The-story-of-Jiu นิทานสั้น

The story of Jiu

คำนำ นิทานเลม่ นีจ้ ดั ขนึ ้ เพ่ือเป็นสว่ นหนงึ่ ของวิชาสงั คม ศาสนา และ วฒั นธรรม ชนั้ มธั ยมศกึ ษาปีที่ 3/1 เพ่ือให้ได้ศกึ ษาความรู้เรื่องปัญหา ในด้านสงั คมของการขาดโอกาสในการศกึ ษาของเดก็ ไทย ทางคณะผ้จู ดั ทาหวงั วา่ นิทานเลม่ นีจ้ ะเป็นประโยชน์กบั ผ้อู า่ นไม่มาก ก็น้อย และหากมีข้อแนะนาหรือข้อผิดพลาดประการใด คณะผ้จู ดั ทา ขอน้อมรับไว้และขออภยั ณ ท่ีนีด้ ้วย คณะผ้จู ดั ทา น.ส.ณฐั ณิชา กนั ยาประสทิ ธิ์ เลขท่ี 19 น.ส.ศตคณภรณ์ ฝ่ ายไทย เลขที่ 26

สำรบญั เนือ้ เรื่อง หน้า คานา ก สารบญั ข The story of Jiu 1-16

ณ บ้านแห่งหน่ึงเป็ นบ้านของจวิ จวิ อาศัยอยู่กับคุณพ่อ ฐานะทางบ้านของจวิ ถอื ว่าอย่ใู น มหาเศรษฐีเลย แต่จวิ ไม่ได้เป็ นที่ รักของคนในหม่บู ้านซักเท่าไหร่ เพราะจวิ มีนิสัยชอบดถู กู คนอน่ื และเอาแต่ใจมากแต่พ่อของเธอก็ ไม่เคยสนใจกับคาพดู เหล่านั้น

ทกุ วันของจวิ อาบน้า แต่งตัว ทานข้าวก่อนไป โรงเรียนเป็ นประจา และ ทกุ วันของจวิ จวิ จะตื่น ข้นึ มาคุณพ่อกจ็ ะให้คนขับรถของทบี่ ้านไปส่งจวิ ที่ โรงเรียน

แต่ ใครจะรู้บ้างว่าคุณหนูจวิ จะชอบโดดเรียนเป็ น ประจา และสถานทเ่ี ธอชอบโดดไปมรี ้านเกม ไป ห้างเพอ่ื ไปชอปปิ้ งและไปโรงหนังเพือ่ ดูหนังใหม่ ประจา

แต่อย่มู าวันหนึ่ง คุณพ่อของเธอจับได้ว่าเธอชอบ โดดเรียนเป็ นประจา ทาให้คุณพ่อของเธอโกรธ มาก และวันน้ันทัง้ วันทาให้คุณพ่อมานั่งครุ่นคดิ ว่าเราเล้ียงลูกไม่ดีตรงไหน

พอจวิ กลับมาบ้านด้วยหน้าตาสดใสกเ็ หลือบไปเหน็ คุณ พ่อมองเธอด้วยสายตาโหดเหยี้ ม เธอจงึ ถามคุณพ่อไปว่า \"คุณพ่อเป็ นอะไรรึเปล่าคะ\" คุณพ่อ \"กด็ ี วันน้ีเรียนเป็ นไงบ้าง การบ้านเยอไหม?\" จวิ \" เยอะค่ะ เดย๋ี วหนูขอตัวขึ้นไปทาก่อนนะคะ \" คุณพ่อ \"โกหก พ่อรู้ความจริงหมดแล้วนะ\"

จวิ ตกใจมากและทาท่าทลี ุกลนอย่างหนัก แล้ว พูดว่า \" พ่อรู้ความจริงอะไรคะ \" พ่อ \"อย่ามาทาเป็ นไม่รู้ไม่ช้ีเลยนะ กเ็ รื่องทลี่ ูก ชอบโดดเรียนเป็ นประจา\" จวิ \"รู้ได้ยังไงคะ มีใครมาฟ้ องคุณพ่อหรอคะ แล้ว คุณพ่อกเ็ ชื่อเค้าหรอคะ \" พ่อ \" พ่อเหน็ มากับตาจะพ่อเอง\"

พอจวิ ได้ยนิ ทาให้รู้สึกตกใจอย่างมากว่าท่านเหน็ เธอตอนไหน และเธอคดิ จะใช้ลูกไม้เดมิ ของเธอ คือ ทาตัวน่าสงสารและพดู ว่า \"ขอโทษค่ะ คุณพ่อ หนูจะไม่ทาอีกแล้วค่ะ \" แต่ลูกไม้ของเธอในครั้งน้ี จะใช้ไม่ได้ผลกับพ่อของเธอ และพ่อของเธอกพ็ ูด ว่า \"ลูกเคยคดิ ไหมว่ามคี นอยากเรียนแต่ไม่ได้ เรียนกค่ี น แต่ลูกคงไม่เข้าใจหรอกเพราะหนู สนใจแต่ตวั เอง\"

พอจวิ ได้ยนิ คาพดู เหล่านั้นทาให้ จวิ รู้สึกเสียใจอย่างมากเพราะพ่อของเธอไม่เคย พูดคานี้ออกจากปากแม้สักคร้ังเลย มันทาให้จวิ รู้สึกหดห่อู ย่างมาก เอาแต่คดิ ว่าคุณพ่อไม่รักเธอ เหมอื นเม่ือก่อน แล้วกเ็ อาแต่ร้องไห้

จวิ ตืน่ มาแล้วตาบวมเน่ืองจากเธอร้องไห้อย่างหนัก หน่วง และเธอกก็ าลังลงไปกินข้าวและพ่อของเธอก็ เดนิ ผ่านเธอแบบไม่สนใจเธอเลยแม้นิดเดียว

ณ 2-3 วันให้หลังพ่อของเธอกเ็ ดนิ มาพดู กับจวิ อักคร้ังว่า \"ตามพ่อมาพ่อจะพาลูกไปทแี่ ห่งหนึ่ง\" แล้วจวิ กพ็ ยกั หน้าตอบรับเพราะ เธอคดิ ว่าพ่อ หายโกรธแล้ว

พ่อขับรถพาเธอไปในสถานท่ีทุรกันดาล และพ่อกย็ ังให้เธอเดนิ ไปอีก 5 กโิ ลเมตร และสงิ่ ทเ่ี ธอเหน็ ทาให้เธอตกใจมาก

เธอเหน็ สถานทที่ ไ่ี ม่นึกว่าจะมบี นโลกใบนี้ กค็ ือ บ้านเก่าๆหลังหนึ่งและเหน็ เดก็ จานวนหน่ึงทใี่ ส่ เส้ือผ้าขาดๆอย่หู น้าบ้านกาลังวิง่ เล่น และที่ สาคัญทนี่ ั่นไม่มีสถานทศ่ี กึ ษา

มีคนหนึ่งเดนิ มาทักจวิ และถามจวิ ว่า\"พ่ๆี ข้างล่าง น่ันมีโรงเรียนไหม\" จวิ กไ็ ด้ตอบว่า \"มสี ิ แล้วทาไม ถงึ ถามแบบน้ีหรือทน่ี ้ีไม่มี\" เดก็ นั้นกพ็ ยักหน้า ตอบ ทาให้จวิ องึ้ มากและรีบหนั ไปมองหน้าพ่อ

แล้วเธอจงึ ถามว่าให้ตนมาทนี่ ี้ทาไม\" พ่อจงึ ตอบว่า แกรู้ไหมในขณะทแี่ กไม่อยากเรียนหนังสือ ยังมีคน อีกเป็ นล้านคนทอี่ ยากเรียนมากแต่ไมมโี อกาสทจ่ี ะ ได้เรียน\" จวิ รู้สึกแปลกใจมากว่าบนโลกน้ีจะไม่มี คนได้รับการศกึ ษาด้วย และพ่อกไ็ ด้เร่ิมอธิบายว่าคนทไี่ ม่ได้มีประเภท ไหนบ้างได้แก่ เดก็ กาพร้า พ่อแม่ตดิ สารเสพตดิ ทางบ้านไม่มเี งนิ และ คนทไี่ ม่ได้อยู่กับพ่อแม่

จวิ รู้สึกอง้ึ กับคาพดู ของพ่อมาก และเธอจงึ เสนอกับ พ่อว่า \"บ้านเรากม็ ีเงนิ ต้ังเยอะ เราเอามาสร้าง โรงเรียนให้กับเดก็ เหล่าน้ีดไี หมคะ คุณพ่อ \" พ่อยมิ้ และกต็ อบว่า \"เอาส\"ิ แล้วจวิ กบ็ อกกับพ่อว่า \"พ่อคะ ต่อจากนี้หนูจะไม่โดดเรียนอีกแล้วค่ะ และกจ็ ะ ต้ังใจเรียนให้สมกับค่าเทอมทพ่ี ่อจ่ายให้หนู\"

คณะผ้จู ดั ทา น.ส.ณฐั ณิชา กนั ยาประสทิ ธ์ิ เลขที่ 19 น.ส.ศตคณภรณ์ ฝ่ ายไทย เลขที่ 26