มงคลชีวิต 2

หมายเหตุ * กรุณาคลกิ ทห่ี ัวข้อทต่ี ้อกการ

มงคล คอื เหตแุ หง่ ความสขุ ความกา้ วหนา้ ใน การดาเนนิ ชวี ติ ซง่ึ พระพทุ ธเจา้ ไดท้ รงแสดงไวใ้ ห้ พทุ ธศาสนกิ ชนไดพ้ งึ ปฏบิ ตั นิ ามาจากบทมงคลสตู รที่ พระพทุ ธเจา้ ตรสั ตอบปญั หาเทวดาทถี่ ามวา่ คณุ ธรรม อนั ใดทท่ี าใหช้ วี ติ ประสบความเจรญิ หรอื มี \"มงคลชวี ติ \" ซง่ึ มี ๓๘ ประการ กลบั สารบญั

มงคลที่ ๘ ศลิ ปะ คอื สงิ่ ทแี่ สดงออกถงึ ความงดงาม และมคี วามสนุ ทรยี ์ โดยลกั ษณะ มดี งั นคี้ อื ๑.มคี วามประณีต ดมู คี า่ มากขน้ึ ๒.ทาใหเ้ กดิ ความคดิ สรา้ งสรรค์ ๓.ไมท่ าใหเ้ กดิ กามกาเรบิ ไมเ่ กดิ ความพยาบาท ๔.ไมท่ าใหเ้ กดิ ความเบยี ดเบยี น เป็ นคนมศี ลิ ปะ ควรตอ้ งฝึ กใหม้ คี ณุ สมบตั ิ คอื ๑.มศี รทั ธาในความงดงามของสงิ่ ตา่ งๆ ๒.หมน่ั สงั เกตและพจิ ารณา ๓.มคี วามประณีต อารมณล์ ะเอยี ดออ่ น ๔.เป็ นคนสขุ มุ มคี วามคดิ สรา้ งสรรค์ กลบั สารบญั

มงคลที่ ๒๖ เมอื่ มโี อกาส เวลา หรอื ตามวนั สาคญั ตา่ งๆ ก็ควรตอ้ งไปฟงั ธรรมบา้ ง เพอ่ื สดบั ตรบั ฟงั สง่ิ ทเ่ี ป็ นประโยชนใ์ นหลกั ธรรมนน้ั ๆ และนามาใชก้ บั ชวี ติ เรา เพอ่ื ปรบั ปรงุ ใหด้ ขี น้ึ คอื ๑.วนั ธรรมสวนะ ก็คอื วนั พระ หรอื วนั ทสี่ าคญั ทางศาสนา เชน่ การฟงั ธรรมตามวทิ ยุ การทม่ี พี ระมาแสดง ธรรมตามสถานทตี่ า่ งๆ หรอื การ อา่ นจากสอ่ื ตา่ งๆ ในวนั อาทติ ยใ์ นงานมงคล งานบวช งานกฐนิ งานวดั เป็ นตน้ คณุ สมบตั ขิ องผฟู้ งั ธรรม กลบั ๑.ไมด่ แู คลนในหวั ขอ้ ธรรมวา่ งา่ ยเกนิ ไป สารบญั ๒.ไมด่ แู คลนในความรคู้ วามสามารถของผแู้ สดงธรรม ๓.ไมด่ แู คลนในตวั เองวา่ โง่ ไมส่ ามารถเขา้ ใจได้ ๔.มคี วามตงั้ ใจในการฟงั ธรรม และนาไปพจิ ารณา ๕.นาเอาธรรมนน้ั ๆไปปฏบิ ตั ใิ หเ้ กดิ ผล ประโยชน ์ ๑.ไดค้ วามรเู้ พม่ิ เตมิ ๒.เป็ นการทบทวนความรเู้ ดมิ ๓.คลายความสงสยั ๔.เป็ นการปรบั ความคดิ ใหต้ รง ๕.เป็ นการฝึ กฝนอบรมจติ ใจ

กดไปยกั หน้าต่อไป มงคลที่ ๒๙ คาวา่ สมณะ แปลวา่ ผสู้ งบ (หมายถงึ ผอู้ ยใู่ นสมณเพศ) คณุ สมบตั ขิ องสมณะ ๓ ประการ คอื ๑.สงบกาย คอื มคี วามสารวมในการกระทาทกุ อยา่ ง รวมถงึ กริ ยิ า มรรยาท ตาม หลกั ศลี ธรรม ๒.สงบวาจา คอื การพดู จาใหอ้ ยใู่ นกรอบของความพอดี มคี วามสภุ าพสงบเสงย่ี ม ไมพ่ ดู คาหยาบ/แตกแยกในคาพดู และภาษาทใ่ี ช้ เป็ นไปตามขอ้ ปฏบิ ตั ิ ประเพณี ๓.สงบใจ คอื มจี ติ เมตตากรณุ า/ปรารถนาดตี อ่ สตั วโ์ ลก/ปราศจากกเิ ลสครอบงา ไมว่ า่ จะเป็ น โลภ โกรธ หลง หรอื ความพยาบาทใดๆ ลกั ษณะสมณะ คอื ๑.ยอ่ มไมท่ าอนั ตรายแกใ่ ครๆ ๒.ไมเ่ ห็นแกล่ าภ ยศ สขุ สรรเสรญิ ๓.ตอ้ งบาเพ็ญสมณธรรม/ตบะเพอื่ ละกเิ ลส

ก บ สารญ การปฏบิ ตั ติ น ๑.ตอ้ งเขา้ ไปหา คอื เขา้ ไปขอคาแนะนา ชแ้ี นะจากทา่ น หรอื ใหค้ วาม เคารพทา่ น ๒.บารงุ ชว่ ยเหลอื คอื การชว่ ยเหลอื ทา่ นในโอกาสอนั ควร เพอ่ื แบง่ เบา ภาระของทา่ น ๓.ตอ้ งเขา้ ไปฟงั ครื บั ฟงั คณุ ธรรม หลกั คาสอนของทา่ นมาไวเ้ ป็ น แนวทางในการแกไ้ ขปญั หาชวี ติ ๔.หมน่ั ระลกึ ถงึ ทา่ น คอื การระลกึ ถงึ ความดที ท่ี า่ นมแี ลว้ นามาเป็ น ตวั อยา่ งกบั ตวั เราเอง ๕.รบั ฟงั รบั ปฏบิ ตั ิ คอื การรบั คาแนะนาของทา่ นมาปฏบิ ตั ทิ าตามเพอื่ ให้ เกดิ ผล ครนั้ เมอื่ ตดิ ขดั ก็ใครแ่ กไ้ ขเพอ่ื ใหร้ จู้ รงิ เห็นจรงิ ตามนน้ั

การพดู ถงึ ปญั หา ความดี ชว่ั บาปบญุ คณุ โทษ และแลกเปลยี่ น ความรู้ และไดร้ ใู้ นสง่ิ ใหมๆ่ ทเ่ี ราอาจนกึ ไมถ่ งึ หรอื เป็ นการเผอ่ื แผค่ วามรทู้ ่ี เรามใี หแ้ กผ่ อู้ นื่ ไดท้ ราบดว้ ย สง่ิ ตอ่ ไปนค้ี อื หลกั ปฏบิ ตั ใิ นการสนทนา ๑.ตอ้ งรเู้ รอ่ื งทจ่ี ะพดู ดี ๒.ตอ้ งพดู เรอื่ งจรงิ มปี ระโยชน์ ๓.ตอ้ งเป็ นคาพดู ทไ่ี พเราะ ๔.ตอ้ งพดู ดว้ ยความเมตตา ๕.ตอ้ งไมพ่ ดู จา่โ่ ออ้ วด หรอื ยกตนขม่ ทา่ น ประโยชน ์ ๑.ทาใหต้ นเองแตกฉาน ๒.ทาใหร้ จู้ กั ตวั เองมากขน้ึ ๓.ทาใหก้ เิ ลสเบาบางลงได้ กดไปยกั หน้าต่อไป

กลบั สารบญั ขอ้ ปฏบิ ตั เิ มอ่ื มกี ารสนทนาธรรม ๑.มศี ลี ธรรม คอื การเป็ นผทู้ ร่ี กั ษาศลี ๕ หรอื ศลี ๘ เป็ นนจิ ศลี ๒.มสี มาธดิ ี คอื การมจี ติ ใจจดจอ่ อยกู่ บั เรอ่ื งทสี่ นทนา ๓.แตง่ การสภุ าพ มกี ริ ยิ าสภุ าพ วาจาสภุ าพ ๔.ไมก่ ลา่ วคา้ นพระพทุ ธพจน์ คอื การไมน่ าเอาคาสง่ั สอนของ พระพทุ ธเจา้ มาเป็ นขอ้ สงสยั หรอื กลา่ วคา้ น ๕.ไมอ่ อกนอกประเด็นทตี่ งั้ ไว้ คอื การพดู ใหอ้ ยใู่ นหวั ขอ้ ทต่ี งั้ ไว้ ๖.ไมพ่ ดู นานจนนา่ เบอื่ คอื การเลอื กเวลาทเ่ี หมาะสมตามสถานการณ์ เนอื่ งจากเรอ่ื งบางเรอ่ื งอาจไมจ่ าเป็ นตอ้ งขยายความมากเกนิ ไป