รวมนิทานอีสป 20 เรื่อง

รวมนิทานอีสป 20 เรื่อง

นิทานอีสป เรื่อง ปลามีไข่กับคนหาปลา ชายคนหนึ่งมีอาชีพขายปลา ในแต่ละวัน เขาต้องหาปลาให้ได้มาก ๆ เพื่อจะเอาไป ขาย และนำเงินมาเลี้ยงครอบครัว วันหนึ่ง เขาได้ปลามีไข่เต็มท้องติดมาตัวเดียว โดยที่ ไม่ได้ปลาอื่นเลย ก่อนที่เขาจะกลับบ้าน เจ้า ปลาจึงร้องขอชีวิตจากเขา \"ได้โปรดไว้ชีวิต ข้าเถิด ตอนนี้ข้ากำลังมีไข่อยู่เต็มท้อง ถ้า ท่านปล่อยข้าไป ข้าจะได้วางไข่ แล้วท่านก็ จะสามารถมาจับปลาได้อีกมากมายเลยที เดียว\" ชายหาปลาตอบไปว่า \"นั่นเป็น อนาคตที่ยังมาไม่ถึง แต่ในเวลานี้ข้าจำเป็นที่ จะต้องจับเจ้า เพื่อเลี้ยงดูครอบครัวของข้า เสียใจด้วยนะ\" พูดจบชายหาปลาก็นำปลาก ลับไปให้ภรรยาทำเป็นอารหารทันที :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ของเล็กน้อยในมือตัวเอง มีค่ากว่าของมากมายที่ไม่ใช่ของตน

นิทานอีสป เรื่อง หมูโง่กับหมาป่า วันหนึ่งสิงโตจัดงานเลี ้ยงและเชิญสัตว์ทั้งหลาย มาร่วมงานด้วยกัน ซึ่งอาหารที่นำมาเลี้ยงในงาน ล้วนเป็นเนื้อและอาหารเลิศรสทั้งสิ้น เมื่องาน เลี้ยงจบลงสัตว์ทุกตัวก็ทยอยกันกลับ ระหว่างทาง ที่หมาป่าเดินกลับ มันก็เจอหมูตัวหนึ่งกำลังกิน อาหารอยู่ หมูจึงถามว่า \"ไปไหนมาหรือท่าน\" หมาป่าตอบว่า \"ข้าก็ไปงานเลี้ยงของเจ้าป่าน่ะสิ เจ้าไม่ได้ไปหรือ\" \"ข้าไม่ได้ไปหรอก แล้วที่นั่นมี อะไรน่ากินบ้างไหมล่ะ\" หมูถาม \"มีแต่อาหารดี ๆ ทั้งนั้นเลย\" หมาป่าตอบ หมูจึงถามอีก \"แล้วมี แกลบกับรำข้าวไหมล่ะ\" หมาป่าจึงตะคอกใส่ทันที \"จะบ้าหรือไง ที่นั่นมันเป็นโต๊ะอาหารของเจ้าป่า เชียวนะ จะมีอาหารแบบนั้นได้อย่างไร\" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: อย่าคิดว่าคนอื่นจะมีรสนิยมและความชอบเหมือน ตนเอง

นิทานอีสป เรื่อง สิงโตกับปลาโลมา สิงโตตัวหนึ่งเดินเล่นอยู่บริเวณชายหาด มันเห็น โลมากำลังว่ายน้ำอยู่ในทะเล อย่างเริงร่าจึงคิด อยากเป็นเพื่อน \"เราน่าจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ นะ เพราะข้าเป็นเจ้าแห่งป่า ส่วนเจ้าก็เป็นราชา แห่งท้องทะเล\" โลมาเห็นด้วยจึงตอบตกลงเป็น เพื่อนกับสิงโต ต่อมาสิงโตทะเลาะกับฝูงกระทิงป่า จึงไปขอให้โลมาช่วย โลมาตอบว่า \"ข้าคงช่วยข้า ไม่ได้หรอก\" สิงโตจึงตำหนิโลมาว่า \"เจ้าเป็น เพื่อนประสาอะไร เพื่อเดือดร้อนกลับไม่คิดที่จะ ช่วย\" โลมาจึงตอบว่า \"ไม่ใช่เลย เพื่อนรัก ถ้าข้า ขึ้นบกได้ข้าก็คงจะไปช่วยเจ้าแล้วล่ะ\" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ก่อนจะขอความช่วยเหลือจากใคร ควรดูด้วยว่า เขาสามารถทำได้หรือไม่

นิทานอีสป เรื่อง สุนัขกับกระต่ายป่า สุนัขตัวหนึ่งมักจะชอบวิ่งเล่นกับกระต่ายป่า เพื่อนของมันไปตามไหล่เขาเป็นระยะทางไกล ๆ เมื่อมันจับกระต่ายป่าได้ บางครั้งมันก็จะกัด เล่น บางครั้งก็เลียอย่างเอ็นดู กระต่ายป่าจึง พูดกับสุนัขด้วยความสงสัยว่า \"ถ้าเจ้าเห็นข้า เป็นเพื่อนทำไมบางครั้งเจ้าถึงกัดข้าแรงเหลือ เกิน แต่ถ้าเจ้าเห็นข้าเป็นแค่เหยื่อ ทำไมเจ้าถึง ได้เล่นกับข้าแบบนี้\" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: เพื่อนอาจเป็นได้ทั้งมิตรและศัตรูในคนคน เดียวกัน

นิทานอีสป เรื่อง แม่ไก่กับลูกไก่ วันหนึ่ง แม่ไก่และลูกไก่ออกไปหากินใน สนามหญ้า ลูกไก่เพลิดเพลินอยู่กับการหา อาหารจนเดินห่างจากแม่ไปไกล มันจึงพบ กับเมล็ดพืชชนิดหนึ่ง ที่มีขนาดใหญ่และ แข็งมาก จนมันเองก็กินไม่ได้ มันจึงนำ เมล็ดพืชกลับมาให้แม่ แม่ไก่ถาวว่า \"ทำไม เจ้าถึงไม่กินเองล่ะ\" ลูกไก่ตอบว่า \"มันแข็ง และใหญ่เกินไปหนูคงกินไม่ได้ ก็เลยเอามา ฝากแม้จ๊ะ\" แม่ไก่ได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกดีใจที่ ลูกไก่รู้จักมีน้ำใจและนึกถึงผู้อื่นอยู่เสมอ :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ถ้ารู้จักการแบ่งปันสิ่งของที่เราใช้ไม่ได้ ก็ อาจมีประโยชน์สำหรับผู้อื่น

นิทานอีสป เรื่อง พังพอนกับชาวบ้าน ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง ชาวบ้านชอบนำเนื้อ พังพอนมาปรุงเป็นอาหารอย่างมาก เพราะมันมี รสชาติอร่อย โดยจะนำไก่ตายไปแขวนไว้เพื่อล่อ ให้พังพอนออกมา แต่พังพอนเป็นสัตว์ที่ฉลาด มัน จึงหาอารหารกินได้ โดยที่ไม่ติดกับดักของชาว บ้านเลย ชาวบ้านจึงโกรธพังพอนมาก ถ้าพบเจอ ที่ไหนก็จะเข้าไปทำร้ายมันทันที วันหนึ่งมีชาวบ้าน คนหนึ่งกำลังจ้องปืนเล็งไปที่พังพอนอยู่นั้น ปรากฏว่าปืนของเขาเกิดสะบัดยิงเข้ามาโดน หน้าอกเขาตายเสียเอง :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว

นิทานอีสป เรื่อง หมาป่ากับแกะ วันหนึ่งหมาป่าเกเรตัวหนึ่งไปหาเรื่องสัตว์ ตัวอื่น ๆ และถูกกัดมาจนได้รับบาดเจ็บ สาหัส จึงหนีเข้ามานอนซมอยู่ในป่าเป็น เวลานานหลายวัน มันไม่สามารถขยับตัวไป ไหนได้ มันทั้งหิวและกระหายน้ำมาก จน กระทั่งมีแกะตัวหนึ่งเดินผ่านมา หมาป่าจึง พูดว่า \"เจ้าแกะ เจ้าช่วยเอาน้ำมาให้ข้ากิน หน่อยได้ไหม ข้าหิวเหลือเกิน ถ้าเจ้าช่วยข้า ข้าจะได้มีแรงออกไปหากินเองได้\" แกะจึง พูดขึ้นว่า \"ข้าก็สงสารท่านนะ แต่ถ้าข้าเอา น้ำมาให้ท่าน ท่านก็จะมีแรงจับข้ากินเป็นอา หารน่ะสิ\" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: อย่าไว้ใจคนชั่ว เพราะจะนำมาซึ่งความ หายนะแก่ตนเอง

นิทานอีสป เรื่อง ลูกแกะกับจระเข้ ลูกแกะหลงทางตัวหนึ่งเดินร้องเรียกหาแม่ มาเรื่อย ๆ จนเดินมาถึงลำธาร มันรู้สึก กระหายน้ำมากจึงรีบวิ่งไปที่ลำธารทันที ขณะที่มันลัดเลาะตามโขดหินไปนั้น สายตา มันก็เหลือบไปเห็นจระเข้ตัวใหญ่นอนอยู่ริม น้ำ ลูกแกะสะดุ้งด้วยความตกใจรีบวิ่งขึ้นฝั่ ง ทันที จระเข้เห็นเช่นนั้นจึงเอ่ยถามว่า \"จะรีบ ไปไหนล่ะเจ้าแกะน้อย ไม่ลงมาดื่มน้ำให้ชื่น ใจก่อนเหรอ\" \"ไม่ดีกว่า ถ้าข้าลงไปคงจะ ต้องกลายเป็นอาหารของเจ้าแทนน่ะสิ\" ลูก แกะตอบก่อนจะเดินจากไป :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: คนฉลาดย่อมคิดไตร่ตรองก่อนลงมือทำ

นิทานอีสป เรื่อง กากับแกะ กาเจ้าเล่ห์ตัวหนึ่งชอบบินมาเกาะขน เขาแกะและคอยตามรังควานไปทุกที่ จนเจ้าแกะชักรำคาญและทนไม่ไหว จึงพูดกับกาไปว่า \"เจ้ารู้มั้ยว่าถ้าเจอ หมาเลี้ยงแกะตอนนี้่ล่ะก็ เจ้าจะกลาย เป็นอาหารของมันทันที\" กาได้ยินก็ สวนกลับไปว่า \"ข้ารู้น่า ว่าใครแข็งแรง ใครอ่อนแอกว่า ใครที่ข้ารังแกได้ ใคร ที่ข้าควรประจบประแจง ไม่เช่นั้นข้า คงมีชีวิตรอดมาจนถึงทุกวันนี้ไม่ได หรอก\" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: คนชั่วมักชอบเอาเปรียบผู้ที่อ่อนแอ กว่า และประจบคนที่แข็งแรงกว่า

นิทานอีสป เรื่อง แมวกับไก่ตัวผู้ แมวตัวหนึ่งจับไก่มาได้ มันพยายามหาเหตุผลที่จะ กินไก่โดยไม่ถูกต่อว่า จึงกล่าวหาไก่ว่า \"เสียงขันใน ตอนเช้าของเจ้าช่างน่ารำคายและรบกวนเวลานอน ของมนุษย์ซะเหลือเกิน ดังนั้นเจ้าสมควรตาย\" ไก่จึงตอบว่า \"ไม่จริง สิ่งที่ข้าทำลงไปนั้น เป็นประโยชน์ต่อมนุษย์ต่างหาก เพราะเสียงของข้า ช่วยปลุกพวกเขาให้ตื่นไปทำงานได้อย่างทันเวลา\" แมวจึงพูดว่า \"ช่างเถอะ ถึงอย่างไรข้าก็จะ จับเจ้ากินอยู่ดี เพราะเจ้าทำให้ข้าต้องอดทนหิวมา นาน\" จากนั้นเจ้าแมวก็ตะปบไก่กินทันที :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: คนชั่วมักมีข้ออ้างที่จะทำชั่วเสมอ

นิทานอีสป เรื่อง แม่ม่ายกับแม่ไก่ แม่ม่ายคนหนึ่งเลี้ยงแม่ไก่ไว้หนึ่งตัว ทุก ๆ เช้า แม่ไก่จะออกไข่ให้เธอวันละฟอง วันหนึ่งแม่ม่าย เกิดความโลภอยากให้แม่ไก่ออกไข่เยอะๆ เพื่อจะ ได้นำไปขายที่ตลาด เธอจึงเพิ่มปริมาณข้าว เปลือกให้แม่ไก่กินเป็นสองเท่า เพื่อที่จะให้แม่ไก่ ออกไข่ได้ทีละหลาย ๆ ฟอง แต่แล้วแม่ไก่ก็ยัง ออกไข่ได้วันละฟองเหมือนเดิมเหมือนทุกวันที่ ผ่านมา :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: จงพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่

นิทานอีสป เรื่อง กระต่ายกับไก่ป่า ณ ป่าแห่งหนึ่ง กระต่ายกับไก่ป่าอาศัยอยู่ใกล้กัน วัน หนึ่งกระต่ายออกไปหากินตามปกติแต่โชคร้ายโดน เหยี่ยวตามล่า มันหนีแบบไม่คิดชีวิตและรอดพ้นกรง เล็บเหยี่ยวไปได้แบบหวุดหวิด มันจึงหลบซ่อนตัวอยู่ ใต้ต้นไม้อย่างเหนื่อยล้า ตามลำตัวเต็มไปด้วย บาดแผล ไก่ป่าผ่านมาเห็นเข้าจึงพูดจาเยาะเย้ย \"ยอด นักวิ่งเท้าไวเอ๋ย เจ้าวิ่งได้เร็วกว่าใคร ๆ แต่ทำไมเอา ชีวิตไม่รอดแบบนี้เล่า\" กระต่ายตอบไปว่า \"ถ้าวันหนึ่งเจ้าถูกเหยี่ยวไล่ล่าดู บ้าง เจ้าก็จะรู้\" ไก่ป่าได้ยินดังนั้นก็หุบปากทันที เพราะ รู้ตัวว่าถึงตนจะมีปีกแข็งแรงขนาดไหน ก็ไม่สามารถ หนีพ้นจากกรงเล็บเหยี่ยวได้เช่นกัน :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ก่อนจะเยาะเย้ยผู้อื่น ควรนึกถึงใจเขาใจเราเสียก่อน

นิทานอีสป เรื่อง ไก่แจ้กับไข่มุก วันหนึ่ง ขณะที่ไก่แจ้กำลังคุ้ยเขี่ยหาอาหาร อยู่ในทุ่งหญ้า มันก็มองเห็นอะไรบางอย่างที่มี แสงแวววาวจึงเดินเข้าไปดู และพบว่ามันคือ ไข่มุกเม็ดหนึ่งที่มีคนทำตกเอาไว้ เจ้าไก่เห็น ว่าไข่มุกกินไม่ได้จึงกล่าวว่า \"เจ้าไข่มุกเอ๋ย ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นเครื่องประดับที่ล้ำค่า สวยงามสำหรับมนุษย์เพียงใด แต่สำหรับข้า แล้วข้าขอเจอเมล็ดข้าวสักเมล็ดยังจะดี กว่า\" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: สิ่งของที่มีค่าสำหรับคนหนึ่ง อาจไม่มีค่าอัน ใดเลยกับอีกคนหนึ่ง

นิทานอีสป เรื่อง ดาวลูกไก่ ณ บ้านเชิงเขา มีสองตายายอาศัยอยู่กับแม่ไก่ 1 ตัว และ ลูกไก่อีก 7 ตัว ตายายเลี้ยงดูพวกมันเป็นอย่างดี วันหนึ่งมี พระธุดงค์มาปักกลด ตากับยายจึงพากันไปกราบไหว้ และ กลัมาคุยกันว่าพรุ่งนี้จะทำอาหารอะไรไปถวายพระกันดี \"พืช ผักที่ปลูกไว้ก็ขายหมดแล้ว\" ตาจึงบอกว่า \"สงสัยเราคงจะ ต้องฆ่าแม่ไก่ไปทำแกงแล้วล่ะ\" แม่ไก่ได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจจึง รีบกลับไปบอกลาลูก ๆ ทั้ง 7 ตัวเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ ทั้งหมดจะโผเข้ากอดกันร่ำไห้ เช้าวันรุ่งขึ้น ตากับยายก็ฆ่าแม่ไก่ไปทำแกงถวาย ลูกไก่ ทั้ง 7 ตัว จึงปรึกษากันว่า เมื่อไม่มีแม่แล้วพวกตนจะอยู่กัน อย่างไร ขอตายตามแม่ไก่ไปจะดีกว่า จากนั้นลูกไก่ทั้ง 7 ตัว ก็พร้อมใจกันกระโดดเข้ากองไฟตายตามแม่ไปทันที ด้วย อานิสงส์ผลบุญของแม่ไก่และความกตัญญูของลูกทั้ง 7 ตัว ส่งผลให้บรรดาลูกไก่ไปเกิดเป็นกลุ่มดาว 7 ดวง ที่เราเรียกว่า \"ดาวลูกไก่\" นั่นเอง :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ความกตัญญูรู้คุณเป็นเครื่องหมายของคนดี

นิทานอีสป เรื่อง หนูกับหอยนางรม หนูตัวหนึ่งเดินออกจากบ้านมาเพื่อมา หาอาหาร จนมาถึงชายทะเล มันก็ได้พบ กับหอยนางรมที่กำลังนอนอ้าปากอยู่ จึง คิดจะกินหอยตัวนั้นเพื่อประทังความ เหนื่อยและความหิว ในขณะที่มันกำลัง ยื่นหัวเข้าไปในปากหอยนางรมนั้น หอย นางรมก็ปิดปากของมันลงงับหัวเจ้าหนู พอดี มันจึงติดอยู่อย่างนั้นและได้แต่ รำพึงกับตัวเองว่า \"ไม่นึกเลยว่าหอย นางรมที่ข้าคิดว่า น่ากินจะกลายมาเป็น สุสานของเราเสียนี่\" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: อย่าเห็นแก่ผลประโยชน์จนหน้ามืดตามัว

นิทานอีสป เรื่อง สุนัขจิ้งจอกกับคนตัดไม้ สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งหนีการตามล่าของนายพรานมาเจอ กับคนตัดไม้ มันจึงขอหลบตัวซ่อน \"ข้าขอซ่อนตัวที่นี่ หน่อยได้ไหม\" คนตัดไม้ตอบว่า \"ได้สิ เจ้าเข้าไปหลบใน กระท่อมก่อนแล้วกัน\" สุนัขจิ้งจอกรีบวิ่งเข้าไปในกระท่อม สักครู่นายพรานตามมาทันเจอคนตัดไม้จึงถามว่า \"เจ้าเห็น สุนัขจิ้งจอกผ่านมาทางนี้บ้างไหม\" คนตัดไม้ปฏิเสธ แต่มือ ของคนตัดไม้พยายามชี้บอกว่าสุนัขอยู่ในกระท่อม นาย พรานไม่เข้าใจในสิ่งที่คนตัดไม้พยายามบอกจึงเดินจากไป ฝ่ายสุนัขจิ้งจอกเมื่อเห็นว่านายพรานไปแล้วจึงออกมาจาก กระท่อมและกำลังจะเดินหนีไป คนตัดไม้จึงพูดขึ้นว่า \"เดี๋ยวก่อน ข้าช่วยชีวิตเจ้าไว้ เจ้าไม่คิดจะขอบคุณข้าบ้าง เลยเหรอ\" สุนัขจิ้งจอกจึงตอบว่า \"ข้าก็อยากจะขอบใจท่าน นะ ถ้าท่านมีเจตนาช่วยชีวิตข้าจากใจจริง\" พูดจบมันก็เดิน จากไป :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: คำพูดที่ดีบางครั้งอาจแฝงด้วยเจตนาร้าย

นิทานอีสป เรื่อง เทียนแข่งแสง ณ บ้านหลังหนึ่ง ชายชราเจ้าของบ้านจุดเทียนไขเพื่อให้ แสงสว่าง เนื่องจากสมัยนั้นยังไม่มีไฟฟ้าใช้ ยิ่งเทียนใกล้ จะหมดแท่งก็กลับยิ่งเปล่งแสงสว่างมากขึ้น มันจึงคุย อวดกับเจ้าของบ้านว่า \"แสงเทียนของข้าสว่างกว่า ดวงดาว ดวงจันทร์และดวงอาทิตย์อีกนะ\" เจ้าเทียนไข พูดไม่ทันจะขาดคำ ทันใดนั้นก็มีสายลมพัดผ่านมาทาง หน้าต่างทำให้เทียนดับวูบลงทันที เจ้าของบ้านจึงพูดกับ เทียนไขว่า \"ดวงดาว ดวงจันทร์ และดวงอาทิตย์นั้น สามารถให้แสงสว่างได้โดยไม่ต้องมีผู้ใดจุดและยากที่จะ ดับ แต่เจ้านอกจากจะต้องมีคนมาจุดให้ติดไฟแล้ว ยังให้ แสงสว่างได้ไม่นาน แค่สายลมวูบหนึ่งที่พัดมาก็สามารถ ดับเจ้าได้แล้ว เพราะฉะนั้นเจ้าอย่าได้หยิ่งทะนงตนไปนัก เลย เจ้าเทียนไข\" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: จงรู้หน้าที่ของตนเอง และอย่านำตนเองไปเปรียบกับผู้ใด

นิทานอีสป เรื่อง ต้นโอ๊กกับคนตัดไม้ ณ ป่าแห่งหนึ่ง มีต้นโอ๊กขึ้นเรียงรายเป็น จำนวนมาก บรรดาคนตัดไม้จึงพากันเข้าไป ตัดพวกเขาช่วยกันตัดและผ่ามันออกเป็นท่อน ๆ จากนั้นก็ใช้กิ่งของมันทำเป็นลิ่มเพื่อขัดกับ ลำต้น เหล่าต้นโอ๊กที่ยังไม่ตัดเมื่อเห็นเช่นนั้น ก็ได้แต่บ่นในใจว่า \"ข้าไม่เคยสนใจขวานหรือ เลื้อยที่พวกเขานำมาฟันถอนรากถอนโครข้า เลย แต่สิ่งที่ข้าเสียใจที่สุดคือ ชิ้นส่วนลิ่มเล็ก ๆ พวกนั้นมันทำมาจากกิ่งก้านของพวกข้า เอง\" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ความเสียหายที่เกิดจากการกระทำของตนเอง ถือเป็นความเจ็บปวดที่สุด

นิทานอีสป เรื่อง สมองลาที่หายไป ณ ป่าแห่งหนึ่ง สิงโตและสุนัขจิ้งจอกเป็นเพื่อนรัก กัน พวกมันมักจะออกล่าเหยื่อมาแบ่งปันกันกินเป็น ประจำ วันหนึ่งสิงโตคิดอุบายจัดงานเลี้ยงขึ้นมา และให้สุนัขจิ้งจอกเชิญลามาร่วมงานด้วย เมื่อลา มาถึงงานเลี้ยง ก็ถูกสิงโตและสุนัขจิ้งจอกตะปบ ตายทันที สิงโตบอกกับสุนัขจิ้งจอกว่า \"ข้าจะออก ไปล่าเหยื่อมาเพิ่ม ระหว่างนี้เจ้าห้ามแตะต้องลา เป็นอันขาด มิเช่นนั้นเจ้าก็จะกลายเป็นอาหารของ ข้าเช่นกัน\" พูดจบสิงโตก็เดินจากไป เวลาผ่านไป เกือบค่ำสุนัขจิ้งจอกเริ่มทนหิวไม่ไหว จึงแอบกิน สมองลาไป เมื่อสิงโตกลับมาก็พบว่ากะโหลกของ ลาว่างเปล่า มันจึงถามสุนัขจิ้งจอกว่า \"นี่เจ้าแอบ กินสมองลาก่อนข้ารึ\" สุนัขจิ้งจอกนั้นแสนฉลาด จึงตอบไปว่า \"โธ่ท่าน...ลามันมีสมองซะที่ไหน ถ้า มันมีสมองมันจะโง่มาให้เรากินง่าย ๆ หรือ\" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ผู้มีปัญญาย่อมหาทางออกได้เสมอ

นิทานอีสป เรื่อง กวางกับเพื่อน ๆ ณ ทุ่งหญ้ากว้าง กวางน้อยตัวหนึ่งนอนป่วยอยู่เพียง ลำพัง เพื่อน ๆ ของมันรู้ข่าวจึงพากันมาเยี่ยม เมื่อมา ถึงก็เห็นว่าบริเวณที่เจ้ากวางอยู่ มีทุ่งหญ้าขึ้นเขียว ขจีน่ากินมาก บรรดาเพื่อน ๆ จึงพากันกินหญ้าใน บริเวณนั้นจนหมด เมื่อเจ้ากวางหายป่วยก็รู้สึกหิวมัน จึงออกไปหาหญ้ากิน แต่แล้วก็ต้องพบกับความว่าง เปล่า \"เจ้าพวกเพื่อน ๆ ต้องกินหญ้าไปหมดแน่ ๆ\" เจ้ากวางน้อยเดินหาหญ้ากินไปจนทั่วทั้งทุ่งแต่ไม่มี อาหารเหลืออยู่เลย ในที่สุดเจ้ากวางน้อยจึงต้องอด อาหารตาย :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ถ้ามีเพื่อนที่หวังแต่จะเอาผลประโยชน์ สู้ไม่มีเสียเลย ยังจะดีกว่า