นาฬิกาปลกุ ตวั ร้าย กบั คณุ นายขี้แกล้ง
06:00 กอ๊ ก ๆ ๆ ๆ (เสียงเคาะประต)ู
ฟ้า ! ตื่น ตื่น ตื่นได้ แล้ว สายแลว้ นะลกู เดี๋ยวจะ ไปโรงเรียนไมท่ นั ! เดก็ น้อยคนหนึ่งจากท่ีนอนขี้เซาอย่บู นท่ีนอน กไ็ ด้กระโจนออกจากท่ีนอนอย่าง รวดเรว็ พร้อมกบั ความเซ่อซ่าที่กลวั ว่าจะไปโรงเรียนสาย ทนั ใดนัน้ เขาได้หยิบโทรศพั ท์ ขนึ้ มาเพื่อท่ีจะดเู วลาและพร้อมกบั เอ่ยปากเบาๆว่า
เห้อออออ แมป่ ลกุ แต่เช้าอีกแล้ว (ถอนหายใจเบาๆ) และเขากล็ กุ ออกจากท่ีตอนแล้วไปอาบน้าแต่งตวั เพ่ือท่ีจะไปโรงเรียน
07:00 ขณะที่นัง่ กินข้าว แม่ : ต่ืนแต่เช้า สมองจะได้ปลอดโปร่ง ฟ้า : แมท่ าไมปลกุ หนูแต่เช้า แม่ : แม่กลวั หนูไปโรงเรียนสาย และกก็ ลวั หนูจะไมไ่ ด้กินข้าวเช้าด้วย อาบน้ากน็ าน แล้วกว่าจะแต่งตวั เสรจ็ อีก ฟ้า : แม่กว็ ่าไป ฟ้า : ต่อไปนี้หนูขอต่ืน 06:30 นะแม่ แมไ่ มต่ ้องปลกุ หนูแล้วนะ หนูกลวั ไปหลบั ในห้อง แม่ : โอเค (ชกั สีหน้าเบา)
และจากท่ีฟ้าและแมข่ องเขาได้ตกลงกนั ไว้ว่า ไม่ให้ปลกุ ฟ้านัน้ จึงทาให้ฟ้านอนหลบั อย่างสบายใจ
เช้าวนั ร่งุ ขึน้ ! 06:00 กอ๊ ก ๆ ๆ ๆ (เสียงเคาะประต)ู
ฟ้า ! ตื่น ต่ืน ต่ืน ต่ืน ได้แล้ว สายแล้วนะลกู เดี๋ยวจะไปโรงเรียนไม่ทนั ! (เสียงตะโกนเรยี กกด็ งั ขนึ้ เร่ือยๆ)อีกครงั้ ทนั ใดนัน้ เขากส็ ะด้งุ ต่ืนขนึ้ อีกครงั้ ด้วยความรวดเรว็ พรอ้ มกบั ควา้ โทรศพั ทข์ นึ้ มาดู เวลา และถอนหายใจเบาๆอีกเช่นเคย
สถานการณ์ทกุ อย่างเป็นเหมือนทุกวนั แม้จะมีการคยุ กบั แม่แล้วกต็ าม แต่แมข่ องฟ้า นัน้ กท็ าทุกอย่างเหมือนทกุ วนั เช่นเคยเหมอื นกนั นิทานเร่ืองนี้สอนให้ร้วู ่า แมค่ ือที่สดุ ของที่สดุ ในทกุ ๆเร่อื ง ทาทกุ วนั ให้แม่มีความสขุ เพราะแมค่ ือคนที่หวงั ดีกบั เราท่ีสดุ (อย่าขดั ใจแม่)
Search
Read the Text Version
- 1 - 10
Pages: