Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore โครงงานเรื่องระบบสุริยะจักรวาล

โครงงานเรื่องระบบสุริยะจักรวาล

Published by Guset User, 2022-01-27 07:33:44

Description: โครงงานเรื่องระบบสุริยะจักรวาล

Search

Read the Text Version

โครงงานเร่ืองระบบสุริยะจกั รวาล จดั ทาโดย เด็กหญงิ ชนมน พิลาภ เลขท่ี 26 เลขประจาตวั 14997 เลขประจาตวั 14999 เดก็ หญงิ ณัฐชญา แดงผอ่ งศรี เลขท่ี 27 เลขประจาตวั 15002 เลขประจาตวั 15008 เด็กหญิงธานิดาร์ ผาสุก เลขท่ี 30 เลขประจาตวั 15014 เลขประจาตวั 15017 เด็กหญิงภาสินี ทองจินดา เลขท่ี 31 เลขประจาตวั 15022 เลขประจาตวั 15023 เด็กหญิงลลติ สุตา วชิ าสาร เลขท่ี 33 เดก็ หญงิ วชั ราภรณ์ สมมุ่ง เลขที่ 34 เดก็ หญิงอภชิ ญา ผางน้าคา เลขท่ี 36 เด็กหญงิ อรปรียา ไข่หล่มุ เลขที่ 37 เสนอ ครูจุฬาทิพย์ และล้าเลิศ วิชาภาษาไทย ท23102 ภาคเรียนท่ี 2/2564

ช่ือโครงงาน โครงงานเรื่องระบบสุริยะจกั รวาล ชื่อนกั เรียน 1.เด็กหญิงชนมน พิลาภ 2.เดก็ หญิงณัฐชญา แดงผอ่ งศรี ระดบั ช้ัน 3.เดก็ หญิงธานิดาร์ ผาสุก ช่ือครูท่ปี รึกษา 4.เด็กหญงิ ภาสินี ทองจินดา โรงเรียน 5.เดก็ หญงิ ลลติ สุตา วิชาสาร ปี การศึกษา 6.เดก็ หญงิ วชั ราภรณ์ สมมงุ่ 7.เด็กหญงิ อภชิ ญา ผางน้าคา 8.เดก็ หญิงอรปรียา ไข่หลุ่ม มธั ยมศกึ ษาปี ท่ี 3/4 ครูสุดารตั น์ ณฏั ฐมบี ุญ นวมนิ ทราชินูทศิ สตรีวิทยา พทุ ธมณฑล 2564

ก บทคดั ย่อ โครงงานเร่ืองระบบสุริยะจกั รวาลน้ีเป็ นการศึกษาคน้ ควา้ โดยนักเรียนช้ันมธั ยมศึกษาปี ที่ 3 โรงเรียนนวมินทราชินูทิศ สตรีวิทยา พุทธมณฑล โดยมีวตั ถุประสงคเ์ พ่ือศึกษาหาความรู้เรื่องดวงดาวใน ระบบสุริยะและรายละเอยี ดเกี่ยวกบั ระบบสุริยะจกั รวาล ระบบสุริยะมีองค์ประกอบท่ีสาคญั คือ ดวงอาทิตย์ และวตั ถุอื่นๆ ที่โคจรรอบดวงอาทิตย์ เน่ืองจากแรงโนม้ ถว่ ง ไดแ้ ก่ ดาวเคราะห์ท้งั 8 ดวงกบั ดวงจนั ทร์ ดาวเคราะห์ส่วนมากจะมีระบบเล็กๆของ ตวั เอง โดยจะโคจรรอบตวั เองเป็นดาวบริวาร ดาวเคราะหข์ นาดใหญ่รอบนอกในระบบสุริยะมี 4 ดวงและมี วงแหวนอยู่รอบๆดว้ ย ดาวเคราะห์ช้นั เอกท้งั 8 ดวงในระบบสุริยะ เรียงลาดบั จากความใกลด้ วงอาทิตย์ มี ดงั น้ี ดาวพธุ ดาวศุกร์ โลก ดาวองั คาร ดาวพฤหสั บดี ดาวเสาร์ ดาวยเู รนสั และดาวเนปจนู นบั ถงึ กลางปี ค.ศ. 2008 วตั ถขุ นาดยอ่ มกวา่ ดาวเคราะห์ อีก 5 ดวง ไดร้ ับการจดั ใหเ้ ป็นดาวเคราะห์แคระ ไดแ้ ก่ ซีรีส กบั วตั ถอุ ีก 4 ดวงท่โี คจรรอบดวงอาทิตยใ์ นยา่ นพน้ ดาวเนปจูน คอื ดาวพลโู ต เฮาเมอา มาคีมาคี และ อีรีส

