Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore Δ. 13.3. Η τέχνη του 20ού αι. Κυβισμός

Δ. 13.3. Η τέχνη του 20ού αι. Κυβισμός

Published by ankafetzaki, 2019-06-18 08:52:31

Description: Δ. 13.3. Η τέχνη του 20ού αι. Κυβισμός

Search

Read the Text Version

Πρότυπο Γυμνάσιο Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης Μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης. Μια περιδιάβαση στην τέχνη από την Προϊστορία μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο Τόνια Καφετζάκη (επιμέλεια κειμένων) - Χριστίνα Παπαδάκη (εικαστική επιμέλεια) 13.3 Κυβισμός

Νέα δεδομένα στην τέχνη Ανάπτυξη της φωτογραφίας ▼ η ζωγραφική δεν συνδέεται πια με τη ρεαλιστική αναπαράσταση ανθρώπων, τόπων, αντικειμένων ▼ εξερεύνηση νέων τρόπων θέασης

Κυβισμός Εγκαινιάζει, μαζί με τον Φωβισμό, την τέχνη του 20ού αι. Δεν επιχειρεί την κατάργηση αλλά την αναμόρφωση της παράστασης Ο όρος Από τον κριτικό τέχνης Λουί Βοξέλ, ο οποίος χρησιμοποίησε τη λέξη «κύβους» για το έργο του Μπράκ

Επιρροές-αφετηρίες Αφρικανική τέχνη - Η ζωγραφική του Σεζάν - Η ζωγραφική του Γκογκέν Αφρικανικές Έργο Σεζάν: όχι Έργο Γκογκέν: απλά τελετουργικές παραδοσιακή επίπεδα σχήματα, μάσκες προοπτική, θέαση έντονα χρώματα, θεμάτων από γοητεία διαφορετικά σημεία πολυνησιακών πολιτισμών

Δύο διαδοχικές μορφές Αναλυτικός κυβισμός (1910-12) Διάλυση της φόρμας, του όγκου «σε μικρά-μικρά επίπεδα που αλληλοσυμπλέκονται και που δημιουργούν μια ζωγραφική επιφάνεια τέτοια που να μοιάζει σαν χαρτί που τσαλακώθηκε πολύ προτού τελικά ξεδιπλωθεί» Συνθετικός κυβισμός (1912-14) Σύνθεση διαφόρων στοιχείων στη ζωγραφική επιφάνεια: «πλάι στο χρώμα που επανεμφανίζεται και στα σχήματα που είναι απλά, πλακάτα και περιγράφουν σχηματικά και συνοπτικά τα αντικείμενα […] είναι και η χρήση διάφορων υλικών εκτός από την παραδοσιακή μπογιά [Α. Λαδόματος, Ιστορία της Τέχνης. Αισθητική εκτίμηση έργων τέχνης, ΟΕΔΒ, 2002, σ. 139]

Αναλυτικός Κυβισμός Pablo Picasso [Πάμπλο Πικάσο] (1881-1973) Αυτοπροσωπογραφία (1907) Λάδι σε καμβά, 50x46 εκ. Πράγα, Εθνική Πινακοθήκη

Το έργο-ορόσημο  αφετηρία του Κυβισμού  βίαιη ανατροπή όλων των μέχρι τότε δεδομένων στη ζωγραφική (ως προς τη φόρμα, το χρώμα, την προοπτική) P. Picasso Οι δεσποινίδες της Αβινιόν (1907) Λάδι σε καμβά 243,9x233,7 εκ. Νέα Υόρκη, MΟMΑ



Παρατηρήστε: το κάθε κομμάτι του βιολιού υπάρχει στο έργο αλλά από άλλη οπτική παρά τις διάσπαρτες φόρμες και τη σύγχυση, η εικόνα έχει τη δική της τάξη η μέθοδος λειτουργεί μόνο όταν το αντικείμενο είναι οικείο (αν δεν ξέραμε πώς είναι το βιολί, θα το αναγνωρίζαμε;) Picasso, Βιολί και σταφύλια (1912), Λάδι σε καμβά 61x50,8 εκ. Νέα Υόρκη, ΜοΜΑ

Pablo Picasso The dance of the Veils (1907) Λάδι σε καμβά 150x100 εκ. Αγία Πετρούπολη Μουσείο Hermitage

Pablo Picasso Στάμνα και γαβάθα (1908) Λάδι σε καμβά, 66x50,5 εκ. Αγία Πετρούπολη Μουσείο Hermitage

Pablo Picasso Λουλούδια σε γκρι βάζο (1908) Λάδι σε καμβά, 81x65 εκ. Αγία Πετρούπολη Μουσείο Hermitage

Pablo Picasso Δρυάδα (1908) Λάδι σε καμβά, 185x108 εκ. Αγία Πετρούπολη, Μουσείο Hermitage

Pablo Picasso Γυναίκα με βεντάλια (1908) Λάδι σε καμβά 150x100 εκ. Αγία Πετρούπολη, Μουσείο Hermitage

Pablo Picasso Δοχείο, ποτήρι και βιβλίο (1908) Λάδι σε καμβά 55x46 εκ. Αγία Πετρούπολη Μουσείο Hermitage

Pablo Picasso Σπίτι σε κήπο (1908) Λάδι σε καμβά 73,6Χ60,5 εκ. Αγία Πετρούπολη Μουσείο Hermitage

Pablo Picasso Φρούτα σε φρουτιέρα (1909) Λάδι σε καμβά 91x72,5 εκ. Αγία Πετρούπολη Μουσείο Hermitage

Pablo Picasso Γυμνό (1909) Λάδι σε καμβά Αγία Πετρούπολη Μουσείο Hermitage

Pablo Picasso Fanny Tellier (1910) Λάδι σε καμβά 100,3x73,6 εκ. Νέα Υόρκη, ΜοΜΑ

Pablo Picasso Ο κιθαρίστας (1910) Λάδι σε καμβά, 100x73 εκ. Παρίσι, Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Centre Georges Pompidou

Παρατηρήστε:  πώς η μορφή έχει διαλυθεί σε πολλά μικρά-μικρά επίπεδα, που μοιάζουν να μπερδεύονται μεταξύ τους  πώς η επιφάνεια δίνει την εντύπωση τσαλακωμένου χαρτιού που έχει πάλι ισιώσει  τα μουντά περιορισμένα χρώματα (καφέ, μπεζ, γκρι)  Δεν είναι σαν το πρόσωπο να θεάθηκε από πολλές διαφορετικές γωνίες ταυτόχρονα; Pablo Picasso, Αμβρόσιος Βολάρ (1910), λάδι σε καμβά, 92x65 εκ. Μόσχα, Μουσείο Pouschkine

P. Picasso Guitar and Violin (περ. 1912) Λάδι σε καμβά, 65,5x54,3 εκ. Αγία Πετρούπολη Μουσείο Hermitage

Picasso Μουσικά όργανα (1912) Λάδι σε καμβά, 90x80 εκ. Αγία Πετρούπολη Μουσείο Hermitage

P. Picasso Κλαρινέτο και βιολί (1913) 55,3 x 33 εκ. Αγία Πετρούπολη Μουσείο Hermitage

P. Picasso, Νεκρή φύση με φρούτα σε πιάτο πάνω σε τραπέζι (1914) Λάδι σε καμβά, 64x80 εκ. Οχάιο, Columbus Museum of Art

P. Picasso Αρλεκίνος με βιολί (1918) Κλήβελαντ Μουσείο Τέχνης

Συνθετικός Κυβισμός 1912-1915 Νεκρή φύση με καρέκλα (1912) Λάδι σε καμβά, με πλέγμα από σκοινί, 27x35 εκ. Παρίσι, Μουσείο Picasso

P. Picasso Suze (1912) κάρβουνο, κολάζ, γκουάς, χαρτόνι, 64x50 εκ. St Joseph, MO (ΗΠΑ) Albrecht-Kemper Museum of Art

P. Picasso Νεκρή φύση με φρουτιέρα (1912) κιμωλία, κάρβουνο, λάδι, ακουαρέλα, χαρτόνι 64x49,5 εκ. Φιλαδέλφεια, Philadelphia Museum of Art

P. Picasso Κιθάρα (1913) Fusin, μολύβι, σινική μελάνη και χαρτί, 66,3x49,5 εκ. Νέα Υόρκη, ΜοΜΑ

P. Picasso, Tavern (1914), Λάδι και πριονίδι σε χαρτόνι, 29,5x38,7 εκ. Μόσχα, Μουσείο Pouschkine

P. Picasso Πίπα, ποτήρι, μπουκάλι Vieux Marc (1914) Χαρτοπολτός, λευκό χαρτί, ξυλοπολτός, εφημερίδα, κάρβουνο, ινδικό μελάνι, τυπογραφικό μελάνι, γραφίτης, γκουάς σε λινό ύφασμα 73,2x59,4 εκ. Βενετία, Peggy Guggenheim Collection

Georges Braque [Ζωρζ Μπρακ] (1882-1964)  είναι ο πιο συνεπής κυβιστής  στο έργο του συναντώνται όλα τα στάδια του κυβισμού  συνδυάζει τις νέες αναζητήσεις με τη μεγάλη γαλλική παράδοση  αγαπά το μέτρο, την ισορροπία, τη σαφήνεια  δημιουργεί έργα με χρωματική καλλιέργεια, κομψότητα, νηφάλια, συγκρατημένη διάθεση

Παρατηρήστε:  Ο πίνακας δεν δικαιολογεί την υιοθέτηση του όρου «κυβισμός»; George Braque Le Viaduc à L’Estaque (1908) Λάδι σε καμβά, 72,5 x 59 εκ. Παρίσι, Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Centre Georges Pompidou

George Braque Δρόμος κοντά στο Estaque (1908) Παρίσι, Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης - Centre Georges Pompidou

Georges Braque Ψαρόβαρκες (1909) Χιούστον, Μουσείο Καλών Τεχνών

Georges Braque Γυναίκα που κρατά μαντολίνο (1910) Μόναχο, Bavarian State Painting Collections

Παρατηρήστε:  Είναι το πορτρέτο ενός μουσικού  Ο ζ. “έσπασε” την εικόνα σε κομματάκια και στη συνέχεια τα συνέθεσε ώστε να αποδίδουν διαφορετικές απόψεις της μορφής και διαφορετικές χρονικές στιγμές, παίζοντας με το φως και τη σκιά  Προσπαθήστε να αναγνωρίσετε τη μορφή και τα στοιχεία της George Braque O Πορτογάλος (Ο Μετανάστης) (1911) Βασιλεία, Μουσείο Τέχνης

Georges Braque Compotier et cartes (1913) Παρίσι, Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης - Centre Georges Pompidou

Juan Gris [Χουάν Γκρις] (1887-1929)  Ισπανός ζωγράφος και γλύπτης που έζησε και εργάστηκε στη Γαλλία το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του  Από τους κορυφαίους κυβιστές ζωγράφους Modigliani Πορτρέτο του Juan Gris (1915)

Παρατηρήστε:  πως η μορφή αποδίδεται από διαφορετικές γωνίες ταυτόχρονα Juan Gris Ο καπνιστής (1913) Λάδι σε καμβά, 73x54 εκ. Μαδρίτη, Εθνικό Μουσείο Τέχνης Thyssen - Bornemisza

Juan Gris Κιθάρα και πίπα (1913) Λάδι και κάρβουνο σε καμβά, 64,7x50,1 εκ. Ντάλας, Μουσείο Τέχνης

Juan Gris, Τραπουλόχαρτα κι εφημερίδα (1916) Λάδι σε καμβά, 73x116 εκ. Οτερλό (Ολλανδία), Kröller-Müller Museum

Juan Gris Μπουκάλι και φρουτιέρα (1919) Λάδι σε καμβά, 74 x 54 εκ. Μαδρίτη, Εθνικό Μουσείο Τέχνης Thyssen-Bornemisza

Robert Delonay [Ρομπέρ Ντελονέ] (1885-1941) Εμπνευστής ενός μικρού κύκλου καλλιτεχνών, που ονομάστηκαν «Ορφιστές» και η κίνησή τους Ορφισμός* Ξεκίνησαν από τον κυβισμό, κρατώντας τη γεωμετρικότητα του, αλλά υπερβαίνοντας την χρωματική του αυστηρότητα και τη σχέση του με την οπτική πραγματικότητα και Δημιούργησαν έργα, που αγνοούν τον φυσικό κόσμο, με φως και χρώμα, κίνηση και ρυθμό, με έντονο το λυρικό στοιχείο, που σηματοδοτούν το πέρασμα της γαλλικής ζωγραφικής από την εικονιστική στην ανεικονική ζωγραφική *Το όνομα αυτό τους έδωσε ο ποιητής και συγγραφέας Guillaume Apollinaire, έχοντας στον νου του το δικό το έργο Bestiaire ή Cortège d’ Orphée, προσπαθώντας να αποδώσει την τέχνη του φίλου του R. Delonay, τονίζοντας τη μουσικότητα και τον κυρίαρχο ρόλο του χρώματος

Robert Delonay Η πόλη Νο 2 (1910) Λάδι σε καμβά, 146 x 114 εκ. Παρίσι, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Centre Georges Pompidou

Robert Delonay Champs de Mars La Tour rouge (1911) Λάδι σε καμβά Σικάγο, Ινστιτούτο Τέχνης

Robert Delaunay, La Ville de Paris (1910–12), Λάδι σε καμβά 267x406 εκ. Παρίσι, Μusée d’ Art Moderne de la Ville de Paris

Robert Delonay, Παράθυρο στην πόλη No. 3 (1911-12) Λάδι σε καμβά, 113,7x130,8 εκ. Νέα Υόρκη, Solomon R. Guggenheim

Fernard Leger [Φερνάρ Λεζέ] (1881 – 1955)  Γάλλος ζωγράφος και γλύπτης  ξεκίνησε από τον κυβισμό, αλλά αργότερα ζωγράφισε έργα παραστατικά  θεωρείται πρόδρομος της Pop Art


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook