2. ตารางตัวบทวินัย

บทวนิ ัย ตามพระราชบญั ญัตริ ะเบียบขา้ ราชการพลเรอื น พ.ศ.2551 มาตรา ๘๒ ขอ้ ปฏิบัติ มาตรา ๘๓ ข้อห้าม มาตรา ๘๕ ผดิ วนิ ยั อยา่ งร้ายแรง (๑) ตอ้ งปฏบิ ตั ิหนา้ ท่รี าชการดว้ ยความ (๑) ตอ้ งไม่รายงานเท็จตอ่ ผู้บงั คบั บัญชา (๑) ปฏบิ ัตหิ รือละเว้นการปฏิบตั ิหนา้ ท่ี ซอื่ สตั ย์ สุจริต และเที่ยงธรรม การรายงานโดยปกปิดขอ้ ความซึ่งควรต้อง ราชการโดยมชิ อบเพอ่ื ใหเ้ กดิ ความเสยี หาย (๒) ตอ้ งปฏบิ ตั หิ นา้ ท่ีราชการใหเ้ ปน็ ไปตาม แจ้งถือว่าเปน็ การรายงานเทจ็ ดว้ ย อยา่ งรา้ ยแรงแก่ผ้หู นงึ่ ผูใ้ ด หรือปฏบิ ัติหรอื กฎหมาย กฎ ระเบยี บของทางราชการ มติ (๒) ตอ้ งไมป่ ฏบิ ตั ิราชการอนั เปน็ การ ละเว้นการปฏบิ ตั ิหนา้ ที่ราชการโดยทุจรติ ของคณะรัฐมนตรี นโยบายของรฐั บาล และ กระทาการข้ามผบู้ งั คับบญั ชาเหนอื ตน (๒) ละทงิ้ หรือทอดทิ้งหน้าทีร่ าชการโดย ปฏิบัติตามระเบียบแบบแผนของทางราชการ เว้นแตผ่ ู้บังคบั บัญชาเหนอื ตนขนึ้ ไป ไมม่ ีเหตุผลอนั สมควรเป็นเหตใุ หเ้ สียหาย (๓) ต้องปฏบิ ตั ิหนา้ ทร่ี าชการใหเ้ กิดผลดี เปน็ ผสู้ งั่ ใหก้ ระทาหรอื ไดร้ ับอนญุ าต แก่ราชการอยา่ งร้ายแรง หรอื ความกา้ วหนา้ แกร่ าชการด้วยความ เป็นพเิ ศษชว่ั ครงั้ คราว (๓) ละทงิ้ หนา้ ทรี่ าชการตดิ ต่อในคราว ตง้ั ใจอุตสาหะ เอาใจใส่ และรกั ษา (๓) ต้องไมอ่ าศยั หรือยอมให้ผอู้ ่ืนอาศัย เดยี วกนั เปน็ เวลาเกินสิบหา้ วนั โดยไมม่ เี หตุ ประโยชนข์ องทางราชการ ตาแหน่งหน้าทรี่ าชการของตนหาประโยชน์ อนั สมควรหรอื โดยมีพฤตกิ ารณ์ (๔) ตอ้ งปฏบิ ตั ิตามคาสง่ั ของผูบ้ งั คบั บญั ชา ให้แกต่ นเองหรือผอู้ นื่ อันแสดงถึงความจงใจไม่ปฏบิ ตั ติ ามระเบียบ ซ่ึงสั่งในหนา้ ทีร่ าชการโดยชอบด้วยกฎหมาย (๔) ตอ้ งไมป่ ระมาทเลนิ เลอ่ ในหนา้ ท่รี าชการ ของทางราชการ และระเบียบของทางราชการ โดยไมข่ ดั ขนื (๕) ตอ้ งไม่กระทาการหรือยอมให้ผอู้ ่ืน (๔) กระทาการอนั ได้ชอื่ ว่าเปน็ ผู้ หรือหลีกเลยี่ ง แต่ถ้าเหน็ ว่าการปฏิบตั ิตาม กระทาการหาผลประโยชนอ์ นั อาจทาให้เสีย ประพฤติช่ัวอย่างร้ายแรง คาส่ังนนั้ จะทาให้เสยี หายแก่ราชการ หรอื ความเทีย่ งธรรมหรือเสอื่ มเสียเกียรตศิ ักดิ์ (๕) ดหู มิ่น เหยยี ดหยาม กดข่ี ข่มเหง จะเปน็ การไมร่ กั ษาประโยชน์ของทาง ของตาแหน่งหน้าทร่ี าชการของตน หรอื ทารา้ ยประชาชนผู้ตดิ ต่อราชการ ราชการจะต้องเสนอความเห็นเป็นหนงั สือ (๖) ตอ้ งไม่เป็นกรรมการผูจ้ ดั การ หรอื อย่างรา้ ยแรง ทันทีเพอ่ื ใหผ้ บู้ งั คบั บัญชาทบทวนคาสงั่ นั้น ผู้จดั การ หรอื ดารงตาแหน่งอ่ืนใดท่มี ี (๖) กระทาความผดิ อาญาจนไดร้ บั โทษจาคุก และเมอ่ื ได้เสนอความเหน็ แลว้ ถา้ ลกั ษณะงานคลา้ ยคลึงกนั นนั้ ในห้างหนุ้ ส่วน หรอื โทษทหี่ นกั กว่าโทษจาคกุ โดยคา ผู้บังคบั บญั ชายนื ยันใหป้ ฏบิ ตั ิตามคาสั่งเดิม หรอื บรษิ ัท พพิ ากษาถึงทสี่ ุดใหจ้ าคุกหรอื ให้รับโทษ ผอู้ ยใู่ ต้บังคบั บัญชาต้องปฏบิ ตั ติ าม (๗) ต้องไม่กระทาการอยา่ งใดทเี่ ป็นการ ท่หี นักกวา่ โทษจาคกุ เวน้ แต่เปน็ โทษสาหรบั (๕) ต้องอทุ ศิ เวลาของตนใหแ้ กร่ าชการ กล่ันแกล้ง กดขี่ หรอื ขม่ เหงกนั ในการปฏิบตั ิ ความผดิ ทไี่ ดก้ ระทาโดยประมาทหรอื จะละทงิ้ หรอื ทอดทง้ิ หน้าทร่ี าชการมิได้ ราชการ ความผิดลหโุ ทษ (๖) ต้องรกั ษาความลบั ของทางราชการ (๘) ตอ้ งไม่กระทาการอันเป็นการลว่ งละเมิด (๗) ละเว้นการกระทาหรอื กระทาการใดๆ (๗) ตอ้ งสุภาพเรยี บรอ้ ย รักษาความ หรือคุกคามทางเพศตามทกี่ าหนดในกฎ ก.พ. อันเป็นการไมป่ ฏบิ ัตติ ามมาตรา ๘๒ หรือ สามัคคีและตอ้ งชว่ ยเหลือกันในการปฏิบัติ (๙) ต้องไมด่ ูหมน่ิ เหยยี ดหยาม กดขี่ หรือ ฝา่ ฝนื ข้อห้ามตามมาตรา ๘๓ อันเป็นเหตุ ราชการระหว่างขา้ ราชการด้วยกนั และ ขม่ เหงประชาชนผู้ติดต่อราชการ ให้เสยี หายแก่ราชการอย่างรา้ ยแรง ผรู้ ว่ มปฏิบัตริ าชการ (๑๐) ไมก่ ระทาการอน่ื ใดตามทก่ี าหนด (๘) ละเว้นการกระทาหรือกระทาการใดๆ (๘) ต้องตอ้ นรับ ให้ความสะดวก ให้ความ ในกฎ ก.พ. อนั เปน็ การไมป่ ฏบิ ัติตามมาตรา ๘๐ เป็นธรรม และให้การสงเคราะหแ์ ก่ วรรคสองและมาตรา ๘๒ (๑๑) หรอื ฝา่ ฝนื ประชาชนผู้ตดิ ต่อราชการเกย่ี วกบั หน้าที่ ขอ้ หา้ มตามมาตรา ๘๓ (๑๐) ทมี่ กี ฎ ก.พ. ของตน กาหนดใหเ้ ปน็ ความผิดวินยั อยา่ งร้ายแรง (๙) ต้องวางตนเป็นกลางทางการเมือง ในการปฏบิ ตั ิหนา้ ทีร่ าชการและในการ ปฏิบัติการอ่ืนทเี่ กยี่ วขอ้ งกับประชาชน กบั จะต้องปฏบิ ตั ิตามระเบยี บของทาง ราชการวา่ ด้วยมารยาททางการเมอื ง ของขา้ ราชการด้วย (๑๐) ตอ้ งรักษาชือ่ เสียงของตน และรกั ษา เกียรติศกั ด์ขิ องตาแหน่งหน้าทีร่ าชการของ ตนมิใหเ้ สื่อมเสีย (๑๑) กระทาการอน่ื ใดตามทกี่ าหนด ในกฎ ก.พ.