ทวีปเอเชีย

ทวีปเอเชีย (ASIA)

สภาพแวดล้อมทางกายภาพของทวปี เอเชีย ลักษณะทว่ั ไปของทวีปเอเชยี ทาเลทตี่ ง้ั และขนาด ทวปี เอเชยี มดี ินแดนทีต่ อ่ เนอ่ื งกบั ทวปี ยโุ รปและทวปี แอฟรกิ า สว่ นของแผน่ ดนิ ท่ี ทวีปยุโรปกบั ทวปี เอเชยี มาตอ่ เนอ่ื งกนั เรยี กรวมวา่ ยูเรเชยี อาณาเขต ทิศเหนอื จดมหาสมทุ รอาร์กตกิ ทศิ ใต้ จดมหาสมทุ รอินเดยี ทิศตะวนั ออก จดมหาสมทุ รแปซฟิ ิก ทิศตะวนั ตก จดทะเลเมดิเตอร์เรเนียน และ ติดตอ่ กับทวีปยโุ รป













ภมู ลิ กั ษณข์ องทวีปเอเชีย เขตทลี่ มุ่ ภาคเหนอื เป็นที่ราบขนาดใหญ่ เรียกว่า “ท่ีราบไซบีเรียตะวันตก” มีลาน้า สายย่อยไหลผ่าน ทาให้เกิดเป็นที่ ลุ่มนา้ ขัง โดยในฤดูหนาวนา้ ในลาน้า จะแข็งตัว เป็นอุปสรรคต่อระบบ คมนาคม และส่งผลให้มีประชากร อาศยั อยู่เบาบาง บรเิ วณที่ราบไซบเี รยี ของสหพนั ธรัฐรัสเซยี อากาศมีความหนาวเยน็ จดั พนื้ ทีเ่ ปน็ เขตทรุ กนั ดาร แมจ้ ะเปน็ พน้ื ทร่ี าบ แตก่ ม็ ีประชากรอาศยั อยนู่ ้อย



เขตภเู ขาและทรี่ าบสงู มีพื้นท่ีกว้างขวาง เต็มไปด้วยเทือกเขา และที่ราบสูง โดยเทือกเขาที่สาคัญ ได้แก่ เทือกเขาหิมาลัย มีความยาวประมาณ 2,400 กิโลเมตร มียอดเขาที่สูงที่สุด คือ ยอดเขาเอเวอเรสต์ มีความสูง 8,888 เมตร ส่วนท่ีราบสูงที่สาคัญ เช่น ที่ราบสูงทิเบต ท่ี ราบสูงยนู นาน ท่ีราบสงู อิหรา่ น เปน็ ตน้ ทร่ี าบสงู ทเิ บต ลักษณะภมู อิ ากาศมีความหนาวเยน็ และทุรกนั ดาร มปี ระชากรอาศยั อยเู่ บาบาง บรเิ วณตอนกลางของทวปี เอเชยี มลี กั ษณะ ภูมิลกั ษณแ์ บบทะเลทราย มีอูฐ เปน็ สตั วเ์ ลย้ี งสาคญั

ท่รี าบสูงทเิ บต

ชมุ เขาปามีร์ (Pamir Knot) คอื จุดรวมเทือกเขาขนาดใหญ่ มีความสงู มากกวา่ 6,000 เมตร จาก ระดบั น้าทะเลปานกลาง มีแนวเทอื กเขาทอดตวั แยกไปตามทศิ ทางต่าง ๆ เรียกอกี ชอื่ หน่ึงว่า “หลงั คาโลก”

ทีร่ าบสงู เกา่ ที่ราบสูงเก่า เป็นแผ่นดิน เ ป ลื อ ก โ ล ก ท่ี มี อ า ยุ เ ก่ า แ ก่ ประกอบด้วย ท่ีราบสูงเดกกันใน คาบสมุทรอินเดีย ที่ราบสูงอาหรับ ในคาบสมุทรอาหรับ ซ่ึงจะปรากฏ ภูมิลักษณ์แบบทะเลทรายบริเวณ คาบสมทุ รอาหรบั เช่น ทะเลทรายรุ บลั คอลี ในประเทศซาอดุ ีอาระเบีย ทะเลทรายรบุ ลั คอลี ประเทศซาอุดอี าระเบยี

ถา้ อชันตา ประเทศอินเดยี

ท่ีราบลมุ่ นา้ เป็นแหล่งการทาเกษตรกรรมและการตั้งถ่ิน ฐานที่สาคัญ เนื่องจากเป็นที่ราบท่ีมีแม่น้าขนาด ใหญ่ไหลผ่าน ที่ราบสาคัญ เช่น ท่ีราบลุ่มแม่น้า หวางเหอ แม่น้าฉางเจียง และแม่น้าซีเจียงใน ประเทศจีน และท่ีราบลุ่มแม่น้าแดง แม่น้าโขง แม่น้าเจ้าพระยา และแม่น้าอิรวดีในเอเชีย ตะวันออกเฉียงใต้ ท่ีราบลุ่มแม่น้าคงคา ในประเทศอนิ เดีย เป็นต้น พ้นื ที่ราบรมิ สองฝงั่ แม่นา้ โขงเปน็ ดินตะกอนแม่นา้ มคี วามอดุ ม สมบรู ณส์ งู จงึ เหมาะแกก่ ารเพาะปลกู และตงั้ ชมุ ชน

ท่รี าบลุ่มแมน่ ้าโขง (แม่นา้ โขง)

ทรี่ าบจีนตอนเหนือ แมน่ า้ ฉางเจยี ง แมน่ า้ หวางเหอ (เหลอื ง)

เกาะและหมเู่ กาะ หม่เู กาะในประเทศฟลิ ปิ ปนิ ส์ ป ร า ก ฏ เ ด่ น ชั ด ใ น เ อ เ ชี ย ตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียง ใต้ โดยเกาะและหมู่เกาะท่ีสาคัญ เช่น เกาะญี่ปุ่น ไต้หวัน หมู่เกาะ อินโดนีเซีย หมู่เกาะฟิลิปปินส์ หมู่ เกาะอันดามัน หมู่เกาะนิโคบาร์ เป็น ต้น ซึ่งเป็นพ้ืนที่ที่ตั้งอยู่บริเวณ “วงแหวนแปซิฟิก ” ทาให้เกิด เหตุการณ์แผ่นดินไหว ภูเขาไฟปะทุ และเกดิ สึนามิ อยบู่ อ่ ยคร้ัง



การแบง่ ภมู ิภาคของทวีปเอเชยี เนื่องจากทวีปเอเชียเป็นทวีปที่ใหญ่ที่สุด มีความกว้างใหญ่ จึงทาให้มี ลักษณะภูมิลักษณ์ภูมิอากาศ เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม การปกครอง แตกต่างกนั จงึ แบ่งเป็นภมู ิภาคตา่ งๆ ออกเปน็ 5 ภูมภิ าค ภมู ิภาคเอเชยี ตะวนั ออกเฉยี งใต้ ภูมิภาคเอเชยี ตะวนั ออก มหาสมทุ รอารก์ ตกิ มหาสมทุ รอาร์กติก ทวีปยโุ รป ทวีปยุโรป มหาสมุทรแปซิฟกิ มหาสมทุ รแปซฟิ กิ ทะเลอาหรบั อา่ วเบงกอล ทะเลอาหรับ อ่าวเบงกอล มหาสมุทรอนิ เดยี มหาสมทุ รอนิ เดยี

ภมู ิภาคเอเชยี ใต้ ภูมภิ าคเอเชยี ตะวนั ตกเฉยี งใต้ มหาสมทุ รอารก์ ติก มหาสมทุ รอารก์ ตกิ ทวีปยุโรป ทวปี ยโุ รป มหาสมุทรแปซิฟิก มหาสมทุ รแปซฟิ กิ อา่ วเบงกอล อา่ วเบงกอล ทะเลอาหรับ ทะเลอาหรบั มหาสมุทรอินเดยี มหาสมุทรอนิ เดีย

ภูมภิ าคเอเชยี กลาง มหาสมทุ รอารก์ ตกิ ทวปี ยโุ รป มหาสมุทรแปซิฟกิ ทะเลอาหรับ อา่ วเบงกอล มหาสมทุ รอินเดีย

