วิชาการส่องสว่าง

หน่วยท่ี 2 การมองเห็น

สาระการเรยี นรู้ 1 ส่วนประกอบของตากับการมองเหน็ 2 ลักษณะของการมองเหน็ 3 องค์ประกอบของวตั ถุในการมองเห็น 4 ลักษณะความผิดปกติของสายตา

สว่ นประกอบของตา สว่ นประกอบของนัยน์ตา กับการมองเห็น กระบอกตา เลนส์ (Sclera) (Lens) เส้นประสาทรบั แสง (Opticnerve) ม่านตา จอตา (Iris) (Retina) เปลือกตา (Rid) รูม่านตา (Pupil) กระจกตา (Cornea) แก้วตา (Vitreous)

สว่ นประกอบของตา สว่ นประกอบของนัยน์ตา กับการมองเห็น กระจกตา (Cornea) รูมา่ นตา (Pupil) เปน็ เนื้อเยอ่ื โปรง่ ใสอยู่ด้านหน้าสุดของ เปน็ สีดาอยู่ตรงกลางม่านตา ทาหน้าที่ นัยน์ตา กระจกตาทาหน้าท่รี บั และให้ เปน็ ช่องใหแ้ สงผ่านไปสู่เลนส์ตา แสงผ่านเข้าไปสู่ภายใน มา่ นตา (Iris) เปน็ ส่วนท่ีเปน็ สีของนัยน์ตา ซ่งึ อาจมีสีดา สีน้าตาลหรอื สีฟา้ ตามเชื้อชาติ ม่านตา ทาหน้าทีค่ วบคมุ การขยายของรูม่านตา เพื่อให้ปรมิ าณแสงทีผ่ ่านเข้าไปสู่เลนส์ตา อยู่ในระดับพอเหมาะ

ส่วนประกอบของตา สว่ นประกอบของนัยน์ตา กับการมองเหน็ เลนสต์ า (Lens) กระบอกตา เปน็ เลนส์นูนท่ีสามารถยดึ หยุ่นได้ (Sclera) เน่ืองจากการหดตัวและคลายตัว เปน็ เย่ือช้ันนอกสุด หนา และเหนียว ทาให้ลูกตา ของกล้ามเน้ือยึดเลนส์ตา คงรูป มสี ่วนประกอบ ทาหน้าที่โฟกัสภาพใหไ้ ปตกบน สาคัญ ได้แก่ ส่วนตาขาว เรตินา และกระจกตา เปลือกตา (Rid) ๆ จอตา (Retina) เปน็ ส่วนที่ปดิ เลนส์นัยน์ตา เปน็ เยื่อช้ันในสุด ทาหน้าทีเ่ ป็นจอรบั ภาพ ปอ้ งกันสิ่งสกปรกเศษผงต่าง จอตาประกอบด้วยเซลล์ 2 ชนิด คือ เซลล์ เข้าตา รูปแท่ง และเซลล์รูปกรวย

สว่ นประกอบของตา สว่ นประกอบของนัยน์ตา กับการมองเหน็ ตาและการ มนัยอนง์ตเาหเป็นน็ ส่ิงท่ที าให้มองเห็นภาพต่าง ๆ โดย โฟเวีย (Fovea) แสงจากวตั ถุจะละท้อนเข้าสู่นัยน์ตา ซ่งึ นัยน์ตา หรอื จดุ ดวงเหลือง เปน็ แอ่งเล็ก ๆ บรเิ วณ มลี ักษณะการทางานคล้ายคลึงกับกล้อง จอตาเปน็ บรเิ วณทมี่ เี ซลล์ รูปกรวยอยู่ ถ่ายรูป หนาแน่นที่สุด จึงเปน็ บรเิ วณท่เี ห็นภาพ ชัดเจนท่สี ุด จุดบอดแสง (Blind spot) เปน็ บรเิ วณที่เส้นประสาทและเส้นเลือด ผ่านเข้าสู่นัยน์ตา ไม่มีเซลล์รูปแทง่ และ เซลล์รูปกรวยเลย ดังนั้นถ้าแสงตกบรเิ วณ น้ีเราจะมองไมเ่ หน็ วตั ถุนั้นเลย

ลักษณะของการมองเหน็ เมอื่ แสงสีสะท้อนจากวตั ถุหรอื แสงจาก แหล่งกาเนิดแสงผ่านเข้าสู่นัยน์ตา ม่านตา จะทาหน้าที่ปรบั แสงใหเ้ ข้าสู่นัยน์ตาอยา่ ง อัตโนมัติ เม่อื แสงเข้าไปสู่เลนส์ตา ๆ จะทาหน้าท่ี ปรบั โฟกัสของแสง เพื่อให้ไปตกที่จอตา อยา่ งพอเหมาะ ทจี่ อตาจะไปกระตุ้นเซลล์ รบั แสงทีอ่ ยูบ่ รเิ วณจอตา เซลล์รบั แสงจะส่งสัญญาณกระต้นุ ไปยงั สมอง เพ่ือแปลความหมายของแสงสีที่ เข้าสู่นัยน์ตา

องค์ประกอบ การที่เราจะมองเห็นวตั ถุได้ชัดเจนหรอื ของวตั ถุในการมองเห็น มองไมเ่ หน็ จะขึ้นอยูก่ ับองค์ประกอบ ต่อไปนี้ ขนาด ความเขม้ ความเขม้ เวลา ของวัตถุ ของแสงทสี่ อ่ งวัตถุ ของฉากอ้างอิง ในการมองเหน็

ลักษณะความผิดปกติ คนสายตาปกติมองดวู ัตถุโดยไมต่ ้องเพ่ง ของสายตา จะมองเหน็ วตั ถุได้ชัดในระยะท่ใี กล้สุด ประมาณ 25 เซนติเมตร และระยะไกล คือ การมองภาพทีอ่ ยู่ใกล้หรอื อยูไ่ กล สุดทสี่ ามารถเห็นได้ชัด คือ ระยะอนันต์ (∞) ไมช่ ัดเจน เนื่องจากความผิดปกติ เกี่ยวกับสายตาจึงทาให้มสี ายตา ทผี่ ิดปกติไป เช่น สายตาส้ัน สายตายาว สายตาเอียง แต่ปจั จบุ นั ก็มวี ธิ แี ก้ไขความ ผิดปกติเหล่าน้ีต่างกันไป เพื่อให้การ มองเห็นได้เปน็ ปกติ

ลักษณะความผดิ ปกติของสายตา คนสายตา คนสายตา ส้ัน ยาว คือ (Shoคrนtทsม่ี igอhงtว)ัตถุได้ คือ (Loคnนgทsมี่ igอhงวt)ัตถุได้ ชัดเจนในระยะใกล้กว่า ชัดเจนในระยะไกลกวา่ 25 เซนติเมตร สาเหตุ 25 เซนติเมตร สาเหตุ ของสายตาสั้น เกิดจาก ของสายตายาว เกิดจาก กระบอกตายาวเกินไป กระบอกตาสั้นเกินไป เลนส์ตานูนเกินไปหรอื ทาให้ภาพที่ไปตกจะ กระจกตาโค้งมาก ตกเลยเรตินา (จอตา) เกินไป เลนส์ตาแฟบเกินไป หรอื กระจกตาโค้ง น้อยเกินไป

ลักษณะความผิดปกติของสายตา สายตาของคน สายตาเอียง มองระยะใกสลูง้ชดัอทารี่ ยะุ ยะมากกวา่ 25 เซนติเมตร มองไกลไม่ถึงระยะ (เAกsิดtจigากmคaวtาisมmโค)้งของกระจกตา หรอื เลนส์ไม่เปน็ ผิวของทรงกลม อนันต์ แว่นสาหรบั คนสูงอายุจะใช้ ทาใหม้ องเห็นวตั ถชุ ัดเพียงแนวเดียว แว่นท่ีใช้ดูได้ท้ังระยะใกล้และ ระยะไกล ซึง่ ประกอบด้วยเลนส์ ซง่ึ อาจจะเหน็ ชัดในแนวดิ่ง แต่ เหน็ ไมช่ ัดในแนวระดับ หรอื เหน็ ชัด สองชนิดท่ีมีความยาวโฟกัสต่างกัน ในแนวระดับแต่เห็นไมช่ ัดในแนวด่ิง