 ณ อาณาจักรแห่งหนึ่ งมีองค์ราชันผู้เป็ นที่รักของราษฎร พระองค์มีองค์ราชินีที่มีความงดงาามเป็ นอย่างมาก อาณาจักร นั้นมีนามว่า จักรลูเซียโน่ มีเมืองหลวงชื่อ ลูเซียน เมืองหลวง ลูเซียนแห่งนี้มีประชากรอยู่เป็ นจำนวนมาก ด้ววยมีการพัฒนา มากกว่าเมืองอื่ นๆ หอดาราจักร…. “เจ้าต้องไปหาประสบการณ์ในความสามารถของเจ้า เพื่อ ให้เป็ นประโยชน์กับเจ้าในอนาคต” เสียงของชายกลางคนที่ขึ้น ว่าเป็ นอาจารย์กล่าวขึ้นกับศิษย์ของตน “แต่-” “ไม่มีแต่ เจ้าต้องไป แล้วก็พามิเกลไปกับเจ้าด้วย เจ้า เข้าใจที่ข้าพูดไหม ฟิ นซ์ ” “เข้าใจแล้วขอรับอาจารย์” ฟิ นซ์ตอบรับคำของผู้เป็ น อาจารย์ “มันจะดีต่อตัวของเจ้าเอง เมื่อเจ้าฝึ กฝนจนชำนาญมันจะ เป็ นประโยชน์ต่อตัวเจ้าเองและอาณาจักรแห่งนี้” ผู้เป็ นอาจารย์ เอ่ยจบก็เดินออกจากห้องแห่งการทำนาย 1

ที่มาของรูปภาพ : https://pin.it/6lwnBnC ข้าจำได้ว่าที่ที่ข้าอยู่ครั้ง สุดท้ายคือห้องแห่งการทำนายที่ หอดาราจักร ที่มีความสวยงาม พร้อมไปด้วยเรื่ องมีในการ ทำนาย มีผู้คนเดินเดินขวักไขว่ ไปมาทำงานของตน แต่... ทำไมตอนนี้ข้า ถึงได้มาอยู่ในตลาดพร้อมกับ เพื่อนอีกของข้า อยู่ในตลาด ธรรมดาไม่ได้ แต่นี้เป็ นตอน กลางคืนและมีงานเทศกาลที่ จัดขึ้ นอีกด้วย เห้อ... ชีวิตของฟิ นซ์นั้นชั่ง ที่มาของรูปภาพ : https://pin.it/5H86ZfE อยู่ยากจริงๆ “เป็ นอะไรไปฟิ นซ์ แบบนี้ก็ สนุกดีออก ได้มาใช้ความสามารถ ที่ได้เรียน เพิ่มพูนประสบการณ์!” มิเกลเอ่ยขึ้ น “ก็มิกเรียนศาสตร์การปรุงยานิก็ พูดได้ ข้านี้สิเรียนศาสตร์การ ทำนายจะให้ไปหาประสบการณ์ จากไหนนนน” ฟิ นซ์ตอบเพื่อน ของคนพร้อมกับมีอาการงอแงนิด หน่อย 2

“โอ๋ๆนะ ข้าว่าเจ้าเปิ ดร้านรับทำนายก็ได้ ส่วนข้าจะเปิ ด โรงหมอไว้รักษาคน เจ้าว่าไง ดีหรือไมความคิดข้า” มิเกลเสนอ ความคิดที่ตนคิดกับเพื่ อนขี้งอแงของตน “ดีมากๆเลย” “ขอบคุณมิกมากๆ ถ้ามิกไม่บอกข้าก็คิดไม่ออกว่าตัวข้า เองจะทำอย่างไรดี” ฟิ นซ์บอกขอบคุณมิเกลสำหรับความคิดที่มิ เกลบอก “แบบนั้นพวกเราก็ไปเที่ยวกันเถอะ มีงานขนาดนี้เราไป หาะไรกิน เสร็จแล้วก็ไปหาที่พัก” ฟิ นซ์พูดขึ้นพร้อมคล้องแขน มิเกลแล้วเดินไปตามถนนนที่สองข้างทางเต็มไปด้วยร้านค้า ต่างๆมากม้าย ผ่านไปสักพัก... “นี้ฟิ นซ์ ข้าว่าอันนี้น่าอร่อย” “เอาสิไปเลือกกันเลย” ฟิ นซ์กล่าวจบมิเกลก็วิ่งไปร้าน นั้นทันที “นี้มิเกลอย่าวิ่ง!” ฟิ นซ์กล่าตักเตือนเพื่อนของตนพร้อม กับคิดในใจ ‘เดี๋ยวก็ชนใครเข้าหรอก’ “โอ๊ย” นั้นไงข้าว่าแล้วไม่มีผิด ทางด้านมิเกล ปั ก... “โอ๊ยๆ เจ็บจังเลย” มิเกลพึมพัมออกมาก่อนที่จะช้อน ตามองคนที่ตนเดิน(วิ่ง)ชนพร้อมกับกล่าว “ขอโทษขอรับๆ” มิเกลกล่างคำเดิมซ้ำ เพื่อขอโทษ คนที่ตนเดินชน 3

“ไม่เป็ นไร ขอแค่ตอนเจ้าวิ่งให้มองทางดีๆก็พอ” ชายคน ที่มิเกลเดินชนกล่าวบอกมิเกลแล้วเดินตามคนเป็ นเพื่อนของเขา ต่อ “คนอะไรเย็นชาชะมัด ชิ” มิเกลบ่นพึมพำ “มิกเจ้าเป็ นอะไรหรือไม่” ฟิ นซ์กล่าวด้วยน้ำเสียงร้อนรน “ไม่ๆ ข้าไม่เป็ นอะไรมาก” มิเกลกล่าวขึ้นเพื่อให้เพื่อน ของตนคลายกังวล “นี่แน่ะๆ ข้าบอกเจ้าแล้วว่าอย่าวิ่ง เป็ นไงล่ะเจ็บตัวเลย เห็นไหม” ฟิ นซ์พูดแล้วก็ตีแขนของมิเกลเบาๆหลายที “พอๆ ข้าเจ็บนะ แล้วข้าไม่ใช้เด็กที่ต้องให้เจ้ามาตีข้า ด้วย” มิเกลแสร้งเจ็บพร้อมกับบอกเหตุผลที่จะได้ไม่โดนฟิ นซ์ดี อีก “พวกเราไปซื้อของแล้วไปหาที่พักเถอะ” มิเกลกล่าวขึ้น เพื่อเบนความสนใจของฟิ นซ์จากเหตุการณ์เมื่อกี้ “ได้ๆ เดี๋ยวห้องพักเต็ม เกรงว่าจะไม่มีที่นอนหรอกนะ ไม่ นั้นข้าบ่นเจ้ายาวกว่านี้แน่” ฟิ นซ์กล่าว “ขอรับๆ ท่านฟิ นซ์ ข้าจะทำตามคำสั่งของท่านเดียวนี้ ขอรับ” “มิเกลเจ้ากล้าล้อข้ารึ มิเกลเจ้าอย่าวิ่งสิ รอข้าด้วย” ฟิ นซ์ พูดไปด้วยวิ่งไปด้วยเพื่ อตามเพื่ อนสุดแสบของตนให้ทัน “ยินดีต้อนรับขอรับ” เสียงพนักงานของที่พักเอ่ยขึ้นเพื่อ ต้อนรับแขกที่ต้องการเข้ามาพักในโรงแรมแห่งนี้ “ต้องการห้องแบบไหนขอรับ ที่โรงแรมเรามีห้องแบ่งเป็ น 3 ระดับ คือระดับต่ำ ระดับกลางและระดับสูง” พนักงานเอ่ย อย่าแข่งขันเพื่ อเสนอห้องสำหรับลูกค้าที่จะใช้บริการ “ข้าขอเป็ นห้องระดับกลางแล้วกัน ราคาเท่าไหร่ ขอรับ”ฟิ นซ์พูดขึ้นพร้อมถามราคาค่าห้อง 4

“ราคา 11 เหรียญ ขอรับ” “นี้สำหรับค่าห้องพักขอรับ” ฟิ นซ์วางเงินลงบนโต๊ะ เมื่ อพนั กงานกล่าวถึงข้อห้ามต่างๆของโรงแรมจบก็ยืนกุญแจ ห้องให้กับฟิ ซ์แล้วเรียกพนักงานอีกคนให้พาฟิ นซ์และมิเกลไปที่ ห้อง ห้อง 41 ภายในห้อง “คืนนี้เรานอนพักที่นี้แล้งพรุ่งนี้ค่อยไปหาร้านเรา จะเปิ ดร้านกัน” ฟิ นซ์กล่าวขึ้น “ได้เลย” มิเกลกล่าวตอบพร้อมล้มตัวนอน “ฝั นดีนะฟิ นซ์” “ฝั นดีเหมือนกับมิเกล” ภายใต้ค่ำคืนที่มีดาวเต็มท้องฟ้ า ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะต้องเจอ กับอะไรขอแค่เป็ นเรื่องที่ดีก็พอ 5

โปรดติดตามตอนต่อไป....