ข กติ ตกิ รรมประกาศ โครงงานระบบสุ ริ ยะสาเร็ จลุล่วงไปด้วยดี เนื่ องจากได้รับความกรุ ณาจากคุณครู สุ ดา รัต น์ ณัฎฐมีบุญ คุณครูท่ีปรึกษาท่ีให้คาแนะนา แนวคิด ตลอดจนแกไ้ ขขอ้ บกพร่องต่างๆมาโดยตลอด ผูศ้ ึกษาจึง ขอกราบขอบพระคณุ เป็นอยา่ งสูง ขอขอบคุณและขอบใจ ครอบครัวและเพื่อนของผูจ้ ัดทาโครงงาน ท่ีคอยให้กาลังใจ คอย ช่วยเหลือทจ่ี ะทาโครงงานจนสาเร็จ และสุดทา้ ยน้ีคือคณะผูจ้ ดั ทาท่คี อยร่วมแรงร่วมใจกนั คณะผจู้ ดั ทาหวงั เป็นอยา่ งยง่ิ ว่าโครงงาน น้ีจะเป็นประโยชน์ตอ่ การศึกษา และเป็นทสี่ นใจของสาหรับบคุ คลทต่ี อ้ งการศกึ ษาต่อๆไป คณะผจู้ ดั ทา

สารบญั ค เรื่อง หน้า บทคดั ยอ่ ก กิตตกิ รรมประกาศ ข บทท่ี 1 บทนา 1 บทที่ 2 เอกสารท่เี กี่ยวขอ้ ง 2 บทที่ 3 อุปกรณ์และวธิ ีการศึกษา 6 บทที่ 4 ผลการศึกษาและอภิปรายผลการศึกษา 7 บทที่ 5 สรุปผลการศกึ ษา 8 เอกสารอา้ งองิ 9

1 บทท่ี 1 บทนา ทมี่ าและความสาคัญของปัญหา ในปัจจุบันน้ีเทคโนโลยีได้ก้าวไกลไปไกลมากกว่าสมัยโบราณเป็ นอย่างมากจึงได้มีการ ประดิษฐอ์ ุปกรณแ์ ละเคร่ืองมอื ท่จี ะศกึ ษาดวงดาวตา่ งในระบบสุริยะของเราทาให้เราไดร้ ู้จกั กบั ดวงดาวต่างๆ ในระบบสุริยะหรือที่เรียกกนั ว่า กาแล็กชี่ทางช้างเผือก จึงเป็นแรงบรรดาลใจทาให้ผมไดศ้ ึกษาเร่ืองระบบ สุริยะเพ่ือที่จะนาความรู้ที่รับจากการทาโครงงานในคร้ังน้ี ไปประยุกคใ์ ช้ในชีวิตประจาวนั และสามารถ อธิบายใหน้ อ้ งๆฟังในโรงเรียนได้ วัตถุประสงค์ของการจดั สร้างโครงงาน - เพื่อศึกษาและการดาเนินการสร้างโครงงานระบบสุริยะ - เพอื่ รู้และเขา้ ใจในระบบสุริยะของเรา - เพอ่ื ศึกษาการเกิดของโลกที่มาจากการเกิดระบบสุริยะ - เพอ่ื อธิบายในช้นั เรียนได้ ขอบเขตของการจดั สร้างโครงงาน คือ ในการจดั ทาโครงงานระบบสุริยะน้ันได้ศึกษาขอ้ มูลจากอินเตอร์เน็ต และหนังสือเรียน ประกอบการทาโครงงานในคร้งั น้ี ประโยชน์ท่คี าดว่าจะได้รับ - รู้จกั การกาเนิดระบบสุริยะ -ไดร้ ู้ถึงดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ -ไดร้ ู้ถงึ วงโครจรของดาวต่างๆในระบบสุริยะ

2 บทที่ 2 เอกสารท่ีเก่ยี วข้อง ประวตั ิการค้นพบและการสารวจสุริยะจกั รวาล นบั เป็นเวลาหลายพนั ปี ในอดีตกาลที่มนุษยชาติไม่เคยรับรู้มาก่อนว่ามีส่ิงท่ีเรียกว่า ระบบสุริยะ แต่เดิมมนุษยเ์ ช่ือว่า โลกเป็นศูนยก์ ลางจกั รวาลที่ อยู่น่ิง มีดวงดาวต่างๆ โคจรไปรอบๆ ผ่านไปบนทอ้ งฟ้า แมว้ า่ นกั ดาราศาสตร์และนกั คณิตศาสตร์ชาวอินเดียชื่อ Aryabhata และนกั ปรชั ญาชาวกรีก Aristarchus เคยมี แนวคิดเกี่ยวกบั การที่ดวงอาทติ ยเ์ ป็นศูนยก์ ลางจกั รวาล และจดั ลาดบั จกั รวาลเสียใหม่ แต่ผทู้ ่สี ามารถคิดคน้ แบบจาลองทางคณิตศาสตร์เพื่อพิสูจน์แนวคิดน้ีได้สาเร็จเป็ นคนแรกคือ นิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัส ใน คริสต์ศตวรรษท่ี 17 มีผูส้ ืบทอดแนวทางการศึกษาของเขาต่อมา คือกาลิเลโอ กาลิเลอี โยฮันเนส เคป เลอร์ และ ไอแซค นิวตนั พวกเขาพยายามทาความเขา้ ใจระบบทางฟิ สิกส์และเสาะหาหลกั ฐานการพิสูจน์ ยืนยนั ว่า โลกเคลื่อนไปรอบๆ ดวงอาทติ ย์ และดาวเคราะหท์ ้งั หลายต่างกด็ าเนินไปภายใตก้ ฎทางฟิสิกส์แบบ เดียวกนั น้ี ในยคุ หลงั ต่อมาจึงเริ่มมีการสืบสวนคน้ หาปรากฏการณ์ทางภูมิธรณีต่างๆ เช่น เทือกเขา แอ่งหิน ปรากฏการณ์สภาพอากาศที่แปรเปลี่ยนตามฤดกู าล การศกึ ษาเก่ียวกบั เมฆ พายทุ ราย และยอดเขาน้าแข็งบน ดาวเคราะห์ดวงอืน่ ๆ

3 การสารวจยุคแรก การสารวจระบบสุริยะในยคุ แรกดาเนินไปไดโ้ ดยอาศยั กลอ้ งโทรทรรศน์ เพ่ือช่วยนกั ดาราศาสตร์ จดั ทาแผนภาพทอ้ งฟ้าแสดงตาแหน่งของวตั ถุท่ีจางเกินกว่าจะมองเห็นไดด้ ว้ ยตาเปล่า กาลิเลโอ กาลเิ ลอี คือ ผแู้ รกทีค่ น้ พบรายละเอียดทางกายภาพของวตั ถุในระบบสุริยะ เขาคน้ พบว่าผิวดวงจนั ทร์น้นั ขรุขระ ส่วนดวง อาทิตยก์ ม็ จี ุดด่างดา และดาวพฤหัสบดีมีดาวบริวารสี่ดวงโคจรไปรอบๆ คริสเตียน ฮอยเกนส์ เจริญรอยตาม กาลเิ ลโอโดยคน้ พบไททนั ดวงจนั ทร์ของดาวเสาร์ รวมถึงวงแหวนของมนั ดว้ ยในเวลาตอ่ มา จิโอวนั นี โดเม นิโก กสั สินี คน้ พบดวงจนั ทร์ของดาวเสาร์เพ่ิมอีก 4 ดวง ช่องว่างในวงแหวนของดาวเสาร์ รวมถึงจุดแดง ใหญ่บนดาวพฤหัสบดีปี ค.ศ. 1705 เอ็ดมนั ด์ ฮลั เลย์ คน้ พบว่าดาวหางหลายดวงในบนั ทึกประวตั ิศาสตร์ท่ี จริงเป็นดวงเดิมกลบั มาปรากฏซ้า ถอื เป็นการพบหลกั ฐานช้ินแรกสาหรับการโคจรรอบดวงอาทติ ยข์ องวตั ถุ อ่ืนนอกเหนือจากดาวเคราะห์ ในช่วงระยะเวลาเดียวกนั น้ีจึงเร่ิมมกี ารใชค้ าว่า “ระบบสุริยะ” ข้ึนเป็นคร้งั แรก การสารวจด้วยยานอวกาศ ยคุ ของการสารวจอวกาศดว้ ยยานอวกาศเริ่มตน้ ข้ึนนบั แต่สหภาพโซเวียตส่งดาวเทยี มสปตุ นิก 1 ข้ึนสู่วงโคจรรอบโลกเมื่อปี ค.ศ. 1957 โดยได้โคจรอยู่เป็ นเวลา 1ปี ต่อมายานเอกซ์พลอเรอร์ 6 ของ สหรัฐอเมริกา ข้นึ สู่วงโคจรในปี 1959 และสามารถถ่ายภาพโลกอวกาศไดเ้ ป็นคร้ังแรก ยานสารวจลาแรกท่ี เดินทางไปถึงวตั ถุอื่นในระบบสุริยะ คือยานลูนา 1 ซ่ึงเดินทางผ่านดวงจนั ทร์ในปี ค.ศ. 1959 ในตอนแรก ต้งั ใจกนั วา่ จะให้มนั ตกลงบนดวงจนั ทร์ แต่ยานพลาดเป้าหมายแลว้ จึงกลายเป็นยานที่สร้างโดยมนุษยล์ าแรก ไดโ้ คจรรอบดวงอาทติ ย์

4 การกาเนดิ และววิ ัฒนาการ ระบบสุริยะไดก้ าเนิดและดาเนินวิวฒั นาการมาต้งั แต่ประมาณ 4,600 ลา้ นปี ก่อน โดยเร่ิมจาก การแตกสลายดว้ ยแรงโน้มถ่วงภายในของเมฆโมเลกุลขนาดยกั ษ์ มวลส่วนใหญ่ในการแตกสลายคร้ังน้ัน ไดก้ ระจุกรวมกนั อยูบ่ ริเวณศูนยก์ ลาง และกลายมาเป็นดวงอาทิตย์ มวลส่วนที่เหลือวนเวียนโดยรอบมี รูปร่างแบนลง กลายเป็ นจานดาวเคราะห์ก่อนเกิด ซ่ึงเป็นตน้ กาเนิดของดาวเคราะห์ ดาวบริวาร ดาว เคราะห์น้อย และวตั ถุขนาดเล็กอ่ืนๆ ในระบบสุริยะ แบบจาลองดงั กล่าวมาน้ีถือเป็ นแบบท่ีไดร้ ับการยอมรับทวั่ ไป เรียกช่ือว่า สมมติฐานเนบิวลา มีการพฒั นาแบบจาลองน้ีข้ึนคร้ังแรกในคริสต์ศตวรรษที่ 18 โดยเอมมานูเอล สวีเดนบอร์ก อิมมานูเอล คานท์ และปี แยร์-ซีมง ลาปลสั การวิวฒั นาการในลาดบั ถดั มาเกี่ยวขอ้ งกบั ศาสตร์หลายแขนง เช่น ดารา ศาสตร์ ฟิ สิกส์ ธรณีวิทยา วิทยาศาสตร์ดาวเคราะห์ นับแต่ยุคเริ่มตน้ ของการสารวจอวกาศในคริสต์ ทศวรรษ 1950 และการคน้ พบดาวเคราะห์นอกระบบในคริสตท์ ศวรรษ 1990 แบบจาลองน้ีไดถ้ ูกทา้ ทาย และผ่านการปรับแต่งมาอีกหลายคร้ังเพื่อให้สอดคลอ้ งกบั การคน้ พบใหม่ๆ

5 โครงสร้างของระบบสุริยะ องค์ประกอบหลักที่สาคัญของระบบสุริยะคือ ดวงอาทิตย์ ดาวฤกษ์ในแถบลาดบั หลกั ประเภท G2 ซ่ึงมมี วลคดิ เป็น 99.86% ของมวลรวมท้งั ระบบเทา่ ทีเ่ ป็นท่ีรู้จกั และเป็นแหล่งแรงโนม้ ถ่วงหลกั ของระบบโดยมีดาวพฤหัสบดีและดาวเสาร์ ซ่ึงเป็นวตั ถุในวงโคจรใหญ่ท่ีสุดสองดวงครอบครองมวลอีก 90% ของมวลส่วนท่ีเหลือวตั ถุใหญ่ๆ ในวงโคจรรอบดวงอาทิตยจ์ ะเคล่ือนที่อยู่บนระนาบใกล้เคียงกับ ระนาบโคจรของโลก ทีเ่ รียกวา่ ระนาบสุริยะวิถี ดาวเคราะหท์ ้งั หมดจะเคล่อื นทใ่ี กลเ้ คียงกบั ระนาบน้ี ขณะที่ ดาวหางและวตั ถใุ นแถบไคเปอร์มกั เคล่อื นท่ที ามมุ กบั ระนาบค่อนขา้ งมาก ดาวเคราะห์ท้งั หมดและวตั ถุส่วนใหญ่ในระบบยงั โคจรไปในทิศทางเดียวกบั การหมุนรอบ ตวั เองของดวงอาทิตย์ (ทวนเข็มนาฬิกา เมอื่ มองจากมมุ มองดา้ นข้วั เหนือของดวงอาทิตย)์ มีเพียงบางส่วนท่ี เป็นขอ้ ยกเวน้ ไม่เป็นไปตามน้ี เช่น ดาวหางฮลั เลย์ เป็นตน้ ตามกฎการเคลื่อนท่ีของดาวเคราะห์ของเคปเลอร์ อธิบายถึงลกั ษณะการโคจรของวตั ถุต่างๆ รอบดวงอาทิตย์ กล่าวคือ วตั ถุแต่ละชิ้นจะเคล่ือนที่ไปตามแนว ระนาบรอบดวงอาทิตยโ์ ดยมีจุดโฟกสั หน่ึงจุด วตั ถุที่อย่ใู กลด้ วงอาทิตยม์ ากกว่า (มีค่าก่ึงแกนเอกน้อยกวา่ ) จะใช้เวลาโคจรน้อยกว่า บนระนาบสุริยะวิถีหน่ึงๆ ระยะห่างของวตั ถุกบั ดวงอาทิตย์จะแปรผนั ไปตาม เส้นทางบนทางโคจรของมนั จุดทีว่ ตั ถอุ ยใู่ กลด้ วงอาทิตยท์ ี่สุดเรียกว่า \"จดุ ใกลด้ วงอาทติ ยท์ ่ีสุด\" (perihelion) ขณะที่ตาแหน่งซ่ึงมนั อยู่ห่างจากดวงอาทิตยท์ ี่สุด เรียกว่า \"จุดไกลดวงอาทิตยท์ ่ีสุด\" (aphelion) วตั ถุจะ เคลื่อนทไ่ี ดค้ วามเร็วสูงท่ีสุดเม่ืออย่ใู นตาแหน่งใกลด้ วงอาทิตยท์ ี่สุด และเคล่ือนทีด่ ว้ ยความเร็วต่าสุดเมือ่ อยู่ ในตาแหน่งไกลดวงอาทิตยท์ ่ีสุด ลกั ษณะของวงโคจรของดาวเคราะห์มีรูปร่างเกือบจะเป็นวงกลม ขณะที่ ดาวหาง ดาวเคราะห์น้อย และวตั ถุในแถบไคเปอร์ มีวงโคจรค่อนข้างจะเป็ นวงรีเม่ือศึกษาถึงระยะห่าง ระหว่างดาวเคราะห์ในท่ีว่างมหาศาลของระบบ เราพบว่า ยิ่งดาวเคราะห์หรือแถบต่างๆ อยู่ไกลจากดวง อาทิตยเ์ ท่าไร มนั กจ็ ะย่ิงอยหู่ ่างจากวตั ถุอ่นื ใกลเ้ คียงมากเทา่ น้นั ตวั อยา่ งเช่น ดาวศุกร์มีระยะห่างจากดาวพุธ ประมาณ 0.33 หน่วยดาราศาสตร์ ส่วนดาวเสาร์อยหู่ ่างจากดาวพฤหัสบดีไป 4.3 หน่วยดาราศาสตร์ และดาว เนปจูนอยู่ห่างจากดาวยูเรนสั ออกไปถึง 10.5 หน่วยดาราศาสตร์ เคยมีความพยายามศึกษาและอธิบายถึง ระยะห่างระหว่างวงโคจรของดาวต่างๆ (ดูรายละเอียดใน กฎของทิเทียส-โบเด) แต่จนถึงปัจจุบนั ยงั ไม่มี ทฤษฎีใดเป็ นที่ยอมรับ

6 บทท่ี 3 สมมติฐานและวิธีการศึกษา สมมตฐิ านของการศึกษาค้นคว้า 1.โลกของเราสามารถดบั และเกิดใหมไ่ ด้ 2.อากาศในโลกมีวนั หมด 3.ถา้ ไมม่ ีดวงอาทติ ยโ์ ลกจะไมม่ ีแสงสว่าง 4.ส่ิงมชี ีวติ บนโลกอาจลม้ ตายจนหมดแตด่ าวโลกยงั คงอยู่ วธิ ีการดาเนนิ งาน 1.ศึกษาคน้ ควา้ ขอ้ มลู เก่ียวกบั ระบบสุริยะจกั รวาล 2.รวบรวมขอ้ มูลทไ่ี ด้ 3.นาขอ้ มลู ท้งั หมดมาเรียบเรียง แผนการปฏิบัตงิ าน 1.คน้ ควา้ ขอ้ มูลเก่ียวกบั ระบบสุริยะจกั รวาล 2.นาขอ้ มูลท้งั หมดมาเรียบเรียงลงในโครงงาน

7 บทที่ 4 ผลการศึกษาและอภปิ รายผลการศึกษา จากการจัดทาโครงงานคร้ังน้ี เรื่องระบบสุริยะจกั รวาล ทาให้ผูจ้ ดั ทาไดร้ ู้จักท้งั การกาเนิด ระบบสุริยะว่ามนั เกิดข้ึนไดอ้ ยา่ งไร ดาวเคราะห์ในระบบสุริยะน้นั มีกี่ดวง วงโคจจรของดาวต่างๆในระบบ สุริยะมีวงโคจรอะไรบา้ ง แลว้ ก็รู้ว่าใครเป็นผูค้ น้ พบรายระเอียดเกี่ยวกบั ระบบสุริยะ เราสามารถนาความรู้ เหล่าน้ีท่ีไดจ้ ากการศึกษาคน้ ควา้ สามารถนาไปอธิบายในช้นั เรียนไดห้ รือเอาไปประกอบการสอนหนงั สือ ให้กบั ผูท้ ่ีไม่รู้เกี่ยวกบั เรื่องระบบสุริยะจกั รวาล ในการจดั ทาโครงงานเร่ืองระบบสุริยะจักรวาลน้นั ไดศ้ กึ ษา ขอ้ มูลจากอนิ เทอร์เนต็ และหนังสือเรียน ส่วนปัญหาทพ่ี บในการทาโครงงานในคร้ังน้ีพบว่าปัญหาเป็นการ รวบรวมขอ้ มูลและตอ้ งทาการวิเคราะห์เน้ือหาทีจ่ ะทาโครงงานระบบสุริยะ เพื่อให้ขอ้ มูลตรงกับความเป็น จริง แต่ผูจ้ ดั ทาก็ไดร้ ับความรู้ ไดร้ ู้จกั ใชเ้ วลาว่างให้เกิดประโยชน์และความพยายามในการหาขอ้ มูล จึงทา ให้โครงงานสาเร็จลุลว่ งไดโ้ ดยดี

8 บทท่ี 5 สรุปผลการศึกษา สรุปผลการศึกษา ระบบสุริยะ คือ กลุ่มดาวกลุ่มหน่ึงใน กาแลกซี ทางชา้ งเผือก โดยมีดวงอาทิตยเ์ ป็นศูนยก์ ลาง และมีดาวเคราะห์ 8 ดวงเป็นบริวาร โคจรมารอบดวงอาทิตย์ โดยดาวเคราะห์ท้งั เกา้ จะมีดวงจนั ทร์ท่ีโคจร รอบดาวเคราะห์ หรือไมม่ ีก็ได้ โดยดาวท้งั หมดจะไดร้ บั แรงดึงดูดจากดวงอาทติ ย์ การสารวจระบบสุริยะใน ยุคแรกดาเนินไปได้โดยอาศัยกลอ้ งโทรทรรศน์ เพ่ือช่วยนักดาราศาสตร์จัดทาแผนภาพท้องฟ้าแสดง ตาแหน่งของวตั ถุท่ีจางเกินกว่าจะมองเห็นไดด้ ว้ ยตาเปล่า กาลิเลโอ กาลิเลอี คือผูแ้ รกท่ีคน้ พบรายละเอยี ด ทางกายภาพของวตั ถุในระบบสุริยะ เขาคน้ พบวา่ ผวิ ดวงจนั ทร์น้นั ขรุขระ ส่วนดวงอาทิตยก์ ม็ ีจดุ ด่างดา และ ดาวพฤหัสบดีมีดาวบริวารสี่ดวงโคจรไปรอบๆ คริสเตียน ฮอยเกนส์ เจริญรอยตามกาลิเลโอโดยคน้ พบไท ทนั ดวงจนั ทร์ของดาวเสาร์ รวมถึงวงแหวนของมนั ดว้ ย ยคุ ของการสารวจอวกาศดว้ ยยานอวกาศเริ่มตน้ ข้ึน นบั แต่สหภาพโซเวยี ตส่งดาวเทียมสปตุ นิก 1 ข้ึนสู่วงโคจรรอบโลกเม่อื ปี ค.ศ. 1957 โดยไดโ้ คจรอยเู่ ป็นเวลา 1ปี ต่อมายานเอกซ์พลอเรอร์ 6 ของสหรัฐอเมริกา ข้ึนสู่วงโคจรในปี 1959 และสามารถถา่ ยภาพโลกอวกาศ ไดเ้ ป็นคร้ังแรก ระบบสุริยะไดก้ าเนิดและดาเนินวิวฒั นาการมาต้งั แตป่ ระมาณ 4,600 ลา้ นปี ก่อน โดยเร่ิมจาก การแตกสลายดว้ ยแรงโนม้ ถว่ งภายในของเมฆโมเลกุลขนาดยกั ษ์ มวลส่วนใหญใ่ นการแตกสลายคร้งั น้ันได้ กระจุกรวมกนั อยู่บริเวณศูนยก์ ลาง และกลายมาเป็นดวงอาทิตย์ มวลส่วนท่ีเหลือวนเวียนโดยรอบมีรูปร่าง แบนลง กลายเป็ นจานดาวเคราะห์ก่อนเกิด ซ่ึงเป็นตน้ กาเนิดของดาวเคราะห์ ดาวบริวาร ดาวเคราะห์น้อย และวตั ถุขนาดเลก็ อ่ืนๆ ในระบบสุริยะ ประโยชน์ท่ีได้รับจากโครงงาน รู้จกั การกาเนิดระบบสุริยะ ไดร้ ู้ถงึ ดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ ไดร้ ู้ถึงวงโคจรต่างๆ รู้รายละเอยี ด เกี่ยวกบั ผูค้ น้ พบสิ่งต่างๆในระบบสุริยะจกั รวาล และ สามารถนาความรู้ที่ไดจ้ ากการจดั ทาโครงงานในคร้งั น้ี ไปใชป้ ระกอบการเรียนในชีวิตประจาวนั ไดอ้ ีกดว้ ย ข้อเสนอแนะ อุปสรรคท่พี บคือ การรวบรวมขอ้ มลู ควรรวบรวมจากหลายๆแหลง่ เพื่อตรวจสอบว่าขอ้ มลู น้นั จริงหรือเทจ็

9 เอกสารอ้างอิง ทรูปลูกปัญญา. 03/07/2555. ประวตั ิการคน้ พบและการสารวจสุริยจกั รวาล. แหลง่ ท่มี า: https://www.trueplookpanya.com/blogdiary/26680 Wikipedia. 24/10/2564. ระบบสุริยะ. แหล่งทีม่ า: https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%9A%E0%B8%9A%E0%B8%AA% E0%B8%B8%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B8%B0


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook