วรรณยุกต์และการผันเสียง

วรรณยุกต์และการผันเสยี ง

จุดประสงคก์ ารเรียนรู้ ๑. มีความรู้ความเข้าใจเร่ืองเสียงวรรณยุกต์ในภาษาไทย ๒. อธิบายความสาคัญของเสียงวรรณยุกต์ในภาษาไทยได้

วรรณยุกต์ในภาษาไทย มี ๔ รูป ๕ เสียง

วรรณยุกต์ในภาษาไทย มี ๔ รูป ๕ เสียง ดงั นี้ รูปวรรณยกุ ต์ ๑. รูปเอก ( ) เช่น คำทีร่ ูปวรรณยุกตเ์ อกในคำ ไข่ บอ่ พล่ำ ๒. รูปโท ( ) เช่น คำท่ีมีรปู วรรณยุกตโ์ ทในคำ กลำ้ ค้ำ มำ้ ๓. รปู ตรี ( ) เช่น คำท่มี รี ปู วรรณยุกต์ตรใี นคำ โตะ๊ เปร๊ยี ะ ก๊ัก ๔. รูปจตั วำ ( ) เช่น คำที่มีรูปเสียงวรรณยุกตจ์ ัตวำในคำ เกง๋ แจ๋ว ก๋วยเต๋ยี ว

เสียงวรรณยุกต์ ๑. เสียงสามัญ เช่น คาท่มี ีเสียงวรรณยกุ ต์ในคา คลอง จาน ดาว เฟื อง ๒. เสียงเอก เช่น คาท่มี ีเสียงวรรณยกุ ต์ในคา ไข่ บ่อ กัด จิต ๓. เสียงโท เช่น คาท่มี ีเสียงวรรณยุกต์ในคา กล้า พล่า มาก เมฆ ๔. เสียงตรี เช่น คาท่มี ีเสียงวรรณยุกต์ในคา ค้า ม้า ลัด เปรี๊ยะ ๕. เสียงจตั วา เช่น คาท่มี ีเสียงวรรณยกุ ต์ในคา จา ขอ หมอ เก๋ง ๖. ๑

การผนั อกั ษร อักษร ๓ หมู่ คือ การจดั แบ่งพยัญชนะไทยทงั้ ๔๔ ตวั แบ่งระดบั เสียงได้ ๓ ระดบั คือ ระดบั อักษรสูง อักษรกลาง อักษรต่า ดงั นี้ ๑. อักษรสูง มี ๑๑ ตวั คือ ข ฃ ฉ ฐ ถ ผ ฝ ส ษ ศ ห ๒. อักษรกลาง มี ๙ ตัว ก จ ด ต บ ป อ ฎ ฏ ๓. อักษรต่า มี ๒๔ ตวั แบ่งเป็ น – อักษรต่าคู่ มี ๑๔ ตัว คือ ค ฅ ฆ ช ซ ฌ ฑ ฒ ท ธ พ ฟ ภ ฮ – อักษรต่าเด่ียว มี ๑๐ ตวั คือ ง ญ น ย ณ ร ว ม ฬ ล

การผันวรรณยุกต์อกั ษรสูง คาท่มี ีพยญั ชนะต้นเป็ นอักษรสูง ผันเสียงวรรณยุกต์ได้ ๓ เสียง คอื เอก โท จตั วา เช่น คา เสียงสามญั เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจตั วา สู - สู่ สู้ - สู หวิ - ห่วิ หวิ้ - หวิ ขา - ข่า ข้า - ขา ผาน - ผ่าน ผ้าน - ผาน

การผันวรรณยุกต์อักษรกลาง คาท่มี ีพยญั ชนะต้นเป็ นอกั ษรกลาง ผันเสียงวรรณยุกต์ได้ ๕ เสียง คือ สามัญ เอก โท ตรี จัตวา เช่น คา เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจตั วา กา กา ก่า ก้า ก๊า ก๋า บ้าน บาน บ่าน บ้าน บ๊าน บ๋าน จาง จาง จ่าง จ้าง จ๊าง จ๋าง เดยี ว เดียว เด่ยี ว เดยี้ ว เดีย๊ ว เด๋ยี ว

การผันวรรณยุกต์อักษรต่า คาท่มี ีพยญั ชนะต้นเป็ นอกั ษรต่า ผันเสียงวรรณยุกต์ได้ ๓ เสียง คอื สามญั โท ตรี เช่น คา เสียงสามญั เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจตั วา เลีย้ ง เลียง - เล่ียง เลีย้ ง - คู่ คู้ - คู่ คู - ย่า ย้า - ช่าง ช้าง - ย่า ยา - ช้าง ชาง -