ลักษณะภมู อิ ากาศและพชื พรรณธรรมชาตขิ องทวีปเอเชีย ปจั จัยควบคมุ ภมู อิ ากาศ ตาแหน่งทตี่ งั้ ตามละตจิ ดู ตาแหนง่ ที่ตั้งที่แตกต่างกนั ทาให้ไดร้ ับความร้อนจากการ แผ่รังสีของดวงอาทิตย์มากน้อยแตกต่างกัน ซึ่งสามารถแบ่ง เขตภมู อิ ากาศได้ 3 เขต คือ เขตร้อน เขตอบอุน่ และเขตหนาว พนื้ ท่ที ่ีมีภูเขาสูง ท่ีราบสงู มีอณุ หภูมติ ่ากวา่ พื้นท่ีราบ ลักษณะภมู ปิ ระเทศ เชน่ ยอดเขาเอเวอเรสต์ ซึง่ เป็นยอดเขาทส่ี งู ที่สดุ ในโลก และความสงู ตา่ ของพน้ื ที่ มีอุณหภูมิตา่ มาก จึงทาให้มีหิมะปกคลมุ เกอื บตลอดปี ตาแหน่งใกล-้ ไกลทะเล ความใกล้-ไกลทะเลทาให้แต่ละพ้ืนที่ได้รับความชื้น และฝนแตกต่างกัน คือ บริเวณท่ีอยู่ใกล้ชายฝั่งทะเล จะมี ปรมิ าณฝนมากกว่าพ้ืนทีท่ อี่ ยูห่ า่ งไกลทะเลออกไป



ทิศทางของลมประจา ลมประจาที่พัดเข้าสู่แผ่นดินจะนาความช้ืนและฝนเข้าสู่ แผน่ ดิน แตล่ มทีพ่ ัด ออกจากแผน่ ดนิ จะมคี วามชืน้ ต่าและแหง้ แนวทิวเขาและลักษณะภูมิประเทศที่ตั้งขวางทิศทางลมท่ี แนวทิวเขา พัดนาความชื้นจากทะเลเข้าสู่แผ่นดิน ทาให้ด้านรับลมมีความช้ืน และภมู ิประเทศ และฝนมากกว่าด้านปลายลม ซ่ึงอยู่ด้านตรงข้ามของแนวทิวเขา จงึ มักมีอากาศแห้งแล้งกวา่ บริเวณพ้ืนท่ีในแนวละติจูดเดียวกัน เช่น เกาะต่างๆ ของ ประเทศญี่ปุ่น ในฤดูหนาวฝ่ังตะวันออกของเกาะจะรับอิทธิพลของ กระแสนา้ ในมหาสมุทร กระแสนา้ อนุ่ กุโรชิโอ สภาพอากาศและทะเลไมเ่ ป็นแผ่นนา้ แขง็ เหมือนกับชายฝง่ั ตะวนั ตกของเกาะที่ไดร้ ับอิทธิพลของกระแสน้า เย็นโอยาชิโอ พื้นท่ีที่อยู่ในแนวทิศทางการเคล่ือนที่ผ่านของพายุหมุน ทั้งด้าน อ่าวเบงกอล มหาสมุทรอินเดียและด้านทิศตะวันตกของมหาสมุทร พายหุ มนุ เขตร้อน แปซิฟิก จะได้รบั ปริมาณฝนสงู กว่าปกติ และมักเกิดภยั พิบัติจากพายุ หมนุ เขตร้อน



































ลกั ษณะประชากรของทวีปเอเชีย ลกั ษณะทวั่ ไปของประชากรทวีปเอเชยี กลมุ่ คอเคซอยด์ นิกรอยด์ มองโกลอยด์ ท่ีตงั้ อย่แู ถบเอเชยี ตะวนั ตกเฉยี ง อยแู่ ถบตะวนั ตกเฉยี งใต้ อยแู่ ถบเอเชยี ตะวนั ออกและ ถ่ินฐาน ใต้ เอเชยี กลาง และตอน เอเชยี ใต้ และบรเิ วณหมเู่ กาะ ภาคพน้ื ทวปี ของเอเชยี เหนือของเอเชยี ใต้ ในเอเชียตะวนั ออกเฉยี งใต้ ตะวนั ออกเฉยี งใต้ ผวิ ขาวจนถงึ สนี า้ ตาล จมกู ผวิ คลา้ ผมหยกิ ปากหนา ผิวเหลือง ผมดาเหยยี ด ตา ลกั ษณะ โด่งแคบ รมิ ฝปี ากบาง ตวั ตวั สงู ใหญ่ เรยี ว โหนกแกม้ สงู ใบหนา้ แบนกวา้ ง ศีรษะกลมเลก็ ใหญ่ และศรี ษะใหญ่

การเปลยี่ นแปลงประชากรของทวปี เอเชยี การเปลย่ี นแปลงประชากรดา้ นตา่ งๆ คณุ ภาพชวี ิตของประชากรดีขน้ึ ประชาชนจากชนบทเขา้ มาอาศยั ในเขต ประชากรหญิงมากกว่า เมอื งและปรมิ ณฑลเพิม่ มากขน้ึ ประชากรชาย