Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore Facteurke juli - augustus 2020

Facteurke juli - augustus 2020

Published by ann.deryckere, 2020-07-03 07:21:00

Description: Facteurke juli - augustus 2020

Search

Read the Text Version

't Facteurke juli - augustus 2020 Samen gaan voor wat echt telt !

Inhoudsopgave juli - augustus 3 - Voorwoord 4 - Feest 6 - Terugblik 13 - Terugblik tijdens coronatijd 19 - Corona of niet, bewegen blijft belangrijk 20 - Nieuws vanuit de regenboog 22 - Stagiairs in de kijker 24 - Getuigenis van familie 28 - Pastoraal nieuws 34 - Nieuws vanuit de assistentiewoningen 36 - Spelletjes 39 - Wat te doen bij warm weer? 40 - Zomereditie VU: Stefan Devlieger - WZC Home Vrijzicht vzw, Veurnseweg 2538 - 8906 Elverdinge - Ond.nr. : 0416337262 - RPR : Ieper

Beste bewoner en familie, Voorwoord De afgelopen maanden zijn alles behalve eenvoudig geweest. Door de intrede van het covid-19/corona-virus werden we allemaal uitgedaagd om heel wat van onze gewoontes te herzien. Sommige dingen werden met pijn in het hart opgegeven of voor (on)bepaalde duur on hold gezet. Andere werden (her)ontdekt. Onze werking werd steeds opnieuw herdacht…afspraken, brieven en nota’s volgden elkaar vaak in sneltempo op…dit steeds vanuit dezelfde grondvisie “SAMEN GAAN VOOR WAT ECHT TELT.” Wij begrijpen dat de voorbije periode voor iedereen onder ons ontzettend intens en bij momenten ook bijzonder zwaar is geweest. Via deze weg willen we jullie graag bedanken omdat jullie stuk voor stuk samen met ons deze weg bewandeld hebben… Als huis kiezen we er voor om met de zomervakantie in het vooruitzicht volop in te zetten op het organiseren van activiteiten. Onze vrijwilligers vormen hierin een belangrijke schakel. Wij willen dan ook van de gelegenheid gebruik maken om hen te bedanken voor hun inzet. Het is bijzonder fijn te zien hoe zij stapsgewijs opnieuw hun weg vinden naar Home Vrijzicht. We verliezen hierbij ook de zomerse temperaturen niet uit het oog en besteden zoals steeds bijzonder veel aandacht aan ons hitteplan. Naast een doorgedreven handhygiëne wordt ook voldoende drinken op warme dagen de boodschap. De bouwactiviteiten worden ondertussen gewoon verdergezet. Wij verwachten fase 3 van het bouwproject in oktober te kunnen afronden! Ook dit jaar kunnen we tijdens de zomervakantie rekenen op een grote groep enthousiaste jobstudenten. Wij zijn hier als huis bijzonder dankbaar voor. Dankzij hun inzet hoeft onze dienstverlening niet onder de zomertijd te lijden. Na een bijzonder intense periode geeft dit onze medewerkers de kans om hun innerlijke batterij op te laden en opnieuw op adem te komen. Ook van hen werd er de laatste maanden heel wat flexibiliteit en begeestering gevraagd. Zelfs helden hebben af en toe nood aan vakantie! Tot slot willen we nog meegeven dat de revalidatie van Stefan intussen goed verloopt. Het beleidsteam 3

Feest JULI Jarige bewoners assistentiewoningen 04 juli - Frans Lobelle - 84 jaar 17 juli - Gino Thevelein - 72 jaar Jarige bewoners 02 juli - Georgette Dorny - 93 jaar 04 juli - Norbert Versavel - 85 jaar 05 juli - Antoinette Bonduel - 85 jaar 05 juli - Christiane Elebaers - De Jongh - 97 jaar 09 juli - Godelieve Debruyne - 93 jaar 10 juli - Ivonna Decrock - 95 jaar 12 juli - Alice Deprince - 93 jaar 13 juli - Paul Wydoodt - 87 jaar 16 juli - Anna Vandenberghe - 89 jaar 16 juli - Gisele Desot - 66 jaar 23 juli - Simonne Flerackers - 85 jaar Jarige medewerkers 02 juli - Lisa Matten 03 juli - Marina Vanwelsenaers 03 juli - Marjan Sinnaeve 10 juli - Erwin Dambre 13 juli - Carine Delalleau 18 juli - Nadine Francis 19 juli - Jennifer Dehaene 23 juli - Els Bruneel 23 juli - Isabelle Roegiers 26 juli - Erna Rappelet 26 juli - Deborah Sanctorum 27 juli - Heidi Thevelein 4

Feest AUGUSTUS Jarige bewoners 03 augustus - Lucien Vermeersch - 90 jaar 04 augustus - Jeannette Derudder - 84 jaar 10 augustus - Augusta Leicher - 102 jaar 11 augustus - Zr. Stella - 88 jaar 11 augustus - Simonne Verelst - 94 jaar 18 augustus - Marguerite Moerman - 98 jaar 22 augustus - Godelieve Schoonaert - 88 jaar 25 augustus - Arlette Goudeseune - 88 jaar 27 augustus - Berthe Delefortrie - 88 jaar Jarige medewerkers Op 16 juni werden Amy Verkinderen en Stefano Platteau 03 augustus - Mathias Versavel de trotse ouders van hun tweede 04 augustus - Sara Dewulf dochtertje 'Iza'. 06 augustus - Marianne Verbrugghe Iza woog bij de geboorte 3kg 380 14 augustus - Valerie Mylleville en meet 51 cm. Amy werkt bij ons 23 augustus - Britt Pannecoucque als zorgkundige op kring 5. 29 augustus - Annita Lermyte Even heuglijk nieuws in deze barre tijden. Proficiat aan Carmen (kring 1), ze werd tweemaal oma en dit van Oliver en Anna. Even wat doorbijten en dan volop genieten van jullie kleine wonder! Annie (mobiele logistiek) is oma geworden van deze schattige meid: Anette. Van harte proficiat! 5

Terugblik tijdens coronatijd Santé! Elke middag drinken de bewoners eerst soep en wordt er gezellig gepraat aan tafel. Daarna nemen ze het middagmaal met vaak een tafelbiertje. Bij niet coronatijd gaan de bewoners in de namiddag naar de cafetaria met hun familie en drinken daar een biertje of een wijntje. Maar tijdens de coronatijd is er geen bezoek en zo kwam de vraag van enkele bewoners of ze 's middags eens een aperitief mochten drinken? Dit was meteen goed en zo is er nu iedere woensdag een aperitiefmoment. Iedere week is het een andere aperitief, een cava, een witte wijn of rosé wijn, een pisang met fruitsap… en als hapje een tuc koekje, chips of een toastje. Een glaasje drinken brengt sfeer en gezelligheid. Genieten van de kleine dingen ... Santé! Deze bewoners zijn alvast heel content met hun aperitief op woensdag! 6

Terugblik tijdens coronatijd Schilderen Ik was blij in de kelder een hele verzameling glazen flessen en potten te vinden. Deze lege glazen flessen kun je namelijk zelf gemakkelijk omtoveren tot de leukste accessoires! Van gekleurde flessen tot eenvoudige witte flessen, alles is mogelijk. Met een klein sponsje depten de bewoners eerst een witte grondlaag op de fles. Daarna mochten ze kleuren kiezen waar ze blij van worden! Tijdens het schilderen kwamen verschillende verhalen naar boven van vroeger. Sommigen waren in hun jeugd al creatief. “Ik heb dat altijd graag gedaan, ik heb me nooit verveeld”. “Mijn huis stond vol van dingen die ik zelf geknutseld heb! Mijn ventje zei soms dat ik best eens op de markt ging staan!\" 7

Terugblik tijdens coronatijd De wereld door elkaar geschud Ik moet de laatste dagen vaak begrijpt waarom haar geduld plots terugdenken aan de schuddebol die niet meer beantwoord wordt. ik als kind zo vaak in handen nam. Ik Enerzijds begrijpen de meeste greep geregeld naar deze glazen bewoners dat er maatregelen nodig bol, gevuld met water en zijn om zich te beschermen. sneeuwvlokjes. Ik schudde er heftig Anderzijds beseft iedereen dat het mee en keek telkens gefascineerd een andere tijd is! naar de neerdwarrelende vlokjes. Naast de WhatsApp gesprekken, kan Donderdag 12 maart 2020 werden de familie elke dag inschrijven om we wakker en onze wereld is door moeder, vader of familielid te zien in elkaar geschud, net als zo’n de babbelbox. Elkaar terug zien schuddebol. Het coronavirus brengt veel emoties los! Soms zien bedreigt onze wereld. Wereldleiders we traantjes vloeien zowel bij de grijpen naar oorlogstaal om de ernst bewoner als de familie. duidelijk te maken. Eén zal me altijd bijblijven. Een Van de ene dag op de andere bewoner zijn vrouwtje kwam op verschuift onze kerntaak. Nu moeten bezoek en vertelde dat ze 64 jaar we onze kwetsbare bewoners en getrouwd waren. Ze reikten hun onszelf beschermen tegen een handen naar elkaar maar er was levensbedreigend virus. plexiglas tussen. De tranen rolden Elke dag doen wij ons uiterste best over hun wangen! Twee geliefden om de bewoners een mooie, warme zijn gescheiden en kunnen elkaar en betekenisvolle dag te geven. niet eens vast pakken of knuffelen. Onze bewoners worden Het mag en kan niet! geconfronteerd met een situatie die ze niet kunnen vatten. Emoties gaan alle kanten uit. Hoe kan je maatregelen van isolatie aanvaarden als jij voor je moeder nog de enige houvast bent? Elke dag kijkt ze uit naar je bezoekje. Ze is rusteloos en verdrietig omdat ze niet 8

9

Terugblik tijdens coronatijd Moederdagfeest Moederdag, een hoogdag voor velen onder ons maar dit jaar toch anders… De inkom werd overstelpt met bloemen, kaartjes en berichten. De bewoners waren al vroeg bezig met aardbeien kuisen en snijden. Natuurlijk met de mondmasker aan en de handen goed gewassen. Alle bewoners, ook op kamer kregen een coupe fraise. In de namiddag kwamen er twee muzikale broers, Rik en Bo Decramer zingen voor onze bewoners. Als ze niet binnen mogen zingen dan maar buiten. Ze hadden hun gitaren, boxen en luidsprekers mee. De vensters gingen open en iedereen kon het horen. Natuurlijk werd er ook gedanst maar op afstand! Rik en Bo zongen klassieke liedjes zoals 'de lichtjes aan de schelde' maar ook Franse chansons! Veel bewoners zongen mee en de sfeer was goed. 10

Terugblik tijdens coronatijd Rik en Bo zongen ook een liedje speciaal geschreven voor deze coronatijd ! Vrolijke coronavrienden vrolijke vrienden dat zijn wij (2x) Plots kwam van bij de Chinezen een raar beest dat Covid heet. Mijn vrouw moet nu niet meer vrezen dat ooit ik nog vleermuizen eet. Ik kan nu geen pint meer drinken met mijn vrienden op café. Maar thuis is mijn stock aan’ t slinken , ik drink enkel nog koffie of thee. Als we allen thuis gaan blijven zo luidt het nationaal gebod gaan we 't virus wel verdrijven in quarantaine in ons kot. Want die curven moeten platter, op de duur zelfs naar beneen. Dan mag je weer d’auto pakken naar de hei het bos of de zee. Nu kan ik er nog mee lachen want ik ben coronavrij Maar krijgt Covid mij te pakken dan zing ik niet meer zo blij. Want ik zou graag nog wat leven, ik wens nog niet dood te gaan. Dus ik hou mij aan de regels en ik blijf op afstand staan en ik blijf op afstand staan. Bveodoarnokhpet ttRrgeikedseelnan!agBdoe 11

Terugblik tijdens coronatijd Bloemetjes voor moederdag Met enkele bewoners gingen we aan de slag! Een grote bestelling! Liefst 90 bloemstukjes hebben we gemaakt! Bloempotjes werden eerst beschilderd, daarna de oase erin brengen en het bloemstukje afwerken. Ja ze werden met open armen ontvangen! Bedankt aan Augusta en Blanche om me te helpen! 12

Terugblik tijdens coronatijd Aardbeien met mascarpone als dessert Samen met enkele bewoners van ” het Verrezicht “ hebben we een lekker dessert gemaakt. Aardbeien kuisen en versnijden, slagroom opkloppen, speculooskoekjes verbrijzelen … er was van alles te toen om een lekker dessert te toveren! En of het smaakte? Heerlijk! Spek en ei brengt morgenstond in de mond! Deze maand hebben we op alle kringen spek en ei aangeboden. Op iedere kring konden de bewoners kiezen tussen een omelet, spiegelei, gekookt ei ... . Sommigen lusten de spek alleen tussen hun boterham! Ook voor de bewoners die op kamer verbleven werd spek en ei aangeboden, dit dank zij de ondersteuning vanuit de keuken. mdmiesmpgeelkeukreknveareni 13

Terugblik tijdens coronatijd Ook verjaren in coronatijden wordt niet vergeten Op 29 mei werd Yvonne 97 jaar. een heerlijke spiegelei beter gekend Ze was ontroerd door alle leuke als \"peirdôge\". felicitaties en verrassingen die haar ’s Middags werd het tijd voor haar werden aangeboden. aperitiefje en in de namiddag was er Er werd gezongen bij aankomst in nog een klein plaatsje voor een het Verrezicht! Daarna genoot ze van stukje taart! Onze eerste wandelingen in mei De eerste zonnestraaltjes waren zo aanlokkelijk. Gelukkig mochten we even met een bewoner een korte wandeling maken, strikt alleen en als begeleider met de mondmasker aan. Contact met derden buiten het domein was verboden. En we hielden ons aan de regels. Heel wat bewoners genoten van hun eerste wandeling, de foto spreekt voor zich! 14

Terugblik tijdens coronatijd Een kaartje kan zo'n deugd doen Oogjes fonkelen wanneer de bewoner een kaartje mag ontvangen van kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen… weten dat ze aan je denken doet zo’n deugd! Dank u wel aan Jaqueline voor de geraniums Wat een verrassing, vanuit onverwachte hoek kregen we geraniums aangeboden om onze gang op te fleuren. Al vlug werden ze gepland en ze zijn niet alleen mooi maar geven ook een aangename geur en sfeer in de gang! 15

Terugblik tijdens coronatijd Feest voor de vaders We zetten de namiddag in met een bavarois en het smaakte. Daarna werden allerlei spelen aangeboden aan onze mannen! We genoten van een zonovergoten namiddag in de tuin met veel actie en veel gebabbel! Een accordeonist kwam nog een deuntje spelen voor iedereen in ons huis, en als kers op de taart dronken we samen een pintje als afsluiter. Dank u wel aan alle medewerkers die meegeholpen hebben tot het slagen van deze mooie namiddag! 16

17

Terugblik tijdens coronatijd Zalig om op die manier weer eens buiten te zijn! Een plateaufiets of rolwagenfiets is een elektrische fiets met een plateau vooraan, waarop een rolwagen kan worden vastgezet. Dat biedt de kans om deel te nemen aan het sociale leven buiten Home Vrijzicht! Met deze plateaufietsen kunnen we samen genieten van de mooie omgeving en de vele geuren van de natuur. Maar vooral genieten van de herwonnen vrijheid, we gewoon eventjes weg zijn. Dat geeft een zalig gevoel. Bewoners die graag eens meegaan met de plateaufiets kunnen hun naam doorgeven aan de ergo/animatie. ‘Ik heb vroeger veel gefietst. Alle dagen was ik met mijn fiets op toer. Sinds ik hier ben, gaat dat niet meer. Het is zalig om op die manier weer eens buiten te zijn ' (Arlette). 18

CORONA OF NIET, BEWEGEN BLIJFT BELANGRIJK Vanuit de werkgroep valpreventie bedachten we een nieuw initiatief, dit mede dankzij de lockdown en de nieuwe technologieën in onze voorziening. Sedert kort hebben we in ons huis onze eigen televisiezender, nl. post 90. Dit is een zender waar allerlei foto’s, filmpjes,… opkomen specifiek voor jullie bewoners en familie. Test deze gerust eens uit! Vanuit deze mogelijkheden hadden we het idee om samen met de leden van de werkgroep een filmpje in elkaar te steken met een sessie beweging. Onder het motto: ‘Corona of niet, bewegen blijft zeer belangrijk’. Bewegen is namelijk de beste remedie om vallen te voorkomen. Na een korte opwarming kunnen de bewoners zelfstandig of in een groep een reeks oefeningen doen die de spierkracht, soepelheid en coördinatie bevorderen. We sluiten af met de nodige rekoefeningen en, niet onbelangrijk, een glas water om uitdroging te voorkomen. Op die manier hopen we bewegingsactiviteiten in huis te bevorderen. Alsook willen we mensen die door omstandigheden op kamer moeten blijven niet vergeten. Sportieve groetjes, de werkgroep valpreventie Diana – Sarah – Lotte – Nancy – Sara – Melissa – Lindsay 19

UIT DE REGENBOOG Nu alle bewoners terug in de regenboog zijn is het tijd om de tuin wat op gang te trekken. Al die mooie zonnige dagen doen onze bewoners zoveel deugd. Na zolang binnen gezeten te hebben is het zo fijn om die extra vitamientjes van het zonneke terug te voelen. Nadat alles was omgespit en fijn gelegd kon het zaaien en planten beginnen. Tomaten, komkommers en sla planten. Spinazie, snijsla, suikerbonen en wortelen zaaien… Ja, Gerard gaat de laatste weken moe maar voldaan naar zijn bed. Ook Annie heeft geholpen bij het zaaien van “vergeet me nietjes”. Niets leuker om dit met een bewoner te kunnen doen en andere bewoners zien meegenieten en er met hen over praten. Nu op tijd en stond water geven zodat alles kan groeien en bloeien. Benieuwd of onze oogst zal lukken… 20

21

STAGIAIRS IN DE KIJKER Nu nog meer overtuigd van onze beroepskeuze ! Jasmien afkomstig van Poperinge en Paulien uit Proven zijn beiden eerstejaarsstudenten-graduaat verpleegkunde aan de VIVES te Kortrijk. Ze liepen een aantal weken stage in ons huis in het najaar van 2019 met de bedoeling dit te vervolgen vanaf midden maart dit jaar. COVID-19 kwam daar echter een stokje voor steken: alle stages werden door de school afgeschaft. Het stond de studenten wel vrij in die periode te gaan werken of thuis blijven (en studeren). Voor Paulien en Jasmien was de keuze snel gemaakt: ze wilden ons komen helpen en boden zich aan voor studentenwerk. Een heel welkome ondersteuning voor ons zorgpersoneel in deze intense weken. We blikten eind april samen even terug op de voorbije periode. Geen angst Jasmien: We wilden per se iets doen, als verpleegkundige in spe vonden we dat we niet gewoon konden thuis blijven. Onze ouders waren eigenlijk angstiger dan wijzelf. Zelf waren we eigenlijk niet zo bezig met het mogelijk risico. We vinden het wel vreemd dat nogal wat medestudenten thuis bleven. Paulien: We doen het graag omdat je zoveel terugkrijgt van de bewoners. En in elke job is er wel een risico. Het is belangrijk onszelf goed te blijven beschermen. Grote verbondenheid Paulien: We voelden ook een grote verbondenheid en samenwerking. Iedereen volgde de richtlijnen zoals bijvoorbeeld rond het dragen van een mondmasker. Er was een grote samenhang met het team, ook naar ons toe als studenten. Jasmien: Ook de verbondenheid met buiten door de vele attenties van overal, was fijn. 22

STAGIAIRS IN DE KIJKER Samen gaan voor de bewoners Jasmien: Na zoveel weken bouw je hier wel echt een band op met de bewoner. In tegenstelling tot onze stage in het ziekenhuis waar de mensen eerder een kamernummer zijn. Het afscheid moeten nemen van een bewoner is niet altijd eenvoudig omdat die band er is. De strenge maatregelen maakten het niet gemakkelijker, zeker ook voor de familie. Het mooie in deze periode was dat er ondanks alles tijd werd gemaakt voor de bewoners, en er geregeld een extraatje was zoals een pannekoekenbak, een tuinbezoek, een spel … Het is goed dat er creatief naar oplossingen werd gezocht voor de contacten met de familie via de babbelbox, facetimen, … De facebookfilmpjes vinden we ook wel heel mooi. De toekomst tegemoet Paulien: Toch wordt het tijd dat de quarantaine voorbij is zodat iedereen zijn familie kan terug zien. We hopen wel dat iedereen dan zijn verantwoordelijkheid blijft nemen zodat er geen tweede piek komt. We zijn Home Vrijzicht dankbaar voor de (leer-)kansen die we gekregen hebben. Door de ervaring in deze intense periode zijn we nu nog meer overtuigd van onze beroepskeuze! 23

Samen tegen Corona en de eenzaamheid Fam. Cauliez Blanche Het is nog maar een maand geleden dat we zoals bijna elke avond, samen naar een aflevering van Familie keken. Voor de zoveelste keer passeerde de reclame van verzekeringsmaatschappij Corona Direct, wij moesten nog lachen met die kikker die er helemaal niet zo gezond uitzag. Wisten wij toen veel wat er ons te wachten stond... Enkele dagen later zagen we dan in het journaal de beelden vanuit China en ik probeerde mama uit te leggen dat dit een soort griepvirus was die aldaar was uitgebroken. Het maakte de mensen behoorlijk ziek en zorgde voor serieus wat sterfgevallen. Maar China is ver van ons bed en wij dachten nooit dat dit naar hier zou overwaaien. Het bleef echter niet alleen bij China, overal in de wereld werden mensen ziek met helaas veel doden tot gevolg. Na de krokusvakantie toen er hier meer en meer mensen besmet werden en er ook elke dag mensen stierven kregen we het door, dit is serieus! Op bezoek komen, handen ontsmetten en noteren wie binnen gaat, dat was raar. De donderdagavond hadden we nog samen naar het nieuws gekeken en toen werd het duidelijk dat dit waarschijnlijk onze laatste tv-avond samen zou zijn voor een lange tijd. Toen ik mama een goedenavond wenste probeerde ik haar duidelijk te maken dat het mogelijk was dat ik een tijdje niet op bezoek mocht komen, ik denk dat zij en ook ikzelf niet beseften hoe lang dit wel zou zijn. Een tijdje terug ontving ik dan een telefoontje met de melding dat mama ziek was. Ze had lichte koorts en was kortademig wat resulteerde in een coronatest. Alhoewel je weet dat zij in goede handen is en de kringcoach mij geruststelde, zag ik dan toch plots die beelden voor ogen uit Italië. Honderden mensen die sterven, alleen, zonder iemand om je hand vast te houden. Dit is wat niemand wil, ook ik niet! Zo wil ik van mijn mama, mijn maatje, geen afscheid nemen. 24

Na de eerste weken werd het duidelijk dat dit een zeer lange periode zou worden zonder normaal contact. Ik dacht aan de aankoop van een smartphone voor mama of mogelijks had iemand in de familie nog een oude tablet liggen, alles om maar contact te kunnen houden. Toen wees mijn zoon erop dat mémé bijna 93 jaar is en zelfs de teletekst niet op haar tv kan aanzetten, laat staan een smartphone bedienen. Deze types van communicatie zouden eveneens niet evident verlopen door haar verminderd gehoor. Wij hebben nu een soort van lange afstandsrelatie hoewel ik maar 1 km van Home Vrijzicht woon. Dus schrijf ik haar om de twee dagen een brief met de computer in koeien van letters en met wat foto's van thuis, kleinkinderen en achterkleinkind. Ondertussen is alles redelijk goed gekomen en hebben wij geskypet! Weliswaar met een beetje (een beetje veel) hulp. Ik denk dat ze er niet zoveel van begrepen heeft, maar ze wuifde en lachte net zoals we haar kennen! Hopelijk is deze crisis binnen een paar maanden definitief onder controle en kunnen we samen terug genieten van een mooie en lange zomer. Tot zolang blijf ik brieven schrijven naar mijn mama, er is gelukkig in tegenstelling tot andere soorten papier nog briefpapier genoeg in de winkel... Linda mei 2020 25

GETUIGENIS VAN FAMILIE Degrave Monique Ik was 39 weken zwanger toen de maatregel voor de lockdown in de woonzorgcentra bekend werd gemaakt. Het besef kwam al snel dat oma onze zoon pas zou zien als hij al 1 maand oud zou zijn. Ik kan niet ontkennen dat er geen traantjes gevloeid hebben. Oma fleurde telkens op bij de nieuwe weetjes van haar eerste achterkleinkind. Op 28 maart was het dan zover! Na lang wachten werd onze zoon, Rube, geboren. Het personeel op oma haar kring organiseerde een drink met een glaasje en versnaperingen, foto’s werden uitgewisseld. Gelukkig zijn er ook nog de whatsapp gesprekken, zo kon oma toch al haar achterkleinzoon ontmoeten via de camera. Het zijn bizarre tijden, en iedereen maakt er het beste van. Wij leven nu vooral op een blauw wolkje, en verlangen naar de dag dat we terug familie en vrienden kunnen ontvangen. Vanaf de maatregelen worden versoepeld zijn wij één van de eerste, met ons gezinnetje van 3, om oma op te zoeken! Oma we missen je! Tot snel! Dikke kus, Kirsten april 2020 26

27

Pastoraal Afscheid van Christophe Nieuws Toen Christophe op 18 februari bij ons zijn stage startte, wisten we nog niet wat er ons allemaal te wachten stond. Drie weken later waren we in coronatijd. In plaats dat hij 2 dagen per week kwam, wilde hij 4 dagen komen om ons op allerlei manieren bij te staan. Wij, de bewoners en de medewerkers, waren er hem enorm dankbaar voor. We wisten het, op 28 mei was zijn laatste dag. Maar wat híj niet wist, was dat we hem een gepast afscheid wilden geven. Niets vermoedend, hielp hij de bewoners naar de cafetaria brengen want er was een zangnamiddag gepland. We zongen liedjes uit de oude doos. Iedereen, inclusief Christophe, zong met veel overtuiging mee. Iedereen had er duidelijk veel plezier in. Hoe groot was zijn verwondering als we de micro gaven aan iemand die hem persoonlijk bedankte voor zijn verblijf in ons huis. Tussen de vele andere liederen door hoorde hij vaak mooie woorden van veel verschillende mensen. Het was ontroerend mooi… Wij horen dat uw stage hier ten einde loopt. Spijtig! Ik denk dat iedereen u zal missen. Voor velen waart gij altijd welkom voor een babbel soms met een lach, soms met een traan, maar uw bezoekjes hebben veel mensen deugd gedaan. Wij wensen u een mooie loopbaan voor Uw vriend hierboven, en wij hopen dat het u als geestelijke voldoening schenkt. Zien wij jou nog terug ? dan begroeten wij jou graag als Meneer Pastoor. Een goede gezondheid, en nog veel geluk met uw nieuwe job. Ondertussen is mijn collega Christine terug. Ze werkte gedurende de strenge coronatijd enkel op haar andere werkplaats WZC Wieltjesgracht. Welcome back ! Marianne 28

29

Pastoraal Tijdens onze bezoeken krijgen we veel geschenken Nieuws Als ik binnenkom in de kamer, zit versleten op de vouw. Hoe vaak haar dochter bij haar aan het raam. heeft ze ze al bekeken… Terwijl ik “De stoel is voorverwarmd, ik ging mijn tijd neem om haar tekstjes te net weg.” Als we elkaar kruisen aan lezen, stapelt ze nog meer mapjes de deur, zegt ze: \" ’t is daar warm op haar tafel. aan de chauffage!” Terwijl ik op de warme plek ga zitten, legt de Met pen en papier heeft ze haar pijn bewoonster haar hand op de proberen verzachten. Ah, hier heeft verwarming en zegt met een ze het schriftje. Ik mag het lezen, hoofdknik naar de grijze lucht: “ja, ik maar voor haar kinderen is het nog had het aangezet omdat ik dacht: ze niet bestemd. Die moeten wachten zal het wel koud hebben als ze van tot ze er niet meer is. “Ik zie een buiten komt.” Een zorgreflex voor berg waar ik niet tegenop kan. Och een zestigjarige dochter. .. Lieven Heer, laat me toch zijn wie ik Later in het gesprek wijst ze naar ben.” een ingekaderd gedicht dat de lof over moeder zingt en zegt: “Kijk eens Ik weet dat ik maar zicht krijg op het wat een leugens. Eén kind is topje van de ijsberg die het conflict intussen gestorven. Twee van de vijf met haar kinderen is. Wat er juist kinderen komen niet meer naar mij. achter haar gebed zit, weet alleen de Ik weet niet waarom. Mijn andere Lieven Heer. “Laat me toch zijn wie kinderen zeggen dat ik veel te goed ik ben.” Wie zij is, hoe ze zichzelf ziet, ben geweest. Maar ja, een wie ze zou willen zijn: ik weet er nog moederhart hou je niet tegen, hé?” geen fractie van. Kijk, hier heeft ze het doodsprentje Maar dat ene zinnetje is wel in mijn van haar man. Ze heeft de tekst zelf hart blijven haken en na enkele geschreven. Ook voor dat van haar dagen merk ik dat het zich ook in moeder, haar vader, haar mijn gebed genesteld heeft. “Laat me schoonbroer deed ze dat. Het was zijn wie ik ben.” Deze vrouw met het zo’n beetje haar taak als er iemand moederhart heeft me een geschenk van de familie overleed. Een voor gegeven. Dat moet ik haar toch eens een opent ze de prentjes die een zeggen. beetje dichtkleven. Het gaat traag, ze prutst. Ik moet me bedwingen om haar niet te hulp te schieten. De prentjes van haar ouders zijn 30

Pastoraal Nieuws De Rozenkrans in de Rozentuin Het werd mei, en we mochten nog niet buitenshuis… Zo graag waren we naar een kapelleke geweest, of naar een bedevaartsoord. Christophe en ik voelden het groot verlangen van velen om Maria te eren. Rekening houdend met de corona-maatregelen, vonden we er iets op ! Eén keer zijn we met enkele bewoners in een onbewoonde kamer samen gekomen. Eén keer met 3 bewoners in de kapel van de zusters. En we zijn wel 4 keer naar de tuin van de zusters getrokken. Voor die gelegenheid plaatsten we een Mariabeeld, versierd met kaarsjes en bloemen op een tafeltje. Het was heerlijk om buiten te zijn, én bij Maria. De rozenkrans werd gebeden, onze intenties werden verwoord, samen zongen we gekende Marialiederen. Het was zo intens, we voelden ons zo verbonden. En we zouden Home Vrijzicht niet zijn, als we niet afsloten met een koffietje. Het samenzijn met zo’n heerlijk weertje, deed toch zo’n deugd ! Marianne 31

Pastoraal Nieuws Het lege vakje in de schuifpuzzel Herkennen jullie dit stukje speelgoed nog ? Herinnering uit onze kindertijd – uren hebben we hiermee gespeeld. 15 vakjes met een cijfer en één leeg vakje. Tijdens het schuiven denken we er misschien niet aan maar net dàt lege vakje is het belangrijkste. Zonder dat vakje geen mogelijkheid om te schuiven. Dat lege vakje moeten we in ons leven koesteren. Wij mensen hebben de neiging om alle lege vakjes vol te stoppen, ook in onze vrije tijd. Maar wanneer we in de vrije tijd alles plannen, verdwijnt de vrijheid. Wanneer we de lege ruimte invullen loopt – net als in de schuifpuzzel – alles vast. M.a.w. ‘Probeer steeds een stukje hemel boven je leven te bewaren.’ Het stukje hemel werpt een nieuw perspectief op de dagelijkse bezigheden, er ontstaat aandacht voor de open ruimte – het fameuze lege vakje. Tijdens de vakantiemaanden wens we jullie allemaal ‘een stukje hemel boven jullie leven’. 32

Pastoraal Nieuws Overlijdens De heer Marc Theite, geboren te Poperinge op 18 juli 1941 en overleden op 20 mei. Marc verbleef bij ons op kring 1. De heer Raphael Gillebert, echtgenoot van Nicole Roelens. Geboren te Elverdinge op 27 februari 1935 en overleden op 05 juni. Raphael verbleef bij ons op kring 1. Mevrouw Simonne Duhayon, weduwe van de heer Jerome Louchaert. Geboren te Loker op 31 maart 1932 en overleden op 09 juni. Simonne verbleef bij ons op kring 4. De heer Joseph Lampaert, echtgenoot van Maria Simoen. Geboren te Ieper op 10 april 1932 en overleden op 16 juni. Joseph verbleef bij ons op kring 4. 33

NIEUWS UIT DE ASSISTENTIE WONINGEN Jubileum Albert en Jacqueline Onlangs vierden we het 60 jarig jubileum van Albert Malfait en Jacqueline Wallaert. Daarom zal ik jullie wat meer vertellen over dit mooie koppel: Albert werd op 14 december 1938 geboren en liep school in de St. Michielsschool te Ieper. Nadien volgde hij de opleiding houtbewerking aan het VTI. Daarna ging hij aan de slag als leergast bij een trappenmaker, het jaar erop moest hij voor 15 maanden onder de wapens naar Lombardsijde. Jacqueline kwam eveneens in Ieper op 12 februari 1937 op de wereld. Tot haar vijftiende liep Jacqueline school in het Technisch Instituut Heilige Familie. Daarna werkte ze eerst in dienst van het Ieperse bedrijf Gauquie waar ze gespecialiseerd was in plak- en stikwerk van lederwaren. Verder was ze ook zeven jaar in een weeffabriek werkzaam. De eerste kennismaking van Albert en Jacqueline dateert van zondag 20 juli 1958. Dat was tijdens een dansavond in danszaal het Eilandje. Albert had nog een extra reden om te feesten want hij zwaaide af. Er volgden nog heel wat romantische wandelingen, gezellige filmavondjes en na twee jaar verkering stapten ze op 21 mei 1960 in het huwelijksbootje. 34

Na zijn legerdienst begon Albert te werken bij Picanol waar hij als metaalbewerker en magazijnier werd aangeworven. Zijn grote professionele carrière begon echter op 1 december 1963 bij het stadsbestuur van Ieper. Zoon Alain werd in oktober 1965 geboren, dochter Ingrid in mei 1968. Jacqueline ontfermde zich over de dagelijkse taken thuis en zorgde voor de opvoeding van de kinderen. Maar in 1974, toen Ingrid zes jaar werd, ging ze ook terug buitenshuis werken bij Picanol. Albert had interesse in wielrennen en voetbal, en in Ieper was hij bekend als grote vogelliefhebber. Hij verzamelde en kweekte inlandse vogels en leende die ook uit voor tentoonstellingen. Het gezin genoot van reizen in binnen- en buitenland. Zo bezochten ze Duitsland, Oostenrijk, Italië en Portugal, maar ook de Ardennen en vooral de kust waren in trek. Nu genieten ze van een welverdiend pensioen en hebben sedert een paar jaar hun intrek genomen in flatje 15. Er zijn ondertussen al drie achterkleinkinderen en hopelijk mag er binnenkort terug echt gefeest worden met de kinderen, klein- en achterkleinkinderen. 35

Spelletjes 36

37

38

WAT TE DOEN BIJ WARM WEER? Ouderen zijn een erg kwetsbare groep op warme dagen. Ze voelen minder snel dorst te hebben en kleden zich vaak te warm. Bij ouderen werken de nieren minder goed. Ze moeten daarom dagelijks ongeveer 1,7 liter water per dag drinken en bij warm weer mag het zelfs 2 liter zijn. Bij warm zomerweer zweten we meer dan anders. Het is daarom belangrijk extra te drinken om uitdroging te voorkomen. Op warme dagen komen we langs om jullie extra drank aan te bieden. In de voormiddag gebeurt dit door een medewerker en in de namiddag word je een extra drankje aangeboden tijdens de koffietoer. Elk uur een glaasje is zeker goed! Water is de beste keuze maar een extra drankje is zeker ook goed. Een ijsje kan ook deugd doen tijdens deze warme dagen! Naast drank aanbieden moeten we ook zorgen voor kleding die aan de temperatuur is aangepast. Een frisse kamer en luchtig beddengoed zijn eveneens belangrijk. Volg goed de instructies op ivm het verluchten van je kamer. Om 9 uur ’s morgens worden alle ramen dicht gedaan en pas ’s avonds terug open gezet als de grootste warmte is afgenomen. Zo proberen we de kamer koel te houden. 39


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook