นิ ท า น อี ส ป เรอื ง มดกับตักแตน
วันหนึงในฤดูรอ้ น ขณะทีมดและสัตว์อืนๆกําลัง ทํางานอย่างขยันขันแข็ง
ตักแตนจอมเกียจครา้ นก็เอาแต่เล่นดนตรแี ละ รอ้ งเพลงอย่างสนุดสนาน
“สวัสดีพวกมดทีรกั พวกเธอกําลังทํา อะไรอยู่?” “สวัสดีตักแตนเรากําลังลําเลียง อาหาร” “อืม…ฉันเข้าใจแต่อย่างทีเห็นแถวๆนีมี อาหารมากมายทําไมต้องลําเลียงอาหารไป ทีบ้านทีละชินด้วยล่ะดูอย่างฉันสิฉันก็กิน ของแถวๆนีเมือฉันหิวจะได้มีเวลารอ้ ง เพลงอย่างสนุกสนานหรอื ทําอะไรสนุกๆใน ช่วงเวลาทีเหลือ”
“ฟงนะตักแตน ตอนนีเรามีอาหารมากมาย เพราะเปนฤดูรอ้ น แต่เมือถึงฤดูหนาว ทีนี จะไม่มีอาหารให้กิน ควรกักตุนอาหารไว้ใช้ ในฤดูหนาวจะดีกว่าไม่เช่นนันเธออาจเดือด รอ้ น” เมอื มดพูดเชน่ นนั ตักแตนก็หวั เราะเบา ๆ “ฮ่าฮ่าฮ่า” “เวลาหน้ารอ้ นเพิงจะเรมิ ต้น ค่อยนึกถึงฤดูหนาวตอนใกล้จะ ถึง”
หลังจากนันตักแตนก็เรมิ กลับมารอ้ งเพลงอีกครงั ตักแตน ยังคงมีความสุขกับชีวิตของเขาทีรอ้ งเพลงอย่างสนุกสนาน ในขณะทีมดทํางานหนักเพือลําเลียงอาหารไปทีบ้าน
ไม่นานฤดูรอ้ นก็จางหายไปเปลียนเปนฤดูใบไม้รว่ ง
ในทีสุดฤดูหนาวอันหนาวเหน็บก็มาถึง ทุ่งหญ้าหายไปหมด และไม่มีเศษอาหารให้ ตักแตนกิน
ตักแตนรบี วิงไปหาพวกมด มดตอบออกมา จากในบ้านว่า เขาพู ดกับตั กแตนโดยไม่ได้ออกมาจากบ้าน ตักแตนผิดหวังและตัวสันกลางหิมะทีกําลัง ตกลงมา
คติสอนใจ เรอื ง มดกับ ตักแตน หากคณุ เปนคนขเี กียจและใชช้ วี ติ แบบง่ายๆ สกั วนั คณุ ก็จะเจอเรอื งทียากลําบาก
Search
Read the Text Version
- 1 - 12
Pages: