BARKIS

นทิ าน เรอ่ื ง กระตา่ ยกบั เตา่

เต่าน้อยตวั นีอ้ าศัยอยู่ในป่ า และมลี าธารทอี่ ดุ มสมบูรณ์แห่งหน่ึง ใกล้ๆน้ันมกี ระต่ายหนุ่มผู้ปราดเปรียว และซุกซนอวดดี แกล้งเขาไปทวั่

ทุกๆวนั เต่าน้อยออกมาเดนิ เล่นอย่าง สบายใจไปรอบๆ ในสวนป่ า แต่บงั เอญิ ทเ่ี กดิ มาขาส้ัน โดยธรรมชาติ ไปไหนกไ็ ม่ทนั ใจ

วนั หน่ึง กระต่ายหนุ่มเจอกบั เจ้าเต่า เห็นขาส้ันๆ กเ็ ลยจ้องดูใหญ่

เพราะไม่เคยเห็นหน้ากนั มาก่อน จงึ หยุดมองจ้องหน้ากนั สักพกั เจ้าเต่าน้อยก็ เลยชูคอออกมาหยอกล้อ

กระต่ายหนุ่มสงสัย ลองเอาขาหน้าเขยี่ ดู เจ้าเต่าจงึ หดหัว เข้าไปในกระดอง กระต่ายเห็นเช่นน้ันกส็ งสัย เดนิ มองไปรอบๆ ตวั เต่า คดิ ว่าเป็ นตวั อะไรกนั แน่ ทาไมมีแต่ตัวหัวไปไหน จะต้องหยอกให้หัวออก มาแล้วสิ

จงึ เอาเท้าเขย่ี ดูแต่มนั ช่างน่าประหลาดใจ ว่าเหตุใดจงึ หลบหน้าเข้าไปใน กระดองได้

กระต่ายหนุ่มแปลกใจ ส่วนเจ้าเต่ากด็ ูเหมือนเล่นกล คงทาตวั เฉยไว้ในกระดอง จงึ จ้องดูอยู่อย่างน้ัน เป็ นเวลานาน

สักพกั เจ้าเต่าน้อยค่อยย่ืนขาออกมาช้าๆ แล้วยืนนิ่งหยุดมองเจ้ากระต่าย อย่าง กล้าๆ กลวั ๆ

เจ้ากระต่ายเห็นดงั น้ัน กต็ กใจ จงึ ถอยกรูดไม่อวดเก่ง เจ้าเต่าน้อยได้โอกาส จึง ลกุ เดนิ หน้าเผชิญทนั ที

เต่าได้ใจเดินเข้าหา กระต่ายกย็ ง่ิ ถอย ยง่ิ ถอย..

เต่าน้อยกพ็ ยามทาใจกล้า แล้วหยุดมองดู กระต่ายกเ็ ลยหยุดบ้าง จ้องมองเต่า แต่ลืมไปว่าตวั เองถอยไปถงึ ไหน

ถอยไปเรื่อยๆ จนกระท่งั ..ตกลาธาร กระต่ายหนุ่มเสียท่า และเสียหน้า

ท้งั อายท้งั หนาว รีบตะกายขนึ้ วง่ิ หนี กลบั บ้านทนั ที พอกนั ที ต่อไปนีไ้ ม่อยากพาลใคร และ อวดดอี กี แล้ว

ฝ่ ายเต่าน้อยกเ็ ดนิ ท่องเท่ยี วต่อไป ว่ายนา้ ในลาธารอย่างสบายใจ เพราะไม่มีใคร มาแกล้งอกี

ส่วนฝ่ ายกระต่ายได้แต่มองดูเจ้าเต่า แล้วคดิ \"เราเดนิ ถอยหลงั ไม่ยอมระวงั ดูให้ดี ช่างขายหน้าเสียจริงๆ\" และเป็ นสาเหตุหน่ึงทวี่ ่า กระต่ายไม่ชอบอาบนา้ น่ันเอง