รวมบทรอ้ ยกรองจากรายวิชา การอ่านและการเขียนรอ้ ยกรองเชิงสรา้ งสรรค์ เพราะ เรา คก่ ู นั อาศิรา แวนามะ
เพราะ เรา ค่กู นั จดั ทาโดย สาขาวิชาภาษาไทย คณะศึกษาศาสตรแ์ ละศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลยั หาดใหญ่
เพราะเราค่กู นั รวมบทรอ้ ยกรองและบทกวีจากรายวิชาการอ่านและการเขียนรอ้ ยกรอง เชิงสรา้ งสรรค์ พิมพค์ รง้ั แรก 2564 บรรณาธิการท่ีปรึกษา พชิ ญา สวุ รรณโน บรรณาธิการ อาศิรา แวนามะ ปก/รปู เลม่ /ประกอบ อาศิรา แวนามะ พิสจู นอ์ กั ษร อาซรู า หะยซี าสดู งิ จฑุ าทพิ ย์ แหละโรจน์ มะฮซ์ รู ี อาลี เรยี บเรียงโดย อาศิรา แวนามะ สาขาวชิ าภาษาไทย คณะศึกษาศาสตรแ์ ละศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลยั หาดใหญ่
ถอ้ ยแถลงบรรณาธิการ ฉบับน้ีจัดทาขน้ึ เพอ่ื เป็ นหนงั สอื รวมบทประพนั ธจ์ ากการเรียน รายวิชาการอ่านและการเขยี นรอ้ ยแกว้ เชงิ สรา้ งสรรค์ เพื่อไดร้ ิเริ่ม สรา้ งสรรคง์ านเขยี นรอ้ ยกรอง สาขาวชิ าภายาไทย คณะ ศกึ ษาศาสตรแ์ ละ ศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลยั หาดใหญ่ เน้ือหาในเลม่ ประกอบดว้ ยบทประพันธ์ 3 ภาค ไดแ้ ก่ ภาคตน้ : บทประพนั ธเ์ ด่ียว เป็ นบทประพันธท์ ด่ี ฉิ นั ไดป้ ระพนั ธ์ ขน้ึ เพียง ผเู้ ดียว มีจานวน 7 เรอ่ื ง ไดแ้ ก่ กาพยย์ านี 11 เร่ือง ยามเย็น กลอนคละ เรือ่ ง ทะเลสมหิ ลา กลอนสกั วา เรือ่ ง สกั วาว่าดว้ ยโคโควดิ โคลงสีส่ ภุ าพ เรอื่ ง พ่อหลวงของเรา โคลงสามสภุ าพ เร่ือง ครคู ือเรอื จา้ ง สาลินีฉันท์ 11 เร่อื ง ตวั ฉนั และกลอนเปล่า เรอ่ื ง ฟังอยา่ งมสี ติ ภาคตอ่ : บทประพนั ธร์ ว่ มกบั เพื่อน เป็ นบทประพนั ธท์ ด่ี ฉิ นั รว่ มกนั กบั เพอ่ื น ทง้ั เป็ นก่แู ละกลมุ่ มจี านวน 4 เรอื่ ง ไดแ้ ก่ กาพยย์ านี 11 เร่อื งฉนั ชอบ ฉนั รัก กาพยฉ์ บงั 16 เรอื่ งฉนั เกลยี ด ฉนั กลวั กาพยส์ รุ างคนางค์ 28 เรื่องวันนี้ วันหนา้ และนิทานร่ายโบราณ เร่ือง ราชสีหก์ บั หนู ภาคเติม: บทประพนั ธว์ รรณรปู เป็ นบทประพันธท์ ส่ี รา้ งสรรค์ เป็ น วรรณรปู โดยใชก้ ลอนเปลา่ จานวน 1 เร่ือง ฉนั ชอบ ฉนั รัก ฉนั เกลยี ด ฉนั กลวั วนั น้ีฉนั รวย วันหนา้ ฉันจน ผจู้ ัดทาขอขอบคณุ อาจารยป์ ระจาวิชา อาจารยพ์ ชิ ญา สวุ รรณ โน และผมู้ ีสว่ นเกี่ยวขอ้ งทีร่ ว่ มสรา้ งหนงั สอื เลม่ น้ี ดว้ ยความหวงั อยา่ งเต็ม เปี่ ยมว่าวา่ จะเอ้อื ประโยชนต์ อ่ วงการการศึกษาและสงั คมแห่งการเรียนรู้ สายสบื ทอดศิลปะการประพนั ธบ์ ทประพันธ์ อันเป็ นผลงานแหง่ ความ ภาคภมู ิใจฉบับน้ี อาศิรา แวนามะ 16 พฤศจกิ ายน 2564
สารบญั ภาคตน้ : บทประพนั ธเ์ ดยี่ ว 1 ยามเย็น 2 ทะเลสมิหลา 3 สกั วาวา่ ดว้ ยโรคโควดิ 6 พ่อหลวงของเรา 7 ครคู อื เรอื จา้ ง 8 ตวั ฉัน 9 ฟังอยา่ งมสี ติ 10 ภาคตอ่ : บทประพันธร์ ว่ มกบั เพื่อน 11 ฉนั ชอบ ฉนั รัก โดยนอิ าซรู า, จฑุ าทพิ ย,์ มะฮซ์ รู ี และอาศิรา 12 ฉันเกลยี ด ฉนั กลวั โดยนิอาซรู า, จฑุ าทพิ ย,์ มะฮซ์ รู ี และอาศิรา 13 วันน้ฉี ันรวย วันหนา้ ฉนั จน โดยนอิ าซรู า, จฑุ าทพิ ย,์ มะฮซ์ รู ี และอาศิรา 14 กบและววั โดยอีมาน และอาศิรา 15 ภาคเตมิ : บทประพนั ธว์ รรณรปู 18 ฟังอย่างมีสติ 19
1 ภาคตน้ บทประพนั ธเ์ ด่ียว
2 ยามเย็น ถ่ายจากสถานทจ่ี ริง : อาศิรา แวนามะ ฟ้ าสวยเหมือนภาพวาด ณ ริมหาดคลน่ื ซดั มา ลมโชยช่นื กายา เสนห่ ห์ าเป่ี ยมชีวี สงบไมว่ นุ่ วาย สวยมากมายทวิ ทศั นน์ ี้ เสยี งคลืน่ เสนาะดี แสนสขุ พี กั ผอ่ นใจ (กาพยย์ านี 11)
3 ทะเลสมหิ ลา ภาพทะเลสมิหลา จากตาราการเขยี นรอ้ ยกรองเชงิ สรา้ งสรรค์ หนา้ 103 กลอนสี่ ทะเลกวา้ งขวาง มนั ชา่ งสดใส อย่ปู ระเทศไทย ภาคใตข้ องเรา
4 กลอนหก นา้ ใสออกสฟี ้ าคราม กลอนเจ็ด งดงามและมีภเู ขา กลอนแปด ไดเ้ ห็นวิวแลว้ บรรเทา ความเศรา้ มลายหายไป หาดทรายสีขาวบรสิ ทุ ธ์ิ เป็ นจดุ เช็กอินทกุ คนได้ โขดหนิ รมิ ฝัง่ ทอดยาวไกล นา้ ใสเราจงึ เห็นตวั ปลา เป็ นทะเลขนึ้ ช่อื ประเทศไทย และอย่ใู นจงั หวัดชื่อสงขลา มพี นื้ ท่กี วา้ งขวางสดุ สายตา คนมกั มาพกั ผอ่ นกบั ครอบครวั
5 กลอนเกา้ หากเงยหนา้ มองทอ้ งฟ้ าชา่ งปลอดโปร่ง รสู้ ึกโล่งสบายใจไมป่ วดหัว ไทยเรานน้ั มีของดอี ย่ใู กลต้ วั เชญิ มาทวั รส์ มิหลาทะเลไทย (กลอนคละ)
6 สกั วาว่าดว้ ยโรคโควิด สกั วาวา่ ดว้ ยโรคโควดิ ส่ิงศกั ดิส์ ิทธโ์ิ ปรดชว่ ยใหโ้ รคหาย แตเ่ ราอย่าบนบานใหม้ ากมาย เพราะทง้ั หลายเราเองตอ้ งป้ องกนั หมนั่ สวมใส่หนา้ กากอนามยั และอยา่ ไปรวมตวั งานสงั สรรค์ ถา้ ทกุ คนใหค้ วามรว่ มมอื กนั โรคนี้นน้ั จะหายไมช่ า้ เอย (กลอนสกั วา)
7 พอ่ หลวงของเรา ภาพจาก https://pantip.com/topic/35755792 ทรงเสด็จทวั่ แควน้ เมืองไทย จะอยู่ ณ หนใด ทวั่ หลา้ พระองคย์ ่างกายไป ทกุ ถิ่น ถึงฝ่ ุนเยอะแดดกลา้ ทวั่ ฟ้ าเสด็จถึง (โคลงสี่สภุ าพ)
8 ครคู ือเรอื จา้ ง ถ่ายจากสถานท่จี รงิ : อาศริ า แวนามะ ใครคอื คนสอนเขยี น สอนเราเพยี รอ่านได้ ครหู นง่ึ คาเปรียบไว้ ดงั่ จา้ งเรอื พาย ห่วงเราและปกป้ อง เป็ นนายหวั สาเภา เปรียบผนู้ าทาง เราเอย สอนสิ่งอันถกู ตอ้ ง (โคลงสามสภุ าพ)
9 ตวั ฉนั ถ่ายจากสถานทีจ่ ริง : อาศิรา แวนามะ ชื่อโบวเ์ พือ่ นเรยี กกนั นิสยั ฉันสราญยิง่ นา่ รักร่าเริงจริง และเป็ นมิตรมิเป็ นภยั เพราะนา่ รกั จะกลา่ วไว้ รักสตั วม์ ากมายนกั จะรกั ไปมิอาจลมื ทาสเเมวทง้ั จิตใจ (สาลนิ ีฉนั ท์ 11)
10 ฟังอยา่ งมีสติ ฟังหไู วห้ ู ใชไ่ มร่ แู้ ลว้ เช่อื เขา อยา่ ฟังใจเรา เอาเหตผุ ลมาพจิ ารณา (กลอนเปลา่ )
11 ภาคต่อ บทประพนั ธร์ ว่ มกบั เพื่อน
12 ฉนั ชอบ ฉนั รกั ฉันชอบดืม่ นา้ สม้ ฉนั นิยมของสวยงาม ฉนั ชอบเป็ นคนตาม ฉันชอบจามเสียงดงั ดงั ฉนั รักหนอนตวั นจ้ี งั ฉนั รักการอ่านกลอน ฉันรกั ถงั ใบนนั้ เอย ฉันรกั คนใหต้ งั ค์ (กาพยย์ านี 11) (ประพนั ธโ์ ดยนิอาซรู า หะยีซาสดู ิง, จฑุ าทิพย์ แหละโรจน,์ มะฮซ์ รู ี อาลีและอาศิรา แวนามะ)
13 ฉนั เกลยี ด ฉนั กลวั ฉนั เกลยี ดคนพดู โกหก เเตง่ ตวั ซกมก ไมน่ า่ คบหาดใู จ ฉันกลวั เขาตีหนา้ ใส ฉันรับไมไ่ ด้ กบั การกระทาของเธอ (กาพยฉ์ บงั 16) (ประพนั ธโ์ ดยนิอาซรู า หะยีซาสดู ิง, จฑุ าทิพย์ แหละโรจน,์ มะฮซ์ รู ี อาลีและอาศิรา แวนามะ)
14 วนั น้ีฉนั รวย วนั หนา้ ฉนั จน วันน้ีฉันรวย แตง่ ตวั สวยสวย เดนิ ชอ้ ปในหา้ ง ตกบ่ายมนี ดั แวะไปดชู า้ ง เชา้ ตร่เู ก็บยาง เเลว้ ไปโรงเรียน วนั หนา้ ฉันจน เดนิ เขา้ ป่ าสน ตกดกึ จดุ เทยี น มองดพู ระจนั ทร์ อากาศชอบเปลย่ี น ยามเหงาฉนั เขยี น จดหมายหาเธอ (กาพยส์ รุ างคนางค์ 28) (ประพนั ธโ์ ดยนิอาซรู า หะยีซาสดู ิง, จฑุ าทิพย์ แหละโรจน,์ มะฮซ์ รู ี อาลีและอาศิรา แวนามะ)
15 กบและววั ภาพจาก https://www.google.com ครั้งหนึง่ ท่บี งึ บวั วัวมาพกั กายา ทาพาลกู กบต่นื เรงิ รื่นโดดลงบึง แมก่ บจึงถามไถ่ เพราะไมร่ คู้ วามจรงิ ลกู กบองิ ทเ่ี ห็น เป็ นสตั วป์ ระหลาดมา ตวั และตาดโู ต มโิ ยเยโดดลง มนั จงใจมากิน นา้ ปริม่ ดนิ ทบ่ี งึ แมจ่ งึ ถามตอ่ ไป เพราะหว่ งใยบอกกนั ลกู เล่ามนั มเี ขา ทาเอาลกู เกดิ กลวั ขา้ งหลงั ตวั มีหาง คางและเทา้ ก็ยาว ราวกบั ยกั ษว์ ่ากนั ทนั ทีท่ีพดู เผย เฉลยความมารดา มิลีลาผยอง ถึงขนั้ ลองพองตวั ใหญเ่ หมอื นวัวหรอื ยงั
16 กายแทบพงั ใหญ่อกี ลกู หลีกทางแมพ่ อง ลองทาตวั ใหโ้ ต พงุ โรแทบไมไ่ หว ตวั เปล่งใสกลมเกนิ เดนิ ไมไ่ หวทอ้ งแตก ใจลกู แหลกสลาย แมต่ ายดว้ ยทอ้ งแตก แลกกบั การอวดโอ้ เอาอย่างวัวดโู ก้ อยา่ ไดเ้ กินตวั ไปเฮย (รา่ ยโบราณ) (ประพนั ธโ์ ดยอาศิรา แวนามะ และอีมาน เปาะซา)
17 นิทานอีสป เร่อื ง กบและววั เน้ือเรอื่ ง กาลครั้งหนง่ึ ท่ีบงึ นา้ มวี ัวตวั หน่ึงเดินไปทบ่ี ึงเพอื่ ท่จี ะดม่ื นา้ เพ่อดบั กระหาย และดว้ ยความใหญข่ องมนั นน้ั จงึ ทาใหล้ กู กบแถวนน้ั ตกใจ และรีบกระโดดหนไี ปหาแมข่ องมนั \"แมจ่ ๋าๆ มีสตั วป์ ระหลาดตวั ใหญม่ าก มนั มาท่ีบึงของพวกเรา มนั ทาหนตู กใจจนตอ้ งวิง่ หนี\" แมก่ บไดแ้ ตส่ งสยั เลยถามลกู ของมนั วา่ \"สตั วป์ ระหลาดหรอลกู มนั ตวั ใหญ่แค่ไหนกนั เชยี ว\" มนั ถามพรอ้ มพองตวั ขน้ึ และถามลกู ของมนั วา่ \"ใหญแ่ คน่ ไ้ี หม\" ลกู กบมองพรอ้ มสา่ ยหัว แลว้ ตอบแมไ่ ปอกี ว่า \"ไมใ่ ชแ่ มจ่ า๋ มนั ตวั ใหญ่กวา่ น้ีมากๆ เลย\" แมก่ บจึงพองตวั ใหญ่ขนึ้ ไปอกี แลว้ ถามลกู ของมนั วา่ \"ใหญเ่ ท่านี้รเึ ปล่า มนั ไมม่ ีทางใหญ่ไปกว่าน้แี นๆ่ \" ลกู กบ ก็ไดต้ อบแมข่ องมนั ไปว่า \"ไมเ่ ลย แมจ่ า๋ มนั ใหญ่กว่าน้ีมาก ใหญก่ วา่ มากๆ เลย\" แมก่ บจึงไดพ้ องตวั ขน้ึ อกี พองตวั ขน้ึ อีก ใหญข่ นึ้ ตวั ใหญ่ขน้ึ จนใน สดุ ทา้ ยแมก่ บก็ทอ้ งแตกตาย เพราะพองลมจนเกินตวั จึงทาใหล้ กู กบไดแ้ ตร่ อ้ งไหอ้ ยขู่ า้ งศพของแมม่ นั นิทานเรื่องน้ีสอนใหร้ วู้ ่า อยา่ พยายามทาอะไรเกนิ ตวั
18 ภาคเติม บทประพนั ธว์ รรณรปู
19
ประวตั ิผแู้ ตง่ นางสาวอาศิรา แวนามะ ที่อยู่ 7/2 ถ.แสงจนั ทร์ ต.บางนาค อ.เมอื ง จ.นราธิวาส 96000 การศึกษา สาขาภาษาไทย ชน้ั ปี ท่ี 3 คณะศึกษาศาสตรแ์ ละศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลยั หาดใหญ่
Search
Read the Text Version
- 1 - 26
Pages: